ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ-ΚΡΙΤΙΚΗ
Δημήτρη Νικολόπουλου : «ΤΑ XAIΡΕΤΗΜΑΤΑ ΑΠ΄ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΑΣ!..» Πάτρα 2016
Σημείωμα Λεωνίδα Γ.Μαργαρίτη Προέδρου Εταιρείας Λογοτεχνών
Έχει αρκετό καιρό που κυκλοφόρησε το δεύτερο κατά σειρά έργο του συμπολίτη Εκπαιδευτικού και Συγγραφέα Δημήτρη-Δήμου Νικολόπουλου με τον τίτλο :
«ΤΑ ΧΑΙΡΕΤΗΜΑΤΑ ΑΠ΄ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΑΣ», το οποίo έφτασε πρόσφατα στα χέρια μας με μία λίαν τιμητική αφιέρωση.
Ο Δήμος Νικολόπουλος όπως τον γνωρίζουμε και τον φωνάζουμε στους κύκλους μας είναι από τους παλιούς αρίστους εκπαιδευτικούς που λάμπρυναν την παιδεία και μόρφωσαν εκατοντάδες νεοέλληνες της κυρίως υπαίθρου χώρας.
Ξεκίνησε την οδοιπορία του από το χωριό του Πλάτανος Αιγιαλείας όπου μετά το Δημοτικό, ακολούθησαν σπουδές του στο Γυμνάσιο Ακράτας οι οποίες συνεχίσθηκαν και περατώθηκαν στο Γυμνάσιο Παγκρατίου Αθηνών.
Ακολούθως ο Δήμος , σπούδασε στη Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία από την οποία απεφοίτησε με βαθμό άριστα.
Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του σταδιοδρόμησε ως παιδαγωγός στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση και προσέφερε τις υπηρεσίες του από καίριες θέσεις και τίμησε επάξια το εκπαιδευτικό του έργο.
Ως παιδαγωγός υπηρέτησε αρχικά σε διάφορα απομακρυσμένα σχολεία της χώρας στις περιοχές Αιτωλοακαρνανίας, Ηλείας Αχαΐας και στα Δημοτικά Σχολεία 9ο και 2ο(Στρούμπειο) της πόλεως των Πατρών.
Επιπροσθέτως εργάσθηκε για μια επταετία
στην Τριάντειο Επαγγελματική και Βιομηχανική σχολή Πατρών, όπου παρέσχε φροντιστηριακή διδασκαλία.
Υπηρέτησε επί εξαετία ως Διευθυντής Γραφείου της Γ΄ Εκπαιδευτικής Περιφερείας Πατρών και του Γραφείου της Στ΄Ανωτερας Εκπαιδευτικής Περιφερείας Δημ. Εκπαίδευσης και ως αιρετός Σύμβουλος της Ανώτερης Εκπαιδευτικής Περιφερείας Δημοτικής Εκπαιδεύσεως.
Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειώσω τις απόψεις του αείμνηστου Διευθυντού-της ψυχής της Τριαντείου Σχολής Δημήτρη Μαργαρίτη που περιλαμβάνεται σε έκθεση για την πιστοποίηση , το ήθος και την προσφορά στη Σχολή του Εκπαιδευτικού Δήμου Νικολόπουλου.
Σημειώνει μεταξύ των άλλων και τα εξής: «….Εν τη εκτελέσει της ανατεθείσης αυτώ ανωτέρω υπηρεσίας και εν τη αρμοδιότητί μου ελέγχου και εποπτείας των σπουδών και των εκπαιδευτικών διατάξεων διαπίστωσα ανενδοιάστως και εξ αντικειμένου, ότι κέκτηται αρίστην θεωρητικήν επιστημονικήν καταρτισιν, αρτιωτάτην διδακτικήν ικανότητα και μεθοδικότητα γενικωτέραν εγκυκλοπαιδικήν συγκρότησιν, εξαίρετον ήθος και ευσυνειδησίαν υποχρεώσεών του, παρασχεθείσης έτη περαιτέρω αυτοβούλως πάσης πολλαπλής συμμετοχής και δράσεώς του εις γενικότερα έργα της σχολικής δραστηριότητος, εξ ων μεγίστη η συμβολή του προς ευόδωσιν των κοινωφελών σκοπών της καθ’ ημάς Σχολής»
Ο Δήμος Νικολόπουλος τόσο κατά τη διάρκεια των διδακτικών του υποχρεώσεων όσο και μετά την συνταξιοδότηση του υπήρξε ένας σεμνός και ένας ενεργός πολίτης αλλά κι ένας καταξιωμένος συγγραφέας, δεν παρέμεινε ποτέ απλός θεατής της ελληνικής πραγματικότητας.
Υπήρξε ένας δυναμικός άνθρωπος που δεν ήταν ποτέ ικανοποιημένος με ότι έκανε ο ίδιος αλλά και το κοινωνικό σύνολο.
Η έγνοια για τη σωστή εκπαίδευση των παιδιών δεν υπολείπονταν από την έγνοια των ζητημάτων που απασχολούσε το σύνολο της κοινωνίας μας.
Γι’ αυτό και το ενδιαφέρον του για τα κοινά και για την τακτοποίηση των κακώς κειμένων τον έκαναν να συνεργάζεται δημοσιεύοντας επίκαιρα άρθρα του και εργασίες του στις τοπικές ημερήσιες, εβδομαδιαίες ακόμη και μηνιαίες εφημερίδες.
Κείμενά του έχουν δημοσιευθεί στο παρελθόν στις εφημερίδες «ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ» «ΗΜΕΡΑ» «ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ» και «Η ΓΝΩΜΗ» των Πατρών, «ΣΤΥΞ» «ΕΡΕΥΝΑ» και «ΧΕΛΜΟΣ» της Αιγιάλειας αλλά και στα περιοδικά «ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΌ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΚΌ ΒΗΜΑ» «ΦΥΣΙΟΛΑΤΡΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΠΑΤΡΏΝ», «ΑΧΑΪΚΑ» και «ΕΨΙΛΟΝ» καθώς και της Εφημερίδας των Αθηνών «Ελευθεροτυπία».
Πρέπει να σημειώσουμε επίσης πως ο Δήμος Νικολόπουλος αμέσως μετά την κυκλοφορία του δευτέρου βιβλίου του, εκλέχτηκε τακτικό μέλος της Εταιρείας Λογοτεχνών Νοτιοδυτικής Ελλάδος μετά από εισήγηση του προέδρου της και με παμψηφεί απόφαση του Διοικητικού της Συμβουλίου, αφού εκτιμήθηκε τόσο η ποσότητα αλλά κυρίως η ποιότητα του έργου του και κυρίως το ήθος του συγγραφέα.
Μετά την συνταξιοδότησή του μας προσέφερε τρεις συνολικά εκδόσεις βιβλίων του.
Το πρώτο φέρει τον τίτλο: «Μνήμες, στοχασμοί ,αναπολήσεις» και εκτίνεται σε 448 σελίδες.
Το δεύτερο φέρει τον τίτλο: «Τα χαιρετήματα από τον τόπο μας» και εκτίνεται σε 200 σελίδες το οποίο και παρουσιάζουμε με το σημερινό μας σημείωμα.
Και το τρίτο βιβλίο με τίτλο : «Τα δημοσιεύματα, της αειθαλούς έγνοιας» το οποίο εκτίνεται σε 140 σελίδες.
Όπως θα διαπιστώσει ο αναγνώστης στο βιβλίο έχουν συγκεντρωθεί κείμενα και άρθρα του συγγραφέα που έχουν φιλοξενηθεί σε διάφορες εφημερίδες και περιοδικά.
Ο συγγραφέας με πλούσιο λεξιλόγιο και πλούτο σοβαρών σκέψεων εκθέτει τις απόψεις του οι οποίες αποτελούν προϊόντα μελέτης αλλά και ορθής κρίσεως ζητημάτων που ενδιαφέρουν και απασχολούν τόσο ατομικά όσο και το σύνολο της κοινωνίας μας.
Τα κείμενά του τα διακρίνει θάρρος και ειλικρίνεια που απαιτούν οι περιστάσεις να πραγματεύεται ζητήματα και θέματα που μας πληγώνουν και ζητούν λύσεις.
Ένας συνειδητός πολίτης και μάλιστα της πνευματικής συγκρότησης του συγγραφέα δεν μπορεί να μένει απαθής σε όσα απαράδεκτα συμβαίνουν στις μέρες μας και γι’ αυτό βρίσκεται μονίμως σε κατάσταση συναγερμού.
Ο συγγραφέας όπως θα διαπιστώσει και ο αναγνώστης του βιβλίου δεν είναι μονοδιάστατος στα θέματα που τον απασχολούν και δεν νοιάζεται αποκλειστικά για ζητήματα παιδείας αλλά καταπιάνεται με όλα τα ζητήματα της σημερινής καθημερινότητας.
Η συνεχής εγρήγορση του συγγραφέα μεταφράζεται σε κείμενα στα οποία ευθαρσώς και χωρίς φοβίες και αναστολές παραθέτει στα κείμενα του.
Ακόμη και το γεγονός ότι συγκέντρωσε τα κατά καιρούς δημοσιεύματα του σ’ αυτό το βιβλίο, αποτελεί μια επί πλέον απόδειξη πως τον ενδιαφέρει, οι απόψεις του, απόψεις βγαλμένες από την πείρα χρόνων και γνώσης, να μεταδοθούν σε ευρύτερες κοινωνικές ομάδες πληθυσμού, αφού πολλοί σήμερα δεν ενδιαφέρονται από αμέλεια αλλά και βιασύνη να μη διαβάσουν τα κείμενα του συγγραφέα.
Εδώ με άνεση χρόνου μπορούν να γίνουν μέτοχοι των ιδεών, των σκέψεων και των επιχειρημάτων του συγγραφέα και έτσι να διαμορφώσουν σταθερή και βάσιμη άποψη για ζητήματα του καιρού μας, που εάν αδιαφορήσουμε για την επίλυσή τους, η αδιαφορία μας θα δημιουργήσει πελώρια κύματα και θα μας καταπιεί.
Ο φίλος συγγραφέας Δήμος Νικολόπουλος με το βιβλίο του αυτό πρέπει να νοιώθει ανάλαφρος αφού έβγαλε τις δικές του ευθύνες όσο και το φόρτο της υποχρέωσης κάθε πνευματικού ανθρώπου να ρίχνει φως από το πληθωρικό δικό του στους δρόμους και τα μονοπάτια των συνανθρώπων μας που δεν μπόρεσαν, ή οι συνθήκες δεν τους επέτρεψαν να αποκτήσουν γνώσεις επαρκείς για την καθημερινή πορεία τους στη ζωή.
Η μεγαλύτερη ικανοποίηση των πνευματικών ανθρώπων είναι όταν γίνονται πρωτοπόροι και φάροι φωτεινοί για το φωτισμό των συνανθρώπων για μια πετυχημένη κι ευτυχισμένη πορεία.
Κι ο Δήμος Νικολόπουλος προς αυτή την κατεύθυνση στρέφει το μέχρι σήμερα δημοσιευμένο με τα βιβλία του έργο του.
Κι εμείς από τη σκοπιά μας θαυμάζουμε τη λαμπρή και φωτεινή πορεία του και από αυτή τη θέση του απευθύνουμε τα θερμά μας συγχαρητήρια.. Μπράβο αγαπητέ φίλε συνοδοιπόρε Δήμο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου