ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΗΛΕΙΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΗΛΕΙΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

 

(κατά κόσμον ΗΛΙΑΣ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ)  (1968 -1981)

 

 

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ (κατά κόσμον Ηλίας Βασιλόπουλος), γεννήθηκε στο Κρυονέρι (πρώην Λόπεσι) Αμαλιάδος στις 27 Ιανουαρίου το 1923 από τον Ιωάννη Βασιλόπουλο και την Κωνσταντίνα, το γένος Γεωργίου Μπισιώτη, με καταγωγή από το Μαρκοπούλο Αττικής.

 Οι γονείς του από το 1926, λόγω ευρέσεως εργασίας μετοίκισαν στο χωριό Χάβαρι όπου εκεί μεγάλωσε και πήγε σχολείο ο αείμνηστος Αθανάσιος.

 Σε ηλικία 13 ετών έγινε μαθητευόμενος σαγματοποιός (σαμαρτζής) και έπειτα βοηθός σε κατάστημα αποικιακών στην Αμαλιάδα.

 Αργότερα βρέθηκε υπάλληλος σε πιλοποιείο (καπελάδικο) στην Πάτρα και στην Γερμανική κατοχή επιστρέφει στο Χάβαρι.

 Το 1945 είναι εφημεριδοπώλης στην Αθήνα και το 1946 ιεροσπουδαστής της Εκκλησιαστικής Σχολής Κορίνθου, προστατευόμενος του Μητροπολίτου Κορίνθου Μιχαήλ.

 Το 1949 έως το 1952 υπηρετεί την Πατρίδα ως έφεδρος Υπαξιωματικός.

Απολυθείς των τάξεων του Ελληνικού Στρατού κείρεται Μοναχός στην Ι. Μονή Αγίου Γεωργίου Φενεού Κορινθίας και στις 8 Ιουλίου 1952 χειροτονείται Διάκονος από τον Μητροπολίτη Κορίνθου Προκόπιο, και υπηρετήσε σε διαφόρους Ναούς των Αθηνών.

 Μετά την λήψη του Πτυχίου του από την Θεολογική Σχολή Αθηνών την 30-11-1958 χειροτονείται από τον Μητροπολίτη Κορίνθου Προκόπιο Πρεσβύτερος, χειροθετείται Αρχιμανδρίτης και αμέσως αναχωρεί δια την Γαλλία, όπου διορίζεται Εφημέριος του Καθεδρικού Ναού Αγίου Στεφάνου Παρισίων.

Εις την Γαλλία σπούδασε παιδαγωγικά στο Καθολικό Ινστιτούτο και Νομικά στην Σορβόννη, εξέδιδε δε και το μικρό ενοριακό Περιοδικό «Ο ΑΓΙΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ».

 Μετά πενταετή ευδόκιμο υπηρεσία στο Παρίσι, μετετέθη τον Ιανουάριο του 1964  στην Αγγλία, ως εφημέριος του Καθεδρικού Ναού Αγίας Σοφίας του Λονδίνου. Εδώ πλέον άφησε να φανούν σε όλους η προσωπικότητα και τα πολλά του προσόντα, αναπτύσσοντας αξιόλογη  δραστηριότητα και εθνικοθρησκευτική δράση. Ιδίως επιδόθηκε εις την πνευματική ενίσχυση και συμπαράσταση των εξ Ελλάδος και άλλων μερών του Ελληνισμού ερχομένων Ελλήνων συμπατριωτών στο Λονδίνο δια λόγους υγείας. Στο Λονδίνο ίδρυσε τις οργανώσεις «ΣΤΕΓΗ ΝΕΟΤΗΤΟΣ» του Καθεδρικού Ναού Αγίας Σοφίας και του Ορθοδόξου Χριστιανικού Ομίλου Κυριών και Δεσποινίδων Η «ΑΓΙΑ ΦΙΛΟΘΕΗ Η ΑΘΗΝΑΙΑ», οι οποίες δημιούργησαν μια θαυμαστή χριστιανική και εθνική Ελληνική δράσι εις την μεγάλη αυτήν πρωτεύουσα. Έθεσε επίσης τις βάσεις δια την λειτουργία του Ελληνικού Ξενώνα  του Λονδίνου. Χρημάτισε επί τριετία Πρόεδρος του Ιερατικού Συνδέσμου των Ορθοδόξων Ιερέων της Μεγάλης Βρετανίας, Γραμματεύς του Επισκοπικού Δικαστηρίου της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας, ως και Διευθυντής του Γραφείου Τύπου και Δημοσίων Σχέσεων αυτής.

Την 19ην Νοεμβρίου του 1968, μετά 10 χρόνια ποιμαντικής διακονίας, ο Αθανάσιος εκλέγεται και την 24-11-1968 και χειροτονείται Μητροπολίτης Ηλείας στο  Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών.

Ο Αρχιμανδρίτης Αθανάσιος Βασιλόπουλος εξελέγη Μητροπολίτης Ηλείας ευρισκόμενος ακόμη στο εξωτερικό (Λονδίνο) τον Νοέμβριο 1968 κατά την πλήρωση των τότε κενών τεσσάρων Μητροπολιτικών περιφερειών (1. Καρυστίας και Σκύρου, 2. Χαλκίδος, 3. Βεροίας και Ναούσης και 4. Ηλείας) επί Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου Α΄).

Συγκεκριμένα την 19.11.1968 καταρτίσθηκε από την Ι. Σύνοδο το Τριπρόσωπο και για την κενή Μητρόπολη Ηλείας, το οποίο αποτελούσαν οι Αρχιμανδρίτες: Αθανάσιος Βασιλόπουλος, Κλήμης Αναστασίου και Άνθιμος Ρούσσας. Κατά τα ισχύοντα τότε αυτό υποβλήθηκε στον βασιλιά για την τελική επιλογή και

«η Αυτού Εξοχότης ὁ Αντιβασιλέας, Αντιστράτηγος κ. Γεώργιος Ζωιτάκης, μετά πρόταση του επί της Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων Υπουργού κ. Θ. Παπακωνσταντίνου, προέκρινε συμφώνως προς τον Νόμον... τον πανοσ. αρχιμανδρίτη Αθανάσιο Βασιλόπουλου διά την πλήρωση της κενής Ιεράς Μητροπόλεως Ηλείας».

Το Μέγα Μήνυμα τελέσθηκε την 23.11 στο Παρεκκλήσιο του Αγίου Ανδρέου της Ι. Αρχιεπισκοπής και την επόμενη 24.11. πραγματοποιήθηκαν οι χειροτονίες των νέων επισκόπων.

Ἡ χειροτονία του νέου Μητροπολίτη Ηλείας τελέσθηκε στον Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών από τον Μητροπολίτη Τρίκκης και Σταγών Διονύσιο, συλλειτουργούντων των ιεραρχών-Μητροπολιτών Θηβών και Λεβαδείας Νικοδήμου και Κυθήρων Μελετίου. Φαίνεται ότι ὁ Μητροπολίτης Τρίκκης Διονύσιος έπαιξε σημαντικό ρόλο στην προαγωγή του Αθανασίου, εξ ου και η τιμή να τον χειροτονήσει αυτός. Ενδεικτικό του χαρακτήρα του νέου ιεράρχη ήταν το γεγονός ότι αμέσως μετά τη χειροτονία του επισκέφτηκε τον προκάτοχό του Μητροπολίτη πρώην Ηλείας Γερμανό Α΄, ὁ οποίος ευχήθηκε στον διάδοχό του προσφέροντας του και δώρα.

Αφού την 28.11.1968 εκδόθηκε το Βασιλικό Διάταγμα της Αναγνωρίσεως του νέου Μητροπολίτη Ηλείας, την 5.12.1968 πραγματοποιήθηκε η Τελετή Διαβεβαιώσεως των τεσσάρων νέων αρχιερέων ενώπιον του Αντιβασιλέα Αντιστράτηγου Γ. Ζωϊτάκη και παρουσία του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Ιερωνύμου Α΄ και του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων Θ. Παπακωνσταντίνου, και στις 8.12.1968 ο Αθανάσιος αφίχθη στον Πύργο, όπου έλαβε χώρα η Ενθρόνισή του στον Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Νικολάου.

 Ως συνεπής αρχιερέας της Εκκλησίας του Χριστού ο Μητροπολίτης Αθανάσιος ανέπτυξε κατ’ αρχήν μία σημαντική πνευματική προσφορά στην Ηλεία, μεριμνώντας για την πνευματική πρόοδο κλήρου και λαού.

 Ουδέποτε έπαψε να ιερουργεί, να κηρύττει, να νουθετεί, να τονώνει το εθνικοθρησκευτικό φρόνημα του λαού, επισκεπτόμενος συχνότατα όλες τις ενορίες της Μητρόπολής του. Ως πρώτο δείγμα της σπουδαίας ποιμαντικής διακονίας του στην Ηλεία σημειώνουμε την ίδρυση επί των ημερών του πολλών Πνευματικών Κέντρων, ενοριακών και όχι μόνον. Πραγματικότητα πρωτόγνωρη για την Ηλεία και από τις πρωτοπόρες για όλη την Ελλάδα της εποχής εκείνης. Ιδρύθηκαν τότε:

1. ἡ «Παπαχριστοπούλειος Βιβλιοθήκη» Αμαλιάδος,

2. το Πνευματικό Κέντρο Γαστούνης,

3. το Επισκοπείο Αμαλιάδος ως «Κέντρο Χριστιανικού Πολιτισμού»,

4. ἡ Πνευματική Εστία Βαρθολομιού,

5. το Πνευματικό Κέντρο Κολλυρίου,

6. το Πνευματικό Κέντρο Καβασίλων.

Από τα βασικά μελήματά του υπήρξε η άνοδος του μορφωτικού επιπέδου των κληρικών, καθώς όταν ανέλαβε τα αρχιερατικά του καθήκοντα βρήκε μόλις δύο θεολόγους-κληρικούς στη Μητρόπολη Ηλείας, ενώ όταν εκδήμησε οι πτυχιούχοι θεολόγοι κληρικοί είχαν δεκαπλασιαστεί. Εκτός εκείνων, οι οποίοι κυρίως με δική του προτροπή σπούδασαν Θεολογία στο Πανεπιστήμιο, πολλοί φοίτησαν στην ταχύρρυθμη Ιερατική Σχολή μονοετούς φοίτησης στη Μονή Αγίου Νικολάου Σπάτα.

Ίδρυσε μέχρι και Οίκο Θαλασσίων Λουτρών για τους ιερείς και τις οικογένειές τους, ο οποίος λειτούργησε από το καλοκαίρι του 1976. Επίσης, μερίμνησε για τον μοναχισμό, το κατηχητικό έργο των μαθητών και νέων, την επέκταση των κηρυγμάτων στις διάφορες ενορίες με εξορμήσεις των διαφόρων ιεροκηρύκων, κληρικών αγάμων και εγγάμων και λαϊκών θεολόγων (σε πάνω από πενήντα ενορίες σε σύνολο διακοσίων περίπου εκείνη την εποχή ακουγόταν το κήρυγμα), ενώ διοργανώνονταν βάσει προγράμματος ακόμη και θερινά κηρύγματα.

Προς τούτο, χώρισε την Ηλεία σε περισσότερες (δέκα πέντε) Αρχιερατικές Περιφέρειες από όσες υπήρχαν έως τότε, «εν τη προσπάθεια, όπως το ποιμαντικό και διοικητικό έργον αυτής [της Ἱ. Μητροπόλεως Ηλείας] καταστεί καρποφόρο, εποικοδομητικό και αποκεντρωτικό», ενώ πνευματικοί-εξομολόγοι περιόδευαν όλη την επαρχία. Επίσης, οργάνωσε την αντιαιρετική δράση και για την πνευματική προκοπή όλων εξέδιδε κατάλληλα φυλλάδια και βιβλία, ίδρυσε Ορθόδοξο Χριστιανικό Βιβλιοπωλείο εντός των Γραφείων της Μητροπόλεως, παντού και συνεχώς γίνονταν ομιλίες, διαλέξεις, προβολές κινηματογραφικών έργων, εκπομπές στους τοπικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς κ.λπ.

Ιδιαίτερα πρέπει να υπογραμμισθούν οι εξής πρωτοβουλίες του Μητροπολίτη Αθανασίου, λεπτομέρειες ίσως θα μπορούσε να ισχυρισθεί κανείς, που δείχνουν όμως την οξύνοια και τη συνέπεια του άνδρα:

-Ίδρυσε Θρησκευτική Υπηρεσία Επιστημόνων, για την προώθηση του διαλόγου μεταξύ Επιστήμης και Θρησκείας.

Ο Αθανάσιος, επειδή είχε ζήσει στο εξωτερικό, έβλεπε μπροστά και γνώριζε τις ιδεολογικές τάσεις της εποχής του.

-Το έτος 1978 χαρακτηρίσθηκε ως «Έτος Διαλόγου με τη Μαθητιώσα Ηλειακή Νεότητα».

-Σε κάθε ευκαιρία τόνωνε το εθνικοθρησκευτικό συναίσθημα του ποιμνίου του. Σε αυτήν την κατεύθυνση κινούμενος πρόβαλε και τις μορφές Ηλείων αγωνιστών κληρικών κατά την Επανάσταση του 1821 και κυρίως του εθνομάρτυρα Μητροπολίτου Ωλένης Φιλαρέτου και του Παπά-Ζώρα του Κουμανιώτη, με δημοσιεύσεις και την ανέγερση ανδριάντων, για τον πρώτο στον Πύργο (μπροστά από τον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Νικολάου-αποκαλυπτήρια στις 23.3.1971) και για τον δεύτερο στο Κούμανι (αποκαλυπτήρια στις 7.6.1971).

-Στο δύσκολα εκείνα οικονομικά χρόνια, ιδιαίτερα για τον αγροτικό πληθυσμό, όπως κατ’ εξοχήν ήταν ο πληθυσμός της Ηλείας, και χωρίς τις ανέσεις και την ευκολία των σημερινών μετακινήσεων, με προτροπή του πραγματοποιούνταν πολλές ενοριακές εκδρομές, αν καθιέρωσε τη Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος ως ημέρα προσκυνήματος και εκδρομής των ακροατών των ενοριακών κηρυγμάτων σε διαφορετικό μέρος της Ηλείας κάθε χρόνο - συνήθως σε κάποια μονή.

-Αντέδρασε δημόσια επί Επταετίας, όταν αποτολμήθηκε ἡ κατάργηση του Σταυρού από τον ιστό της σημαίας και η αντικατάστασή του με μεταλλική σφαίρα. Την ενέργεια αυτή κατήγγειλε κατά την Δοξολογία της 28ης Οκτωβρίου στον Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Νικολάου Πύργου.

-Για την ειρήνευση στους κόλπους της Εκκλησίας της Ελλάδος εξαιτίας του απασχολούντος αυτήν ζήτημα της έκπτωσης των δώδεκα Μητροπολιτών, το οποίο την ταλάνισε μέχρι τις ημέρες μας, παραχωρούσε τμήμα της Μητρόπολής του προς αποκατάσταση ενός εξ’ αυτών.

Ὁ τομέας όμως στον οποίον κατ’ εξοχήν διέπρεψε, κατά γενική ομολογία, ο Μητροπολίτης Αθανάσιος, είναι ο κοινωνικοφιλανθρωπικός, αδιάψευστοι μάρτυρες της οποίας πραγματικότητας παραμένουν μέχρι σήμερα τα πολλά και διάφορα ιδρύματα τα οποία θεμελίωσε και λειτούργησε και τα οποία βρίσκονται ακόμη σε λειτουργία. Με το πού πάτησε το πόδι του στην Ηλεία, στις 31.12.1968, κατά την εορτή της Βασιλόπιττας της Πρωτοχρονιάς, εξήγγειλε τα πρώτα δύο ιδρύματα, το «Εκκλησιαστικό Κέντρο Νεότητας Πύργου, Η Αγία Φιλοθέη» και το «Εκκλησιαστικό Οικοτροφείο Αρρένων Φραγκαβίλλας Αμαλιάδος» και πριν καλά-καλά συμπληρώσει έναν χρόνο παραμονής στην Ηλεία, άρχισε να θεμελιώνει το ένα ίδρυμα μετά το άλλο. Θέλοντας οι νέοι να μορφωθούν, για το προσωπικό τους και το γενικό συμφέρον, έριξε κατ’ αρχήν το βάρος του στο ευαίσθητο αυτό τμήμα του ποιμνίου του, τη νεολαία. Το πρώτο ίδρυμα πού λειτούργησε ήταν το Μαθητικό Οικοτροφείο Αρρένων «Ὁ Καλός Σαμαρείτης» στη Λαμπεία, στις εγκαταστάσεις της Κάτω Μονής Δίβρης, ενώ τα δύο πρώτα ιδρύματα πού εκ βάθρων θεμελίωσε ήταν τα δύο ήδη μνημονευθέντα και κατά πρώτον εξαγγελθέντα Μαθητικά Οικοτροφεία της «Αγίας Φιλοθέης» Πύργου (Θηλέων) στις 30.11.1969 και Φραγκαβίλλας Αμαλιάδας (Αρρένων) στις 7.12.1969.

Ειδικότερα για τη νεότητα λειτούργησαν επί των ημερών του τα εξής Ιδρύματα:

1. Μαθητικό Οικοτροφείο Αρρένων «Ο Καλός Σαμαρείτης» Λαμπείας. Στεγάσθηκε στον χώρο της Κάτω Μονής Δίβρης μετά ολοκληρωτική επισκευή και κατάλληλη διαρρύθμιση. Άρχισε τη λειτουργία του στις 5.10.1969.

2. Μαθητικό Οικοτροφείο Αρρένων «Ο Άγιος Νικόλαος» Πύργου. Αρχικά λειτούργησε στην Ι. Μονή Σκαφιδιάς (από τις 5.10.1969) και κατόπιν μέσα στην πόλη του Πύργου.

3. Μαθητικό Οικοτροφείο Αρρένων «Ο Απόστολος Παύλος» στη Φραγκαβίλλα Αμαλιάδας. Θεμελιώθηκε τον Δεκέμβριο 1969 και άρχισε να λειτουργεί από τα μέσα Οκτωβρίου 1972 ως Μαθητικό Οικοτροφείο Αρρένων.

4. Μαθητικό Οικοτροφείο Θηλέων «Η Αγία Φιλοθέη» Πύργου. Θεμελιώθηκε τον Νοέμβριο 1969 ως Εκκλησιαστικό Κέντρο και λειτούργησε ως Μαθητικό Οικοτροφείο και Ορφανοτροφείο Θηλέων.

5. Μαθητικό Οικοτροφείο Αρρένων «Ὁ Άγιος Νικόλαος» Βάρδας. Θεμελιώθηκε την 21.6.1970 και λειτούργησε αρχικά ως Ορφανοτροφείο Αρρένων.

6. Μαθητικό Οικοτροφείο Θηλέων «Η Αγία Ιουστίνη» Πελοπίου. Θεμελιώθηκε τον Σεπτέμβριο 1970 και λειτούργησε από το 1973.

7. Ορφανοτροφείο Αρρένων «Ο Άγιος Νικόλαος» Σπάτα. Λειτουργούσε ήδη από το 1948 επί Μητροπολίτου Γερμανού Α΄ Γκούμα. Επί Αθανασίου οικοδομήθηκε η νέα πτέρυγα για στέγαση των τροφίμων και του Δημοτικού Σχολείου.

8. Εκκλησιαστικό Οικοτροφείο Εργαζομένου Κοριτσιού «Η Αγία Αικατερίνη» Αμαλιάδας. Στεγάσθηκε αρχικά στο Καρακάνδειο οίκημα Αμαλιάδας και αργότερα (από τον Νοέμβριο του 1980) στο νέο κτίριο του Ιδρύματος αυτού δίπλα στον ναό του Αγίου Νεκταρίου Αμαλιάδας.

9. Σχολή Βυζαντινής Αγιογραφίας και Μουσικής Αγίου Ιωάννου Λετρίνων (Πύργου). Από το 1977 στεγάσθηκε στο νέο κτίριο στη Μονή Εισοδιωτίσσας Αγίου Ιωάννου Πύργου.

10. Φούφειο Φοιτητικό Οικοτροφείο Αρρένων Αθηνών. Επρόκειτο για παλαιά διώροφη κατοικία με αυλή και κτίσματα εντός αυτής. Εδώ διέμεναν και οι φοιτούντες στη Θεολογική Σχολή Αθηνών κληρικοί. Χαρακτηριστικό της φροντίδας του για τούς νέους και τους πονεμένους, αλλά και της εθνικής του συνείδησης, είναι το γεγονός ότι τον Οκτώβριο του 1974, αμέσως μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, υποδέχθηκε στην Ηλεία 415 Κυπριωτόπουλα, για να μείνουν είτε σε Ιδρύματα της Μητρόπολης, είτε για να φιλοξενηθούν σε οικογένειες ο λαός της Ηλείας με δάκρυα και συνάμα αγάπη και ενθουσιασμό υποδέχθηκε την πρώτη αποστολή των 194 Κυπριωτόπουλων και λίγο καιρό αργότερα (9 και 21.10) δύο ακόμη αποστολές μαθητών. Τα Κυπριωτόπουλα φιλοξενήθηκαν στα Οικοτροφεία της Μητρόπολης σε Πύργο, Αμαλιάδα, Πελόπιο και Βάρδα και σε οικογένειες του τόπου. Όμως ὁ Μητροπολίτης Αθανάσιος μερίμνησε και για τούς γέροντες, ιδρύοντας τα εξής ιδρύματα για τους ηλικιωμένους και ασθενείς:

1. Άσυλο Ανιάτων και Κατάκοιτων Γερόντων «Η Νέα Βασιλειάς» στα Λαστέϊκα Πύργου. Λειτουργεί από το 1978 μέχρι τις ημέρες μας.

2. Γηροκομείο «Παναγία η Βλαχέρνα» στην Κάτω Παναγιά Κυλλήνης Λειτουργεί από τον Απρίλιο 1980 μέχρι σήμερα αδιάκοπα.

3. Γηροκομείο «Παναγία η Καθολική» Γαστούνης, το οποίο θεμελίωσε ο Αθανάσιος (στις 8.4.1980, Τρίτη της Λαμπρής), αλλά δεν μπόρεσε να ιδεί ολοκληρωμένο και εν λειτουργία. Ωστόσο, πολλά από αυτά τα παιδιά επέστρεψαν στην Ηλεία, εκ των οποίων άλλα παρέμειναν για έναν ακόμη χρόνο, αλλά για περισσότερο, μέχρι να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, τα περισσότερα με δαπάνες της Μητροπόλεως Ηλείας. Επίσης, θεμελίωσε το «Εκκλησιαστικό Νοσοκομείο Λεχαινών, Ανδραβίδας και Βουπρασίας», το οποίο αργότερα (1982) παραχωρήθηκε από την Μητρόπολη Ηλείας στο ΠΙΚΠΑ, με προοπτική να λειτουργήσει ως Κέντρο Προστασίας σπαστικών και απροσάρμοστων παιδιών, ενώ με προσωπική του παρέμβαση στην τότε Κυβέρνηση ολοκληρώθηκε το Γηροκομείο «Ο Άγιος Χαράλαμπος» Πύργου, το οποίο είχε θεμελιωθεί το 1929, για να εγκαινιασθεί την 21.6.1970. Όλα τα παραπάνω ιδρύματα, με μόνη εξαίρεση το Μαθητικό Οικοτροφείο «Ο Άγιος Νικόλαος» Πύργου, λειτουργούν μέχρι σήμερα, μερικά όμως με άλλη πλέον χρήση, λόγο των νέων κοινωνικών συνθηκών πού δημιουργήθηκαν.

γ. Κοίμηση Ὁ Μητροπολίτης Αθανάσιος υπερέβαλλε ως προς την άσκηση της ποιμαντικής διακονίας του. Διακατεχόταν από μια «ασταμάτητη κινητικότητα». Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με τις διάφορες πικρίες και στενοχώριες που κάποιες φορές δημιουργούσαν τα ίδια τα καθήκοντά του, πολλές από τις οποίες οφείλονταν σε ανθρώπους του περιβάλλοντός του, κληρικούς και λαϊκούς, κατέστησαν ευάλωτη την υγεία του σχετικά πολύ σύντομα. Έπασχε από τη χολή του, ενώ ήδη το 1979 ευρισκόμενος στη Συρία, ως εκπρόσωπος της Ι. Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος για την ενθρόνιση του Πατριάρχου Αντιοχείας Ιγνατίου, υπέστη ελαφρά καρδιακή προσβολή. Αφού για τελευταία φορά επί ηλειακού εδάφους ιερούργησε στην ιστορική Μονή Σκαφιδιάς τη γιορτή της Παναγίας του Δεκαπενταύγουστου 1981 και το απόγευμα της ιδίας ημέρας τέλεσε Θεμελιώθηκε τη Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος 30.5.1977 σε Πανηλειακή συγκέντρωση, αφού προηγήθηκε Θ. Λειτουργία στον ναό Αγίου Γερασίμου Λεχαινών, την επομένη αναχώρησε με κανονική άδεια για την Ιταλία για ποσιοθεραπεία της χολής του. Επιστρέφοντας όμως στην Ελλάδα, τη νύκτα της 1ης προς 2ας Σεπτεμβρίου 1981 εκοιμήθη εν Κυρίω στην περίφημη Φλωρεντία από καρδιακό έμφραγμα. Λίγες ημέρες αργότερα ὁ Έλληνας Πρόξενος του Λιβόρνο Ιταλίας Δ. Χατζηδιάκος στο 2659/7.9.1981 Πιστοποιητικό του βεβαίωνε «ότι εκ του συνημμένου σε Φωτοστατικό αντίγραφο Πιστοποιητικού Νοσοκομείου Φλωρεντίας, Ινστιτούτου Ιατροδικαστικής, της 03.09.1981, ο Μητροπολίτης Ηλείας Αθανάσιος Βασιλόπουλος, απεβίωσε αιφνιδίως την 02.09.1981 εις Φλωρεντία (Ιταλία) από καρδιακό έμφραγμα (στεφανιαίας αρτηρίας-κυκλοφοριακή καρδιακή ανεπάρκεια)». Το λείψανό του παρέλαβαν από την Ιταλία και κατά τις διαδικασίες των Ιταλικών Αρχών, αφιχθέντες εκεί κατόπιν εντολής της Ι. Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος και αποδίδοντες τις πρώτες νεκρικές τιμές και περιποιήσεις, ο τότε Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως (νυν Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης) Άνθιμος, ο τότε Γραμματέας της Ι. Συνόδου Αρχιμανδρίτης (νυν Μητροπολίτης Ηλείας) Γερμανός Παρασκευόπουλος και ὁ αδελφός του κοιμηθέντος, βοηθούμενοι από τον γραμματέα του Προξενείου του Λιβόρνου Ν. Μακρή, Δρ. Οδοντιατρικής.

Ο νεκρός μεταφέρθηκε αεροπορικώς στην Ελλάδα και αυθημερόν μετακομίσθηκε στον Πύργο, όπου τέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα στον Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Νικολάου. Την επόμενη 9.9.1981 το απόγευμα στον ίδιο ναό, αφού το πρωί τελέσθηκε Αρχιερατική Θ. Λειτουργία από τους Μητροπολίτες Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Θεόφιλο και Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμο, εψάλη η Νεκρώσιμος Ακολουθία. Αυτής προέστη εντολή της Ι. Συνόδου και ως εκπρόσωπος αυτής ὁ Τοποτηρητής Μητροπολίτης Τριφυλίας και Ολυμπίας Στέφανος, συμμετασχόντων των Μητροπολιτών Μαντινείας και Κυνουρίας Θεοκλήτου, Μεγάρων και Σαλαμίνος Βαρθολομαίου, Αλεξανδρουπόλεως Ανθίμου, Θυάτειρων και Μ. Βρετανίας Μεθοδίου, καθώς και των Επισκόπων Τελμησσοῦ Χριστοφόρου και Δωδώνης Χρυσοστόμου. Ο στενός φίλος του μεταστάντος Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Θεόφιλος δεν έλαβε μέρος στην Ακολουθία ως ιερουργών, αλλά ίστατο κατ’ αυτήν παραπλεύρως του σκηνώματος. Τον Επικήδειο Λόγο εντολή της Ι. Συνόδου εκφώνησε ο τότε Α΄ Γραμματέας-Πρακτικογράφος αυτής και διάδοχος του Αθανασίου Αρχιμανδρίτης Γερμανός Παρασκευόπουλος. Κατά την επιθυμία του κοιμωμένου ιεράρχη η ταφή του πραγματοποιήθηκε στον αύλειο χώρο της ιστορικής Ι. Μονής Παναγίας Φραγκαβίλλας Αμαλιάδας, όπου είχε ιδρύσει εκκλησιαστικό οικοτροφείο. Επί του τάφου του έχει στηθεί και η Προτομή του.

Πηγές:

-ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ-ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΠΕΤΡΑΚΟΥ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΗΛΕΙΑΣ Ιστορική εξέλιξη – Σημερινή κατάσταση Διδακτορική Διατριβή υποβληθείσα στο Τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας ΑΠΘ.

-www.imilias.gr › mitropolitis › 65-mitropolites-ilias