ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
ΓΙΑ ΕΠΙΛΥΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟΥ
Λεωνίδα Γ. Μαργαρίτη Eπιτ. Δικηγόρου
Αντιπροέδρου Ανώτατης Συνομοσπονδίας Πολυτέκνων Ελλάδος
Προεκλογικά τα κόμματα εξουσίας, με τα προγράμματά τους θέλησαν να δείξουν το ενδιαφέρον τους για την επίλυση του οξύτατου όντως,δημογραφικού προβλήματος που αντιμετωπίζει η χώρα μας.
Έτσι ένα κόμμα υποσχέθηκε το χαρακτηρισμό ως πολυτέκνων εκείνων που έχουν τρία παιδιά και το άλλο το διορισμό στο δημόσιο ενός παιδιού πολύτεκνης οικογένειας.
Μέσα από το ενδιαφέρον αυτό αναβαθμίζεται το Δημογραφικό ως μείζον πρόβλημα για τον Ελληνισμό. Η οξύτητά που παρουσιάζει σήμερα, υποκρύπτει επικίνδυνες εξελίξεις για τη χώρα μας αφού οι θάνατοι ξεπέρασαν τις γεννήσεις.
Η πολιτεία διαπίστωσε το πρόβλημα όταν ακόμη δεν είχε την σημερινή του έκρηξη και το 1993 συγκρότησε διακομματική επιτροπή, προκειμένου να το εξετάσει και να προτείνει λύσεις.
Πράγματι η διάγνωση του προβλήματος έγινε. Εντοπίστηκαν οι αιτίες . Προτάθηκαν λύσεις με το πόρισμα που συντάχθηκε.
Το πόρισμα αυτό όμως ατυχώς, βρίσκεται μέχρι σήμερα αναξιοποίητο.
Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι εν τω μεταξύ ,ελήφθησαν ορισμένα μέτρα δημογραφικής πολιτικής όπως η καθιέρωση του επιδόματος και της σύνταξης στην πολύτεκνη μητέρα και το επίδομα για το τρίτο παιδί.
Μέτρα που δοκιμάστηκαν και απέδωσαν σ’ ένα βαθμό. Στην πορεία όμως καταργηθήκαν.
Το πρόβλημα όμως παραμένει και λαμβάνει, ανεξέλεγκτες διαστάσεις.
Τα παιδιά αλλοδαπών που φοιτούν στα σχολεία των Αθηνών υπερτερούν των παιδιών των ημεδαπών, ενώ σύμφωνα με δημοσίευμα της Ροδιακής εφημερίδος «Η ΔΡΑΣΙΣ» (Φ.6-10-03) οι Αλβανοί αποτελούν το 10% του πληθυσμού της πόλεως και το 40% του πληθυσμού των μαθητών στα Δημοτικά Σχολεία στο Νησί..
Ο συντάκτης του δημοσιεύματος σημειώνει με κάποια περίσκεψη : «το αύριο επιφυλάσσει εκπλήξεις».
Κρίνουμε, πως για τη λύση του δημογραφικού προβλήματος απαιτούνται, ριζοσπαστικές αποφάσεις.
Μια απ’ αυτές είναι και η παρακάτω .
Η μητέρα που αποκτά 4ο παιδί να θεωρείται οιονεί υπάλληλος του δημόσιου τομέα με ότι αυτό συνεπάγεται βαθμολογικά, μισθολογικά και συνταξιοδοτικά, χωρίς όμως να έχει δικαίωμα απασχόλησης με οποιαδήποτε σχέση εργασίας, και χωρίς να έχει δικαίωμα φιλοξενίας των παιδιών της σε παιδικούς σταθμούς.
Η πρόταση αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία αφού στη χώρα μας πέραν του προβλήματος της ποσότητος υπάρχει και πρόβλημα μορφωτικής ποιότητας των παιδιών.
Η λύση είναι κοινωνικά ωφέλιμη αφού τα παιδιά θα γαλουχούνται στο σπίτι και στο σχολείο από τις φυσικές τους μητέρες και όχι από ξένες είτε στον παιδικό σταθμό είτε από υπηρετικό προσωπικό.
Αν εξετασθεί όμως η πρόταση αυτή και από οικονομικής σκοπιάς θα καταδείξει πως είναι και κοινωνικά και οικονομικά ωφέλιμη.
Με την υλοποίηση της πρότασης , θα υπάρξει αποσυμφόρηση στην αγορά εργασίας ,αφού ένας αριθμός θέσεων που καλύπτονται σήμερα από γυναίκες , θα καλυφθούν από άνεργους και θα υπάρξει ως εκ τούτου μείωση του ποσοστού ανεργίας.
Θα τεθεί τέρμα σε ένα μεγάλο ποσό οικογενειακών επιδομάτων που βαρύνεται το Δημόσιο. Θα περιορισθούν οι δαπάνες κατασκευής και λειτουργίας ενός μεγάλου αριθμού παιδικών σταθμών, αφού πλέον η μητέρα δεν θα έχει δικαίωμα εργασίας και κατ’ επέκταση δικαίωμα φύλαξης των παιδιών σε παιδικούς σταθμούς και θα αφοσιώνεται στη φροντίδα και σωστή ανατροφή των παιδιών της.
Θα υπάρξει εξοικονόμηση εκατοντάδων εκατομμυρίων από την μη καταβολή στις μητέρες επιδομάτων και συντάξεων οι οποίες πλέον θα εισπράττουν μόνο τον καταβαλλόμενο μηνιαίο μισθό.
Τέλος να σημειώσουμε, ότι η αύξηση των γεννήσεων , θα έχει ευμενείς επιπτώσεις στη γενικότερη οικονομία.
Θα αναπτυχθούν περαιτέρω οικονομικοί κλάδοι που έχουν άμεση ή έμμεση σχέση με το παιδί, όπως παιδικών τροφών, ενδυμάτων, παιχνιδιών κ.λ.π.
Μια δεύτερη πρότασή μας είναι να αντιμετωπιστεί το θέμα της στρατεύσεως ή της παροχής κοινωνικής εργασίας των γυναικών αφού κατά την άποψή μας το ζήτημα θα έχει σοβαρή επίδραση στην αναστροφή της υπογεννητικότητας
Με το ισχύον σήμερα καθεστώς οι γυναίκες, δεν υπέχουν υποχρέωση στρατεύσεως και ορθώς .
Ο λόγος της μη στρατεύσεως, συναρτάται με το ιερό προνόμιο της τεκνοποιίας. Εύλογα απαλλάσσεται η γυναίκα αφού κυοφορεί μια ,δυο ή και περισσότερες φορές συνεπώς θεωρείται και αιτιολογημένα ότι έχει εκπληρώσει το καθήκον της προς την Πατρίδα και την Κοινωνία .
Συνεπώς παρέλκει οποιαδήποτε περαιτέρω υποχρέωσή της .
Όταν όμως η γυναίκα συνειδητά επιλέγει την ατεκνία ,τότε θα πρέπει να υποχρεώνεται σε παροχή κοινωνικής εργασίας, ή στρατιωτικής θητείας όπως ο άνδρας.
Λόγοι ισότητας των φύλων, και ηθικοί, επιβάλλουν αυτή την υποχρέωση.
Σε προηγούμενο από τον ισχύοντα περί Στρατολογίας, νόμο (1763/1988) εάν κάποιος επιθυμούσε να γίνει κληρικός μπορούσε με δήλωση του να απαλλαγή της στρατεύσεως .
Εάν όμως εντός συγκεκριμένου χρόνου δεν εγένετο κληρικός τότε ήταν υποχρεωμένος να υπηρετήσει τη θητεία του στο στρατό.
Σήμερα με το ισχύον καθεστώς του άρθρου 6 του Ν.1763/88 απαλλάσσονται τις στρατεύσεως ορισμένες κατηγορίες πολιτών για συγκεκριμένους λόγους ( ασθενείς , κληρικοί, μοναχοί ,καταδικασμένοι)
Όμως εάν οι λόγοι απαλλαγής εκλείψουν ( παράγραφος 2 του άρθρου 6 του Ν.1763/88) και είναι ηλικίας κάτω των πενήντα ετών καλούνται να υπηρετήσουν τη θητεία τους.
Κάτι παρόμοιο μπορεί να ισχύσει και για τη στράτευση των γυναικών, εάν θέλουμε να ενισχύσουμε την γεννητικότητα και να δώσουμε ίσες ευκαιρίες για επαγγελματική αποκατάσταση και ιεραρχική εξέλιξη στα δύο φύλα.
Οι γυναίκες για να απαλλάσσονται της στρατεύσεως θα πρέπει να δηλώνουν ότι προτίθενται να αποκτήσουν παιδιά.
Εάν όμως δεν αποκτήσουν παιδί μέχρι του 35ου έτους της ηλικίας τους, θα είναι υποχρεωμένες να εκπληρώσουν στρατιωτική θητεία ή να προσφέρουν κοινωνική εργασία, για χρονικό διάστημα αντίστοιχου των ανδρών.
Είναι δικαίωμα του κάθε πολίτη να διαχειρίζεται τη ζωή του κατά το δοκούν, όμως η Πολιτεία είναι υποχρεωμένη να αντιμετωπίζει ισότιμα και με ίσους όρους τους πολίτες της.
Εάν σοβαρά πιστεύουμε πως η χώρα μας αντιμετωπίζει οξύτατο δημογραφικό πρόβλημα και κινδυνεύει να αλλοιωθεί ο εθνολογικός της χαρακτήρας , θα πρέπει να λάβουμε άμεσα μέτρα , σύντομα και αποτελεσματικά .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου