Λεωνίδα Γ.Μαργαρίτη ;ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

 

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

 

                                  Λεωνίδα Γ.Μαργαρίτη Επίτ. Δικηγόρου

                                          Προέδρου της Εταιρείας Λογοτεχνών.

 

Γιορτάσαμε τον περασμένο  χρόνο ,τα διακόσια χρόνια από τον  ξεσηκωμό του γένους και την απελευθέρωσή μας από  την Τουρκοκρατία.

Από την πρώτη στιγμή εκείνοι που ξεπετάχτηκαν πρώτοι στον αγώνα απέναντι

στη σκλαβιά των Οθωμανών ήταν οι περισσότερο καταπιεσμένοι, τα κατώτερα

στρώματα της Ελληνικής κοινωνίας.

Όμως από την πρώτη στιγμή της εξέγερσης ξεπετάχθηκαν  και οι Κοτζαμπάσηδες

που αν και ακολούθησαν, τους αγωνιστές συστήσανε αμέσως  το Αχαϊκό  Διευθυντήριο και απ’ αυτό το  απέκλεισαν τον πρωτοκαπετάνιο

Παναγιώτη Καρατζά.

Έτσι από την πρώτη στιγμή φάνηκε πως δεν θα άλλαζε τίποτα για τις ράχες του  λαού.

Και δεν ήταν μόνο ότι απέκλεισαν τον Καρατζά από  το Διευθυντήριο, έσπειραν τη διχόνοια  και το μίσος μεταξύ των αγωνιστών μετά τον ατυχή , θάνατο στου Σταμάτη Κουμανιώτη στη διάρκεια της πρώτης πολιορκίας του Κάστρου.

 Εντέχνως διέσπειραν τη φήμη πως ο δράστης του φόνου ήταν ο Οπλαρχηγός Παναγιώτης Καρατζάς.

Έτσι μ’ αυτή τη φήμη και την υπόθαλψη του μίσους, πέτυχαν τελικά τη δολοφονία του.

Τον έβγαλαν οριστικά από το παιχνίδι του αγώνα  της διαδοχής.

Αυτή τη τακτική των Κοτζαμπάσηδων συνεχίσθηκε με αποτέλεσμα το Κάστρο της πόλης

να παραμείνει σ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα στα χέρια των Τούρκων αφού το Διευθυντήριο 

απείλησε το Γέρο του Μοριά να μην επιδιώξει να πατήσει το πόδι του στην πολιορκία του Κάστρου.

 Ήταν πρόσφατη η επιτυχία του  Κολοκοτρώνη  με  την άλωση της Τριπολιτσάς.

Η κατάσταση της χειραγώγησης  του λαού συνεχίσθηκε και συνεχίζεται από τους Κοτζαμπάσηδες   και  τα τζάκια σήμερα.

 Ο  λαός πότε με το πρόσχημα της προστασίας από υποτιθέμενους κινδύνους, πότε με τη χρήση Δικτατοριών, πότε με το πρόσχημα της προστασίας του πολιτεύματος από δήθεν επιβουλές, εύρισκαν πάντα τον τρόπο, να επικρατούν και να κατέχουν τα ινία της εξουσίας οι ίδιοι και οι ίδιοι.

       Από τον παππού στον εγγονό και από τον εγγονό στο δισέγγονο και η ιστορία πάει λέγοντας.

Δολοφόνησαν τον  πανάξιο Έλληνα Κυβερνήτη Καποδίστρια όταν είδαν πως οι εξουσία ξέφυγε από τα χέρια τους.

Ακολούθησε αναρχία και πάνω σ’ αυτή την κατάσταση μας φόρεσαν το ξένο φέσι.

Όμως οι Κοτζαμπάσηδες, Κοτζαμπάσηδες…

Αποτέλεσμα στην Ελλάδα να λέμε πως έχουμε Κοινοβουλευτική Δημοκρατία αλλά στην ουσία να έχουμε πολίτευμα  Οικογενειακής Κληρονομικής Δημοκρατίας.

Από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, Πρωθυπουργό  και Πρόεδρο Δημοκρατίας θα ακολουθήσουν ο Κωστάκης Καραμανλής υπουργός και στη συνέχεια Πρωθυπουργός και στις μέρες μας  ένας ακόμη  Κώστας Καραμανλής Υπουργός της Κυβερνήσεως Μητσοτάκη.

Θαυμάσια!...

Αλλά ας κάνουμε  μια αναδρομή  για να δούμε τι μας δείχνει η  ιστορία και το πολιτικό προσωπικό της Ελλάδας των 200 χρόνων Ελευθερίας.

Ο Δημήτριος Ράλλης   από το 1844 μέχρι το 1921 χρημάτισε  πέντε φορές πρωθυπουργός,  ( 1897, 1903, 1905, 1909 και 1920-21).Ο γιός του  Ιωάννης ,χρημάτισε μια φορά πρωθυπουργός και μάλιστα κατοχικός(1943-1944).Ο εγγονός του Γεώργιος  χρημάτισε μια φορά  πρωθυπουργός (1980-1981).

Ο Γεώργιος Παπανδρέου χρημάτισε τέσσερις φορές πρωθυπουργός ( 1944,1944-45,το 1963 και το 1964-65.)

Ο γιος του  Ανδρέας , χρημάτισε τρεις φορές πρωθυπουργός ( 1981-85 το 1985-89 και το 1993-96).

Ενώ   ο  εγγονός του, Γεώργιος,   χρημάτισε μια φορά πρωθυπουργός το 2009 ενώ το 2011 υποχρεώθηκε σε παραίτηση χωρίς να ολοκληρώσει  τη θητεία του.

Ο Διομήδης Κυριάκος χρημάτισε μια φορά πρωθυπουργός ( 1863) ενώ ο εγγονός του Αλέξανδρος  χρημάτισε μια φορά πρωθυπουργός, (1949).

Στην αντίστοιχη κατηγορία μπορούμε να προσθέσουμε και την περίπτωση του Γεωργίου Κουντουριώτη που χρημάτισε πρωθυπουργός μια φορά το 1848 ενώ  ο εγγονός του Παύλος, χρημάτισε Πρόεδρος Δημοκρατίας το 1924-1929,

Ακόμη έχουμε  χαρακτηριστικές περιπτώσεις διαδοχής από πατέρα σε γιό.

 Συγκεκριμένα ο Σπυρίδων Τρικούπης χρημάτισε πρωθυπουργός το 1833 ενώ ο γιός του Χαρίλαος χρημάτισε πρωθυπουργός δεκαεπτά(17) φορές ( 1875, 1878, 1880, 1882-85, 1886-90, 1892-3 και 1893-1895).

Ο Θρασύβουλος Ζαΐμης χρημάτισε δύο φορές πρωθυπουργός ( 1869-70 και 1871) ,ενώ ο γιος του Αλέξανδρος ,  οχτώ φορές πρωθυπουργός  (1897, 1901, 1915, 1916, 1917, 1926, 1927 και 1928) και την περίοδο 1929-1935 Πρόεδρος Δημοκρατίας.

Πρέπει επίσης να σημειώσουμε πως πατέρας του Θρασυβούλου Ζαΐμη, Ανδρέας είχε διατελέσει πρόεδρος της Διοικητικής Επιτροπής Ελλάδος (δηλαδή πρωθυπουργός) προ της εκλογής του Ιωάννη Καποδίστρια.

 Ο Ελευθέριος Βενιζέλος χρημάτισε εννιά φοράς πρωθυπουργός(1910-15,1915,1917-20,1924,1928-1929,1929-32,1932,1932-33,1933).

ενώ ο  γιος του  Σοφοκλής, ορκίστηκε πέντε φορές και κατά την περίοδο 1950-51.

Τέλος ο Γεώργιος Θεοτόκης χρημάτισε τέσσερις φορές πρωθυπουργός ( 1899-1901.1903 και 1903-05),ενώ ο γιος του Ιωάννης χρημάτισε μια φορά πρωθυπουργός το 1950.

            Για να έλθουμε και  στις μέρες μας

ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης χρημάτισε πρωθυπουργός της χώρας το1990 μέχρι το 1993  ενώ  ο γιος του Κυριάκος  εκλέχτηκε πρωθυπουργός το 2019   και κυβερνά   τη  χώρα μέχρι σήμερα..

Αυτή είναι η διαδρομή της Δημοκρατίας στη χώρα μας,  διακόσια χρόνια από την Επανάσταση .

Οι αγωνιστές όπως:    Γέρος του Μοριά,  κλέφτες και αρματολοί,  έντεχνα ετέθησαν  στο περιθώριο της πολιτικής μας ζωής με αποτέλεσμα ακόμη  και σήμερα  να  κυβερνούν  οι Κοτζαμπάσηδες.

Στις μέρες μας μάλιστα με την έντεχνη διόγκωση της φοβίας λόγω  πανδημίας,  τις απειλές της εξ ανατολών γείτονος και με πλήρη έλεγχο των μέσων μαζικής ενημέρωσης   το μέλλον ατυχώς μετά τον  περίφημο  εορτασμό των διακοσίων χρόνων από την επανάσταση του λαού αναμένεται  αβέβαιο.