Το Γενικό Συμβούλιο της Ανωτάτης Συνομοσπονδίας που συνεδρίασε σε ολομέλεια το περασμένο Σάββατο 25 Ιουνίου στα γραφεία της στην Αθήνα συζήτησε το σοβαρότατο πρόβλημα της οικονομικής κατάρρευσης της χώρας. Μετά την εισήγηση του θέματος από τον Αντιπρόεδρό Λεωνίδα Μαργαρίτη επακολούθησε συζήτηση κατά τη διάρκεια της οποίας εξέφρασαν την άποψή τους όλα τα μέλη του Γενικού Συμβουλίου. Μετά την περάτωση της συζήτησης παμψηφεί εγκρίθηκε ψήφισμα το οποίο εξουσιοδοτήθηκε το προεδρείο να επιδώσει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Πρόεδρο της Βουλής, τον Πρωθυπουργό και τους Αρχηγούς των κομμάτων της Βουλής με το παρακάτω περιεχόμενο:
ΨΗΦΙΣΜΑ
To Γενικό Συμβούλιο της Ανωτάτης Συνομοσπονδίας Πολυτέκνων Ελλάδος στη σημερινή του συνεδρίαση Σάββατο 25 Ιουνίου στην Αθήνα συζήτησε τις πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις στη χώρα μας και τα δυσβάσταχτα μέτρα που ήδη έχουν ληφθεί και όσα ακόμη επιπρόσθετα στις επόμενες μέρες θα ληφθούν και θα επιπέσουν στις πλάτες των πολυτέκνων μελών μας αλλά και όλων των πολιτών της χώρας μας με την ψήφιση της Μεσοπρόθεσμης φορολογικής επιδρομής .
Η οικονομική κατάρρευση της χώρας υπήρξε απότοκος ηθικής κατάρρευσης , ασύνετης έως εγκληματικής πολιτικής των τελευταίων μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων και ληστρικής συμπεριφοράς παραγόντων του δημόσιου βίου οι οποίοι παραμένουν ως τώρα ατιμώρητοι.
Καλούμε την Κυβέρνηση της χώρας να αναλογισθεί τις ευθύνες της ως τοιαύτης, αλλά κι εκείνες που επωμίσθηκε και πηγάζουν από τη δανειακή σύμβαση τη γνωστή ως Μνημόνιο με την ψήφιση του οποίου η χώρα μας αμετάκλητα και άνευ όρων παραιτήθηκε της ασυλίας λόγω άσκησης εθνικής κυριαρχίας, πράξη την οποία χαρακτηρίζουμε επιεικώς φοβική και ηττοπαθή μέχρις εσχάτη προδοσία γι’ αυτό και την καταγγέλλομε.
Καταγγέλλομε ωσαύτως την Κυβέρνηση, που με ελαφριά τη συνείδηση δέχθηκε τους βαρύτατους όρους υποτέλειας στους διεθνείς τοκογλύφους του Δ.Ν.Τ. και της Κ.Τ. και παραιτήθηκε όλων των φυσικών δικαιωμάτων που έχει ένας οφειλέτης απέναντι στο δανειστή του, δηλαδή να μην επιτρέπεται η προσφυγή σε άλλες πηγές χρηματοδότησης και οι δανειστές της να έχουν το δικαίωμα εκχώρησης των απαιτήσεων τους προς τρίτους κάτι που εγκυμονεί κινδύνους και για την εδαφική ακεραιότητα της χώρας μας.
Καλούμε την Κυβέρνηση να αναζητήσει τις πηγές εσόδων για την κάλυψη των ελλειμμάτων από εκείνους που χρόνια τώρα πλούτισαν σε βάρος του λαού και του Έθνους και ο πλούτος τους βρίσκεται στις Ελβετικές και άλλες τράπεζες του εξωτερικού.
Να αναζητήσει έσοδα από εκείνους τους γνωστούς κυρίους που μονίμως φοροδιαφεύγουν και εισφοροδιαφεύγουν επιβραβευμένοι με εκπτώσεις, με ευνοϊκές μακροχρόνιες ρυθμίσεις και παραγραφές και όχι από τους πολυτέκνους.
Την οικονομική κατάρρευση της χώρας δεν μπορεί να χρεωθεί ο εργάτης και ο μισθοσυντήρητος πολύτεκνος , οι δυνατότητές του οποίου έχουν εξαντληθεί με τους άμεσους όσο και με τους αυξημένους έμμεσους φόρους. Περαιτέρω συρρίκνωση του εισοδήματός του θα σημάνει αδυναμία επιβίωσης ,απελπισία και δημιουργία ανελέγκτων καταστάσεων.
Καλούμε όλους τους παράγοντες του Δημόσιου Βίου να συμφωνήσουν σε μια και μόνο πολιτική που θα τείνει στην σύντομη οικονομική απελευθέρωση της χώρας από τα δεσμά του Δ.Ν.Τ. και των διεθνών κερδοσκόπων.
Καλούμε τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας να υπερασπισθεί την ανεξαρτησία της χώρας και την εδαφική της ακεραιότητα με όσο ηθικό σθένος και πάθος του επιβάλει το ύπατο αξίωμα που κατέχει.
Καλούμε τον Πρόεδρο της Κυβερνήσεως να αναλάβει πρωτοβουλίες για επαναδιαπραγμάτευση των όρων της δανειακής συμβάσεως με τη συνεργασία όλων των πολιτικών δυνάμεων της χώρας.
Καλούμε την Αξιωματική αντιπολίτευση και τους Αρχηγούς των λοιπών στη Βουλή Κομμάτων να αφήσουν τις μικροκομματικές αντιπαραθέσεις να συμπράξουν και να συνεργασθούν όλοι τους για τη σωτηρία της πατρίδας μας.
Θεωρούμε επιβεβλημένη την αναθεώρηση του ισχύοντος Συντάγματος για να παύσει επί τέλους η Βουλή να αποτελεί καθαρτήριο εγκληματικών πράξεων και για θεσμοθετημένη δημοκρατική λειτουργία των κομμάτων.
Οι πολύτεκνοι της χώρας δεν αντέχουν άλλες επιβαρύνσεις αλλά ούτε και άλλη συρρίκνωση των δικαιωμάτων και της προστασίας που τους επιφυλάσσει το σύνταγμα της χώρας.
Τέλος
Διακηρύσσουμε το δικαίωμα και την υποχρέωση που έχουμε βάσει του Άρθρου 120 παράγραφος 4 του Συντάγματος, το οποίο προβλέπει ότι «η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία».
Σήμερα που η λαϊκή εντολή ενεχυριάσθηκε από την Κυβέρνηση σε κέντρα εξουσίας ξένα προς το Έθνος ,εκτός Ελληνικών συνόρων και παρεδόθησαν κυριαρχικά δικαιώματα του Ελληνικού Λαού ,επιβάλλεται συνεργασία, συστράτευση και γενική επαγρύπνηση.
Οι πολύτεκνοι της χώρας διαθέτουν πατριωτισμό και το έχουν αποδείξει με τις θυσίες τους στους αγώνες του Έθνους. Δεν πρόκειται να υποστείλουν τη σημαία αγωνιστικότητά τους για τα δίκαια της χώρας μας, για Ελευθερία, Κοινωνική Δικαιοσύνη, Εθνική Ανεξαρτησία και εδαφική ακεραιότητα.
Για το Γενικό Συμβούλιο
Ο Πρόεδρος Ο Γεν. Γραμματέας
Βασίλειος Θεοτοκάτος Μανόλης Χρυσόγελος
H ΓΛΩΣΣΙΚΗ ΜΑΣ ΚΑΚΟΔΑΙΜΟΝΙΑ
H ΓΛΩΣΣΙΚΗ ΜΑΣ ΚΑΚΟΔΑΙΜΟΝΙΑ
Ο ομότιμος καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και Ακαδημαϊκός Εμμανουήλ Κριαράς σε άρθρο του στο περιοδικό «ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ» (Τόμος 13 σελ.967-980)το έτος 1985 αναφέρονταν στη δυσάρεστη γλωσσική μας κατάσταση και στα αίτια που είχαν οδηγήσει σ’ αυτή. Τότε μεταξύ άλλων σημείωνε και τα εξής: «Βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη κατάσταση της πορείας του γραπτού μας λόγου και εξαρτάται από τη σοβαρότητα με την οποία αντιμετωπίζουμε το ζήτημα και από τις επί μέρους λύσεις στις οποίες θα οδηγηθούμε, αν θα αποκτήσουμε επί τέλους σταθεροποιημένο, ομοιογενή και καλαίσθητο γραπτό λόγο».
Δυστυχώς αν και έχουν περάσει έκτοτε τόσα χρόνια, συνεχίζεται και στις μέρες μας η γλωσσική μας κακοδαιμονία.
Σήμερα μετά την εφαρμογή του μονοτονικού συστήματος , άρχισε και η αποδόμηση της γλώσσας. Οι νεοέλληνες περιόρισαν το λεξιλόγιό τους ,μιλούν και γράφουν , με λέξεις κωδικούς ,χάριν όπως λένε απλούστευσης της γλώσσας μας Σήμερα με τη χρήση του διαδικτύου γίνεται σε μεγάλη έκταση χρήση της λατινικής αλφαβήτου είτε αυτό οφείλεται σε προβλήματα συμβατότητας διαφορετικών συστημάτων στους υπολογιστές είτε αποτελεί νεανική μόδα ή εν δυνάμει ένα νέο σύστημα γραφής θα πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα από τους νεοέλληνες και ειδικότερα από τους ασχολούμενους με την Ελληνική παιδεία και τα γράμματα.
Εάν θέλουμε να μη νοθευτεί η ελληνική μας γραφή είναι αναγκαίο να αποθαρρύνουμε τα νέα παιδιά να γράφουν στα greeklish (γκρικλις).
Αυτό το τελευταίο σύμπτωμα είναι φοβερά επικίνδυνο για τη γλώσσα μας. Ο,τι δεν κατάφεραν να επιτύχουν 430 χρόνια δουλείας υπάρχει κίνδυνος να το καταφέρουμε μόνοι μας με την εγκατάλειψη της γλώσσας μας και τη χρησιμοποίηση μίας άλλης γραφής.
Το φαινόμενο γίνεται ακόμη πιο επικίνδυνο όταν κείμενα στη λατινική γλώσσα γράφουν και χρήστες –κρατικές υπηρεσίες, που προβάλλονται ακόμη και από την κρατική τηλεόραση.
Το ζήτημα είχε αποτελέσει αντικείμενο ερωτήσεων βουλευτών προς τον Υπουργό Παιδείας.
Η γραφή μας και συνολικά η γλώσσα μας πλούτισε όχι μόνο τη λατινική αλλά και όλες τις κυριότερες ευρωπαϊκές γλώσσες οι οποίες έχουν άρρηκτα συνδεθεί οπτικά με το αλφάβητό της. Δεν είναι δυνατόν συνεπώς να μειωθεί και να καταργηθεί από εμάς τους ίδιους.
Όταν στο παρελθόν με πρόταση βάσκων Ελληνιστών (Sagredo και Pahana )oι Ισπανοί βουλευτές κ.κ. Gerikogoitia Imaz ζητούσαν από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο την καθιέρωση της Ελληνικής ως επίσημης γλώσσας της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης, όταν ο Μπιλ Γκέιτς διακηρύσσει πως η Ελληνική με τη μαθηματική δομή της είναι η γλώσσα της πληροφορικής και της νέας γενιάς των εξελιγμένων υπολογιστών, γιατί μόνο σ' αυτή δεν υπάρχουν όρια, όταν λαοί της Ευρώπης όπως Γάλλοι και Ισπανοί μάχονται για να διατηρήσουν τον τρόπο γραφής τους μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια, δεν μπορεί εμείς με το πρόσχημα της δήθεν διευκόλυνσης μας στην παγκόσμια επικοινωνία να επιχειρούμε είτε επίσημα είτε ανεπίσημα την αντικατάσταση του Ελληνικού αλφάβητου.
Όταν σε σύνολο 490.000 λέξεων της Αγγλικής οι 41.615 προέρχονται από την Ελληνική είναι υποχρέωσή μας να διατηρήσουμε τόσο τη γλώσσα μας όσο και τη γραφή της όπως μας παραδόθηκε,
όταν ο λαός μας μέσω της ελληνικής γλώσσας και γραφής μετέδωσε το πολιτισμό σ’ ολόκληρο τον κόσμο είναι αδιανόητο εμείς βαρβαρίζοντας να αντικαταστήσουμε τη γραφή μας.
Είναι απαράδεκτο επίσης για τη χώρα μας να ψηφίζονται νόμοι προστασίας της γλώσσα μας και εμείς οι ίδιοι να τους παραβιάζουμε. Σύμφωνα με το νόμο 1491/84 απαγορεύονται οι πάσης φύσεως ξενόγλωσσες επιγραφές. Όμως είναι θλιβερό το φαινόμενο όταν μέσα ενημέρωσης τηλεοπτικά, ραδιοφωνικά αλλά και έντυπα σνομπάροντας τη γλώσσα μας παραβιάζουν κατάφορα τη νομοθεσία και φέρουν ξενόγλωσσα ονόματα. Καταστήματα της πόλης μας είναι γεμάτα ξενόγλωσσες επιγραφές, που σου δημιουργούν την αίσθηση πως ζεις σε ξένη χώρα.
Οι εισαγγελικές ,αστυνομικές, και κυρίως οι δημοτικές αρχές που είναι εκ καθήκοντος υποχρεωμένες να προστατεύουν την εικόνα της πόλης μας τη νομιμότητα αλλά και την εθνική μας κληρονομιά, όμως παραμένουν ασυγκίνητες στη γενική παραβατικότητα.
Θα θυμίσω πως πρόσφατα ο Εισαγγελέας Αμαλιάδος έδωσε εντολή στην αστυνομική αρχή και το Δήμο για απομάκρυνση των ξενόγλωσσων επιγραφών με την απειλή προστίμων.
Ας ελπίσουμε ότι και στην πόλη μας θα υπάρξει ευαισθησία για την πάταξη του φαινομένου. Την ελληνικότητά μας θα πρέπει να την επιδεικνύουμε και με τη γραφή μας και όχι μόνο με τις ζητωκραυγές μας στα γήπεδα.
Λεωνίδας Γ.Μαργαρίτης
Ο ομότιμος καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και Ακαδημαϊκός Εμμανουήλ Κριαράς σε άρθρο του στο περιοδικό «ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ» (Τόμος 13 σελ.967-980)το έτος 1985 αναφέρονταν στη δυσάρεστη γλωσσική μας κατάσταση και στα αίτια που είχαν οδηγήσει σ’ αυτή. Τότε μεταξύ άλλων σημείωνε και τα εξής: «Βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη κατάσταση της πορείας του γραπτού μας λόγου και εξαρτάται από τη σοβαρότητα με την οποία αντιμετωπίζουμε το ζήτημα και από τις επί μέρους λύσεις στις οποίες θα οδηγηθούμε, αν θα αποκτήσουμε επί τέλους σταθεροποιημένο, ομοιογενή και καλαίσθητο γραπτό λόγο».
Δυστυχώς αν και έχουν περάσει έκτοτε τόσα χρόνια, συνεχίζεται και στις μέρες μας η γλωσσική μας κακοδαιμονία.
Σήμερα μετά την εφαρμογή του μονοτονικού συστήματος , άρχισε και η αποδόμηση της γλώσσας. Οι νεοέλληνες περιόρισαν το λεξιλόγιό τους ,μιλούν και γράφουν , με λέξεις κωδικούς ,χάριν όπως λένε απλούστευσης της γλώσσας μας Σήμερα με τη χρήση του διαδικτύου γίνεται σε μεγάλη έκταση χρήση της λατινικής αλφαβήτου είτε αυτό οφείλεται σε προβλήματα συμβατότητας διαφορετικών συστημάτων στους υπολογιστές είτε αποτελεί νεανική μόδα ή εν δυνάμει ένα νέο σύστημα γραφής θα πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα από τους νεοέλληνες και ειδικότερα από τους ασχολούμενους με την Ελληνική παιδεία και τα γράμματα.
Εάν θέλουμε να μη νοθευτεί η ελληνική μας γραφή είναι αναγκαίο να αποθαρρύνουμε τα νέα παιδιά να γράφουν στα greeklish (γκρικλις).
Αυτό το τελευταίο σύμπτωμα είναι φοβερά επικίνδυνο για τη γλώσσα μας. Ο,τι δεν κατάφεραν να επιτύχουν 430 χρόνια δουλείας υπάρχει κίνδυνος να το καταφέρουμε μόνοι μας με την εγκατάλειψη της γλώσσας μας και τη χρησιμοποίηση μίας άλλης γραφής.
Το φαινόμενο γίνεται ακόμη πιο επικίνδυνο όταν κείμενα στη λατινική γλώσσα γράφουν και χρήστες –κρατικές υπηρεσίες, που προβάλλονται ακόμη και από την κρατική τηλεόραση.
Το ζήτημα είχε αποτελέσει αντικείμενο ερωτήσεων βουλευτών προς τον Υπουργό Παιδείας.
Η γραφή μας και συνολικά η γλώσσα μας πλούτισε όχι μόνο τη λατινική αλλά και όλες τις κυριότερες ευρωπαϊκές γλώσσες οι οποίες έχουν άρρηκτα συνδεθεί οπτικά με το αλφάβητό της. Δεν είναι δυνατόν συνεπώς να μειωθεί και να καταργηθεί από εμάς τους ίδιους.
Όταν στο παρελθόν με πρόταση βάσκων Ελληνιστών (Sagredo και Pahana )oι Ισπανοί βουλευτές κ.κ. Gerikogoitia Imaz ζητούσαν από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο την καθιέρωση της Ελληνικής ως επίσημης γλώσσας της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης, όταν ο Μπιλ Γκέιτς διακηρύσσει πως η Ελληνική με τη μαθηματική δομή της είναι η γλώσσα της πληροφορικής και της νέας γενιάς των εξελιγμένων υπολογιστών, γιατί μόνο σ' αυτή δεν υπάρχουν όρια, όταν λαοί της Ευρώπης όπως Γάλλοι και Ισπανοί μάχονται για να διατηρήσουν τον τρόπο γραφής τους μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια, δεν μπορεί εμείς με το πρόσχημα της δήθεν διευκόλυνσης μας στην παγκόσμια επικοινωνία να επιχειρούμε είτε επίσημα είτε ανεπίσημα την αντικατάσταση του Ελληνικού αλφάβητου.
Όταν σε σύνολο 490.000 λέξεων της Αγγλικής οι 41.615 προέρχονται από την Ελληνική είναι υποχρέωσή μας να διατηρήσουμε τόσο τη γλώσσα μας όσο και τη γραφή της όπως μας παραδόθηκε,
όταν ο λαός μας μέσω της ελληνικής γλώσσας και γραφής μετέδωσε το πολιτισμό σ’ ολόκληρο τον κόσμο είναι αδιανόητο εμείς βαρβαρίζοντας να αντικαταστήσουμε τη γραφή μας.
Είναι απαράδεκτο επίσης για τη χώρα μας να ψηφίζονται νόμοι προστασίας της γλώσσα μας και εμείς οι ίδιοι να τους παραβιάζουμε. Σύμφωνα με το νόμο 1491/84 απαγορεύονται οι πάσης φύσεως ξενόγλωσσες επιγραφές. Όμως είναι θλιβερό το φαινόμενο όταν μέσα ενημέρωσης τηλεοπτικά, ραδιοφωνικά αλλά και έντυπα σνομπάροντας τη γλώσσα μας παραβιάζουν κατάφορα τη νομοθεσία και φέρουν ξενόγλωσσα ονόματα. Καταστήματα της πόλης μας είναι γεμάτα ξενόγλωσσες επιγραφές, που σου δημιουργούν την αίσθηση πως ζεις σε ξένη χώρα.
Οι εισαγγελικές ,αστυνομικές, και κυρίως οι δημοτικές αρχές που είναι εκ καθήκοντος υποχρεωμένες να προστατεύουν την εικόνα της πόλης μας τη νομιμότητα αλλά και την εθνική μας κληρονομιά, όμως παραμένουν ασυγκίνητες στη γενική παραβατικότητα.
Θα θυμίσω πως πρόσφατα ο Εισαγγελέας Αμαλιάδος έδωσε εντολή στην αστυνομική αρχή και το Δήμο για απομάκρυνση των ξενόγλωσσων επιγραφών με την απειλή προστίμων.
Ας ελπίσουμε ότι και στην πόλη μας θα υπάρξει ευαισθησία για την πάταξη του φαινομένου. Την ελληνικότητά μας θα πρέπει να την επιδεικνύουμε και με τη γραφή μας και όχι μόνο με τις ζητωκραυγές μας στα γήπεδα.
Λεωνίδας Γ.Μαργαρίτης
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΝΤΙΜΟΣ;
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΝΤΙΜΟΣ;
-΄Oταν κάποιος χρωστάει μεγάλα χρηματικά ποσά στο Δημόσιο η στα Ασφαλιστικά Ταμεία απολαμβάνει ειδικής μεταχείρισης ,με εκπτώσεις, ρυθμίσεις σε μακροχρόνιες δόσεις , με μειώσεις και απαλλαγές προστίμων.
-Όταν κάποιος διαπράξει έγκλημα μετά από 18μηνο προφυλάκισης κυκλοφορεί ελεύθερος μέχρι να οριστεί δικάσιμος.
-Όταν κάποιος παραδεχτεί δημόσια πως έλαβε «χορηγία» 400.000 ευρώ από προμηθευτή του Δημοσίου, τιμωρείτε με φυλάκιση τριών χρόνων με αναστολή κι ένα πρόστιμο 7.500 ευρώ και του μένει καθαρό κέρδος 392.500 ευρώ.
-Όταν οι πολιτικοί θησαυρίζουν παρανόμως και οι «λαμογιές» αυτές προστατεύονται με συνταγματική διάταξη περί παραγραφής, άρα ατιμωρησίας.
-Όταν κάποιοι καταπατούν δημόσιες παραθαλάσσιες εκτάσεις και χτίζουν βίλλες τις οποίες οι Δημόσιες Επιχειρήσεις ηλεκτροδοτούν και παρέχουν τηλεφωνική επικοινωνία, οι δε Δήμοι δημιουργούν ασφαλτόστρωτους δρόμους για να μη σκονίζονται οι ένοικοι τους από την κυκλοφορία των οχημάτων και το θράσος επιβραβεύεται με ένα ετήσιο μίσθωμα ύψους ενός μηνός ενώ περιμένουν την ώρα «εξαγορά» της σε τιμή ευκαιρίας για να γίνουν κύριοι της καταπατηθείσης Δημοσίας περιουσίας.
-Όταν κάποιοι κτίσουν αυθαίρετα μια οικοδομή ,αντί η Πολεοδομία να την κατεδαφίσει τους παρέχει τη δυνατότητα νομιμοποίησης με κάποιο μικρό πρόστιμο.
-Όταν ουσιαστικά μ’ αυτό τον τρόπο επιβραβεύεται η αυθαιρεσία, η παρανομία, η μίζα, το έγκλημα και επικρατεί η παραγραφή η άφεση χρέους, η νομιμοποίηση των παρανόμων, η ατιμωρησία και η ασυδοσία
Όταν το ΝΟΜΙΜΟΝ ερμηνεύεται και ως ηθικό και ο καθένας το διαβάζει και το ερμηνεύει και από τις δύο όψεις του με το δικό του τρόπο.
Τότε αλήθεια γιατί εγώ να συνεχίζω να είμαι έντιμος όταν όλοι γύρω μου συνεχίζουν να παραμένουν ανέντιμοι να κυκλοφορούν με περίσσιο θράσος
και να γίνονται ακόμη και τιμητές των πάντων.
Γιατί αλήθεια να παραμένω έντιμος φορολογούμενος και συνεπής στις υποχρεώσεις μου πολίτης;
Mήπως για να μου επιδώσει κάποια στιγμή η Πολιτεία μας το παράσημο της ανοιχτής παλάμης;
Aλήθεια! θα βρεθεί κάποιος να μου πει το γιατί;
ΙΩΝ ΛΕΥΚΙΟΣ
-΄Oταν κάποιος χρωστάει μεγάλα χρηματικά ποσά στο Δημόσιο η στα Ασφαλιστικά Ταμεία απολαμβάνει ειδικής μεταχείρισης ,με εκπτώσεις, ρυθμίσεις σε μακροχρόνιες δόσεις , με μειώσεις και απαλλαγές προστίμων.
-Όταν κάποιος διαπράξει έγκλημα μετά από 18μηνο προφυλάκισης κυκλοφορεί ελεύθερος μέχρι να οριστεί δικάσιμος.
-Όταν κάποιος παραδεχτεί δημόσια πως έλαβε «χορηγία» 400.000 ευρώ από προμηθευτή του Δημοσίου, τιμωρείτε με φυλάκιση τριών χρόνων με αναστολή κι ένα πρόστιμο 7.500 ευρώ και του μένει καθαρό κέρδος 392.500 ευρώ.
-Όταν οι πολιτικοί θησαυρίζουν παρανόμως και οι «λαμογιές» αυτές προστατεύονται με συνταγματική διάταξη περί παραγραφής, άρα ατιμωρησίας.
-Όταν κάποιοι καταπατούν δημόσιες παραθαλάσσιες εκτάσεις και χτίζουν βίλλες τις οποίες οι Δημόσιες Επιχειρήσεις ηλεκτροδοτούν και παρέχουν τηλεφωνική επικοινωνία, οι δε Δήμοι δημιουργούν ασφαλτόστρωτους δρόμους για να μη σκονίζονται οι ένοικοι τους από την κυκλοφορία των οχημάτων και το θράσος επιβραβεύεται με ένα ετήσιο μίσθωμα ύψους ενός μηνός ενώ περιμένουν την ώρα «εξαγορά» της σε τιμή ευκαιρίας για να γίνουν κύριοι της καταπατηθείσης Δημοσίας περιουσίας.
-Όταν κάποιοι κτίσουν αυθαίρετα μια οικοδομή ,αντί η Πολεοδομία να την κατεδαφίσει τους παρέχει τη δυνατότητα νομιμοποίησης με κάποιο μικρό πρόστιμο.
-Όταν ουσιαστικά μ’ αυτό τον τρόπο επιβραβεύεται η αυθαιρεσία, η παρανομία, η μίζα, το έγκλημα και επικρατεί η παραγραφή η άφεση χρέους, η νομιμοποίηση των παρανόμων, η ατιμωρησία και η ασυδοσία
Όταν το ΝΟΜΙΜΟΝ ερμηνεύεται και ως ηθικό και ο καθένας το διαβάζει και το ερμηνεύει και από τις δύο όψεις του με το δικό του τρόπο.
Τότε αλήθεια γιατί εγώ να συνεχίζω να είμαι έντιμος όταν όλοι γύρω μου συνεχίζουν να παραμένουν ανέντιμοι να κυκλοφορούν με περίσσιο θράσος
και να γίνονται ακόμη και τιμητές των πάντων.
Γιατί αλήθεια να παραμένω έντιμος φορολογούμενος και συνεπής στις υποχρεώσεις μου πολίτης;
Mήπως για να μου επιδώσει κάποια στιγμή η Πολιτεία μας το παράσημο της ανοιχτής παλάμης;
Aλήθεια! θα βρεθεί κάποιος να μου πει το γιατί;
ΙΩΝ ΛΕΥΚΙΟΣ
ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΙΑ ΧΡΟΝΟ…
«Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα,
ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής
απ' ότι έχω ζήσει έως τώρα...
Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι
που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες:
τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία
αλλά όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγες,
άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση.
Δεν έχω πια χρόνο για ατέρμονες συγκεντρώσεις
όπου συζητούνται, καταστατικά, νόρμες,
διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί,
γνωρίζοντας ότι δε θα καταλήξει κανείς πουθενά.
Δεν έχω πια χρόνο για να ανέχομαι παράλογους ανθρώπους
που παρά τη χρονολογική τους ηλικία, δεν έχουν μεγαλώσει.
Δεν έχω πια χρόνο για να λογομαχώ με μετριότητες.
Δε θέλω να βρίσκομαι σε συγκεντρώσεις
όπου παρελαύνουν παραφουσκωμένοι εγωισμοί.
Δεν ανέχομαι τους χειριστικούς και τους καιροσκόπους.
Με ενοχλεί η ζήλια και όσοι προσπαθούν να υποτιμήσουν
τους ικανότερους για να οικειοποιηθούν τη θέση τους,
το ταλέντο τους και τα επιτεύγματα τους.
Μισώ, να είμαι μάρτυρας των ελαττωμάτων
που γεννά η μάχη για ένα μεγαλοπρεπές αξίωμα.
Οι άνθρωποι δεν συζητούν πια για το περιεχόμενο...
μετά βίας για την επικεφαλίδα.
Ο χρόνος μου είναι λίγος για να συζητώ
για τους τίτλους, τις επικεφαλίδες.
Θέλω την ουσία, η ψυχή μου βιάζεται...
Μου μένουν λίγες καραμέλες στη σακούλα...
Θέλω να ζήσω δίπλα σε πρόσωπα με ανθρώπινη υπόσταση.
Που μπορούν να γελούν με τα λάθη τους.
Που δεν επαίρονται για το θρίαμβό τους.
Που δε θεωρούν τον εαυτό τους εκλεκτό, πριν από την ώρα τους.
Που δεν αποφεύγουν τις ευθύνες τους.
Που υπερασπίζονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια
Και που το μόνο που επιθυμούν είναι ,
να βαδίζουν μαζί με την αλήθεια και την ειλικρίνεια.
Το ουσιώδες είναι αυτό που αξίζει τον κόπο στη ζωή.
Θέλω να περιτριγυρίζομαι από πρόσωπα
που ξέρουν να αγγίζουν την καρδιά των ανθρώπων...
Άνθρωποι τους οποίους τα σκληρά χτυπήματα της ζωής
τους δίδαξαν πως μεγαλώνει κανείς
με απαλά αγγίγματα στην ψυχή.
Ναι, βιάζομαι, αλλά μόνο για να ζήσω με την ένταση
που μόνο η ωριμότητα μπορεί να σου χαρίσει.
Σκοπεύω να μην πάει χαμένη καμιά από τις καραμέλες
που μου απομένουν...
Είμαι σίγουρος ότι ορισμένες θα είναι πιο νόστιμες
απ' όσες έχω ήδη φάει.
Σκοπός μου είναι να φτάσω ως το τέλος ικανοποιημένος
και σε ειρήνη με τη συνείδησή μου και τους αγαπημένους μου.
Εύχομαι και ο δικός σου να είναι ο ίδιος γιατί με κάποιον τρόπο θα φτάσεις κι εσύ...»
Mario de Andrade
Ποιητής, συγγραφέας, δοκιμιογράφος και μουσικολόγος
από τη Βραζιλία
ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής
απ' ότι έχω ζήσει έως τώρα...
Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι
που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες:
τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία
αλλά όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγες,
άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση.
Δεν έχω πια χρόνο για ατέρμονες συγκεντρώσεις
όπου συζητούνται, καταστατικά, νόρμες,
διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί,
γνωρίζοντας ότι δε θα καταλήξει κανείς πουθενά.
Δεν έχω πια χρόνο για να ανέχομαι παράλογους ανθρώπους
που παρά τη χρονολογική τους ηλικία, δεν έχουν μεγαλώσει.
Δεν έχω πια χρόνο για να λογομαχώ με μετριότητες.
Δε θέλω να βρίσκομαι σε συγκεντρώσεις
όπου παρελαύνουν παραφουσκωμένοι εγωισμοί.
Δεν ανέχομαι τους χειριστικούς και τους καιροσκόπους.
Με ενοχλεί η ζήλια και όσοι προσπαθούν να υποτιμήσουν
τους ικανότερους για να οικειοποιηθούν τη θέση τους,
το ταλέντο τους και τα επιτεύγματα τους.
Μισώ, να είμαι μάρτυρας των ελαττωμάτων
που γεννά η μάχη για ένα μεγαλοπρεπές αξίωμα.
Οι άνθρωποι δεν συζητούν πια για το περιεχόμενο...
μετά βίας για την επικεφαλίδα.
Ο χρόνος μου είναι λίγος για να συζητώ
για τους τίτλους, τις επικεφαλίδες.
Θέλω την ουσία, η ψυχή μου βιάζεται...
Μου μένουν λίγες καραμέλες στη σακούλα...
Θέλω να ζήσω δίπλα σε πρόσωπα με ανθρώπινη υπόσταση.
Που μπορούν να γελούν με τα λάθη τους.
Που δεν επαίρονται για το θρίαμβό τους.
Που δε θεωρούν τον εαυτό τους εκλεκτό, πριν από την ώρα τους.
Που δεν αποφεύγουν τις ευθύνες τους.
Που υπερασπίζονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια
Και που το μόνο που επιθυμούν είναι ,
να βαδίζουν μαζί με την αλήθεια και την ειλικρίνεια.
Το ουσιώδες είναι αυτό που αξίζει τον κόπο στη ζωή.
Θέλω να περιτριγυρίζομαι από πρόσωπα
που ξέρουν να αγγίζουν την καρδιά των ανθρώπων...
Άνθρωποι τους οποίους τα σκληρά χτυπήματα της ζωής
τους δίδαξαν πως μεγαλώνει κανείς
με απαλά αγγίγματα στην ψυχή.
Ναι, βιάζομαι, αλλά μόνο για να ζήσω με την ένταση
που μόνο η ωριμότητα μπορεί να σου χαρίσει.
Σκοπεύω να μην πάει χαμένη καμιά από τις καραμέλες
που μου απομένουν...
Είμαι σίγουρος ότι ορισμένες θα είναι πιο νόστιμες
απ' όσες έχω ήδη φάει.
Σκοπός μου είναι να φτάσω ως το τέλος ικανοποιημένος
και σε ειρήνη με τη συνείδησή μου και τους αγαπημένους μου.
Εύχομαι και ο δικός σου να είναι ο ίδιος γιατί με κάποιον τρόπο θα φτάσεις κι εσύ...»
Mario de Andrade
Ποιητής, συγγραφέας, δοκιμιογράφος και μουσικολόγος
από τη Βραζιλία
ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ
ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ
Αντισταθείτε
σ’ αυτόν που χτίζει μικρό σπιτάκι
Και λέει: «καλά είμαι εδώ».
Αντισταθείτε σ’ αυτόν που γύρισε πάλι σπίτι
και λέει: «Δόξα σοι ο Θεός».
Αντισταθείτε
στον περσικό τάπητα των πολυκατοικιών
στον κοντό άνθρωπο του γραφείου
στην εταιρεία «εισαγωγαί-εξαγωγαί»
στην κρατική εκπαίδευση
στο φόρο
σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.
Αντισταθείτε
σ’ αυτόν που χαιρετάει απ’ την εξέδρα
ώρες ατέλειωτες
τις παρελάσεις
στον πρόεδρο του Εφετείου αντισταθείτε
στις μουσικές τα τούμπανα και τις παράτες
σ’ όλα τα ανώτερα συνέδρια που φλυαρούνε
πίνουν καφέδες σύνεδροι συμβουλατόροι
σ’ αυτήν την άγονη κυρία που μοιράζει
έντυπα αγίων λίβανον και σμύρναν
σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.
Αντισταθείτε πάλι σ’ όλους αυτούς που λέγονται μεγάλοι
σ’ όλους που γράφουν λόγους για την εποχή
δίπλα στην χειμωνιάτικη θερμάστρα
στις κολακείες τις ευχές τις τόσες υποκλίσεις
από γραφιάδες και δειλούς για το σοφό αρχηγό τους.
Αντισταθείτε στις υπηρεσίες των αλλοδαπών
και διαβατηρίων
στις φοβερές σημαίες των κρατών και τη διπλωματία
στα εργοστάσια πολεμικών υλών
σ’ αυτούς που λένε λυρισμό τα ωραία λόγια
στα θούρια
στα γλυκερά τραγούδια με τους θρήνους
στους θεατές
στον άνεμο
σ’ όλους τους αδιάφορους και τους σοφούς
στους άλλους που κάνουνε το φίλο σας
ως και σε μένα, σε μένα ακόμα που σας ιστορώ αντισταθείτε.
Τότε μπορεί βέβαια να περάσουμε προς την Ελευθερία.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ
Αντισταθείτε
σ’ αυτόν που χτίζει μικρό σπιτάκι
Και λέει: «καλά είμαι εδώ».
Αντισταθείτε σ’ αυτόν που γύρισε πάλι σπίτι
και λέει: «Δόξα σοι ο Θεός».
Αντισταθείτε
στον περσικό τάπητα των πολυκατοικιών
στον κοντό άνθρωπο του γραφείου
στην εταιρεία «εισαγωγαί-εξαγωγαί»
στην κρατική εκπαίδευση
στο φόρο
σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.
Αντισταθείτε
σ’ αυτόν που χαιρετάει απ’ την εξέδρα
ώρες ατέλειωτες
τις παρελάσεις
στον πρόεδρο του Εφετείου αντισταθείτε
στις μουσικές τα τούμπανα και τις παράτες
σ’ όλα τα ανώτερα συνέδρια που φλυαρούνε
πίνουν καφέδες σύνεδροι συμβουλατόροι
σ’ αυτήν την άγονη κυρία που μοιράζει
έντυπα αγίων λίβανον και σμύρναν
σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.
Αντισταθείτε πάλι σ’ όλους αυτούς που λέγονται μεγάλοι
σ’ όλους που γράφουν λόγους για την εποχή
δίπλα στην χειμωνιάτικη θερμάστρα
στις κολακείες τις ευχές τις τόσες υποκλίσεις
από γραφιάδες και δειλούς για το σοφό αρχηγό τους.
Αντισταθείτε στις υπηρεσίες των αλλοδαπών
και διαβατηρίων
στις φοβερές σημαίες των κρατών και τη διπλωματία
στα εργοστάσια πολεμικών υλών
σ’ αυτούς που λένε λυρισμό τα ωραία λόγια
στα θούρια
στα γλυκερά τραγούδια με τους θρήνους
στους θεατές
στον άνεμο
σ’ όλους τους αδιάφορους και τους σοφούς
στους άλλους που κάνουνε το φίλο σας
ως και σε μένα, σε μένα ακόμα που σας ιστορώ αντισταθείτε.
Τότε μπορεί βέβαια να περάσουμε προς την Ελευθερία.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ
Κριτική από τον Μανώλη Πράτσικα
TA NEA BIBΛΙΑ
Κριτική από τον Μανώλη Πράτσικα
Μυσταγωγία: Γιώργου Μαργαρίτη
Σχεδιασμός απόπειρας ειλικρινούς όμως τόσο στη νεανικότητα όσο και στους ψυχισμούς. Επισημαίνω ότι η ποίηση του Γ. Μ. προσεγγίζει εδώ τα ίχνη σε κάποιο ΄Ασμα Ασμάτων.
Ωστόσο στέκομαι και στις πρώτες σελίδες του βιβλίου 7 και 8 κι όπου ο στίχος διακινείται θετικά στη θεώρηση υπαρξιακών σημείων.
«Κι έκανα θεία μετάληψη
Τον άρτο και τον οίνο
το πριν και το μετά,
την ύπαρξη θυσίασα
στα αστρικά πεδία…»…
Από τη στήλη Κριτικής Βιβλίου του Μανώλη Πράτσικα
Στην Επιθεώρηση Τέχνης Γραμμάτων και Πνευματικού Προβληματισμού «ΝΟΥΜΑΣ» Τεύχος 132 Μάιος-Ιούνιος 2011
Κριτική από τον Μανώλη Πράτσικα
Μυσταγωγία: Γιώργου Μαργαρίτη
Σχεδιασμός απόπειρας ειλικρινούς όμως τόσο στη νεανικότητα όσο και στους ψυχισμούς. Επισημαίνω ότι η ποίηση του Γ. Μ. προσεγγίζει εδώ τα ίχνη σε κάποιο ΄Ασμα Ασμάτων.
Ωστόσο στέκομαι και στις πρώτες σελίδες του βιβλίου 7 και 8 κι όπου ο στίχος διακινείται θετικά στη θεώρηση υπαρξιακών σημείων.
«Κι έκανα θεία μετάληψη
Τον άρτο και τον οίνο
το πριν και το μετά,
την ύπαρξη θυσίασα
στα αστρικά πεδία…»…
Από τη στήλη Κριτικής Βιβλίου του Μανώλη Πράτσικα
Στην Επιθεώρηση Τέχνης Γραμμάτων και Πνευματικού Προβληματισμού «ΝΟΥΜΑΣ» Τεύχος 132 Μάιος-Ιούνιος 2011
ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΑΝΤΙΟ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΙΣΤΗ,ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΠΡΑΛΟ
ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΑΝΤΙΟ ΣΤΟ ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΠΡΑΛΟ
Έντονη ήταν η συγκίνηση στον αποχαιρετισμό του Γιάννη Καπράλου, ενός γνήσιου και ασυμβίβαστου αγωνιστή της Δημοκρατίας και της Αυτοδιοίκησης, που έφυγε ξαφνικά από τη ζωή το πρωί της Τρίτης, ασχολούμενος με τον κήπο του σπιτιού του, στο χωριό του, στις Σειρές Καλαβρύτων.
Το τελευταίο αντίο ειπώθηκε από τον Ι.Ν. Αγίου Κωνσταντίνου, στην Αρόη, παρουσία δεκάδων προσωπικών και πολιτικών του φίλων, συναγωνιστών, αλλά και «αντιπάλων» πολιτικών, που, όμως, σέβονταν, εκτιμούσαν και αγαπούσαν πραγματικά τον άνθρωπο, τον πολιτικό, τον αγωνιστή Γιάννη Καπράλο, που ό,τι είχε να πει το έλεγε ευθέως, αδιαφορώντας για το αν ήταν αρεστός ή όχι. Επικήδειο εκφώνησαν ο δήμαρχος Καλαβρύτων, Γ. Λαζουράς, ο πολιτικός του «αντίπαλος» Βασ. Ασπρούλιας, αλλά και ο προσωπικός του φίλος, επί σειρά ετών, Δημ. Κοσμόπουλος.
Ο κ. Λαζουράς, εξήρε την προσωπικότητα και την πορεία του Γιάννη Καπράλου στα κοινά και ειδικότερα στην περιοχή όπου γεννήθηκε, μεγάλωσε και επέστρεψε, ενώ έμελλε και σ' αυτήν να αφήσει την τελευταία του πνοή. Στο λόγο του κυριαρχούσαν οι χαρακτηρισμοί, «ασυμβίβαστος», «ειλικρινής» και «ηθικός». Έκανε δε γνωστό ότι, με ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Καλαβρύτων, ο κεντρικός δρόμος με την πλατεία στις Σειρές θα πάρει το όνομα του Γιάννη Καπράλου.
Βαθιά συγκινημένος, αλλά και αιχμηρός ο Δ. Κοσμόπουλος
Συγκλονιστικός ο Δημ. Κοσμόπουλος, η φωνή του οποίου «έσπαγε» από τους λυγμούς, μην μπορώντας να πιστέψει ότι έχασε το φίλο του, που ήταν μαζί σε όλους τους αγώνες τους, για δεκαετίες. Μέσα στο πένθος του, όμως, δεν παρέλειψε να μιλήσει και για εκείνους που τον πολέμησαν και είχαν σήμερα «το θράσος να είναι παρόντες στην κηδεία του, για το τελευταίο αντίο»…
Ο Βασ. Ασπρούλιας, ιδιαιτέρως συγκινημένος και εκείνος, μίλησε για το συμμαθητή του από το Γυμνάσιο, που τους ένωσε ο αγώνας για το χωριό τους, αλλά και τη Δημοκρατία, μια πορεία που ανακόπηκε προσωρινά με τη χούντα, για να συνεχίσει αμέσως μετά. Ο κ. Ασπρούλιας, μίλησε για το υλικό που συγκέντρωνε ο Γιάννης Καπράλος, με αντικείμενο τις Σειρές και τη συμβολή τους στην πορεία της Ιστορίας της Ελλάδας. «Αυτό το υλικό δεν πρέπει να μείνει ανεκμετάλλευτο, πρέπει να συνεχιστεί η συγκέντρωση των στοιχείων και να εκδοθεί», τόνισε ο κ. Ασπρούλιας.
Ο Γιάννης Καπράλος, που ήταν πολύ αγαπητός και στην κοινωνία της Πάτρας, έσβησε τελικά από εγκεφαλική αιμορραγία και όχι έμφραγμα του μυοκαρδίου, όπως έγινε αρχικά γνωστό. Ήταν γεννημένος το 1948, είχε εργαστεί ως δάσκαλος και είχε αναπτύξει έντονη κοινωνική δράση. Είχε εκλεγεί νομαρχιακός σύμβουλος και είχε διατελέσει αντινομάρχης, ενώ έντονη ήταν η δράση του και στη Ν.Ε. του ΠΑΣΟΚ, της οποίας είχε διατελέσει και γραμματέας, ενώ το 2006 είχε θέσει και υποψηφιότητα για Δήμαρχος Αροανίας.
Στην εξόδιο ακολουθία παρέστησαν όλα τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, από το οποίο προερχόταν ο Γιάννης Καπράλος, και όχι μόνο, αφού είχε φίλους από όλα τα κόμματα, ενώ ανάμεσα στα στεφάνια ξεχώριζε αυτό του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Γιώργου Παπανδρέου.
Μεταξύ άλλων, παρόντες ήταν οι βουλευτές Αχαΐας Θανάσης Παπαδόπουλος και Ανδρέας Τριανταφυλλόπουλος, ο περιφερειάρχης Απ. Κατσιφάρας, ο δήμαρχος Πατρέων, Γιάννης Δημαράς, ο γραμματέας της Ν.Ε. Αχαΐας του ΠΑΣΟΚ, Παν. Αλεξόπουλος, ο πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου, Κώστας Καρπέτας, ο αντιπεριφερειάρχης Γρηγόρης Αλεξόπουλος, ο δήμαρχος Δυτικής Αχαΐας, Ανδρέας Παναγιωτόπουλος, ο περιφερειακός σύμβουλος Θανάσης Πετρόπουλος, ο πρώην δήμαρχος Πατρέων, Ανδρέας Καράβολας, ο πρώην νομάρχης Αχαΐας Στάθης Αθανασόπουλος-Σερέτης με τη σύζυγό του, Ζωή, ο επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης στο Δημοτικό Συμβούλιο, Δημήτρης Κατσικόπουλος, η τέως πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Κατερίνα Κουμπουρλή, οι πρ. πρόεδροι του Νομαρχιακού Συμβουλίου Δημήτρης Ηλιόπουλος και Γ. Κόττας, ο Ν. Τζανάκος, ο Γιώργος Βιδάλης, ο Σπύρος Θεοδωρόπουλος, ο Σπύρος Τυροδήμος, ο Δημήτρης Αβράμης, η Αγγέλα Τριανταφύλλου, τα στελέχη της τοπικής Ν.Δ. Θρασύβουλος Μαυρομμάτης και Ανδρ. Αβραμόπουλος και πάρα πολλοί άλλοι.
Κλειώ Βασίλογλου
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)