«ΒΡΑΒΕΙΟ ΤΩΝ ΔΕΚΑ»
ΣΤΟΝ ΜΑΝΩΛΗ ΠΡΑΤΣΙΚΑ
Σημείωμα του Λεων. Μαργαρίτη
Μια ακόμη αναγνώριση και επιβράβευση του συνολικού του έργου τιμήθηκε ο ποιητής πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας και κριτικός θεάτρου Μανώλης Πράτσικας.
Η βράβευση έγινε από το περιοδικό «Σύγχρονη Σκέψη» στο πλαίσιο της ενότητας «Βραβεία των Δέκα» για το 2006.
Η τελετή απονομής του βραβείου των «Δέκα» έγινε υπό την αιγίδα της Εθνικής Εταιρείας Λογοτεχνών τον παρελθόντα Μάιο στην αίθουσα εκδηλώσεως της Εταιρείας στην Αθήνα.
Το βραβείο το οποίο κατά αρχαιοελληνικά πρότυπα δεν συνοδεύτηκε από κάποιο χρηματικό ποσό απονεμήθηκε με ομόφωνη απόφαση της επιτροπής και αφορά το συνολικό έργο του δημιουργού.
Την επιτροπή βράβευσης αποτελούσαν οι κ.κ. Μενέλαος Παλλάντιος ΄(Πρόεδρος), Στέλιος Αρτεμάκης, Κώστας Ασημακόπουλος, Βασίλης Βιτσαξής, ΄Αννα Κελεσίδου, Διονύσιος Κωστίδης, Νίκος Μακρής, Γεώργιος Παπαγεωργίου, Θανάσης Παπαθανασόπουλος, Γιολάντα Πατεράκη και το επίτιμο μέλος Ευάγγελος Μόσχος.
Στην εισήγησή της προς την επιτροπή η Γιολάντα Πατεράκη αφού αναφέρθηκε λεπτομερώς στα έργα του Μανώλη Πράτσικα είπε τα εξής:
«Πολλές οι ικανότητες του συγγραφέα. Δύναμη στην πένα του, ευρηματική φαντασία, ψυχαναλυτική και συμβολική η παρουσία των ηρώων του, πρωτοτυπία στη σύλληψη των έργων του, επαναστατική, φιλοσοφική και αρκετές φορές σαρκαστική η γραφή του. Είναι ο συγγραφέας που εμβαθύνει διεισδυτικά στους χαρακτήρες που παρουσιάζει, μελετάει τα βαθύτερα αίτια και προβλήματα και επισημαίνει, με ευαισθησία την τραγικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης.
Όλα τα έργα του συγγραφέα χαρακτηρίζονται από πρωτοτυπία, βαθύ προβληματισμό και μια έντονη τάση απομάκρυνσης από την κοινοτυπία.
Η αμεσότητα που παρουσιάζει η γραφή του από την μια και η ευρηματική του φαντασία από την άλλη κάνουν τον Πράτσικα να ξεχωρίζει και να εντυπωσιάζει με το προσωπικό, κατάδικό του τρόπο που χειρίζεται και τα πιο κοινά και ασήμαντα θέματα.
Αν κανένας μελετήσει το σύνολο του έργου του θα δει πως η εξέλιξη της πνευματικής πορείας του ήταν συνέχεια ανοδική.
Ο συγγραφέας δεν μοιάζει να ικανοποιήθηκε ποτέ από τον εαυτό του πάντα από έργο σε έργο αναζητάει και ψάχνει.
Κι αυτές οι αναζητήσεις του μετεωρίζονται ανάμεσα στην πραγματικότητα και στην φαντασία, στην τραγικότητα και στην ευαισθησία.
Στα πρόσωπα των ηρώων του υποβόσκει μια έκδηλη μορφή πίκρας και μοναξιάς. Ο συγγραφέας λες και κρατάει στα χέρια του ένα μαγικό φακό που μπορεί να καταγράφει τις μυστικές ψυχικές δυνάμεις και αδυναμίες της ανθρώπινης ύπαρξης-και μ’ αυτόν φωτογραφίζει τα βάθη της ψυχής και μελετάει τις λεπτές εκείνες αποχρώσεις του μοναχικού ανθρώπου και ζει σ’ έναν κόσμο αυταπάτης, σύγχυσης και ψευδαισθήσεων.
Ο Μ. Π. είναι βασικά ένας αντικομφορμιστής που όμως αγωνίζεται να πείσει πρώτα τον εαυτό του και μετά τους άλλους μέσα από τα έργα του, πως στη ζωή όλα δεν είναι μόνο άσπρα ή μαύρα πως υπάρχουν και ενδιάμεσες αποχρώσεις, πως η απόρριψη δεν είναι η μόνη λέξη που πρέπει να ανταποκρίνεται στο «εγώ» μας.
Για τούτο προσπαθεί να ανακαλύπτει διεξόδους-κλειδιά που προσφέρουν κάποια αισιόδοξα μηνύματα μέσα από την αγχωτική ατμόσφαιρα της απαισιοδοξίας και του θανάτου που δημιουργεί. Κάποιες φορές δίνει στον αναγνώστη την εντύπωση ότι οι ήρωες που κινούνται στα έργα του είναι αυτοτιμωρούμενοι, ότι επιζητούν την κάθαρση σπρωγμένοι από ένα είδος πανικού και αυτολύπης.
΄Άλλοτε πάλι, καλύπτει τα αισθήματα της υπερευαισθησίας που τον κατακλύζουν με έναν ιδιότυπο σαρκασμό που διαφαίνεται να ελλοχεύει ανάμεσα στις γραμμές των διηγημάτων του.
Με το έργο του Μ. Π. έχουν ασχοληθεί αξιόλογες μορφές των γραμμάτων όπως ο Πέτρος Γλέζος, ο Τάσος Αθανασιάδης, ο Ανδρέας Καραντώνης, ο Διονύσιος Κωστίδης ο Σαράντος Καργάκος κ.α.»
Ο Μανώλης Πράτσικας (φιλολογικό ψευδώνυμο του Μαργαρίτη Παπαδόπουλου) γεννήθηκε στην Αθήνα και κατοικεί όμως μόνιμα στην Πάτρα από το έτος 1954 που παντρεύτηκε στην κόρη του Αχαιού συγγραφέα-εκπαιδευτικού και Επιθεωρητή Δημοτικής Εκπαιδεύσεως Βασίλη Παπαγεωργίου-Βροντιά ,Χρυσούλα.
΄Έχει γράψει ποίηση, πεζογραφία, θέατρο, δοκίμιο και κριτική βιβλίου και Θεάτρου. Είναι από τους εμπνευστές της ίδρυσης Εταιρείας Λογοτεχνών στην πόλη των Πατρών και ένας από τα πρώτα ιδρυτικά της μέλη.
Είναι επίσης μέλος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, της ΄Ένωσης κριτικών Βιβλίου, της Ένωσης Ελλήνων Θεατρικών Κριτικών, του Ελληνικού Κέντρου Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου, της Ένωσης Δημοσιογράφων και Συγγραφέων Τουρισμού, του Πνευματικού Κέντρου Π. Κανελλόπουλος .
Ποιήματά του έχουν μεταφρασθεί στα αγγλικά από τον Γιώργο Δανιήλ και στα Γερμανικά από την Ρόζενταλ Καμαρινέα.
΄ Έχει τιμηθεί από το Φυσιολατρικό Σύνδεσμο Πατρών και τον Οργανισμό Καλλιτεχνικών Εκδηλώσεων για τη συνεχή πνευματική του προσφορά.
Έχει δώσει διαλέξεις στην πόλη μας όσο και στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις της χώρας.
Συνεργάζεται με λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες ενώ εκτός από το έργο του που έχει κυκλοφορήσει σε αυτοτελή βιβλία έχει συνεργασθεί με περιοδικά και εφημερίδες ενώ έχουν γίνει ειδικές τιμητικές αναφορές από διαφόρους φορείς και περιοδικά στην Πρωτεύουσα και σε επαρχιακές πόλεις.
Τα αυτοτελή έργα που έχουν κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα είναι:
A.Πέντε ποιητικές συλλογές:
1.Μικρά Περιθώρια. 1965
2.Οδοιπορικό. 1968
3.Αναζήτηση. 1984
4.Δοκιμασία. 2004
5.Σημειώσεις από ένα Ρέκβιεμ. 2004
B.Δώδεκα Δοκίμια-Μελέτες:
1.Λογοτεχνία –Τεχνολογία. 1983
2.Προσέγγιση στον Κάφκα. 1985,1989
3.Ο Κάφκα στο Νεοελληνικό Θέατρο. 1988
4.Διήμερη συνάντηση-Έπος.1991
5.Μελέτη στην πεζογραφία. 1996
6.Κριτικές Θεάτρου. 2008
Γ. Ένδεκα έργα. Πεζογραφίας:
1.Διηγήματα. 1962
2.Πέτρος Νο2. 1964
3.Αγονη Γραμμή. 1966
4.Τα πρόσωπα. 1969
5.Η διαμαρτυρία. 1976
6.Το ημερολόγιο της Πέμπτης. 1982
7.Ο αυξάνων Θεός .1990
8.Τον καιρό εκείνο. 1994
9.Η περιπλάνηση του Κ. 1994
10.Οι Θεατές κι ο τίτλος. 2.000
11.Η Αθήνα στη κατοχή. 2007
δ. ΄Έξι θεατρικά έργα.
1.Μονόπρακτα. 1973
2.Ο Αβελ και ο Κάιν διαμαρτύρονται. 1977(δίπρακτο)
3.Παιχνίδι ισορροπίας .(4 μέρη) 1980
4.Θεατρικά 2. 1988
5.Θεατρικές Κριτικές. 2008
Λ. Γ. Μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου