Λεωνίδα Γ.Μαργαρίτη: MAΣΚΕΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΜΑΣΚΕΣ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ

 

                MAΣΚΕΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΜΑΣΚΕΣ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ

                                                                      

                                          Λεωνίδα Γ.Μαργαρίτη Επιτ.Δικηγόρου

                                Προέδρου Εταιρείας Λογοτεχνών

 

 

                                                                        

                                                               

                     Σύμφωνα με τις απόψεις του μεγάλου Έλληνα φιλοσόφου Αριστοτέλη  ο άνθρωπος είναι «Ζώον πολιτικόν και οικονομικόν».Ενώ κατά τις απόψεις του φιλοσόφου Σενέκα ο άνθρωπος είναι «ένα ζώο που σκέφτεται και κατά τον Βενιαμίν Φραγκλίνο «ένα ζώο που φτιάχνει εργαλεία».

                     Σ’ αυτούς τους ορισμούς ίσως μπορεί να προσθέσει κάποιος πως «άνθρωπος είναι ένα ζώο που υποκρίνεται».

                    Βέβαια ίσως κάποιος άλλος να αντιλέξει πως είναι και κάποια πτηνά, όπως ο παπαγάλος η κάποια ζώα όπως ο πίθηκος, που μιμούνται ασυνείδητα φωνές και κινήσεις ανθρώπων όμως δεν είναι άνθρωποι.

                    Η διαφορά ανθρώπων πτηνών και ζώων είναι πως οι μεν άνθρωποι υποκρίνονται συνειδητά ενώ αντιθέτως εκείνa  ασυνείδητα.

                  Ο άνθρωπος ή οι άνθρωποι καμώνονται πως είναι κάποιοι ή πως αισθάνονται η σκέπτονται κάτι που ουσιαστικά δεν είναι ,ούτε σκέπτονται και πολύ περισσότερο αισθάνονται.

                          Τα ζώα περιστασιακά μιμούνται χωρίς να αποβλέπουν και να αποσκοπούν σε κάτι ενώ αντίθετα οι άνθρωποι μιμούνται για να εμφανισθούν πως είναι καλοί και έχουν ευγενή αισθήματα έτσι ώστε με την μίμηση αυτή να προσκομίσουν διάφορα οφέλη.

                Από την αρχαία μας μυθολογία ακόμη και οι Θεοί φέρονται να υποκρίνονται και πρώτος και καλύτερος ο Θεός των Θεών ο Δίας ο οποίος άλλαζα κατά περίπτωση μορφή έτσι ώστε να παραπλανήσει τα θύματα του και να πετύχει το στόχο του. Υποκρίθηκε τον Κύκνο, τον Ταύρο, το σύννεφο για να κατακτήσει όμορφες θνητές και να ικανοποιήσει το ερωτικό του πάθος.

    Στη σύγχρονη ρητορική και πολιτική η υποκρισία είναι ίδιον των πολιτικών.

Ισχύει το λατινικό αξίωμα, αγαπημένο  όπως λένε απόφθεγμα του Λουδοβίκου ΙΑ’  «όποιος δεν ξέρει να υποκρίνεται δεν ξέρει και να βασιλεύει».

   Το πιο αποτελεσματικό εργαλείο της υποκρισίας είναι στις μέρες μας η ηθική και η ηθικολογία.

     Ένας αγώνας δηλαδή μεταξύ των πολιτικών-πιστών η ρητορεία για αρετή, αρχές, αξίες, ιδέες, ανθρωπισμό, ελευθερία και κοινωνική δικαιοσύνη.

        Όλα αυτά κατά καιρούς επιστρατεύονται από κομματικούς ηγέτες και σύγχρονους Φαρισαίους οι οποίοι στο όνομα αυτών των αξιών ,αυτό που επιδιώκουν είναι αποκλειστικά το υποκρυπτόμενο ατομικό τους συμφέρον.

      Οι μεγάλοι Ιεροφάντες των σοσιαλιστικών ιδεωδών αποδείχθηκαν στην πράξη στυγνοί εκμεταλλευτές των συναισθημάτων των οπαδών τους οι οποίοι τους ακολούθησαν πεισθέντες από τα όμορφα λόγια και τους θεατρινισμούς.

           Ο ηγέτης φορά τη μάσκα της διεθνούς ηθικής και προπαγανδίζει να κάνει τους πάντες να του μοιάσουν στο μεγαλείο του και να τους εμφυτεύσει τις υποτιθέμενες σοσιαλιστικές ιδέες του.

   Και αφού ο λαός, αυτός ο ευκολόπιστος και πάντα προδομένος ανεβάσει τον εκλεκτό του στην Κυβέρνηση, οι εκλεκτοί που ο ίδιος ο λαός επέλεξε ,πλουτίζουν , θησαυρίζουν και φέρονται ακόμη πιο  θρασείς και επιδιώκουν ακόμη περισσότερο τον προσωπικό τους πλουτισμό.

    Ενώ στην επιτυχημένη θεατρική τους παράσταση δεν διστάζουν να αλλάζουν συνεχώς και τακτικά νέα μοντέλα αυτοκινήτων, ακόμη και θωρακισμένα λες  και θα πάνε για πόλεμο, να αλλάζουν συντρόφους, να τελούν πολυτελείς γάμους και να συμπεριφέρνονται στους πολίτες των οποίων διαγούμισαν τα όνειρα σαν ιθαγενείς που τους ξεγέλασαν με καθρεφτάκια και γυάλινες χάνδρες.

Εκεί που βέβαια η υποκρισία της μάσκας θριαμβεύει είναι στην τάξη των εκπροσώπων της Εκκλησίας και φυσικά στα ανώτερα κλιμάκια του κλήρου.

Κι αν στη θέση των τότε ιερέων, Γραμματέων και Φαρισαίων βάλουμε τους σημερινούς , ακόμα και της ορθόδοξης εκκλησίας δεν θα βρούμε μεγάλες διαφορές .

Τότε ο Ιησούς μίλησε δυνατά προς το πλήθος και τους μαθητές του λέγοντας ότι στην έδρα του Μωϋσή τώρα έχουν καθίσει οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι.

Όλα όσα κι αν σας πουν εσείς να τα τηρείτε. Τηρείστε τα και κάντε τα. Μην κάνετε όμως σύμφωνα με όσα αυτοί κάνουν , γιατί αλλά λένε κι αλλά κάνουν.
        Τοποθετούν στους ώμους των ανθρώπων φορτία δυσβάστακτα για να τους δεσμεύουν και δεν κουνάνε ούτε το δαχτυλάκι τους αλλά ούτε και θέλουν να μετακινήσουν αυτά τα φορτία , (ώστε να ελαφρυνθούν οι άνθρωποι )
        Πάντα δε κάνουν έργα για τον  εντυπωσιασμό των ανθρώπων . Πλαταίνουν τα ρητά που κρέμονται από τα χέρια τους και μεγαλώνουν τα κρόσσια στα ρούχα τους (για να δείχνουν ευσεβείς και να εντυπωσιάζουν τους ανθρώπους)

Αγαπούν δε να καταλαμβάνουν τις πρώτες θέσεις στα δείπνα και τα πρώτα καθίσματα στις συναγωγές και να τους χαιρετούν οι άνθρωποι με βαθιές υποκλίσεις και εκδηλώσεις σεβασμού και να προσφωνούνται από τους ανθρώπους· Διδάσκαλε, διδάσκαλε.
        Και πατέρα μην αποκαλέσετε κανέναν επί της γης , γιατί ένας είναι ο πατέρας σας και είναι στους ουρανούς.
Ούτε να ονομαστείτε καθηγητές, γιατί ένας είναι ο καθηγητής σας, ο Χριστός.

Και εκείνος, που είναι μεγαλύτερος μεταξύ σας ως προς την γνώση και το αξίωμα πρέπει με ταπείνωση και καλοσύνη να υπηρετεί τους άλλους.
 Όποιος δε υπερηφανευθεί και υψώσει τον εαυτό του απέναντι στους άλλους θα ταπεινωθεί και όποιος ταπεινώσει τον εαυτό του και υπηρετήσει τους άλλους θα εξυψωθεί.
 Αλίμονο δε σε σας, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές, γιατί κατατρώτε τα σπίτια των χήρων και συγχρόνως με το πρόσχημα της ευλάβειας κάνετε μεγάλες προσευχές·

Για αυτό και το κρίμα σας θα είναι μεγαλύτερο.
Αλίμονό σας, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές, γιατί κλείνετε τη βασιλεία των ουρανών μπροστά από τους ανθρώπους , επειδή εσείς δεν πρόκειται να μπείτε , αλλά δεν αφήνετε ούτε αυτούς που μπορούν να μπουν, να εισέλθουν .
         Αλίμονο σας, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές γιατί γυρίζετε σε όλα τα μέρη, στην θάλασσα και τη ξηρά, δια να προσηλυτίσετε κάποιον κι όταν το καταφέρετε τον κάνετε δύο φορές χειρότερο από σας.
          Αλίμονο σας, οδηγοί τυφλοί, που λέτε ότι , αν κάποιος ορκισθεί στον ναό, είναι τίποτε, όποιος όμως ορκισθεί στο χρυσάφι του ναού, οφείλει (να τηρήσει τον όρκο του.) ανόητοι και τυφλοί! Τι έχει μεγαλύτερη αξία, ο χρυσός ή ο ναός που αγιάζει τον χρυσό;
     Αλίμονο σε σας, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές, γιατί αποδεκατίζεται το δυόσμο και το άνηθο και το κύμινο, (τηρείτε δηλαδή τα επουσιώδη) και αφήνετε τα βαρύτερα , την κρίση και το έλεος και την πίστη , αυτά δηλαδή που έπρεπε να κάνετε και να μην τα αφήνετε
      Οδηγοί τυφλοί, που περνάτε από λεπτό κόσκινο το κουνούπι, ενώ από την άλλη καταπίνετε ολόκληρη καμήλα
     Αλίμονο σε σας γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές , γιατί καθαρίζετε το απέξω του ποτηριού και του πιάτου και το μέσα γεμίζει από την αρπαγή και την αδικία.
     Φαρισαίε τυφλέ καθάρισε πρώτα το μέσα του ποτηριού και του πιάτου και ώστε να γίνει και το απέξω καθαρό .
     Αλίμονό σας, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές γιατί μοιάζετε με τάφους ασβεστωμένους, οι οποίοι απέξω μεν φαίνονται ωραίοι, ενώ από μέσα είναι γεμάτοι με κόκαλα πεθαμένων και με όλες τις ακαθαρσίες.
    Έτσι και είστε και σεις, απέξω μεν φαίνεσθε δίκαιοι προς τους ανθρώπους , ενώ από μέσα είστε γεμάτοι από υποκρισία και κάθε ανομία.
    Αλίμονο σε σας, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές, γιατί με αυτό τον τρόπο χτίζετε τους τάφους των προφητών και στολίζετε τα μνημεία των δικαίων
και λέτε, αν ζούσαμε στις μέρες των προγόνων μας, δεν θα συμμετείχαμε στην αιματοχυσία των προφητών
ώστε σεις οι ίδιοι βεβαιώνετε ότι είστε απόγονοι εκείνων, που φόνευσαν τους προφήτες και εσείς οι ίδιοι πληρώσατε το αντίτιμο για τους προγόνους σας
 φίδια , και γεννήματα εχιδνών , πως θα ξεφύγετε από την κρίση της γενετήσιας πηγής γιαυτό εγώ σας στέλνω προφήτες και σοφούς και γραμματείς και αυτούς θα τους σκοτώσετε και θα τους σταυρώσετε , και αυτούς θα τους μαστιγώσετε στις συναγωγές σας και θα τους κυνηγήσετε από πόλη σε πόλη.
 Έτσι θα πέσει πάνω σας κάθε αίμα αθώο και δίκαιο που χύνεται στη γη (αρχής γενομένης ) από το αίμα του Άβελ του δίκαιου μέχρι ακόμα και του αίματος του Ζαχαρίου του γιού του Βαραχίου , τον οποίο φονεύσατε μεταξύ του ναού και του θυσιαστηρίου.
Σας διαβεβαιώνω ότι όλα αυτά θα ξεσπάσουν σ’ αυτήν αυτή τη γεννεά (φυλή).
       Ιερουσαλήμ, Ιερουσαλήμ, εσύ που φονεύεις τους προφήτες και λιθοβολείς εκείνους που ο Θεός σου έχει στείλει! Πόσες και πόσες φορές θέλησα να περιμαζέψω τα παιδιά σου, όπως η κλώσα συγκεντρώνει τα μικρά πουλιά της κάτω από τις φτερούγες της, και δεν θελήσατε.
 Ιδού σας αφήνετε ο ναός σας και έρημος

(άδειος από Θεό )
Γιατί σας λέω ότι δεν θα με δείτε πλέον, μέχρι να πείτε , Ευλογημένος είναι αυτός, που έρχεται εν ονόματι του Κυρίου”.

Kάθε ομοιότητα με την σημερινή πραγματικότητα είναι απλώς συμπωματική…