ΕΝΑΣ ΚΑΛΟΓΕΡΟΣ ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΠΟΛΥΤΕΚΝΩΝ



ΕΝΑΣ   ΚΑΛΟΓΕΡΟΣ ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΠΟΛΥΤΕΚΝΩΝ 
                                   Λεωνίδα Γ. Μαργαρίτη Επιτ.Δικηγόρου
                                  -Αντιπροέδρου Α.Σ.Π.Ε.
O  τίτλος του σημειώματός μας  ίσως   ξενίζει  ίσως και  να προκαλεί.Όμως  αυτή ήταν  μια πραγματικότητα. Μέχρι της 4ης του μηνός Ιουνίου ένας καλόγερος, ο π.Νικόδημος Μπιλάλης μοναχός της Ιεράς Μονής Παντοκράτορα του Αγίου Όρους είχε βάλει στόχο της ζωής του όχι μόνο να σώσει την ψυχή του, σκοπό ενός μοναχού, αλλά να σώσει από το θάνατο χιλιάδες παιδιά και να στηρίξει ηθικά και υλικά χιλιάδες κυρίως υπερπολύτεκνες και όχι μόνο, οικογένειες. Τη ζωή του την είχε αφιερώσει στον άνθρωπο  και  επιθυμούσε τα  πάντα να τα κάνει  μόνος αν και είχε πρόθυμους βοηθούς και συμπαραστάτες.  Έτσι  την 4η του τρέχοντος μηνός  ανεβασμένος σε μια σκάλα, για να επισκευάσει το κελί της Υπαπαντής στην Καψάλα έπεσε στο κενό και ανυψώθηκε  στους ουρανούς στην αιώνια πατρίδα .   
Υπήρξε ένας άνθρωπος προερχόμενος από μια υπερπολύτεκνη (17 παιδιά)  οικογένεια με καταγωγή από της Μηλιές της Ηλείας. όπου και γεννήθηκε το έτος 1932, ευσεβής λαϊκός  ο πατέρας του, θεολόγοι καθηγητές τα αδέλφια του. Ο  ίδιος πτυχιούχος καθηγητής Θεολόγος και Φιλόλογος. Μαζί με τον π. Μωυσή αποτελούσαν τις πιο σύγχρονες πνευματικές και σεβάσμιες μορφές του Αγίου  Όρους. Ένας μοναχός  προερχόμενος από μια υπερπολύτεκνη οικογένεια, έζησε  «στο πετσί του» τι σημαίνει να είσαι μέλος μίας υπερπολύτεκνης οικογένειας και να ζεις με  το βάρος και την ευθύνη ανατροφής τόσων πολλών παιδιών. Μια καθαρή και γνήσια ελληνορθόδοξη ψυχή,  αφιέρωσε τον εαυτό της στην υπηρεσία των πολύτεκνων οικογενειών.
Το έτος 1979 με την ηθική στήριξη και προβολή της προσπάθειας παροχής προστασίας σε πολύτεκνες οικογένειες  η εφημερίδα  «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ»  μετά από παρότρυνση του π. Νικοδήμου καθιέρωσε ειδική στήλη, των Φιλοπολυτέκνων στην οποία κάθε εβδομάδα δημοσίευε θέματα πολυτέκνων οικογενειών προβάλλοντας τα προβλήματά  τους. Το 1972 προχώρησε με την συνδρομή και άλλων φιλοπολυτέκνων και κυρίως του Αντωνίου Ε. Αντωνίου Διευθυντή τότε της Τραπέζης Επενδύσεων και ήδη συνταξιούχου και της  Φιλολόγου καθηγήτριας  Ουρανίας Μπόνη, στην ίδρυση  σωματείου(Αποφ. Πρωτ. Αθηνών 1681/1972) με την επωνυμία «Πανελλήνιος ΄Ενωσις Φίλων των Πολυτέκνων» Δημιούργησε γραφεία στην οδό Ακαδημίας  78Δ και από εκεί  δραστηριοποιήθηκε προς όλες τις κατευθύνσεις.
 Αρχικά με πολυγραφημένες διακηρύξεις προπαγάνδιζε την κίνηση για προστασία των πολυτέκνων οικογενειών και  τους σκοπούς του σωματείου προβάλλοντας οικογενειακές φωτογραφίες υπερπολυτέκνων  και τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν .Στη συνέχεια εξέδιδε και κυκλοφορούσε ανά χιλιάδες το  τριμηνιαίο περιοδικό με τίτλο:  «ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΩΝ ΠΟΛΥΤΕΚΝΩΝ» όπου μέσα απ' αυτό  γνωστοποιούσε τους σκοπούς και τη δράση του σωματείου προβάλλοντας με έγχρωμες φωτογραφίες υπερπολυτέκνων  τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν  και γενικότερα προβλήματα οικογένειας ,υπογεννητικότητας και αμβλώσεων. Μ' αυτή την επωνυμία κυκλοφόρησαν  27 τεύχη. Από το επόμενο τεύχος( 28ον ) και μέχρι του επισυμβάντος δυστυχήματος του ιδρυτή και εμψυχωτή της κίνησης μοναχού Νικόδημου Μπιλάλη κυκλοφόρησε με την επωνυμία  «ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΟΛΥΤΕΚΝΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ». Είναι γνωστό πως ο αοίδιμος π. Νικόδημος υπήρξε εκείνος που καθιέρωσε την 1η του μηνός Αυγούστου ως  μέρα γιορτής των πολυτέκνων  στη μνήμη των Αγίων Μαρτύρων Μακκαβαίων(επτά αδελφών) και είχε τυπώσει και κυκλοφορήσει δωρεάν  τον βίο των  προστατών Αγίων   από τις εκδόσεις του Ορθοδόξου  Ιδρύματος «Ο Απόστολος Ανδρέας»
Είναι γεγονός πως η πρωτοβουλία  ορισμού του εορτασμού της 1ης Αυγούστου  δεν έγινε με  σύμφωνη γνώμη της Α.Σ.Π.Ε.  με αποτέλεσμα  το 1993  να ορίσει εκείνη  με   δική μου εισήγηση, διαφορετική ημερομηνία εορτασμού, την  28η Οκτωβρίου, εορτή της μνήμης των αγίων Μαρτύρων Τερεντίου και Νεονίλης και των επτά τέκνων τους.
Βέβαια  αυτή αλλαγή δεν άρεσε στον π. Νικόδημο και εξαπέλυσε μια πολεμική κατά της αποφάσεως  με την κυκλοφορία  ειδικού  αφιερώματος  (58ο  Φύλλο  Ιουνίου 1993).
Δεν μπορώ να αποκρύψω πώς στην πολεμική αυτή επιχειρηματολογία απάντησα με κύριο άρθρο μου  με ένα ίσως  καυστικό  τίτλο: «Η Π.Ε.ΦΙ.Π..Η Α.Σ.Π.Ε. ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ ΤΩΝ ΠΟΛΥΤΕΚΝΩΝ» που δημοσιεύθηκε  στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας «ΠΟΛΥΤΕΚΝΟΣ» (Φύλλο 40/1993) το οποίο  αναδημοσίευσαν  οι εφημερίδες των Πατρών «ΕΒΔΟΜΑΔΑ» και «ΠΑΤΡΙΝΕΣ ΩΡΕΣ»(15-11-1993).
Την  κοινή  δράση   και  διαδρομή  δεν διασάλεψαν  τα αισθήματα εκατέρωθεν για το επιτελούμενο έργο καθενός. Αποτέλεσμα  ήταν και η προβολή των δράσεων στην περιοχή της Αχαΐας που είχαν σχέση με τη δραστηριότητα μου και τις επιτυχίες μας όπως η προβολή του βιβλίου μας «ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ  ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΥΤΕΚΝΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ»  και «ΠΟΛΥΤΕΚΝΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΠΑΤΡΩΝ»,η παρουσία του σε Πανελλήνια Συνέδρια της Α.Σ.Π.Ε καθώς επίσης τα εγκαίνια του ηρώου της πολύτεκνης οικογένειας καθώς και την βράβευση  υπερπολυτέκνων μεταξύ των οποίων και της πρεσβυτέρας Μαρίας Νικολάου Καράμπελα (14 παιδιά),  το τελευταίο βάπτισε ο ίδιος..
 Το 1972 Θεολόγος και φιλόλογος ο π. Νικόδημος συνέγραψε πολλά θεολογικά συγγράμματα, μερικά από τα οποία χρησιμοποιήθηκαν και ως σχολικά εγχειρίδια στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Συμμετείχε σε θεολογικά και δημογραφικά συνέδρια με εισηγήσεις που εντυπωσίαζαν το  ακροατήριο. Συγκαταλέγεται στους πιο λόγιους μοναχούς του Αγ. Όρους .Το αξιόλογο έργο  της Π.Ε.ΦΙ.Π. και του πατρός  Νικοδήμου  δικαίως βράβευσε η Ακαδημία Αθηνών. Η  Ιερά Σύνοδος και το τότε  Υπουργείο Παιδείας  συνιστούσε την συμπαράσταση σε ένα έργο υπεύθυνο, κοινωνικό, εθνικό και αναγκαίο.  Μεταξύ  λλων διακρίνονται τά τρία (3) Σχολικά
Βιβλία του , « Πρωτότυπος Βίος το σίου Νικοδήμου το
γιορείτου »,  καθώς και Βίος και τά ργα το σίου θανασίου το θωνίτου (2  τόμοι ).  Παραθέτουμε τά
Σημαντικότερα ργα του :
1.« Μεγάλου Βασιλείου, “ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ...”», σχολικό γχειρίδιο για την Α
́  τάξη Λυκείου.  2. «ωάννου Χρυσοστόμου  “ ΛΟΓΟΙ
∆ΥΟ ΕΙΣ ΕΥΤΡΟΠΙΟΝ”»  σχολικό γχειρίδιο για τη Β
Τάξη Λυκείου.
3. « ΟΡΘΟ∆ΟΞΗ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΛΑΤΡΕΙΑ »,  σχολικό γχειρίδιο για τη Β τάξη  Λυκείου.
4.« σιος Νικόδημος ο Ἁγιορείτης  (1749-1809), φιέρωμα-
κκλησις ».
5.« Μεγάλου Βασιλείου  παντα
,
ΕΠΙΣΤΟΛΑΙ  τόμοι Α , Γ,ΣΤ, Ζ και σ  συνεργασία με τον ρχιμ.  Μελέτιο  Καλαμαρ ( μετέπειτα Μητρ . Πρεβέζης
) ο τόμοι Β,  ∆ , Ε
Και Η .
6.«γίου Νικοδήμου  γιορείτου
. “Περί Γάμου- Τεκνογονίας  και  Παρθενίας
....”».
7.« Σύντομη  βιογραφία  και  μερική  ∆ιήγηση θαυμάτων
το σίου  Παταπίου».
8.« σιος  θανάσιος   θωνίτης.
Βίος το σίου »,  τόμος Α.
9.« σιος  θανάσιος θωνίτης Τά ερισκόμενα
Κείμενα »,
Τόμος Β
́.
10. « Θαύματα  σίου  θανασίου  θωνίτου».
11. «   Πρωτότυπος Βίος το  σίου  Νικοδήμου
το  γιορείτου ».
12.« εροί  Ναοί το  γίου Νικοδήμου το  γιορείτου ( νά
Την λλάδα) ».
13.«   κυρότητα τν « Μυστηρίων»  τν Λατινοπαπικν
ς αρετικν ».
14. « Οκουμενισμός  και λλαγή Πασχαλίου  ».
15. « ρχιμανδρίτης  Σπυρίδων  Σπυρίδωνος  Μπιλάλης
, 1918-1974,  Συνοπτική  Βιογραφία», 2014. ( Τό
τελευταο  βιβλίο  το  Γέροντα  Νικοδήμου το ποο
δεν πρόλαβε  να δε κτυπωμένο ).

Τα τελευταία χρόνια άλλαξε και πάλι τίτλο το περιοδικό και από «ΠΟΛΥΤΕΚΝΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ» του έδωσε τον τίτλο «ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΟΛΥΤΕΚΝΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ» . Το περιοδικό  αυτό    έφτασε στον αριθμό 141 τευχών .  Κυκλοφορούσε  κατά 500.000 αντίτυπα και μοιραζόταν  κατά χιλιάδες  από τα παγκάρια των ναών. Κολοσσιαία είναι η προσφορά του περιοδικού. Από την επιταγή ταχυπληρωμής, που κυκλοφορούσε σε κάθε  περιοδικό, συγκεντρώνονταν σεβαστά ποσά με τα οποία ενισχύθηκαν χιλιάδες πολυμελείς οικογένειες, που αντιμετώπιζαν οξύ οικονομικό πρόβλημα.
    Στις τεράστιες διαστάσεις που έλαβαν οι αμβλώσεις  στη χώρα μας   (τριπλάσιες αμβλώσεις  από γεννήσεις) έδωσε πραγματικό αγώνα  για την αποφυγή της σύγχρονης αυτής μάστιγας.
            Ολόκληρη η ζωή του π. Νικοδήμου αποτελεί μια  τεράστια προσφορά στην Εκκλησία και στον ελληνισμό , για την οποία  αξίζει κάθε έπαινος στον μεταστάντα.
              Ο ΄Ύψιστος δικαίως θα του απονείμει τον της δικαιοσύνης στέφανο ,οι υπερπολυτεκνες οικογένειες και ο ζωές που σώθηκαν από βέβαιο θάνατο, θα είναι  φωνές και  ψυχές των ευεργετηθέντων και των ικετών της δικαιοσύνης Του.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΡΑΤΖΑΣ Ο ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ



ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΡΑΤΖΑΣ

Ο  ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ

                                        Λεωνίδα Γ. Μαργαρίτη  Επίτ.Δικηγόρου
                                 Προέδρου Εταιρείας Λογοτεχνών.
                             Τον ερχόμενο  Σεπτέμβρη  συμπληρώνονται  193 χρόνια από την αποφράδα εκείνη  μέρα της 4ης Σεπτεμβρίου 1821 που έπεσε έξω από την πόρτα της Μονής Ομπλού χτυπημένος  από βόλι συναγωνιστών του ο πρωτοκαπετάνιος Παναγιώτης Καρατζάς.
Τυφλωμένοι από το μίσος που εξέθρεψαν με   υποψίες που διέσπειραν οι πρόκριτοι της Αχαΐας,  περί δολοφονίας του Σταμάτη Κουμανιώτη στην πολιορκία του Κάστρου  από τον  Καρατζά, η ζηλοφθονία που είχε φωλιάσει στις καρδιές των Κουμανιωταίων για  τις επιτυχίες του Καρατζά και ο φόβος των προκρίτων ότι ο Καρατζάς  ήταν  με τη δράση του  ο φυσικός  Ηγέτης του επαναστατημένου λαού των Πατρών ,κατάφεραν με τη δολοφονία του, να  τον βγάλουν από την μέση.
 «Φρικώδες αποτέλεσμα του πάθους και του φθόνου», χαρακτηρίζει σε ένα ελεγείο του ο  ποιητής και δάσκαλος του Γένους Τριαντάφυλλος Σπονδής, τη δολοφονία του Καρατζά.
Αδικημένος από την ιστορία και όχι αντάξια τιμημένος από την πολιτεία παραμένει  μέχρι σήμερα αγνοημένος.
Η ιστορία φάνηκε φειδωλή για τον γενναίο  Οπλαρχηγό  ,όχι όμως  και  η Δημοτική Μούσα που αντίθετα  ύμνησε τα κατορθώματά του και θρήνησε  τον άδικο χαμό του.
           Ο Παναγιώτης Καρατζάς  υπήρξε  λαϊκός πρωτοκαπετάνιος που με τα παλικάρια του άρχισε την επανάσταση στην Πάτρα  στις 21  του Μάρτη του 1821 .
Μυημένος στη Φιλική  Εταιρεία από τον Παπαφλέσσα  διαδραμάτισε τον πρώτο ρόλο στην έναρξη της Επανάστασης.
Επικεφαλής ξεσηκωμένων οπλισμένων πατρινών χτύπησε τους Τούρκους μέσα στην πόλη  και τους εξανάγκασε να κλειστούν στο κάστρο  του οποίου   κατέστρεψε το υδραγωγείο. Τους στέρησε  το νερό κι  επεχείρησε να καταστρέψει μέρος των τειχών  με  υπονόμευση και πυροδότηση
Η  πολιορκία του Κάστρου  ήταν δική του  επιχείρηση την οποία συνέδραμαν Κεφαλλονίτες και Ζακυνθινοί.
Ήταν η πρώτη σημαντική  οργανωμένη και συντονισμένη επαναστατική  απελευθερωτική  πράξη του Λαού των Πατρών   υπό την άξια ηγεσία του.
Για την  αποτυχία άλωσης του Κάστρου δεν ευθύνεται  ,  αφού στις εκκλήσεις του για βοήθεια, οι Πρόκριτοι,  δεν ανταποκρίθηκαν.
Η δεύτερη σημαντική επαναστατική πράξη που στέφθηκε με  απόλυτη επιτυχία ήταν η μάχη στο  Γηροκομείο της Πάτρας. Πρόκειται για την πρώτη τακτική μάχη που κίνησε το θαυμασμό όλων.
         
          Στη Μάχη αυτή οι Επαναστάτες του Καρατζά έχασαν  20 συντρόφους  ενώ οι Τούρκοι έχασαν 100  στρατιώτες και αξιωματικούς     και υποχρεώθηκαν   να ξανακλειστούν στο κάστρο.
           Ο άσημος τσαγκάρης των Πατρών,  στη διάρκεια της αναγκαστικής εξορίας του στη Ζάκυνθο είχε καταταγεί εθελοντής στο 3ο Τάγμα της Ελληνικής Λεγεώνας της Γραμμής και υπηρέτησε εκεί για τρία χρόνια και απέκτησε πολύτιμη εμπειρία και πολλές στρατιωτικές γνώσεις.  Ήθελε μ’ αυτή του την πράξη να βοηθήσει  την πατρίδα  υπό   καλύτερες  προϋποθέσεις.
 Ο  Καρατζάς  είχε την βοήθεια και τη στήριξη  ενός επίσης αγνοημένου , του  μεγαλέμπορου ,  οικονομικού στυλοβάτη  της επανάστασης  και Διοικητή των Ελευθέρων Πολιορκούμενων ,  Ιωάννη Παπαδιαμαντοπούλου, γιού του Παπα-Διαμαντή Μαργαρίτη ο οποίος είχε  αναλάβει  ακόμη και τη διατροφή της οικογένειας του  στη διάρκεια της τριετούς αναγκαστικής εξορίας του στη Ζάκυνθο.

Με την ευκαιρία της τελετής αποκαλυπτήριων της προτομής του πρωτοκαπετάνιου της επανάστασης  Παναγιώτη Καρατζά , σημειώνω πως ως Νομαρχιακός Σύμβουλος Αχαΐας στις 24 Σεπτεμβρίου 2003 κατέθεσα   υπόμνημα  με το οποίο πρότεινα   πως ήταν επιβεβλημένο χρέος της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αχαΐας  σε συνεργασία με τους Δήμους Πατρέων και   Μεσσάτιδος να  τιμηθεί ένας από τους πρωτοπόρους  της Ελευθερίας μας, ο οπλαρχηγός  της Επανάστασης   Παναγιώτης Καρατζάς.

Στη συνεδρίαση του Ν.Σ.  είχα την ευκαιρία να αναφερθώ και να  τονίσω τη σημασία της σημαντικής προσφοράς του ,στους πρώτους κυρίως  μήνες της εξέγερσης αφού  όπως είναι γνωστό, ανέκοψε   την αγωνιστική του πορεία,  ο άδικος και με  εγκληματική πράξη  ατυχής θάνατός του.
 Είναι γεγονός πως δεν αξιολογήθηκε ούτε και φυσικά τιμήθηκε η προσφορά αυτού του τόσο σημαντικού αγωνιστή του 21 από την Πολιτεία . Στις τότε  προτάσεις μου, περιλαμβάνονταν και τα  εξής:  1. Nα διαμορφωθεί κατάλληλα  ο τάφος του Οπλαρχηγού και να δημιουργηθεί Ηρώο  με ανάλογη επιγραφή .2.Να τελείται κάθε χρόνο    θρησκευτικό- πολιτικό μνημόσυνο στην ιερά Μονή Ομπλού όπου και ο τάφος του. 3.Να  κατασκευασθεί   ανδριάντας του και  να   τοποθετηθεί   στο προαύλιο χώρο του Ναού  του Οσίου Λουκά , εκεί που παραπλεύρως  υπήρχε μέχρι πρότινος η κατοικία του.
 4. Να εκδοθεί με δαπάνη της  Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αχαΐας  η  ιστορική    μονογραφία που είχε  συγγράψει ο απ’ ευθείας απόγονος του πρωτοκαπετάνιου  Αντιστράτηγος  Ε. Α. Ανδρέας Κων/νου Καρατζάς  με τίτλο: «ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΡΑΤΖΑΣ Ο ΟΠΛΑΡΧΗΓΟΣ» και  να διατεθεί δωρεάν   στις βιβλιοθήκες όλων των σχολείων της Αχαΐας 
Χαίρομαι  που πολλές  από τις προτάσεις μου υλοποιήθηκαν, όπως η έκδοση της ιστορικής μονογραφίας του Ανδρέα Καρατζά, το κοινό ετήσιο  μνημόσυνο των φορέων στον   τόπο της δολοφονίας του και τώρα  τα σημερινά αποκαλυπτήρια του ανδριάντα του.
                  Εδώ οφείλουμε να σημειώσουμε και να εξάρουμε τη συμβολή του κοινωνικού-πολιτικού  στελέχους της πόλης μας αειμνήστου  Πέτρου Κομματά ο οποίος μέχρι το  θάνατο  του είχε βάλει   στόχο  του συλλόγου  Ενεργών Πολιτών   με την επωνυμία «Παναγιώτης Καρατζάς»τη δημιουργία ανδριάντα   και έκανε τα πάντα  για να αποκατασταθεί η μνήμη του  ξεχασμένου αγωνιστή.
 Όμως παραμένει για υλοποίηση η πρότασή μας  για τη διαμόρφωση του χώρου του  τάφου του Οπλαρχηγού που βρίσκεται έξω από τη Μονή Ομπλού, σε Ηρώο με ανάλογη επιγραφή.
          Ο Σύλλογος ενεργών πολιτών της πόλης μας  μετά την υλοποίηση του στόχου του, ίσως  κάνει και το επόμενο βήμα της ανέγερσης Ηρώου στο τάφο του στον Ομπλό. Τον συγχαίρουμε για τη δράση του  και  ευχόμαστε καλή  συνέχεια…



ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΡΑΤΖΑΣ Ο ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ

ΟΡΚΩΜΟΣΙΑ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

ΟΡΚΩΜΟΣΙΑ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
Λεωνίδα Γ. Μαργαρίτη
Επιτ. Δικηγόρο ,Προέδρου Εταιρείας Λογοτεχνών
Αυτές τις μέρες επανέρχεται ένα θέμα του όρκου και κατά πόσο είναι επιτρεπτό οι θρησκευτικοί λειτουργοί να είναι παραβάτες και επίορκοι των θείων εντολών. Αυτά αναλογίσθηκα με την παρουσία πέντε λειτουργών της Εκκλησίας κατά την ορκωμοσία της νέας Κυβέρνησης.
Δεν ξέρω γιατί οι εκπρόσωποι της Εκκλησίας επιμένουν να διασύρουν τις αρχές της πίστης κι ακόμη τους θεσμούς αφού είναι δεδομένο πως οι ομνύοντες δεν πρόκειται να τηρήσουν ποτέ τον όρκο που έδωσαν.
Δεν ξέρω γιατί ακόμη οι εκπρόσωποι της πολιτείας επιμένουν στις τελετές ορκωμοσίας αφού μπορούν να υποκαταστήσουν τον όρκο με μια δημόσια διαβεβαίωση την τιμή και την υπόληψή τους.
Θα προχωρήσουν άραγε στην κατάργηση αυτής της κακόγουστης σκηνοθεσίας και μάλιστα στις διαδοχικές κυβερνητικές και άλλες μεταμορφώσεις της πολιτικής μας ζωής;
Με την ευκαιρία αυτού του επίκαιρου ζητήματος θα θέλαμε να κάνουμε ορισμένες επισημάνσεις. Στο Δίκαιό μας τόσο το αστικό όσο και στο ποινικό προβλέπεται η υποχρεωτικότητα του θρησκευτικού όρκου. Τόσο το άρθρο 408 του ισχύοντα Κώδικα Πολιτικής δικονομίας όσο και το αντίστοιχο 218 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας προβλέπει ότι ο μάρτυς προ της εξετάσεώς του οφείλει να ομόσει θέτων την χείρα επί του Ιερού Ευαγγελίου και να είπει τα εξής: «Ορκίζομαι ενώπιον του Θεού να είπω ευσυνειδήτως όλην την αλήθεια και μόνον τη αλήθειαν χωρίς να προσθέσω ούτε να αποκρύψω τι» .Και φυσικά τα άρθρα 224 και 225 προβλέπουν ποινές για εκείνους που δίνουν ψευδείς όρκους. Αυτά ορίζουν οι ανθρώπινοι νόμοι σήμερα.
Ας δούμε τώρα τι αναφέρουν οι θείοι νόμοι τους οποίους θεληματικά και εκ συστήματος η Εκκλησία μας παραγνωρίζει. Η Παλαιά Διαθήκη επέτρεπε τον όρκο σαν αποδεικτικό μέσο για την διευκόλυνση των ανθρωπίνων σχέσεων και καταδίκαζε αυστηρά την επιορκία και την ψευδορκία. Όμως η νεότερη διδασκαλία του Χριστού είναι ριζικά αντίθετη. Ερρέθη τοις αρχαίοις, λέγει [Ματθαίος Ε΄33-37] ουκ επιορκήσεις, αποδώσεις Δε τω Κυρίω τους όρκους σου. Εγώ Δε λέγω υμίν μη ομόσαι όλως, έστω Δε ο λόγος υμών ναι ναι, ου ου, το Δε περισσόν τούτων εκ του πονηρού εστίν. Είναι σαφής και κατηγορηματική η διδασκαλία της Ορθοδοξίας. Καταργεί τελείως τον όρκο. Μη ομόσαι όλως (να μην ορκισθείτε καθόλου) και φυσικά δεν περιορίζεται σ’ αυτό αλλά καθορίζει περαιτέρω, πως ο λόγος μας θα πρέπει να είναι καθαρός, αληθινός και ειλικρινής. Ο λόγος μας να είναι ναι ή όχι και αυτό το ναι ή το όχι να είναι αληθινό και να εκφράζει την πραγματικότητα. Σύμφωνα δε με τους Ιερούς κανόνες των Πατέρων ο όρκος απαγορεύεται ρητώς και μάλιστα με απόφαση της Πενθέκτης Οικουμενικής Συνόδου επιβάλλεται και επιτίμιο σε όσους εκ των χριστιανών δίνουν όρκο.
Ο Ακαδημαϊκός Κων/νος Δεσποτόπουλος ο οποίος σημειωτέον αγωνίσθηκε για την κατάργηση του υποχρεωτικού θρησκευτικού όρκου στη νομοθεσία μας, στο βιβλίο του:«ΕΠΙΜΑΧΟΙ ΘΕΣΜΟΙ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΘΕΜΑΤΑ» σημειώνει πως «η ορκοδοσία σαν δόση θρησκευτικού όρκου αποτελεί ακόμη και προσβολή των θρησκευτικών αξιών, ενώ η χρήση του όρκου με τέτοια έννοια είναι σκηνοθεσία της πολιτικής εξουσίας και σχεδόν απάτη».
Το θέμα είχε απασχολήσει στο παρελθόν και το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας μας, το Συμβούλιο Επικρατείας το οποίο με την υπ΄αρίθ.2601/98 απόφαση του Στ΄ Τμήματός του είχε αποφανθεί ότι όποιος αρνείται για λόγους θρησκευτικής συνειδήσεως να ορκισθεί, μπορεί να δώσει τη διαβεβαίωση επικαλούμενος την τιμή και τη συνείδησή του. Και ότι αυτός ο λόγος τιμής είναι ισότιμος με τον όρκο και έχει τις ίδιες έννομες συνέπειες στην περίπτωση που παραβιασθεί.
Αλλά και στην καθημερινή μας Δικαστηριακή πρακτική όταν για οποιοδήποτε λόγο καλείται ο διάδικος να δώσει όρκο δεν σημαίνει ότι κι αν καταθέσει οτιδήποτε χωρίς να ορκισθεί δεν έχει συνέπειες για όσα τυχόν ψευδή καταθέσει.
Γιατί συνεπώς να ζητάμε και με νόμο του κράτους από τους Χριστιανούς να παραβιάζουν το Θείο Νόμο;
Η Ορθόδοξη Ελληνική Εκκλησία, και η ηγεσία της θα έπρεπε να αρνηθεί να προσέλθει στη Βουλή η οπουδήποτε αλλού όπου θα δίδεται όρκος εκ μέρους των μελών οιασδήποτε κυβέρνησης. Θεωρώ την παρουσία εκπροσώπων της Εκκλησίας τραγικό λάθος και ως λάθος θα πρέπει ο Μακαριότατος να το αναγνωρίσει και τα το διακόψει κάποτε…

ΜΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΝΔΥΛΑ

ΜΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΝΔΥΛΑ
ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΛΕΩΝΙΔΑ Γ.ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ «ΦΩΝΗ ΒΟΩΝΤΟΣ…ΕΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩ»
Αγαπητέ μου Λεωνίδα,
Με πολύ ενδιαφέρον έλαβα το ωραίο σου δοκίμιο, μια αναλαμπή ελπίδας και γαλήνης μέσα σε τούτο το τόσο ταραγμένο , διεφθαρμένο Κράτος» τούτο το Κράτος του ζόφου.
Και καθώς ο χρόνος μου είναι πολύ περιορισμένος, επέλεξα στην τύχη ακριβώς το πιο πάνω απόσπασμα (διεφθαρμένο Κράτος) και , πάντα επιφυλάσσομαι ,να διαβάσω ολόκληρο το πόνημα περιστασιακά.
Αν βασισθώ στο «διεφθαρμένο Κράτος» θα μπορούσα να μιλήσω για ορισμένες απόψεις, διατυπωμένες συνετά, φιλικά, φιλοφρονητικά. Θα ήθελα ,εν τούτοις, να σταθώ, στη σελ.27 όπου καταθέτεις : «Κανένας όμως δεν κάθισε να μιλήσει ανοιχτά στον Ελληνικό Λαό….Δεν θα πρέπει να γίνει μία λογοδοσία: ….» Μα φίλε μου το γνωρίζεις: Κηρύγματα από το μπαλκόνι καθόλου δεν καρποφορούν αν ο κήρυκας είναι διεφθαρμένος…Και τον λόγο σου, αυτό τον εκθέτεις με ήπιες αποχρώσεις. Σωστά : «…προκειμένου να ενημερωθεί ο ελληνικός λαός….». Ναι, Λέων: Σήμερα υπό το μαστίγιο της Τρόικας ,ο Ελληνικός Λαός έμαθε γιατί πληρώνει φόρους, χαράτσια, τέλη κυκλοφορίας ακόμη και τέλη …ζωής, έμαθε ( ; ) επί τέλους ότι, εκτός από την πόρτα του ψηφοθήρα πολιτικού, υπάρχει, κατά κύριο λόγο ο δρόμος της σκληρής-αλλά ,τόσο εύγευστης-αγωνιστικής πάλης για την κατάκτηση της ζωής… Μόνο που σήμερα το μάθαμε το μάθημα καταπιεστικά. Κι όμως : Το ίδιος μάθημα θα έπρεπε να το είχαμε διδαχθεί προμνημονιακά, ολοτελώς παιδαγωνικά, τότε που κάλπαζε η οικονομική κατάχρηση δανεικών. Αλλά ποιος θα αναλάμβανε αυτή την αποστολή; Η πολιτική όπερα της πεντάρας;
Ας είναι: Σ’ όλους εκείνους τους ευτελείς πολιτικούς της παρούσης στιγμής, θα μπορούσα να αντιτάξω κάποιους στίχους του Φάουστ:
«Αν δεν το αισθάνεστε, προσπάθεια περιττή.
Αν μέσα δεν πηγάζει απ’ την καρδιά σας
Και τις ψυχές όσων ακούν δεν τις δαμάζει
Με μια ευχαρίστηση πούνε πάντα δυνατή.
Καθίστε σεις κολλάτε, μαγειρεύετε
Από των άλλων τ’ αποφάγια ένα φαγί
Και στο σωρό στη στάχτη σας σκαλεύετε.
Μια φλόγα εκείθε κακορίζικη θα βγει.
Θα σας θαυμάσουνε μαϊμούδες και παιδιά
Αν τέτοια είναι η επιθυμία σας
Μα καμιά δεν θ’ αγγίξετε καρδιά
Αν ο λόγος δεν βγαίνει απ’ την καρδιά σας»

Ποιος λόγος; O ψεύτικος, ο κάλπικος, ο διεφθαρμένος; Κατάλληλος μόνον για μαϊμούδες…
Με όλη μου την εκτίμηση
Γιάννης Κάνδυλας

ΣΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΩΝ 100 ΧΡΟΝΩΝ ΙΔΡΥΣΗΣ ΤΩΝ ΓΕΝΙΚΩΝ ΑΡΧΕΙΩΝ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

ΣΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΩΝ 100 ΧΡΟΝΩΝ
ΙΔΡΥΣΗΣ ΤΩΝ ΓΕΝΙΚΩΝ ΑΡΧΕΙΩΝ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΠΑΤΡΑ 12-6-2014
Προς
Την Δ/νση των Γενικών Αρχείων του Κράτους
Τμήμα Αρχείων Νομού Ηλείας
Θεμιστοκλέους & Γυμνασιάρχου Δούκα 30,
27100 ΠΥΡΓΟ ΗΛΕΙΑΣ

Αγαπητοί φίλοι,
Χάρηκα ειλικρινά όταν πληροφορήθηκα ότι λειτουργεί εδώ και δέκα χρόνια η περιφερειακή υπηρεσία των Γενικών Αρχείων του Κράτους στο Νομό Ηλείας, περιοχή καταγωγής μου.
Και το λέγω αυτό διότι στη διάρκεια συλλογής, ταξινόμησης και αξιολόγησης του υλικού που συγκέντρωσα με την προοπτική την έκδοση μιας εργασίας μου γύρω από το χωριό μου Κόροιβο Ηλείας, συνάντησα καταστάσεις που δεν μας τιμούν σαν ισότιμο μέλος μίας Ευρωπαϊκής Ένωσης πολιτισμένων λαών- κρατών.
Από το σύνολο των εμπειριών μου και κυρίως εκείνα που μου έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση, θεωρώ πως είναι ανάγκη και πολύ σύντομα μάλιστα να επιληφθεί η υπηρεσία σας για την συγκέντρωση αυτού του σημαντικού -αρχειακού υλικού, απαραίτητου για την έρευνα της ιστορίας της Ηλείας είναι το διασκορπισμένο υλικό του Υποθηκοφυλακείου τέως Δήμου ‘Ηλιδας.
Ένα μέρος του, φυλάσσεται στο υποθηκοφυλακείο Αμαλιάδος και χρήζει φροντίδας της υπηρεσίας σας, αφού πλέον μόνο για έρευνα μελετητών μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ένα ακόμη μεγάλο τμήμα του, βρίσκεται στα χέρια των υπηρεσιών (;) του Δήμου Πηνειού, που ο τότε Δήμαρχος Γαστούνης περιμάζεψε από μια αποθήκη, που κάποιος εκτελών χρέη υποθηκοφύλακα, είχε απομακρύνει και υποτίθεται είχε προς φύλαξη.
Ένα άλλο ζήτημα που θα πρέπει να τύχει την δικής σας φροντίδας είναι οι αποφάσεις κυρίως των ποινικών δικαστηρίων της περιόδου του εμφυλίου στο Πρωτοδικείο Ηλείας. Όταν αναζήτησα κάποιες πρωτόδικες αποφάσεις που είχαν εκδικασθεί στο Εφετείο Πατρών εκείνη την περίοδο, δεν υπήρχαν διόλου ή τουλάχιστον δεν ανευρέθηκαν.
Ερμηνεύοντας τον Βασικό σκοπό των Γ.Α.Κ. που είναι η εποπτεία, διάσωση, συγκέντρωση, ταξινόμηση και ευρετηρίαση του αρχειακού υλικού, θεωρώ καθήκον μου να ενημερώσω και να ζητήσω την συνδρομή σας, αν και γνωρίζω πως οι υπάλληλοι που αρχικώς στελέχωσαν την υπηρεσία σας στο Πύργο, διακρίνονται τόσο για την επιστημοσύνη τους και για το έντονο ενδιαφέρον τους για την τοπική μας ιστορία όσο και για το υλικό που υπάρχει και μπορεί να εμπλουτισθεί και να αξιοποιηθεί.
Πολύ θα ήθελα να βρεθώ στον Πύργο στην εκδήλωση που διοργανώνετε για τα 100 χρόνια λειτουργίας των Γενικών Αρχείων, πλην υποχρεώσεις μου στην Αχαΐα, δεν μου το επιτρέπουν.
Εύχομαι καλή επιτυχία στην εκδήλωση.
Με φιλικούς χαιρετισμούς

Λεωνίδας Γ. Μαργαρίτης

AMΕΣΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΤΩΝ ΓΕΝΙΚΩΝ ΑΡΧΕΙΩΝ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΝΟΜΟΥ ΗΛΕΙΑΣ
ΙΩΑΝΝΑ ΤΖΟΥΑΝΟΠΟΥΛΟΥ

ΠΥΡΓΟΣ 12-6-2014
Αξιότιμε κύριε Μαργαρίτη,

Θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι από το 2007 που είμαι στην υπηρεσία αυτή, υπηρεσία που λειτουργεί με ένα μόνο άτομο, προσπάθησα πρώτα να αρχειοθετήσω τα συμβόλαια που είχαν ήδη εισαχθεί από την προηγούμενη συνάδελφο, που ήταν και αυτή επίσης μόνη της, για να δοθεί στο κοινό για μελέτη και έρευνα και συγχρόνως να εισάγω και νέο αρχειακό υλικό. Στην υπηρεσία μας έχουν εισαχθεί αρχεία από 102 Συμβολαιογράφους και πολλά είναι επίσης τα Αρχεία των Συμβολαιογραφούντων Ειρηνοδικών από το 1837 μέχρι το 1951. Πολλοί Συμβολαιογράφοι έχουν πάνω 75000 συμβόλαια. Σήμερα πολλοί ερευνητές επισκέπτονται τα Αρχεία μας για διδακτορική διατριβή ή για προσωπική τους έρευνα. Με δικά μου έξοδα μετακίνησης πηγαίνω όπου υπάρχει αρχειακό υλικό για να εισαχθεί στα ΓΑΚ. Μόλις πέρσι μπόρεσα να πάρω αρχειακό υλικό από το Δήμο Ήλιδας μετά από προσωπικές μου παρεμβάσεις. Επειδή μόνο τα τελευταία δύο χρόνια υπηρετεί άλλη μια υπάλληλος στην υπηρεσία μας, μια μέρα την εβδομάδα πηγαίνω στην Αμαλιάδα για εξεύρεση αρχειακού υλικού. Τον Απρίλιο πήγα και στο Υποθηκοφυλακείο Αμαλιάδας και μου είπαν, ότι δεν υπάρχει αρχείο να δοθεί στα ΓΑΚ γιατί είναι ενεργό.
Έχετε δίκιο ότι η κατάσταση που επικρατεί σήμερα στις περισσότερες υπηρεσίες δεν μας τιμά, όμως πρέπει να αλλάξει και ο τοπικιστικός τρόπος σκέψης των Ηλείων. Εκτός ωραρίου υπηρεσίας έχω επισκεφτεί πολλές κοινότητες του νομού μας και στην πλειονότητα οι πρόεδροι φοβούνται μην χάσουν τα αρχεία τους και μεταφερθούν στον Πύργο. Δεν μπορώ βέβαια να μην ευχαριστήσω τον κ. Λυμπέρη Δήμαρχο Ήλιδας και τον κ. Μπαλιούκο Δήμαρχο Ανδρίτσαινας-Κρεστένων για την άψογη συνεργασία μας.
Στο Πρωτοδικείο Πύργου έχω κάνει την εκκαθάριση αρχείου και οι ημερομηνίες των Αρχείων που μου έστειλαν για εκκαθάριση ήταν μετά το 1950. Υποστηρίζουν ότι πριν το 1950 το αρχειακό υλικό έχει καταστραφεί, πριν μεταφερθεί στο κτίριο που είναι σήμερα.

Σας ευχαριστώ πολύ για τις ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις σας και να είστε σίγουρος ότι προσπαθούμε να είμαστε συνεπείς στο σκοπό ίδρυσης των ΓΑΚ.
Χρειαζόμαστε αρωγούς στην προσπάθειά μας, ανθρώπους σαν εσάς με ιδιαίτερη ευαισθησία στην διαφύλαξη της πολιτιστικής κληρονομιάς και της ιστορίας του τόπου μας.

Με εκτίμηση
Ιωάννα Τζουανοπούλου
προϊσταμένη Αρχείων Ν. Ηλείας

ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΕΠΑΙΝΟΣ

ΜΕΣΗΜΕΡΙ 12-6-2014
Αγαπητή μου κ. Τζουανοπούλου,
Θέλω να σε ευχαριστήσω, θα μου επιτρέψεις τον ενικό, προσωπικά για την άμεση αντίδραση-απάντηση στην επιστολή μου.
Κυρία μου με συγκίνησε η απάντηση σας γιατί μου θύμισε πως ευτυχώς υπάρχουν ακόμη στη χώρα μας Έλληνες που αγαπούν αυτή τη δόλια Ελλάδα που κατάντησαν οι άθλιοι πολιτικοί μας σούργελο των εθνών. Οι ομογενείς όπου γης νοιώθουν ταπεινωμένοι από την κατάντια μας. Εάν και οι υπόλοιποι δημόσιοι υπάλληλοι είχαν τη δική σας ευαισθησία και τη διάθεση για προσφορά στο κοινωνικό σύνολο θα ήταν διαφορετική η πορεία αυτής της χώρας. Σε πρώτη μου ευκαιρία θα σας επισκεφθώ στα γραφεία σας για ένα και μόνο λόγο ,να σας σφίξω το χέρι και να σας συγχαρώ για την εντιμότητά σας και το ήθος σας ως υπαλλήλου-προϊσταμένης μιας υπηρεσίας που προσπαθεί να σώσει από την καταστροφή και τη διάλυση την πρόσφατη ιστορία του τόπου μας. Και πάλι συγχαρητήρια θερμά
ΛΕΩΝΙΔΑΣ Γ. ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΠΕΝΘΗ Γιάννης Πανίτσας-Γαλανός



ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΠΕΝΘΗ

Γιάννης Πανίτσας-Γαλανός

                            Σημείωμα Λεωνίδα Γ. Μαργαρίτη

                                Προέδρου Εταιρείας Λογοτεχνών

Η ποίηση της Αχαΐας και γενικότερα η Ελληνική ποίηση έχασε ένα από τους σημαντικούς εκπροσώπους  της γενιάς του 60.Ο Γιάννης Πανίτσας με το φιλολογικό ψευδώνυμο Γαλανός  έφυγε για το μεγάλο κι αιώνιο ταξίδι του χωρίς να ενοχλήσει στην κυριολεξία κανένα. Το πληροφορηθήκαμε από μια επιστολή που έστειλε και δημοσιεύτηκε προχτές  από την  τοπική εφημερίδα της πόλης μας «Πελοπόννησος» το περασμένο Σαββάτο  η σύντροφός του καθηγήτρια φιλολογίας και συγγραφέας Αφροδίτη Οικονομέα-Πανίτσα.
Γεννήθηκε στην Πάτρα. Και πέθανε στην Αθήνα στις 28 του περασμένου Ιανουαρίου 2014. Ο Γιάννης Πανίτσας –Γαλανός ανήκε  στους ποιητές της γενιάς του 60.Υπήρξε ένας  από τους πιο πολυγραφότερους ποιητές των τελευταίων πενήντα χρόνων. Είχαν  δημοσιευθεί πάνω από 3.300 ποιήματα   σε είκοσι έξ (26) ποιητικές συλλογές Είχε  δημοσιεύσει ακόμη πέντε (5) βιβλία με ταξιδιωτικές εντυπώσεις και τη μετάφραση του έργου του Χεμινγουέι «Ο Γέρος και η θάλασσα».Στα γράμματα ήταν γνωστός με το ψευδώνυμο Γιάννης Γαλανός.
Υπήρξε συνεργάτης σε εφημερίδες και γνωστά λογοτεχνικά περιοδικά όπου είχε δημοσιεύσει εκατοντάδες σημειώματά του σε θέματα κοινωνικού προβληματισμού ενώ αρθρογραφούσε σε περιοδικά και εφημερίδες.
Μετά την αποφοίτηση του από το Α' Γυμνάσιο Πατρών σπούδασε φιλοσοφία στο Λονδίνο και νομικά στην Αθήνα. Άσκησε δικηγορία στην Πάτρα και αργότερα στην Αθήνα από όπου και συνταξιοδοτήθηκε .
Υπήρξε τακτικός μέλος της Εταιρείας Λογοτεχνών Ν.Δ.Ελλάδος μέχρι του θανάτου του.

Έχουν κυκλοφορήσει τα εξής έργα του

Ι. Ταξιδιωτικά -Μεταφράσεις

  • Ο γέρος και η Θάλασσα (μετάφραση - Έρνεστ Χέμινγουεϊ)
  • Το κρυμμένο πρόσωπο της επανάστασης
  • Ταξιδεύοντας - Μοριάς, Πάτρα 1965
  • Ταξιδεύοντας – Δωδεκάνησα Πάτρα 1984
  • Ταξιδεύοντας - Αιγαίο, Πάτρα 1990
  • Ταξιδεύοντας - Κύπρος, Πάτρα 1985

ΙΙ. Ποίηση.

  • Πύραυλοι, Πάτρα 1966
  • Παρουσία  Πάτρα 1879
  • Νέες Ημέρες  Πάτρα 1981
  • Προσκλητήριο
  • Ημερολόγιο
  • Υδρία     Πάτρα 1983
  • Στις Επάλξεις Αθήνα 1974
  • Εποχές  Πάτρα 1987
  • Μαρτυρίες
  • Κίτρινα στάχυα
  • Εκλογή Α΄1964-1988 Πάτρα 1998
  • Νέα εποχή    Αθήνα 1992
  • Εμπρός…Αθήνα 1993
  • Ποιήματα  Πάτρα 1986
  • Φωνές στην έρημο Αθήνα  2000
  • Μποτίλιες στο πέλαγος Αθήνα 2004
  • Ηλεκτρονικοί Υπολογιστές Πάτρα 1989
  • Ποιήματα  Αθήνα 1994
  • Καταθέσεις  Αθήνα 1995
  • Φύλλα Ζωής Αθήνα  1996
  • Η Ζωή μας. Αθήνα 1997
  • Γαλάζιος ουρανός, Αθήνα 1998
  • Σύγχρονος Κόσμος, Αθήνα 1999
  • Οι Μεγάλοι, Αθήνα 2000
  • Φωνές στην Έρημο –Αθήνα , 2001
  • Χαμένα Όνειρα   Αθήνα 2005

Για το έργο του έχουν γίνει αναφορές στα παρακάτω βιβλία:

1.                            Γιάννης Γαλανός, σύγχρονος κόσμος
2.                            Βιβλίονετ, Γαλανός Γιάννης
3.                            Ανδρέα Ευθ. Μουγγολιά, Το Α' Γυμνάσιον εν Πάτραις, Ιστορική και εκπαιδευτική διαδρομή, Έκδοση Εκτυπωτική Αττικής, Πάτρα 2001 ISBN 960-91579-0-4
4.                            Κώστα Σταμάτη Η λογοτεχνία της Αχαΐας. Αθήνα 1997
5.                            Εταιρεία Λογοτεχνών Ν.Δ. Ελλάδος   Ανθολογία Λογοτεχνικών Κειμένων. Πάτρα 1997