ΚΙΤΡΙΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ «ΚΩΣΤΑΛΕΞΙ»


Τις τελευταίες μέρες στην πόλη μας αλγεινή εντύπωση έχει κάνει η υποκρισία κι ο κιτρινισμός τοπικού μέσου με τον οποίο επιλέγει να ερμηνεύει και να παρουσιάζει ειδήσεις και γεγονότα. Ειδικά στην περίπτωση της πλημμελούς φύλαξης των ξεχασμένων και ταλαιπωρημένων βιβλίων σε απομονωμένο χώρο της Δημοτικής Βιβλιοθήκης έδειξε να διαστρεβλώνει απόψεις που έχουν εκφραστεί από πολίτες της Πάτρας θέλοντας να αποδείξει πως διαθέτει μεγαλύτερη ευαισθησία κι ευθύνη σε πολιτιστικά θέματα από οποιοδήποτε άλλον στη πόλη μας. Η συγκεκριμένη ευαισθησία δε του μέσου αναπτύχθηκε ιδιαίτερα όχι τόσο για να δοθεί λύση στο πρόβλημα που ενέκυψε αλλά περισσότερο για να καταδειχθεί το μέγεθος της εικόνας που έκανε το γύρο της Ελλάδας και η σωτήρια επέμβαση ενός ανθρώπου που 8 μήνες στην ίδια θέση, αυτή δηλαδή του υπεύθυνου της Δημοτικής Βιβλιοθήκης, ήταν και είναι συνυπεύθυνος του προβλήματος.
Κι ενώ περίμενε κανείς μαζί με την παρουσίαση του θέματος να στιγματιστεί επίσης και η διαπόμπευση μιας ολόκληρης πόλης και της Δημοτικής της Βιβλιοθήκης με τις εκφράσεις τύπου «πνευματικό Κωσταλέξι» της Πάτρας που πραγματοποιήθηκε χολιγουντιανά με αποτέλεσμα στα πλαίσια ενός πιθανού ψηφοθηρικού αλισβερισίου να μειώνεται το συνολικό έργο ενός πνευματικού φορέα της πόλης, συγκεκριμένοι δημοσιογράφοι (όπως δηλώνουν οι ίδιοι ότι είναι) με ανυπόγραφα άρθρα τους καταφέρθηκαν εναντίον πατρινών πολιτών που τόλμησαν να εκφράσουν μια διαφορετική άποψη για το τι πραγματικά συμβαίνει με το όλο ζήτημα και να προτείνουν ακόμα και λύσεις.
Η αλήθεια είναι ότι ουδεμία διαφορά ή προσωπικό πρόβλημα έχουν οι συγκεκριμένοι πολίτες με τον υπεύθυνο της Δημοτικής Βιβλιοθήκης. Όμως ως πατρινοί πολίτες χωρίς να χρωματίζουν την λέξη ενημέρωση με κίτρινα γράμματα αναδεικνύοντας ίδια συμφέροντα και κομματικούς μηχανισμούς που προεκλογικά λοιδορούσαν κι «έφτυναν», με εύσχημο τρόπο πολύ απλά εξέφρασαν την διαμαρτυρία τους για την απαξίωση της Βιβλιοθήκης και την διαπόμπευση μιας ολόκληρης πόλης όπου το πνεύμα έχει παραμεληθεί δια παντός από τους ίδιους τους διαπομπεύοντες. Εξέφρασαν λοιπόν ελεύθερα την άποψη τους η οποία έμελλε να διαστρεβλωθεί έτσι ώστε να φαίνονται πως αντιδρούν με την αποκάλυψη εν γένει του θέματος. Αυτό ακριβώς ήταν και το χειρότερο. Γράφτηκε ότι αυτή τους η άποψη εκπροσωπεί μια νοσούσα νοοτροπία στην πόλη μας κι ότι αυτοί δεν ήθελαν την αποκάλυψη χωρίς να διευκρινιστεί ότι ουδέποτε το πρόβλημα των τεσσάρων πατρινών πολιτών είναι η αποκάλυψη του προβλήματος ( επανειλημμένα εξάλλου έχουν καυτηριάσει τα κακώς κείμενα στην Βιβλιοθήκη Πατρών κι έχουν προτείνει και λύσεις ) αλλά ο τρόπος και η σκοπιμότητα που ενέδρευε στη φανφαρόνικη και υποκριτική δημοσιότητα.
Βεβαίως για κάποιους οι αποκαλυπτικές φωτογραφίες απ’ την «υγειονομική υδρογονοβόμβα μεγατόνων» που θα έσκαγε πάνω απ τα κεφάλια των «άτυχων» αναγνωστών πουλάνε περισσότερο απ’ το εκατονταετές έργο που προσέφερε στην πόλη η Βιβλιοθήκη. Όπως πουλάει περισσότερο η απαξίωση των πατρινών εκείνων πολιτών που προσπάθησαν να κάνουν με το έργο τους και την προσφορά τους στο ευρύ κοινό γνωστή την ιστορία των γραμμάτων και του πνεύματος στην πόλη μας. Κι απαξιώνονται από ανθρώπους που δεν είχαν πατήσει ποτέ το πόδι τους μέχρι σήμερα στους χώρους της Βιβλιοθήκης και δεν είχαν διανοηθεί ποτέ να καλύψουν ενημερωτικά εκδηλώσεις του πνεύματος γιατί φυσικά δεν πουλάνε οι «ανιαρές» κι «ακαταλαβίστικες» ομιλίες χωρίς χρηματικό αντίκρισμα και χωρίς «ευγενικές» και ύποπτες χορηγίες.
Και φυσικά σε μια κοινωνία όπου η γκλαμουριά της εικόνας του δήθεν και το κουτσομπολιό για το τι χρώμα εσώρουχο φόρεσε ο γείτονας πουλάνε περισσότερο απ’ το πνεύμα και τα γράμματα τότε το χρήμα αναγορεύεται σε μόνιμο και νόμιμο δικτάτορα της ζωής μας και τα γεγονότα θα αναδεικνύονται με περίσσια κίτρινη μπογιά ενισχύοντας και την διαπλοκή με εκείνους οι οποίοι κινούνται στο ίδιο μήκος κύματος ωφελώντας τους για την αγαστή συνεργασία και βλάπτοντας εκείνους που δεν έχουν να μας προσφέρουν τίποτε το οικονομικό αλλά ίσως με το πνεύμα τους γρηγορούν τις συνειδήσεις μας.
Κάποιοι λοιπόν επέλεξαν αντί να εξετάσουν τις ρίζες του προβλήματος εν τη γενέσει του και να προτείνουν λύσεις (αποσυμφόρηση των χώρων της Βιβλιοθήκης κι ανάδειξη της ως φορέα πολιτιστικής δράσης από τα μέσα ενημέρωσης ώστε να στραφεί ο πολίτης σε πνευματικές δράσεις αφιλοκερδούς προσφοράς ) επέλεξαν να δείξουν ένα μέγα σκάνδαλο προγενεστέρων φυσικά χρόνων για να μην θίξουν και την σημερινή δημοτική αρχή χωρίς να προσθέσουν τίποτε παραπάνω για επίλυση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Βιβλιοθήκη. Δυστυχώς για την πόλη μας το πνευματικό «Κωσταλέξι» είναι οι ίδιοι. Ο χαρακτηρισμός επιστρέφεται αυτούσια στους εμπνευστές του. Και είναι φορείς αυτής της νοοτροπίας που έχει απλωθεί χρόνια τώρα στην χώρα και μας έχει οδηγήσει στο χείλος της καταστροφής. Παθογένειες που δεν πρόκειται να διορθωθούν όταν τα μικροσυμφέροντα συγκεκριμένων ομάδων υπερκαλύπτουν το δημοτικό και δημόσιο συμφέρον, λοιδορώντας ανθρώπους που έχουν προσφέρει στον τόπο, χάριν σκοπιμοτήτων.
Δεν μένει τίποτε άλλο παρά να συμφωνήσουμε όλοι σ’ αυτή την πόλη πως η εικόνα των εγκαταλελειμμένων στην τύχη τους βιβλίων στην Βιβλιοθήκη μας στεναχωρεί και μας πληγώνει. Οφείλει η Δημοτική Αρχή να προβεί στις ανάλογες ενέργειες απόδοσης ευθυνών κι επίλυσης του χρόνιου προβλήματος συμφόρησης των βιβλίων κι όχι όταν σβήσουν οι κάμερες, οι φωνές και ο συνήθης υπερβάλλων ντόρος να εγκαταλειφθεί η Δημοτική Βιβλιοθήκη ξανά στην ασήμαντη για την πόλη και τα συμφέροντα της γωνιά. Κι ας συμφωνήσουμε επιτέλους ότι στο όνομα μικροκομματικών κι άλλων αντιπαραθέσεων και συμφερόντων δεν μπορούν κάποιοι να διαπομπεύουν υποκριτικά λιθοβολώντας την «εν πολλαίς αμαρτίες περιπεσούσα γυνή» όντας οι ίδιοι βουτηγμένοι στις κιτρινισμένες αμαρτίες τους.



ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ
Δημότης Πατρέων

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου