Τις τελευταίες ημέρες, αυτοδιοικητικός παράγων, υπεύθυνος για τα πολιτιστικά πράγματα της πόλης μας, αναλώθηκε σε μία φανφαρονικής έμπνευσης πρωτοφανή απαξίωση της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Πατρών, προφανώς για να εμφανίσει έργο. Η Δημοτική Βιβλιοθήκη Πατρών είναι η παλαιότερη δημοτική βιβλιοθήκη της χώρας, ιδρύθηκε το 1910 και πέρυσι γιορτάστηκαν τα 100 χρόνια του βίου της. Η αιωνόβια διαδρομή της είναι μία συνεχής προσφορά στην παιδεία, τη γνώση, την έρευνα και την επιστήμη, όχι μόνο της πόλης μας, αλλά και της χώρας και του εξωτερικού, διότι πολλές φορές προσφεύγουν στα αρχεία της, ερευνηταί από άλλες ελληνικές πόλεις ή από το εξωτερικό. Να προστεθούν σ’ αυτά και οι οκτώ εκδόσεις που πραγματοποίησε, οι οποίες απέσπασαν τον έπαινο του αναγνωστικού κοινού.
Οι εκδηλώσεις που έγιναν πέρυσι, για να γιορταστούν τα 100 έτη του βίου της, είχαν πάνδημη αποδοχή. Το αποκορύφωμα ήταν η εκδήλωση που έγινε στο Συνεδριακό Κέντρο του Πανεπιστημίου Πατρών, με κεντρικό ομιλητή τη βυζαντινολόγο κ. Αρβελέρ. Η πάνδημη συμμετοχή δεν οφείλεται σε κοινωνικούς ή πολιτικούς λόγους, αλλά στην εκτίμηση που τρέφουν οι πατρινοί για τη Δημοτική Βιβλιοθήκη της πόλης τους και για το έργο που επιτέλεσε επί 100 χρόνια και συνεχίζει να επιτελεί. Και επειδή μία από τις πολιτικές νόσους της εποχής μας είναι ο νανισμός, έπρεπε να υποβαθμιστούν όλα αυτά, για να αναχθεί η υπερομιλία, η υποσκέψη και η απραξία, σε πολιτιστική προσφορά και βέβαια για να δικαιολογηθεί και η απόληψη του μισθαρίου. Κι έτσι ανακαλύφθηκε!!! κάποια αποθήκη της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Πατρών, στην οποία υπήρχαν δήθεν σπάνια βιβλία, παραπεταμένα και λερωμένα από πουλιά, που μπήκαν στο χώρο από κάποιο σπασμένο τζάμι. Η πανηγυρική δημοσιοποίηση αυτού του ατυχούς συμβάντος, ήταν γιά τον εμπνευστή της, μία προσφορά στα πολιτιστικά πράγματα της πόλης και είναι ήσυχος πλέον ότι, διασύροντας τη Δημοτική Βιβλιοθήκη Πατρών και τους φιλότιμους και πρόθυμους υπαλλήλους της, ανταποκρίθηκε στα καθήκοντά του. Όμως, εκτός από σκοπιμότητα, η όλη σκηνοθεσία μυρίζει και άγνοια και έλλειψη υπευθυνότητας και καταλληλότητας για τη θέση που κατέχει.
Το κτίριο της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Πατρών χτίστηκε εξ αρχής για το συγκεκριμένο σκοπό και όπως είναι αυτονόητο, η χωρητικότητά του είναι δεδομένη. Ήδη δε έχει ξεπεραστεί προ πολλού και κατά πολύ και εντείνεται το πρόβλημα, διότι δεν μπορεί να σταματήσει να ενημερώνεται, αλλιώς θα καταντήσει μουσείο.
Επανειλημμένα κατά το παρελθόν, εκδηλώθηκαν πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση του συγκεκριμένου προβλήματος, αλλά άλλες πιο πιεστικές ανάγκες της πόλης, το ετεροχρόνισαν, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η βιβλιοθήκη υπολειτουργούσε ή μειονεκτούσε σε ποιότητα υπηρεσιών και τάξη ή εγκαταλείφθηκε. Υπάρχουν πράγματι πολύτιμες εκδόσεις στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Πατρών, που προέρχονται από δωρεές σημαντικών προσωπικοτήτων (Δημ. Γούναρη, Ανδρ. Μιχαλακόπουλου, Παν. Κανελλόπουλου κ.α.). Όλες διατηρούνται ασφαλισμένες, σε κλειστές βιβλιοθήκες και δεν κινδυνεύουν, ούτε από πουλιά, ούτε από τίποτα άλλο, ούτε από εκείνους που ακόμα και τα βιβλία, τα θέλουν να υπηρετούν την ανέξοδη προσωπική προβολή τους. Δυστυχώς ή ευτυχώς αυτός που δημιούργησε το θόρυβο, δεν συγκαταλέγεται στους θαμώνες της Βιβλιοθήκης κι έτσι γνωρίζει ελάχιστα ή τίποτα γι’ αυτή. Αν είχε κάνει τον κόπο να την επισκεφθεί, θα είχε διαπιστώσει, όπως έχουμε διαπιστώσει πολλοί συμπολίτες, ότι πρόκειται για φορέα που λειτουργεί υποδειγματικά, χάρις στην αυταπάρνηση και την προθυμία του προσωπικού του και ανταποκρίνεται επάξια στην αποστολή του. Όσο για τα βιβλία που ήσαν στην αποθήκη, ούτε πολύτιμα είναι, ούτε σπάνια, όπως αυθαίρετα και από άγνοια, χαρακτηρίστηκαν. Πρόκειται για ξενόγλωσσα στην πλειοψηφία τους βιβλία, που δεν χρησιμοποιούνται, τα οποία αποσύρθηκαν και τοποθετήθηκαν εκεί, περίπου το 1960, διότι δεν επιτρέπεται να πεταχτούν. Το ότι έσπασε ένα τζάμι και μπήκαν μέσα περιστέρια και τα λέρωσαν, είναι ένα ατυχές γεγονός, όχι όμως τόσο σπουδαίο, όπως παρουσιάστηκε. Και εν πάση περιπτώσει, δεν είναι ικανό να αμαυρώσει την εικόνα που έχουμε οι πατρινοί για τη Δημοτική μας Βιβλιοθήκη και όσους εργάζονται εκεί. Ας μάθουν επί τέλους κάποιοι, ότι δεν επιτρέπεται να παριστάνουν τους πνευματικούς ανθρώπους και από την άλλη να θυσιάζουν τα πάντα, χωρίς ίχνος συστολής, στο βωμό της προσωπικής τους προβολής και των μικροκομματικών σκοπιμοτήτων. Η Δημοτική Βιβλιοθήκη Πατρών άντεξε 100 χρόνια και θα συνεχίσει να υπάρχει. Ούτε τα περιστέρια μπορούν να τη βλάψουν, ούτε οι φανφαρονισμοί των εργολάβων του πολιτισμού, διότι έχει καταξιωθεί στη συνείδηση των πατρινών και έχει αφήσει ανεξίτηλα ίχνη στην ιστορική μνήμη της πόλης.
ΒΑΣIΛΗΣ. ΛΑΖΑΡΗΣ
ΕΥΓΕΝΕΙΑ ΑΡΒΑΝΙΤΗ-ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΟΥΛΙΑΣ
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου