ΤΕΛΙΚΑ ΝΙΚΗΣΕ Ο ΦΟΒΟΣ!...

ΤΕΛΙΚΑ  ΝΙΚΗΣΕ  Ο ΦΟΒΟΣ!...

                                            Λεωνίδα Γ. Μαργαρίτη

                                            Προέδρου Εταιρείας Λογοτεχνών

           Μετά τις τόσες  ανορθόδοξες εγκληματικές  και προδοτικές πολιτικές των τελευταίων χρόνων, τα μνημόνια υποτέλειας και υποδούλωσης της χώρας τη αναγκαστική λιτότητα, την ένδεια και τις αυτοκτονίες, τα χαράτσια και τους επιπρόσθετους φόρους σε δικαίους και αδίκους, τις οριζόντιες και χωρίς διάκριση περικοπές  μισθών ημερομισθίων και συντάξεων , την αδυναμία δημιουργίας μιας κυβέρνησης μετά  τις εκλογές  της 6ης Μαΐου, πιστεύαμε πως μπορούσαμε  να ελπίζουμε.

           Στις εκλογές  της 17ης Ιουνίου θεωρούσαμε πως  ο λαός  πέρα από την αγανάκτησή  του την αντίδρασή του  για την προσβολή του φιλότιμου μου και της αξιοπρέπειάς του θα έκανε μια νέα αρχή αρνούμενος να συνεχίσει να στηρίζει με την ψήφο του αυτούς που με την πολιτική τους τα τελευταία χρόνια κυριολεκτικώς τον πρόδωσαν και υπονόμευσαν το μέλλον τους και το μέλλον των παιδιών τους.

              Όμως απατηθήκαμε και διαψευσθήκαμε  από  όσα ένας  σώφρων νους διαθέτων την κοινή λογική θα μπορούσε να πράξει.

          Η πλειοψηφία των πολιτών κινήθηκε προς τις κάλπες διακατεχόμενη από το αίσθημα του φόβου και τρομολαγνείας  με τα οποία τους βομβάρδιζαν τόσο από τα κέντρα του εσωτερικού όσο και  του εξωτερικού.

          Ο πολίτης παρά  τα όσα υπέστη και υφίσταται εξ αιτίας των δυο επαίσχυντων μνημονίων αδιαφόρησε για τις συνέπειες που θα έχει  η επιλογή του με την συνεχιζόμενη ύφεση και την ανεργία, δεν προχώρησε στην τιμωρία με την ψήφο του των μνημονιακών εταίρων (Ν. Δ και ΠΑΣΟΚ) αλλά τους παραχώρησε  το δικαίωμα και την δυνατότητα να σχηματίσουν κυβέρνηση για να ολοκληρώσουν  το καταστροφικό τους έργο.

          Μολονότι μεγάλη πλειοψηφία του λαού κινήθηκε προς τη σωστή κατεύθυνση μια άλλη μεγάλη μερίδα  δεν κατέστη δυνατόν να σπάσει το φράγμα του φόβου και της κινδυνολογίας, έμεινε κυριολεκτικά εγκλωβισμένος στα κομματικά τείχη και αρνήθηκε να ξεπεράσει τα διλήμματα και τις διαχωριστικές γραμμές.

         Με την επιλογή τους   αυτή έδωσαν άφεση αμαρτιών στους υπόλογους της υποδούλωσης της πατρίδας μας  και κατέστησαν κι εκείνοι σε ανάλογο βαθμό υπονομευτές του μέλλοντος τόσο των ιδίων ημών όσο και των παιδιών τους και παιδιών μας.

         Έχουν όλοι αυτοί που συνέργησαν  στη διαιώνιση της ανωμαλίας επιπρόσθετες ευθύνες αφού η κίνησή τους υπό την επίδραση του φόβου  δεν πρόκειται να τους κάνει να αποτρέψουν  το μοιραίο το οποίο ήθελαν να αποφύγουν.

         Σε μια σημείωσή μου αμέσως μετά την ανακοίνωση των πρώτων αποτελεσμάτων ανέφερα και τα εξής: «Στο εξής δεν θέλω να ακούσω παράπονα από κανέναν και καμιά. Δεν πιστεύω κανέναν. Δεν ελπίζω τίποτε από έναν τρισάθλιο λαό όπως τον καταντήσαμε: ραγιά,  φοβισμένο, και  μονίμως αναζητούντα ρουσφέτι, μπαξίσι και ραχάτι. Ο ραγιαδισμός της τουρκοκρατίας  συνεχίζεται. Το ζητάει ο οργανισμός μας ,η παθογένεια μας ,η διχασμένη μας προσωπικότητα».

         Φαίνεται πως έχουν αλλάξει τρόπο σκέψης οι νεοέλληνες. Το σαράντα υπό άθλιες οικονομικές αλλά και πολιτικές συνθήκες όρθωσαν  το ανάστημα τους σε Ιταλούς Φασίστες και Γερμανούς Ναζιστές και με μεγάλο τίμημα , νεκρούς, στερήσεις  και πείνα είπαν περήφανα το ΟΧΙ  στους εισβολείς.

        Σήμερα χάριν κάποιων πρόσκαιρων απολαβών  και ωφελημάτων αποδέχονται χωρίς αντίδραση την υποτέλεια και την υποδούλωση τους.

        Ο Χίτλερ μπορεί να κατάλυσε το Ελληνικό κράτος με τη δύναμη των όπλων,  παρέμεινε  όμως αδούλωτη η Ελληνική ψυχή και αντιτάχθηκε σθεναρά με την τιμημένη εθνική αντίσταση στα βουνά και  τα φαράγγια παρά τις εκατόμβες θυμάτων των αντιποίνων.

        Σήμερα η Μέρκελ και η συντροφιά της με λίγα ευρώ κατάφεραν να επικρατήσουν στις ψυχές  των ψοφοδεών σημερινών Γραικύλων.