IΔΡΥΜΑ«ΑΓΙΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ»
Λεωνίδα Γ. Μαργαρίτη Επίτ.Δικηγόρου
Προέδρου Εταιρείας Λογοτεχνών Νοτιοδυτικής Ελλάδας
Σε φύλλο τοπικής εφημερίδας της 16ης Δεκεμβρίου του λήγοντος έτους, διαβάσαμε για την τιμή που έγινε στο Μητροπολίτη Πατρών κ.κ. Χρυσόστομο και το γεγονός αυτό μας χαροποίησε, αφού η τιμή που του έγινε, δεν έχει αποδέκτη μόνο τον ίδιο, αλλά και την πόλη μας και το σύνολο του λαού των Πατρών, το οποίο ποιμαίνει.
Στο σχετικό ρεπορτάζ, σημειώνονται τα ακόλουθα: «Με το ανώτατο παράσημο του Ιδρύματος του Αγίου Ανδρέου της Ρωσίας, τον σταυρό με το αστέρι, τιμήθηκε το περασμένο Σάββατο ο Μητροπολίτης Πατρών κ. Χρυσόστομος, ο οποίος παρευρέθηκε στη Μόσχα, στις γιορταστικές εκδηλώσεις για την εορτή του Αποστόλου Ανδρέου.
Ο κ. Χρυσόστομος μετέβη στη Μόσχα προσκαλεσμένος από το Ίδρυμα «Άγιος Απόστολος Ανδρέας», που είναι ο μεγαλύτερος οργανισμός μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα στη Ρωσία.
Το περασμένο Σάββατο, εκκλησιάσθηκαν στον ιστορικό ναό του Αγίου Νικολάου Μόσχας, όπου ο κ. Χρυσόστομος, προέστη της ιεράς Παρακλήσεως προς τον Άγιο Ανδρέα και κήρυξε τον θείο λόγο, σε ένα ιδιαιτέρως πολυπληθές εκκλησίασμα. Στην ομιλία του, αναφέρθηκε στις σχέσεις των δύο ορθοδόξων λαών, Ελλάδας και Ρωσίας.»
Όμως, εμείς εδώ στην πόλη μας, τη πόλη του Πρωτοκλήτου των Αποστόλων Αγίου Ανδρέου, θα συνεχίσουμε να είμαστε αρνητικοί στην ίδρυση ενός ανάλογου και αντίστοιχου ιδρύματος, που θα φέρει το όνομα του και θα έχει τις ίδιες επιδιώξεις, στόχους και σκοπούς με το Ίδρυμα της Ρωσίας;
Δεν θα επανέλθω στο σκεπτικό της πρότασης, που είχε διατυπωθεί στο παρελθόν, θα σημειώσω μόνο πως από το «Βήμα Διαλόγου», που άνοιξε από τις στήλες τοπικής εφημερίδας στην περίοδο 28-6-1996 και ολοκληρώθηκε την 7-7-1996, όλες οι απόψεις των συμμετασχόντων στο διάλογο, είχαν θετικό πρόσημο,όσον αφορά τη σύσταση και λειτουργία Ιδρύματος με την επωνυμία «ΙΔΡΥΜΑ ΑΓΙΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ» και τη μετατροπή του ενοριακού ναού του πολιούχου, σε προσκύνημα.
Δεν θα επιχειρηματολογήσω για τα όσα επωφελή για την κοινωνία και την πόλη μας θα προκύψουν, εκείνο όμως, που θα σημειώσω, είναι, ότι, όταν ο πιστός γνωρίζει καθημερινώς το προορισμό των δωρεών και εν γένει συνεισφορών του, είναι περισσότερο πρόθυμος να συμβάλλει και από το υστέρημά του, στην υλοποίηση ενός στόχου.
Για να μιλήσουμε και με κείμενα της Γραφής, σημειώνω τα εξής: «ος δ’ αν σκανδαλίση ένα των μικρών τούτων των πιστευόντων εις εμέ, συμφέρει αυτώ ίνα κρεμαστή μύλος ονικός εις τον τράχηλον αυτού και καταποντισθή εν τω πελάγει της θαλάσσης»(Ματθαίος ΙΗ ,6).
Και ο νοών νοείτω....
Τελικά, ως πότε θα συνεχίσουμε να συντηρούμε την άρνηση;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου