ΟΜΙΛΙΑ ΔΡ ΓΙΩΡΓΟΥ ΤΣΑΚΑΛΙΔΗ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΛΕΩΝΙΔΑ Γ.ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ

ΟΜΙΛΙΑ ΔΡ ΓΙΩΡΓΟΥ ΤΣΑΚΑΛΙΔΗ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΙΜΗΣ ΤΗΣ ΑΝΩΤΑΤΗΣ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΠΟΛΥΤΕΚΝΩΝ ΕΛΛΕΔΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΛΕΩΝΙΔΑ Γ.ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΣΤΙΣ 5-2-2016

Λεωνίδας Μαργαρίτης για την προσφορά του στο πολυτεκνικό κίνημα της Ελλάδος.

 Ομόφωνα επίσης μου ανατέθηκε να παρουσιάσω τον τιμώμενο στη Γενική Συνέλευση.

   Υπάρχει μια ευρύτατα διαδεδομένη γερμανική παροιμία, σύμφωνα με την οποία για να είναι κανείς πολύτεκνος πρέπει να είναι είτε ακοινώνητος είτε πάστορας. «Um kinderreich zu sein, muss man entweder asozial oder Pastor sein». Οι προτεστάντες πάστορες έχουν στην οικογενειακή τους παράδοση την πολυτεκνία. Ο Λεωνίδας Μαργαρίτης διέψευσε πλήρως τη γερμανική αυτή παροιμία. Δεν είναι ούτε πάστορας ούτε ακοινώνητος. Και όμως είναι πολύτεκνος.

     Πολύτεκνος μάλιστα με εξαιρετικές και αξιοζήλευτες επιδόσεις σε πολλούς τομείς.

Σπούδασε δύο επιστήμες, χωρίς αυτό να τον εμποδίσει στη δημιουργία μιας αρμονικότατης πολυμελούς οικογένειας, όπως και η πολυμελής οικογένεια δεν τον εμπόδισε να ασχοληθεί με τα κοινά των πολυτέκνων, της τοπικής αυτοδιοίκησης, της επιστημονικής κοινότητας, και να επιδείξει ασυνήθιστη κοινωνική δράση, και να είναι πρωτεργάτης στην καλλιέργεια των γραμμάτων.

    Έδωσα, νομίζω, το στίγμα ποιους άξονες θα συμπεριλάβει η παρουσίαση του τιμωμένου. Θα παρουσιάσω τον Λεωνίδα Μαργαρίτη: 1) ως επιστήμονα, 2) ως λογοτέχνη, 3) ως κοινωνικό εργάτη, 4) ως σκαπανέα του πολυτεκνικού κινήματος και 5) ως οικογενειάρχη. Ο τιμώμενος γεννήθηκε το 1942 στον Κόροιβο της Γαστούνης του Νομού Ηλείας.

1.     Ο Λεωνίδας Μαργαρίτης ως επιστήμονας.

Ο Λεωνίδας Μαργαρίτης σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης και πολιτικές επιστήμες και οικονομικά στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Άσκησε μαχόμενη δικηγορία στην Πάτρα, όπου εγκαταστάθηκε, από το 1967 μέχρι τον Μάιο του 2012, που συνταξιοδοτήθηκε. Ως νομικός κατέχων άριστα την επιστήμη του ήταν περιζήτητος δικηγόρος.

Τον ενδιέφεραν ιδιαίτερα τα νομικά ζητήματα που συνδέονταν με τους πολύτεκνους. Γι αυτό και συγκέντρωσε και εξέδωσε  το 1998 σε έναν τόμο 430 σελίδων το κατατοπιστικότατο βιβλίο με τίτλο: «Νομοθετική προστασία της πολύτεκνης οικογένειας». Ο Δικηγορικός Σύλλογος Πατρών τον ανακήρυξε επίτιμο Δικηγόρο άμα τη συνταξιοδοτήσει του.

2.     Ο Λεωνίδας Μαργαρίτης ως λογοτέχνης και συγγραφέας

Είναι να απορεί κανείς πώς ένας μαχόμενος δικηγόρος και πολύτεκνος οικογενειάρχης εύρισκε χρόνο να ασχολείται με την τέχνη του λόγου, με την ποίηση, την πεζογραφία, την δοκιμιογραφία και την αρθρογραφία. Ένα ανήσυχο πνεύμα, όπως είναι ο Λεωνίδας Μαργαρίτης, δεν μπορεί να αφήσει ασχολίαστα και χωρίς κριτική γεγονότα της επικαιρότητας, γεγονότα που απασχολούν έντονα την ελληνική κοινή γνώμη. Θέλει να είναι χρήσιμος και καθοδηγητικός στους συνανθρώπους του. Γράφει δεκαέξι αυτοτελή έργα. Αναφέρω μόνο τους τίτλους των έργων, γιατί μια ανάλυση θα απαιτούσε ολόκληρη ημερίδα.: 

 Έχουν κυκλοφορήσει  από το 1962 μέχρι το 2013 τα εξής  έργα του : Α)Τέσσερις Ποιητικές Συλλογές: «ΧΤΕΣ… ΣΗΜΕΡΑ… ΑΥΡΙΟ …»,  «ΚΥΜΑΙΝΟΜΕΝΑ»,  «ΣΕΛΙΔΕΣ ΣΕ ΔΥΟ ΑΠΟΧΡΩΣΕΙΣ»,  «ΧΩΡΙΣ ΣΕΙΡΗΝΕΣ ΚΑΙ ΚΥΚΛΩΠΕΣ». Β) Εφτά δοκίμια: «18 ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ»,   «ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΜΑΚΡΥΔΗΜΑΣ», «ΕΑΝ ΤΟ ΑΛΑΣ ΜΩΡΑΝΘΗ», «ΧΩΡΙΣ ΦΟΒΟ ΜΕ…ΠΑΘΟΣ», «ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΠΛΙΑΚΑΣ 1907-1979 Ένας ευαίσθητος και σεμνός ποιητής», «ΓΑΜΗΛΙΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΜΕΤΩΠΟ», «ΦΩΝΗ ΒΟΩΝΤΟΣ…ΕΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩ». Γ) Δύο ιστορικά και Λαογραφικά: «ΚΟΡΟΙΒΟΣ» και  «ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΟΥ ΚΟΡΟΙΒΟΥ», Δ) Ένα με διηγήματα: «ΖΗΤΗΜΑΤΑ  ΑΓΑΠΗΣ». Ε) Ένα με κριτικά σημειώματα: «ΔΩΡΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΩΡΑ» και ΣΤ) Ένα νομικό εγχειρίδιο: «ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ της ΠΟΛΥΤΕΚΝΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ».

    Έργα του όμως έχουν συμπεριληφθεί σε δώδεκα ποιητικές ανθολογίες, όπως:

*«ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΠΟΙΗΣΕΩΣ (1453-1968)».Σήφη Κόλλια

           *«ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΠΟΙΗΣΕΩΣ (1930-1968)» Γιάννη  Μαρή

           *«ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΑΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ» (Πεζογραφία - Ποίηση) του ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΑΚΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ «Η ΒΙΒΛΙΟΕΜΠΟΡΙΚΗ»

             *«ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΑΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ»  Α΄ Τόμος (Λογοτεχνία της Ηλείας) Κώστα Σταμάτη

 *«Η ΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ (1960-1996)»  Σωκράτη Σκαρτσή

*«ΕΛΛΗΝΕΣ  ΠΟΙΗΤΕΣ» Χ. Κούνα

*«ΝΕΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ» Η. Πολύδωρα

 *«ΜΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΠΟΙΗΤΩΝ» Σωκράτη Σκαρτσή

*«ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ» Εταιρείας Λογοτεχνών Ν.Δ. Ελλάδος 1997.2001

          * «ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ»  Εταιρείας Λογοτεχνών 1980,1984,1988,1991,1994,

 * «ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ ΜΑΣ». Περιοδικού «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ»

* «ΗΛΕΙΑΚΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ»  2003. 2004, 2005, 2006. 2007, 2 008.2009,1010,2011.2012,2013.

Στην εν γένει δράση του έχουν  αναφερθεί   σε έργα τους οι:  Λεωνίδας Καρνάρος: «ΗΛΕΙΑΚΗ ΠΑΡΟΙΚΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ», Κώστας Αθανασόπουλος: «ΟΙ ΦΑΝΤΑΡΟΙ ΓΡΑΦΟΥΝ», Λευτέρης Μαρινέλλης: «ΠΟΛΥΤΕΚΝΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΠΑΤΡΩΝ» Σωκράτης Λ. Σκαρτσής: «Η ποίηση της Πάτρας  1960-1996»  Εκδόσεις Πανεπιστημίου Πατρών, Χαράλαμπος Πλόσκας:  «Μια ζωή Αγώνες», Χαράλαμπος  Ν. Παύλου: «ΑΝΩΤΑΤΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΠΟΛΥΤΕΚΝΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ 75 ΧΡΌΝΙΑ (1931-2006) ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ» Τόμοι Α΄ και Περιοδικό «Αντι-Παραθέσεις».

Εκδίδει: -Τη μηνιαία εφημερίδα «ΗΛΙΔΑ» ( 1978 – 1980), είναι υπεύθυνος επιμελητής Έκδοσης της Ετήσιας έκδοσης  της Εταιρείας Λογοτεχνών με  τίτλο: «ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ» και υπεύθυνος  έκδοσης του Τριμηνιαίου  Περιοδικού της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αχαΐας με τίτλο: «ΑΧΑΪΚΑ».

    Πέραν τούτων πολλές εκατοντάδες είναι τα άρθρα που δημοσίευσε και δημοσιεύει στον τοπικό τύπο και σε περιοδικά, με τα οποία παίρνει θέση σε θέματα της επικαιρότητας. Μπορεί κανείς να διαφωνεί στη μία ή την άλλη θέση που παίρνει ο τιμώμενος. Ο ομιλών δεν αποκρύπτει τις επιφυλάξεις  του για μερικές θέσεις του, όπως π.χ. στο θέμα της καύσης των νεκρών, που έθιξε και σε πρόσφατο άρθρο του. Οφείλω όμως να ομολογήσω ότι οι θέσεις του: α) διακρίνονται για την κατοχύρωσή τους με λογικά επιχειρήματα β) είναι  πολύ θετικό το γεγονός ότι δεν τον διακρίνει η αφασία, που έχει καταλάβει μεγάλη μερίδα του πνευματικού κόσμου των ημερών μας, που αρνούνται να πάρουν θέση πάνω σε καίρια ζητήματα που απασχολούν την επικαιρότητα και ταλανίζουν την καθημερινότητα των Ελλήνων πολιτών και γ) επίσης πολύ θετικός είναι και ο σεβασμός προς την αντίθετη γνώμη, που διακρίνει κανείς στα άρθρα του.

 Εντός δικαίου λοιπόν και επειδή αναγνωρίστηκε ως αξιόλογος λογοτέχνης και συγγραφέας εξελέγη επανειλημμένα Γενικός Γραμματέας (Θητεία 1979-1990) και Πρόεδρος της Εταιρείας Λογοτεχνών Νοτιοδυτικής Ελλάδος (1990-2012).

Το δε ενδιαφέρον του για τα πολιτιστικά δρώμενα τον ανέδειξε :   Πρόεδρο της Συνομοσπονδίας  Πολιτιστικών Συλλόγων  Αχαΐας(1981-1986) και Mέλος:   της Εταιρείας Ηλειακών Μελετών, της Εταιρείας Αχαϊκών Μελετών, της Εθνολογικής Εταιρείας και της Διακιδείου Σχολής Λαού Πατρών. 

3.     Ο Λεωνίδας Μαργαρίτης ως κοινωνικός εργάτης

Λίγοι πολύτεκνοι ασχολούνται με τα κοινά. Είναι μεγάλα τα προβλήματα της οικογένειάς τους που έχουν να επιλύσουν, ώστε υποχωρεί ή και εκλείπει το ενδιαφέρον ενασχόλησής τους με τα προβλήματα της ευρύτερης κοινωνίας. Ο Λεωνίδας Μαργαρίτης ήξερε και ξέρει να εξοικονομεί χρόνο και να τον διαθέτει πέρα από την προσωπική του οικογένεια για επωφελείς για την κοινωνία ενασχολήσεις. Διετέλεσε Πρόεδρος της Δημοτικής Βιβλιοθήκης  Πατρών (1996-1998), Πρόεδρος του Συλλόγου των  Ηλείων της Πάτρας (1976-1993), αλλά και Δημοτικός Σύμβουλος του μεγάλου Δήμου  Πατρών στην τετραετία 1995-1998.

4.     Ο Λεωνίδας Μαργαρίτης ως σκαπανέας του πολυτεκνικού κινήματος  

Εκεί όμως που γίνεται κατάδηλη η μεγάλη κοινωνική προσφορά του τιμώμενου είναι το πολυτεκνικό κίνημα, στο οποίο αναδεικνύεται αληθινός σκαπανέας τόσο στην τοπική οργάνωση των Πατρών όσο και σε πανελλήνια κλίμακα στα πλαίσια των δραστηριοτήτων της Ανώτατης Συνομοσπονδίας Πολυτέκνων Ελλάδος. Από το 1982 μέχρι το 2004 εκλέγεται επί 23 συναπτά έτη Πρόεδρος της Πολυτεκνικής Οργάνωσης Πατρών.

 Με την ιδιότητα του Προέδρου της Πολυτεκνικής Οργάνωσης Πατρών έχει αναπτύξει πολύπλευρη δραστηριότητα και έχει σημαντικά βοηθήσει τους πολυτέκνους της περιοχής της Αχαΐας

             Οργάνωσε παιδικές κατασκηνώσεις, χορηγούσε κάθε χρόνο από το κληροδότημα Αθανασίου Αναγνωστοπούλου, που δημιουργήθηκε στις ημέρες της δικής του Προεδρίας,  γενναία γαμήλια βοηθήματα σε 10 κόρες οικονομικά αδύνατων οικογενειών της τάξεως των 700.000 δραχμών για κάθε μία, καθιέρωσε τη χορήγηση  ετήσιων βραβείων στους αριστούχους μαθητές Γυμνασίων ,Λυκείων, και στους εισαγόμενους στα Α.Ε.Ι.

          Προμήθευσε όλα τα παιδιά των πολυτέκνων της περιοχής του  με  βιβλία, και  ηλεκτρονικό υλικό για την εκμάθηση  ξένων γλωσσών (Αγγλικής- Γαλλικής), πρόσφερε δωρεάν σε κόρες πολυτέκνων οικογενειών ραπτομηχανές για επαγγελματική τους αποκατάσταση .

       Εξέδιδε επί εικοσιένα χρόνια την τριμηνιαία εφημερίδα «ΠΟΛΥΤΕΚΝΟΣ» μέσα από τις στήλες της οποίας προβάλλονταν τα προς επίλυση προβλήματα των πολυτέκνων και ενημερώνονταν  οι πολύτεκνες οικογένειες  σε βασικά ζητήματα που τις αφορούσαν. Την εφημερίδα αυτή μόνος την έγραφε, μόνος τη διόρθωνε, μόνος την σελιδοποιούσε και μόνος τη διεκπεραίωνε.

        Εξέδωσε και διένειμε δωρεάν σε όλες τις οικογένειες των πολυτέκνων  της περιοχής Αχαΐας το βιβλίο «ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΥΤΕΚΝΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ», στον οποίο περιλαμβάνεται ταξινομημένη  κατά θέματα και ενότητες η ισχύουσα νομοθεσία, που αφορά δικαιώματα  των πολυτέκνων ,υπουργικές αποφάσεις, γνωμοδοτήσεις του Ν. Σ. Κ. , Δικαστικές Αποφάσεις   που επιλύουν διαφορές και αμφισβητήσεις ζητημάτων προστασίας της πολύτεκνης οικογένειας κ. α.

      Εξέδωσε  με δαπάνες της Οργάνωσής του και διένειμε δωρεάν  το βιβλίο με τίτλο «ΠΟΛΥΤΕΚΝΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΠΑΤΡΩΝ» όπου ιστορείται η δράση της πολυτεκνικής Οργάνωσης Πατρών από της ιδρύσεώς της.

      Έχει οργανώσει συνέδρια, σεμινάρια, ομιλίες και διαλέξεις για τη στήριξη του θεσμού της οικογένειας και της προστασίας της παιδικής ηλικίας από ατυχήματα, κ. α.

     Έχει μιλήσει ο ίδιος για ενδιαφέροντα θέματα της οικογένειας και έχει τακτική αρθρογραφία στον τοπικό  ημερήσιο και περιοδικό τύπο πάνω σε κοινωνικά,  εθνικά και οικογενειακά ζητήματα.

      Αρθρογραφεί στο περιοδικό  «ΚΟΣΜΟΣ ΤΩΝ ΠΟΛΥΤΕΚΝΩΝ»,  ενώ στο παρελθόν είχε χρηματίσει μέλος της συντακτικής του επιτροπής. Σήμερα, ως Πρόεδρος του Συλλόγου Πολυτέκνων Ίλιδας εκδίδει την τριμηνιαία εφημερίδα «Πολύτεκνος Ίλιδας». Επί εικοσιοχτώ χρόνια είναι Γενικός Σύμβουλος και Αντιπρόεδρος της Α.Σ.Π.Ε., δίνει το παρόν ως ομιλητής σχεδόν σε κάθε Γενική Συνέλευση, σε ελέγχους Συλλόγων και με τη νομική του συγκρότηση παρέχει πολύτιμες συμβουλές σε θέματα που ανακύπτουν ή τίθενται εν αμφιβόλω αποφάσεις της διοίκησης. 

   Η πολυποίκιλη αυτή  δραστηριότητα του τιμωμένου οδήγησε την Εκτελεστική Επιτροπή της Ανώτατης Συνομοσπονδίας Πολυτέκνων Ελλάδος με ομόφωνη απόφαση και εμπεριστατωμένη εισήγηση να τον προτείνει στην Ακαδημία Αθηνών για την απονομή του Βραβείου   της τάξης Ηθικών και Πολιτικών Επιστημών ( Ευαγγέλου και Πηνελόπης Φαρμακίδου) που προκήρυξε στην πανηγυρική συνεδρία   της 24^ης Μαρτίου 2003.

5.     Ο Λεωνίδας Μαργαρίτης ως οικογενειάρχης

Άφησα τελευταία την παρουσίαση του τιμώμενου ως οικογενειάρχη.  Ο Λεωνίδας Μαργαρίτης, είναι παντρεμένος με την Φανή Μαργαρίτη,  Υπάλληλο Δικαστηρίων. Απόκτησε μαζί της   τέσσερα παιδιά ( την Αγγελική, Υπάλληλο  Τραπέζης,  τη Γεωργία Κοινωνική Λειτουργό, το  Γιώργο, τελειόφοιτο Νομικής και  την Μαργαρίτα, καθηγήτρια Μουσικής). Το πόσο αφοσιωμένος στην οικογένειά του είναι ο τιμώμενος,  και σε ποια περιωπή έχει τον θεσμό της οικογένειας, ιδιαίτερα της πολύτεκνης, παρά τις ποικίλες και άφθονες κοινωνικές δραστηριότητές του, αποδεικνύουν δύο ντοκουμέντα: Το ένα είναι το βιβλίο του με τον πολύ πετυχημένο τίτλο «Γαμήλιο ταξίδι στο μέτωπο», αφιερωμένο στον πατέρα του, ο οποίος παντρεύτηκε στις 27 Οκτωβρίου του 1940 και την επόμενη επιστρατεύτηκε για το πολεμικό μέτωπο. Με πόση αφοσίωση μιλά για τον πολεμιστή πατέρα του, του οποίου δημοσιεύει τις αναμνήσεις, αλλά και τα γράμματα που έστελνε από το μέτωπο στη νιόπαντρη γυναίκα του και στη μητέρα του. Γράμματα γεμάτα πίστη στο Θεό και στα ιδανικά της πατρίδας. Με πολύ ενδιαφέρον διάβασα το βιβλίο αυτό, γιατί και ο αδελφός της μητέρας μου επιστρατεύτηκε στο αλβανικό μέτωπο με ένα παιδί και σε αναμονή του δευτέρου. Δεν κατάφερε να επιστρέψει από το μέτωπο. Τον έθαψαν πρόχειρα κάτω από τα χιόνια. Ο Λεωνίδας εκτίμησε την πολεμική προσφορά του πατέρα του και έκανε βιβλίο τις αναμνήσεις του. Έκανα τον συνειρμό αν είχε ο πατέρας του την τύχη του θείου Δημήτρη, δεν θα είχε γεννηθεί ο Λεωνίδας. Το ότι λοιπόν αφιερώνει βιβλίο στον πατέρα του, το οποίο διάνθησε με αναμνήσεις συμπολεμιστών του ίδιου συντάγματος, με φωτογραφίες του πατέρα του, αλλά και τοποθεσιών του αλβανικού μετώπου, με τρία ποιήματα και ένα διήγημα για τη μεγάλη έφεση του πατέρα του στα γράμματα φανερώνει σε ποια περιωπή έχει ο τιμώμενος τους γεννήτορές του, αλλά και την οικογένεια σαν θεσμό. Γι αυτό και σε πρόσφατη αρθρογραφία του έψεξε εντός δικαίου την ψήφιση νόμου από την Βουλή για το σύμφωνο  συμβίωσης ομόφυλων ζευγαριών, που ανατρέπει πλήρως την αξία της οικογένειας.

     Το δεύτερο ντοκουμέντο είναι ένα ποίημα που του αφιέρωσε ο γιος του Γιώργος, που φανερώνει τον θαυμασμό του γιου προς τον τιμώμενο πατέρα του. Τον βλέπει γίγαντα, παρότι η σωματική διάπλαση του Λεωνίδα δεν δίνει τέτοια εντύπωση. Επειδή δεν υπάρχουν πολλά τέτοια θαυμαστικά ποιήματα παιδιών προς τους γονείς τους,  επειδή διακρίνει το ποίημα όχι μόνο ο θαυμασμός, αλλά και μια αξιοζήλευτη τρυφερότητα, κράτησα ως κατακλείδα της παρουσίασής μου το ποίημα αυτό του γιου προς τον τιμώμενο. Αποτελεί για τον τιμώμενο μεγαλύτερο έπαινο από τη δική μου παρουσίαση και μεγαλύτερη διάκριση από αυτήν που θα του απονεμηθεί σε λίγο. Μετά την ανάγνωση του ποιήματος δεν θα προσθέσω  ούτε λέξη επιπλέον. «Έτερον ουδέν», γράφει ο πατέρας του συχνά στα γράμματά του από το μέτωπο. Εκείνος βέβαια προσθέτει ως υστερόγραφα και μία και δύο πληροφορίες ή τα χαιρετίσματά του σε όλους τους συγγενείς. Εγώ το εννοώ κυριολεκτικά. Έτερον ουδέν μετά την απαγγελία του ποιήματος. Σας το διαβάζω:  

 Ο ΓΙΓΑΝΤΑΣ

από τον ΓΙΩΡΓΟ Λ. ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ, Κυριακή, 19 Ιουνίου 2011 

Δυο χέρια τεράστια και μια αγκαλιά όλο δύναμη...

Λες και χωρούσε ολάκερος ο κόσμος στις παλάμες του

Κι ο φόβος για το άγνωστο στο λυκαυγές του χρόνου

γίνηκε ασφάλεια και θαλπωρή για μένα....

Με μια φωνή στεντόρεια,

Μα πιο μελωδική κι απ τ’ αηδόνι

ζέσταινε την αθώα παιδική καρδούλα

όταν στο δειλινό της μέρας τραγουδούσε

Ιερή δοξολογία στο θείο και την μητέρα Φύση

Όταν μου διάβαζε ποίηση

όταν με παραμύθια με αποκοίμιζε με στοργή

Για να είναι πιο γλυκά τα ονειρά μου...

Τότε που φάνταζε γίγαντας στο παιδικό μυαλό μου...

'Ομως που να ‘ξερες, Πατέρα ,

ακόμα και τώρα που μεγάλωσα

με τόσα που κατόρθωσες ,

με άθλους ζωής που ακόμα και σήμερα

στο διάβα του βίου σου

συνεχίζεις να πραγματώνεις,

Γίγαντας μου φαίνεσαι ακόμα

Κ’ ίσως ακόμα να μην νιώθω

πως είμαι έτοιμος να σε φτάσω

Όμως να είσαι σίγουρος Πατέρα

Ο φάρος μου είσαι κι ο οδηγός μου για πάντα...