ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

                                 ΓΙΩΡΓΟΣ Λ. ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ·

 Τώρα πια ταξιδεύεις μακριά

κι ασάλευτη η ψυχή μου στέκει

να αγναντεύει την άβυσσο

ρωτώντας απορημένα το γιατί.

Στάθηκα μονάχα να μετρώ

τον πόνο μου με δάκρυ

κι αστείρευτη να μοιάζει

η πηγή του

Μα το χαμόγελο σου

στο νου μου βάλσαμο κι

αήττητη ηλιαχτίδα

στο έρεβος της στιγμής

μου δίνει δύναμη να σ αποχαιρετίσω

με τούτες τις παραινέσεις.

Στα πέρατα της πλάσης να φτάσει

η διαμαντένια σου καρδιά και να γενεί

στα όνειρα των παιδιών σου

η μορφή σου

λευκός άγγελος

και προστάτης τους.

Κι ας σβήσεις την θλίψη

Απ’ τα μάτια της γλυκιάς σου γυναίκας

με όμορφες αναμνήσεις και στιγμές

μαγικές προβολές

σαν ταξιδιάρικα γλαροπούλια

σε απάνεμο λιμάνι.

Και στο ταξίδι σου

μην σταματήσεις να πιείς

απ’ το νερό της λήθης.

Μην μας ξεχάσεις αδερφέ.

Να μας προσέχεις.

Ν' ανοίγεις τις φτερούγες σου

από εκεί πάνω,

να μας δείχνεις πως είναι να πετάς

ψηλά μακριά από το ψέμα της ύλης

κι απ’ τον μικρόκοσμο της κακίας

να μας κρατάς μακριά.

Στέλιο μου καλό ταξίδι...