ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ: ΠΟΛΙΤΕΥΤΗΣ

                         Λεωνίδα Γ. Μαργαρίτη Επίτ. Δικηγόρου

                                    Προέδρου Εταιρείας Λογοτεχνών.

   

Πολιτευτής, στοιχείο και φαινόμενο  εκφυλισμού της πολιτικής ζωής. Συνήθως εκλεκτός του αρχηγού του Κόμματος η των κομματικών καθοδηγητών.

Άπαξ και οριστεί υποψήφιος τον συνοδεύει αυτή η ιδιότητα εφ’ όρου ζωής.

Η βουλευτική έδρα στο Κοινοβούλιο του έχει γίνει αυτοσκοπός.

Δεν βλέπει τίποτε πλέον της μίας και μοναδικής θέσης στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.

Και τι δεν κάνει προκειμένου να περιφρουρήσει όχι βέβαια την έδρα αλλά κυρίως και προεχόντως  την ιδιότητα, πολιτευτής.

Σύμπτωμα κι αυτή η ιδιότητα των κομμάτων χωρίς αρχές, θεσμοθετημένα όργανα και μέλη.

 Άπαξ αποκτήσει την ιδιότητα πολιτευτής οχυρώνεται στις πρώτες θέσεις προβολής των φώτων της δημοσιότητας, προβάλλει τον εαυτό του σα μελλοντικό σωτήρα, της οικουμένης ολόκληρης.

        Μην τολμήσει κανένας και αμφισβητήσει την κυριαρχία του σε θέση βολής των τηλεοπτικών φλας.

            Χάνει την αυτοκυριαρχία του και μετέρχεται κάθε δυνατό μέσο προκειμένου να προωθήσει τη φιγούρα του σε εμφανές ,στο κοινό θέση.

 Επιδιώκει και πολλές φορές το επιτυγχάνει, με το αζημίωτο βέβαια, μιας και τόσο στον ημερήσιο τύπο όσο και στα ηλεκτρονικά μέσα, πάντα υπάρχει κάποιος ή κάποιοι που εξαργυρώνουν τη φιλοδοξία  και  την κενότητα του κυρίου πολιτευτή.

              Βέβαια το φαινόμενο καλλιεργούν κατά κανόνα τα κόμματα που θέλουν να ανταμείψουν τον αποτυχόντα στις εκλογές, με το να του  αναθέτουν  μια  θέση Γενικού Γραμματέα κάποιου Υπουργείου, προέδρου κάποιου Νοσηλευτικού Ιδρύματος η  Οργανισμού Κοινής Ωφελείας και ιδιαίτερης ασφαλώς ωφέλειας του ιδίου του πολιτευτή.

              Υπάρχουν ατυχώς άνθρωποι που την ιδιότητα του πολιτευτή   έχουν ταυτίσει με την ύπαρξη τους, και αποτελεί γι’ αυτούς  διακαή και  συνήθως ,ανεκπλήρωτο πόθο.

Είναι γεγονός βέβαια ότι άνθρωποι που υπέκυψαν σε προτάσεις υποψηφιότητας είτε από κομματικούς σχηματισμούς είτε από  αρχηγό κόμματος διακρινόμενοι  από  σοβαρότητά  και ευθύνη μετά την αποτυχία τους  επανέρχονται στα επαγγελματικά τους καθήκοντα. Εκεί που είναι καταξιωμένοι με την καθημερινότητα του επιστημονικού ή άλλου έργου τους.

Έχει αποδειχθεί πως άνθρωποι αργόσχολοι, ανεπάγγελτοι που δεν εργάσθηκαν πότε και για κανένα λόγο, ασχολούνται συστηματικά  με την πολιτική και επιχειρούν να την καταστήσουν από λειτούργημα σε επάγγελμα.

        Προσωπικά δυστυχώς στη  ζωή μου έλαχε  να συναντηθώ  με ανθρώπους που δήλωναν πολιτικοί χωρίς ωστόσο να είχαν  ποτέ εκλεγεί βουλευτές.

Πολιτευτές λοιπόν. Άνθρωποι των διαδρόμων και των προθαλάμων των διαφόρων κομματανθρώπων.

Δεν καταπονούνται ούτε και τους ενδιαφέρει εάν στη θέση τους θα μπορούσε να βρεθεί και να επιλεγεί  ένας ικανός, ένας κατάλληλος για τα κοινά πολίτης.

Δεν τον απασχολεί παρά μόνο ο εαυτός του και το χόμπι του.

Θα τους δεις να δηλώνουν πως ενδιαφέρονται η ενδιαφέρθηκαν για το τάδε πρόβλημα μίας περιοχής η μίας κατηγορίας συμπολιτών, χωρίς καν να τους το ζητήσει κανείς.

 Θα παρακολουθήσουν   τη συνεδρίαση κάποιου Δημοτικού η Περιφερειακού Συμβουλίου και ακολούθως θα κάνουν  δηλώσεις για την επίδειξη του ενδιαφέροντος τους για το ζήτημα η την έκβαση που είχε η συζήτηση του προβλήματος χωρίς φυσικά να τους  ερωτήσει κανείς.

Έτσι όπως σήμερα λειτουργούν τα κόμματα και όπως πολιτεύονται δεν πρόκειται ποτέ   να εκλείψει ο τύπος του πολιτευτή,  ανεξαρτήτως φύλου.

Έβλεπα  κατά την παρέλαση της Εθνικής επετείου στην εξέδρα των επισήμων κάποια κυρία, πολιτευτής κι εκείνη  να στέκει επιδεικτικά στις πρώτες θέσεις των εκπροσώπων, εκπροσωπώντας και προβάλλοντας κι αυτή, μόνο και μόνο τον εαυτό της.

 Τα δε τοπικά φύλλα   την επόμενη της γιορτής , συνόδευαν το όνομα της με την ιδιότητα  της πολιτευτή  του τάδε κόμματος.

Εάν δεν υπάρξει θεσμοθέτηση με καταστατικές αρχές και κατοχυρωμένα δικαιώματα και υποχρεώσεις των μελών, με τον καθορισμό ειδικών δικαστηρίων για προσφυγή  κατά των πράξεων των οργάνων η και του αρχηγού-προέδρου του κόμματος , για καταστρατήγηση διατάξεων του καταστατικού τους, τα νοσηρά φαινόμενα της εποχής μας θα συνεχίζουν να υπάρχουν και θα ξαναδούμε τετράδια σημειώσεων αρχηγών  κομμάτων σε μελλοντικές εκθέσεις, όπως είδαμε πρόσφατα στην έκθεση του Αρχαιολογικού Μουσείου για τους Αχαιούς Προέδρους Δημοκρατίας, Πρωθυπουργούς και Προέδρους της Βουλής, συνδυασμό κόμματος που είχε συντάξει-καταρτίσει  ο τότε αρχηγός του, αποκλειστικά με βάση τις δικές του προτιμήσεις και επιλογές  η  ενδεχομένως  και του στενού περιβάλλοντος του.

Μπορεί αυτό να αργήσει να συμβεί η να μη συμβεί ποτέ. Ανάλογα με το τι θα συμβεί, είναι βέβαιο πως η ιδιότητα που πολιτευτή θα ακολουθεί την πορεία της πολιτικής μας ζωής και φυσικά θα βαθμολογεί τις επιπτώσεις στα ήθη και τα πιστεύω  του λαού, πάνω στην πολιτική και τους πολιτικούς.