ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ ΤΑΚΤΙΚΟΥ ΜΕΛΟΥΣ ΗΛΙΑ ΣΤ.ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ-ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ ΤΑΚΤΙΚΟΥ ΜΕΛΟΥΣ ΗΛΙΑ ΣΤ.ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ  ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΩΝ ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΩΝ ΒΡΑΔΥΝΩΝ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ ΣΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΠΑΤΡΩΝ

ΤΗΝ 12^η ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2016 ΜΕ ΤΙΤΛΟ :

«Ο  ΕΝ  ΠΑΤΡΑΙΣ ΝΑΥΠΑΚΤΙΑΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ’’    

ΟΜΙΛΙΑ-ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

 ΤΑΚΤΙΚΟΥ  ΜΕΛΟΥΣ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ.

Είναι ιδιαίτερη τιμή για εμένα να παρουσιάσω το βιβλίο του  Ηλία Δημητρόπουλου  ‘‘Ο εν Πάτραις ΝΑΥΠΑΚΤΙΑΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ’’. Αποδέχτηκα την τιμητική αυτή πρόταση να παρουσιάσω το Συγγραφέα και το βιβλίο του, αν και ΔΕΝ είμαι Ναυπάκτιος, λόγω της συναδελφικότητας του σεβασμού και της αποδοχής του ανθρώπου Ηλία  Δημητρόπουλου, αλλά και της σιγουριάς  για το περιεχόμενο και την αξία του βιβλίου.

          Ευχαριστώ τον ίδιο  και κατ’ επέκταση ευχαριστώ το Διοικητικό Συμβούλιο ( Δ.Σ.) του Ναυπακτιακού Συνδέσμου, για τη τιμή που μου κάνατε να λάβω από τους πρώτους αυτή την έκδοση, όσο και να τη παρουσιάσω στην  Εταιρεία Λογοτεχνών Νοτιοδυτικής Ελλάδος, που έχουμε τη τιμή να είμεθα Μέλη. Παρουσιάζεται δε το βιβλίο, στο φιλόξενο χώρο της Δημοτικής Βιβλιοθήκης μαζί με τον εξαίρετο Εκπαιδευτικό και Συγγραφέα Κύριο Κυριάκο Σκιαθά, υπό  την πνευματική καθοδήγηση του Συντονιστή και Προέδρου της Εταιρείας Λογοτεχνών Νοτιοδυτικής Ελλάδος, Κυρίου Λεωνίδα Μαργαρίτη.

1.          Όταν παρέλαβα το καλαίσθητο ομολογουμένως βιβλίο, που αξίζει να αναφερθεί ότι, το εξώφυλλό του φέρει την καλλιτεχνική σφραγίδα του γνωστού Αρχιτέκτονα Ζωγράφου Σουρεαλιστή Γιάννη Αρτινόπουλου, οδηγήθηκα στο οπισθόφυλλο για να πάρω την πρώτη γεύση. Ο Συγγραφέας καταθέτει σ' αυτό το σημείο, το σκοπό συγγραφής με τρόπο ξεκάθαρο.

Θεωρεί ''στάση ζωής’’ και ''φόρο τιμής'' την ανάσυρση μνήμης, το στέριωμα νέων γεφυρών και τη σφυρηλάτηση ατσάλινων κρίκων για τη διατήρηση ακατάλυτων δεσμών με την γενέτειρα Ναυπακτία.

Οι λόγοι συγγραφής που αναγράφονται στον Πρόλογο είναι όντως σημαντικοί ήτοι :

 α.   Πρόκειται για τον αρχαιότερο από όλους τους  Συλλόγους Ναυπακτιακής αποχρώσεως.

β.  Είναι ο τρίτος από πλευράς αρχαιότητας πατριδοτοπικός Σύλλογος των Πατρών και

γ. Η παρότρυνση πολλών συμπατριωτών του Συγγραφέα για απόκτηση της ΒΙΒΛΟΥ του Συνδέσμου, που μετουσιώθηκε σε καθήκον.

2.          Το Θέμα του εκ 319 σελίδων πόνημα, πραγματεύεται την Ναυπακτιακή παρουσία στην Πάτρα, τους τρείς (3) τελευταίους αιώνες  με κύριο άξονα τον υπεραιωνόβιο ''Σύνδεσμο εν Πάτραις Ναυπακτίων'' που από το 1892 όταν και ιδρύθηκε, λειτουργεί ανελλιπώς και  προσφέρει σημαντικές υπηρεσίες τόσο στα Μέλη του, όσο και στην κοινωνία της ευρύτερης περιοχής Πατρών και Ναυπακτίας.

Οι πρωτοπόροι Ναυπάκτιοι πενήντα τρεις (53) τον αριθμό όπως αναφέρει ο Συγγραφέας, που ίδρυσαν, εδραίωσαν και οδήγησαν το Σύνδεσμο σε πάρα πολύ υψηλό επίπεδο, - αλλά παράλληλα προσέφεραν σπουδαίο έργο στην Πατραϊκή κοινωνία, - αξίζουν τουλάχιστον μνήμης και τιμής.

Το εξαίρετο αυτό πόνημα απευθύνεται σε ΟΛΟΥΣ εκείνους που ζουν, εργάζονται και βιοπορίζονται στην Πάτρα, έχουν καταγωγή κυρίως από τη Ναυπακτία. Απευθύνεται ακόμα σε ανθρώπους που επιθυμούν να διδαχθούν από τη συγκρότηση, τη λειτουργία και τη προσφορά ενός πατριδοτοπικού Συνδέσμου.

           Όπως εμφαντικά επισημαίνεται, η συγγραφή – έκδοση του βιβλίου, θεωρείται ίσως ο πιο σημαντικός σταθμός της εκατόν είκοσι πεντάχρονης  (125χρονης) ιστορίας του Συνδέσμου.

  Αναδεικνύεται από το βιβλίο η σπουδαία παρουσία των Ναυπακτίων στην Πάτρα με ντοκουμέντα, καθώς επίσης και  άγνωστες ιστορικές πτυχές τόσο της Ναυπακτίας, όσο και της Πάτρας. Αναδύονται άνθρωποι και καταστάσεις, που τελικά εμπλουτίζουν την ιστορία των τελευταίων εκατόν είκοσι πεντε (125) ετών, των προαναφερόμενων περιοχών (της Πάτρας και της Ναυπακτίας). Πλάθεται η προσωπογραφία του Ναυπάκτιου που κατοικεί μεν στη Πάτρα, αλλά ΔΕΝ λησμονεί τη γενέτειρά του και συμμετέχει πολύ ενεργά και δημιουργικά στο τόπο που κατοικεί.

ΔΟΜΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

3.      Το βιβλίο χωρίζεται σε τρία (3) βασικά μέρη :

  Α! ΜΕΡΟΣ : 1892 – 1949 υπό μορφή ιστορήματος με κύριες πηγές τον Πατραϊκό τύπο της εποχής, δεδομένου ότι ΔΕΝ διασώθηκε το αρχείο του Συνδέσμου.

Β! ΜΕΡΟΣ : 1949 έως σήμερα με πηγές κυρίως το αρχείο. Έχει επικεντρωθεί πρωτίστως στα καθαυτά του Συνδέσμου.

Γ! ΜΕΡΟΣ : Καλύπτεται συνοπτικά η διαδρομή του Ιερού Ναού του Συνδέσμου ''ΑΓΙΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ'' καθώς επίσης καταγράφονται και ιστορικά στοιχεία της περιοχής Ζαρουχλεΐκων.

Μετά τον Πρόλογο του συγγραφέα, σε μια προσπάθεια προϊδέασης του Αναγνώστη, παρατίθενται συνοπτικά ιστορικά στοιχεία, που δίνουν την εικόνα της εποχής τόσο για την Πάτρα, όσο και τη Ναυπακτία.

Ειδικότερα το Α΄ ΜΕΡΟΣ, εκτός των άλλων, διακρίνεται από ιστορικότητα με την παράθεση τεκμηρίων για τις δυο (2) αυτές περιοχές. Ο Συγγραφέας καταγράφει με θελκτικό τρόπο και δεξιοτεχνία σταθμούς της Ελληνικής ιστορίας, ανθρώπινες σχέσεις και αντιδράσεις, δραστηριότητες, δημιουργίες, αισθήματα. Συνδυάζει τα διαδραματιζόμενα του Συνδέσμου με τις ιστορικές στιγμές και περιόδους της Ελλάδας. Είναι δηλαδή η μελέτη της ζωής των τελευταίων εκατόν είκοσι πέντε (125) ετών της περιοχής.  Συσχετίστηκαν οι κρίσιμες ιστορικές στιγμές της πατρίδας, με τη δράση του Συνδέσμου αριστοτεχνικά, τέτοια που συναντά κανείς σε διακεκριμένους  συγγραφείς.

Ο Κύριος Δημητρόπουλος ερανίστηκε αυτούσια αποσπάσματα από αρχειακές πηγές, προκειμένου να προσδώσει περαιτέρω αυθεντικότητα.

Για του λόγου το αληθές παρατίθενται επιλεκτικά ορισμένα αποσπάσματα αυτής της μορφής :

Αναφέρεται η προσφορά στον έρανο για το Κρητικό αγώνα του Συνδέσμου. (ποσού των 120 δρχ. Σελ. 43)

 α. Παρασκευή 31 Μαΐου 1896    Φ. 651 εφημερίδα ‘‘ΝΕΟΛΟΓΟΣ’’

<<Έρανος στην Πάτρα για τον Κρητικόν  Απελευθερωτικόν Αγώνα>>

<<Εισφορά Συλλόγου Ναυπακτιέων>>

<<καίτοι ολιγομελής ο ενταύθα Σύλλογος των Ναυπακτιέων, καίτοι γλίσχρων όπως δήποτε πόρων, εψηφίσατο εν τούτοις γενναίον ποσόν υπέρ της Κρήτης.

Συνελθών χθες εις έκτακτον συνεδρίασιν αποφάσισε την εισφοράν 120 δραχμών τουθ’  όπερ και τους διευθύνοντας τον σύλλογον τιμά και αυτόν καθ’ όλου τον σύλλογον.

 Εύγε αληθώς εις τους Ναυπακτιείς, ων το παράδειγμα ας ελπίσωμεν ότι ακολουθήσωσι και τα λοιπά σωματεία>>.

β. Όσο κι αν φαίνεται παράξενο η εκδρομή των μελών του Συνδέσμου στη Ναύπακτο στις 15 Ιουνίου του 1903 (Σελ. 53), αποτέλεσε ξεχωριστό γεγονός και για τις δύο περιοχές. Μέσα από τις παρατιθέμενες πληροφορίες του τύπου της εποχής (ρεπορταζ), αναδεικνύονται αξιόλογα ιστορικά, λαογραφικά και ατμοπλοϊκά στοιχεία. Συγκεκριμένα :

 ‘‘Καθώς προβλέπετο η εις Ναύπακτον εκδρομή, ήν διοργάνωσεν ο Ναυπακτιακός Σύνδεσμος, εστέφθη υπό πλήρους επιτυχίας.Τερπνότατον και εις άκρον μαγευτικόν υπήρξεν το ταξίδιον δια της Καλυδώνος, εξόχως επιβλητική και ενθουσιώδης υπήρξεν η υποδοχή, μεθ' ης υποδέχθησαν τους εκδρομείς οι κάτοικοι της Ναυπάκτου.’’

‘‘Τον κατάπλουν της Καλυδώνος εχαιρέτησαν δια κανιοβολισμών, την δε παραλίαν και τας οικίας διεκόσμησαν θαυμασίως δι' αψίδων, σημαιών, μυρσινών, δαφνών και ενετικών φανών. Αι δύο πλατείαι της πόλεως διεκοσμήσθησαν μεγαλοπρεπώς, καθώς και η οδός η άγουσα εις το ανώτερον πάσης περιγραφής αλησμόνητον Κεφαλόβρυσον. Τους εκδρομείς προσεφώνησεν καταλλήλως ο περιποιητικώτατος Δήμαρχος κ. Δ. Ιντζές εκ μέρους δε του Ναυπακτιακού Συνδέσμου και των εκδρομέων, ευχαρίστησε από του εξώστου του Ναού ''Άγιος Δημήτριος'' ο καθηγητής κ. Κ. Σούλος το δε παριστάμενον πλήθος του λαού εζητωκραύγαζεν υπέρ της Ναυπάκτου και των Πατρών’’.

‘‘Τους πάντας καταγοήτευσεν η παρακολουθήσασα την εκδρομήν Μουσική του Παναχαικού, ανακρούσασα εκλεκτά τεμάχια εις τε το Κεφαλόβρυσον και εις την πλατείαν Φαρμάκη, το δ' εσπέρας εις την παρά την προκυμαίαν πλατείαν ενθουσιωδώς χειροκροτηθείσα’’.

γ. Εξαιρετικής ευαισθησίας και πατριωτικής έξαρσης είναι τα περιγραφόμενα στη σελ. 91 του βιβλίου. Πρόκειται για το τηλεγράφημα που απέστειλε ο Σύνδεσμος δια του Προέδρου του Δημήτριου Σούλου το 1920, στον Ναυπάκτιο Συνταγματάρχη Θεόδωρο Ξύδη, όταν αυτός εισήλθε επικεφαλής στην Ανδριανούπολη.

Ανάγνωση του τηλεγραφήματος

Ο  Εν Πάτραις Σύλλογος Ναυπακτίων

Θεόδωρον Ξύδην

 Συνταγματάρχην

Ανδριανούπολιν

<<Το ευτυχές τέκνον της ευάνδρου Ιδιαιτέρας πατρίδος μας Ναυπακτίας, το οποίον ο Θεός προώρισεν πρώτον επί κεφαλής  ηρωικωτάτου 3^ου Ευζωνικού Συντάγματος να εισέλθει εις την πρωτεύουσαν της από μυθικών ακόμη χρόνων Ελληνικωτάτης Θράκης γηθόσυνος χαιρετίζει ο εν Πάτραις Ναυπακτιακός Σύνδεσμος από καρδίας ευχόμενος όπως εντός ολίγου πρώτον και πάλιν επί κεφαλής στρατιάς εισέλθη εις την πόλιν των Εθνικών ονείρων>>.

 Πρόεδρος Δημ. Σ.  Σούλος

 δ.  ε! ε! ε! και εκείνο της παρουσίας του ονομαστού Καθηγητή Κωνσταντίνου Σούλου, που άφησε εποχή στα Γυμνάσια των Πατρών τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα, περιγράφεται με περίσσια ομορφιά στη σελ. 105

Επιβλητικός Καθηγητής, με σπουδαία επιστημονική κατάρτιση, αυστηρός και δίκαιος, άφησε όνομα στην εκπαιδευτική κοινότητα της Πάτρας.   Ασυμβίβαστος μπροστά στο καθήκον σε σημείο που οι μαθητές του απείργησαν το 1906, λόγω της αυστηρότητάς του.

Η έκθεση δε του Γενικού Επιθεωρητή  καταγράφει με επαινετικά λόγια και πολλά εγκώμια την προσωπικότητα, την επιβολή και την επιστημονική κατάρτιση του Καθηγητή Κων/νου Σούλου.  Αναφέρει : (Σελ. 106)

<<Ο Καθηγητής Κων/νος Σούλος, ως παλαιός άλλωστε καθηγητής και επιμελής και φιλόπονος αείποτε έχει και συγκρότησιν επιστημονικήν ικανή και μεθοδικότητα ουχί τυχούσαν. Επιβάλλεται μετά τινός τέχνης ιδιαζούσης αυτώ προς τους μαθητάς. Έχει και την φωνήν ικανώς ζωηράν και την όλην εμφάνισην ή παράστασιν κατά την ώραν της διδασκαλίας προσήκουσαν. Χρηστός και αγαθός ως κοινωνικός άνθρωπος>>.

ε. Το Α! ΜΕΡΟΣ ολοκληρώνεται με την μετάπτωση του Συνδέσμου το 1925 σε ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΝΑΥΠΑΚΤΙΩΝ ΕΝ ΠΑΤΡΑΙΣ «Ο ΑΓΙΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ» και με την παρουσίαση των βιογραφιών των στυλοβατών του Συνδέσμου αδερφών Δημητρίου και Χαράλαμπου Χαραλαμπόπουλου και του διακεκριμένου Στρατηγού Γεωργίου Βλαχογιάννη (αδερφός του Γιάννη Βλαχογιάννη).

Το Β΄ ΜΕΡΟΣ :

α.  εμπεριέχει τον ΟΔΗΓΟ ΤΩΝ ΕΝ ΠΑΤΡΑΙΣ ΝΑΥΠΑΚΤΙΩΝ που η αξία του ουσιαστικά είναι πολύτιμη. Η απογραφή των Ναυπακτίων στην Πάτρα τη δεκαετία του 1950 παρατίθεται ως Προσάρτημα στο βιβλίο. Έχω τη γνώμη ότι κάθε σύγχρονος Ναυπάκτιος της Πάτρας, σίγουρα θα βρει στον εν λόγω ΟΔΗΓΟ, πρόγονο, συγγενή, φίλο, ή γνωστό.

β. Περιγράφεται κατά Προεδρία οι δραστηριότητες, οι συνθέσεις των Διοικητικών Συμβουλίων και οι συνεχείς βελτιώσεις του Ιερού Ναού του Συνδέσμου.

γ. Μια σπουδαία κατάκτηση, που αποτέλεσε σταθμό στην ιστορία του Συνδέσμου, είναι η απόκτηση ιδιόκτητου Γραφείου επί της οδού Ρήγα Φεραίου 96, το 1999, επί Προεδρίας του Κώστα Κονίδα (σελ. 209-210). Δωρητής ήταν  η Δασκάλα Παναγιώτα Σακαλή, χήρα του εκ Πόδου Ναυπακτίας πρώην Διευθυντή ΕΛΤΑ,  Αντώνη Αναστασόπουλου.

δ. Η Ίδρυση της ΝΑΥΠΑΚΤΙΑΚΗΣ ΦΩΝΗΣ ΤΟ 1997, ήρθε να συμπληρώσει το Περιουσιακό τρίπτυχο του Συνδέσμου, ΓΡΑΦΕΙΟ - ΝΑΟΣ - ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ

Να ένας ευρηματικός που συγχρόνως προβλημάτισε, Κύριος τίτλος στο φύλλο 73 του Δεκεμβρίου 2014, που δείχνει αφ’ εαυτού την βαρύτητα της εφημερίδας

Φύλλο 73  Δεκεμβρίου  2014

«ΤΟ 2015 ΜΑΣ ΕΦΕΡΕ ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ…»

Μεγάλη αίσθηση προξένησε επίσης και ο Κύριος τίτλος του φύλλου 76 του  Σεπτεμβρίου 2015 της εφημερίδας. Φύλλο 76  Σεπτεμβρίου  2015

« ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ (Ε.Ε.) Η ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΤΗΣ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ»

Αποδεικνύει το ανοικτό μυαλό το ευρύ πνεύμα, την αγάπη και τη θέληση των ιθυνόντων αυτής, για ανάδειξη της περιοχής και της ιστορικότητάς της, σε Ευρωπαϊκό επίπεδο.  

 ε. Τέλος για το Β’ ΜΕΡΟΣ, ξεχωριστής σημασίας είναι η ανέγερση Μνημείου στον αύλειο χώρο του ιερού Ναού από τον Σύνδεσμο, για τους δεκαπέντε (15) εκτελεσθέντες Ναυπάκτιους στην Πάτρα, από τα Γερμανικά στρατεύματα κατοχής το 1943-1944.

Γ΄ ΜΕΡΟΣ

  α. Στο Γ΄ ΜΕΡΟΣ παρέχονται συνοπτικά ιστορικά στοιχεία για την περιοχή των Ζαρουχλεΐκων, όπου βρίσκεται και ο ιδιόκτητος Ιερός Ναός του Συνδέσμου, η πορεία του (Ιερού Ναού) από το 1925 που μετονομάστηκε σε ΑΓΙΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ, η ζωή και η προσφορά του Κτήτορα Χαράλαμπου Χαρλαμπόπουλου και οι κατά καιρούς βελτιώσεις και επεκτάσεις του Ναού.

              β. Είναι άξιο προσοχής αν και ΔΕΝ αποτελεί ξεχωριστό μέρος αυτού, το τρίτο (3ο) Κεφάλαιο ''Διάφορα Πάτρας και Ναυπακτίας'' του τρίτου (3ου) μέρους του βιβλίου. Περιγράφει ο Συγγραφέας με ιδιαίτερο τρόπο τα Μνημεία, τους Ιερούς Ναούς, τα Θρησκευτικά αφιερώματα, τα Κτίσματα, τα Οδωνυμικά της Πάτρας, που έχουν σχέση με τη Ναύπακτο. Ακόμη αναφέρει σ' αυτό το τμήμα, τους αιρετούς Ναυπάκτιους που υπηρέτησαν το Δήμο Πατρέων, πνευματικά αποτυπώματα και Εγγραφές Καταστατικών στο Πρωτοδικείο Πατρών.

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΠΙΛΟΓΟ ή  ΑΡΕΤΕΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

    5.  Το βιβλίο διακρίνει πολλές αρετές ήτοι :

α. Τα στοιχεία που συμπεριλαμβάνονται σ’ αυτό, αποτελούν προσπάθεια και έρευνα πολλών ετών. Οι πηγές που αντλήθηκαν, (εφημερίδες, βιβλία, αρχείο κ.λ.π.) οδηγούν στο συμπέρασμα ότι όντως ο Κύριος Δημητρόπουλος, λειτούργησε με αίσθημα τουλάχιστον ευθύνης και προσφοράς, απέναντι στους ανθρώπους που εργάστηκαν και στήριξαν το Σύνδεσμο. Θα ήταν σημαντική παράλειψή μου, εάν ΔΕΝ αναφερόμουν με ιδιαίτερη μνεία στο φωτογραφικό υλικό που έχει συμπεριλάβει ο Συγγραφέας. Πραγματικά ΜΟΝΟ ένας Μελετητής, Ερευνητής, Ιστορικός Αναλυτής, Φιλόπατρις και αφοσιωμένος στο στόχο και στην αποστολή του  βιβλίου, θα μπορούσε να παραθέσει ΟΛΑ αυτά τα στοιχεία που το κοσμούν και τελικά συνεπαίρνουν τον Αναγνώστη. Είναι ίσως πρωτοφανής η παράθεση αυτών των έγκριτων στοιχείων αλλά και γενικότερα του υλικού υποστήριξης με αποκορύφωμα το πρώτο καταστατικό του Συνδέσμου, που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως  στις 30 Ιανουαρίου του έτους 1893. Η μελέτη οδηγεί στη δημιουργία. Ο Κύριος Δημητρόπουλος μελέτησε και ΔΕΝ δημιούργησε απλώς, αλλά έκτισε σε στέρεες βάσεις  (μεγαλούργησε).

β. Η προσπάθεια των Μελών για απόκτηση λατρευτικού χώρου, ήταν συνεχής και επίμονη μέχρι υλοποίηση του σχεδίου. Υπάρχει και διακρίνεται έντονα  στο βιβλίο μεταξύ άλλων και η θρησκευτικότητα αυτών.

γ. Ξεχωριστή έμφαση δίνεται από το Συγγραφέα των νεκρολογιών (επικήδειων λόγων) Ναυπακτίων Μελών του Συνδέσμου. ΟΛΕΣ είναι εντυπωσιακές και διατηρούν το στίγμα της λύπης, του σεβασμού, του αποχωρισμού, αλλά και του πατριωτισμού προς τους εκλιπόντες. Ξεχωρίζουν οι νεκρολογίες για τον Στρατηγό Γεώργιο Βλαχογιάννη  σελ. 129) και τον Επιχειρηματία- Δωρητή Δημήτριο Χαραλαμπόπουλο (σελ. 148).

        Η νεκρολογία για το Στρατηγό Γεώργιο Βλαχογιάννη, εκφωνήθηκε με εξαίσια πατριωτική εξύψωση από τον Άγγελο Κ. Ρηγόπουλο, που η μπρούτζινη προτομή του, βρίσκεται στο Δασύλλιο. Κρίνεται σκόπιμο χάριν της ιστορίας να αναγνωσθεί το παρακάτω απόσπασμα :

Στρατηγός Γεώργιος Βλαχογιάννης

‘‘Παλληκαριά, σύνεσις, πατριωτισμός, ευθυκρισία, ειλικρίνεια,, ανώτερα ιδεώδη, γενναιοψυχία, τιμή, αισθηματισμός, καθήκον, συμπόνια και η τις άλλη αρετή και καλωσύνη ιδού η χορεία η διέπουσα τον Γεώργιον Βλαχογιάννην εν τη ζωή και η οποία τον συνοδεύει τώρα εις την αιωνιότητα, ραίνουσα την οδόν του με τα εύοσμα άνθη της και ανακρούουσα το εξόδιον εκ του κόσμου εμβατήριον.’’

‘‘Η ληστεία εύρεν εν το προσώπω του τον δράκοντα διώκτην της, ο Μακεδονικός αγών τον ισάξιον του Παύλου Μελά σταυραετόν του, οι Ελληνικοί πόλεμοι τον πολέμαρχον και η ειρήνη τον άγρυπνον Κέρβερον της ηθικής και της πολιτικής αξιοπρέπειας’’.

Η Ελληνική πατρίς απαγγέλλει την ημερησία και τελευταία διαταγή της.

Στρατηγέ Βλαχογιάννη

‘‘Με υπηρέτησες ανδρείως, τιμίως και ευσυνειδήτως.Λάβε τώρα δια χειρός μου της δάφνης τον στέφανον και η μνήμη σου έστω αγήρως και άφθετος μεταξύ των Ελληνικών γεννεών. Ιαχή βροντερά πολεμικών πυρών ακούγεται και βεβαιούται πάραυτα του λόγου το ασφαλές.’’

‘‘Ο λόγος του Βλαχογιάννη δεν ήταν ποτέ ματαιολογία δια το σπρώξιμο της ανίας των αργοσχολούντων τραπεζορρητόρων. Ο λόγος του Βλαχογιάννη ήτο εποικοδομητικός, επουλωτικός, επανορθωτικός και ουδέποτε κατά το ελάχισστον χαλαρός έστω και χάριν αστειότητος ή κοινωνικής διπλωματίας.’’

‘‘Διότι εφρόνη – και είναι τούτο αληθές – ότι μόνο δια της αληθείας υψώνονται οι λαοί, ο δε συμβιβασμός των αντιθέσεων, όταν αύται ως εκ των φύσεών των είναι ασυμβίβαστοι προάγει την έκλυσιν της κοινωνίας και απεργάζεται την εξαφάνισιν αυτής’’.

δ. Αναφέρει γεγονότα Μελών του Συνδέσμου όπως προαγωγές, διακρίσεις, καλές και λιγότερες καλές στιγμές, με υψηλό αίσθημα δικαιοκρισίας

ε. Οι Ευεργέτες του Συνδέσμου και οι Επίτιμοι Πρόεδροι παρουσιάζονται κατά σειρά, με την τιμή που τους αναλογεί.

στ. Η ενίσχυση απόρων οικογενειών που γίνεται από το Σύνδεσμο όταν υπάρχει πραγματική ανάγκη, αποδεικνύει την ανθρωπιά των Μελών που τον περιβάλλουν. 

           ζ. ΟΛΕΣ  οι θητείες  των Διοικητικών Συμβουλίων περιλαμβάνονται στο πόνημα,  καθώς επίσης και οι απολογισμοί αυτών, με τα ανάλογα αποτελέσματα.

ΓΕΝΙΚΗ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ – ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ – ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ

6.      Κυρίες και Κύριοι

α. Οι άνθρωποι στη σημερινή κοινωνία, πολλές φορές αισθάνονται μόνοι και αβοήθητοι. Νιώθουν όμως την ανάγκη να μοιραστούν εμπειρίες και συναισθήματα, με τους συνανθρώπους τους. Εάν ενωθούν σ’ ένα Σύνδεσμο που τους εκφράζει, τότε ζουν πιο καλά, ευδαιμονούν, χαίρονται τις ομορφιές της ζωής και προσφέρουν.

β. Σήμερα σε μια εποχή που κυριαρχεί η κατάπτωση ηθικών αξιών, η εξαχρείωση, οι παρασιτικές αξίες, το σώμα, οι υλικές αξίες και οι απολαύσεις έχουν γίνει είδωλα, ο άνθρωπος έχει ανάγκη περισσότερο από ΠΟΤΕ να ανακαλύψει ηθικούς πυλώνες

γ. Αποτελεί βασικό στόχο του βιβλίου, η δυνατότητα που προσφέρεται να αναδιαμορφωθεί η στάση ζωής σε πολλά πράγματα, ως κάτι νέο, ζωντανό και άξιο προς μίμηση,

δ. Σκοπός του Συγγραφέα είναι μέσα από το βιβλίο του, να μας τοποθετήσει εκ νέου στις «ράγες» της σκέψης, της γνώσης, της ηθικής και της δράσης, προσδιορίζοντας έτσι την πορεία της ζωής ΟΛΩΝ μας, ξεπερνώντας τους προβαλλόμενους διαχρονικά σκοπέλους και τα εμπόδια.

7.                  α. Το ύφος του Συγγραφέα δηλαδή η δημιουργία των λέξεων και η  μαγεία αυτών σε γοητεύει κατά την Ανάγνωση. Δίδει με τη πέννα του το προσωπικό αποτύπωμα, το σήμα του ταλέντου του. Επικοινωνεί με τον Αναγνώστη δημιουργώντας σ' αυτόν ζωντανές εικόνες και αισθήματα. Γράφει πολύ καλά και το αποδίδει επίσης πολύ καλά. Η χρησιμοποίηση ορισμένων λέξεων δίνει μια ξεχωριστή σαγήνη, ένα ιδιαίτερο χρώμα, μια σημασία καινούργια. Κάθε σκέψη του Συγγραφέα είναι και μια νέα διαφορετική εικόνα.

Το ύφος επίσης είναι πρωτότυπο, δίνει ευχάριστη έκπληξη, χτυπάει όμορφα, μαγεύει, χρησιμοποιεί τις κατάλληλες λέξεις, δημιουργεί έκφραση και τελικά αποτελεί την προσωπική συγγραφική του σφραγίδα.

β. Ξεχωρίζει η διαύγεια, η καθαρότητα, η ορθότητα, η κομψότητα, η δύναμη, το φυσικό, η ευγένεια, ο πλούτος των λέξεων.

γ. Διακρίνεται ολοφάνερα η μουσική αίσθηση των λέξεων και των φράσεων δηλαδή η αρμονία.

δ. Η συντομία χαρακτηρίζει το Συγγραφέα. ΟΛΑ τα προαναφερόμενα στοιχεία περιελήφθησαν, στη διαδρομή ενός τόσο σπουδαίου  Συνδέσμου με σημαντικές δράσεις και εξαιρετική προσφορά και με πλέον των εκατό (100) ετών παρουσία, διότι καταφέρνει και κλείνει μια σκέψη σε όσο το δυνατόν λιγότερες λέξεις. Οι φράσεις του είναι μεν μικρές, αλλά με νόημα και κυρίως ΔΕΝ  πλατειάζει (μακρηγορεί).

ε. ΟΛΟ το βιβλίο διακρίνει η επινόηση, η διάταξη και το λεκτικό του Συγγραφέα.  Διαβάζεται ευχερώς, είναι  σαγηνευτικό ρέει εύκολα και ομαλά.

8.                     Ο Συγγραφέας και ως παρακαταθήκη με το παρακάτω μεστό, συγκινητικό και ως ευχή απόσπασμα, κλείνει το εξαίσιο αυτό βιβλίο ως ακολούθως :

           Μέσα σ’ αυτό το κοινωνικό περιβάλλον, το παρόν έργο καλείται να αποτελέσει τη συνέχεια της Ναυπακτιακής παρουσίας στην Πάτρα, να ορθώσει ανάχωμα στη λήθη και συγχρόνως να είναι ο βατήρας εξασφάλισης της συνέχειας.  Η ανάδειξη μόνον και μόνον ενός αγνώστου κομματιού της ιστορίας της Ναυπακτίας και η επαναφορά στις μνήμες ανθρώπων με προσφορά, για τους οποίους η λήθη παραμονεύει να τους σκεπάσει, αφ’ εαυτού δικαιώνει την προσπάθεια.

9.                     Σας παρέθεσα σε γενικές γραμμές τη γεύση που πήρα, τον αέρα που ανέπνευσα από μια πορεία, άγνωστη ή ξεχασμένη για πολλούς. Περιγράφει ο Συγγραφέας ανθρώπους και στιγμές τους, που πέρασαν και περνούν από τη ζωή μας. Όποιος διαβάσει το βιβλίο θα ενημερωθεί, θα μάθει, θα προβληματιστεί αλλά τελικά θα απολαύσει ένα διαχρονικό εξαίρετο πόνημα.

          Ο Κύριος Δημητρόπουλος κατέχει εξέχουσα θέση στους κόλπους της Πολεμικής  Αεροπορίας. Εκτιμώ ότι η άποψη των συναδέλφων  Αεροπόρων, ταυτίζεται με πολλούς ακόμη ανθρώπους της ευρύτερης περιοχής.

 Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου αντανακλάται το ήθος, η προσωπικότητα, το πάθος για δημιουργία, η πολύ μεγάλη αγάπη για το Σύνδεσμο και τα Μέλη αυτού, η αξιοπρέπεια, η ανθρωπιά, η ευγένεια ψυχής, η  εντιμότητα, η αλληλεγγύη και η προσφορά του Συγγραφέα. Έχει κατά νου ΠΑΝΤΑ να αγωνίζεται για το καλό και να αντιστέκεται στο κακό, δηλαδή να ΜΗΝ συμβιβάζεται με το κακό.

Σας ευχαριστώ που μ' επιλέξατε να παρουσιάσω αυτό το βιβλίο.

Σας ευχαριστώ για αυτά που έζησα διαβάζοντας το βιβλίο σας.

Σας ευχαριστώ παρά πολύ για τη διδακτική μορφή του βιβλίου σας, τα πνευματικά μηνύματα που έλαβα,  τη διάπλαση προσδοκιών μέσα  από την τόνωση της σκέψης, των συναισθημάτων και της αφύπνισης. 

Όσοι τυχόν ΔΕΝ το έχετε ακόμη διαβάσει, σας αφήνω να το ανακαλύψετε ΜΟΝΟΙ σας.

Εύχομαι η ΒΙΒΛΟΣ του Ο εν Πάτραις ΝΑΥΠΑΚΤΙΑΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ’’ να είναι καλοτάξιδη. Με χαρά και ανυπομονησία περιμένω το επόμενο βιβλίο.

Όπως είπε ο ΟΣΚΑΡ   ΟΥΑΪΛΝΤ ‘‘Από τους ανθρώπους ΔΕΝ λείπει η δύναμη, λείπει η θέληση’’. 

Ο δε ΠΛΑΤΩΝ είπε ‘‘Τα βιβλία είναι αθάνατα παιδιά  που θεοποιούν  τους πατεράδες τους’’.

Η δε ΜΑΡΙΑ ΡΕΖΑΝ έγραψε ‘‘ ΔΕΝ υπάρχει τίποτε πιο ωραίο στο κόσμο αυτό, από μια νύκτα που τη φωτίζουν τα αστέρια και το συναίσθημα ότι έκανες το καθήκον σου’’.

Κύριε Ηλία Δημητρόπουλε, στην Πολεμική Αεροπορία για τριάντα πέντε (35) συναπτά έτη, είναι σίγουρο ότι  κάνατε το καθήκον σας περισσότερο από το αναμενόμενο. Το ίδιο ακριβώς ΧΩΡΙΣ ΟΥΔΕΜΙΑ παρέκκλιση πράξατε για το Σύνδεσμό σας και την κοινωνία γενικότερα και με το λοιπό συγγραφικό σας έργο. Μάλιστα χαρήκαμε ΟΛΟΙ και ιδιαιτέρως οι Συνάδελφοι της Πολεμικής Αεροπορίας, που στον πρόσφατο εορτασμό της 28^ης Οκτωβρίου, ο Δήμος Ναυπακτίας σας ανέθεσε τον πανηγυρικό λόγο, στην πλατεία της Ναυπάκτου.  Εκπληρώσατε δε και αυτή την ηθική υποχρέωση όπως ήταν αναμενόμενο βέβαια, με απόλυτη επιτυχία.

.Σας ευχαριστώ παρά πολύ  για ΟΛΑ αυτά που έζησα, μέσα από το ταξίδι της Ανάγνωσης  και της Γνώσης.

Ο Θεός να σας έχει ΠΑΝΤΑ υγιή και δημιουργικό, ευτυχισμένο, χαρούμενο και να διακατέχεσθε από πνεύμα συμπαράστασης και προσφοράς.

Ευχαριστώ πολύ

 Νικόλαος  Γεωργίου   Αθανασίου

Προβάλλονται οι Διατελέσαντες Πρόεδροι και θήτευες αυτών, καθώς επίσης και φωτογραφικό υλικό που του Συνδέσμου.