ΣΟΦΙΑΣ ΚΛΗΜΗ-ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ ΔΙΗΓΗΜΑ H ΠΡΩΤΗ ΝΥΧΤΑ

 

H   ΠΡΩΤΗ  ΝΥΧΤΑ

 

Της Σοφίας Κλήμη-Παναγιωτοπούλου

 

Ήταν κουρασμένος, εξαντλημένος πες. Είχε περιπλανηθεί μέσα στον απέραντο κήπο σε μια περιδιάβαση δίχως τελειωμό. Είχε σταματήσει  ,μπρος τα πελώρια δένδρα, θαύμασε τα λουλούδια, τις νεροσυρμές…Αναμείχθηκε με τα δίποδα και τα τετράποδα που συνάντησε στα βήματα του και που τον έβλεπαν περίεργα όπως σαστισμένος τα κοίταζε κι αυτός.

Άδραξε απ’ τα δένδρα καρπούς ζουμερούς μυρουδάτους που του έδιναν ο καθένας διαφορετική γεύση στον καταπιώνα του. Ήθελε να προσδιορίσει τη διαφορετικότητά  τους, μα δεν δίνονταν. Δεν ήξερε τις λέξεις έπρεπε να τις εφεύρει μα ούτε  κι αυτό το μπορούσε.

Σκυμμένα πάνω στο ρυάκι, αγέλες τ’ αγρίμια, έχωναν τις μουσούδες τους στο νερό. Πλησίασε κι αυτός, τα αναμέριασε, εκείνα  του έκαναν  τόπο δίπλα τους, έσκυψε, έχωσε κι ο ίδιος το πρόσωπό του στο νερό . Μιά δροσιά τον διαπότισε ολάκερον. Άνοιξε το στόμα -σαν τ’ άλλα πλάσματα- κι άφησε αυτή τη δροσιά να εισρεύσει στα σωθικά του . Α, ναι, ήταν καλό. Λίαν.

 Όλα ήταν για πρώτη φορά. Όλα πρωτόγνωρα, πρωτοείδωτα, απαρατήρητα από άλλο ανθρώπινο μάτι, ανέγγιχτα κι απάτητα..

Κάθισε κατάκοπος στη γη, πάνω στο ψηλό χορτάρι. Έβλεπε ολόγυρα- και το σάστισμα του πλήθαινε-τα πάντα και λίγο λίγο   ν’ αλλάζουν.

Τα πλάσματα πλάι του-ήταν παλιότερά του- γνώριζαν την αλλαγή που στιγμή τη στιγμή ερχόταν. Με ενστικτώδη γνώση και υποταγή ετοιμάστηκαν γι αυτήν. Τα  πουλιά φώλιασαν στα κλαδιά των δένδρων, βολεύτηκαν. Οι ανθοί, άλλοι έσκυψαν να δροσερέψουν  τις καρδιές τους, άλλοι ανέδωσαν τ’ άρωμά τους  υμνώντας τη ζωή. Τα φίδια κουλουριάστηκαν τυφλά. Τ’ άλλα ζώα, αφήνοντας ένα ένα το ρυάκι, γύρισαν στις μεριές τους, ξάπλωσαν ομάδι.

Κάπου, πολύ μακριά, μια λαμπαδιασμενη λάβα, κατέβαινε απ’ τα’ αψήλου δισταχτικά. Μιά γαλήνη, ντυμένη χρυσαφιά, ομόρφαινε πιότερο τον κήπο.’ Ένα αγέρι τρέμισε για λίγο στις κορφές των δένδρων…κάποιοι ήχοι ανταποκρίθηκαν…Ύστερα, ηρέμησαν όλα. Τα χρώματα έσβησαν. Το υπόλοιπο φως χάθηκε. Σταμάτησαν οι ψίθυροι…

Βαθύς ίσκιος ξεκίνησε ν’ αναβρύζει απ’ τη γή, ν’ απλώνεται, να περεχά τα πάντα.

Δεν έβλεπε πια τίποτα. Καμιά εικόνα μπρος στα ορθάνοιχτα μάτια του. Κανένα είδωλο, ούτε καν του ίδιου του εαυτού του. Άγγιξε το κορμί του. Το έψαυε, το ένοιωθε, ναι ,μα δεν το έβλεπε. Κι αυτό τον συντάραζε.

Κάποιο τρέμουλο δυνάστεψε τα σωθικά του. Κάτι άρχισε να πάλλει μέσα του, να εδώ στο στέρνο του και να χτυπά γρήγορα και πιο  γρήγορα και δυνατά και δυνατότερα. Κρύωνε. Ριγούσε. Τα σαγόνια και τα χέρια του έτρεμαν. Ήταν ο συγκλονισμός απ’ την εμφάνιση του φόβου. Ο συνεπαρμός απ’ τη γνωριμιά με τη μοναδικότητά του κι η μοναξιά του ενός..

Μέσα στη νύχτα που τον σκέπαζε ανελέητη με το σκοτάδι και τη σιωπή της, ήταν μονάχος. Κανένας άλλος σαν κι αυτόν, ν’ ακουμπήσει στο πλευρό του, να παρηγορήσει την ερημιά του. Βαθειά στην ύπαρξή του εγκαταστάθηκε το μέγα δέος.

 Ένα  κάψιμο αναδύθηκε απ’ τα μάτια του κι έγινε δάκρυ να κυλά στο πρόσωπό του. Δάκρυ αδυναμίας μπροστά στο άγνωστο.

Ανήμπορος ν’  αμυνθεί, δίπλωσε τα πόδια, αγκάλιασε σφιχτά το κορμί του -ό,τι δικό του είχε- έγειρε στο χώμα και παραδόθηκε σ’ αυτό που τον κυριάρχησε: στη μέγιστη, ανέλπιδη απορία. Και στην παραίτηση.

Πάνωθέ του, ο μέγας Ουρανός του έστειλε τον Μορφέα να του αναπάψει τα μέλη και τον Όνειρο να διεγείρει τη συνείδηση του.

…………………………………………………………….

Όταν άνοιξε τα μάτια, όλα ήταν σαν χθές. Φωτερά, χρυσαφιά, δακρυσμένα απ’ τ’ αγιάζι…μυρωμένα. Όλος ο κήπος λαμπίριζε, τώρα που ο μέγας δίσκος αναδύθηκε ξανά απ’ το χάος. Οι γνώριμοι του-τ’ αγρίμια- έπαιζαν με τους συντρόφους τους, έπιναν νερό ομάδι,  τον προσέγγιζαν φιλικά.

Ανατάνυσε το κορμί του. Δεν έτρεμε. Δεν φοβόταν. Ήταν γερός. Πατούσε στέρεα στη γη. Όλα του ήταν γνώριμα. Και το κελάηδημα των πουλιών και το κελάρυσμα των ρυακιών, το θρόισμα του ανέμου στα φύλλα…Τα βάφτισε. Τα ονομάτισε ένα ένα και χάρηκε γι αυτή τη μπόρεσή σου

‘Εσκυψε,έχωσε το πρόσωπό του στο  ρυάκι, να πιει δίπλα στα  αγρίμια. Ύστερα μετανοιωμένος, άπλωσε τις χούφτες, τις γέμισε με τη δροσιά του νερού τις  πλησίασε στο στόμα του και ιπιε, μόνος  αυτός όρθιος, ανάμεσα στο σκυφτό πληθυσμό της γης.

Μια σιγουριά, μαζί με την  συνειδητοποίηση αυτού που του δόθηκε να είναι, τον ενδυνάμωνε. Το διαισθανόταν μα και το διαπίστωνε:  Ήταν το «ον το δίπουν, το άπτερον, το λογικόν».

Ο φόβος του είχε παρέλθει οριστικά  μαζί και η πρώτη¨-μεγάλη-  νύχτα του ανθρώπου.

ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΦΩΤΗΣ

 

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΓΝΩΜΗ|» ΠΑΤΡΩΝ

15^η  ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2020             Παρέα με την ποίηση

                                                         τότε και τώρα

                                                         από την Πάτρα.

 ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ  ΦΩΤΗΣ

 

                              Επιμέλεια ΣΩΤΗΡΗΣ Ι.ΝΙΚΟΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

                                                Μέλος του Κύκλου Ποιητών

                                                Μέλος της Εταιρειας Ελλήνων Λογοτεχνών

 

                                                   

Γεννήθηκε στην Πάτρα όπου τέλειωσε το Β’ Γυμνάσιο αρένων. Τελείωσε την Φιλοσοφική σχολή Αθηνών και μετά την στρατιωτική του θητεία, υπηρέτησε ως φιλόλογος στην Β/βαθμια εκπαίδευση και συνταξιοδοτήθηκε ως Λυκειάρχης από το Πειραματικό Λύκειο του Πανεπιστημίου Πατρών. 

Έχει δημοσιεύσει διάφορα φιλολογικά και Ιστορικά μελετήματα καθώς και σχολικά βοηθήματα. Άρθρα του βιβλιοπαρουσιάσεις φιλοξενούνται τακτικά στον ημερήσιο τύπο της Πατρας και της Αθήνας και όχι μόνο. 

Τακτικό Μέλος της Εταιρείας Λογοτεχνών ΝΔ Ελλάδος

Τακτικό μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών

Και άλλων Λογοτεχνικών συλλόγων.

Έχει έντονη λογοτεχνική παρουσία στην πνευματική και πολιτιστική ζωή της Πάτρας. 

Διετέλεσε για μια δεκαετία 1985 – 1995 εξωτερικός συνεργάτης της Ελληνικής Ραδιοφωνίας σε θέματα της ειδικότητας του ενώ την ίδια περίοδο άφησε το στίγμα του ως πρόεδρος του Συνδέσμου Φιλολόγων Πατρών.

Έχει εκδώσει ως σήμερα :  - «Το Πρώτο Ρήγος» 1972 – Το θεατρικό μονόπρακτο  «Το Δίλημμα» και το 2011 εξέδωσε τα «Νόστιμα Θέλγητρα»’ που είναι ανθολόγηση ποιημάτων του 1967 – 2007.  Πρόσφατα κυκλοφόρησε την μελέτη του  «ΟΙΝΟΣ ΚΑΤΡΟΠΤΟΝ ΝΟΥ»  έργο ζωής που αναφέρεται στον οίνο και τα συμπόσια στη Ελληνική αρχαιότητα και είναι βασισμένο στις αρχαιοελληνικές πηγές. Με το έργο αυτό αποκαλύπτεται ακόμα μια πλευρά της προσωπικότητας του.

Υπό έκδοση έχει το «Νόστιμα Θέλγητρα ΙΙ».

 

Ο Φώτης Δημητρόπουλος έχει μια παράλληλη πορεία στην ποίηση. Από το1968 δημοσιεύει ποιήματα του σε Αθηναϊκά περιοδικά και το 1971 εμφανίζεται στα γράμματα με το: «Πρώτο Ρήγος».

Η ποίηση του πλημμυρισμένη από Φως και Αγάπη μας μεταλαμπαδεύει την αισιοδοξία του για μια πνευματικότερη κοινωνία. Την προσδοκία του για την εκπόρθηση του ένδον είναι μας από το Φως της Γνώσης, του Κάλλους, της Συν αντίληψης.  Γι’ αυτό κάθε στίχος του διακατέχεται από ζωηρή παραστατικότητα και απηχεί τον ανυστερόβουλο Ιδεόκοσμo του. Από «τα νόστιμα θέλγητρα των κερασιών»1981-1990

 

Αγαπώ τον Θεό

την μουσική 

κι σένα

Τον θεό που είναι αγάπη

τη μουσική που ψάλλει τον θεό

Εσένα που είσαι μουσική

 

Στον Ποιητή διαπιστώνουμε την άοκνη αναζήτηση μιας Ιθάκης. Μας καλεί να καταστήσουμε τον ανεπεξέργαστο εσώτερο εαυτό μας επεξεργασμένο πνευματικό ον. Να ανιχνεύσουμε τον Θείο Σπινθήρα εν ημίν. Να αρθούμε υπεράνω των υλιστικών δεσμεύσεων. Να κονιορτοποιήσουμε της ιδιοτελείς μικροπρεπείς επιδιώξεις. Για να μπορέσουμε να γευθούμε τις άρρητες τέρψεις της οντολογικής αρτιότητας.

Η ελπίδα κυριαρχεί στην αέναη πορεία της ζωής η οποία γεννιέται μαζί με τη μουσική που υπάρχει πριν από εμάς, συνεχίζεται αενάως και πάλλετε αφομοιωμένη με το ρυθμικό μέλος του τραγουδιού. Γράφεται στην πέτρα της υπομονής που γεννά ανθούς την άνοιξη καταυγάζοντας ένα μυροβόλημα στην ψυχή του κόσμου. Ο τροφοδότης πόνος μεγαλείο στα κυπαρίσσια, στις πυγολαμπίδες που δεν νικάνε το σκότος, στο γυρισμό που είναι άπιαστη γιορτή και στο σπάραγμα που εκφράζεται με τον στίχο.

 

ΝΙΨΟΝ ΑΝΟΜΗΜΑΤΑ

 

Συγχωρέσε μας κύριε!
Δεν βρήκαμε νερό
να νίψουμε τα ανομήματά μας.
Λίγο που είχε απομείνει
μουχλιασμένο
ήταν μολυσμένο
-αιώνες τώρα-
από τις ανομίες των βασιλέων
της βασιλεύουσας
που ένιβαν μόνο την όψη τους.

 

Θέλει να γίνει άνθρωπος χωρίς συμφέρον, χρήμα, περιουσίες, κέρδος, τράπεζες, αγορές που είναι σκλαβιά σωμάτων και ψυχών ανελεύθερων. Θέλει ενότητα, με προμετωπίδα τη δικαιοσύνη και αρωγούς αυτής τη γνώση, την τέχνη, τον πολιτισμό. Επιθυμεί να συντάσσονται τα πάντα και οι πάντες στο αλώνι της αδελφοσύνης. Είναι λάτρης της αγάπης στα γράμματα, της γνώσης που καθίσταται «κτήμα ες αεί» κατά τον Θουκυδίδη. Η γνώση και η παιδεία είναι τα μόνα αγαθά που παραμένουν στον κάτοχό του, τόσο στη ζωή όσο και μετά τον θάνατό του όπως διακηρύττει ο Μ. Βασίλειος ο μεγάλος στοχαστής, άγιος τιμώμενος και ως προστάτης της Παιδείας. Η παιδεία μια παράδοση αιώνων από την Ομηρική ακόμη εποχή είναι για τον κ. Φώτη Δημητρόπουλο «κρυφό σχολείο ίασης». Είναι θάλασσα-γυναίκα που αναδύεται από τον κόλπο της, μετατρέπεται σε ηχοχρώματα και με ένα αντικλείδι θαυματουργικό σε μια στιγμή ανοίγει την πόρτα της αιωνιότητας. Ένα κοχύλι αστρόσκονη ή ακρωτήρι να ρουφάει την αλμύρα των δακρύων. Θέλει ο ποιητής ως τιμή για την γενέτειρά «Στόλισμα της μνήμης» του πρώτου του ήλιου που είναι παρθενικά οράματα/ 

στο βωμό των αναζητήσεων/ με γεύση φιλιού/…

Μια ευαίσθητη πνοή διαχέει στους μελετημένους, λυρικούς και φιλοσοφικούς στίχους εκφράζοντας συμπυκνωμένα, λακωνικά, υψηλά μηνύματα και απέραντα συναισθήματα και στοχασμούς. Με ύφος λεπτό, με παλμό και κίνηση εναλλασσόμενη περιρρέει τους μικρούς, αλλά με μουσικότητα ομοιοκατάληκτους στίχους δίνοντας χαρακτήρα ρυθμικό. Εικόνες με αποχρώσεις φωτός, ωρίμανση με σιωπή προδίδουν νουν ρυτιδωμένης σοφίας. Με τους στίχους δίνει τη χαρά, τον έρωτα, τη φύση, την ομορφιά και τη γνώση.

 

ΟΙ ΝΥΧΤΕΣ

 

Κιονόκρανα φωτισμένα 

από τους αιώνες που πέρασαν 

φαντάζουν 

οι ανάγλυφες εκείνες νύχτες·

στόλισμα της μνήμης 

λουσμένες 

με σπάνιο άρωμα 

λευκής ακακίας 

που μόνο λίγοι οσμίζονται,

ταξιδεύουν ανενόχλητες 

στις τρικυμίες και τις νηνεμίες 

των δρόμων με τους ίμερους· 

και σαν χοές 

παρθενικών οραμάτων 

στο βωμό των αναζητήσεων ,

με γεύση φιλιού

ρέουν απρόσκλητες 

στις φλέβες των οστράκων 

που κρύβουν τους έρωτες 

στο βυθό της θάλασσας.

 

Ποίηση που αναδεικνύει έναν ποιητή ονειρολόγο που με ευαισθησία ψυχής αναπλάθει την  ωραιότητα του Κόσμου και αποκαλύπτει τη μοναδικότητά του.

Βλέπει στην Αγάπη την εσωτερική ανάγκη της ανθρώπινης ύπαρξης. Ο Φώτης κοιτάζει μπροστά. Στην πνευματική ανασύνταξη. Στην καταξίωση. Η Ποίηση γίνεται για αυτόν Ανάδυση Μυστικών δυνάμεων  

Από «στα σύνορα του χρόνου και του φωτός» 2001-2007

 

Εκεί μηδεις κατηχούμενος μηδεις αμύητος

Μηδεις αγεωμέτρητος εισιτω

«οι δ’οικεται και εις τις άλλος βέβηλος τε και αγροίκος

Πυλας πανυ μεγάλας τοις ωσιν επιθεσθε»

Γιατί Εκεί εκτείνεται το πέλαγος των ανεξερεύνητων μύθων

Εκεί αρχίζει και τελειώνει το χάος

Εκεί καταργούν την ανάσταση

οι χαμένοι σύντροφοι του Οδυσσέα

και χορεύουν οι σάτυροι και οι σέλινοι

στα μουσικά αποτυπώματα της χαμένης Ατλαντίδας.

Εκεί ανεμίζουν τα μαντήλια οι εξόριστοι ποιητές

που δεν αφήσαν των ερώτων τ’ αποστάγματα

να γίνουν μεταλλαγμένα ιζήματα

και ρύποι χημικών αντιδράσεων.

 

Οραματίζεται ειλικρινέστερες και πιο ακίβδηλες τις ανθρώπινες διαπροσωπικές σχέσεις. Θέλει να αναχαιτίζει κάθε βάρβαρο καλπασμό της ανθρωπότητας.

Εναγκαλίζεται ο Ποιητικός Λόγος του την γόνιμη ανησυχία του Πνεύματος. Τα αισθήματα γίνονται κραδασμοί ασυμβίβαστου ανθρωπισμού.

Ξέρω ότι η αυτογνωσία του δίνει ζωή, ξέρω πως είναι η αναπνοή του  η ιδία του η καρδιά ο έρωτας του.  Ο Φώτης γράφει πέρα απ’ την ευφυΐα της ζωής ό,τι αγαπάει Η Ποίηση είναι ο έρωτας του!

Δεν μπορώ να μην πω, πως αυτό που  με έχει εντυπωσιάσει στο γράψιμο του είναι  που απεικονίζει ταυτόχρονα την συνεχή δυναμική της εναλλασσόμενης εικόνας της ζωής, έτσι που ο  λόγος του να επιδρά πιστεύω στην ψυχή του αναγνώστη!

Μας πηγαίνει στους δρόμους που διάβηκε, μας εξιστορεί αυτά που αισθάνθηκε όταν μόνος πέρναγε δεν διστάζει να πει τα συναισθήματά του.

Από τα ποίημα τα του 1991-2000 «Μπροστά στην ταραγμένη θάλασσα» μας λέει στο ποίημα «Ω Ρώμη».

 

Ω Ρώμη

Δεν χώρεσαν στην ψυχή μας

αποτυπώματα

της αιώνιας αίγλης σου…..

 

και από την ίδια συλλογή στο ποίημα : «Μαδρίτη 3 Μαΐου 1808»

 

Στους δρόμους της Μαδρίτης

κυλάει το άνομα του

όπως τα νερά του Μανθαναρες……

 

Οι γνώσεις, οι προσδοκίες οι εμπειρίες και η πείρα γράφονται και μεταδίδονται με γλαφυρό τρόπο και παράλληλα πολύ αληθινό.

Τα ποιήματα του απευθύνονται σε όλους, ακόμα και στον πιο σκεπτικιστή. 

H ποίηση του Φώτη διακρίνεται από έναν πλουραλισμό και μια αίσθηση ζωής αφοπλιστική. Από τη μία σε φέρνει αντιμέτωπο με τις μεγάλες αλήθειες, από την άλλη σου υποδεικνύει το δρόμο της απλότητας. Ευρυμαθής και πλουραλιστικός ο ίδιος, ως Φιλόλογος ποιητής ‘δάσκαλος’ διαχέει σκέψεις, ιδέες και εμπειρίες μέσα σε λειτουργικούς για τον αναγνώστη στίχους. Απολαμβάνουμε τα περάσματα από διάφορα κανάλια της Ιστορίας, της Φιλοσοφίας, του Μύθου, της Αυτογνωσίας. Με βλέμμα, άλλοτε παιχνιδιάρικο, άλλοτε λοξό, άλλοτε γεμάτο σοφία ή συγκατάβαση τα κοιτά ο ποιητής και τα αγκαλιάζει και τα θεωρεί ή τα αναθεωρεί και μετατρέπει «τα ξινά σε γλυκά». Καταθέτει ποιήματα που συναντιούνται και συνομιλούν. 

Από «οι ανάγλυφες εκείνες νύχτες» 1967-1980

 

Σαν ένιωσα το ρίγος να σιγοκαίει τα σωθικά μου

ξάφρισμα του δελφινιού

του νιου κορμιού η δροσιά,

ήταν φωτιά,

κομμάτι τ’ Κατάλαβα την δύναμη που σου ‘δώσε ο πλάστης.

Δεν ήταν αστραπή

ούτε το ουρανού

-το ρίγος- και μυστήριο.

 

Ο Φώτης Δημητρόπουλος δεν κάνει επίδειξη γνώσεων, ούτε υπερβάλλει. Ο Φώτης είναι λάτρης του παιγνίου και της περιπλάνησης στις ιδέες και στις αισθήσεις, ευγνώμων με την ζωή και την δυνατότητα έκφρασης μέσω της ποιητικής τέχνης, είναι θετικός προς το διαφορετικό, εραστής της φιλοσοφίας και της ιστορίας, παρατηρητής της ζωής και συνταξιδιώτης του Χάους και έχει την ικανότητα να παντρεύει ή να ενορχηστρώνει όλες τις διαφορετικές τάσεις, επιρροές, γνώσεις που τον κατακλύζουν. Με προσοχή χρησιμοποιεί τόσο τον υπερρεαλισμό όσο και τον λυρικό κραδασμό. Στροβιλίζεται γλωσσικά και ποιητικά μέσα σε μια πληθωρική αθωότητα! 

 

ΣΗΜΑΙΕΣ ΜΕΣΙΣΤΙΕΣ 

 

Σημαῖες μεσίστιες ὑποκλίνονται 

στό πένθος τῆς συμφωνικῆς μουσικῆς. 

(… μεταδίδουν τά μοναχικά προγράμματα 

τῆς ἑλληνικῆς ραδιοφωνίας…) 

Πολλοί φιλόμουσοι μένουν ἀκροατές. 

Σημαῖες μεσίστιες ὑποστέλλονται 

στό ἄκουσμα παράφωνων ἐμβατηρίων. 

(… ἀναμεταδίδει τό μοναδικό μεγάφωνο 

τῆς πλατείας θεάτρου σκιῶν καί 

 μαριονέτας…) 

Ὃλοι οἱ περαστικοί ἔστρεψαν τά νῶτα… 

 Χωρίς χαιρετισμό… 

 

Χειμαρρώδης μεταβολίζει όλα τα διαβάσματα, τις διακειμενικές του αγάπες, σπουδές και μελέτες και σε γλώσσα ευέλικτη μάς χαρίζει αξιοπρόσεκτες ποιητικές καταθέσεις. 

Κλείνοντας την παρουσίαση αυτή για τον ποιητή Φώτη Δημητρόπουλο θέλω να τονίσω ότι : Αν και σκάβει στην Ύπαρξη, δεν κατατρώγουν τις λέξεις του το Έρεβος και το Σκοτάδι. Είναι μια δύναμη που αυτές αποπνέουν και προτείνουν ταξίδια στον κόσμο και είναι γεμάτες αυτοπεποίθηση και όσο ξέρουν να σιωπούν, ξέρουν και να τραγουδούν, δρασκελίζοντας πάντα το κατώφλι της ζωής του αναγνώστη!

-Ικανός ο μισθός σου  ποιητή μας έβαλες στον κόσμο σου μήπως καταλάβουμε τον δικό μας.

ΛΕΩΝΙΔΑ Γ. ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ ΟΜΙΛΙΕΣ-ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ

 

ΛΕΩΝΙΔΑ Γ. ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ

ΟΜΙΛΙΕΣ-ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ

-1-

 

18-3-1972

Φορέας:Διακίδειος Σχολή Λαού Πατρών.

Θέμα : «Αι περί Ηγεμονίας και Ιμπεριαλισμού αντιλήψεις του αρχαίου και νεώτερου κόσμου».

 

-2-

26-3-1973

Φορέας: Διακίδειος Σχολή Λαού Πατρών.

Θέμα: «Η συμβολή της Οικονομικής  στην πολιτική  επιστήμη .»

 

-3-

27-1-1975

Φορέας:Διακιδειος  Σχολή Λαού Πατρών

Θέμα: «Η σημασία της Κοινωνικής Ελευθερίας».

 

-4-

16-2-1976

Φορέας :Διακίδειος Σχολή Λαού Πατρών

Θέμα: «Το χρήμα».

 

-5-

27-2-1977

Φορέας:Διακίδειος Σχολή Λαού Πατρών

Φιλολογικό Μνημόσυνο Τάκη Δόξα

              Θέμα:  «Τάκης Δόξας  ο άνθρωπος και ποιητής».

 

-6-

15-11-1976

Φορέας:Διακίδειος Σχολή Λαού Πατρών

Θέμα: «Γεώργιος Σισίνης ο επαναστάτης της Γαστούνης».

 

-7-

16-3-1977

Φορέας: Παπαχριστοπούλειος Βιβλιοθήκη Αμαλιάδος

Θέμα: Ηγεμονία και Ιμπεριαλισμός στους αρχαίους και νεώτερους χρόνους.

 

-8-

27-3-1977

Φορέας: Πνευματικό Κέντρο Γαστούνης.

Θέμα: Γεώργιος Σισίνης ο Επαναστάτης της Γαστούνης.

 

-9-

20-3-1978

Φορέας: Διακίδειος Σχολή Λαού Πατρών

Θέμα: Η Ελληνική Επανάσταση από άποψη Ευρωπαϊκού Δημοσίου Δικαίου.

 

-10-

19-3-1979

Φορέας: Διακίδειος Σχολή Λαού Πατρών .

Θέμα: Γεράσιμος Μακρυδήμας ο άνθρωπος ο πνευματικός δημιουργός.

 

-11-

19-1-1980

Φορέας: Διακίδειος Σχολή Λαού Πατρών

Θέμα: «Κοινωνικές  ιδέες και  Χριστιανισμός»

 

-12-

2-3-1981

Φορέας: Διακίδειος Σχολή Λαού Πατρών

Θέμα: «Το πολιτιστικό μας πρόβλημα»

 

-13-

 

12-5-1982

Φορέας: Δημοτικό Θέατρο Πατρών-

Εταιρεία Λογοτεχνών  Νοτιοδυτικης Ελλάδος

          Θέμα « Γιάννης Κουτσοχέρας 40 χρόνια πνευματικής προσφοράς».

 

-14-

18-1-1982

Φορέας: Διακίδειος Σχολή Λαού Πατρών

Θέμα: Ο θεσμός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης κύτταρο πρωτογενούς εξουσίας.

 

-15-

 

8-2-1983

Φορέας: Εκπολιτιστικός Σύλλογος Περιβόλας Πατρών

Θέμα: «Ο πολιτιστικός Σύλλογος μέσο πολιτιστικής ανάπτυξης».

 

-16-

12-1-1983

Φορέας: Διακίδειος Σχολή Λαού Πατρών

Θέμα: «Ναρκωτικά η μάστιγα της ανθρωπότητας».

 

-17-

16-5-1982

Φορέας: Πολιτιστικός Σύλλογος Προαστίου Πατρών.

Θέμα: «Τα ναρκωτικά»

 

-18-

25-5-1982

Φορέας: Πολιτιστικός Σύλλογος Λεύκας

Θέμα:  «Τα ναρκωτικά».

 

-19-

24-4-1983

Φορέας: Σταυροπούλειο ίδρυμα Βραχνεϊκων.

Θέμα: «Τα ναρκωτικά».

 

-20-

 

3-4-1983

Φορέας: Διακίδειος Σχολή Λαού Πατρών

Θέμα:   «Ο λαογράφος Ντίνος Ψυχογιός».

(Φιλολογικό μνημόσυνο).

 

-21-

14-3-1984

Φορέας: Διακιδειος Σχολή Λαού Πατρών

Θέμα: «Το Αιγαίο λίκνο του Ελληνισμού».

-22-

 

26-2-1986

Φορέας: Διακίδειος Σχολή Λαού Πατρών

Θέμα: «Το Δημογραφικό μας πρόβλημα.»

 

-23-

3-3-1988

Φορέας: Εταιρεία Λογοτεχνών- Σ.Ε.Ε.Σ.

Θέμα: «Κωστής Παλαμάς 45 χρόνια από το θάνατό του».

 

-24-

30-3-1989

Φορέας: Εταιρεία Λογοτεχνών - Σ.Ε.Ε.Σ.

Θέμα: «Φιλολογικό Μνημόσυνο Δέσποινας Ασημακοπούλου»

 

-25-

16-1-1988

Φορέας: Διακίδειος Σχολή Λαού Πατρών.

Θέμα: «40  χρόνια από την Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του ανθρώπου»

 

-26-

16-11-1989

Φορέας: Εταιρεία Λογοτεχνών -Αίθουσα Σ.Ε.Ε.Σ.

Θέμα: «Η θυσία του Πολυτεχνείου πηγή έμπνευσης των ποιητών μας»

 

-27-

22-11-1990

Φορέας:Εταιρεία Λογοτεχνών - Σ.Ε.Ε.Σ.

Θέμα: «Γεώργιος Σεφέρης 20 χρόνια από το θάνατό του.»

 

-28-

 

17-3-1991

Φορέας: Σύλλογος Ηλείων της Πάτρας

-Μέγαρο Λόγου και Τέχνης

Θέμα: «Η συμβολή της Ηλείας στην εθνεγερσία του 21».

 

 

-29-

 

28-5-1992

Φορέας: Εταιρεία Λογοτεχνών –

Μέγαρο Λόγου και Τέχνης

Θέμα: «Αναφορά στον Κάλβο».

 

-30-

25-2-1993

Φορέας: Διακίδειος Σχολή Λαού Πατρών

Θέμα: «50 χρόνια από το θάνατο του Κωστή Παλαμά»

(Πως είδε το θάνατο του ποιητή ο τύπος της εποχής)

 

-31-

27-2-1993

Φορέας: Διακίδειος Σχολή Λαού Πατρών

Θέμα: «Ο λυρισμός στην ποίηση του Κωστή Παλαμά»

 

-32-

 

25-3-1993

Φορέας: Διακίδειος Σχολή Λαού Πατρών

Θέμα: «Επανάσταση του 21 και Ευρώπη.»

 

-33-

29-4-1993

Φορέας: Διακίδειος Σχολή Λαού Πατρών

Θέμα: «Βορειοηπειρώτες ποιητές.»

 

-34-

18-4-1994

Φορέας: Διακίδειος Σχολή

Θέμα: «Αναφορά στον Ζαν Μορεάς».

 

 

-35-

8-5-1994

Φορέας Παγκύπρια Ένωση Πολυτεκνων

Συνεδριακό Κέντρο Λευκωσιας

Θέμα «Ηρωϊδα Πολύτεκνη  μάνα της Κύπρου»

 

36

23-1-1995

Φορέας :Σύλλογος Λευκαδίων .

Θέμα: « Άγγελος Σικελιανός ο αναστηλωτής της Δελφικής Ιδέας».

 

-37-

9-4-1995

Φορέας :Εταιρεία Λογοτεχνών- Εισαγωγικός

Θέμα: «Αλέκος Μαρασλής ,ο άνθρωπος του αγώνα και του πνεύματος.»

 

-38-

11-12-1995

Φορέας: Σύλλογος Πατρινών  Πρωτευούσης

 «Ο Απόστολος Ανδρέας» Αθήνα.

       Θέμα:   «Ο Πατρινός Μoρεάς τιμή των Γαλατών».

 

-39-

29-6-1996

Φορέας: Πολυτεκνική Οργάνωση Πατρών

Ξενοδοχείο ΑΣΤΗΡ

Θέμα: «Θεόδωρος Γιογκαράκης ο αλτρουιστής γιατρός».

 

-40-

11-12-1996

Φορέας :Πανεπιστημιακό Βήμα-

Μέγαρο Λόγου και Τέχνης.

Θέμα: «Λογοτεχνία στην Πάτρα».

 

-41-

27-1-1997

Φορέας: Εταιρεία Λογοτεχνών-Δημοτική Βιβλιοθήκη.

Θέμα :»Ο θεσμός των βραβείων από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα».

 

-42-

24-11-1997

Φορέας: Εταιρεία Λογοτεχνών-Δημοτική Βιβλιοθήκη.

 Θέμα: «Θεολογία του Καζαντζάκη»

 

 

-43-

 

10-5-1999

Φορέας: Εταιρεία Λογοτεχνών-Δημοτική Βιβλιοθήκη.

Θέμα: «Ο Έρωτας στη Τέχνη».

 

-44-

 

25-10-1999

Φορέας: Σύλλογος Πατρέων Πρωτευούσης. Αθήνα.

                                       Θέμα: «Ωραίο και Δίκαιο.»

 

-45-

10-6-2000

 Φορέας: Λάτσειο Δημοτικό Μέγαρο Πύργου

Λύκειο Ελληνίδων Πύργου

 Θέμα : «Τάκης Δόξας ο άνθρωπος και ποιητής».

 

-46-

 

 

12-6-2000

Φορέας: Εταιρεία Λογοτεχνών-

Δημοτική Βιβλιοθήκη Πατρών

 Θέμα: «Το ωραίο στην Τέχνη»

 

-47-

13-11-2000

Φορέας :Εταιρεία Λογοτεχνών-Δημοτική Βιβλιοθήκη.

Θέμα: Ο Νομπελίστας ποιητής Γιώργος Σεφέρης.

 

-48-

25-11-2000

Φορέας: ΜΟΝΕΥ  SHOW

Ξενοδοχείο -ΑΣΤΗΡ

Θέμα: «Δημογραφική Πολιτική-Δημογραφικό πρόβλημα»

 

-49-

24-11-2001

Φορέας :MONEY SHOW

Ξενοδοχείο -AΣΤΗΡ

Θέμα: «Το μέλλον της οικογένειας στην Ευρώπη του 21^ου αιώνα.»

 

-50-

10-6-2002

Φορέας:  Λύκειο Ελληνίδων Πύργου

Λάτσειο Δημοτικό Μέγαρο Πύργου

Θέμα: «Ο Τάκης Δόξας ο Ανθρωπος και ποιητής»

 

-51-

 

8-6-2003

Φορέας :Σύλλογος των εν Πάτραις Αιτωλοακαρνάνων

Κοσμάς ο Αιτωλός

Ξενοδοχείο ΑΣΤΗΡ

ΘΈΜΑ: «Πολύτεκνη μάνα μια σύγχρονη ηρωίδα»

 

-52-

13-12-2003

Φορέας: Κουρβισιάνειο Πνευματικό Κέντρο Γαστούνης

 Θέμα: «Τάκης Δόξας ,ο ποιητής, ο άνθρωπος».

 

-53-

24-5-2004

Φορέας: Εταιρεία Λογοτεχνών-Δημοτική Βιβλιοθήκη

Θέμα: «Γρηγόρης Πλιάκας ,

ένας ευαίσθητος ποιητής».

 

 

 

                                                -54-

5-9-2004

Φορέας: Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αχαΐας

Ιερά Μονή Ομπλού.

Θέμα : «Παναγιώτης Καρατζάς ο λαϊκός επαναστάτης του 21.»

 

-55-

8-11-2004

 Φορέας: Εταιρεία Λογοτεχνών-Δημοτική Βιβλιοθήκη

Θέμα: «Κωστής Παλαμάς, ο Ποιητής»

 

-56-

19-12-2004

Φορέας :Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αχαΐας

Διακίδειος Σχολή

Ομιλία στην παρουσίαση του βιβλίου του Ανδρέα Καρατζά

Με τίτλο: «ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΡΑΤΖΑΣ Ο ΟΠΛΑΡΧΗΓΟΣ»

 

-57-

26-1-2005

Φορέας :Διακίδειος  Σχολή Λαού Πατρών

Θέμα: «Σύναξη Βοστίτσας, απόφαση ελευθερίας».

 

-58-

19-11-2005

 

Φορέας: ΜΟΝΕΥ SΗΟW

 

 ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΑΣΤΗΡ

Θέμα : «Παγκοσμιοποίηση και Τρομοκρατία».

 

-59-

28-11-2005

Φορέας :Εταιρεία Λογοτεχνών-Δημοτική Βιβλιοθήκη.

         Θέμα: «Ιωάννης Παπαδιαμαντόπουλος ο οικονομικός στυλοβάτης της Επανάστασης.»

         

                                                 -60-

24-5-2009

Φορέας: Διακίδειος Σχολή Λαού Πατρών

Θέμα: «Ναυμαχία του Ακτίου και οι επίγονοι».

 

 

 

 

-61-

14-4-2008

Φορέας: Eταιρεία Λογοτεχνών-Δημοτική Βιβλιοθήκη

Θέμα: «Ανδρέας Κάλβος ο ποιητής των ΩΔΩΝ»

(140 χρόνια από το θάνατό του)

 

 

-62-

3-11-2008

Φορέας: Εταιρεία Λογοτεχνών-Δημοτική Βιβλιοθήκη

Θέμα:  «Παρουσίαση του Βιβλίου Παύλου Μαρινάκη με τίτλο: «ΝΕΚΥΙΑ».

 

-63-

9-3-2009

Φορέας: Eταιρεία Λογοτεχνών-Δημοτική Βιβλιοθήκη

Θέμα : «Παρουσίαση του έργου του Δημήτρη Μπογδανόπουλου με τίτλο «ΦΙΛΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ»

 

-64-

8-5-2009

Φορέας: Οι εκδόσεις περί τεχνών-

Διακίδειος Σχολή Λαού Πατρών

Θέμα: Παρουσίαση του βιβλίου του τ.Υφυπουργου Βασίλη Μ.Μπεκίρη με τίτλο:  «Πως φθάσαμε στην 21^η Απριλίου 1967»

 

-65-

11-3-2010

Φορέας: Noμαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αχαΐας-Εταιρεία Λογοτεχνών-ΟΤΕ Τηλ. Περ. Δ.Ελλάδος

Διακίδειος Σχολή Λαού

Θέμα: Παρουσίαση του βιβλίου του Νίκου Σακελλαρόπουλου με τίτλο: «Το μαύρο Μάμπα»

«Η πιο βάρβαρη παγκόσμια ληστεία»

 

 

-66-

22-3-2010

Φορέας :Εταιρεία Λογοτεχνών-Δημοτική Βιβλιοθήκη

Θέμα: «Παρουσίαση της ποιητικής Ανθολογίας του Α΄ Διαγωνισμού ποίησης.»

 

-67-

25-1-2010

Φορέας: Εταιρεία Λογοτεχνών-Δημοτική Βιβλιοθήκη

Θέμα: «Παρουσίαση της ετήσιας  έκδοσης με τίτλο ΗΛΕΙΑΚΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ 2010.»

 

 

-68-

1-11-2010

Φορέας :Εταιρεία Λογοτεχνών-Διακίδειος Σχολή

Θέμα : «Παρουσίαση του 16^ου τεύχους του περιοδικού «ΑΧΑΙΚΑ».

 

-69-

 

11-12-2010

Φορέας :Δήμος Ανδραβίδας

Θέμα: Παρουσίαση του βιβλίου της Πόπης Μπούνια-Πασαπαλιάρη με τίτλο: «ΟΣΤΡΑΚΑ ΑΝΤΔΡΗΙΔΟΣ»

 

 

-70-

 

14-2-2011

Φορέας: Eταιρεία Λογοτεχνών-Δημοτική Βιβλιοθήκη

Θέμα: «Παρουσίαση του θεατρικού έργου της Πόπης Μπούνια-Πασπαλιάρη με τίτλο: «Οι Ηλείες».

 

-71-

23-3-2011

Φορέας: Δήμος Πηνειού-ΚΑΠΗ Βαρθολομιού

Θέμα: «Επανάσταση του 1821  στην Ηλεία»

 

-72-

16-5-2012

Φορέας: Δήμος Πηνειού-ΚΑΠΗ Βαρθολομιού

 Θέμα: «ΜΗΤΕΡΑ η πηγή μιάς αιώνιας θυσίας»

 

-73-

13-10-2012

Φορέας: Δήμος Πύργου- Λάτσειο Δημοτικό Μέγαρο Πύργου.

Θέμα: Παρουσίαση του βιβλίου της Αγγελικής Νικολούλη με τίτλο:

«Ονειρεύτηκα το δολοφόνο σου».

 

-74-

15-12-2012

Φορέας: Σύλλογος Παναγιώτης Καρατζάς

Παμπελοποννησιακό Στάδιο Πατρών

Θέμα: «Υπαίτιοι της Μικρασιατικής Τραγωδίας»

 

 

-75-

 

10-5-2015

Φορέας: Παγκύπρια Οργάνωση Πολυτέκνων

Ξενοδοχείο  Hilton park Λευκωσίας

Θέμα :   «Γιορτάζει σήμερα η πηγή της ζωής,η Πολύτεκνη Μάνα»