ΛΕΩΝΙΔΑΣ Γ.ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ: ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΚΟΥΡΒΙΣΙΑΝΟΥ

 

ΛΕΩΝΙΔΑΣ Γ. ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ

ΕΠΙΤΙΜΟΣ  ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ

Τηλ.2610 521 086 -6946405993

e-mail:leomargaritis@gmail.com

www.leonidasmargaritis.blogspot.com

                           IΤΕΩΝ  100   26333 ΠΑΤΡΑ

                                                                               

 

                                                                                       Πάτρα   14-9-2022

 

 

 

                                                              Αξιότ.Κύριο

                                        Ανδρεα Μαρίνο

                                        Δήμαρχο  Πηνειού

                                       Γαστούνη Ηλείας

 

                                    

                      Θέμα:Κληρονομιά Αντωνίου Κουρβιάνου

                                                

                                 Aγαπητέ μου Δήμαρχε, Καλησπέρα

                    Ο  αποβιώσας στη Γαστούνη την 9-3-1992 συμπολίτης σας Αντώνιος Ιωάννη Κουρβισιάνος άφησε με τη διαθήκη του γενικό Κληρονόμο του

το Δήμο Γαστούνης.

                  Η Διαθήκη του Δημοσιεύθηκε με την υπ’ αρίθ.25/ΔΔ/341/12-3-1992 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αμαλιάδος.

                 Ο  Δήμος Γαστούνης αποδέχτηκε την Κληρονομία αυτή με την υπ’ αρίθ.21952/22-6-1992 πράξη αποδοχής Κληρονομιάς η οποία καταχωρήθηκε στο γενικό βιβλίο εκθέσεων των βιβλίων Μεταγραφών  του Υποθηκοφυλακείου του Δήμου Γαστούνης με γενικό  αριθμό εκθέσεων 692 στον τόμο 377 και στον αριθμό 48.

                    Μεταξύ των κληρονομιαίων κινητών και ακινήτων περιλαμβάνεται και το περιεχόμενο της με αριθμό 105 θυρίδας της Εθνικής Τραπέζης της Ελλάδος (Υποκατάστημα Πατρών).

                   Η Εθνική Τράπεζα με το υπ΄αρίθ.404/2-12-1992 έγγραφό της ειδοποίησε το Δήμο Γαστούνης ως νόμιμο κληρονόμο του Αντωνίου Κουρβισιάνου να τηρήσει τη διαδικασία του άρθρου 838 και επόμενα του Κ.Πολ.Δ..

                Η προβλεπόμενη διαδικασία  έγινε από εμένα ως πληρεξουσίου δικηγόρου του Δήμου Γαστούνης με το υπ’ αρίθ.26539/23-3-2001 ειδικό  πληρεξούσιο του Συμβολαιογράφου Γαστούνης Γεωργίου Αλεξάνδρου Καλαμαρά  και μετά την υπ’ αρίθ.35/1993 απόφαση του Ειρηνοδικείου Πατρών  διατάχθηκε η διενέργεια απογραφής της κληρονομιαίας περιουσίας του αποβιώσαντος στη Γαστούνη Αντωνίου Ιωάννη Κουρβισιάνου και δη του περιεχομένου της υπ’ αριθ.195 θυρίδος του εν Πάτραις Υποκαταστήματος της Εθνικής Τραπέζης της Ελλάδος.

                                 Με την ως άνω απόφαση του Ειρηνοδικείου Πατρών ορίσθηκε συμβολαιογράφος για την απογραφή, ο συμβολαιογράφος Πατρών Νικόλαος Σπανός και πραγματογνώμονες για την εκτίμηση της περιουσίας που θα απογραφεί οι Χρονόπουλος Κωνσταντίνος και Βασιλακόπουλος Ανδρέας  υπάλληλοι της Α΄ΔΟΥ Πατρών.

    Η απογραφή της θυρίδας και η εκτίμηση των περιλαμβανομένων σ’ αυτή αντικειμένων της κληρονομιάς πραγματοποιήθηκε παρουσία και του εντεταλμένου τραπεζικού υπαλλήλου Διονυσίου Κάπαρη την 18^η του μηνός Ιουλίου του έτους 1994.

          Για την απογραφή συντάχθηκε η υπ’ αρίθ.3.168/18-7-1994 έκθεση απογραφής θυρίδας του συμβολαιογράφου Πατρών Νικολάου Γεωργίου Σπανού.

    Μετά την απογραφή και την εκτίμηση του περιεχομένου της θυρίδας τα αντικείμενα που απογράφτηκαν  ανατοποθετηθήκαν στη θυρίδα με αριθμό εκατόν δέκα έξι(116) η οποία κλείστηκε , κλειδώθηκε καλά και μου παραδόθηκε ένα κλειδί εις διπλούν.

    Επίσημο αντίγραφο της εκθέσεως απογραφής είχα στείλει στο τότε  Δήμαρχο  αμέσως μετά την ολοκλήρωση της απογραφής όπως και γνωστοποίησα  τις υποχρεώσεις του Δήμου προς τους δύο υπαλλήλους εκτιμητές της Α΄  ΔΟΥ Πατρών και προς την Εθνική Τράπεζα.

Μάλιστα στην τελευταία μου από 31-7-2008 επιστολή  προς τον τότε Δήμαρχο Γαστούνης Αλέξιο Καστρινό ζητούσα πέραν των άλλων να  έλθει στο γραφείο μου  νόμιμος εκπρόσωπος    του Δήμου στον οποίο να παραδώσω τα κλειδιά της θυρίδας.

   Έκτοτε ούτε φωνή ούτε ακρόαση υπήρξε εκ μέρους του Δήμου Γαστούνης-Πηνειού.

   Μέχρι που προ ημερών σε μετακόμιση του περιεχομένου των Γραφείων του  από την πόλη των Πατρών στην κατοικία μου (Ιτεών 100) βρήκα φυλαγμένα τα δύο κλειδιά της θυρίδας.

   Κύριε Δήμαρχε λυπάμαι  για την αδράνεια που παρατηρήθηκε εκ μέρους των υπηρεσιών του Δήμου ως εκ τούτου  υποχρεώνομαι  να επανέλθω για ένα ζήτημα που ασχολήθηκα πολλά χρόνια πριν όταν ακόμη ήμουν εν ενεργεία Δικηγόρος.

Ελπίζω  στη δική σας πλέον παρέμβαση ώστε να παραληφθούν εκ μέρους του Δήμου τα αντικείμενα-ενθύμια της προσφοράς του εγγενούς αείμνηστου συμπολίτη μας Αντώνιου Κουρβισιάνου τα οποία εκτός της χρηματικής τους αξίας αποτελούν αξιόλογα ενθύμια μίας ζωής προσφορά  και αξίζει να τοποθετηθούν και να εκτίθενται σε μια προθήκη στο Κουρβισιάνειο Πνευματικό Κέντρο της πόλης μας.

                          Με φιλικούς χαιρετισμούς

 

                           Λεωνίδας Γ. Μαργαρίτης

                                  Επίτ.Δικηγόρος

 

 

ΛΕΩΝΙΔΑ Γ.ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ: AΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΛΑΤΩΝ ΔΕΛΤΑ

 

AΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΛΑΤΩΝ ΔΕΛΤΑ

 

H εθνική μας αλήθεια βρίσκεται   ευδιάκριτα σημειωμένη στην πλέον αδιάψευστη σελίδα της ιστορίας μας που είναι η ελληνική ποίηση, από τον Όμηρο μέχρι τις μέρες μας.

Ο ποιητικός  μας  λόγος κατοπτρίζει από πού είμαστε.

Το πρόσωπό μας ως λαού που υπήρξαμε, που είμαστε και εξακολουθούμε να υπάρχουμε και σήμερα.

Η ποίηση σ’ αυτό τον τόπο, δεν υπήρξε παιχνίδι φαντασίας, υπήρξε ζωή και σε τελευταία ανάλυση υπήρξε Παιδεία.

 

Τα πιο υψηλά διδακτήρια και οι πιο υποδειγματικές  εκκλησίες που λειτούργησαν ποτέ στον κόσμο υπήρξαν τα αρχαία ελληνικά θέατρα όπου ο ποιητικός λόγος, διαμοιράζονταν σαν ένα είδος άρτου  της ψυχής με δικαιοσύνη.

 

Ο ποιητικός μας λόγος υπήρξε ο εκφραστής της μοναδικότητας γιατί μέσα από τους ποιητές  λειτουργεί ο ίδιος ο κόσμος και η φωνή τους είναι η φωνή του κόσμου αυτού.

 Εικόνα του φυσικού περιβάλλοντος και φωνή του ανθρώπου του οποίου η παρουσία αποτέλεσε το κέντρο της ελληνικής καρδιάς και της ελληνικής σκέψης.

Ο λόγος του Θεού όλων των θρησκειών επενδύεται με λέξεις και αναδύεται μέσα από τον άνθρωπο διά μέσου των ποιητών μας.

       Πράγμα που σημαίνει πως ο άνθρωπος είναι το ιερό του Θεού.

Έτσι η διεθνής Παιδεία θα μπορούσε να διδάσκει πως το πρώτο πράγμα που πρέπει να μαθαίνει κανείς όταν έρχεται στον κόσμο είναι η μέση   αλήθεια, η οποία συνίσταται στο ότι κάθε μικρόσωμο πλάσμα από μας κλείνει μέσα του μια δυσανάλογη προς το σωματικό του περίγραμμα υπαρξιακή διάσταση.

       Πρόκειται για εσωτερικές  δυνάμεις που έχτισαν τα ομηρικά έπη, έκαναν τον άνθρωπο να μείνει ολόκληρους μήνες στο διάστημα και να περπατήσει στο φεγγάρι.

 Ακόμη και μέσα στο μύθο προβάλλει η διαίσθηση και ο νους των Ελλήνων  που  κατόρθωσαν εδώ και χιλιάδες χρόνια μιλώντας για ορισμένα θέματα να πούνε  την τελευταία λέξη.

 

Αυτό που ονομάζουμε ποίηση , έρχεται από πολύ μακριά και δεν αποκλείεται να πηγαίνει πολύ μακριά.

 Και αν το δεύτερο αυτό είναι  τόσο αληθινό όσο και το πρώτο, τότε η πορεία αυτή προς το μέλλον βρίσκεται μέσα μας και μέσα στις ψυχές των παιδιών των νηπιαγωγείων μας.

 

Μέσα σ’ αυτό τον κύκλο της νεότερης εσωτερικής λειτουργίας της ποίησης εντάσσεται και ο αποψινός τιμώμενος δημιουργός της Τέχνης της ποίησης και των  εικαστικών.

Πρόκειται για το φίλο Aλεξανδρο Πλάτωνα Δέλτα, μέλος της Εταιρείας Λογοτεχνών Ν.Δ. Ελλάδος.

Φιλολογικό άλλως,  Λογοτεχνικό ψευδώνυμο του κατά κόσμο  Αλέξανδρου Δημόπουλου.

Ο φίλος μας Αλέξανδρος γεννήθηκε στην Κομοτηνή από Πελοποννησίους (Γορτύνιος ο πατέρας) γονείς  μια και  ήταν δημόσιος υπάλληλος.

 Οι γονείς του μετά τη γέννησή του μετακόμισαν στην πόλη των Πατρών όπου και μεγάλωσε.

Εδώ έμαθε και τα πρώτα του γράμματα.

Το 1970 έφυγε για το εξωτερικό μη αντέχοντας τη Δικτατορία των Συνταγματαρχών.

Εκεί εργάσθηκε σαν βοηθός μηχανικού σε γκαζάδικα και αργότερα σε διάφορα ξενοδοχεία και σε κρουαζερόπλοια ως  μπάρμαν.

Στη  διαδρομή της ζωής του έκανε το γύρω του κόσμου σε όλες της ηπείρους όπου άφησε τα χνάρια του.

Από το Κέιπ Τάουν μέχρι τη Νέα Υόρκη και από το Χογκ Κόγκ μέχρι το Ρίο ντε Τζανέιρο. Από την Αυστραλία.Νεα Ζηλανδία, Νησιά του Σολομώντα,Ιαπωνία,σχεδόν ολόκληρη την Ευρώπη. Ισραήλ. Αιγυπτο. Μεξικό, Παναμά. Αργεντινή,Υεμένη,τα νησιά Σούβα,Λάς Πάλμας,Ταϊτή.Μαγιόρκα.Χονολουλού.Μαλβίδες.Μπαχάμες  Άγιο Δομίκικο και Κούβα.

 

Το έτος 1974 με την κήρυξη  Γενικής Επιστράτευσης, επέστρεψε εσπευσμένα για να υπηρετήσει την πατρίδα.

 

Μετά από λίγους μήνες έφυγε για το Παρίσι όπου κι έκανε για βιοποριστικούς λόγους, διάφορες εργασίες.

 

Στη συνέχεια ξαναδούλεψε σε  κρουαζιερόπλοια μέχρι το 1979 οπότε οριστικά επέστρεψε στην Ελλάδα για να ασχοληθεί με επιχειρήσεις.

 

Συνδικαλιστικά ενεργοποιήθηκε στο Σύνδεσμο Βιομηχανιών ετοίμου ενδύματος Πελοποννησου , Ηπείρου και Ιονίων Νήσων.

 

Από τη θέση  του  αντιπροέδρου αγωνίστηκε για τη δημιουργία του Εθνικού Ελληνικού Κέντρου Ενδύματος Α.Ε. που θα παρείχε στους κατασκευαστές ενδυμάτων και συναφών ειδών, τεχνογνωσία και στρατηγική γύρο από τις τάσεις μόδας  σε διεθνές επίπεδο.

 

Στη Λογοτεχνία άρχισε να κάνει την παρουσία του  γύρω στα 1988 και το 1995  κυκλοφόρησε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο: «Η σκοτεινή πλευρά του Φεγγαριού».

 

Ακολούθησαν δεκαπέντε ακόμη έργα του.

-«Περίπατος στο μισό σκοτεινό της Πολιτείας» 2.000.

-«Σεργιάνι στο περιβόλι με τις αναμνήσεις» 2001

-«Των δακρύων τα Παιδιά» 2.001

-«Διατομή» 2001

-«Οι μικρομεσαίοι 2.002

-«Οι σκοτεινοί  φράκτες του ουρανού» 2003

-«Ραμάλα» 2003

-«Μέρμηγκας ο Μέγας» 2003

-«Γκουαντανάμο» 2003

-«Χορεύοντας με τον Έρωτα»| 2005

Η ίδια συλλογή επανακυκλοφόρησε από τις εκδόσεις: Οσελότος  2013

 

Eπίσης από τις εκδόσεις Οσελότος έχουν κυκλοφορήσει

-«Eρώς εν πλώ» 2011

«Ταξιδεύοντας με το χρυσάνθεμο» 2011

«Λαμόγια και Τηλεόραση» 2012 

«Μεσημβρινό Ηλιοτρόπιο» 2013

«Επιμύχια» 2014.

 

Το 2008 μετά από πρόταση του Τριπολιτσιώτη ποιητή Χρήστου Στρατηγόπουλου έγινε δεκτός και ενεργό μέλος του σωματείου «INTERNATIONAL SOCIETY OF GREEK  WRITERS &ARTIST».

 

Ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί σε διάφορα λογοτεχνικά έντυπα «Κλεοπάτρα» «Οροπέδιο» «Δευκαλίων» «Φωνή του Έμπορα» «Μυρτίλος» και άλλα.

 

   Έχει βραβευθεί από τον Δ.Ε.Ε.Λ. το έτος 2009 για την προσφορά του στα Ελληνικά Γράμματα.

 

 Το 2010 τιμήθηκε με βραβείο από τον Πολιτιστικό Οργανισμό του Δήμου Αθηναίων για την προσφορά του στη Λογοτεχνία.

Το 2009 τιμήθηκε με βραβείο από την  THE AUSTRIAN  REPRESENTATVE OF THE UNITED  CULTURAL CONVENTION  για ποίημα αφιερωμένο στη Μάνα.

 

Το 2010 τιμήθηκε με το Α΄  Βραβείο για το ποίημα «Κενός χώρος»

 

Το 2011 βραβεύθηκε με το Α΄  Βραβείο για το ποίημα του «Ηθικές αξίες και Μαμωνάς».

 

Και τα δύο αυτά ποιήματα περιλαμβάνονται στη συλλογή του με τον τίτλο «Μεσημβρινό ηλιοτρόπιο»

 

Το 2011 του απονεμήθηκε τιμητικό βραβείο για τη συμμετοχή του στην 32^η Γιορτή των Ποιητών.

Την ίδια χρονιά τιμήθηκε με βραβείο από το αγγλικό «MAGAZINE MDNIGHT    για  την παρουσία του στο βιβλίο “ANTHOLOGY”  της Δ.Ε.Ε.Λ.

 

Το  έτος 2012 βραβεύθηκε με το Α΄βραβείο για το έργο του «ΕΡΩΣ ΕΝ ΠΛΩ»

 

Το έτος 2013 έλαβε τιμητικό βραβείο για το συγγραφικό του έργο: «Λαμόγια και Τηλεόραση»

Βιβλία του ποιητή έχουν παρουσιαστεί και σε διεθνείς Φεστιβάλ Βιβλίου όπως στο Edinburgh  Festibal.

 

Eπίσης συμμετείχε με ποιήματά του  σε δύο ποιητικά βιβλία:

Το «Κι εσύ το είδες» 2013 και το «Ποιητική Ανθολογία 27 φωνές ψυχής¨2013.

 

Στον εικαστικό χώρο έκανε την παρουσία του με δυο ατομικές εκθέσεις η πρώτη το 2006 με τίτλο «26 σπουδές για το δάκρυ της ιστορίας στο περιθώριο μιάς μπαρότσαρκας» και τη δεύτερη το 2008 με τον τίτλο «Ομίχλης τοπίο».

 

 

Κάνοντας μια αναφορά στην ποίηση του αγαπητού μου φίλου και μέλους της Εταιρείας Λογοτεχνών δεν μπορώ παρά να σταθώ πρώτα-πρώτα στο ποίημα του με τίτλο:

 |ΤΑ ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ

(Moυ θυμίζει και τα δικά μου επαναστατικά χρόνια…)

Τι υπέροχα νεανικά και επαναστατικά

Ήταν τότε τα συνθήματα!

Μιλάγανε λέει, για «παιδεία» και «ελευθερία».

Μα κι εκείνο το άλλο, το «1-1-4» που μίλαγε

για τους κηφήνες που παραβίαζαν το σύνταγμα.

 

Μετά ενηλικιώθηκαν πιάνοντας απάγκιο

σε κομματικό μηχανισμό    ή στο δημόσιο,

σαν έκφραση κομματικής δεδηλωμένης.

 

Τα χρόνια περνάνε μεταξύ φθοράς και απραξίας

κι εκείνα τα γεμάτα οργή

μα και ελπίδα πρόσωπα, χάσανε τη λάμψη τους.

 

Χρόνια αργότερα, τα ξανασυναντήσαμε

Όμως, ρυτιδιασμένα είναι τα κατακαημένα.

΄Εχουν χάσει και τον προσανατολισμό τους.

-Αστα αδελφέ  μου, να μη στα λέω.-

αποχτήσανε αρθριτικά και πρεσβυωπία.

Τώρα τα βλέπουμε γερασμένα.

να στηρίζονται

Απ’ το να χέρι  στη μαγκούρα

Και απ΄ τ΄ άλλο σε νέα   ολόφρεσκα συνθήματα

που στην καταπίεση αντιστέκονται με… «σθένος!»

Και στην αμμουδερή παραλία της Μαρφίν

ανάψανε φωτιές τον Μάη να τραγουδήσουν

και την έγκυο σκύλα του…καπιταλισμού

να κάψουνε, προς παραδειγματισμό.

Και τα αγάλματα, μνημεία της μνήμης, θα βάψουνε

-με το χρώμα της ελπίδας…το μαύρο -

και τα υπέροχα νεοκλασικά θα βάψουνε.

Κι όταν απ’ τον κάματο κουράζονται

κάνουν διάλειμμα

παίζοντας το παιδικό παιχνίδι

«κλέφτες κι αστυνόμοι»

σε δρομους

ή σε γήπεδα-προβατοπωλεία.

 

 

Ο ΔΡΟΜΟΣ

 

Κ' εκεί που περπατάς στο δρόμο ανέμελα,

βλέπεις, στην άκρια, μια ταμπέλα

που γράφει 71.

Είναι η χρονοσήμανση του δρόμου.

Κοντοστέκεσαι να πάρεις μια ανάσα

και ξανακοιτάζεις την ταμπέλα.

Πράγματι, γράφει 71,

-δεν διάβασες λάθος-.

Τι διάολο ρε παιδιά, λες, με περιπαιχτική διάθεση,

τρέχοντας έφτασα μέχρις εδώ.

Σαν να σε σπρώχνει η περιέργεια

γυρίζεις και κοιτάς πίσω, προς την Ανατολή.

Προσπαθείς, αν είναι δυνατόν, να δεις τ' αχνάρια σου.

Τα βλέπεις όλα θαμπά.

-Μάλλον φταίει η πρεσβυωπία-.

Κάποτε είχες όραση αετού. Σήμερα, απλά χαμογελάς συγκαταβατικά κι αναρωτιέσαι:

Διάολε, που στην ευχή είναι τα ματογυάλια ;

‘'Άσε τα ερωτήματα για το παρελθόν και προχώρα

παρά κάτω'', λέει ο αντιφωνητής, μέσα σου, και συμπληρώνει,

''αρκετά έκατσες στα 71, έχεις κι άλλο δρόμο''.

Μπροστά σου η δύση

φαντάζει

σαν ωραία κορασίδα.

Παρθένα μεν, αλλά και μυημένη

στους μυστικούς έρωτες του σύμπαντος!

Χαμογελάς και λες σαν άλλος τραγοπόδαρος

θεός Πάνας: κολασμένοι έρωτες, σας έρχομαι!

 Α.Π.Δέλτα

 

Λεπτομέρεια:

Σήμερα ψάχνοντας σε παλιά στικάκια σκόνταψα πάνω

σ' αυτό το ποίημα που κατά πάσα πιθανότητα το έγραψα

όταν ήμουν 71.

 Η αλήθεια είναι ότι δεν θυμόμουν αν είχα

γράψει ποίημα -περιπαιχτικό- για την ηλικία μου. Όμως

ανεξάρτητα από την ηλικία μου, ελόγου μου θα είμαι πάντα

σφόδρα ερωτευμένος με τις ηδονικές κραυγές του σύμπαντος

και όλων των ζώντων κατοίκων του Πλανήτη μας!

 

Κλείνοντας την αποψινή μου αναφορά στη ζωή και το έργο του αγαπημένου μας ποιητή Αλέξανδρου Πλάτωνα Δελτα θα του πω δυο λόγια σε προσωπικό επίπεδο καρδιάς.

 

 

 

Αγαπητέ φίλε,

 

Δεν θα μπορούσες ως Πλάτων να αντιμετωπίσεις με διαφορετική θεώρηση τη ζωή από ότι ο Ήρωας του,  Σωκράτης.

Φίλε μου Αλέξανδρε νεοέλληνα Ποιητή με βαθιές ρίζες στην Αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία, εσύ δεν επιζητείς παρηγορητικούς λόγους και παραμυθίες, αντιμετωπίζεις το σύγχρονο Δράκοντα ίσος προς ίσο.

 Ακόμη και με υπερβάλλουσα δύναμη , θάρρος  και ανδρεία.

Άλλωστε η ίδια η πορεία της ζωής σου το αποδεικνύει.

 Ως Λεωνίδας με την ίδια περίπου με σένα θεώρηση ζωής, θα σου απευθύνω ένα  ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΓΕ για την μέχρι σήμερα ηρωική σου στάση.

 

 Όπως ηρωική είναι πάντα για τους γενναίους και αυτή η έξοδος από αυτό το τούνελ-λαβύρινθο που   το ονομάζουμε ζωή.

 

 Σού εύχομαι να είναι και αύθις νικηφόρος ο αγώνας σου και να συνεχίσεις τη δημιουργική πνευματική πορεία σου με την παραγωγή πνευματικών αγαθών και άφησε τον περίεργο και σκοτεινό ιππότη να περιμένει στη στάση.

Λεωνίδα Γ.Μαργαρίτη : ΠΡΟΚΑΛΩ TO ΔΗΜΑΡΧΟ ΠΑΤΡΕΩΝ ΚΩΣΤΑ ΠΕΛΕΤΙΔΗ

 

ΠΡΟΚΑΛΩ   TO  ΔΗΜΑΡΧΟ ΠΑΤΡΕΩΝ ΚΩΣΤΑ ΠΕΛΕΤΙΔΗ

                                                                             

                                      Λεωνίδα Γ.Μαργαρίτη Επίτ.Δικηγόρου

                                τεως Δημοτικού  και Νομαρχιακού Συμβούλου

                                 Αντιπροέδρου Α.Σ.Π.Ε.

                                                                 

                                             Αγαπητέ και αξιότιμε Κύριε Δήμαρχε της πόλεως των Πατρών με το σημερινό σημείωμα μου, σε προκαλώ και σε προσκαλώ.

                            Σήμερα είχα την ευκαιρία λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεών μου, να περάσω από τα πλέον κεντρικά σημεία της πόλεως.

                          Διήλθον τας οδούς Κορίνθου  και  Μαιζώνος.

                         Δεν γνωρίζω εάν εσείς κυκλοφορείτε στην πόλη της οποίας οι πολίτες σας επέλεξαν Δήμαρχο.

                        Εγώ πάντως σήμερα διαπίστωσα πως αυτή η πόλη ατυχώς κυριαρχείται από το μαύρο  και κόκκινο χρώμα.

                       Και μη μου πει κανείς χαριεντιζόμενος πως δεν είναι τίποτε το ασύνηθες αφού αυτά τα χρώματα  αντιπροσωπεύουν τα χρώματα  της «ΠΑΝΑΧΑΙΚΗΣ».

                      Ας αφήσουμε όμως  τους αστεϊσμούς  και  ας μιλήσουμε υπεύθυνα και σοβαρά.

                      Αυτά τα χρώματα χρησιμοποιούν σήμερα  οι ακραίοι για να ρυπαίνουν τα μνημεία και την ιστορία της πόλεως.

                    Αρχικά πέρασα από το σπίτι που γεννήθηκε ο Εθνικός μας Ποιητής Κωστής Παλαμάς το οποίο ευτυχώς αγόρασε ο συμπολίτης σύγχρονος Μαικήνας Αθανάσιος Στεφανόπουλος και το μετέτρεψε σε «ΣΤΕΓΗ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ».

                      Είναι  το πρώτο μνημείο της πόλης που έχουν βεβηλώσει οι σύγχρονοι Ούνοι.

                  Σειρά είχε το Παράρτημα του Πανεπιστημίου Πατρών, κι αυτό παραμένει σε αθλία κατάσταση, πάνω στο σώμα του οποίου κυριαρχεί το κόκκινο και το μαύρο χρώμα, αλλά και μια κουρελού  που αποτελεί το σήμα κατατεθέν της Παιδείας μας.

                  Ακολούθησε η οπτική μου πορεία περνώντας από το Αρσάκειο του οποίου αν και  ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί η επισκευή, πέρασε και από εδώ ο Αττίλας  και το βεβήλωσε. Δεν προλάβατε  ούτε καν να το εγκαινιάσετε .

                    Τέλος πέρασα από την Πλατεία Εθνικής Αντιστάσεως η οποία ατυχώς ίσως θα έπρεπε να ονομάζεται  Πλατεία Υποτέλειας μια κι εδώ εμφανίζεται το αίσχος του αίσχους .

                   Κάτι που είναι ορατό και από την επισυναπτόμενη φωτογραφία.

                  Κύριε Δήμαρχε εάν όλα αυτά που συμβαίνουν στην πόλη μας ανταποκρίνονται στα πιστεύω σας και τη φιλοσοφία σας, είναι καλό και πρέπον να ενημερώσετε τον πατραϊκό λαό, για να μην τρέφει ψευδαισθήσεις και αυταπάτες.

           Αν πάλι δεν συμφωνείτε με όλα αυτά  θα πρέπει πάραυτα να αναλάβετε πρωτοβουλίες.

                  Δεν έχετε  παρά να προβείτε στις εξής ενέργειες :

                 1.Nα περιφρουρήσετε την πόλη  και να την προστατεύσετε από τους βαρβάρους Μαύρους και Ερυθρούς.

               2.Να τοποθετήσετε-διορίσετε μόνιμο φύλακα στην πλατεία Εθνικής Αντιστάσεως, έτσι ώστε το σύμβολο  και το Μνημείο Εθνικής Ιστορίας μας ,  να πάψει να αποτελεί αντικείμενο  βεβήλωσης  από τα στίφη των εγχώριων Ούνων.

 

                3.Να παραπέμπετε  στη Δικαιοσύνη μέσω των αρμοδίων Αστυνομικών οργάνων όσους συλλαμβάνονται να ασχημονούν στα σύμβολα του Έθνους μας .

                Όπως ασφαλώς  σας είναι γνωστό στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη στην Πλατεία Συντάγματος των Αθηνών υπάρχει μόνιμη φρουρά για να αποδίδονται τιμές  και να υπάρχει προστασία στα σύμβολα του Έθνους μας, στην πόλη μας γιατί αυτή η μεταχείριση; 

              Κύριε Δήμαρχε, δεν νομίζετε πως κι εδώ στην πόλη μας έχουμε υποχρέωση ως εκπρόσωποι του λαού της, να προστατεύσετε τα όσια και τα ιερά με ένα μόνιμο υπάλληλο-φρουρό;

             M’ αυτό μου το σημείωμα-άρθρο , σας προκαλώ και πάλι, εάν παρ’ ελπίδα δεν πράξετε τίποτα από όλα τα παραπάνω δεν σας απομένει πλέον καμιά άλλη οδός διαφυγής, πλην εκείνης της παραιτήσεώς σας.

           Λυπάμαι ειλικρινά για την κατάντια της πόλης μας…

ΛΕΩΝΙΔΑ Γ.ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟ ΔΗΜΑΡΧΟ ΠΑΤΡΕΩΝ ΚΩΣΤΑ ΠΕΛΕΤΙΔΗ

 

 

ΑΝΟΙΧΤΗ  ΕΠΙΣΤΟΛΗ   ΛΕΩΝΙΔΑ Γ.ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ

 

Επιτ. Δικηγόρου- Προέδρου Εταιρείας Λογοτεχνών,

τ.Δημοτικού Συμβούλου Πατρέων, τ.Νομαρχιακού Συμβούλου Αχαΐας ,Αντιπροέδρου Α.Σ.Π.Ε.

 

ΣΤΟ ΔΗΜΑΡΧΟ ΠΑΤΡΕΩΝ ΚΩΣΤΑ ΠΕΛΕΤΙΔΗ

                                                                           

                                         Αγαπητέ Κύριε Δήμαρχε

 

                     Καλή σας ημέρα, Καλό Μήνα και Καλό Φθινόπωρο.

Με την έναρξη της Ινδίκτου  επιθυμώ να διατυπώσω δημόσια το παράπονο μου στο Δήμαρχο της πόλης μας.

Νιώθω πως συστηματικά όσες φορές και εάν σας απηύθυνα κάποια επιστολή μου, η επιστολή μου έμεινε όχι μόνο   αναπάντητος αλλά και το αίτημα μου αγνοήθηκε.

 

Δεν ξέρω πώς θα χαρακτηρίζατε κάποιον από την Κυβέρνηση της χώρας είτε αυτός ήταν Υπουργός, η

Υφυπουργός η και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός , εάν ως Δήμαρχος της πόλεως των Πατρών  στέλνατε ένα αίτημα, ένα  υπόμνημα, ένα έγγραφο, τέλος πάντων και σ’ αυτό το έγγραφο σας όχι μόνο δεν σας απαντούσε  αλλά ούτε έβαζε κάποιον παρακατιανό ,να σας  γράψει δύο λόγια, δικαιολογίες  έστω για να σας αποφύγει, αλλά σας αγνοούσε παντελώς σαν να μην υπάρχετε καν;

 

Δεν ξέρω σε ποια δημοκρατία του κόσμου οι ηγέτες της αδιαφορούν παντελώς στα όποια  αιτήματα των πολιτών τους είτε είναι ατομικής φύσεως η είναι γενικών υποθέσεων. Κύριε Δήμαρχε,

 

 

Σας έχω στείλει τα παρακάτω έγγραφα  και για τα αντίστοιχα ζητήματα που αφορούν όχι προσωπικά μου  θέματα αλλά ζητήματα που αφορούν το σύνολο του λαού αυτής της πόλεως  η οποία αν και δεν είστε γόνος της όπως  ασφαλώς και εγώ σας τίμησε με το αξίωμα του Δημάρχου της.

 

Μέχρι σήμερα σας έχω είτε προσωπικά είτε ως εκπρόσωπος φορέως της πόλεως τα παρακάτω έγγραφα:

 

1.Τό από  28-8-2014   έγγραφο της Εταιρείας Λογοτεχνών με το οποίο ζητήθηκε η  επαναφορά της προτομής του   Αρίστου Δημάρχου, κατά τον  ιστορικό της πόλεως των Πατρών Βασιλείου Λάζαρη, Δημητρίου Βότση στη θέση  που  αρχικά  την  τοποθετήθηκε ο Λαός των Πατρών,    με  ομόφωνη απόφαση(25-6-1918)  του Δημοτικού  Συμβουλίου Πατρέων    στη Πλατεία  Τριών Συμμάχων Δυνάμεων.

 

Η μετατόπιση της προτομής έγινε αυθαίρετα,  χωρίς  απόφαση του  Δημοτικού Συμβουλίου το έτος 2.000  σε μικρή  χωρίς φωτισμό τριγωνική έκταση στη συμβολή των οδών Βότση και Οθωνος-Αμαλίας,  όπου συνυπάρχουν  ένα ΚΑΦΑΟ του Ο.Τ.Ε., ένας υποσταθμός της ΔΕΗ  και κάδοι απορριμμάτων του Δήμου.

 

2.Το από 13-9-2014  έγγραφο της Εταιρείας Λογοτεχνών και (νεότερο με αριθ.πρωτ.127216/27-10-2016) με το οποίο ζητήσαμε την μετονομασία της  οδού Κορίνθου σε Λεωφόρο Κωστή Παλαμά.

Τεκμηριώσαμε  την πρότασή μας στην  αναγκαιότητα να τιμηθεί επαρκώς από την πόλη  που  γεννήθηκε ο εθνικός μας ποιητής αφ’ ενός  και   να   προβάλετε  στο εξής η Στέγη Γραμμάτων-το σπίτι που γεννήθηκε  ο ποιητής  και ο δρόμος αυτός  στο εξής,  λόγω  της μελετώμενης αντιδρόμησης, θα οδεύει πλέον προς   Ολυμπία   και θα συνδέει νοερά  την πόλη μας με τη γενέτειρα των Ολυμπιακών Αγώνων, τον   ύμνο των οποίων συνέθεσε  ο Εθνικός μας  ποιητής   Κωστής Παλαμάς.

 

        3.Το  από 17-3-2015 προσωπικό μας  μήνυμα-αίτημα  με το  οποίο επεσήμανα την  θλιβερή κατάσταση που επικρατεί για χρόνια τώρα ακριβώς απέναντι  από τό Θρησκευτικό και Αρχιτεκτονικό  Μνημείο  του Ιερού Ναού του Αγίου Ανδρέου  τόσο  εξ απόψεως καθαριότητας όσο και από την  ύπαρξη μίας μόνιμης λίμνης υδάτων επί της  οδού έμπροσθεν της υφισταμένης έναντι  του ναού Ιχθυόσκαλας  που καθιστά  αδιάβατο την παραλιακή οδό για τους διερχομένους.

 

4.Το από  27-10-2016  νεότερο έγγραφο    της Εταιρείας Λογοτεχνών(Αριθ.πρωτ.127211/27-10-2016)   με το  οποίο  επαναφέραμε το αίτημα της  μεταφοράς της προτομής του μέγιστου των Δημάρχων στην Πλατεία Τριών Συμμάχων Δυνάμεων εκεί που τον έστησε η αγάπη του λαού των Πατρών και η ομόφωνη απόφαση(25-5-1918) του Δημοτικού Συμβουλίου Πατρέων .

 

5. Το από  21-10-2016  έγγραφο της Εταιρείας Λογοτεχνών(Αριθ.πρωτ.127658/21-10-16)  με το οποίο διατυπώσαμε το αίτημα-πρόταση ονοματοθεσίας του Πάρκου της Ακτής Δυμαίων σε  Πάρκο «Θεόδωρος ΄Αννινος».

 

 Την πρόταση αυτή κάναμε  για να αποδοθεί η οφειλόμενη τιμή προς τον αείμνηστο Δήμαρχο της πόλεως Θεόδωρο ΄Αννινο ο οποίος πρώτος αυτός άρχισε τη δημιουργία του πάρκου  με επιχωμάτωση και  με το φύτεμα πολλών  καλοπιστικών δένδρων .

 

        Διετέλεσε δήμαρχος Πατρέων για 14 έτη, δηλαδή για τις περιόδους 1964-1967, 1975-1978, 1978-1982 και 1982-1986. Σημειωτέου ότι το 1964 υπογράφηκε το προεδρικό διάταγμα για την ίδρυση του Πανεπιστημίου και το 1966 έγιναν τα εγκαίνιά του στο παράρτημα της οδού Κορίνθου.

 Έδωσε μεγάλη βαρύτητα στο Πατρινό Καρναβάλι και το ανέδειξε όχι μόνο σε πανελλήνιο, αλλά και σε διεθνές επίπεδο.

 Επίσης πραγματοποίησε πολλά δημοτικά έργα, διαμορφώνοντας και δημιουργώντας πλατείες σε πολλές συνοικίες της Πάτρας.

 Ένας Δήμαρχος που αξίζει αυτή την τιμή εκ μέρους του λαού της πόλεως.

 

Με την ευκαιρία αυτή θα θέλαμε να σημειώσουμε με ικανοποίηση πως ο Δήμος Πατρέων υπό την ηγεσία σας τίμησε πρόσφατα δύο σημαντικούς συμπολίτες, τον  εν ζωή  αθλητή Κώστα Πετρόπουλο δίνοντας το όνομα του στο Κλειστό  Στάδιο  στο Κουκούλι   και τον    προ έτους αποβιώσαντα  μουσικοσυνθέτη Θάνο Μικρούτσικο  του  δίδοντας το όνομα του    στο Θέατρο Τέχνης.

 Γι’ αυτές τις  τιμές     συγχαίρουμε τη Δημοτική Αρχή και το Δήμαρχο Κώστα Πελετίδη.

   Στα ανωτέρω αιτήματα αναμένουμε απαντήσεις.

Μετά τιμής

Για την Εταιρεία Λογοτεχνών

Λεωνίδας Γ. Μαργαρίτης