Η ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ
ΝΟΤΙΟΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Σας προσκαλούμε να παραστείτε στην παρουσίαση
της ποιητικής συλλογής
του
ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ
με τίτλο
«Μυσταγωγία»
που θα γίνει
την 12η Δεκεμβρίου και ώρα 7.00 μ.μ
στην αίθουσα εκδηλώσεων
της Φιλαρμονικής Εταιρείας-Ωδείου Πατρών
(Ρήγα Φεραίου αριθ. 7)
Το βιβλίο θα παρουσιάσουν οι :
ΜΑΡΙΑ ΚΑΡΕΛΑ
Πεζογράφος-Ζωγράφος
ΦΩΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ
Καθηγητής-Συγγραφέας
Την εκδήλωση θα συντονίσει
ο πρόεδρος της Εταιρείας Λογοτεχνών.
Η παρουσία σας θα μας τιμήσει ιδιαιτέρως.
ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΣΤΟΝ Γ.Α.ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
Γιώργο ,εγώ νομίζω ότι μπορώ να σε προσφωνώ απλά με το όνομά σου γιατί είμαι εκείνος που έκλεισε τα μάτια του Πατέρα σου, είμαι εκείνος που στάθηκα μέχρι το τέλος δίπλα του χωρίς καμία υστεροβουλία, είμαι εκείνος που δέχθηκε ,με την ανοχή σου, ύβρεις και επιθέσεις από τους ανθρώπους που επιθυμούσαν και τον φυσικό και τον πολιτικό θάνατο του πατέρα σου και που ,δυστυχώς, και στήριξες και αγκάλιασες και συνεχίζεις να τους έχεις δίπλα σου. Είμαι εκείνος που δέχθηκε την εξομολόγησή του και του μετέδωσε τα Άχραντα Μυστήρια, παρά τις λυσσαλέες αντιδράσεις σας. Πριν συνεχίσω θέλω να διαβάσεις ένα κείμενο που έχει δει το φως της δημοσιότητας εδώ και πολύ καιρό αλλά ουδεμία αντίδραση υπήρξε από μέρους σου.
Βέβαια δεν ξέρω αν σε ενημέρωσε ο Ν. Αθανασάκης, ο άνθρωπος όλων των καταστάσεων και σημερινός σου Σύμβουλος, αλλά ας δούμε το κείμενο και τα λέμε ξανά. :
Τι δεν πρόλαβε να πει ο Ανδρέας Παπανδρέου;
Αποκάλυψη: Η ομιλία ενός νεκρού που θα άλλαζε την ιστορία και ένας όρκος “τιμής” που κάλυψε την ιστορική ατιμία…σε μια σκηνή ακάθαρτη και οι πιο μικροί άνθρωποι μπορούν να παίξουν τους πιο μεγάλους ρόλους.
Αύγουστος 1995. Ο τότε Αρχηγός της ΕΥΠ, Ναύαρχος κ. Βασιλικόπουλος, παραδίδει έναν φάκελο στον Ανδρέα Παπανδρέου. Μέσα στον φάκελο υπήρχε ένας χάρτης.
“Πρόεδρε, Αμερικανικος δορυφόρος εντόπισε μεγάλα κοιτάσματα πετρελαίου και υδρογονανθράκων στο Αιγαίο”.
Η σημείωση εκτείνετο από την Κάρπαθο έως την Γαύδο και συμπεριλάμβανε μία “ασήμαντη” περιοχή όπου λίγο αργότερα έμελλε να γίνει διάσημη: Τις βραχονησίδες “Ίμια”. «Προάγγελος γεγονότων, πρέπει να οργανωθούμε» ήταν η αντίδραση του Ανδρέα. “Εάν εμείς το μαθαίνουμε τώρα, οι Τούρκοι το γνωρίζουν εδώ και εβδομάδες” συμπλήρωσε.
Μέσα στον φάκελο επίσης υπήρχαν έγγραφα που αφορούσαν τον τότε υπουργό βιομηχανίας, Κώστα Σημίτη.
Λίγες ημέρες μετά, στο πλαίσιο της 60ης Διεθνούς Έκθεσης της Θεσσαλονίκης, ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο τότε Υπουργός Εξωτερικών Κάρολος Παπούλιας συναντώνται με τον Ρώσο Υπουργό Εξωτερικών Αντρέι Κόζιρεφ. Το θέμα της συνάντησης ήταν η κατασκευή του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης (!!!). Ανακοινώθηκε ότι τα δυο μέρη έχουν καταλήξει σε οριστική συμφωνία, όμως η έναρξη των έργων είναι θέμα των κατασκευαστικών εταιρειών.
Στην ομιλία του στην ΔΕΘ, ο Ανδρέας Παπανδρέου κάνει λόγο για επερχόμενο θερμό επεισόδιο με την Τουρκία. Αυτή η αναφορά πέφτει σαν κεραυνός εν αιθρία αφού οι σχέσεις των δύο χωρών διένυαν μία από τις ομαλότερες περιόδους της ιστορίας εκείνη την περίοδο.
Στην συνέντευξη τύπου που ακολούθησε, ο Ανδρέας Παπανδρέου, καρατομεί τον Κώστα Σημίτη, ο οποίος υποβάλλει την παραίτηση του και από το εκτελεστικό γραφείο στις 11 Σεπτεμβρίου.
Λίγους μήνες μετά, τη Δευτέρα 15Ιανουαρίου 1996 ο Ανδρέας Παπανδρέου συντάσσει την επιστολή παραίτησης του μέσα στο Ωνάσειο όπου νοσηλευόταν, υπό καθεστώς πιέσεων, μεταξύ των οποίων και της επιμονής του γιού του, Γεωργίου τότε υπουργού παιδείας.
Ενδεικτικά τα σχόλια κάποιων “ξένων”:
“Μετά την επανεκλογή του, το 1993, κατηγορείται πως αναγορεύθηκε σε «πρωταθλητή της εθνικιστικής αδιαλλαξίας και της “υπεράσπισης του ελληνισμού και της ορθοδοξίας”!!
Εθνικιστές Τάσο μου, εθνικιστές.
Αντικαταστάτης του εκλέχθηκε εσπευσμένα από την Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ στις 18 Ιανουαρίου του 1996 ο …Κώστας Σημίτης!
Λίγες ημέρες μετά, σαν έτοιμοι από καιρό οι Τούρκοι ξεκινούν το θερμό επεισόδιο στα Ίμια. Λες και γνώριζαν την έλευση του “δυναμικού” Σημίτη, ώστε να ξεκινήσουν την ενέργεια που οδήγησε στην δημιουργία γκρίζων ζωνών στην περιοχή που όπως είδαμε, οι “ευχαριστούμε την κυβέρνηση τους” ΗΠΑ γνώριζαν για το κοίτασμα. Να γιατί δεν μιλούν για ΑΟΖ στο Αιγαίο…
Ο Ανδρέας Παπανδρέου έδινε την μάχη για τη ζωή, την οποία κέρδισε προσωρινά στις 22 Μαρτίου του 1996. Οι γκρίζες ζώνες ήταν ήδη γεγονός, ο ανεκδιήγητος Μπέρνς είχε δηλώσει ότι δεν αναγνωρίζουν (οι ΗΠΑ) Ελληνική κυριαρχία στα «Καρντάκ». Ο Γεράσιμος Αρσένης δηλώνει σιβυλλικά: ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θα στείλει το μήνυμά του όταν έρθει η ώρα, αναφερόμενος στην πρόσφατη εθνική απώλεια.
Το 4ο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, ήταν αυτό που θα έκρινε την διαδοχή στην ηγεσία του κόμματος. Εκεί ο λόγος του Ανδρέα Παπανδρέου, θα ήταν καταλυτικός για τις εξελίξεις. Είχαμε μπει στον Ιούνιο. Στο τέλος του μήνα θα κρινόταν η τύχη του κόμματος και όπως δείχνουν τα σημερινά γεγονότα, ολόκληρης της χώρας.
Ο Ανδρέας έχει αποφασίσει να μιλήσει και να αποτρέψει αυτό που εξύφαιναν οι “σύμμαχοι”. Κλίντον και Γερμανοί χέρι – χέρι από τότε, όπως και τώρα. Καλεί τον Αντώνη Λιβάνη στο σπίτι του στην Εκάλη για να γίνει το σκαρίφημα και να συγκεντρωθούν τα στοιχεία πάνω στα οποία θα γινόταν η ομιλία που θα άλλαζε τον ρου της ιστορίας. Είναι 22 Ιουνίου του 1996.
8 το απόγευμα, ο Ανδρέας Παπανδρέου έχει ολοκληρώσει την ομιλία και ο Νίκος Αθανασάκης την έχει δακτυλογραφήσει στον υπολογιστή του σπιτιού της Εκάλης, ο Λιβάνης έχει ήδη αποχωρήσει. Στο σπίτι παρέμειναν ο Νίκος Αθανασάκης και ο Τηλέμαχος Χυτήρης όπου συνέφαγαν, τους οποίους ο Ανδρέας Παπανδρέου χαιρέτησε δια χειραψίας (!) όταν το δείπνο ολοκληρώθηκε.
Ήταν μία πύρινη ομιλία. Όπως είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε από τα “Bullet Points” του προσχεδίου. Μία ομιλία με τρανταχτές αποκαλύψεις, μία κατάθεση ζωής που θα άλλαζε το πολιτικό κατεστημένο, μέρος του οποίου ήταν για δεκαετίες και ο Ανδρέας Παπανδρέου. Μα κυρίως, ήταν μία ομιλία για το μέλλον της χώρας και όσων το επιβουλεύοντο. Φανταστείτε έναν Ανδρέα υποβασταζόμενο στο συνέδριο να αποκάλυπτε σχέδιο εκποίησης της χώρας κατονομάζοντας συνεργάτες εντός του κινήματος…
Εκεί λοιπόν, επενέβει η μοίρα που έπαιξε ένα τραγικό παιχνίδι. 8 η ώρα το απόγευμα η ομιλία είναι έτοιμη. Ο Ανδρέας Παπανδρέου κοιμόταν, ο Νίκος Αθανασάκης με τον Τηλέμαχο Χυτήρη καθόντουσαν στην βεράντα της βίλας παρότι η ώρα ήταν περασμένη, προφανώς μαγεμένοι από την όμορφη καλοκαιρινή νύχτα.
1 τα ξημερώματα, βγαίνει η νοσοκόμα που παρακολουθούσε τον πρόεδρο και τους ανακοινώνει ότι υπήρχε πρόβλημα. Αμέσως καλούν τον Κρεμαστινό που καταφτάνει σε σύντομο χρονικό διάστημα, όμως ήταν ήδη αργά. Ο Ανδρέας Παπανδρέου, ήταν νεκρός.
Στο ιατρικό ανακοινωθέν που εξεδόθη αναφέρει :
και ανέπτυξε κοιλιακή ταχυκαρδία, η οποία εντός δύο λεπτών εξελίχθηκε σε ηλεκτρομηχανικό διαχωρισμό. Εγένετο παρατεταμένη προσπάθεια ανανήψεως. Η γενική εικόνα και τα εργαστηριακά ευρήματα, είναι συμβατά με οξύισχαμικό επεισόδιο, το οποίο τελικώς επέφερε και το θάνατο, στις 2,30 το πρωί Κυριακής 23 Ιουνίου 1996″.
Ο Νίκος Αθανασάκης, έτρεξε στον υπολογιστή για να περισώσει όπως θεωρήθηκε αυτή την ιστορική ομιλία – ντοκουμέντο. Έκανε ένα αντίγραφο και (προφανώς από λάθος λόγω της έντασης των γεγονότων) διέγραψε το αρχείο από τον σκληρό δίσκο.
Το συνέδριο έγινε στις 30 Ιουνίου όπου πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ εξελέγει ο Κώστας Σημίτης. Η ομιλία αυτή, δεν διαβάστηκε ποτέ, παρ’ ότι προοριζόταν για το συνέδριο.
Λίγους μήνες αργότερα, η χήρα του Ανδρέα, η Δήμητρα Λιάνη – Παπανδρέου, αναζήτησε αυτό το ιστορικό ντοκουμέντο. Προσπάθησε να επικοινωνήσει με τον μέχρι πρότινος “ευνοούμενο” Νίκο Αθανασάκη, αλλά δεν στάθηκε δυνατόν να τον βρει. Επικοινώνησε τότε με τον Τηλέμαχο Χυτήρη. Του ζήτησε να της βρει την ομιλία.
Δύο ημέρες μετά τον ξαναπήρε στο τηλέφωνο αφού δεν είχε ανταπόκριση. Ο στενός συνεργάτης του Ανδρέα Παπανδρέου της είπε τότε ότι δεν ήταν δυνατόν να της δώσει την ομιλία, διότι αυτός και ο Νίκος Αθανασάκης είχαν πάρει “όρκο τιμής” να μην την αποκαλύψουν ποτέ.
Έτσι λοιπόν, η ιστορία σκέπασε με ένα πέπλο μυστηρίου αυτή την ομιλία, την τελευταία πολιτική πράξη ενός μεγάλου ηγέτη. Μία ομιλία που σύμφωνα με τις δικές μας πληροφορίες, εάν την εκφωνούσε υποβασταζόμενος ο ίδιος ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στο συνέδριο, θα έκανε τον συμπαθή Σίμο Δανιηλίδη (που πρόσφατα επανήλθε στην επικαιρότητα) να μην φασκελώνει απλώς τον Κώστα Σημίτη. Μία ομιλία που ακόμα και με απλή ανάγνωση, θα άλλαζε την ροή της ιστορίας.
Έτσι λοιπόν, διαμορφώθηκε η νεώτερη Ελλάδα, αυτή που σήμερα στέκεται απαξιωμένη, σαν στημένη λεμονόκουπα στον Γερμανικό στίφτη με Αμερικάνικες πινελιές. Οι Παπανδρεϊκοί ηττήθηκαν κατά κράτος και το σύστημα Σημίτη επικράτησε με τις γνωστές συνέπειες.
Ο Αγωγός Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη, έμελλε να επανενεργοποιηθεί από τον Κώστα Καραμανλή και να μπει στις καλένδες από τον Γιώργο Παπανδρέου.
Τα ναυπηγεία που με εντολή Παπανδρέου το 1995 δεν εκποιήθηκαν αλλά δόθηκαν στην ΕΤΒΑ και τους εργαζομένους, έμελλε να Γερμανοποιηθούν παράγοντας υποβρύχια που γέρνουν. Με λίγες κόκκινες πινελιές από το αίμα του Περατικού.
Ο φλογερός αντιπαπανδρεϊκός Τάσος Μαντέλης, δεν διάβασε ποτέ την επιστολή – κόλαφο σε βάρος του Ανδρέα Παπανδρέου την οποία είχε ετοιμάσει για να στηρίξει την εκλογή Σημίτη. Έβγαλε το άχτι του υπογράφοντας συμφωνίες με την Siemens και πρωτοστατώντας στην γκριζοποίηση του Αιγαίου μέσω της νέας δομής του ΝΑΤΟ.
Η νέα εποχή είχε φτάσει.
Οι άνθρωποι του προέδρου παραγκωνίστηκαν μέχρις ενός.
Όλοι;
Όχι. Οι δύο στενότεροι συνεργάτες του, ο Νίκος Αθανασάκης και ο Τηλέμαχος Χυτήρης ήταν οι μόνοι που αξιοποιήθηκαν από το σύστημα Σημίτη. Μαζί του και ο Πέτρος Λάμπρου, ο “ταμίας” του Ανδρέα. Ήταν οι μόνοι που απέλαβαν “τιμές” από το νέο καθεστώς.
Τι οξύμωρο… Αυτοί με τον “όρκο τιμής” και αυτός με τα αργύρια. Άλλωστε, κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να καθορίζει ο ίδιος την “τιμή” του. …όχι όμως και το τίμημα. "
Λοιπόν Γιώργο δεν σε ρωτάω τι έχεις να πεις για όλα αυτά ,δεν χρειάζεται άλλωστε, υπονόμευσες τον πατέρα σου γιατί στα τελευταία χρόνια της ζωής του άλλαξε πολιτική στα Εθνικά θέματα και προσέγγισε τον θησαυρό της Ορθοδοξίας αυτό είναι ένα γεγονός που δεν μπορείς σ εμένα να το διαψεύσεις αλλά, δυστυχώς για σένα και τους γύρω σου, ούτε στον Ελληνικό Λαό που σε πίστεψε και, όπως και εγώ, σε ψήφισε.
Από την πρώτη μέρα της αναλήψεως της εξουσίας έδειξες ότι καθετί το Ελληνικό και Εθνικό σε ενοχλούσε αφάνταστα. Έσβησες τους τίτλους από τα Υπουργεία Εθνικής Παιδείας και Εθνικής Αμύνης και κατήργησες το Υπουργείο Μακεδονίας -Θράκης. Τότε αντιδράσαμε αλλά ποτέ δεν περιμέναμε ότι θα έφτανες ως εδώ. Να παραδώσεις δηλ. την Ελλάδα στα χέρια των τοκογλύφων του Δ.Ν.Τ. και της Ευρώπης. Να βλέπεις την Ελλάδα να σέρνεται ταπεινωμένη και εσύ να μιλάς για δήθεν "αγώνα" για ένα καλύτερο αύριο!!! Αλήθεια Γιώργο γιατί μας οδήγησες στο Δ.Ν.Τ.; Γιατί δεν άσκησες σκληρή και επιθετική πολιτική μέσα στην Ε.Ε.; Γιατί δεν εξέτασες άλλες λύσεις; Γιατί Γιώργο στον πόλεμο μεταξύ δολαρίου και ευρώ προτίμησες το αμερικανικό νόμισμα μπλέκοντας την Ελλάδα σε μεγάλες περιπέτειες; ποιών τα συμφέροντα εξυπηρετούσες;
Και κάτι ακόμα Γιώργο.
Με ποιο δικαίωμα έκλεψες τα όνειρα των νέων παιδιών; Με ποιο δικαίωμα καταδίκασες σε θάνατο τα τιμημένα γηρατειά; Γιώργο οι συντάξεις που κόβεις όπως κόβεις την γραβιέρα στο τραπέζι σου, δεν είναι ελεημοσύνη του κράτους στους Συνταξιούχους, είναι λεφτά δικά τους που τα έχουν δουλέψει με τον ιδρώτα και το αίμα τους. Με ποιο δικαίωμα Γιώργο βάζεις λουκέτα στα μαγαζιά και αφήνεις τον κόσμο αυτόν που σε πίστεψε νηστικό; Κορόιδεψες ένα ολόκληρο Λαό και νόμισες πως με την κουτοπόνηρη "πολιτική" των Συμβούλων σου θα συνέχιζες να παίζεις στην σκακιέρα που σου είχαν δώσει οι πέραν του Ατλαντικού φίλοι σου. Νόμιζες πως οι Ευρωπαίοι Ηγέτες δεν θα καταλάβουν τον διπλό σου ρόλο στον πόλεμο μεταξύ δολαρίου και ευρώ και πως θα μπορούσες με τον Αθανασάκη σύμβουλο να φιμώσεις και τον Διεθνή τύπο ,όπως προσπάθησες να κάνεις και εδώ.
ΛΟΙΠΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΕΧΑΣΕΣ !!!
Αν θες να προσφέρεις έστω και την ελάχιστη υπηρεσία σε αυτή την χώρα που σε ανέδειξε και που δεν αγάπησες ποτέ ΣΗΚΩ ΚΑΙ ΦΥΓΕ ΤΩΡΑ .
ΠΑΡΑΙΤΗΣΟΥ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΠΡΩΤΟΥ ΣΕ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΝ, ΟΧΙ ΤΑ "ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ" ΟΠΩΣ ΛΕΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΚΟΚΚΙΝΙΖΕΙΣ, ΑΛΛΑ Η ΟΡΓΗ ΚΑΙ Η ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ.
ΦΥΓΕ όσο ακόμα είναι νωρίς και μπορεί κάτι να σωθεί. ΠΡΟΣΟΧΗ ΟΜΩΣ σου ζητάμε να φύγεις από την εξουσία ΟΧΙ από την Ελλάδα. ΕΔΩ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙΣ ΚΑΙ ΘΑ ΛΟΓΟΔΟΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΚΑΙ ΟΙ ΤΑΜΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΤΗΣ ΣΥΜΦΟΡΑΣ ΠΟΥ ΣΕ ΟΔΗΓΗΣΑΝ Σ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΣΧΑΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΠΑΡΑΚΜΗΣ.
Ειλικρινά Γιώργο λυπάμαι για όλα αυτά. Θυμάσαι τι σου είχα πει στο Μνημόσυνο του πατέρα σου ,λίγο καιρό μετά που έγινες Πρωθυπουργός; Να προχωράς πάντα με γνώμονα αυτό που ο Ανδρέας Παπανδρέου ζήτησε να γράψουν στον τάφο του " Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΥΣ ΈΛΛΗΝΕΣ" ..Εσύ προτίμησες τους τοκογλύφους, άντε λοιπόν κοντά τους εκεί είναι η θέση σου.
Με λύπη
π. Τιμόθεος Ηλιάκης
Γιώργο ,εγώ νομίζω ότι μπορώ να σε προσφωνώ απλά με το όνομά σου γιατί είμαι εκείνος που έκλεισε τα μάτια του Πατέρα σου, είμαι εκείνος που στάθηκα μέχρι το τέλος δίπλα του χωρίς καμία υστεροβουλία, είμαι εκείνος που δέχθηκε ,με την ανοχή σου, ύβρεις και επιθέσεις από τους ανθρώπους που επιθυμούσαν και τον φυσικό και τον πολιτικό θάνατο του πατέρα σου και που ,δυστυχώς, και στήριξες και αγκάλιασες και συνεχίζεις να τους έχεις δίπλα σου. Είμαι εκείνος που δέχθηκε την εξομολόγησή του και του μετέδωσε τα Άχραντα Μυστήρια, παρά τις λυσσαλέες αντιδράσεις σας. Πριν συνεχίσω θέλω να διαβάσεις ένα κείμενο που έχει δει το φως της δημοσιότητας εδώ και πολύ καιρό αλλά ουδεμία αντίδραση υπήρξε από μέρους σου.
Βέβαια δεν ξέρω αν σε ενημέρωσε ο Ν. Αθανασάκης, ο άνθρωπος όλων των καταστάσεων και σημερινός σου Σύμβουλος, αλλά ας δούμε το κείμενο και τα λέμε ξανά. :
Τι δεν πρόλαβε να πει ο Ανδρέας Παπανδρέου;
Αποκάλυψη: Η ομιλία ενός νεκρού που θα άλλαζε την ιστορία και ένας όρκος “τιμής” που κάλυψε την ιστορική ατιμία…σε μια σκηνή ακάθαρτη και οι πιο μικροί άνθρωποι μπορούν να παίξουν τους πιο μεγάλους ρόλους.
Αύγουστος 1995. Ο τότε Αρχηγός της ΕΥΠ, Ναύαρχος κ. Βασιλικόπουλος, παραδίδει έναν φάκελο στον Ανδρέα Παπανδρέου. Μέσα στον φάκελο υπήρχε ένας χάρτης.
“Πρόεδρε, Αμερικανικος δορυφόρος εντόπισε μεγάλα κοιτάσματα πετρελαίου και υδρογονανθράκων στο Αιγαίο”.
Η σημείωση εκτείνετο από την Κάρπαθο έως την Γαύδο και συμπεριλάμβανε μία “ασήμαντη” περιοχή όπου λίγο αργότερα έμελλε να γίνει διάσημη: Τις βραχονησίδες “Ίμια”. «Προάγγελος γεγονότων, πρέπει να οργανωθούμε» ήταν η αντίδραση του Ανδρέα. “Εάν εμείς το μαθαίνουμε τώρα, οι Τούρκοι το γνωρίζουν εδώ και εβδομάδες” συμπλήρωσε.
Μέσα στον φάκελο επίσης υπήρχαν έγγραφα που αφορούσαν τον τότε υπουργό βιομηχανίας, Κώστα Σημίτη.
Λίγες ημέρες μετά, στο πλαίσιο της 60ης Διεθνούς Έκθεσης της Θεσσαλονίκης, ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο τότε Υπουργός Εξωτερικών Κάρολος Παπούλιας συναντώνται με τον Ρώσο Υπουργό Εξωτερικών Αντρέι Κόζιρεφ. Το θέμα της συνάντησης ήταν η κατασκευή του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης (!!!). Ανακοινώθηκε ότι τα δυο μέρη έχουν καταλήξει σε οριστική συμφωνία, όμως η έναρξη των έργων είναι θέμα των κατασκευαστικών εταιρειών.
Στην ομιλία του στην ΔΕΘ, ο Ανδρέας Παπανδρέου κάνει λόγο για επερχόμενο θερμό επεισόδιο με την Τουρκία. Αυτή η αναφορά πέφτει σαν κεραυνός εν αιθρία αφού οι σχέσεις των δύο χωρών διένυαν μία από τις ομαλότερες περιόδους της ιστορίας εκείνη την περίοδο.
Στην συνέντευξη τύπου που ακολούθησε, ο Ανδρέας Παπανδρέου, καρατομεί τον Κώστα Σημίτη, ο οποίος υποβάλλει την παραίτηση του και από το εκτελεστικό γραφείο στις 11 Σεπτεμβρίου.
Λίγους μήνες μετά, τη Δευτέρα 15Ιανουαρίου 1996 ο Ανδρέας Παπανδρέου συντάσσει την επιστολή παραίτησης του μέσα στο Ωνάσειο όπου νοσηλευόταν, υπό καθεστώς πιέσεων, μεταξύ των οποίων και της επιμονής του γιού του, Γεωργίου τότε υπουργού παιδείας.
Ενδεικτικά τα σχόλια κάποιων “ξένων”:
“Μετά την επανεκλογή του, το 1993, κατηγορείται πως αναγορεύθηκε σε «πρωταθλητή της εθνικιστικής αδιαλλαξίας και της “υπεράσπισης του ελληνισμού και της ορθοδοξίας”!!
Εθνικιστές Τάσο μου, εθνικιστές.
Αντικαταστάτης του εκλέχθηκε εσπευσμένα από την Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ στις 18 Ιανουαρίου του 1996 ο …Κώστας Σημίτης!
Λίγες ημέρες μετά, σαν έτοιμοι από καιρό οι Τούρκοι ξεκινούν το θερμό επεισόδιο στα Ίμια. Λες και γνώριζαν την έλευση του “δυναμικού” Σημίτη, ώστε να ξεκινήσουν την ενέργεια που οδήγησε στην δημιουργία γκρίζων ζωνών στην περιοχή που όπως είδαμε, οι “ευχαριστούμε την κυβέρνηση τους” ΗΠΑ γνώριζαν για το κοίτασμα. Να γιατί δεν μιλούν για ΑΟΖ στο Αιγαίο…
Ο Ανδρέας Παπανδρέου έδινε την μάχη για τη ζωή, την οποία κέρδισε προσωρινά στις 22 Μαρτίου του 1996. Οι γκρίζες ζώνες ήταν ήδη γεγονός, ο ανεκδιήγητος Μπέρνς είχε δηλώσει ότι δεν αναγνωρίζουν (οι ΗΠΑ) Ελληνική κυριαρχία στα «Καρντάκ». Ο Γεράσιμος Αρσένης δηλώνει σιβυλλικά: ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θα στείλει το μήνυμά του όταν έρθει η ώρα, αναφερόμενος στην πρόσφατη εθνική απώλεια.
Το 4ο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, ήταν αυτό που θα έκρινε την διαδοχή στην ηγεσία του κόμματος. Εκεί ο λόγος του Ανδρέα Παπανδρέου, θα ήταν καταλυτικός για τις εξελίξεις. Είχαμε μπει στον Ιούνιο. Στο τέλος του μήνα θα κρινόταν η τύχη του κόμματος και όπως δείχνουν τα σημερινά γεγονότα, ολόκληρης της χώρας.
Ο Ανδρέας έχει αποφασίσει να μιλήσει και να αποτρέψει αυτό που εξύφαιναν οι “σύμμαχοι”. Κλίντον και Γερμανοί χέρι – χέρι από τότε, όπως και τώρα. Καλεί τον Αντώνη Λιβάνη στο σπίτι του στην Εκάλη για να γίνει το σκαρίφημα και να συγκεντρωθούν τα στοιχεία πάνω στα οποία θα γινόταν η ομιλία που θα άλλαζε τον ρου της ιστορίας. Είναι 22 Ιουνίου του 1996.
8 το απόγευμα, ο Ανδρέας Παπανδρέου έχει ολοκληρώσει την ομιλία και ο Νίκος Αθανασάκης την έχει δακτυλογραφήσει στον υπολογιστή του σπιτιού της Εκάλης, ο Λιβάνης έχει ήδη αποχωρήσει. Στο σπίτι παρέμειναν ο Νίκος Αθανασάκης και ο Τηλέμαχος Χυτήρης όπου συνέφαγαν, τους οποίους ο Ανδρέας Παπανδρέου χαιρέτησε δια χειραψίας (!) όταν το δείπνο ολοκληρώθηκε.
Ήταν μία πύρινη ομιλία. Όπως είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε από τα “Bullet Points” του προσχεδίου. Μία ομιλία με τρανταχτές αποκαλύψεις, μία κατάθεση ζωής που θα άλλαζε το πολιτικό κατεστημένο, μέρος του οποίου ήταν για δεκαετίες και ο Ανδρέας Παπανδρέου. Μα κυρίως, ήταν μία ομιλία για το μέλλον της χώρας και όσων το επιβουλεύοντο. Φανταστείτε έναν Ανδρέα υποβασταζόμενο στο συνέδριο να αποκάλυπτε σχέδιο εκποίησης της χώρας κατονομάζοντας συνεργάτες εντός του κινήματος…
Εκεί λοιπόν, επενέβει η μοίρα που έπαιξε ένα τραγικό παιχνίδι. 8 η ώρα το απόγευμα η ομιλία είναι έτοιμη. Ο Ανδρέας Παπανδρέου κοιμόταν, ο Νίκος Αθανασάκης με τον Τηλέμαχο Χυτήρη καθόντουσαν στην βεράντα της βίλας παρότι η ώρα ήταν περασμένη, προφανώς μαγεμένοι από την όμορφη καλοκαιρινή νύχτα.
1 τα ξημερώματα, βγαίνει η νοσοκόμα που παρακολουθούσε τον πρόεδρο και τους ανακοινώνει ότι υπήρχε πρόβλημα. Αμέσως καλούν τον Κρεμαστινό που καταφτάνει σε σύντομο χρονικό διάστημα, όμως ήταν ήδη αργά. Ο Ανδρέας Παπανδρέου, ήταν νεκρός.
Στο ιατρικό ανακοινωθέν που εξεδόθη αναφέρει :
και ανέπτυξε κοιλιακή ταχυκαρδία, η οποία εντός δύο λεπτών εξελίχθηκε σε ηλεκτρομηχανικό διαχωρισμό. Εγένετο παρατεταμένη προσπάθεια ανανήψεως. Η γενική εικόνα και τα εργαστηριακά ευρήματα, είναι συμβατά με οξύισχαμικό επεισόδιο, το οποίο τελικώς επέφερε και το θάνατο, στις 2,30 το πρωί Κυριακής 23 Ιουνίου 1996″.
Ο Νίκος Αθανασάκης, έτρεξε στον υπολογιστή για να περισώσει όπως θεωρήθηκε αυτή την ιστορική ομιλία – ντοκουμέντο. Έκανε ένα αντίγραφο και (προφανώς από λάθος λόγω της έντασης των γεγονότων) διέγραψε το αρχείο από τον σκληρό δίσκο.
Το συνέδριο έγινε στις 30 Ιουνίου όπου πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ εξελέγει ο Κώστας Σημίτης. Η ομιλία αυτή, δεν διαβάστηκε ποτέ, παρ’ ότι προοριζόταν για το συνέδριο.
Λίγους μήνες αργότερα, η χήρα του Ανδρέα, η Δήμητρα Λιάνη – Παπανδρέου, αναζήτησε αυτό το ιστορικό ντοκουμέντο. Προσπάθησε να επικοινωνήσει με τον μέχρι πρότινος “ευνοούμενο” Νίκο Αθανασάκη, αλλά δεν στάθηκε δυνατόν να τον βρει. Επικοινώνησε τότε με τον Τηλέμαχο Χυτήρη. Του ζήτησε να της βρει την ομιλία.
Δύο ημέρες μετά τον ξαναπήρε στο τηλέφωνο αφού δεν είχε ανταπόκριση. Ο στενός συνεργάτης του Ανδρέα Παπανδρέου της είπε τότε ότι δεν ήταν δυνατόν να της δώσει την ομιλία, διότι αυτός και ο Νίκος Αθανασάκης είχαν πάρει “όρκο τιμής” να μην την αποκαλύψουν ποτέ.
Έτσι λοιπόν, η ιστορία σκέπασε με ένα πέπλο μυστηρίου αυτή την ομιλία, την τελευταία πολιτική πράξη ενός μεγάλου ηγέτη. Μία ομιλία που σύμφωνα με τις δικές μας πληροφορίες, εάν την εκφωνούσε υποβασταζόμενος ο ίδιος ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στο συνέδριο, θα έκανε τον συμπαθή Σίμο Δανιηλίδη (που πρόσφατα επανήλθε στην επικαιρότητα) να μην φασκελώνει απλώς τον Κώστα Σημίτη. Μία ομιλία που ακόμα και με απλή ανάγνωση, θα άλλαζε την ροή της ιστορίας.
Έτσι λοιπόν, διαμορφώθηκε η νεώτερη Ελλάδα, αυτή που σήμερα στέκεται απαξιωμένη, σαν στημένη λεμονόκουπα στον Γερμανικό στίφτη με Αμερικάνικες πινελιές. Οι Παπανδρεϊκοί ηττήθηκαν κατά κράτος και το σύστημα Σημίτη επικράτησε με τις γνωστές συνέπειες.
Ο Αγωγός Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη, έμελλε να επανενεργοποιηθεί από τον Κώστα Καραμανλή και να μπει στις καλένδες από τον Γιώργο Παπανδρέου.
Τα ναυπηγεία που με εντολή Παπανδρέου το 1995 δεν εκποιήθηκαν αλλά δόθηκαν στην ΕΤΒΑ και τους εργαζομένους, έμελλε να Γερμανοποιηθούν παράγοντας υποβρύχια που γέρνουν. Με λίγες κόκκινες πινελιές από το αίμα του Περατικού.
Ο φλογερός αντιπαπανδρεϊκός Τάσος Μαντέλης, δεν διάβασε ποτέ την επιστολή – κόλαφο σε βάρος του Ανδρέα Παπανδρέου την οποία είχε ετοιμάσει για να στηρίξει την εκλογή Σημίτη. Έβγαλε το άχτι του υπογράφοντας συμφωνίες με την Siemens και πρωτοστατώντας στην γκριζοποίηση του Αιγαίου μέσω της νέας δομής του ΝΑΤΟ.
Η νέα εποχή είχε φτάσει.
Οι άνθρωποι του προέδρου παραγκωνίστηκαν μέχρις ενός.
Όλοι;
Όχι. Οι δύο στενότεροι συνεργάτες του, ο Νίκος Αθανασάκης και ο Τηλέμαχος Χυτήρης ήταν οι μόνοι που αξιοποιήθηκαν από το σύστημα Σημίτη. Μαζί του και ο Πέτρος Λάμπρου, ο “ταμίας” του Ανδρέα. Ήταν οι μόνοι που απέλαβαν “τιμές” από το νέο καθεστώς.
Τι οξύμωρο… Αυτοί με τον “όρκο τιμής” και αυτός με τα αργύρια. Άλλωστε, κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να καθορίζει ο ίδιος την “τιμή” του. …όχι όμως και το τίμημα. "
Λοιπόν Γιώργο δεν σε ρωτάω τι έχεις να πεις για όλα αυτά ,δεν χρειάζεται άλλωστε, υπονόμευσες τον πατέρα σου γιατί στα τελευταία χρόνια της ζωής του άλλαξε πολιτική στα Εθνικά θέματα και προσέγγισε τον θησαυρό της Ορθοδοξίας αυτό είναι ένα γεγονός που δεν μπορείς σ εμένα να το διαψεύσεις αλλά, δυστυχώς για σένα και τους γύρω σου, ούτε στον Ελληνικό Λαό που σε πίστεψε και, όπως και εγώ, σε ψήφισε.
Από την πρώτη μέρα της αναλήψεως της εξουσίας έδειξες ότι καθετί το Ελληνικό και Εθνικό σε ενοχλούσε αφάνταστα. Έσβησες τους τίτλους από τα Υπουργεία Εθνικής Παιδείας και Εθνικής Αμύνης και κατήργησες το Υπουργείο Μακεδονίας -Θράκης. Τότε αντιδράσαμε αλλά ποτέ δεν περιμέναμε ότι θα έφτανες ως εδώ. Να παραδώσεις δηλ. την Ελλάδα στα χέρια των τοκογλύφων του Δ.Ν.Τ. και της Ευρώπης. Να βλέπεις την Ελλάδα να σέρνεται ταπεινωμένη και εσύ να μιλάς για δήθεν "αγώνα" για ένα καλύτερο αύριο!!! Αλήθεια Γιώργο γιατί μας οδήγησες στο Δ.Ν.Τ.; Γιατί δεν άσκησες σκληρή και επιθετική πολιτική μέσα στην Ε.Ε.; Γιατί δεν εξέτασες άλλες λύσεις; Γιατί Γιώργο στον πόλεμο μεταξύ δολαρίου και ευρώ προτίμησες το αμερικανικό νόμισμα μπλέκοντας την Ελλάδα σε μεγάλες περιπέτειες; ποιών τα συμφέροντα εξυπηρετούσες;
Και κάτι ακόμα Γιώργο.
Με ποιο δικαίωμα έκλεψες τα όνειρα των νέων παιδιών; Με ποιο δικαίωμα καταδίκασες σε θάνατο τα τιμημένα γηρατειά; Γιώργο οι συντάξεις που κόβεις όπως κόβεις την γραβιέρα στο τραπέζι σου, δεν είναι ελεημοσύνη του κράτους στους Συνταξιούχους, είναι λεφτά δικά τους που τα έχουν δουλέψει με τον ιδρώτα και το αίμα τους. Με ποιο δικαίωμα Γιώργο βάζεις λουκέτα στα μαγαζιά και αφήνεις τον κόσμο αυτόν που σε πίστεψε νηστικό; Κορόιδεψες ένα ολόκληρο Λαό και νόμισες πως με την κουτοπόνηρη "πολιτική" των Συμβούλων σου θα συνέχιζες να παίζεις στην σκακιέρα που σου είχαν δώσει οι πέραν του Ατλαντικού φίλοι σου. Νόμιζες πως οι Ευρωπαίοι Ηγέτες δεν θα καταλάβουν τον διπλό σου ρόλο στον πόλεμο μεταξύ δολαρίου και ευρώ και πως θα μπορούσες με τον Αθανασάκη σύμβουλο να φιμώσεις και τον Διεθνή τύπο ,όπως προσπάθησες να κάνεις και εδώ.
ΛΟΙΠΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΕΧΑΣΕΣ !!!
Αν θες να προσφέρεις έστω και την ελάχιστη υπηρεσία σε αυτή την χώρα που σε ανέδειξε και που δεν αγάπησες ποτέ ΣΗΚΩ ΚΑΙ ΦΥΓΕ ΤΩΡΑ .
ΠΑΡΑΙΤΗΣΟΥ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΠΡΩΤΟΥ ΣΕ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΝ, ΟΧΙ ΤΑ "ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ" ΟΠΩΣ ΛΕΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΚΟΚΚΙΝΙΖΕΙΣ, ΑΛΛΑ Η ΟΡΓΗ ΚΑΙ Η ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ.
ΦΥΓΕ όσο ακόμα είναι νωρίς και μπορεί κάτι να σωθεί. ΠΡΟΣΟΧΗ ΟΜΩΣ σου ζητάμε να φύγεις από την εξουσία ΟΧΙ από την Ελλάδα. ΕΔΩ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙΣ ΚΑΙ ΘΑ ΛΟΓΟΔΟΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΚΑΙ ΟΙ ΤΑΜΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΤΗΣ ΣΥΜΦΟΡΑΣ ΠΟΥ ΣΕ ΟΔΗΓΗΣΑΝ Σ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΣΧΑΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΠΑΡΑΚΜΗΣ.
Ειλικρινά Γιώργο λυπάμαι για όλα αυτά. Θυμάσαι τι σου είχα πει στο Μνημόσυνο του πατέρα σου ,λίγο καιρό μετά που έγινες Πρωθυπουργός; Να προχωράς πάντα με γνώμονα αυτό που ο Ανδρέας Παπανδρέου ζήτησε να γράψουν στον τάφο του " Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΥΣ ΈΛΛΗΝΕΣ" ..Εσύ προτίμησες τους τοκογλύφους, άντε λοιπόν κοντά τους εκεί είναι η θέση σου.
Με λύπη
π. Τιμόθεος Ηλιάκης
ΔΙΑΡΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ
ΔΙΑΡΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ
ΜΙΧΑΛΗ ΣΤΑΦΥΛΑ
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ:«ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ»
Τεύχος 165 Νοέμβρης-Δεκέμβρης 2005
Σελ.9
Ο Λεωνίδας Γ. Μαργαρίτης στα 2005 κυκλοφόρησε μια σειρά διηγημάτων με τίτλο «Ζητήματα αγάπης» Όλα είναι εμπνευσμένα από την ιδιαίτερη πατρίδα του Ηλεία. Παρά το γεγονός ότι μένει στην Πάτρα, όπου δικηγορεί, ο τόπος απ’ όπου ξεκίνησε την πορεία της ζωής, τον «ακολουθεί» πάντα. Η μνήμη τον βοηθάει να δώσει κείμενα ουσίας και όχι ονειροφαντασίες. Κείμενα που έχουν συναισθηματισμούς, γεγονότα, πρόσωπα, ιστορικές ώρες. Και μέσα σ’ αυτά κάποια λαογραφικά στοιχεία. Είναι το δέκατο βιβλίο του Λ. Γ. Μαργαρίτη και πρώτο με διηγήματα.
ΜΙΧΑΛΗ ΣΤΑΦΥΛΑ
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ:«ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ»
Τεύχος 165 Νοέμβρης-Δεκέμβρης 2005
Σελ.9
Ο Λεωνίδας Γ. Μαργαρίτης στα 2005 κυκλοφόρησε μια σειρά διηγημάτων με τίτλο «Ζητήματα αγάπης» Όλα είναι εμπνευσμένα από την ιδιαίτερη πατρίδα του Ηλεία. Παρά το γεγονός ότι μένει στην Πάτρα, όπου δικηγορεί, ο τόπος απ’ όπου ξεκίνησε την πορεία της ζωής, τον «ακολουθεί» πάντα. Η μνήμη τον βοηθάει να δώσει κείμενα ουσίας και όχι ονειροφαντασίες. Κείμενα που έχουν συναισθηματισμούς, γεγονότα, πρόσωπα, ιστορικές ώρες. Και μέσα σ’ αυτά κάποια λαογραφικά στοιχεία. Είναι το δέκατο βιβλίο του Λ. Γ. Μαργαρίτη και πρώτο με διηγήματα.
ΗΜΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΝΕΛΟΠΟΥΛΟΥ
ΜΝΗΜΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΝΕΛΟΠΟΥΛΟΥ
ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΧΗ ΠΕΜΠΤΗ
Την προσεχή Πέμπτη 1η Δεκεμβρίου και ώρα 7,00 στα πλαίσια των Φιλολογικών Βραδινών της Εταιρείας Λογοτεχνών, που γίνονται πλέον στην αίθουσα εκδηλώσεων της Φιλαρμονικής (Ρ. Φεραίου αριθ.7) θα μιλήσει ο γνωστός συμπολίτης Δικηγόρος και Συγγραφέας Παύλος Μαρινάκης με θέμα:
« Mνήμη Παναγιώτη Κανελλόπουλου»
( 25 χρόνια από το θάνατο του) .
Την εκδήλωση θα προλογίσει και θα συντονίσει ο πρόεδρος της Εταιρείας Λογοτεχνών Λεωνίδας Μαργαρίτης.
Η είσοδος για το κοινό θα είναι όπως πάντα ελεύθερη.
ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΧΗ ΠΕΜΠΤΗ
Την προσεχή Πέμπτη 1η Δεκεμβρίου και ώρα 7,00 στα πλαίσια των Φιλολογικών Βραδινών της Εταιρείας Λογοτεχνών, που γίνονται πλέον στην αίθουσα εκδηλώσεων της Φιλαρμονικής (Ρ. Φεραίου αριθ.7) θα μιλήσει ο γνωστός συμπολίτης Δικηγόρος και Συγγραφέας Παύλος Μαρινάκης με θέμα:
« Mνήμη Παναγιώτη Κανελλόπουλου»
( 25 χρόνια από το θάνατο του) .
Την εκδήλωση θα προλογίσει και θα συντονίσει ο πρόεδρος της Εταιρείας Λογοτεχνών Λεωνίδας Μαργαρίτης.
Η είσοδος για το κοινό θα είναι όπως πάντα ελεύθερη.
KATA ΣΩΚΡΑΤΗ ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΦΩΜΕΝΟΥ
KATA ΣΩΚΡΑΤΗ ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΦΩΜΕΝΟΥ
Ποιους ανθρώπους λοιπόν θεωρώ μορφωμένους;
1. Πρώτα απ' όλους αυτούς που ελέγχουν δυσάρεστες καταστάσεις, αντί να ελέγχονται από αυτές...
2. Αυτούς που αντιμετωπίζουν όλα τα γεγονότα με γενναιότητα και λογική..
3. Αυτούς που είναι έντιμοι σε όλες τους τις συνδιαλλαγές..
4. Αυτούς που αντιμετωπίζουν γεγονότα δυσάρεστα και ανθρώπους αντιπαθείς καλοπροαίρετα.
5. Αυτούς που ελέγχουν τις απολαύσεις τους..
6. Αυτούς που δεν νικήθηκαν από τις ατυχίες & τις αποτυχίες τους..
7. Τελικά αυτούς που δεν έχουν φθαρεί από τις επιτυχίες και την δόξα τους...»
Σωκράτης (469-399 π.Χ.)
Ποιους ανθρώπους λοιπόν θεωρώ μορφωμένους;
1. Πρώτα απ' όλους αυτούς που ελέγχουν δυσάρεστες καταστάσεις, αντί να ελέγχονται από αυτές...
2. Αυτούς που αντιμετωπίζουν όλα τα γεγονότα με γενναιότητα και λογική..
3. Αυτούς που είναι έντιμοι σε όλες τους τις συνδιαλλαγές..
4. Αυτούς που αντιμετωπίζουν γεγονότα δυσάρεστα και ανθρώπους αντιπαθείς καλοπροαίρετα.
5. Αυτούς που ελέγχουν τις απολαύσεις τους..
6. Αυτούς που δεν νικήθηκαν από τις ατυχίες & τις αποτυχίες τους..
7. Τελικά αυτούς που δεν έχουν φθαρεί από τις επιτυχίες και την δόξα τους...»
Σωκράτης (469-399 π.Χ.)
EΠΙΚΑΙΡΟΣ Ο ΛΙΒΑΝΕΖΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ ΧΑΛΙΛ ΓΚΙΜΠΡΑΝ
EΠΙΚΑΙΡΟΣ Ο ΛΙΒΑΝΕΖΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ
ΧΑΛΙΛ ΓΚΙΜΠΡΑΝ
(1883-1931)
ΕΝΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ:
«Ο ΚΗΠΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΗ»1923
"Το έθνος να λυπάστε αν φορεί ένδυμα που δεν το ύφανε.
Ψωμί αν τρώει αλλά όχι απ' τη σοδειά του.
Κρασί αν πίνει, αλλά όχι από το πατητήρι του.
Το έθνος να λυπάστε που δεν υψώνει τη φωνή
παρά μονάχα στη πομπή της κηδείας.
Που δεν συμφιλιώνεται παρά μονάχα μες τα ερείπιά του.
Που δεν επαναστατεί παρά μονάχα
σαν βρεθεί ο λαιμός του ανάμεσα στο σπαθί και την πέτρα.
Το έθνος να λυπάστε που έχει αλεπού για πολιτικό, απατεώνα για φιλόσοφο, μπαλώματα και απομιμήσεις είναι η τέχνη του.
Το έθνος να λυπάστε που έχει σοφούς από χρόνια βουβαμένους."
ΧΑΛΙΛ ΓΚΙΜΠΡΑΝ
(1883-1931)
ΕΝΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ:
«Ο ΚΗΠΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΗ»1923
"Το έθνος να λυπάστε αν φορεί ένδυμα που δεν το ύφανε.
Ψωμί αν τρώει αλλά όχι απ' τη σοδειά του.
Κρασί αν πίνει, αλλά όχι από το πατητήρι του.
Το έθνος να λυπάστε που δεν υψώνει τη φωνή
παρά μονάχα στη πομπή της κηδείας.
Που δεν συμφιλιώνεται παρά μονάχα μες τα ερείπιά του.
Που δεν επαναστατεί παρά μονάχα
σαν βρεθεί ο λαιμός του ανάμεσα στο σπαθί και την πέτρα.
Το έθνος να λυπάστε που έχει αλεπού για πολιτικό, απατεώνα για φιλόσοφο, μπαλώματα και απομιμήσεις είναι η τέχνη του.
Το έθνος να λυπάστε που έχει σοφούς από χρόνια βουβαμένους."
Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟΣ
Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟΣ
του π. Χρήστου Κ. Ζαρκαδούλα
εφημερίου της ενορίας του Ι. Ν. Αγίων Αναργύρων Καραβομύλου Φθιώτιδας
http://www.pagliriki.gr
«Ο θάνατός σου η ζωή μου» και «το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό». Είναι δυο συνηθισμένες ρήσεις με τις οποίες ο απλός άνθρωπος περιγράφει τις ανθρώπινες σχέσεις στη σημερινή κοινωνία, δηλαδή στο υπάρχον κοινωνικοοικονομικό σύστημα, τουτέστιν στον καπιταλισμό.
Σε περιόδους εύρυθμης λειτουργίας του ο καπιταλισμός κρύβει τους μεγάλους και αιχμηρούς κυνόδοντές του κάτω από διάφορα προσωπεία. Σε περιόδους όμως κρίσης, όπως αυτή που διανύουμε, τα προσωπεία πέφτουν και το βαμπίρ μας δείχνει εκφοβιστικά το απάνθρωπο πρόσωπό του.
Μέχρι την έναρξη της οικονομικής κρίσης οι διάφοροι λακέδες του συστήματος, τηρώντας πιστά τις εντολές των αφεντικών τους, για μη χρήση ωμής βίας, χρησιμοποιούσαν τη μέθοδο της αποπλάνησης και μας ξεγελούσαν με διάφορες καραμέλες και σοκολατάκια (επιδόματα, βοηθήματα, επιδοτήσεις, ενισχύσεις, δήθεν δυνατότητα πρόσβασης όλων στην παιδεία και τις υπηρεσίες υγείας, κοινωνική πρόνοια κ.λπ.). Σήμερα όμως οι εντολές άλλαξαν και οι «παιδεραστές» (αδύναμο και ανώριμο παιδί είναι ο λαός, που ωριμάζει μόνο μέσα και δια της επαναστατικής διαδικασίας) μετατράπηκαν σε άγριους βιαστές.
Μέχρι πρόσφατα, άμεσα δια της απλήρωτης εργασίας και έμμεσα δια της κρατικής εξουσίας, ιδιοποιούνταν τον πλούτο που παρήγαγαν οι εργαζόμενοι άσχετα αν αυτοί βρίσκονταν σε σχέση εξηρτημένης εργασίας ή δραστηριοποιούνταν ως «ελεύθεροι» επαγγελματίες. Έτσι, αφού άρπαζαν και συσσώρευαν στα ταμεία τους τον κοινωνικό πλούτο, εμφανίζονταν στη συνέχεια ως ευεργέτες και δάνειζαν τα κρατικά ταμεία με τα κλεμμένα για να ανταπεξέλθουν τα τελευταία στις ανάγκες τους. Με τον τρόπο αυτό δημιουργήθηκαν τα τεράστια κρατικά χρέη.
Σήμερα που το μεγάλο κεφάλαιο διανύει κρίση, έρχεται και απαιτεί να του επιστραφούν τα κλεμμένα που δάνεισε. Γι’ αυτό αυτός ο ομαδικός βιασμός των λαών. Ο καπιταλισμός μας έδειξε το αληθινό του πρόσωπο, αυτό του κανίβαλου και του βαμπίρ, για να μη ζημιωθούν ούτε κατ’ ελάχιστον όχι οι ίδιοι οι καπιταλιστές, αλλά οι επιχειρήσεις τους.
Από τα παραπάνω γίνεται ολοφάνερο ότι ο λαός, επειδή δεν χρωστά σε κανέναν (είναι βλακώδες να θεωρούμε ότι χρωστάμε αυτά που μας έκλεψαν και στη συνέχεια μας δάνεισαν), πρέπει να καταργήσει στην πράξη τα όποια ληστρικά εναντίον του φορολογικά μέτρα. Ταυτόχρονα πρέπει να απαιτήσει τη στάση πληρωμών προς τους κλέφτες δανειστές και να κινηθεί προς την ανατροπή αυτού του κοινωνικοοικονομικού συστήματος, που κάνει τον άνθρωπο λύκο για τον συνάνθρωπό του.
Φυσικά και η μετέπειτα πορεία δεν είναι εύκολη. Για να υπάρξει μια κοινωνία που δεν θα στηρίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, αλλά στην αγάπη που θα πηγάζει από την κοινή προσπάθεια για ένα καλύτερο μέλλον, απαιτείται η κοινοκτημοσύνη των μέσων παραγωγής και διαρκής λαϊκή επαγρύπνηση που θα περιφρουρήσει αυτή την οικονομική βάση από κάθε παρέκκλιση και απόπειρα ανατροπής. Απαιτείται ωριμότητα, υπευθυνότητα, απάρνηση του εαυτούλη μας και πρωτίστως οικοδόμηση ταξικής συνείδησης.
του π. Χρήστου Κ. Ζαρκαδούλα
εφημερίου της ενορίας του Ι. Ν. Αγίων Αναργύρων Καραβομύλου Φθιώτιδας
http://www.pagliriki.gr
«Ο θάνατός σου η ζωή μου» και «το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό». Είναι δυο συνηθισμένες ρήσεις με τις οποίες ο απλός άνθρωπος περιγράφει τις ανθρώπινες σχέσεις στη σημερινή κοινωνία, δηλαδή στο υπάρχον κοινωνικοοικονομικό σύστημα, τουτέστιν στον καπιταλισμό.
Σε περιόδους εύρυθμης λειτουργίας του ο καπιταλισμός κρύβει τους μεγάλους και αιχμηρούς κυνόδοντές του κάτω από διάφορα προσωπεία. Σε περιόδους όμως κρίσης, όπως αυτή που διανύουμε, τα προσωπεία πέφτουν και το βαμπίρ μας δείχνει εκφοβιστικά το απάνθρωπο πρόσωπό του.
Μέχρι την έναρξη της οικονομικής κρίσης οι διάφοροι λακέδες του συστήματος, τηρώντας πιστά τις εντολές των αφεντικών τους, για μη χρήση ωμής βίας, χρησιμοποιούσαν τη μέθοδο της αποπλάνησης και μας ξεγελούσαν με διάφορες καραμέλες και σοκολατάκια (επιδόματα, βοηθήματα, επιδοτήσεις, ενισχύσεις, δήθεν δυνατότητα πρόσβασης όλων στην παιδεία και τις υπηρεσίες υγείας, κοινωνική πρόνοια κ.λπ.). Σήμερα όμως οι εντολές άλλαξαν και οι «παιδεραστές» (αδύναμο και ανώριμο παιδί είναι ο λαός, που ωριμάζει μόνο μέσα και δια της επαναστατικής διαδικασίας) μετατράπηκαν σε άγριους βιαστές.
Μέχρι πρόσφατα, άμεσα δια της απλήρωτης εργασίας και έμμεσα δια της κρατικής εξουσίας, ιδιοποιούνταν τον πλούτο που παρήγαγαν οι εργαζόμενοι άσχετα αν αυτοί βρίσκονταν σε σχέση εξηρτημένης εργασίας ή δραστηριοποιούνταν ως «ελεύθεροι» επαγγελματίες. Έτσι, αφού άρπαζαν και συσσώρευαν στα ταμεία τους τον κοινωνικό πλούτο, εμφανίζονταν στη συνέχεια ως ευεργέτες και δάνειζαν τα κρατικά ταμεία με τα κλεμμένα για να ανταπεξέλθουν τα τελευταία στις ανάγκες τους. Με τον τρόπο αυτό δημιουργήθηκαν τα τεράστια κρατικά χρέη.
Σήμερα που το μεγάλο κεφάλαιο διανύει κρίση, έρχεται και απαιτεί να του επιστραφούν τα κλεμμένα που δάνεισε. Γι’ αυτό αυτός ο ομαδικός βιασμός των λαών. Ο καπιταλισμός μας έδειξε το αληθινό του πρόσωπο, αυτό του κανίβαλου και του βαμπίρ, για να μη ζημιωθούν ούτε κατ’ ελάχιστον όχι οι ίδιοι οι καπιταλιστές, αλλά οι επιχειρήσεις τους.
Από τα παραπάνω γίνεται ολοφάνερο ότι ο λαός, επειδή δεν χρωστά σε κανέναν (είναι βλακώδες να θεωρούμε ότι χρωστάμε αυτά που μας έκλεψαν και στη συνέχεια μας δάνεισαν), πρέπει να καταργήσει στην πράξη τα όποια ληστρικά εναντίον του φορολογικά μέτρα. Ταυτόχρονα πρέπει να απαιτήσει τη στάση πληρωμών προς τους κλέφτες δανειστές και να κινηθεί προς την ανατροπή αυτού του κοινωνικοοικονομικού συστήματος, που κάνει τον άνθρωπο λύκο για τον συνάνθρωπό του.
Φυσικά και η μετέπειτα πορεία δεν είναι εύκολη. Για να υπάρξει μια κοινωνία που δεν θα στηρίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, αλλά στην αγάπη που θα πηγάζει από την κοινή προσπάθεια για ένα καλύτερο μέλλον, απαιτείται η κοινοκτημοσύνη των μέσων παραγωγής και διαρκής λαϊκή επαγρύπνηση που θα περιφρουρήσει αυτή την οικονομική βάση από κάθε παρέκκλιση και απόπειρα ανατροπής. Απαιτείται ωριμότητα, υπευθυνότητα, απάρνηση του εαυτούλη μας και πρωτίστως οικοδόμηση ταξικής συνείδησης.
YΠΑΤΙΑ Η ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ-ΘΥΜΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ!
Η Υπατία, σπουδαία φιλόσοφος, μαθηματικός και αστρονόμος, έζησε στην Αλεξάνδρεια κατά το β ήμισυ του 4ου αιώνα και στις αρχές του 5ου μ.Χ. Καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής της αποτέλεσε πρότυπο ηθικής, σύνεσης και σοφίας. Έζησε όμως σε μια εποχή βίας και θρησκευτικού φανατισμού και βρήκε φρικτό θάνατο από τους χριστιανούς της Αλεξάνδρειας.
Η Υπατία γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια γύρο στο 355μ.Χ. Ήταν κόρη του Θέωνα, ενός πολύ σημαντικού λογίου, μαθηματικού και αστρονόμου ο οποίος έκανε εξαιρετικά σχόλια στα έργα δύο παλαιοτέρων σπουδαίων αλεξανδρινών μαθηματικών και φιλοσόφων, του Πτολεμαίου και του Ευκλείδη. Ο Θέων ήταν ο τελευταίος λόγιος που καταγράφεται ως μέλος του Αλεξανδρινού Μουσείου. Αξίζει να σημειώσουμε πως τόσο ο Θέωνας όσο και η κόρη του Υπατία, είχαν αλεξανδρινή υπηκοότητα, κάτι που εκείνη την εποχή ήταν δύσκολο κανείς να αποκτήσει, μιας και την υπηκοότητα την παραχωρούσε ο ίδιος ο βασιλιάς (σε περιορισμένο αριθμό ατόμων κυρίως ελληνικής καταγωγής).
Έτσι λοιπόν δίπλα στον πατέρα της η Υπατία έλαβε εξαιρετική μόρφωση, την οποία ανέπτυξε και καλλιέργησε σε τέτοιο βαθμό, ώστε τελικά τον ξεπέρασε. Η ίδια συνέχισε το έργο του πατέρα της, διδάσκοντας φιλοσοφία, μαθηματικά και αστρονομία. Η φήμη της εξαπλώθηκε γρήγορα, έχοντας ως αποτέλεσμα, από όλα τα μέρη της αυτοκρατορίας να καταφθάνουν στην Αλεξάνδρεια για να σπουδάσουν φιλοσοφία. Σε όλη της τη ζωή η Υπατία αποτέλεσε πρότυπο αρετής, εγκράτειας και σωφροσύνης. Αν και ήταν όμορφη, ποτέ της δεν ενδιαφέρθηκε για την ομορφιά του σώματός της. Ντυνόταν κόσμια και μέχρι το τέλος του βίου της, παρέμεινε παρθένα.
Η Υπατία ήταν σπουδαία νεοπλατωνική φιλόσοφος. Οι νεοπλατωνικοί ήταν ασκητικοί και παρέπεμπαν στον Πυθαγόρα, ο οποίος είχε διδάξει ότι η σοφία επιτυγχάνεται μέσω της αποχής. Αν και η Υπατία τηρούσε πιστά αυτές τις αρχές, δεν απαιτούσε από τους μαθητές της, που ήταν διαφόρων θρησκειών, ανάλογους περιορισμούς. Όπως κάθε φιλόσοφος της αρχαιότητας, έτσι και η Υπατία προσπαθούσε να βοηθήσει τους μαθητές της να αντιληφθούν την πραγματική ομορφιά της ζωής και την αληθινή γνώση.
Με την πνευματική της κατάρτιση, τη ρητορική της δεινότητα, την πολύπλευρη προσωπικότητά της και την ηθική της οντότητα η Υπατία κέρδισε την εκτίμηση και τον σεβασμό του λαού της Αλεξάνδρειας, καθώς και των αλεξανδρινών πολιτικών, οι οποίοι την επισκέπτονταν όταν αναλάμβαναν τα καθήκοντά τους.
4ος αιώνας. Ο διωγμός των Εθνικών!
Ο 4ος αιώνας χαρακτηρίστηκε από την προσπάθεια των αυτοκρατόρων, με εξαίρεση τον Ιουλιανό, να επιβάλουν τον χριστιανισμό ως κυρίαρχη θρησκεία στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Για το λόγο αυτό η νέα θρησκεία ήρθε αντιμέτωπη με τις υπόλοιπες θρησκευτικές και φιλοσοφικές τάσεις που υπήρχαν μέσα στο ρωμαϊκό κράτος. Ο νεοπλατωνισμός μάλιστα, αποτελούσε τον μεγαλύτερο «εχθρό», μιας και αποτελούσε την ποιο σοβαρή εναλλακτική λύση έναντι του Χριστιανισμού. Έτσι οι αυτοκράτορες, με μια σειρά διατάξεων προσπάθησαν να περιορίσουν τις ελευθερίες λατρείας των εθνικών και στην συνέχεια με μια πληθώρα νομοθετημάτων στράφηκαν να εξαλείψουν την αρχαία ελληνική θρησκεία κλείνοντας τα ιερά, απαγορεύοντας τις θυσίες και αφαιρώντας τις περιουσίες τους. Προς το τέλος μάλιστα του 4ου αιώνα, οι ναοί των εθνικών άρχισαν να καταστρέφονται (ιδιαίτερα στην Ανατολή), ενώ η εθνική λατρεία ποινικοποιήθηκε. Μάταια, ο σπουδαίος ρήτορας και σοφιστής Λιβάνιος έκανε έκκληση στον αυτοκράτορα Θεοδόσιο να μεριμνήσει, ώστε να εμποδιστούν οι φανατικοί χριστιανοί να καταστρέφουν τα ιερά των εθνικών.
Το 386 ο επίσκοπος Μάρκελλος της Απάμειας κατέστρεψε το ναό του Δία Βήλου στην Απάμεια, ενώ το 392 καταστράφηκε το Σεραπείο της Αλεξάνδρειας, ένας από τους σημαντικότερους ναούς της αυτοκρατορίας, από τον χριστιανικό όχλο, που καθοδηγείτο από τον πατριάρχη Θεόφιλο. Η καταστροφή του Σεραπείου ήταν σημαντική γιατί κτίστηκε από τον Πτολεμαίο Α και συμβόλιζε την συνύπαρξη, την αλληλοκατανόηση και τον αλληλοσεβασμό των τριών σημαντικότερων πληθυσμιακών ομάδων της Αλεξάνδρειας, των Ελλήνων, των Αιγυπτίων και των Ιουδαίων. Έτσι, η ορθόδοξη χριστιανική θρησκεία μπόρεσε να απορρίψει τελείως την κλασσική ελληνική παιδεία, γεγονός που έμεινε γνωστό με την ρήση «χείλη υμνούντα τον Χριστόν δεν δύνανται τον Δίαν να υμνήσουν».
Ο αυτοκράτορας Ουάλης (364-378), με αφορμή την αποκάλυψη μια υποτιθέμενης συνομωσίας για την ανατροπή του από εθνικούς, αποδύθηκε σε ένα «κυνήγι μαγισσών», εξαπολύοντας απηνή διωγμό, κυρίως εναντίον των εθνικών διανοούμενων. Για λόγους αυτοπροστασίας, πολλοί έκαψαν τα βιβλία και τις βιβλιοθήκες τους, αφού ήταν δυνατό να θεωρηθούν ότι κρύβουν μαγείες και επωδούς. Τα θύματα των διωγμών ήταν πολλά, ενώ αρκετοί, για να αποφύγουν τυχών τιμωρία τους, διέφευγαν έξω από τα όρια της αυτοκρατορίας. Έτσι, το 391 τερματίσθηκε και η λειτουργία του Αλεξανδρινού Μουσείο, με το διάταγμα του Θεοδοσίου, το οποίο επέβαλλε την καταστροφή όλων των εθνικών ναών της πόλης.
Ο τραγικός θάνατος της Υπατίας
Κατά την περίοδο 412-415 αυτοκρατορικός έπαρχος της Αιγύπτου ήταν ο χριστιανός Ορέστης, ο οποίος όμως, όπως και άλλοι πολιτικοί επισκεπτόταν την Υπατία για να την συμβουλευτεί για θέματα πολιτείας, αλλά και για να παρακολουθήσει τα μαθήματά της. Στο πατριαρχικό θρόνο εν τω μεταξύ ο Κύριλλος διαδέχθηκε τον αποβιώσαντα Θεόφιλο. Αμέσως ο Κύριλλος άρχισε έναν αγώνα για την «καθαρότητα της πίστης», εκδιώκοντας από την πόλη όλους τους μη ορθόδοξους χριστιανούς. Φυσικά αυτός ο διωγμός έλαβε χώρα και για την επέκταση της θρησκευτικής του δικαιοδοσίας στις υποθέσεις της κρατικής διοίκησης.
Πρώτα θύματα αυτής της τακτικής του ήταν οι Νοβατιανοί και κατόπιν η εβραϊκή κοινότητα της Αλεξάνδρειας. Μόλις ο Ορέστης αντέδρασε, ορισμένοι μοναχοί υπό την παρότρυνση του Κυρίλλου αποπειράθηκαν να τον δολοφονήσουν, τραυματίζοντάς τον στο κεφάλι. Ο Ορέστης βρήκε στην Υπατία έναν σύμμαχο, αλλά το γεγονός αυτό μαζί με το ότι η Υπατία ήταν εκτιμώμενο πρόσωπο της πόλης, ανησύχησε τον Κύριλλο. Προκειμένου λοιπόν να την κατηγορήσει και να την αποξενώσει από τον απλό λαό, ο Κύριλλος την κατηγόρησε ότι ασκούσε μαύρη μαγεία! Η κατηγορία της μαγείας άλλωστε για εκείνη την εποχή ήταν κύριο όπλο της χριστιανικής ελίτ κάθε φορά που επεδίωκε φυσική και ηθική εξόντωση κάποιου αντιπάλου της.
Την σαρακοστή λοιπόν του 415, ενώ η Υπατία επέστρεφε στην κατοικία της, μετά από τον συνηθισμένο περίπατό της στην πόλη, μια ομάδα χριστιανών (Παραβολάνοι ομάδα νεαρών που λειτουργούσαν ως στρατιωτικό σώμα του Πατριάρχη) την έσυραν στην εκκλησία Καισάρειον, όπου ξέσχισαν τα ρούχα της και κομμάτιασαν το σώμα της με όστρακα. Έπειτα, αφού έσυραν τα κομμάτια της σε ολόκληρη την πόλη, τα κάψανε στην πυρά έξω από την Αλεξάνδρεια, στην θέση Κίναρον.
Επίλογος
Παρά το μίσος των χριστιανών κατά της Υπατίας, στην ιστορία του πολιτισμού καταγράφτηκε ως η πρώτη γυναίκα που δίδαξε δημόσια και μάλιστα στο επιστημονικό πεδίο της υψηλής θετικής διανόησης, συμβολίζοντας την ελευθερία της σκέψης και του λόγου, στοιχεία που ερχόντουσαν αντίθετα με τις διδαχές του χριστιανισμού και ιδιαίτερα εκείνης της πρωτοχριστιανικής κοινωνίας που έβλεπε την τυφλή υποταγή και την βία ως μοναδική διέξοδο προς το Θείο. Η ιστορία της Υπατίας πρέπει να διδάξει όλους μας, ανεξαρτήτως φύλου, ηλικίας και εθνικότητας. Πριν ξεστομίσουμε την κλασσική ρήση του νεοέλληνα «έτσι τα βρήκα, έτσι θα πάω», σκεφτείτε! Θυμηθείτε τους διωγμούς των προγόνων μας και δείτε τον χριστιανισμό απλά ως μία ακόμη θρησκεία αυτού του πλανήτη. Τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο. Αυτά, για όσους νομίζουν πως «τζιχάντ» (=ιερός πόλεμος) συμβαίνει μόνο στον καιρό μας από ακραίους ισλαμιστές!
Περισσότερες πληροφορίες: Ιστορικά Θέματα, τεύχος 23, Νοέμβριος 2003, σελ.8
Maria Dzielska «Υπατία η Αλεξανδρινή» εκδόσεις Ενάλιος.
Η Υπατία γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια γύρο στο 355μ.Χ. Ήταν κόρη του Θέωνα, ενός πολύ σημαντικού λογίου, μαθηματικού και αστρονόμου ο οποίος έκανε εξαιρετικά σχόλια στα έργα δύο παλαιοτέρων σπουδαίων αλεξανδρινών μαθηματικών και φιλοσόφων, του Πτολεμαίου και του Ευκλείδη. Ο Θέων ήταν ο τελευταίος λόγιος που καταγράφεται ως μέλος του Αλεξανδρινού Μουσείου. Αξίζει να σημειώσουμε πως τόσο ο Θέωνας όσο και η κόρη του Υπατία, είχαν αλεξανδρινή υπηκοότητα, κάτι που εκείνη την εποχή ήταν δύσκολο κανείς να αποκτήσει, μιας και την υπηκοότητα την παραχωρούσε ο ίδιος ο βασιλιάς (σε περιορισμένο αριθμό ατόμων κυρίως ελληνικής καταγωγής).
Έτσι λοιπόν δίπλα στον πατέρα της η Υπατία έλαβε εξαιρετική μόρφωση, την οποία ανέπτυξε και καλλιέργησε σε τέτοιο βαθμό, ώστε τελικά τον ξεπέρασε. Η ίδια συνέχισε το έργο του πατέρα της, διδάσκοντας φιλοσοφία, μαθηματικά και αστρονομία. Η φήμη της εξαπλώθηκε γρήγορα, έχοντας ως αποτέλεσμα, από όλα τα μέρη της αυτοκρατορίας να καταφθάνουν στην Αλεξάνδρεια για να σπουδάσουν φιλοσοφία. Σε όλη της τη ζωή η Υπατία αποτέλεσε πρότυπο αρετής, εγκράτειας και σωφροσύνης. Αν και ήταν όμορφη, ποτέ της δεν ενδιαφέρθηκε για την ομορφιά του σώματός της. Ντυνόταν κόσμια και μέχρι το τέλος του βίου της, παρέμεινε παρθένα.
Η Υπατία ήταν σπουδαία νεοπλατωνική φιλόσοφος. Οι νεοπλατωνικοί ήταν ασκητικοί και παρέπεμπαν στον Πυθαγόρα, ο οποίος είχε διδάξει ότι η σοφία επιτυγχάνεται μέσω της αποχής. Αν και η Υπατία τηρούσε πιστά αυτές τις αρχές, δεν απαιτούσε από τους μαθητές της, που ήταν διαφόρων θρησκειών, ανάλογους περιορισμούς. Όπως κάθε φιλόσοφος της αρχαιότητας, έτσι και η Υπατία προσπαθούσε να βοηθήσει τους μαθητές της να αντιληφθούν την πραγματική ομορφιά της ζωής και την αληθινή γνώση.
Με την πνευματική της κατάρτιση, τη ρητορική της δεινότητα, την πολύπλευρη προσωπικότητά της και την ηθική της οντότητα η Υπατία κέρδισε την εκτίμηση και τον σεβασμό του λαού της Αλεξάνδρειας, καθώς και των αλεξανδρινών πολιτικών, οι οποίοι την επισκέπτονταν όταν αναλάμβαναν τα καθήκοντά τους.
4ος αιώνας. Ο διωγμός των Εθνικών!
Ο 4ος αιώνας χαρακτηρίστηκε από την προσπάθεια των αυτοκρατόρων, με εξαίρεση τον Ιουλιανό, να επιβάλουν τον χριστιανισμό ως κυρίαρχη θρησκεία στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Για το λόγο αυτό η νέα θρησκεία ήρθε αντιμέτωπη με τις υπόλοιπες θρησκευτικές και φιλοσοφικές τάσεις που υπήρχαν μέσα στο ρωμαϊκό κράτος. Ο νεοπλατωνισμός μάλιστα, αποτελούσε τον μεγαλύτερο «εχθρό», μιας και αποτελούσε την ποιο σοβαρή εναλλακτική λύση έναντι του Χριστιανισμού. Έτσι οι αυτοκράτορες, με μια σειρά διατάξεων προσπάθησαν να περιορίσουν τις ελευθερίες λατρείας των εθνικών και στην συνέχεια με μια πληθώρα νομοθετημάτων στράφηκαν να εξαλείψουν την αρχαία ελληνική θρησκεία κλείνοντας τα ιερά, απαγορεύοντας τις θυσίες και αφαιρώντας τις περιουσίες τους. Προς το τέλος μάλιστα του 4ου αιώνα, οι ναοί των εθνικών άρχισαν να καταστρέφονται (ιδιαίτερα στην Ανατολή), ενώ η εθνική λατρεία ποινικοποιήθηκε. Μάταια, ο σπουδαίος ρήτορας και σοφιστής Λιβάνιος έκανε έκκληση στον αυτοκράτορα Θεοδόσιο να μεριμνήσει, ώστε να εμποδιστούν οι φανατικοί χριστιανοί να καταστρέφουν τα ιερά των εθνικών.
Το 386 ο επίσκοπος Μάρκελλος της Απάμειας κατέστρεψε το ναό του Δία Βήλου στην Απάμεια, ενώ το 392 καταστράφηκε το Σεραπείο της Αλεξάνδρειας, ένας από τους σημαντικότερους ναούς της αυτοκρατορίας, από τον χριστιανικό όχλο, που καθοδηγείτο από τον πατριάρχη Θεόφιλο. Η καταστροφή του Σεραπείου ήταν σημαντική γιατί κτίστηκε από τον Πτολεμαίο Α και συμβόλιζε την συνύπαρξη, την αλληλοκατανόηση και τον αλληλοσεβασμό των τριών σημαντικότερων πληθυσμιακών ομάδων της Αλεξάνδρειας, των Ελλήνων, των Αιγυπτίων και των Ιουδαίων. Έτσι, η ορθόδοξη χριστιανική θρησκεία μπόρεσε να απορρίψει τελείως την κλασσική ελληνική παιδεία, γεγονός που έμεινε γνωστό με την ρήση «χείλη υμνούντα τον Χριστόν δεν δύνανται τον Δίαν να υμνήσουν».
Ο αυτοκράτορας Ουάλης (364-378), με αφορμή την αποκάλυψη μια υποτιθέμενης συνομωσίας για την ανατροπή του από εθνικούς, αποδύθηκε σε ένα «κυνήγι μαγισσών», εξαπολύοντας απηνή διωγμό, κυρίως εναντίον των εθνικών διανοούμενων. Για λόγους αυτοπροστασίας, πολλοί έκαψαν τα βιβλία και τις βιβλιοθήκες τους, αφού ήταν δυνατό να θεωρηθούν ότι κρύβουν μαγείες και επωδούς. Τα θύματα των διωγμών ήταν πολλά, ενώ αρκετοί, για να αποφύγουν τυχών τιμωρία τους, διέφευγαν έξω από τα όρια της αυτοκρατορίας. Έτσι, το 391 τερματίσθηκε και η λειτουργία του Αλεξανδρινού Μουσείο, με το διάταγμα του Θεοδοσίου, το οποίο επέβαλλε την καταστροφή όλων των εθνικών ναών της πόλης.
Ο τραγικός θάνατος της Υπατίας
Κατά την περίοδο 412-415 αυτοκρατορικός έπαρχος της Αιγύπτου ήταν ο χριστιανός Ορέστης, ο οποίος όμως, όπως και άλλοι πολιτικοί επισκεπτόταν την Υπατία για να την συμβουλευτεί για θέματα πολιτείας, αλλά και για να παρακολουθήσει τα μαθήματά της. Στο πατριαρχικό θρόνο εν τω μεταξύ ο Κύριλλος διαδέχθηκε τον αποβιώσαντα Θεόφιλο. Αμέσως ο Κύριλλος άρχισε έναν αγώνα για την «καθαρότητα της πίστης», εκδιώκοντας από την πόλη όλους τους μη ορθόδοξους χριστιανούς. Φυσικά αυτός ο διωγμός έλαβε χώρα και για την επέκταση της θρησκευτικής του δικαιοδοσίας στις υποθέσεις της κρατικής διοίκησης.
Πρώτα θύματα αυτής της τακτικής του ήταν οι Νοβατιανοί και κατόπιν η εβραϊκή κοινότητα της Αλεξάνδρειας. Μόλις ο Ορέστης αντέδρασε, ορισμένοι μοναχοί υπό την παρότρυνση του Κυρίλλου αποπειράθηκαν να τον δολοφονήσουν, τραυματίζοντάς τον στο κεφάλι. Ο Ορέστης βρήκε στην Υπατία έναν σύμμαχο, αλλά το γεγονός αυτό μαζί με το ότι η Υπατία ήταν εκτιμώμενο πρόσωπο της πόλης, ανησύχησε τον Κύριλλο. Προκειμένου λοιπόν να την κατηγορήσει και να την αποξενώσει από τον απλό λαό, ο Κύριλλος την κατηγόρησε ότι ασκούσε μαύρη μαγεία! Η κατηγορία της μαγείας άλλωστε για εκείνη την εποχή ήταν κύριο όπλο της χριστιανικής ελίτ κάθε φορά που επεδίωκε φυσική και ηθική εξόντωση κάποιου αντιπάλου της.
Την σαρακοστή λοιπόν του 415, ενώ η Υπατία επέστρεφε στην κατοικία της, μετά από τον συνηθισμένο περίπατό της στην πόλη, μια ομάδα χριστιανών (Παραβολάνοι ομάδα νεαρών που λειτουργούσαν ως στρατιωτικό σώμα του Πατριάρχη) την έσυραν στην εκκλησία Καισάρειον, όπου ξέσχισαν τα ρούχα της και κομμάτιασαν το σώμα της με όστρακα. Έπειτα, αφού έσυραν τα κομμάτια της σε ολόκληρη την πόλη, τα κάψανε στην πυρά έξω από την Αλεξάνδρεια, στην θέση Κίναρον.
Επίλογος
Παρά το μίσος των χριστιανών κατά της Υπατίας, στην ιστορία του πολιτισμού καταγράφτηκε ως η πρώτη γυναίκα που δίδαξε δημόσια και μάλιστα στο επιστημονικό πεδίο της υψηλής θετικής διανόησης, συμβολίζοντας την ελευθερία της σκέψης και του λόγου, στοιχεία που ερχόντουσαν αντίθετα με τις διδαχές του χριστιανισμού και ιδιαίτερα εκείνης της πρωτοχριστιανικής κοινωνίας που έβλεπε την τυφλή υποταγή και την βία ως μοναδική διέξοδο προς το Θείο. Η ιστορία της Υπατίας πρέπει να διδάξει όλους μας, ανεξαρτήτως φύλου, ηλικίας και εθνικότητας. Πριν ξεστομίσουμε την κλασσική ρήση του νεοέλληνα «έτσι τα βρήκα, έτσι θα πάω», σκεφτείτε! Θυμηθείτε τους διωγμούς των προγόνων μας και δείτε τον χριστιανισμό απλά ως μία ακόμη θρησκεία αυτού του πλανήτη. Τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο. Αυτά, για όσους νομίζουν πως «τζιχάντ» (=ιερός πόλεμος) συμβαίνει μόνο στον καιρό μας από ακραίους ισλαμιστές!
Περισσότερες πληροφορίες: Ιστορικά Θέματα, τεύχος 23, Νοέμβριος 2003, σελ.8
Maria Dzielska «Υπατία η Αλεξανδρινή» εκδόσεις Ενάλιος.
ΚΑΘΑΡΣΗ ΜΕ ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΑ....
Μια γυναίκα αυτοκτόνησε στα κρατητήρια γιατί έκλεψε δυο μπλούζες για τα παιδί της . Η είδηση έκανε το γύρο της Ελλάδας και προκάλεσε σοκ και ανατριχίλα ..
Μια γυναίκα έδωσε τέλος στη ζωή της αφού την έπιασαν να κλέβει δυο μπλούζες, την ώρα που κάποιοι από κείνους που «τα εχουν πάρει χοντρά» και το ομολόγησαν κιόλας, κυκλοφορούν ελεύθεροι, ανενόχλητοι, χαλαροί.
Μια γυναίκα φτωχή, δυστυχισμένη, εξαρτημένη, εγκαταλελειμμένη πέθανε για δύο μπλούζες και το γεγονός ξεχάστηκε σε μια μέρα, την ώρα που ένα ολόκληρο πολιτικό σύστημα βρίσκεται στο σκαμνί για τις χρυσές ανομίες δέκα, είκοσι, τριάντα «υπηρετών της Δημοκρατίας»…
Ένας άνθρωπος χάθηκε, δεκάδες άλλοι είναι στα πρόθυρα του χαμού και χιλιάδες ακόμα παλεύουν να τα βγάλουν πέρα, την ίδια ώρα που, πολιτικά στελέχη που ομολόγησαν δημόσια ότι πήραν εκατομμύρια ευρώ, μαύρα κι αδήλωτα, για να ενισχύσουν το κόμμα, ζουν με την κατηγορία της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες (ξέπλυμα βρόμικου χρήματος) και κινούνται σα να μη συνέβη τίποτα..
Πόσα πρόσωπα και πόσα ονόματα έχει η ασυδοσία , ο τραγέλαφος και το θράσος;
Ο κ. Τσουκάτος τα είπε και ..ξαλάφρωσε.
Δεν δικαιολογούνται οι καταθέσεις του πρώην υπουργού Τ. Μαντέλη επί δύο χρονιές (1996, 1997) από τα έσοδα που έγραψε στη φορολογική του δήλωση και στο «πόθεν έσχες», συμπεραίνει η κοινοβουλευτική επιτροπή .
Όσο για το ποσό που έχουν ομολογήσει μέχρι στιγμής οι Μαντέλης και Τσουκάτος αντιστοιχεί ΜΟΝΟ στο 1,5% από τις συνολικές μίζες που δόθηκαν από την Siemens..
Από τη Siemens, τη ΜΑΝ, την Daimler την Ferrostaal AG διοχετεύτηκαν μίζες δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ ώστε να κερδίσει το συμβόλαιο για την κατασκευή των υποβρυχίων 214 του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού το 2000 (η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έδωσε το ….75% των χρημάτων ως προκαταβολή , σημειώνοντας παγκόσμια πρωτοτυπία στην διεθνή αγορά πολεμικού εξοπλισμού).
Στο Εθνικό Κτηματολόγιο φαγώθηκαν αμέτρητα δις ευρώ , στα δημόσια έργα και τις Ολυμπιακές υποδομές έγινε τεράστιο φαγοπότι, με σκόπιμες καθυστερήσεις στην ανάθεση των έργων, για να μπορούν οι υπουργοί να προχωρούν σε απευθείας «τυφλές» αναθέσεις με συνοπτικές και αδιαφανείς διαδικασίες..
Αυτά τουλάχιστον εχουν δει το φως της δημοσιότητας. Πόσα άλλα είναι που αφορούν ΟΛΕΣ τις κυβερνήσεις;;
Για ποιο κοινό περί δικαίου αίσθημα μιλάμε στην Ελλάδα της ..κάθαρσης, που μόνο κάθαρση δεν είναι αλλά παραμένει ακάθαρτη και βρωμερή;
Πρόβλημα απονομής δικαιοσύνης; Πρόβλημα πολιτικής συγκάλυψης; Πρόβλημα στο συννεφιασμένο μας μυαλό;
Η Ελλάδα βουλιάζει, διασύρεται, παραπαίει και οι ένοχοι, αυτοί που ξέρουμε, αυτοί που υποψιαζόμαστε κι αυτοί που δεν ξέρουμε, παραμένουν ατιμώρητοι.. ΟΛΟΙ οι ένοχοι, σε όλα τα χρώματα και κόμματα.
Ποια ειδικά δικαστήρια, ποιες εξεταστικές επιτροπές, όταν ολόκληρο το σύστημα απονομής δικαιοσύνης, σε πολιτικό και δικαστικό επίπεδο, έχει χάσει την αξιοπιστία του στα μάτια της ελληνικής κοινωνίας , όταν κανείς δεν έχει τιμωρηθεί , όταν κανενός οι αμύθητες περιουσίες δεν έχουν δημευτεί. Όταν στα πόθεν έσχες πολιτικών φιγουράρουν φαρδιά-πλατιά τεράστια ποσά, αναρίθμητα ακίνητα που δεν δικαιολογούνται από κανένα βουλευτικό μισθό..
Πόσα χρόνια μιλάμε γι αυτή τη ρημάδα την κάθαρση, που έχει στοιχειώσει στα έδρανα της Βουλής, στα εισαγγελικά γραφεία και στις αίθουσες των δικαστηρίων; Πόση γραφειοκρατία και φιλολογία ακόμα να χωρέσει στο αίσχος ;
Κάθε μέρα, παντού, συζητάμε για τον αδικαιολόγητο πλουτισμό πρώην, αλλά και εν ενεργεία πολιτικών προσώπων, για τον πακτωλό εισροής μαύρου χρήματος, για το αδίκημα της παθητικής δωροδοκίας , για μίζες, για ύποπτες συναλλαγές…
Η Νέα Δημοκρατία και ο Αντώνης Σαμαράς ζητά και πρέπει να κάνει επανέλεγχο των δηλώσεων περιουσιακής κατάστασης από το 1974 έως και το 2010 όσων διετέλεσαν ή διατελούν πρωθυπουργοί, αρχηγοί πολιτικών κομμάτων, υπουργοί, αναπληρωτές υπουργοί και υφυπουργοί κυβερνήσεων. ΚΑΙ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ πρέπει να προσθέσουμε. Να δημοσιοποιηθούν οι δηλώσεις περιουσιακής κατάστασης των συζύγων και των παιδιών τους.
Για να πάψει πια να σέρνεται αυτή η λάσπη και να λερώνει μια ολόκληρη Βουλή, ένα ολόκληρο πολιτικό σύστημα, μια ολόκληρη χώρα..
Αντί λοιπόν να διαδηλώνουμε και να βρίζουμε ερήμην, γενικώς και αορίστως, αντί να ισοπεδώνουμε τους πάντες και τα πάντα, ας βγούμε μια φορά στους δρόμους ΑΠΑΙΤΩΝΤΑΣ ΚΑΘΑΡΣΗ ΜΕ ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΑ .
Και σ αυτό το κάλεσμα οφείλουν να πάνε, ΠΡΩΤΟΙ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ, όσοι πολιτικοί ΑΙΣΘΑΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ καθαροί… Και τότε (εκλογές δεν έρχονται;) να δούμε τι θα βγάλει το παρουσιολόγιο..
ΝΑΤΑΣΣΑ ΡΑΓΙΟΥ
Μια γυναίκα έδωσε τέλος στη ζωή της αφού την έπιασαν να κλέβει δυο μπλούζες, την ώρα που κάποιοι από κείνους που «τα εχουν πάρει χοντρά» και το ομολόγησαν κιόλας, κυκλοφορούν ελεύθεροι, ανενόχλητοι, χαλαροί.
Μια γυναίκα φτωχή, δυστυχισμένη, εξαρτημένη, εγκαταλελειμμένη πέθανε για δύο μπλούζες και το γεγονός ξεχάστηκε σε μια μέρα, την ώρα που ένα ολόκληρο πολιτικό σύστημα βρίσκεται στο σκαμνί για τις χρυσές ανομίες δέκα, είκοσι, τριάντα «υπηρετών της Δημοκρατίας»…
Ένας άνθρωπος χάθηκε, δεκάδες άλλοι είναι στα πρόθυρα του χαμού και χιλιάδες ακόμα παλεύουν να τα βγάλουν πέρα, την ίδια ώρα που, πολιτικά στελέχη που ομολόγησαν δημόσια ότι πήραν εκατομμύρια ευρώ, μαύρα κι αδήλωτα, για να ενισχύσουν το κόμμα, ζουν με την κατηγορία της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες (ξέπλυμα βρόμικου χρήματος) και κινούνται σα να μη συνέβη τίποτα..
Πόσα πρόσωπα και πόσα ονόματα έχει η ασυδοσία , ο τραγέλαφος και το θράσος;
Ο κ. Τσουκάτος τα είπε και ..ξαλάφρωσε.
Δεν δικαιολογούνται οι καταθέσεις του πρώην υπουργού Τ. Μαντέλη επί δύο χρονιές (1996, 1997) από τα έσοδα που έγραψε στη φορολογική του δήλωση και στο «πόθεν έσχες», συμπεραίνει η κοινοβουλευτική επιτροπή .
Όσο για το ποσό που έχουν ομολογήσει μέχρι στιγμής οι Μαντέλης και Τσουκάτος αντιστοιχεί ΜΟΝΟ στο 1,5% από τις συνολικές μίζες που δόθηκαν από την Siemens..
Από τη Siemens, τη ΜΑΝ, την Daimler την Ferrostaal AG διοχετεύτηκαν μίζες δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ ώστε να κερδίσει το συμβόλαιο για την κατασκευή των υποβρυχίων 214 του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού το 2000 (η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έδωσε το ….75% των χρημάτων ως προκαταβολή , σημειώνοντας παγκόσμια πρωτοτυπία στην διεθνή αγορά πολεμικού εξοπλισμού).
Στο Εθνικό Κτηματολόγιο φαγώθηκαν αμέτρητα δις ευρώ , στα δημόσια έργα και τις Ολυμπιακές υποδομές έγινε τεράστιο φαγοπότι, με σκόπιμες καθυστερήσεις στην ανάθεση των έργων, για να μπορούν οι υπουργοί να προχωρούν σε απευθείας «τυφλές» αναθέσεις με συνοπτικές και αδιαφανείς διαδικασίες..
Αυτά τουλάχιστον εχουν δει το φως της δημοσιότητας. Πόσα άλλα είναι που αφορούν ΟΛΕΣ τις κυβερνήσεις;;
Για ποιο κοινό περί δικαίου αίσθημα μιλάμε στην Ελλάδα της ..κάθαρσης, που μόνο κάθαρση δεν είναι αλλά παραμένει ακάθαρτη και βρωμερή;
Πρόβλημα απονομής δικαιοσύνης; Πρόβλημα πολιτικής συγκάλυψης; Πρόβλημα στο συννεφιασμένο μας μυαλό;
Η Ελλάδα βουλιάζει, διασύρεται, παραπαίει και οι ένοχοι, αυτοί που ξέρουμε, αυτοί που υποψιαζόμαστε κι αυτοί που δεν ξέρουμε, παραμένουν ατιμώρητοι.. ΟΛΟΙ οι ένοχοι, σε όλα τα χρώματα και κόμματα.
Ποια ειδικά δικαστήρια, ποιες εξεταστικές επιτροπές, όταν ολόκληρο το σύστημα απονομής δικαιοσύνης, σε πολιτικό και δικαστικό επίπεδο, έχει χάσει την αξιοπιστία του στα μάτια της ελληνικής κοινωνίας , όταν κανείς δεν έχει τιμωρηθεί , όταν κανενός οι αμύθητες περιουσίες δεν έχουν δημευτεί. Όταν στα πόθεν έσχες πολιτικών φιγουράρουν φαρδιά-πλατιά τεράστια ποσά, αναρίθμητα ακίνητα που δεν δικαιολογούνται από κανένα βουλευτικό μισθό..
Πόσα χρόνια μιλάμε γι αυτή τη ρημάδα την κάθαρση, που έχει στοιχειώσει στα έδρανα της Βουλής, στα εισαγγελικά γραφεία και στις αίθουσες των δικαστηρίων; Πόση γραφειοκρατία και φιλολογία ακόμα να χωρέσει στο αίσχος ;
Κάθε μέρα, παντού, συζητάμε για τον αδικαιολόγητο πλουτισμό πρώην, αλλά και εν ενεργεία πολιτικών προσώπων, για τον πακτωλό εισροής μαύρου χρήματος, για το αδίκημα της παθητικής δωροδοκίας , για μίζες, για ύποπτες συναλλαγές…
Η Νέα Δημοκρατία και ο Αντώνης Σαμαράς ζητά και πρέπει να κάνει επανέλεγχο των δηλώσεων περιουσιακής κατάστασης από το 1974 έως και το 2010 όσων διετέλεσαν ή διατελούν πρωθυπουργοί, αρχηγοί πολιτικών κομμάτων, υπουργοί, αναπληρωτές υπουργοί και υφυπουργοί κυβερνήσεων. ΚΑΙ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ πρέπει να προσθέσουμε. Να δημοσιοποιηθούν οι δηλώσεις περιουσιακής κατάστασης των συζύγων και των παιδιών τους.
Για να πάψει πια να σέρνεται αυτή η λάσπη και να λερώνει μια ολόκληρη Βουλή, ένα ολόκληρο πολιτικό σύστημα, μια ολόκληρη χώρα..
Αντί λοιπόν να διαδηλώνουμε και να βρίζουμε ερήμην, γενικώς και αορίστως, αντί να ισοπεδώνουμε τους πάντες και τα πάντα, ας βγούμε μια φορά στους δρόμους ΑΠΑΙΤΩΝΤΑΣ ΚΑΘΑΡΣΗ ΜΕ ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΑ .
Και σ αυτό το κάλεσμα οφείλουν να πάνε, ΠΡΩΤΟΙ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ, όσοι πολιτικοί ΑΙΣΘΑΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ καθαροί… Και τότε (εκλογές δεν έρχονται;) να δούμε τι θα βγάλει το παρουσιολόγιο..
ΝΑΤΑΣΣΑ ΡΑΓΙΟΥ
ΚΙΤΡΙΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ «ΚΩΣΤΑΛΕΞΙ»
Τις τελευταίες μέρες στην πόλη μας αλγεινή εντύπωση έχει κάνει η υποκρισία κι ο κιτρινισμός τοπικού μέσου με τον οποίο επιλέγει να ερμηνεύει και να παρουσιάζει ειδήσεις και γεγονότα. Ειδικά στην περίπτωση της πλημμελούς φύλαξης των ξεχασμένων και ταλαιπωρημένων βιβλίων σε απομονωμένο χώρο της Δημοτικής Βιβλιοθήκης έδειξε να διαστρεβλώνει απόψεις που έχουν εκφραστεί από πολίτες της Πάτρας θέλοντας να αποδείξει πως διαθέτει μεγαλύτερη ευαισθησία κι ευθύνη σε πολιτιστικά θέματα από οποιοδήποτε άλλον στη πόλη μας. Η συγκεκριμένη ευαισθησία δε του μέσου αναπτύχθηκε ιδιαίτερα όχι τόσο για να δοθεί λύση στο πρόβλημα που ενέκυψε αλλά περισσότερο για να καταδειχθεί το μέγεθος της εικόνας που έκανε το γύρο της Ελλάδας και η σωτήρια επέμβαση ενός ανθρώπου που 8 μήνες στην ίδια θέση, αυτή δηλαδή του υπεύθυνου της Δημοτικής Βιβλιοθήκης, ήταν και είναι συνυπεύθυνος του προβλήματος.
Κι ενώ περίμενε κανείς μαζί με την παρουσίαση του θέματος να στιγματιστεί επίσης και η διαπόμπευση μιας ολόκληρης πόλης και της Δημοτικής της Βιβλιοθήκης με τις εκφράσεις τύπου «πνευματικό Κωσταλέξι» της Πάτρας που πραγματοποιήθηκε χολιγουντιανά με αποτέλεσμα στα πλαίσια ενός πιθανού ψηφοθηρικού αλισβερισίου να μειώνεται το συνολικό έργο ενός πνευματικού φορέα της πόλης, συγκεκριμένοι δημοσιογράφοι (όπως δηλώνουν οι ίδιοι ότι είναι) με ανυπόγραφα άρθρα τους καταφέρθηκαν εναντίον πατρινών πολιτών που τόλμησαν να εκφράσουν μια διαφορετική άποψη για το τι πραγματικά συμβαίνει με το όλο ζήτημα και να προτείνουν ακόμα και λύσεις.
Η αλήθεια είναι ότι ουδεμία διαφορά ή προσωπικό πρόβλημα έχουν οι συγκεκριμένοι πολίτες με τον υπεύθυνο της Δημοτικής Βιβλιοθήκης. Όμως ως πατρινοί πολίτες χωρίς να χρωματίζουν την λέξη ενημέρωση με κίτρινα γράμματα αναδεικνύοντας ίδια συμφέροντα και κομματικούς μηχανισμούς που προεκλογικά λοιδορούσαν κι «έφτυναν», με εύσχημο τρόπο πολύ απλά εξέφρασαν την διαμαρτυρία τους για την απαξίωση της Βιβλιοθήκης και την διαπόμπευση μιας ολόκληρης πόλης όπου το πνεύμα έχει παραμεληθεί δια παντός από τους ίδιους τους διαπομπεύοντες. Εξέφρασαν λοιπόν ελεύθερα την άποψη τους η οποία έμελλε να διαστρεβλωθεί έτσι ώστε να φαίνονται πως αντιδρούν με την αποκάλυψη εν γένει του θέματος. Αυτό ακριβώς ήταν και το χειρότερο. Γράφτηκε ότι αυτή τους η άποψη εκπροσωπεί μια νοσούσα νοοτροπία στην πόλη μας κι ότι αυτοί δεν ήθελαν την αποκάλυψη χωρίς να διευκρινιστεί ότι ουδέποτε το πρόβλημα των τεσσάρων πατρινών πολιτών είναι η αποκάλυψη του προβλήματος ( επανειλημμένα εξάλλου έχουν καυτηριάσει τα κακώς κείμενα στην Βιβλιοθήκη Πατρών κι έχουν προτείνει και λύσεις ) αλλά ο τρόπος και η σκοπιμότητα που ενέδρευε στη φανφαρόνικη και υποκριτική δημοσιότητα.
Βεβαίως για κάποιους οι αποκαλυπτικές φωτογραφίες απ’ την «υγειονομική υδρογονοβόμβα μεγατόνων» που θα έσκαγε πάνω απ τα κεφάλια των «άτυχων» αναγνωστών πουλάνε περισσότερο απ’ το εκατονταετές έργο που προσέφερε στην πόλη η Βιβλιοθήκη. Όπως πουλάει περισσότερο η απαξίωση των πατρινών εκείνων πολιτών που προσπάθησαν να κάνουν με το έργο τους και την προσφορά τους στο ευρύ κοινό γνωστή την ιστορία των γραμμάτων και του πνεύματος στην πόλη μας. Κι απαξιώνονται από ανθρώπους που δεν είχαν πατήσει ποτέ το πόδι τους μέχρι σήμερα στους χώρους της Βιβλιοθήκης και δεν είχαν διανοηθεί ποτέ να καλύψουν ενημερωτικά εκδηλώσεις του πνεύματος γιατί φυσικά δεν πουλάνε οι «ανιαρές» κι «ακαταλαβίστικες» ομιλίες χωρίς χρηματικό αντίκρισμα και χωρίς «ευγενικές» και ύποπτες χορηγίες.
Και φυσικά σε μια κοινωνία όπου η γκλαμουριά της εικόνας του δήθεν και το κουτσομπολιό για το τι χρώμα εσώρουχο φόρεσε ο γείτονας πουλάνε περισσότερο απ’ το πνεύμα και τα γράμματα τότε το χρήμα αναγορεύεται σε μόνιμο και νόμιμο δικτάτορα της ζωής μας και τα γεγονότα θα αναδεικνύονται με περίσσια κίτρινη μπογιά ενισχύοντας και την διαπλοκή με εκείνους οι οποίοι κινούνται στο ίδιο μήκος κύματος ωφελώντας τους για την αγαστή συνεργασία και βλάπτοντας εκείνους που δεν έχουν να μας προσφέρουν τίποτε το οικονομικό αλλά ίσως με το πνεύμα τους γρηγορούν τις συνειδήσεις μας.
Κάποιοι λοιπόν επέλεξαν αντί να εξετάσουν τις ρίζες του προβλήματος εν τη γενέσει του και να προτείνουν λύσεις (αποσυμφόρηση των χώρων της Βιβλιοθήκης κι ανάδειξη της ως φορέα πολιτιστικής δράσης από τα μέσα ενημέρωσης ώστε να στραφεί ο πολίτης σε πνευματικές δράσεις αφιλοκερδούς προσφοράς ) επέλεξαν να δείξουν ένα μέγα σκάνδαλο προγενεστέρων φυσικά χρόνων για να μην θίξουν και την σημερινή δημοτική αρχή χωρίς να προσθέσουν τίποτε παραπάνω για επίλυση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Βιβλιοθήκη. Δυστυχώς για την πόλη μας το πνευματικό «Κωσταλέξι» είναι οι ίδιοι. Ο χαρακτηρισμός επιστρέφεται αυτούσια στους εμπνευστές του. Και είναι φορείς αυτής της νοοτροπίας που έχει απλωθεί χρόνια τώρα στην χώρα και μας έχει οδηγήσει στο χείλος της καταστροφής. Παθογένειες που δεν πρόκειται να διορθωθούν όταν τα μικροσυμφέροντα συγκεκριμένων ομάδων υπερκαλύπτουν το δημοτικό και δημόσιο συμφέρον, λοιδορώντας ανθρώπους που έχουν προσφέρει στον τόπο, χάριν σκοπιμοτήτων.
Δεν μένει τίποτε άλλο παρά να συμφωνήσουμε όλοι σ’ αυτή την πόλη πως η εικόνα των εγκαταλελειμμένων στην τύχη τους βιβλίων στην Βιβλιοθήκη μας στεναχωρεί και μας πληγώνει. Οφείλει η Δημοτική Αρχή να προβεί στις ανάλογες ενέργειες απόδοσης ευθυνών κι επίλυσης του χρόνιου προβλήματος συμφόρησης των βιβλίων κι όχι όταν σβήσουν οι κάμερες, οι φωνές και ο συνήθης υπερβάλλων ντόρος να εγκαταλειφθεί η Δημοτική Βιβλιοθήκη ξανά στην ασήμαντη για την πόλη και τα συμφέροντα της γωνιά. Κι ας συμφωνήσουμε επιτέλους ότι στο όνομα μικροκομματικών κι άλλων αντιπαραθέσεων και συμφερόντων δεν μπορούν κάποιοι να διαπομπεύουν υποκριτικά λιθοβολώντας την «εν πολλαίς αμαρτίες περιπεσούσα γυνή» όντας οι ίδιοι βουτηγμένοι στις κιτρινισμένες αμαρτίες τους.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ
Δημότης Πατρέων
ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΠΑΤΡΩΝ-ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ
ΛΕΩΝΙΔΑΣ Γ. ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ
Τηλ. Γραφ. 2610 322901 Οικ.2610 521086
Κιν.6946 405 993-6976 194 856
e-mail:leomargaritis@gmail.com
ΚΑΝΑΡΗ 46 26222 ΠΑΤΡΑ
Πάτρα 11-11-11
Αξιότιμο Κύριο
Δ/ντή της Εφημερίδας
«ΑΛΛΑΓΗ»
Ενταύθα
Αγαπητέ κ. Δ/ντά
Μόνο αναίσθητος και χωρίς παιδεία πρέπει να είναι κανείς για να μη στεναχωρηθεί και να μην αντιδράσει με την κατάσταση της Δημοτικής Βιβλιοθήκης όπως εμφανίσθηκε από τα Μέσα Ενημέρωσης.
Δεν θα σχολιάσω το λόγο για τον οποίο σε ένα τέτοιο ζήτημα που εκθέτει πανελλαδικά την πόλη μας, δόθηκε και εκτός Πατρών ευρεία δημοσιότητα, ενώ θα μπορούσε κάλλιστα να αντιμετωπισθεί στα πλαίσια καταλογισμού ευθυνών σε δημοτικούς και λοιπούς υπεύθυνους λειτουργίας της Βιβλιοθήκης. Το σχολιασμό αφήνω να κάνουν οι συμπολίτες μας που ατύχησαν στις επιλογές τους.
Επειδή είχα την ευτυχία να υπηρετήσω τη Δημοτική Βιβλιοθήκη με την ιδιότητα του Προέδρου της στην τριετία 1995-1998 και είχα τη ευθύνη λειτουργίας της, από τότε υπήρχε οξύτατο πρόβλημα αποσυμφόρησης, δεδομένου ότι και τότε ασφυκτιούσε όπως και σήμερα από το μεγάλο αριθμό βιβλίων ( 120,000 τόμοι σε 880 τ.μ ).
Την αναγκαιότητα ανάπτυξης και αποσυμφόρησης της Βιβλιοθήκης είχα επισημάνει , με δηλώσεις μου στα μέσα ενημέρωσης.
«Πρέπει» τόνιζα «να μετακομίσει σε άλλο κτήριο η Πινακοθήκη απελευθερώνοντας το ισόγειο, αφού μετά από μελέτες έχει αποκλειστεί η περίπτωση δημιουργίας νέου ορόφου. Σκεπτόμαστε επίσης να χρησιμοποιήσουμε το διπλανό ακίνητο προχωρώντας σε απαλλοτρίωση, ενώ ήδη έχουν ενημερωθεί οι καταστηματάρχες του τετραγώνου να αποχωρήσουν.
Εάν αξιοποιηθεί ολόκληρο το οικοδομικό τετράγωνο η Δημοτική Βιβλιοθήκη θα αποκτήσει επιτέλους τα απαιτούμενα βιβλιοστάσια για την άμεση ικανοποίηση του αναγνωστικού κοινού , με ανελκυστήρα για τα άτομα με ειδικές ανάγκες, με σωστό καταμερισμό βιβλίων, ειδικούς χώρους μελέτης, αυτοτελείς αίθουσες με έργα Αχαιών συγγραφέων κ.λ.π»
Στην τριετία της θητείας μου με στόχο την αποσυμφόρηση κατασκευάσθηκαν ειδικά βιβλιοστάσια και διαμορφώθηκε χώρος όπου μεταφέρθηκαν 6.000 τόμοι βιβλίων που προήρχοντο από τη δωρεά της U.S.I.S-Αμερικανικής Βιβλιοθήκης που είχαν ελαχιστότατη κίνηση.
Αποσυμφορήθηκε ο χώρος και στη θέση αυτή τοποθετήθηκαν νέες συλλογές βιβλίων που ζητούνταν από τους αναγνώστες.
Εμπλουτίσθηκε με νέα βιβλία το παράρτημα της Βιβλιοθήκης της οδού Φωκαίας όπου δανείζονται 6.578 τόμοι βιβλίων κάθε κατηγορίας μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή.
Αποφασίσαμε την ίδρυση τριών εισέτι παραρτημάτων σε ισάριθμα διαμερίσματα της πόλεως.
Αποφασίστηκε η εγκατάσταση ανελκυστήρα. Έγινε μελέτη και η εκτέλεση του έργου ανατέθηκε στην Διεύθυνση Έργων του Δήμου.
Αποφασίστηκε η εγκατάσταση ηλεκτρονικού αντικλεπτικού συστήματος. Έγιναν αναγκαίες μετακινήσεις βιβλιοθηκών για εξοικονόμηση χώρου έτσι ώστε να είναι όλα τα βιβλία που αναζητούνται σε πρώτη ζήτηση.
Κι όλα αυτά για την αποσυμφόρηση και την όσο το δυνατόν εύρυθμη λειτουργία του αναγνωστηρίου και γενικότερα της Βιβλιοθήκης.
Είναι γεγονός ότι στη διάρκεια της θητείας μας δεν κατέστη δυνατόν να υλοποιηθούν όλες οι αποφάσεις μας.
Γι αυτό μετά τη λήξης της και την εκλογή ως δημάρχου Πατρέων του Ευάγγελου Φλωράτου με επιστολή μας επισημάναμε ορισμένες εκκρεμότητες που υπήρχαν και καταστήσαμε σαφές ότι παραμένει δυσεπίλυτο το πρόβλημα της ανεπαρκείας χώρων ανάπτυξης και λειτουργίας της Δημοτικής Βιβλιοθήκης. (βλέπε εφημ.«Αλλαγή» 25-12-1998).
Τελειώνοντας σημειώνουμε ότι οσάκις αναγκαστήκαμε να μεταφέρουμε σε διαφορετικούς χώρους βιβλία για την αποσυμφόρηση, είχαμε διασφαλίσει την προστασία τους από οποιεσδήποτε δυσμενείς επιπτώσεις και ήταν πάντα πρόσφορα σε όσους τα αναζητούσαν έστω κι αν η ζήτηση τους ήταν περιορισμένη.
Η σημερινή εικόνα που παρουσιάζετε δεν υπήρχε στους χώρους φύλαξης των βιβλίων. Λυπούμαστε για την εγκατάλειψη των χώρων της Δημοτικής Βιβλιοθήκης και για την εικόνα που σήμερα παρουσιάστηκε.
Με τα όσα σημειώνουμε δεν θέλουμε να δικαιολογήσουμε την απαράδεκτη κατάσταση που διαπιστώθηκε πρόσφατα αλλά να επισημάνουμε την αναγκαιότητα αναπτύξεως νέων χώρων για την Δημοτική Βιβλιοθήκη κάτι που έκτοτε δεν είχε καμία πρόοδο με αποτέλεσμα την σημερινή εικόνα που μας εκθέτει ως πατρινούς πολίτες.
Με κάθε τιμή
Λεωνίδας Γ. Μαργαρίτης
Δικηγόρος Πρόεδρος Εταιρείας Λογοτεχνών
τ. Πρόεδρος Δημοτικής Βιβλιοθήκης
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ
Τηλ. Γραφ. 2610 322901 Οικ.2610 521086
Κιν.6946 405 993-6976 194 856
e-mail:leomargaritis@gmail.com
ΚΑΝΑΡΗ 46 26222 ΠΑΤΡΑ
Πάτρα 11-11-11
Αξιότιμο Κύριο
Δ/ντή της Εφημερίδας
«ΑΛΛΑΓΗ»
Ενταύθα
Αγαπητέ κ. Δ/ντά
Μόνο αναίσθητος και χωρίς παιδεία πρέπει να είναι κανείς για να μη στεναχωρηθεί και να μην αντιδράσει με την κατάσταση της Δημοτικής Βιβλιοθήκης όπως εμφανίσθηκε από τα Μέσα Ενημέρωσης.
Δεν θα σχολιάσω το λόγο για τον οποίο σε ένα τέτοιο ζήτημα που εκθέτει πανελλαδικά την πόλη μας, δόθηκε και εκτός Πατρών ευρεία δημοσιότητα, ενώ θα μπορούσε κάλλιστα να αντιμετωπισθεί στα πλαίσια καταλογισμού ευθυνών σε δημοτικούς και λοιπούς υπεύθυνους λειτουργίας της Βιβλιοθήκης. Το σχολιασμό αφήνω να κάνουν οι συμπολίτες μας που ατύχησαν στις επιλογές τους.
Επειδή είχα την ευτυχία να υπηρετήσω τη Δημοτική Βιβλιοθήκη με την ιδιότητα του Προέδρου της στην τριετία 1995-1998 και είχα τη ευθύνη λειτουργίας της, από τότε υπήρχε οξύτατο πρόβλημα αποσυμφόρησης, δεδομένου ότι και τότε ασφυκτιούσε όπως και σήμερα από το μεγάλο αριθμό βιβλίων ( 120,000 τόμοι σε 880 τ.μ ).
Την αναγκαιότητα ανάπτυξης και αποσυμφόρησης της Βιβλιοθήκης είχα επισημάνει , με δηλώσεις μου στα μέσα ενημέρωσης.
«Πρέπει» τόνιζα «να μετακομίσει σε άλλο κτήριο η Πινακοθήκη απελευθερώνοντας το ισόγειο, αφού μετά από μελέτες έχει αποκλειστεί η περίπτωση δημιουργίας νέου ορόφου. Σκεπτόμαστε επίσης να χρησιμοποιήσουμε το διπλανό ακίνητο προχωρώντας σε απαλλοτρίωση, ενώ ήδη έχουν ενημερωθεί οι καταστηματάρχες του τετραγώνου να αποχωρήσουν.
Εάν αξιοποιηθεί ολόκληρο το οικοδομικό τετράγωνο η Δημοτική Βιβλιοθήκη θα αποκτήσει επιτέλους τα απαιτούμενα βιβλιοστάσια για την άμεση ικανοποίηση του αναγνωστικού κοινού , με ανελκυστήρα για τα άτομα με ειδικές ανάγκες, με σωστό καταμερισμό βιβλίων, ειδικούς χώρους μελέτης, αυτοτελείς αίθουσες με έργα Αχαιών συγγραφέων κ.λ.π»
Στην τριετία της θητείας μου με στόχο την αποσυμφόρηση κατασκευάσθηκαν ειδικά βιβλιοστάσια και διαμορφώθηκε χώρος όπου μεταφέρθηκαν 6.000 τόμοι βιβλίων που προήρχοντο από τη δωρεά της U.S.I.S-Αμερικανικής Βιβλιοθήκης που είχαν ελαχιστότατη κίνηση.
Αποσυμφορήθηκε ο χώρος και στη θέση αυτή τοποθετήθηκαν νέες συλλογές βιβλίων που ζητούνταν από τους αναγνώστες.
Εμπλουτίσθηκε με νέα βιβλία το παράρτημα της Βιβλιοθήκης της οδού Φωκαίας όπου δανείζονται 6.578 τόμοι βιβλίων κάθε κατηγορίας μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή.
Αποφασίσαμε την ίδρυση τριών εισέτι παραρτημάτων σε ισάριθμα διαμερίσματα της πόλεως.
Αποφασίστηκε η εγκατάσταση ανελκυστήρα. Έγινε μελέτη και η εκτέλεση του έργου ανατέθηκε στην Διεύθυνση Έργων του Δήμου.
Αποφασίστηκε η εγκατάσταση ηλεκτρονικού αντικλεπτικού συστήματος. Έγιναν αναγκαίες μετακινήσεις βιβλιοθηκών για εξοικονόμηση χώρου έτσι ώστε να είναι όλα τα βιβλία που αναζητούνται σε πρώτη ζήτηση.
Κι όλα αυτά για την αποσυμφόρηση και την όσο το δυνατόν εύρυθμη λειτουργία του αναγνωστηρίου και γενικότερα της Βιβλιοθήκης.
Είναι γεγονός ότι στη διάρκεια της θητείας μας δεν κατέστη δυνατόν να υλοποιηθούν όλες οι αποφάσεις μας.
Γι αυτό μετά τη λήξης της και την εκλογή ως δημάρχου Πατρέων του Ευάγγελου Φλωράτου με επιστολή μας επισημάναμε ορισμένες εκκρεμότητες που υπήρχαν και καταστήσαμε σαφές ότι παραμένει δυσεπίλυτο το πρόβλημα της ανεπαρκείας χώρων ανάπτυξης και λειτουργίας της Δημοτικής Βιβλιοθήκης. (βλέπε εφημ.«Αλλαγή» 25-12-1998).
Τελειώνοντας σημειώνουμε ότι οσάκις αναγκαστήκαμε να μεταφέρουμε σε διαφορετικούς χώρους βιβλία για την αποσυμφόρηση, είχαμε διασφαλίσει την προστασία τους από οποιεσδήποτε δυσμενείς επιπτώσεις και ήταν πάντα πρόσφορα σε όσους τα αναζητούσαν έστω κι αν η ζήτηση τους ήταν περιορισμένη.
Η σημερινή εικόνα που παρουσιάζετε δεν υπήρχε στους χώρους φύλαξης των βιβλίων. Λυπούμαστε για την εγκατάλειψη των χώρων της Δημοτικής Βιβλιοθήκης και για την εικόνα που σήμερα παρουσιάστηκε.
Με τα όσα σημειώνουμε δεν θέλουμε να δικαιολογήσουμε την απαράδεκτη κατάσταση που διαπιστώθηκε πρόσφατα αλλά να επισημάνουμε την αναγκαιότητα αναπτύξεως νέων χώρων για την Δημοτική Βιβλιοθήκη κάτι που έκτοτε δεν είχε καμία πρόοδο με αποτέλεσμα την σημερινή εικόνα που μας εκθέτει ως πατρινούς πολίτες.
Με κάθε τιμή
Λεωνίδας Γ. Μαργαρίτης
Δικηγόρος Πρόεδρος Εταιρείας Λογοτεχνών
τ. Πρόεδρος Δημοτικής Βιβλιοθήκης
EΠΙΣΤΟΛΗ ΝΙΝΑΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΟΥ ΣΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Τ’ αληθινά δάκρυα απεχθάνονται το φως της δημοσιότητας. ΜΠ. ΜΠΡΕΧΤ
28 Οκτώβρη 2011
ΚΑΛΥΜΝΟΣ
Είδα το παιδί στο αναπηρικό καρότσι να ορθώνεται.
Είδα το φάσκελο του έφηβου στους κομισάριους.
Είδα τους νέους ν’ αποστρέφουν το βλέμμα απ’ την εξέδρα του καίσαρα.
Είδα το πένθος στα άσπρα πουκάμισα.
Είδα τη σημαία να ατενίζει το λαό.
Είδα στις μπάντες με μαύρες κορδέλες
Είδα την απόγνωση να γίνεται οργή,
την οργή να παίρνει στόμα,
το στόμα να καταριέται και ν’ απαιτεί.
ΕΠΕΛΑΣΗ, ΠΑΡΕΛΑΣΗ, ΠΡΟΕΛΑΣΗ.
Στην τελετή παράδοσης της προεδρίας το 2005, η αποχωρούσα πρόεδρος, κ. Ψαρούδα Μπενάκη, τονίζει: «τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιοριστούν», «Τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη θα υποστούν μεταβολές, καθώς θα μπορούν να προστατεύονται αλλά και να παραβιάζονται, από αρχές και εξουσίες πέραν των γνωστών και καθιερωμένων», «Η δημοκρατία θα συναντήσει προκλήσεις και θα δοκιμαστεί από ενδεχόμενες νέες μορφές διακυβέρνησης».
Έκτοτε η κ. Μπενάκη εξαφανίστηκε από το πολιτικό προσκήνιο, ενώ τη δήλωσή της δεν καταδέχτηκε να σχολιάσει κανένας εμβριθής αναλυτής, κανένας ειδικός παραθυρολάγνος.
Σ’ αυτή την απίστευτη δήλωση, θα μπορούσατε τουλάχιστον να πείτε πως, όσον αφορά την προεδρία της δημοκρατίας, θα αποκρούσετε τέτοια μαύρα ενδεχόμενα και θα προστατέψετε την εθνική κυριαρχία και τα δικαιώματα των ανθρώπων. .
Εσείς τότε, κύριε πρόεδρε, απαντήσατε μ’ ένα ασυνάρτητο «ευχαριστώ».
Η «λαϊκή κυριαρχία», που αναφέρεται στον πρόλογο του συντάγματος και που με τόσο ωραία λογάκια διατυμπανίστηκε από το μεγάλο παραμυθά στο «συμβόλαιο με το λαό», συρρικνώθηκε στην υπογραφή του νεογιάπη υπουργού οικονομικών και παραοικονομίας.
Από τις 6 Μάη 2010 και στο εξής, ο εκάστοτε αυτός αποφασίζει την ανανέωση των συνθηκών παράδοσης της χώρας, καταδεχόμενος ενίοτε να σας ενημερώνει. Οι πολλοί των ‘έγκριτων’ συνταγματολόγων και οι συνυπεύθυνοι συνυπουργοί κατάπιανε αμάσητη την πιο κατάφωρη παραβίαση του.
Η χώρα παραδόθηκε στο στόμα του λύκου. Άρχισε η μεγάλη νύχτα για το λαό.
Εσείς τότε εκκωφαντικά, και οπωσδήποτε χωρίς να δακρύσετε, σιωπήσατε, κύριε πρόεδρε.
Και όσο έβλεπαν με πόση άνεση συνυπογράφετε, αποφάσισαν να μην μπαίνουν καν στον κόπο. Ούτε εκείνοι, ούτε εσείς.
Μνημόνιο και δανειακή σύμβαση, οι δυο μαύρες νεκρολογίες. δεν φέρνουν καν τη δική σας υπογραφή. Όχι γιατί την αρνηθήκατε, όπως θα ‘πρεπε ως εγγυητής του Συντάγματος, αλλά γιατί σας θεώρησαν – τόσο απαξιωτικά για σας, τόσο καταστροφικά για τη χώρα – δεδομένο.
Κι όμως δε δακρύσατε.
Όταν ο υπογραμμένος από εσάς νόμος περί συλλογικών διαπραγματεύσεων και το άρθρο 22 του Συντάγματος περί προστασίας της εργασίας, «ηθικής και υλικής εξύψωσης του εργαζόμενου» και άλλα τέτοια μπλα-μπλα, έγιναν κουρέλι από ένα μνημόνιο ενταφιασμού της στοιχειώδους εργασιακής αξιοπρέπειας, αποδεχτήκατε το κουρέλιασμα. Μόνο που δεν κουρελιαζόντουσαν λέξεις και κατ’ επίφαση διακηρύξεις , αλλά οι ζωές χιλιάδων ανθρώπων.
Εσείς τότε, επιλέξατε το ρόλο του μητροπολίτη των ευχελαίων και, χωρίς να δακρύσετε, παραμείνατε στη θαλπωρή της σιωπής.
Και όσο έβλεπαν με πόση άνεση συνυπογράφετε, σας έφερναν για επικύρωση τον ένα θάνατο, μετά τον άλλο.
Και να και ο Καλλικράτης, που έρχεται κομίζοντας την αποδόμηση της χώρας.
Ένας νόμος που η ψυχή του συνοψίζεται στο τρίπτυχο: ομοσπονδιοποίηση, συγκεντρωτισμός, ιδιωτικοποίηση.
- Υπογράψτε, κύριε πρόεδρε.
- Τι είναι αυτό;
- Ο νόμος νούμερο 3852/10.
- Και σε τι αφορά;
- Στο «νοικοκύρεμα, τη μεταρρύθμιση, τον εκσυγχρονισμό».
Τόσο ανυποψίαστος πια στο βιασμό των εννοιών;
Στο νούμερο 3852/10, υπογράψατε τη συγχώνευση σχολείων, το κλείσιμο νοσοκομείων, την εγκατάλειψη του ορεινού χωριού, την προαναγγελία των «ελεύθερων ζωνών».
Εσείς τότε ζητήσατε καινούρια πένα για να βάλετε αδάκρυτα την ευδιάκριτη επικύρωση.
Όταν ο ευτραφής εγγονός του Πάγκαλου προανήγγειλε την αντισυνταγματική κατάργηση της μονιμότητας, ο καθηγητής του συνταγματικού Δικαίου, κ. Αντώνης Μανιτάκης, δήλωσε: «Δεν τολμώ να φανταστώ ότι θα υπάρξει ελληνική κυβέρνηση που θα το επιχειρήσει. Το θεωρώ ούτως ή άλλως απάνθρωπο: και μόνη η σκέψη του με ξεπερνά ως νομικό, ως συνταγματολόγο, ως δημοκρατικό πολίτη».
Αυτή θα έπρεπε να είναι δική σας δήλωση.
Δεν έγινε ποτέ.
Αντίθετα, όταν προχθές σας έφεραν το νόμο «περί νέου ενιαίου μισθολογίου», ρωτήσατε τι πάει να πει «έφεδρος». Οι επιμελητές των λογοτεχνικών αυτών κειμένων σας εξήγησαν: «τους απονέμουμε αξιώματα, κύριε πρόεδρε».
Εσείς τότε αμολήσατε, χωρίς να δακρύσετε, άλλη μια φαρδιά-πλατιά υπογραφή.
Και να μια καταιγίδα νόμων και υπονόμων για κατώτατους μισθούς, ημερήσιες συμβάσεις, χαράτσια και δεκάτες, επιβολή τέλους ακινήτου σε ανθρώπους με αναπηρία 75% και σε άνεργους, προκαταβολικές απαλλαγές των υπουργών από κακουργήματα ενάντια στη χώρα.
Κοντέψατε να πάθετε τενοντίτιδα απ’ τις πολλές υπογραφές κι όμως δε διστάσατε να επικυρώνετε, χωρίς να δακρύζετε, κύριε πρόεδρε.
Κι όταν ξεμπέρδεψαν με τα βραχυπρόθεσμα, σας έφεραν προς υπογραφή τα ‘μεσοπρόθεσμα’. Το κατοχικό φιρμάνι που επισείει την εσχάτη προδοσία, με μπιτ παρά ξεπούλημα όλου του πλούτου αυτού του κατασπατηλημένου λαού, με υποχρέωσή του, λέει, να συντηρεί τα πουλημένα και να εγγυάται και δάνεια για τους αγοραστές.
Ούτε και τότε δακρύσατε και επιπλέον συνυπογράψατε.
Από την ώρα που διαβάσαμε για τον πρώτο απελπισμένο που αυτοκτόνησε γιατί δεν άντεξε την απόλυση, την ανεργία, την εξαθλίωση, το άδειο βλέμμα του παιδιού του μέχρι σήμερα, μεσολάβησαν δεκάδες αυτόχειρες. Τι θλιβερή πρωτιά η χώρα του ήλιου, του απέραντου γαλάζιου, του τουριστικού μύθου να είναι σήμερα πρώτη σε αυτοκτονίες σε όλη την Ευρώπη.
Ούτε όμως και γι αυτό δε δακρύσατε ποτέ, κύριε πρόεδρε.
Και όταν τα χημικά και τα δακρυγόνα πνίγουν την Αθήνα και τρέχουν ποτάμια τα δάκρυα αυτών που επιμένουν να μην αυτοκτονούν και να διεκδικούν το δικαίωμα τους στη ζωή, και το χαμένο γέλιο των παιδιών τους,
τι σόι μόνωση έχει το προεδρικό μέγαρο, ώστε να μην τρέχει ένα δικό σας δάκρυ, κύριε πρόεδρε;
Είχατε τρεις επιλογές: τη συνενοχή, την άρνηση να επικυρώσετε όλη αυτή την αντισυνταγματική, δηλητηριώδη νομοκαταιγίδα και – αν σας ήταν δύσκολο να προκαλέσετε πολιτειακό ζήτημα – την ηρωική έξοδο, με μια αξιοπρεπή παραίτηση.
Ας αφήνατε κάποιον, που δεν πολέμησε τους Ναζί, να υπογράφει τον ένα θάνατο μετά τον άλλο. Κάνατε τις επιλογές σας.
Δεν θέλω να λαϊκίζω, κύριε πρόεδρε, όμως όταν χτες αναφερθήκατε στη συμμετοχή σας στο αντιναζιστικό αγώνα, σκεφθήκατε πόσες χιλιάδες, από τους τότε συναγωνιστές σας, έφαγε η εξορία, ο ταγματασφαλίτης, τα βασανιστήρια; Πόσοι έμειναν ανώνυμοι, θαμμένοι για πάντα στον ομαδικό τάφο του Άγνωστου στρατιώτη; Πόσοι από αυτά τα «τιμημένα γηρατειά» πρέπει σήμερα να επιλέξουν ανάμεσα στο φαΐ και το φάρμακο γιατί η σύνταξή τους δε φτάνει; Ότι για τους ανθρώπους αυτούς που δούλεψαν σκληρά, η δική σας ετήσια αμοιβή των 447.000 ευρώ αγγίζει τα νούμερα των συμπαντικών μετρήσεων;
Σκεφθείτε μόνο ότι για το συνταξιούχο των 500 ευρώ – που με τη δική σας πάλι υπογραφή ξεπερνά το αφορολόγητο των 5000 – η ετήσια αμοιβή σας αντιστοιχεί σε 75 χρόνια πεντακοσάρικου.
Αν δακρύζατε για όλα αυτά ή γιατί ανθρώπινα αισθανθήκατε πολύ τυχερός, κατανοητό, κύριε πρόεδρε. Θυμηθείτε μόνο από την αστείρευτη λαϊκή θυμοσοφία πως «τα στερνά τιμούν τα πρώτα».
Αν κλαίγατε γιατί είδατε κι εσείς το παιδί στο αναπηρικό καρότσι να αποστρέφει το κεφάλι και τον έφηβο να φασκελώνει τους κομισάριους της εξέδρας που τους χαντακώνουν τη ζωή, θα ήταν τιμή σας.
Και τέλος – γιατί η πολλή κλαυσιλογία καταντάει αηδία – μην ντρέπεστε για μας, κύριε πρόεδρε. Κρατείστε τη ντροπή και μοιραστείτε την μ’ αυτούς που επισκέπτονται το προεδρικό μέγαρο για μια καινούργια υπογραφή που αφορά στο ξεπούλημα της χώρας και την ερήμωση του λαού.
Δε ζητήσαμε από τους πατεράδες και παππούδες μας να πολεμήσουν το Δ’ Ράιχ και τους σημερινούς δωσίλογους γιατί αυτό αντιστοιχεί σε μας. Δεν τους ζητάμε όμως να παίξουν και το ρόλο του Αβραάμ.
Δεν είμαστε πρόβατα και δεν θα πάμε ποτέ εκούσια στο σφαγείο.
Και, κύριε πρόεδρε, θυμηθείτε πως όποιος μετράει πρόβατα, στη γλώσσα του Αισχύλου, θα ‘χει τον ύπνο του Αγαμέμνονα.
Νίνα Γεωργιάδου
Κάλυμνος, 29-10-11
28 Οκτώβρη 2011
ΚΑΛΥΜΝΟΣ
Είδα το παιδί στο αναπηρικό καρότσι να ορθώνεται.
Είδα το φάσκελο του έφηβου στους κομισάριους.
Είδα τους νέους ν’ αποστρέφουν το βλέμμα απ’ την εξέδρα του καίσαρα.
Είδα το πένθος στα άσπρα πουκάμισα.
Είδα τη σημαία να ατενίζει το λαό.
Είδα στις μπάντες με μαύρες κορδέλες
Είδα την απόγνωση να γίνεται οργή,
την οργή να παίρνει στόμα,
το στόμα να καταριέται και ν’ απαιτεί.
ΕΠΕΛΑΣΗ, ΠΑΡΕΛΑΣΗ, ΠΡΟΕΛΑΣΗ.
Στην τελετή παράδοσης της προεδρίας το 2005, η αποχωρούσα πρόεδρος, κ. Ψαρούδα Μπενάκη, τονίζει: «τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιοριστούν», «Τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη θα υποστούν μεταβολές, καθώς θα μπορούν να προστατεύονται αλλά και να παραβιάζονται, από αρχές και εξουσίες πέραν των γνωστών και καθιερωμένων», «Η δημοκρατία θα συναντήσει προκλήσεις και θα δοκιμαστεί από ενδεχόμενες νέες μορφές διακυβέρνησης».
Έκτοτε η κ. Μπενάκη εξαφανίστηκε από το πολιτικό προσκήνιο, ενώ τη δήλωσή της δεν καταδέχτηκε να σχολιάσει κανένας εμβριθής αναλυτής, κανένας ειδικός παραθυρολάγνος.
Σ’ αυτή την απίστευτη δήλωση, θα μπορούσατε τουλάχιστον να πείτε πως, όσον αφορά την προεδρία της δημοκρατίας, θα αποκρούσετε τέτοια μαύρα ενδεχόμενα και θα προστατέψετε την εθνική κυριαρχία και τα δικαιώματα των ανθρώπων. .
Εσείς τότε, κύριε πρόεδρε, απαντήσατε μ’ ένα ασυνάρτητο «ευχαριστώ».
Η «λαϊκή κυριαρχία», που αναφέρεται στον πρόλογο του συντάγματος και που με τόσο ωραία λογάκια διατυμπανίστηκε από το μεγάλο παραμυθά στο «συμβόλαιο με το λαό», συρρικνώθηκε στην υπογραφή του νεογιάπη υπουργού οικονομικών και παραοικονομίας.
Από τις 6 Μάη 2010 και στο εξής, ο εκάστοτε αυτός αποφασίζει την ανανέωση των συνθηκών παράδοσης της χώρας, καταδεχόμενος ενίοτε να σας ενημερώνει. Οι πολλοί των ‘έγκριτων’ συνταγματολόγων και οι συνυπεύθυνοι συνυπουργοί κατάπιανε αμάσητη την πιο κατάφωρη παραβίαση του.
Η χώρα παραδόθηκε στο στόμα του λύκου. Άρχισε η μεγάλη νύχτα για το λαό.
Εσείς τότε εκκωφαντικά, και οπωσδήποτε χωρίς να δακρύσετε, σιωπήσατε, κύριε πρόεδρε.
Και όσο έβλεπαν με πόση άνεση συνυπογράφετε, αποφάσισαν να μην μπαίνουν καν στον κόπο. Ούτε εκείνοι, ούτε εσείς.
Μνημόνιο και δανειακή σύμβαση, οι δυο μαύρες νεκρολογίες. δεν φέρνουν καν τη δική σας υπογραφή. Όχι γιατί την αρνηθήκατε, όπως θα ‘πρεπε ως εγγυητής του Συντάγματος, αλλά γιατί σας θεώρησαν – τόσο απαξιωτικά για σας, τόσο καταστροφικά για τη χώρα – δεδομένο.
Κι όμως δε δακρύσατε.
Όταν ο υπογραμμένος από εσάς νόμος περί συλλογικών διαπραγματεύσεων και το άρθρο 22 του Συντάγματος περί προστασίας της εργασίας, «ηθικής και υλικής εξύψωσης του εργαζόμενου» και άλλα τέτοια μπλα-μπλα, έγιναν κουρέλι από ένα μνημόνιο ενταφιασμού της στοιχειώδους εργασιακής αξιοπρέπειας, αποδεχτήκατε το κουρέλιασμα. Μόνο που δεν κουρελιαζόντουσαν λέξεις και κατ’ επίφαση διακηρύξεις , αλλά οι ζωές χιλιάδων ανθρώπων.
Εσείς τότε, επιλέξατε το ρόλο του μητροπολίτη των ευχελαίων και, χωρίς να δακρύσετε, παραμείνατε στη θαλπωρή της σιωπής.
Και όσο έβλεπαν με πόση άνεση συνυπογράφετε, σας έφερναν για επικύρωση τον ένα θάνατο, μετά τον άλλο.
Και να και ο Καλλικράτης, που έρχεται κομίζοντας την αποδόμηση της χώρας.
Ένας νόμος που η ψυχή του συνοψίζεται στο τρίπτυχο: ομοσπονδιοποίηση, συγκεντρωτισμός, ιδιωτικοποίηση.
- Υπογράψτε, κύριε πρόεδρε.
- Τι είναι αυτό;
- Ο νόμος νούμερο 3852/10.
- Και σε τι αφορά;
- Στο «νοικοκύρεμα, τη μεταρρύθμιση, τον εκσυγχρονισμό».
Τόσο ανυποψίαστος πια στο βιασμό των εννοιών;
Στο νούμερο 3852/10, υπογράψατε τη συγχώνευση σχολείων, το κλείσιμο νοσοκομείων, την εγκατάλειψη του ορεινού χωριού, την προαναγγελία των «ελεύθερων ζωνών».
Εσείς τότε ζητήσατε καινούρια πένα για να βάλετε αδάκρυτα την ευδιάκριτη επικύρωση.
Όταν ο ευτραφής εγγονός του Πάγκαλου προανήγγειλε την αντισυνταγματική κατάργηση της μονιμότητας, ο καθηγητής του συνταγματικού Δικαίου, κ. Αντώνης Μανιτάκης, δήλωσε: «Δεν τολμώ να φανταστώ ότι θα υπάρξει ελληνική κυβέρνηση που θα το επιχειρήσει. Το θεωρώ ούτως ή άλλως απάνθρωπο: και μόνη η σκέψη του με ξεπερνά ως νομικό, ως συνταγματολόγο, ως δημοκρατικό πολίτη».
Αυτή θα έπρεπε να είναι δική σας δήλωση.
Δεν έγινε ποτέ.
Αντίθετα, όταν προχθές σας έφεραν το νόμο «περί νέου ενιαίου μισθολογίου», ρωτήσατε τι πάει να πει «έφεδρος». Οι επιμελητές των λογοτεχνικών αυτών κειμένων σας εξήγησαν: «τους απονέμουμε αξιώματα, κύριε πρόεδρε».
Εσείς τότε αμολήσατε, χωρίς να δακρύσετε, άλλη μια φαρδιά-πλατιά υπογραφή.
Και να μια καταιγίδα νόμων και υπονόμων για κατώτατους μισθούς, ημερήσιες συμβάσεις, χαράτσια και δεκάτες, επιβολή τέλους ακινήτου σε ανθρώπους με αναπηρία 75% και σε άνεργους, προκαταβολικές απαλλαγές των υπουργών από κακουργήματα ενάντια στη χώρα.
Κοντέψατε να πάθετε τενοντίτιδα απ’ τις πολλές υπογραφές κι όμως δε διστάσατε να επικυρώνετε, χωρίς να δακρύζετε, κύριε πρόεδρε.
Κι όταν ξεμπέρδεψαν με τα βραχυπρόθεσμα, σας έφεραν προς υπογραφή τα ‘μεσοπρόθεσμα’. Το κατοχικό φιρμάνι που επισείει την εσχάτη προδοσία, με μπιτ παρά ξεπούλημα όλου του πλούτου αυτού του κατασπατηλημένου λαού, με υποχρέωσή του, λέει, να συντηρεί τα πουλημένα και να εγγυάται και δάνεια για τους αγοραστές.
Ούτε και τότε δακρύσατε και επιπλέον συνυπογράψατε.
Από την ώρα που διαβάσαμε για τον πρώτο απελπισμένο που αυτοκτόνησε γιατί δεν άντεξε την απόλυση, την ανεργία, την εξαθλίωση, το άδειο βλέμμα του παιδιού του μέχρι σήμερα, μεσολάβησαν δεκάδες αυτόχειρες. Τι θλιβερή πρωτιά η χώρα του ήλιου, του απέραντου γαλάζιου, του τουριστικού μύθου να είναι σήμερα πρώτη σε αυτοκτονίες σε όλη την Ευρώπη.
Ούτε όμως και γι αυτό δε δακρύσατε ποτέ, κύριε πρόεδρε.
Και όταν τα χημικά και τα δακρυγόνα πνίγουν την Αθήνα και τρέχουν ποτάμια τα δάκρυα αυτών που επιμένουν να μην αυτοκτονούν και να διεκδικούν το δικαίωμα τους στη ζωή, και το χαμένο γέλιο των παιδιών τους,
τι σόι μόνωση έχει το προεδρικό μέγαρο, ώστε να μην τρέχει ένα δικό σας δάκρυ, κύριε πρόεδρε;
Είχατε τρεις επιλογές: τη συνενοχή, την άρνηση να επικυρώσετε όλη αυτή την αντισυνταγματική, δηλητηριώδη νομοκαταιγίδα και – αν σας ήταν δύσκολο να προκαλέσετε πολιτειακό ζήτημα – την ηρωική έξοδο, με μια αξιοπρεπή παραίτηση.
Ας αφήνατε κάποιον, που δεν πολέμησε τους Ναζί, να υπογράφει τον ένα θάνατο μετά τον άλλο. Κάνατε τις επιλογές σας.
Δεν θέλω να λαϊκίζω, κύριε πρόεδρε, όμως όταν χτες αναφερθήκατε στη συμμετοχή σας στο αντιναζιστικό αγώνα, σκεφθήκατε πόσες χιλιάδες, από τους τότε συναγωνιστές σας, έφαγε η εξορία, ο ταγματασφαλίτης, τα βασανιστήρια; Πόσοι έμειναν ανώνυμοι, θαμμένοι για πάντα στον ομαδικό τάφο του Άγνωστου στρατιώτη; Πόσοι από αυτά τα «τιμημένα γηρατειά» πρέπει σήμερα να επιλέξουν ανάμεσα στο φαΐ και το φάρμακο γιατί η σύνταξή τους δε φτάνει; Ότι για τους ανθρώπους αυτούς που δούλεψαν σκληρά, η δική σας ετήσια αμοιβή των 447.000 ευρώ αγγίζει τα νούμερα των συμπαντικών μετρήσεων;
Σκεφθείτε μόνο ότι για το συνταξιούχο των 500 ευρώ – που με τη δική σας πάλι υπογραφή ξεπερνά το αφορολόγητο των 5000 – η ετήσια αμοιβή σας αντιστοιχεί σε 75 χρόνια πεντακοσάρικου.
Αν δακρύζατε για όλα αυτά ή γιατί ανθρώπινα αισθανθήκατε πολύ τυχερός, κατανοητό, κύριε πρόεδρε. Θυμηθείτε μόνο από την αστείρευτη λαϊκή θυμοσοφία πως «τα στερνά τιμούν τα πρώτα».
Αν κλαίγατε γιατί είδατε κι εσείς το παιδί στο αναπηρικό καρότσι να αποστρέφει το κεφάλι και τον έφηβο να φασκελώνει τους κομισάριους της εξέδρας που τους χαντακώνουν τη ζωή, θα ήταν τιμή σας.
Και τέλος – γιατί η πολλή κλαυσιλογία καταντάει αηδία – μην ντρέπεστε για μας, κύριε πρόεδρε. Κρατείστε τη ντροπή και μοιραστείτε την μ’ αυτούς που επισκέπτονται το προεδρικό μέγαρο για μια καινούργια υπογραφή που αφορά στο ξεπούλημα της χώρας και την ερήμωση του λαού.
Δε ζητήσαμε από τους πατεράδες και παππούδες μας να πολεμήσουν το Δ’ Ράιχ και τους σημερινούς δωσίλογους γιατί αυτό αντιστοιχεί σε μας. Δεν τους ζητάμε όμως να παίξουν και το ρόλο του Αβραάμ.
Δεν είμαστε πρόβατα και δεν θα πάμε ποτέ εκούσια στο σφαγείο.
Και, κύριε πρόεδρε, θυμηθείτε πως όποιος μετράει πρόβατα, στη γλώσσα του Αισχύλου, θα ‘χει τον ύπνο του Αγαμέμνονα.
Νίνα Γεωργιάδου
Κάλυμνος, 29-10-11
ΚΕΡΔΗ ΚΙ ΕΠΙΣΤΡΟΦΕΣ
Κάποιες νύχτες
απαγορευόταν η κυκλοφορία.
Μαζευόμαστε τότε σε φιλικά σπίτια
για να περάσει η βραδιά.
Με παρακίνησαν κάποιο βράδυ
κι έπαιξα χαρτιά…
Κέρδισα όλα τα χρήματα των φίλων.
Σαν τέλειωσε το παιχνίδι
το πρωί,
πισωγύρισα τα κερδισμένα …
Κάποτε έπαιξα τη ζωή μου
κορώνα –γράμματα.
Κέρδισαν τα γράμματα
κι επέζησα
Την κερδισμένη μου ζωή
πρόσφερα δωρεάν
στους απελπισμένους
κι ήταν όντως πολλοί
που τη ζητούσαν…
ΙΩΝ ΛΕΥΚΙΟΣ
απαγορευόταν η κυκλοφορία.
Μαζευόμαστε τότε σε φιλικά σπίτια
για να περάσει η βραδιά.
Με παρακίνησαν κάποιο βράδυ
κι έπαιξα χαρτιά…
Κέρδισα όλα τα χρήματα των φίλων.
Σαν τέλειωσε το παιχνίδι
το πρωί,
πισωγύρισα τα κερδισμένα …
Κάποτε έπαιξα τη ζωή μου
κορώνα –γράμματα.
Κέρδισαν τα γράμματα
κι επέζησα
Την κερδισμένη μου ζωή
πρόσφερα δωρεάν
στους απελπισμένους
κι ήταν όντως πολλοί
που τη ζητούσαν…
ΙΩΝ ΛΕΥΚΙΟΣ
Τα περιστέρια της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Πατρών.
Τις τελευταίες ημέρες, αυτοδιοικητικός παράγων, υπεύθυνος για τα πολιτιστικά πράγματα της πόλης μας, αναλώθηκε σε μία φανφαρονικής έμπνευσης πρωτοφανή απαξίωση της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Πατρών, προφανώς για να εμφανίσει έργο. Η Δημοτική Βιβλιοθήκη Πατρών είναι η παλαιότερη δημοτική βιβλιοθήκη της χώρας, ιδρύθηκε το 1910 και πέρυσι γιορτάστηκαν τα 100 χρόνια του βίου της. Η αιωνόβια διαδρομή της είναι μία συνεχής προσφορά στην παιδεία, τη γνώση, την έρευνα και την επιστήμη, όχι μόνο της πόλης μας, αλλά και της χώρας και του εξωτερικού, διότι πολλές φορές προσφεύγουν στα αρχεία της, ερευνηταί από άλλες ελληνικές πόλεις ή από το εξωτερικό. Να προστεθούν σ’ αυτά και οι οκτώ εκδόσεις που πραγματοποίησε, οι οποίες απέσπασαν τον έπαινο του αναγνωστικού κοινού.
Οι εκδηλώσεις που έγιναν πέρυσι, για να γιορταστούν τα 100 έτη του βίου της, είχαν πάνδημη αποδοχή. Το αποκορύφωμα ήταν η εκδήλωση που έγινε στο Συνεδριακό Κέντρο του Πανεπιστημίου Πατρών, με κεντρικό ομιλητή τη βυζαντινολόγο κ. Αρβελέρ. Η πάνδημη συμμετοχή δεν οφείλεται σε κοινωνικούς ή πολιτικούς λόγους, αλλά στην εκτίμηση που τρέφουν οι πατρινοί για τη Δημοτική Βιβλιοθήκη της πόλης τους και για το έργο που επιτέλεσε επί 100 χρόνια και συνεχίζει να επιτελεί. Και επειδή μία από τις πολιτικές νόσους της εποχής μας είναι ο νανισμός, έπρεπε να υποβαθμιστούν όλα αυτά, για να αναχθεί η υπερομιλία, η υποσκέψη και η απραξία, σε πολιτιστική προσφορά και βέβαια για να δικαιολογηθεί και η απόληψη του μισθαρίου. Κι έτσι ανακαλύφθηκε!!! κάποια αποθήκη της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Πατρών, στην οποία υπήρχαν δήθεν σπάνια βιβλία, παραπεταμένα και λερωμένα από πουλιά, που μπήκαν στο χώρο από κάποιο σπασμένο τζάμι. Η πανηγυρική δημοσιοποίηση αυτού του ατυχούς συμβάντος, ήταν γιά τον εμπνευστή της, μία προσφορά στα πολιτιστικά πράγματα της πόλης και είναι ήσυχος πλέον ότι, διασύροντας τη Δημοτική Βιβλιοθήκη Πατρών και τους φιλότιμους και πρόθυμους υπαλλήλους της, ανταποκρίθηκε στα καθήκοντά του. Όμως, εκτός από σκοπιμότητα, η όλη σκηνοθεσία μυρίζει και άγνοια και έλλειψη υπευθυνότητας και καταλληλότητας για τη θέση που κατέχει.
Το κτίριο της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Πατρών χτίστηκε εξ αρχής για το συγκεκριμένο σκοπό και όπως είναι αυτονόητο, η χωρητικότητά του είναι δεδομένη. Ήδη δε έχει ξεπεραστεί προ πολλού και κατά πολύ και εντείνεται το πρόβλημα, διότι δεν μπορεί να σταματήσει να ενημερώνεται, αλλιώς θα καταντήσει μουσείο.
Επανειλημμένα κατά το παρελθόν, εκδηλώθηκαν πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση του συγκεκριμένου προβλήματος, αλλά άλλες πιο πιεστικές ανάγκες της πόλης, το ετεροχρόνισαν, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η βιβλιοθήκη υπολειτουργούσε ή μειονεκτούσε σε ποιότητα υπηρεσιών και τάξη ή εγκαταλείφθηκε. Υπάρχουν πράγματι πολύτιμες εκδόσεις στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Πατρών, που προέρχονται από δωρεές σημαντικών προσωπικοτήτων (Δημ. Γούναρη, Ανδρ. Μιχαλακόπουλου, Παν. Κανελλόπουλου κ.α.). Όλες διατηρούνται ασφαλισμένες, σε κλειστές βιβλιοθήκες και δεν κινδυνεύουν, ούτε από πουλιά, ούτε από τίποτα άλλο, ούτε από εκείνους που ακόμα και τα βιβλία, τα θέλουν να υπηρετούν την ανέξοδη προσωπική προβολή τους. Δυστυχώς ή ευτυχώς αυτός που δημιούργησε το θόρυβο, δεν συγκαταλέγεται στους θαμώνες της Βιβλιοθήκης κι έτσι γνωρίζει ελάχιστα ή τίποτα γι’ αυτή. Αν είχε κάνει τον κόπο να την επισκεφθεί, θα είχε διαπιστώσει, όπως έχουμε διαπιστώσει πολλοί συμπολίτες, ότι πρόκειται για φορέα που λειτουργεί υποδειγματικά, χάρις στην αυταπάρνηση και την προθυμία του προσωπικού του και ανταποκρίνεται επάξια στην αποστολή του. Όσο για τα βιβλία που ήσαν στην αποθήκη, ούτε πολύτιμα είναι, ούτε σπάνια, όπως αυθαίρετα και από άγνοια, χαρακτηρίστηκαν. Πρόκειται για ξενόγλωσσα στην πλειοψηφία τους βιβλία, που δεν χρησιμοποιούνται, τα οποία αποσύρθηκαν και τοποθετήθηκαν εκεί, περίπου το 1960, διότι δεν επιτρέπεται να πεταχτούν. Το ότι έσπασε ένα τζάμι και μπήκαν μέσα περιστέρια και τα λέρωσαν, είναι ένα ατυχές γεγονός, όχι όμως τόσο σπουδαίο, όπως παρουσιάστηκε. Και εν πάση περιπτώσει, δεν είναι ικανό να αμαυρώσει την εικόνα που έχουμε οι πατρινοί για τη Δημοτική μας Βιβλιοθήκη και όσους εργάζονται εκεί. Ας μάθουν επί τέλους κάποιοι, ότι δεν επιτρέπεται να παριστάνουν τους πνευματικούς ανθρώπους και από την άλλη να θυσιάζουν τα πάντα, χωρίς ίχνος συστολής, στο βωμό της προσωπικής τους προβολής και των μικροκομματικών σκοπιμοτήτων. Η Δημοτική Βιβλιοθήκη Πατρών άντεξε 100 χρόνια και θα συνεχίσει να υπάρχει. Ούτε τα περιστέρια μπορούν να τη βλάψουν, ούτε οι φανφαρονισμοί των εργολάβων του πολιτισμού, διότι έχει καταξιωθεί στη συνείδηση των πατρινών και έχει αφήσει ανεξίτηλα ίχνη στην ιστορική μνήμη της πόλης.
ΒΑΣIΛΗΣ. ΛΑΖΑΡΗΣ
ΕΥΓΕΝΕΙΑ ΑΡΒΑΝΙΤΗ-ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΟΥΛΙΑΣ
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ
Οι εκδηλώσεις που έγιναν πέρυσι, για να γιορταστούν τα 100 έτη του βίου της, είχαν πάνδημη αποδοχή. Το αποκορύφωμα ήταν η εκδήλωση που έγινε στο Συνεδριακό Κέντρο του Πανεπιστημίου Πατρών, με κεντρικό ομιλητή τη βυζαντινολόγο κ. Αρβελέρ. Η πάνδημη συμμετοχή δεν οφείλεται σε κοινωνικούς ή πολιτικούς λόγους, αλλά στην εκτίμηση που τρέφουν οι πατρινοί για τη Δημοτική Βιβλιοθήκη της πόλης τους και για το έργο που επιτέλεσε επί 100 χρόνια και συνεχίζει να επιτελεί. Και επειδή μία από τις πολιτικές νόσους της εποχής μας είναι ο νανισμός, έπρεπε να υποβαθμιστούν όλα αυτά, για να αναχθεί η υπερομιλία, η υποσκέψη και η απραξία, σε πολιτιστική προσφορά και βέβαια για να δικαιολογηθεί και η απόληψη του μισθαρίου. Κι έτσι ανακαλύφθηκε!!! κάποια αποθήκη της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Πατρών, στην οποία υπήρχαν δήθεν σπάνια βιβλία, παραπεταμένα και λερωμένα από πουλιά, που μπήκαν στο χώρο από κάποιο σπασμένο τζάμι. Η πανηγυρική δημοσιοποίηση αυτού του ατυχούς συμβάντος, ήταν γιά τον εμπνευστή της, μία προσφορά στα πολιτιστικά πράγματα της πόλης και είναι ήσυχος πλέον ότι, διασύροντας τη Δημοτική Βιβλιοθήκη Πατρών και τους φιλότιμους και πρόθυμους υπαλλήλους της, ανταποκρίθηκε στα καθήκοντά του. Όμως, εκτός από σκοπιμότητα, η όλη σκηνοθεσία μυρίζει και άγνοια και έλλειψη υπευθυνότητας και καταλληλότητας για τη θέση που κατέχει.
Το κτίριο της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Πατρών χτίστηκε εξ αρχής για το συγκεκριμένο σκοπό και όπως είναι αυτονόητο, η χωρητικότητά του είναι δεδομένη. Ήδη δε έχει ξεπεραστεί προ πολλού και κατά πολύ και εντείνεται το πρόβλημα, διότι δεν μπορεί να σταματήσει να ενημερώνεται, αλλιώς θα καταντήσει μουσείο.
Επανειλημμένα κατά το παρελθόν, εκδηλώθηκαν πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση του συγκεκριμένου προβλήματος, αλλά άλλες πιο πιεστικές ανάγκες της πόλης, το ετεροχρόνισαν, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η βιβλιοθήκη υπολειτουργούσε ή μειονεκτούσε σε ποιότητα υπηρεσιών και τάξη ή εγκαταλείφθηκε. Υπάρχουν πράγματι πολύτιμες εκδόσεις στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Πατρών, που προέρχονται από δωρεές σημαντικών προσωπικοτήτων (Δημ. Γούναρη, Ανδρ. Μιχαλακόπουλου, Παν. Κανελλόπουλου κ.α.). Όλες διατηρούνται ασφαλισμένες, σε κλειστές βιβλιοθήκες και δεν κινδυνεύουν, ούτε από πουλιά, ούτε από τίποτα άλλο, ούτε από εκείνους που ακόμα και τα βιβλία, τα θέλουν να υπηρετούν την ανέξοδη προσωπική προβολή τους. Δυστυχώς ή ευτυχώς αυτός που δημιούργησε το θόρυβο, δεν συγκαταλέγεται στους θαμώνες της Βιβλιοθήκης κι έτσι γνωρίζει ελάχιστα ή τίποτα γι’ αυτή. Αν είχε κάνει τον κόπο να την επισκεφθεί, θα είχε διαπιστώσει, όπως έχουμε διαπιστώσει πολλοί συμπολίτες, ότι πρόκειται για φορέα που λειτουργεί υποδειγματικά, χάρις στην αυταπάρνηση και την προθυμία του προσωπικού του και ανταποκρίνεται επάξια στην αποστολή του. Όσο για τα βιβλία που ήσαν στην αποθήκη, ούτε πολύτιμα είναι, ούτε σπάνια, όπως αυθαίρετα και από άγνοια, χαρακτηρίστηκαν. Πρόκειται για ξενόγλωσσα στην πλειοψηφία τους βιβλία, που δεν χρησιμοποιούνται, τα οποία αποσύρθηκαν και τοποθετήθηκαν εκεί, περίπου το 1960, διότι δεν επιτρέπεται να πεταχτούν. Το ότι έσπασε ένα τζάμι και μπήκαν μέσα περιστέρια και τα λέρωσαν, είναι ένα ατυχές γεγονός, όχι όμως τόσο σπουδαίο, όπως παρουσιάστηκε. Και εν πάση περιπτώσει, δεν είναι ικανό να αμαυρώσει την εικόνα που έχουμε οι πατρινοί για τη Δημοτική μας Βιβλιοθήκη και όσους εργάζονται εκεί. Ας μάθουν επί τέλους κάποιοι, ότι δεν επιτρέπεται να παριστάνουν τους πνευματικούς ανθρώπους και από την άλλη να θυσιάζουν τα πάντα, χωρίς ίχνος συστολής, στο βωμό της προσωπικής τους προβολής και των μικροκομματικών σκοπιμοτήτων. Η Δημοτική Βιβλιοθήκη Πατρών άντεξε 100 χρόνια και θα συνεχίσει να υπάρχει. Ούτε τα περιστέρια μπορούν να τη βλάψουν, ούτε οι φανφαρονισμοί των εργολάβων του πολιτισμού, διότι έχει καταξιωθεί στη συνείδηση των πατρινών και έχει αφήσει ανεξίτηλα ίχνη στην ιστορική μνήμη της πόλης.
ΒΑΣIΛΗΣ. ΛΑΖΑΡΗΣ
ΕΥΓΕΝΕΙΑ ΑΡΒΑΝΙΤΗ-ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΟΥΛΙΑΣ
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ
ΠΡΟΤΟΜΗ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΓΚΟΤΣΗ
ΛΕΩΝΙΔΑΣ Γ. ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ
Τηλ. Γραφείου 2610 322901 Οικ.610 521086
Κιν.6946 404 993-6976 194 856
e-mail:leomargaritis@gmail.com
ΚΑΝΑΡΗ 46 26222 ΠΑΤΡΑ
Πάτρα 14-11-2011
Προς
Την Εφημερίδα
ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ
Ενταύθα
Αγαπητέ κ. Δ/ντά
Στο φύλλο της περασμένης Κυριακής(13/11) της εφημερίδος σας και σε ρεπορτάζ της συντάκτριας Βασιλικής Αθανασοπούλου με τίτλο: Οι «Γλάροι» βρέθηκαν, μάθαμε ότι το γλυπτό που αναζητούσε για έξη χρόνια από τη Δημοτική Αρχή η σύζυγος του καλλιτέχνη Θόδωρου Βασιλείου «Οι Γλάροι» με συνεχή διαβήματα βρέθηκε. Ομολογώ πως ένοιωσα άσχημα για την πόλη μου οι άρχοντες της οποίας κάθε φορά που επιθυμούν να βάλουν τη σφραγίδα του σε ανακατασκευή κάποιου έργου δεν λαμβάνουν ποσώς υπ’ όψιν τους την ιστορία της και δεν σέβονται τις μνήμες του πατραϊκού λαού.
Οι αλλαγές που επιφέρουν για βελτίωση δήθεν της εικόνας της πόλης πολλές φορές την αδικεί και παράλληλα υποτιμάται το έργο των καλλιτεχνών όσο και εκείνοι που για πρώτη φορά επέλεξαν να κοσμήσουν την πόλη με γλυπτά , προτομές και αναμνηστικές στήλες.
Το γλυπτό που βρέθηκε τελικά όπως μας ενημερώνει το ρεπορτάζ κοσμούσε για 34 χρόνια την κεντρική πλατεία Τριών Συμμάχων και απομακρύνθηκε όταν η τότε Δημοτική Αρχή αποφάσισε την ανακατασκευή της.
Δεν γνωρίζω τι ήταν εκείνο που συνέβαλε στην απόφαση απομάκρυνσης του γλυπτού, εκείνο που προκύπτει από την αναζήτηση του είναι ότι ο Δήμος χωρίς ειδικό σκεπτικό και χωρίς τήρηση μητρώου των μνημειακού και διακοσμητικού χαρακτήρα καλλιτεχνημάτων επιφέρει τροποποιήσεις, μεταφορές και μεταβολές.
Οφείλω να σημειώσω ότι κατά την ανακατασκευή της πλατείας Τριών Συμμάχων το έτος 2.000 την ιδία τύχη με το γλυπτό «Οι Γλάροι» είχε και το μνημείο-προτομή του Δημάρχου της πόλεως Δημητρίου Βότση. Και αυτό κοσμούσε την Πλατεία Τριών Συμμάχων από το 1918 που η πόλη μας έστησε στη μνήμη του και παρέμεινε στην ίδια θέση μέχρι το Μάιο του 2.000 οπότε και απομακρύνθηκε σε μια ήσυχη, και απόμερη γωνιά στη διασταύρωση των οδών Βότση και Όθωνος Αμαλίας.
Με αυτή την μετακίνηση θεωρώ ότι προσβάλαμε τον αείμνηστο Δήμαρχο με τη μεταφορά της προτομής του σε μια απρόσιτη για το κοινό γωνιά. Θεωρώ ανεπίτρεπτη τη μεταφορά. Κάνω έκκληση στη Δημοτική Αρχή της πόλης να αναλογισθεί τη βαρύτητα της προσβολής και να επαναφέρει την προτομή του Βότση στη θέση που τον έστησε σύμπας ο λαός της πόλεως το 1918 σε μια «σοβαρή, επιβλητική σε λαϊκότητα και μεγαλοπρεπή τελετή» (Νεολόγος 3-12-1918)
Με κάθε τιμή
Λεωνίδας Γ. Μαργαρίτης
Δικηγόρος-Πρόεδρος της Εταιρείας Λογοτεχνών
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ
Τηλ. Γραφείου 2610 322901 Οικ.610 521086
Κιν.6946 404 993-6976 194 856
e-mail:leomargaritis@gmail.com
ΚΑΝΑΡΗ 46 26222 ΠΑΤΡΑ
Πάτρα 14-11-2011
Προς
Την Εφημερίδα
ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ
Ενταύθα
Αγαπητέ κ. Δ/ντά
Στο φύλλο της περασμένης Κυριακής(13/11) της εφημερίδος σας και σε ρεπορτάζ της συντάκτριας Βασιλικής Αθανασοπούλου με τίτλο: Οι «Γλάροι» βρέθηκαν, μάθαμε ότι το γλυπτό που αναζητούσε για έξη χρόνια από τη Δημοτική Αρχή η σύζυγος του καλλιτέχνη Θόδωρου Βασιλείου «Οι Γλάροι» με συνεχή διαβήματα βρέθηκε. Ομολογώ πως ένοιωσα άσχημα για την πόλη μου οι άρχοντες της οποίας κάθε φορά που επιθυμούν να βάλουν τη σφραγίδα του σε ανακατασκευή κάποιου έργου δεν λαμβάνουν ποσώς υπ’ όψιν τους την ιστορία της και δεν σέβονται τις μνήμες του πατραϊκού λαού.
Οι αλλαγές που επιφέρουν για βελτίωση δήθεν της εικόνας της πόλης πολλές φορές την αδικεί και παράλληλα υποτιμάται το έργο των καλλιτεχνών όσο και εκείνοι που για πρώτη φορά επέλεξαν να κοσμήσουν την πόλη με γλυπτά , προτομές και αναμνηστικές στήλες.
Το γλυπτό που βρέθηκε τελικά όπως μας ενημερώνει το ρεπορτάζ κοσμούσε για 34 χρόνια την κεντρική πλατεία Τριών Συμμάχων και απομακρύνθηκε όταν η τότε Δημοτική Αρχή αποφάσισε την ανακατασκευή της.
Δεν γνωρίζω τι ήταν εκείνο που συνέβαλε στην απόφαση απομάκρυνσης του γλυπτού, εκείνο που προκύπτει από την αναζήτηση του είναι ότι ο Δήμος χωρίς ειδικό σκεπτικό και χωρίς τήρηση μητρώου των μνημειακού και διακοσμητικού χαρακτήρα καλλιτεχνημάτων επιφέρει τροποποιήσεις, μεταφορές και μεταβολές.
Οφείλω να σημειώσω ότι κατά την ανακατασκευή της πλατείας Τριών Συμμάχων το έτος 2.000 την ιδία τύχη με το γλυπτό «Οι Γλάροι» είχε και το μνημείο-προτομή του Δημάρχου της πόλεως Δημητρίου Βότση. Και αυτό κοσμούσε την Πλατεία Τριών Συμμάχων από το 1918 που η πόλη μας έστησε στη μνήμη του και παρέμεινε στην ίδια θέση μέχρι το Μάιο του 2.000 οπότε και απομακρύνθηκε σε μια ήσυχη, και απόμερη γωνιά στη διασταύρωση των οδών Βότση και Όθωνος Αμαλίας.
Με αυτή την μετακίνηση θεωρώ ότι προσβάλαμε τον αείμνηστο Δήμαρχο με τη μεταφορά της προτομής του σε μια απρόσιτη για το κοινό γωνιά. Θεωρώ ανεπίτρεπτη τη μεταφορά. Κάνω έκκληση στη Δημοτική Αρχή της πόλης να αναλογισθεί τη βαρύτητα της προσβολής και να επαναφέρει την προτομή του Βότση στη θέση που τον έστησε σύμπας ο λαός της πόλεως το 1918 σε μια «σοβαρή, επιβλητική σε λαϊκότητα και μεγαλοπρεπή τελετή» (Νεολόγος 3-12-1918)
Με κάθε τιμή
Λεωνίδας Γ. Μαργαρίτης
Δικηγόρος-Πρόεδρος της Εταιρείας Λογοτεχνών
ΕΝΑΣ ΠΟΙΗΤΗΣ ΕΔΙΩΞΕ ΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ
Είναι πράγματι να απορεί κανείς με τη συμπεριφορά ατόμων που υποτίθεται βρίσκονται επικεφαλής πολιτιστικών Οργανισμών και υπηρετούν τον πολιτισμό στο Δήμο Πατρέων .
Ο τρόπος που αντιμετώπισαν την εικοσαετή και πλέον προσφορά της Εταιρείας Λογοτεχνών στα πολιτιστικά και πνευματικά δρώμενα της περιοχής μας είναι χαρακτηριστικός .
Με μια προσβλητική επιστολή του προέδρου του Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ-ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΔΗΜΟΥ ΠΑΤΡΕΩΝ προς την Εταιρεία Λογοτεχνών της υπέδειξε την έξοδο από τη Δημοτική Βιβλιοθήκη όπου επί σειρά ετών(από το 1995) πραγματοποιούσε τις εκδηλώσεις των Φιλολογικών βραδινών κάθε Δευτέρα βράδυ, ομιλίες και διαλέξεις πνευματικών ανθρώπων της περιοχής μας από το Φθινόπωρο κάθε χρόνου μέχρι τις αρχές του επόμενου Καλοκαιριού.
Αυτή την παράδοση και πνευματική λειτουργία της Δημοτικής Βιβλιοθήκης ήρθε ένας ποιητής, πρόεδρος Ν.Π.Δ.Δ. του Δήμου Πατρέων να τη διακόψει.
Η Εταιρεία Λογοτεχνών από του έτους 1995 εγκαινίασε τη συνεργασία της με τη Δημοτική Βιβλιοθήκη και η συνεργασία αυτή μέχρι σήμερα εθεωρείτο δεδομένη για τα πολιτιστικά πράγματα της πόλεως.
Για να δικαιολογήσει μάλιστα αυτή την έξωση με το πρόσχημα της έλλειψης προσωπικού διαφοροποίησε το πρόγραμμα λειτουργίας της Βιβλιοθήκης και μετέθεσε τις απογευματινές ώρες λειτουργίας της από τη Δευτέρα στην Τετάρτη γνωστού όντως ότι οι εκδηλώσεις γίνονται το απόγευμα κάθε Δευτέρας.
Όταν με δελτίο τύπου αναγγέλθηκαν οι ομιλίες των Φιλολογικών βραδινών της νέας περιόδου ο εκπρόσωπος του φορέα ενοχλήθηκε. Έστειλε επιστολή προς στην Εταιρεία μας (Αριθ.πρωτ.1473/1-11-2011)
Το περιεχόμενο της οποίας έχει ως ακολούθως:
Κύριοι,
Δια του τύπου ενημερωθήκαμε για προγραμματισμό από την εταιρία σας, σειράς εκδηλώσεων σε χώρους της Δημοτικής Βιβλιοθήκης, παρά το γεγονός ότι δεν είχαμε δώσει καμία έγκριση, ούτε έχουμε καμιά ενημέρωση, η αίτημα περί τούτου.
Αναγνωρίζουμε τη σημασία, το έργο του φορέα σας και τις προθέσεις σας, αλλά θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι καμιά διαδικασία, η δέσμευση χώρου δεν μπορεί να πραγματοποιείται αυθαίρετα και χωρίς προηγουμένη έγκριση.
Πόσο μάλλον όταν προκαλεί πρόσθετες δαπάνες και κόστος στον Οργανισμό, ο οποίος λειτουργεί με ελάχιστο προσωπικό και πόρους.
Για το σκοπό αυτό σας παρακαλούμε να επικοινωνήσετε μαζί μας, υποβάλλοντας σχετικό αίτημα, ώστε σε πνεύμα καλής θέλησης και συνεργασίας να εξετάσουμε την δυνατότητα παραχώρησης και το τυχόν κόστος που θα προκύψει.
Με εκτίμηση Ο Πρόεδρος Της Δημοτικής Βιβλιοθήκης- Πολιτιστικού Οργανισμού Δήμου Πατρέων Αντώνης Δ. Σκιαθάς.
Eνώ η Εταιρεία μας είχε γνωστοποιήσει το πλήρες πρόγραμμα των εκδηλώσεων της με αίτημα την παραχώρηση της χρήσης της Δημοτικής Βιβλιοθήκης, ουδεμίας απαντήσεως έτυχε μέχρι σήμερα ενώ ήταν γνωστό ότι την προσεχή Δευτέρα είχε οργανωθεί η πρώτη ομιλία της σειράς κι υπήρχε κίνδυνος να ματαιωθεί.
Για το λόγο αυτό η Εταιρεία Λογοτεχνών αναζήτησε νέα στέγη για την πραγματοποίηση των εκδηλώσεών της την οποία ευχαρίστως αποδέχθηκε να προσφέρει το Δ.Σ. της Φιλαρμονικής Εταιρείας Πατρών-Ωδείο Πατρών στην αίθουσα εκδηλώσεων της επί της οδού Ρ. Φεραίου αριθ.7.
Η Εταιρεία συνεπώς γνωστοποιεί στους φίλους και το κοινό της πόλης μας ότι στο εξής τα Φιλολογικά βραδινά θα πραγματοποιούνται κάθε Δευτέρα στην παραπάνω αίθουσα.
Ο τρόπος που αντιμετώπισαν την εικοσαετή και πλέον προσφορά της Εταιρείας Λογοτεχνών στα πολιτιστικά και πνευματικά δρώμενα της περιοχής μας είναι χαρακτηριστικός .
Με μια προσβλητική επιστολή του προέδρου του Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ-ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΔΗΜΟΥ ΠΑΤΡΕΩΝ προς την Εταιρεία Λογοτεχνών της υπέδειξε την έξοδο από τη Δημοτική Βιβλιοθήκη όπου επί σειρά ετών(από το 1995) πραγματοποιούσε τις εκδηλώσεις των Φιλολογικών βραδινών κάθε Δευτέρα βράδυ, ομιλίες και διαλέξεις πνευματικών ανθρώπων της περιοχής μας από το Φθινόπωρο κάθε χρόνου μέχρι τις αρχές του επόμενου Καλοκαιριού.
Αυτή την παράδοση και πνευματική λειτουργία της Δημοτικής Βιβλιοθήκης ήρθε ένας ποιητής, πρόεδρος Ν.Π.Δ.Δ. του Δήμου Πατρέων να τη διακόψει.
Η Εταιρεία Λογοτεχνών από του έτους 1995 εγκαινίασε τη συνεργασία της με τη Δημοτική Βιβλιοθήκη και η συνεργασία αυτή μέχρι σήμερα εθεωρείτο δεδομένη για τα πολιτιστικά πράγματα της πόλεως.
Για να δικαιολογήσει μάλιστα αυτή την έξωση με το πρόσχημα της έλλειψης προσωπικού διαφοροποίησε το πρόγραμμα λειτουργίας της Βιβλιοθήκης και μετέθεσε τις απογευματινές ώρες λειτουργίας της από τη Δευτέρα στην Τετάρτη γνωστού όντως ότι οι εκδηλώσεις γίνονται το απόγευμα κάθε Δευτέρας.
Όταν με δελτίο τύπου αναγγέλθηκαν οι ομιλίες των Φιλολογικών βραδινών της νέας περιόδου ο εκπρόσωπος του φορέα ενοχλήθηκε. Έστειλε επιστολή προς στην Εταιρεία μας (Αριθ.πρωτ.1473/1-11-2011)
Το περιεχόμενο της οποίας έχει ως ακολούθως:
Κύριοι,
Δια του τύπου ενημερωθήκαμε για προγραμματισμό από την εταιρία σας, σειράς εκδηλώσεων σε χώρους της Δημοτικής Βιβλιοθήκης, παρά το γεγονός ότι δεν είχαμε δώσει καμία έγκριση, ούτε έχουμε καμιά ενημέρωση, η αίτημα περί τούτου.
Αναγνωρίζουμε τη σημασία, το έργο του φορέα σας και τις προθέσεις σας, αλλά θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι καμιά διαδικασία, η δέσμευση χώρου δεν μπορεί να πραγματοποιείται αυθαίρετα και χωρίς προηγουμένη έγκριση.
Πόσο μάλλον όταν προκαλεί πρόσθετες δαπάνες και κόστος στον Οργανισμό, ο οποίος λειτουργεί με ελάχιστο προσωπικό και πόρους.
Για το σκοπό αυτό σας παρακαλούμε να επικοινωνήσετε μαζί μας, υποβάλλοντας σχετικό αίτημα, ώστε σε πνεύμα καλής θέλησης και συνεργασίας να εξετάσουμε την δυνατότητα παραχώρησης και το τυχόν κόστος που θα προκύψει.
Με εκτίμηση Ο Πρόεδρος Της Δημοτικής Βιβλιοθήκης- Πολιτιστικού Οργανισμού Δήμου Πατρέων Αντώνης Δ. Σκιαθάς.
Eνώ η Εταιρεία μας είχε γνωστοποιήσει το πλήρες πρόγραμμα των εκδηλώσεων της με αίτημα την παραχώρηση της χρήσης της Δημοτικής Βιβλιοθήκης, ουδεμίας απαντήσεως έτυχε μέχρι σήμερα ενώ ήταν γνωστό ότι την προσεχή Δευτέρα είχε οργανωθεί η πρώτη ομιλία της σειράς κι υπήρχε κίνδυνος να ματαιωθεί.
Για το λόγο αυτό η Εταιρεία Λογοτεχνών αναζήτησε νέα στέγη για την πραγματοποίηση των εκδηλώσεών της την οποία ευχαρίστως αποδέχθηκε να προσφέρει το Δ.Σ. της Φιλαρμονικής Εταιρείας Πατρών-Ωδείο Πατρών στην αίθουσα εκδηλώσεων της επί της οδού Ρ. Φεραίου αριθ.7.
Η Εταιρεία συνεπώς γνωστοποιεί στους φίλους και το κοινό της πόλης μας ότι στο εξής τα Φιλολογικά βραδινά θα πραγματοποιούνται κάθε Δευτέρα στην παραπάνω αίθουσα.
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΗΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Ο Ναυπακτιακός Σύνδεσμος Πατρών
και οι Εκδόσεις «Πικραμένος»
σας προσκαλούν
στην παρουσίαση του βιβλίου
της
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ
με τίτλο: «Κατάθεση ψυχής»
που θα πραγματοποιηθεί
το Σάββατο 19-11-2011 στις 18.30
στο Μέγαρο Λόγου και Τέχνης
(Πλατεία Γεωργίου)
Το βιβλίο θα παρουσιάσουν οι :
Άρης Δρουκόπουλος
Φιλόλογος-Συγγραφέας
Κατερίνα Κουμπουρλή
Φιλόλογος
Ήρα Κουρή
Φιλόλογος
Την εκδήλωση θα συντονίσει
ο
Λεωνίδας Μαργαρίτης
Δικηγόρος-Συγγραφέας
Πρόεδρος Εταιρείας Λογοτεχνών
Νοτιοδυτικής Ελλάδος.
Ο Ναυπακτιακός Σύνδεσμος Πατρών
και οι Εκδόσεις «Πικραμένος»
σας προσκαλούν
στην παρουσίαση του βιβλίου
της
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ
με τίτλο: «Κατάθεση ψυχής»
που θα πραγματοποιηθεί
το Σάββατο 19-11-2011 στις 18.30
στο Μέγαρο Λόγου και Τέχνης
(Πλατεία Γεωργίου)
Το βιβλίο θα παρουσιάσουν οι :
Άρης Δρουκόπουλος
Φιλόλογος-Συγγραφέας
Κατερίνα Κουμπουρλή
Φιλόλογος
Ήρα Κουρή
Φιλόλογος
Την εκδήλωση θα συντονίσει
ο
Λεωνίδας Μαργαρίτης
Δικηγόρος-Συγγραφέας
Πρόεδρος Εταιρείας Λογοτεχνών
Νοτιοδυτικής Ελλάδος.
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Οι εκδόσεις «Κ.Μ.ΖΑΧΑΡΑΚΗΣ»
Σας προσκαλούν
στην παρουσίαση του νέου βιβλίου
της Μαρίας Καρέλα με τιτλο:
« …εις τας αυλάς»
την Τετάρτη 9η Νοεμβρίου 2011 και ώρα 20.30
στο Ξενοδοχείο «Βυζαντινό»
Ρήγα Φεραίου 106 Πάτρα Τηλ.2610 243.000
Για τη συγγραφέα και το βιβλίο θα μιλήσουν:
Βίβιαν Φαρμάκη,
Φιλόλογος,πτ. Αρχαιολογικού- Ιστορικού τμήματος
Πανεπιστημίου Αθηνών
Παύλος Μαρινάκης,
Δικηγόρος Συγγραφέας
Φώτης Δημητρόπουλος,
Καθηγητής Συγγραφέας
Την εκδήλωση θα συντονίσει
ο Λεωνίδας Μαργαρίτης
Δικηγόρος, Συγγραφέας,
Πρόεδρος Εταιρείας Λογοτεχνών.
Θα ακολουθήσει δεξίωση.
Οι εκδόσεις «Κ.Μ.ΖΑΧΑΡΑΚΗΣ»
Σας προσκαλούν
στην παρουσίαση του νέου βιβλίου
της Μαρίας Καρέλα με τιτλο:
« …εις τας αυλάς»
την Τετάρτη 9η Νοεμβρίου 2011 και ώρα 20.30
στο Ξενοδοχείο «Βυζαντινό»
Ρήγα Φεραίου 106 Πάτρα Τηλ.2610 243.000
Για τη συγγραφέα και το βιβλίο θα μιλήσουν:
Βίβιαν Φαρμάκη,
Φιλόλογος,πτ. Αρχαιολογικού- Ιστορικού τμήματος
Πανεπιστημίου Αθηνών
Παύλος Μαρινάκης,
Δικηγόρος Συγγραφέας
Φώτης Δημητρόπουλος,
Καθηγητής Συγγραφέας
Την εκδήλωση θα συντονίσει
ο Λεωνίδας Μαργαρίτης
Δικηγόρος, Συγγραφέας,
Πρόεδρος Εταιρείας Λογοτεχνών.
Θα ακολουθήσει δεξίωση.
ΓΙΑΤΙ ΚΛΑΙΣ, ΠΡΟΕΔΡΕ;
ΓΙΑΤΙ ΚΛΑΙΣ, ΠΡΟΕΔΡΕ;
Τ' αληθινά δάκρυα απεχθάνονται το φως της δημοσιότητας.
ΜΠ. ΜΠΡΕΧΤ
28 Οκτώβρη 2011
Είδα το παιδί στο αναπηρικό καρότσι να ορθώνεται.
Είδα το φάσκελο του έφηβου στους κομισάριους.
Είδα τους νέους ν' αποστρέφουν το βλέμμα απ' την εξέδρα του καίσαρα.
Είδα το πένθος στα άσπρα πουκάμισα.
Είδα τη σημαία να ατενίζει το λαό.
Είδα στις μπάντες με μαύρες κορδέλες
Είδα την απόγνωση να γίνεται οργή,
την οργή να παίρνει στόμα,
το στόμα να καταριέται και ν' απαιτεί.
ΕΠΕΛΑΣΗ, ΠΑΡΕΛΑΣΗ, ΠΡΟΕΛΑΣΗ.
Στην τελετή παράδοσης της προεδρίας το 2005, η αποχωρούσα πρόεδρος, κ Ψαρούδα Μπενάκη, τονίζει: «τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιοριστούν», «Τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη θα υποστούν μεταβολές, καθώς θα μπορούν να προστατεύονται αλλά και να παραβιάζονται, από αρχές και εξουσίες πέραν των γνωστών και καθιερωμένων», «Η δημοκρατία θα συναντήσει προκλήσεις και θα δοκιμαστεί από ενδεχόμενες νέες μορφές διακυβέρνησης».
Έκτοτε η κ. Μπενάκη εξαφανίστηκε από το πολιτικό προσκήνιο, ενώ τη δήλωσή της δεν καταδέχτηκε να σχολιάσει κανένας εμβριθής αναλυτής, κανένας ειδικός παραθυρολάγνος.
Σ' αυτή την απίστευτη δήλωση, θα μπορούσατε τουλάχιστον να πείτε πως, όσον αφορά την προεδρία της δημοκρατίας, θα αποκρούσετε τέτοια μαύρα ενδεχόμενα και θα προστατέψετε την εθνική κυριαρχία και τα δικαιώματα των ανθρώπων. .
Εσείς τότε, κύριε πρόεδρε, απαντήσατε μ' ένα ασυνάρτητο «ευχαριστώ».Η «λαϊκή κυριαρχία», που αναφέρεται στον πρόλογο του συντάγματος και που με τόσο ωραία λογάκια διατυμπανίστηκε από το μεγάλο παραμυθά στο «συμβόλαιο με το λαό», συρρικνώθηκε στην υπογραφή του νέο γιάπη υπουργού οικονομικών και παραοικονομίας.
Από τις 6 Μάη 2010 και στο εξής, ο εκάστοτε αυτός αποφασίζει την ανανέωση των συνθηκών παράδοσης της χώρας, καταδεχόμενος ενίοτε να σας ενημερώνει. Οι πολλοί των 'έγκριτων' συνταγματολόγων και οι συνυπεύθυνοι συνυπουργοί κατάπιανε αμάσητη την πιο κατάφωρη παραβίαση του.
Η χώρα παραδόθηκε στο στόμα του λύκου. Άρχισε η μεγάλη νύχτα για το λαό.
Εσείς τότε εκκωφαντικά, και οπωσδήποτε χωρίς να δακρύσετε, σιωπήσατε, κύριε πρόεδρε. Και όσο έβλεπαν με πόση άνεση συνυπογράφετε, αποφάσισαν να μην μπαίνουν καν στον κόπο. Ούτε εκείνοι, ούτε εσείς.
Μνημόνιο και δανειακή σύμβαση, οι δυο μαύρες νεκρολογίες. δεν φέρνουν καν τη δική σας υπογραφή. Όχι γιατί την αρνηθήκατε, όπως θα 'πρεπε ως εγγυητής του Συντάγματος, αλλά γιατί σας θεώρησαν - τόσο απαξιωτικά για σας, τόσο καταστροφικά για τη χώρα - δεδομένο.
Κι όμως δε δακρύσατε.
Όταν ο υπογραμμένος από εσάς νόμος περί συλλογικών διαπραγματεύσεων και το άρθρο 22 του Συντάγματος περί προστασίας της εργασίας, «ηθικής και υλικής εξύψωσης του εργαζόμενου» και άλλα τέτοια μπλα-μπλα, έγιναν κουρέλι από ένα μνημόνιο ενταφιασμού της στοιχειώδους εργασιακής αξιοπρέπειας, αποδεχτήκατε το κουρέλιασμα. Μόνο που δεν κουρελιαζόντουσαν λέξεις και κατ' επίφαση διακηρύξεις , αλλά οι ζωές χιλιάδων ανθρώπων.
Εσείς τότε, επιλέξατε το ρόλο του μητροπολίτη των ευχελαίων και, χωρίς να δακρύσετε, παραμείνατε στη θαλπωρή της σιωπής. Και όσο έβλεπαν με πόση άνεση συνυπογράφετε, σας έφερναν για επικύρωση τον ένα θάνατο, μετά τον άλλο.
Και να και ο Καλλικράτης, που έρχεται κομίζοντας την αποδόμηση της χώρας.
Ένας νόμος που η ψυχή του συνοψίζεται στο τρίπτυχο: ομοσπονδιοποίηση, συγκεντρωτισμός, ιδιωτικοποίηση.
- Υπογράψτε, κύριε πρόεδρε.
- Τι είναι αυτό;
- Ο νόμος νούμερο 3852/10.
- Και σε τι αφορά;
- Στο «νοικοκύρεμα, τη μεταρρύθμιση, τον εκσυγχρονισμό».
Τόσο ανυποψίαστος πια στο βιασμό των εννοιών;
Στο νούμερο 3852/10, υπογράψατε τη συγχώνευση σχολείων, το κλείσιμο νοσοκομείων, την εγκατάλειψη του ορεινού χωριού, την προαναγγελία των «ελεύθερων ζωνών».
Εσείς τότε ζητήσατε καινούρια πένα για να βάλετε αδάκρυτα την ευδιάκριτη επικύρωση.
Όταν ο ευτραφής εγγονός του Πάγκαλου προανήγγειλε την αντισυνταγματική κατάργηση της μονιμότητας, ο καθηγητής του συνταγματικού Δικαίου, κ. Αντώνης Μανιτάκης, δήλωσε: «Δεν τολμώ να φανταστώ ότι θα υπάρξει ελληνική κυβέρνηση που θα το επιχειρήσει. Το θεωρώ ούτως ή άλλως απάνθρωπο: και μόνη η σκέψη του με ξεπερνά ως νομικό, ως συνταγματολόγο, ως δημοκρατικό πολίτη».
Αυτή θα έπρεπε να είναι δική σας δήλωση.
Δεν έγινε ποτέ.
Αντίθετα, όταν προχθές σας έφεραν το νόμο «περί νέου ενιαίου μισθολογίου», ρωτήσατε τι πάει να πει «έφεδρος». Οι επιμελητές των λογοτεχνικών αυτών κειμένων σας εξήγησαν: «τους απονέμουμε αξιώματα, κύριε πρόεδρε».
Εσείς τότε αμολήσατε, χωρίς να δακρύσετε, άλλη μια φαρδιά-πλατιά υπογραφή.
Και να μια καταιγίδα νόμων και υπονόμων για κατώτατους μισθούς, ημερήσιες συμβάσεις, χαράτσια και δεκάτες, επιβολή τέλους ακινήτου σε ανθρώπους με αναπηρία 75% και σε άνεργους, προκαταβολικές απαλλαγές των υπουργών από κακουργήματα ενάντια στη χώρα.
Κοντέψατε να πάθετε τενοντίτιδα απ' τις πολλές υπογραφές κι όμως δε διστάσατε να επικυρώνετε, χωρίς να δακρύζετε, κύριε πρόεδρε.
Κι όταν ξεμπέρδεψαν με τα βραχυπρόθεσμα, σας έφεραν προς υπογραφή τα 'μεσοπρόθεσμα'. Το κατοχικό φιρμάνι που επισείει την εσχάτη προδοσία, με μπιτ παρά ξεπούλημα όλου του πλούτου αυτού του κατασπαταλημένου λαού, με υποχρέωσή του, λέει, να συντηρεί τα πουλημένα και να εγγυάται και δάνεια για τους αγοραστές.
Ούτε και τότε δακρύσατε και επιπλέον συνυπογράψατε.
Από την ώρα που διαβάσαμε για τον πρώτο απελπισμένο που αυτοκτόνησε γιατί δεν άντεξε την απόλυση, την ανεργία, την εξαθλίωση, το άδειο βλέμμα του παιδιού του μέχρι σήμερα, μεσολάβησαν δεκάδες αυτόχειρες. Τι θλιβερή πρωτιά η χώρα του ήλιου, του απέραντου γαλάζιου, του τουριστικού μύθου να είναι σήμερα πρώτη σε αυτοκτονίες σε όλη την Ευρώπη.
Ούτε όμως και γι αυτό δε δακρύσατε ποτέ, κύριε πρόεδρε.
Και όταν τα χημικά και τα δακρυγόνα πνίγουν την Αθήνα και τρέχουν ποτάμια τα δάκρυα αυτών που επιμένουν να μην αυτοκτονούν και να διεκδικούν το δικαίωμα τους στη ζωή, και το χαμένο γέλιο των παιδιών τους,
τι σόι μόνωση έχει το προεδρικό μέγαρο, ώστε να μην τρέχει ένα δικό σας δάκρυ, κύριε πρόεδρε; Είχατε τρεις επιλογές: τη συνενοχή, την άρνηση να επικυρώσετε όλη αυτή την αντισυνταγματική, δηλητηριώδη νομοκαταιγίδα και - αν σας ήταν δύσκολο να προκαλέσετε πολιτειακό ζήτημα - την ηρωική έξοδο, με μια αξιοπρεπή παραίτηση.
Ας αφήνατε κάποιον, που δεν πολέμησε τους Ναζί, να υπογράφει τον ένα θάνατο μετά τον άλλο. Κάνατε τις επιλογές σας.
Δεν θέλω να λαϊκίζω, κύριε πρόεδρε, όμως όταν χτες αναφερθήκατε στη συμμετοχή σας στο αντιναζιστικό αγώνα, σκεφθήκατε πόσες χιλιάδες, από τους τότε συναγωνιστές σας, έφαγε η εξορία, ο ταγματασφαλίτης, τα βασανιστήρια; Πόσοι έμειναν ανώνυμοι, θαμμένοι για πάντα στον ομαδικό τάφο του Άγνωστου στρατιώτη; Πόσοι από αυτά τα «τιμημένα γηρατειά» πρέπει σήμερα να επιλέξουν ανάμεσα στο φαΐ και το φάρμακο γιατί η σύνταξή τους δε φτάνει; Ότι για τους ανθρώπους αυτούς που δούλεψαν σκληρά, η δική σας ετήσια αμοιβή των 447.000 ευρώ αγγίζει τα νούμερα των συμπαντικών μετρήσεων;
Σκεφθείτε μόνο ότι για το συνταξιούχο των 500 ευρώ - που με τη δική σας πάλι υπογραφή ξεπερνά το αφορολόγητο των 5000 - η ετήσια αμοιβή σας αντιστοιχεί σε 75 χρόνια πεντακοσάρικου. Αν δακρύζατε για όλα αυτά ή γιατί ανθρώπινα αισθανθήκατε πολύ τυχερός, κατανοητό, κύριε πρόεδρε. Θυμηθείτε μόνο από την αστείρευτη λαϊκή θυμοσοφία πως «τα στερνά τιμούν τα πρώτα».
Αν κλαίγατε γιατί είδατε κι εσείς το παιδί στο αναπηρικό καρότσι να αποστρέφει το κεφάλι και τον έφηβο να φασκελώνει τους κομισάριους της εξέδρας που τους χαντακώνουν τη ζωή, θα ήταν τιμή σας.
Και τέλος - γιατί η πολλή κλαυσιλογία καταντάει αηδία - μην ντρέπεστε για μας, κύριε πρόεδρε. Κρατείστε τη ντροπή και μοιραστείτε την μ' αυτούς που επισκέπτονται το προεδρικό μέγαρο για μια καινούργια υπογραφή που αφορά στο ξεπούλημα της χώρας και την ερήμωση του λαού.
Δε ζητήσαμε από τους πατεράδες και παππούδες μας να πολεμήσουν το Δ' Ράιχ και τους σημερινούς δωσίλογους γιατί αυτό αντιστοιχεί σε μας. Δεν τους ζητάμε όμως να παίξουν και το ρόλο του Αβραάμ.
Δεν είμαστε πρόβατα και δεν θα πάμε ποτέ εκούσια στο σφαγείο.
Και, κύριε πρόεδρε, θυμηθείτε πως όποιος μετράει πρόβατα, στη γλώσσα του Αισχύλου, θα 'χει τον ύπνο του Αγαμέμνονα.
Νίνα Γεωργιάδου
Κάλυμνος, 29-10-11
Τ' αληθινά δάκρυα απεχθάνονται το φως της δημοσιότητας.
ΜΠ. ΜΠΡΕΧΤ
28 Οκτώβρη 2011
Είδα το παιδί στο αναπηρικό καρότσι να ορθώνεται.
Είδα το φάσκελο του έφηβου στους κομισάριους.
Είδα τους νέους ν' αποστρέφουν το βλέμμα απ' την εξέδρα του καίσαρα.
Είδα το πένθος στα άσπρα πουκάμισα.
Είδα τη σημαία να ατενίζει το λαό.
Είδα στις μπάντες με μαύρες κορδέλες
Είδα την απόγνωση να γίνεται οργή,
την οργή να παίρνει στόμα,
το στόμα να καταριέται και ν' απαιτεί.
ΕΠΕΛΑΣΗ, ΠΑΡΕΛΑΣΗ, ΠΡΟΕΛΑΣΗ.
Στην τελετή παράδοσης της προεδρίας το 2005, η αποχωρούσα πρόεδρος, κ Ψαρούδα Μπενάκη, τονίζει: «τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιοριστούν», «Τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη θα υποστούν μεταβολές, καθώς θα μπορούν να προστατεύονται αλλά και να παραβιάζονται, από αρχές και εξουσίες πέραν των γνωστών και καθιερωμένων», «Η δημοκρατία θα συναντήσει προκλήσεις και θα δοκιμαστεί από ενδεχόμενες νέες μορφές διακυβέρνησης».
Έκτοτε η κ. Μπενάκη εξαφανίστηκε από το πολιτικό προσκήνιο, ενώ τη δήλωσή της δεν καταδέχτηκε να σχολιάσει κανένας εμβριθής αναλυτής, κανένας ειδικός παραθυρολάγνος.
Σ' αυτή την απίστευτη δήλωση, θα μπορούσατε τουλάχιστον να πείτε πως, όσον αφορά την προεδρία της δημοκρατίας, θα αποκρούσετε τέτοια μαύρα ενδεχόμενα και θα προστατέψετε την εθνική κυριαρχία και τα δικαιώματα των ανθρώπων. .
Εσείς τότε, κύριε πρόεδρε, απαντήσατε μ' ένα ασυνάρτητο «ευχαριστώ».Η «λαϊκή κυριαρχία», που αναφέρεται στον πρόλογο του συντάγματος και που με τόσο ωραία λογάκια διατυμπανίστηκε από το μεγάλο παραμυθά στο «συμβόλαιο με το λαό», συρρικνώθηκε στην υπογραφή του νέο γιάπη υπουργού οικονομικών και παραοικονομίας.
Από τις 6 Μάη 2010 και στο εξής, ο εκάστοτε αυτός αποφασίζει την ανανέωση των συνθηκών παράδοσης της χώρας, καταδεχόμενος ενίοτε να σας ενημερώνει. Οι πολλοί των 'έγκριτων' συνταγματολόγων και οι συνυπεύθυνοι συνυπουργοί κατάπιανε αμάσητη την πιο κατάφωρη παραβίαση του.
Η χώρα παραδόθηκε στο στόμα του λύκου. Άρχισε η μεγάλη νύχτα για το λαό.
Εσείς τότε εκκωφαντικά, και οπωσδήποτε χωρίς να δακρύσετε, σιωπήσατε, κύριε πρόεδρε. Και όσο έβλεπαν με πόση άνεση συνυπογράφετε, αποφάσισαν να μην μπαίνουν καν στον κόπο. Ούτε εκείνοι, ούτε εσείς.
Μνημόνιο και δανειακή σύμβαση, οι δυο μαύρες νεκρολογίες. δεν φέρνουν καν τη δική σας υπογραφή. Όχι γιατί την αρνηθήκατε, όπως θα 'πρεπε ως εγγυητής του Συντάγματος, αλλά γιατί σας θεώρησαν - τόσο απαξιωτικά για σας, τόσο καταστροφικά για τη χώρα - δεδομένο.
Κι όμως δε δακρύσατε.
Όταν ο υπογραμμένος από εσάς νόμος περί συλλογικών διαπραγματεύσεων και το άρθρο 22 του Συντάγματος περί προστασίας της εργασίας, «ηθικής και υλικής εξύψωσης του εργαζόμενου» και άλλα τέτοια μπλα-μπλα, έγιναν κουρέλι από ένα μνημόνιο ενταφιασμού της στοιχειώδους εργασιακής αξιοπρέπειας, αποδεχτήκατε το κουρέλιασμα. Μόνο που δεν κουρελιαζόντουσαν λέξεις και κατ' επίφαση διακηρύξεις , αλλά οι ζωές χιλιάδων ανθρώπων.
Εσείς τότε, επιλέξατε το ρόλο του μητροπολίτη των ευχελαίων και, χωρίς να δακρύσετε, παραμείνατε στη θαλπωρή της σιωπής. Και όσο έβλεπαν με πόση άνεση συνυπογράφετε, σας έφερναν για επικύρωση τον ένα θάνατο, μετά τον άλλο.
Και να και ο Καλλικράτης, που έρχεται κομίζοντας την αποδόμηση της χώρας.
Ένας νόμος που η ψυχή του συνοψίζεται στο τρίπτυχο: ομοσπονδιοποίηση, συγκεντρωτισμός, ιδιωτικοποίηση.
- Υπογράψτε, κύριε πρόεδρε.
- Τι είναι αυτό;
- Ο νόμος νούμερο 3852/10.
- Και σε τι αφορά;
- Στο «νοικοκύρεμα, τη μεταρρύθμιση, τον εκσυγχρονισμό».
Τόσο ανυποψίαστος πια στο βιασμό των εννοιών;
Στο νούμερο 3852/10, υπογράψατε τη συγχώνευση σχολείων, το κλείσιμο νοσοκομείων, την εγκατάλειψη του ορεινού χωριού, την προαναγγελία των «ελεύθερων ζωνών».
Εσείς τότε ζητήσατε καινούρια πένα για να βάλετε αδάκρυτα την ευδιάκριτη επικύρωση.
Όταν ο ευτραφής εγγονός του Πάγκαλου προανήγγειλε την αντισυνταγματική κατάργηση της μονιμότητας, ο καθηγητής του συνταγματικού Δικαίου, κ. Αντώνης Μανιτάκης, δήλωσε: «Δεν τολμώ να φανταστώ ότι θα υπάρξει ελληνική κυβέρνηση που θα το επιχειρήσει. Το θεωρώ ούτως ή άλλως απάνθρωπο: και μόνη η σκέψη του με ξεπερνά ως νομικό, ως συνταγματολόγο, ως δημοκρατικό πολίτη».
Αυτή θα έπρεπε να είναι δική σας δήλωση.
Δεν έγινε ποτέ.
Αντίθετα, όταν προχθές σας έφεραν το νόμο «περί νέου ενιαίου μισθολογίου», ρωτήσατε τι πάει να πει «έφεδρος». Οι επιμελητές των λογοτεχνικών αυτών κειμένων σας εξήγησαν: «τους απονέμουμε αξιώματα, κύριε πρόεδρε».
Εσείς τότε αμολήσατε, χωρίς να δακρύσετε, άλλη μια φαρδιά-πλατιά υπογραφή.
Και να μια καταιγίδα νόμων και υπονόμων για κατώτατους μισθούς, ημερήσιες συμβάσεις, χαράτσια και δεκάτες, επιβολή τέλους ακινήτου σε ανθρώπους με αναπηρία 75% και σε άνεργους, προκαταβολικές απαλλαγές των υπουργών από κακουργήματα ενάντια στη χώρα.
Κοντέψατε να πάθετε τενοντίτιδα απ' τις πολλές υπογραφές κι όμως δε διστάσατε να επικυρώνετε, χωρίς να δακρύζετε, κύριε πρόεδρε.
Κι όταν ξεμπέρδεψαν με τα βραχυπρόθεσμα, σας έφεραν προς υπογραφή τα 'μεσοπρόθεσμα'. Το κατοχικό φιρμάνι που επισείει την εσχάτη προδοσία, με μπιτ παρά ξεπούλημα όλου του πλούτου αυτού του κατασπαταλημένου λαού, με υποχρέωσή του, λέει, να συντηρεί τα πουλημένα και να εγγυάται και δάνεια για τους αγοραστές.
Ούτε και τότε δακρύσατε και επιπλέον συνυπογράψατε.
Από την ώρα που διαβάσαμε για τον πρώτο απελπισμένο που αυτοκτόνησε γιατί δεν άντεξε την απόλυση, την ανεργία, την εξαθλίωση, το άδειο βλέμμα του παιδιού του μέχρι σήμερα, μεσολάβησαν δεκάδες αυτόχειρες. Τι θλιβερή πρωτιά η χώρα του ήλιου, του απέραντου γαλάζιου, του τουριστικού μύθου να είναι σήμερα πρώτη σε αυτοκτονίες σε όλη την Ευρώπη.
Ούτε όμως και γι αυτό δε δακρύσατε ποτέ, κύριε πρόεδρε.
Και όταν τα χημικά και τα δακρυγόνα πνίγουν την Αθήνα και τρέχουν ποτάμια τα δάκρυα αυτών που επιμένουν να μην αυτοκτονούν και να διεκδικούν το δικαίωμα τους στη ζωή, και το χαμένο γέλιο των παιδιών τους,
τι σόι μόνωση έχει το προεδρικό μέγαρο, ώστε να μην τρέχει ένα δικό σας δάκρυ, κύριε πρόεδρε; Είχατε τρεις επιλογές: τη συνενοχή, την άρνηση να επικυρώσετε όλη αυτή την αντισυνταγματική, δηλητηριώδη νομοκαταιγίδα και - αν σας ήταν δύσκολο να προκαλέσετε πολιτειακό ζήτημα - την ηρωική έξοδο, με μια αξιοπρεπή παραίτηση.
Ας αφήνατε κάποιον, που δεν πολέμησε τους Ναζί, να υπογράφει τον ένα θάνατο μετά τον άλλο. Κάνατε τις επιλογές σας.
Δεν θέλω να λαϊκίζω, κύριε πρόεδρε, όμως όταν χτες αναφερθήκατε στη συμμετοχή σας στο αντιναζιστικό αγώνα, σκεφθήκατε πόσες χιλιάδες, από τους τότε συναγωνιστές σας, έφαγε η εξορία, ο ταγματασφαλίτης, τα βασανιστήρια; Πόσοι έμειναν ανώνυμοι, θαμμένοι για πάντα στον ομαδικό τάφο του Άγνωστου στρατιώτη; Πόσοι από αυτά τα «τιμημένα γηρατειά» πρέπει σήμερα να επιλέξουν ανάμεσα στο φαΐ και το φάρμακο γιατί η σύνταξή τους δε φτάνει; Ότι για τους ανθρώπους αυτούς που δούλεψαν σκληρά, η δική σας ετήσια αμοιβή των 447.000 ευρώ αγγίζει τα νούμερα των συμπαντικών μετρήσεων;
Σκεφθείτε μόνο ότι για το συνταξιούχο των 500 ευρώ - που με τη δική σας πάλι υπογραφή ξεπερνά το αφορολόγητο των 5000 - η ετήσια αμοιβή σας αντιστοιχεί σε 75 χρόνια πεντακοσάρικου. Αν δακρύζατε για όλα αυτά ή γιατί ανθρώπινα αισθανθήκατε πολύ τυχερός, κατανοητό, κύριε πρόεδρε. Θυμηθείτε μόνο από την αστείρευτη λαϊκή θυμοσοφία πως «τα στερνά τιμούν τα πρώτα».
Αν κλαίγατε γιατί είδατε κι εσείς το παιδί στο αναπηρικό καρότσι να αποστρέφει το κεφάλι και τον έφηβο να φασκελώνει τους κομισάριους της εξέδρας που τους χαντακώνουν τη ζωή, θα ήταν τιμή σας.
Και τέλος - γιατί η πολλή κλαυσιλογία καταντάει αηδία - μην ντρέπεστε για μας, κύριε πρόεδρε. Κρατείστε τη ντροπή και μοιραστείτε την μ' αυτούς που επισκέπτονται το προεδρικό μέγαρο για μια καινούργια υπογραφή που αφορά στο ξεπούλημα της χώρας και την ερήμωση του λαού.
Δε ζητήσαμε από τους πατεράδες και παππούδες μας να πολεμήσουν το Δ' Ράιχ και τους σημερινούς δωσίλογους γιατί αυτό αντιστοιχεί σε μας. Δεν τους ζητάμε όμως να παίξουν και το ρόλο του Αβραάμ.
Δεν είμαστε πρόβατα και δεν θα πάμε ποτέ εκούσια στο σφαγείο.
Και, κύριε πρόεδρε, θυμηθείτε πως όποιος μετράει πρόβατα, στη γλώσσα του Αισχύλου, θα 'χει τον ύπνο του Αγαμέμνονα.
Νίνα Γεωργιάδου
Κάλυμνος, 29-10-11
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΙΑΛΕΞΕΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ
11/2011-5/2012
NOEMΒΡΙΟΣ 2011
14/11 Δευτέρα 7.00 μ.μ.
Ομιλητής:Αλέξης Γκλαβάς
Συγγραφέας-Δημοσιογράφος
Θέμα: «O Γάμος στο Δημοτικό Τραγούδι».
21/11 Δευτέρα 7.00 μ.μ.
Ομιλητής:Δημήτρης Παπαθανασόπουλος
Καθηγητής-Συγγραφέας
Θέμα Αρχαία Ελληνική Μυθολογία
(Θετικά και αρνητικά στοιχεία)
28/11 Δευτέρα 7.00 μ.μ.
Ομιλητής : Παύλος Μαρινάκης
Δικηγόρος-Συγγραφέας
Θέμα: «Μνήμη Παναγιώτη Κανελλοπούλου»
(25 χρόνια από το θάνατο του)
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2011
5/12 Δευτέρα 7.00 μ. μ.
Παρουσίαση του Βιβλίου του Δημήτρη Μπελερή
με τίτλο: «Δάσκαλε που δίδασκες…»
Το βιβλίο θα παρουσιάσουν οι:
Παναγιώτης Καράμπελας
Καθηγητής-Συγγραφέας
Γιώργος Σιμιτζής
Καθηγητής -Ποιητής
12/12 Δευτέρα 7,00 μ.μ.
Παρουσίαση των Ποιητικών Συλλογών
του Κων/νου Δ. Ηλιόπουλου Ιατρού-Ποιητή
Με τίτλους: «Τα ολισθηρά σημεία» και «Επωδές»
Την παρουσίαση των συλλογών θα κάνει
η Χριστίνα Κόκοτα
Συγγραφέας-Θεατρολόγος.
19 /12 Δευτέρα 7,00 μ.μ.
Ομιλήτρια: Σοφία Χριστοπούλου
Συγγραφέας Σχολική Σύμβουλος
Θέμα: «Βιβλιοθήκες: Νέοι χώροι μάθησης»
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2012
9/1 Δευτέρα ώρα 7.μ.μ.
Ομιλητής : Σταύρος Ιντζεγιάννης
Λογοτέχνης-Δημοσιογράφος
Θέμα: «Η Ζωή και το έργο του συγγραφέα Ανδρέα Μπούτσικα»
(Φιλολογικό Μνημόσυνο)
16/1 Δευτέρα 7.00 μ. μ.
Ομιλητές: Άννα Σπηλιωτακάρα-Ρηγοπούλου
Ιατρός τ. Δημοτική Σύμβουλος
Λευτέρης Φράτης
Μαθητής Λυκείου.
Θέμα: «Kοινωνικές και άλλες συνέπειες-επιπτώσεις από τη χρήση ναρκωτικών ουσιών».
23/1 Δευτέρα 7.00 μ.μ.
Ομιλητής: Ηλίας Δημητρόπουλος
Συγγραφέας.
Θέμα: «Ο Αχαιός αεροπόρος Επαμεινώνδας Κοττάς ο τελευταίος πεσών του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου».
30/1 Δευτέρα 7.00
Ομιλητής: Λεωνίδας Καρνάρος
Συγγραφέας Ιστορικός ερευνητής.
Παρουσίαση της ετήσιας Ιστορικής-Λαογραφικής-Λογοτεχνικής Έκδοσης με τον τίτλο:
«ΗΛΕΙΑΚΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ-ΗΛΕΙΑΚΟ ΠΑΝΟΡΑΜΑ» 12.
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2012
6/2 Δευτέρα 7.00 μ.μ.
Ομιλητής : Χρήστος Γεωργακόπουλος Ποιητής
Θέμα: «Φόβος ο εχθρός της ζωής»
13/2 Δευτέρα 7,00 μ.μ.
Ομιλητής: Μαρία Καρέλα
Συγγραφέας-Ζωγράφος
Θέμα: « Παλαμάς ο υψιπετής»
20/2 Δευτέρα 7.00 μ.μ.
Ομιλητής: π.Κων/νος Καπετανόπουλος
αθηγητής-Συγγραφέας
Θέμα: «Σχέση Μασονίας και Φιλικής Εταιρείας»
ΜΑΡΤΙΟΣ 2012
5/3 Δευτέρα 7,00 μ .μ
Παρουσίαση της ποιητικής συλλογής της Γαλάτειας Βέρρα
με τίτλο: «Η ευγένεια των ήχων»
το βιβλίο παρουσιάζουν οι :
Κώστας Αθανασόπουλος
Καθηγητής-Συγγραφέας
Φρύνη Κωσταρά
Φιλόλογος-Θεατρολόγος
Σταύρος Ιντζεγιάννης
Συγγραφέας-Δημοσιογράφος
12/3 Δευτέρα 7,00 μ .μ .
Ομιλητής: Παναγιώτης Παπαθεοδώρου
Καθηγητής-Συγγραφέας
Θέμα : «Η συμβολή της Μονής Ταξιαρχών Αιγιαλείας στην Επανάσταση του 1821»
19/3 Δευτέρα 7,00 μ.μ.
Ομιλήτρια: Ευγενία Αρβανίτη-Παλαιολόγου
Καθηγήτρια-Συγγραφέας
Θέμα: «Κλήτος Κύρου ο ποιητής και η ποίηση»
26/3 Δευτέρα 7.00 μ.μ.
Ομιλητής : Αλέξιος Παναγόπουλος
Καθηγητής-Συγγραφέας
Θέμα : «Ο δίκαιος δικαστής Παλαμάς»
(Πατέρας του Εθνικού μας ποιητή)
ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2012
2/4 Δευτέρα 7.00 μ.μ.
Ομιλητής: Χρήστος Μούλιας
Θέμα: «Φιλαρμονική Εταιρεία-Ωδείο Πατρών»
(1892-2012)
23/4 Δευτέρα 7,00 μ.μ.
Ομιλητής: Σταύρος Ιντζεγιάννης
Λογοτέχνης-Δημοσιογράφος
Θέμα: «Δημοτικό Τραγούδι-Ποίηση»
30/4 Δευτέρα 7,00 μ.μ.
Θέμα: Παρουσίαση της ποιητικής συλλογής του Γιώργου Σιμιτζή με τίτλο:
«Σουρουπώνει-σουρουπώνει κι αρχινάνε νέοι πόνοι»
Το βιβλίο θα παρουσιάσουν οι :
Παναγιώτα Λάμπρη
Φιλόλογος-Συγγραφέας
Μαρία Καρέλα
Πεζογράφος-Ζωγράφος
Σταύρος Ιντζεγιάννης
Λογοτέχνης-Δημοσιογράφος.
ΜΑΙΟΣ 2012
7/5 Δευτέρα 7,00 μ.μ. Ομιλητής: Γεράσιμος Ρηγάτος
Ιατρός-Συγγραφέας
Θέμα:Ανθρώπινες στιγμές του Κωστή Παλαμά
14/5 Δευτέρα 7.00 μ. μ.
Ομιλήτρια: Ευσταθίου Αναστασία
Εκπαιδευτικός-Συγγραφέας.
Θέμα: «Παιδικό βιβλίο:Παράθυρο στη γνώση, σκαλοπάτι στη ζωή»
21/5 Δευτέρα 7,00 μ.μ.
Ομιλητής: Λεωνίδας Γ. Μαργαρίτης
Δικηγόρος-Συγγραφέας
Θέμα: «Ο ποιητής Αλέκος Μαρασλής»
( Είκοσι χρόνια από το θάνατο του )
28/5 Δευτέρα 7,00 μ. μ
Ομιλήτρια: Θεοδώρα Μαρούδα-Ανεστοπούλου
Λογοτέχνης-Δημοσιογράφος
Θέμα: «Αναφορά στο έργο του Σπύρου Σπέντζα»
NOEMΒΡΙΟΣ 2011
14/11 Δευτέρα 7.00 μ.μ.
Ομιλητής:Αλέξης Γκλαβάς
Συγγραφέας-Δημοσιογράφος
Θέμα: «O Γάμος στο Δημοτικό Τραγούδι».
21/11 Δευτέρα 7.00 μ.μ.
Ομιλητής:Δημήτρης Παπαθανασόπουλος
Καθηγητής-Συγγραφέας
Θέμα Αρχαία Ελληνική Μυθολογία
(Θετικά και αρνητικά στοιχεία)
28/11 Δευτέρα 7.00 μ.μ.
Ομιλητής : Παύλος Μαρινάκης
Δικηγόρος-Συγγραφέας
Θέμα: «Μνήμη Παναγιώτη Κανελλοπούλου»
(25 χρόνια από το θάνατο του)
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2011
5/12 Δευτέρα 7.00 μ. μ.
Παρουσίαση του Βιβλίου του Δημήτρη Μπελερή
με τίτλο: «Δάσκαλε που δίδασκες…»
Το βιβλίο θα παρουσιάσουν οι:
Παναγιώτης Καράμπελας
Καθηγητής-Συγγραφέας
Γιώργος Σιμιτζής
Καθηγητής -Ποιητής
12/12 Δευτέρα 7,00 μ.μ.
Παρουσίαση των Ποιητικών Συλλογών
του Κων/νου Δ. Ηλιόπουλου Ιατρού-Ποιητή
Με τίτλους: «Τα ολισθηρά σημεία» και «Επωδές»
Την παρουσίαση των συλλογών θα κάνει
η Χριστίνα Κόκοτα
Συγγραφέας-Θεατρολόγος.
19 /12 Δευτέρα 7,00 μ.μ.
Ομιλήτρια: Σοφία Χριστοπούλου
Συγγραφέας Σχολική Σύμβουλος
Θέμα: «Βιβλιοθήκες: Νέοι χώροι μάθησης»
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2012
9/1 Δευτέρα ώρα 7.μ.μ.
Ομιλητής : Σταύρος Ιντζεγιάννης
Λογοτέχνης-Δημοσιογράφος
Θέμα: «Η Ζωή και το έργο του συγγραφέα Ανδρέα Μπούτσικα»
(Φιλολογικό Μνημόσυνο)
16/1 Δευτέρα 7.00 μ. μ.
Ομιλητές: Άννα Σπηλιωτακάρα-Ρηγοπούλου
Ιατρός τ. Δημοτική Σύμβουλος
Λευτέρης Φράτης
Μαθητής Λυκείου.
Θέμα: «Kοινωνικές και άλλες συνέπειες-επιπτώσεις από τη χρήση ναρκωτικών ουσιών».
23/1 Δευτέρα 7.00 μ.μ.
Ομιλητής: Ηλίας Δημητρόπουλος
Συγγραφέας.
Θέμα: «Ο Αχαιός αεροπόρος Επαμεινώνδας Κοττάς ο τελευταίος πεσών του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου».
30/1 Δευτέρα 7.00
Ομιλητής: Λεωνίδας Καρνάρος
Συγγραφέας Ιστορικός ερευνητής.
Παρουσίαση της ετήσιας Ιστορικής-Λαογραφικής-Λογοτεχνικής Έκδοσης με τον τίτλο:
«ΗΛΕΙΑΚΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ-ΗΛΕΙΑΚΟ ΠΑΝΟΡΑΜΑ» 12.
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2012
6/2 Δευτέρα 7.00 μ.μ.
Ομιλητής : Χρήστος Γεωργακόπουλος Ποιητής
Θέμα: «Φόβος ο εχθρός της ζωής»
13/2 Δευτέρα 7,00 μ.μ.
Ομιλητής: Μαρία Καρέλα
Συγγραφέας-Ζωγράφος
Θέμα: « Παλαμάς ο υψιπετής»
20/2 Δευτέρα 7.00 μ.μ.
Ομιλητής: π.Κων/νος Καπετανόπουλος
αθηγητής-Συγγραφέας
Θέμα: «Σχέση Μασονίας και Φιλικής Εταιρείας»
ΜΑΡΤΙΟΣ 2012
5/3 Δευτέρα 7,00 μ .μ
Παρουσίαση της ποιητικής συλλογής της Γαλάτειας Βέρρα
με τίτλο: «Η ευγένεια των ήχων»
το βιβλίο παρουσιάζουν οι :
Κώστας Αθανασόπουλος
Καθηγητής-Συγγραφέας
Φρύνη Κωσταρά
Φιλόλογος-Θεατρολόγος
Σταύρος Ιντζεγιάννης
Συγγραφέας-Δημοσιογράφος
12/3 Δευτέρα 7,00 μ .μ .
Ομιλητής: Παναγιώτης Παπαθεοδώρου
Καθηγητής-Συγγραφέας
Θέμα : «Η συμβολή της Μονής Ταξιαρχών Αιγιαλείας στην Επανάσταση του 1821»
19/3 Δευτέρα 7,00 μ.μ.
Ομιλήτρια: Ευγενία Αρβανίτη-Παλαιολόγου
Καθηγήτρια-Συγγραφέας
Θέμα: «Κλήτος Κύρου ο ποιητής και η ποίηση»
26/3 Δευτέρα 7.00 μ.μ.
Ομιλητής : Αλέξιος Παναγόπουλος
Καθηγητής-Συγγραφέας
Θέμα : «Ο δίκαιος δικαστής Παλαμάς»
(Πατέρας του Εθνικού μας ποιητή)
ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2012
2/4 Δευτέρα 7.00 μ.μ.
Ομιλητής: Χρήστος Μούλιας
Θέμα: «Φιλαρμονική Εταιρεία-Ωδείο Πατρών»
(1892-2012)
23/4 Δευτέρα 7,00 μ.μ.
Ομιλητής: Σταύρος Ιντζεγιάννης
Λογοτέχνης-Δημοσιογράφος
Θέμα: «Δημοτικό Τραγούδι-Ποίηση»
30/4 Δευτέρα 7,00 μ.μ.
Θέμα: Παρουσίαση της ποιητικής συλλογής του Γιώργου Σιμιτζή με τίτλο:
«Σουρουπώνει-σουρουπώνει κι αρχινάνε νέοι πόνοι»
Το βιβλίο θα παρουσιάσουν οι :
Παναγιώτα Λάμπρη
Φιλόλογος-Συγγραφέας
Μαρία Καρέλα
Πεζογράφος-Ζωγράφος
Σταύρος Ιντζεγιάννης
Λογοτέχνης-Δημοσιογράφος.
ΜΑΙΟΣ 2012
7/5 Δευτέρα 7,00 μ.μ. Ομιλητής: Γεράσιμος Ρηγάτος
Ιατρός-Συγγραφέας
Θέμα:Ανθρώπινες στιγμές του Κωστή Παλαμά
14/5 Δευτέρα 7.00 μ. μ.
Ομιλήτρια: Ευσταθίου Αναστασία
Εκπαιδευτικός-Συγγραφέας.
Θέμα: «Παιδικό βιβλίο:Παράθυρο στη γνώση, σκαλοπάτι στη ζωή»
21/5 Δευτέρα 7,00 μ.μ.
Ομιλητής: Λεωνίδας Γ. Μαργαρίτης
Δικηγόρος-Συγγραφέας
Θέμα: «Ο ποιητής Αλέκος Μαρασλής»
( Είκοσι χρόνια από το θάνατο του )
28/5 Δευτέρα 7,00 μ. μ
Ομιλήτρια: Θεοδώρα Μαρούδα-Ανεστοπούλου
Λογοτέχνης-Δημοσιογράφος
Θέμα: «Αναφορά στο έργο του Σπύρου Σπέντζα»
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)