ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ΔΑΜΙΑΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ

                                                           ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ   ΒΙΒΛΙΟΥ
                                                          ΔΑΜΙΑΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ
                                                          ΣΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ


                 Την προσεχή Δευτέρα  30 η  Απριλίου   και ώρα 7 μ.μ. στα πλαίσια των Φιλολογικών βραδινών  της Εταιρείας Λογοτεχνών   που γίνονται στο Αναγνωστήριο της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Πατρών θα  γίνει  η  παρουσίαση   του νέου Βιβλίου του Εκπαιδευτικού και Συγγραφέα ΔΑΜΙΑΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ με τόν  τίτλο:  «Ο Μάρξ, ο Λένιν, ο Γκράμψι  και η πολιτισμική ηγεμονία της Αριστεράς»
Το βιβλίο θα παρουσιάσουν οι : Αλέξης Γκλαβάς  Συγγραφέας -Δημοσιογράφος , Χαρίλαος Ερμείδης   Πρόεδρος Συλλόγου Πολυτέκνων Καλαβρύτων  και ο συγγραφέας.
Την εκδήλωση θα προλογίσει και θα  συντονίσει  ο Λεωνίδας Μαργαρίτης
Πρόεδρος της Εταιρείας Λογοτεχνών

        Η είσοδος για το κοινό είναι όπως πάντα ελεύθερη.  

ANOIXTH EΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟΝ ΠΥΡΡΟ ΔΗΜΑ

ANOIXTH EΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟΝ ΥΠΟΨΗΦΙΟ ΒΟΥΛΕΥΤΗ

ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΠΥΡΡΟ ΔΗΜΑ

                                  Αγαπητέ μου Πύρρο,

Πληροφορήθηκα  ότι επιλέχτηκες  και  τέθηκες επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικρατείας του κόμματος του ΠΑΣΟΚ. Σε άκουσα να λες  πως κι άλλες φορές σου είχαν κάνει προτάσεις να μπεις στον πολιτικό στίβο και αρνήθηκες.   Αυτή τη φορά στην πρόσκληση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ ενέδωσες.  Δήλωσες  κι   αναγνώρισες πως οι συνθήκες που υπάρχουν στη χώρα και το γεγονός ότι έχεις  τέσσερα παιδιά,  επιβάλλουν την  στράτευση σου για να βοηθήσεις  στο ξεπέρασμα της κρίσης.

Αγαπητέ μου Πύρρο, σου μιλάω  ως συμπολίτης  σου όσο και ως  Αντιπρόεδρος της Ανωτάτης Συνομοσπονδίας Πολυτέκνων Ελλάδος μια και ανήκεις κι εσύ στη μεγάλη οικογένεια των πολυτέκνων. ( Μέλος  της Ε.Π.Α.) Θεωρώ πως η επιλογή σου σ’ αυτή τη θέση δεν είναι τυχαία. Δεν θα αμφισβητήσω τα αγνά πατριωτικά σου αισθήματα ούτε θα παραγνωρίσω  τις  συγκινήσεις  που μας πρόσφερες με τις νίκες σου στους διεθνείς στίβους και κυρίως στους Ολυμπιακούς Αγώνες όπου υψώθηκε πολλές φορές η γαλανόλευκη στον ιστό των νικητών και ακούσθηκε κατ’ επανάληψη ο Εθνικός μας Ύμνος στα πέρατα του κόσμου.

 Όμως σήμερα με την επιλογή σου να τεθείς επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ άθελα σου κατέβηκες από το βάθρο που σε είχε στήσει ολόκληρος ο Ελληνικός Λαός και τέθηκες στην υπηρεσία ενός κόμματος που βαρύνεται με την εξαπάτηση του Ελληνικού Λαού , την οικονομική  του εξαθλίωση και  την κοινωνική του υποδούλωση στο ξένο κεφάλαιο και τους διεθνείς τοκογλύφους.

Οι φοροεπιδρομές  κατά των πολυτέκνων κυρίως  οικογενειών που επακολουθήσαν την υποδούλωσή μας, τα χαράτσια που επιβλήθηκαν ,οι κεφαλικοί φόροι, οι φόροι κατοικιών, οι φόροι έκτακτοι και τακτικοί ,έμμεσοι και άμεσοι ,αυξήσεις  βασικών καταναλωτικών αγαθών, οι οριζόντιες μειώσεις μισθών και ημερομισθίων έχουν κάνει τις οικογένειες μας να στερούνται των αναγκαίων και τα παιδιά μας να οδηγούνται στην κατάρα της  μετανάστευσης.

Η επιλογή σου αγαπητέ Πύρρο να κοσμήσεις  το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ έχει σημασιολογικό χαρακτήρα για τους εμπνευστές του εγχειρήματος . Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θέλει να σε αναδείξει  υπόδειγμα  Έλληνα Πολίτη, πρωταθλητή βαρών. Υποσυνείδητα ο κ. Πρόεδρος  μας προτείνει  ένα αρσιβαρίστα διεθνούς κύρους ως πρότυπο φορολογουμένου πολίτη. Μας λέει ευθέως να παραδειγματισθούμε από την ικανότητά του  και τις επιδόσεις σου να σηκώνει  βάρη. Βέβαια μέχρι τώρα δεν κάνουμε τίποτε περισσότερο από το να σηκώνουμε δυσβάστακτα βάρη. Αν  υπήρχαν ελλανοδίκες κριτές σε παγκόσμια κλίμακα οι Έλληνες θα είχαν ανακηρυχθεί παγκόσμιοι πρωταθλητές του αθλήματος.

Αλήθεια πως υπολογίζεις αγαπητέ μου Πύρρο να μεγαλώσεις και να σπουδάσεις τα τέσσερα παιδιά σου σε  αυτό το  ασφυκτικό μέχρι πνιγμού  οικονομικό περιβάλλον. Τι μέτρα  υποσχέθηκε να λάβει ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ για τις πολύτεκνες οικογένειες, γιατί αν λάβουμε υπ’ όψη μας τη λαίλαπα των φορολογικών και άλλων μεταρρυθμίσεων σε βάρος των πολυτέκνων  δεν αναμένουμε τίποτα το   θετικό. Θα κλείσω  με ένα απόσπασμα συνέντευξης  του αντιπροέδρου της κυβερνήσεως Θ. Πάγκαλου(ΒΗΜΑ 30-5-2010) που ομιλεί για την αλληλεγγύη στο ΠΑΣΟΚ την οποία υποτίθεται πως καλείσαι να υπηρετήσεις και που κι ο ίδιος παρέμεινε συνένοχος των όσων καταγγέλλει. «Η αλληλεγγύη, λέει, είναι λαμπρή συμπεριφορά όταν αφορά κοινωνικές ομάδες, όταν αφορά τους λαούς παγκοσμίως και όταν αφορά ανθρώπους και ιδίως όταν αφορά στελέχη του ιδίου κόμματος. Όταν μεταβάλλεται σε συνενοχή, τότε υπάρχει η βασική αιτία για την μετατροπή του συστήματος σε κλειστό σύστημα της δημοκρατίας  σε ολοκληρωτισμό, της εξουσίας που προέρχεται από το λαό και ασκείται εν ονόματι του λαού σε κάποια μορφής  τυραννίας… Η αποτυχία του ΠΑΣΟΚ οφείλεται στο ότι βαθμιαία η αλληλεγγύη που υπήρχε μεταξύ των ηγετικών στελεχών του μεταβλήθηκε σε συνενοχή».

Αγαπητέ Πύρρο σου εύχομαι να μη χρειαστεί να μετανιώσεις για  την επιλογή σου.

Με φιλικούς χαιρετισμούς κι εκτίμηση

Λεωνίδας Γ. Μαργαρίτης

Δικηγόρος-

Αντιπρόεδρος

Ανωτάτης Συνομοσπονδίας Πολυτέκνων Ελλάδος

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΔΑΜΙΑΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

ΔΑΜΙΑΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ:  «Ο  Μάρξ, ο Λένιν, ο Γκράμσι και η πολιτισμική ηγεμονία της Αριστεράς»  Eκδ.  Κ.Ψ.Μ Σειρά Κοινωνία και Πολιτική  Αθήνα 2011

                                Σημείωμα Λεωνίδα.Μαργαρίτη Προέδρου Εταιρείας Λογοτεχνών

Κυκλοφόρησε  από τις εκδόσεις Κ.Ψ.Μ. και από τη σειρά Κοινωνια και Πολιτική το δοκίμιο του Εκπαιδευτικού και Συγγραφέα Δαμιανού Βασιλειάδη. Εχουν προηγηθεί   κατά σειρά τα  έργα του  «ΠΑΚ-ΠΑΣΟΚ Μύθος και Πραγματικότητα» από τις εκδόσεις ΔΙΑΛΟΓΟΣ Αθήνα 1977 και τη μελέτη με τίτλο «Δημοκρατικός Σοσιαλισμός ή το όραμα του ΠΑΚ και του ΠΑΣΟΚ και η εφαρμογή του στην πράξη» και το «Ο μύθος του Ανδρέα ή οι θεωρητικές βάσεις της Ενωσης Κέντρου,του ΠΑΚ και του ΠΑΣΟΚ και η πρακτική τους κατάληξη» από τις εκδόσεις Εναλλακτικές εκδόσεις 2.006

Στο τελευταίο βιβλίο του ο Δαμιανός Βασιλειάδης αναφέρεται σε 

δύο είναι οι βασικές αρχές, εν είδη αξιωμάτων, που διέπουν και καθορίζουν τη δράση του  και περιλαμβάνονται στο καινούριο του βιβλίο «Ο Μαρξ, ο Λένιν, ο Γκράμσι και η πολιτισμική ηγεμονία της Αριστεράς».:

Η μία  είναι, αυτή που έχει σχέση με την θεωρία και την  εξέφρασε ως μεθοδολογική αρχή ο Αριστοτέλης και αφορά το «ορθώς απορείν». Δηλαδή, διατηρώντας την ανεξάρτητη κριτική σκέψη, να αμφιβάλεις ως μεθοδολογία για τα πάντα (όχι ως αγνωστικισμός,  που αρνείται τα πάντα ως θεωρία). Η άλλη, αυτό που έχει σχέση με την πράξη και το εκφράζω ως εξής: «Βλέπω την πραγματικότητα όπως είναι, δε συμβιβάζομαι μαζί της και προσπαθώ να την αλλάξω».

Ο παλαίμαχος κομμουνιστής, Πιέτρο Ινγκράο, μετά από μια εμπειρία ολόκληρης ζωής, είπε αναφερόμενος τόσο στη θεωρία όσο και στην πράξη: «΄Ελεγα στον εαυτό μου: Πρέπει να ξαναδούμε τα πάντα, ακόμη και τα ‘ιερά κείμενα’», προσθέτοντας ότι πρέπει να κατακτήσουμε «τη γονιμότητα της αμφιβολίας και το αρραγές του αγώνα».

Με ιερά κείμενα εννοούσε φυσικά τον μαρξισμό - λενινισμό.

Στο πλέγμα αυτού του προβληματισμού το βασικό και θεμελιακό ερώτημα, το οποίο ανέκαθεν απασχολούσε από το 1967 τον συγγραφέα , που μπήκα στο κίνημα, και τον  απασχολεί, ( αυτή η έρευνα δε σταματά), ήταν και είναι, το εάν και κατά πόσον και σε ποιον βαθμό η θεωρία του Μαρξ απετέλεσε τον πρωταρχικό παράγοντα της εξελικτικής πορείας προς τον υπαρκτό σοσιαλισμό, ο οποίος μετά απ’ τον Λένιν βρήκε την πληρέστερή εκδοχή του στον Στάλιν και στο φαινόμενο του ολοκληρωτισμού, καθώς και η διερεύνηση και διατύπωση μιας εναλλακτικής πρότασης διεξόδου από τα σημερινά αδιέξοδα, με βάση αφετηρία τις θεωρητικές διεργασίες του Γκράμσι, κυρίως στον τομέα της ιδεολογικής - πολιτισμική ηγεμονίας.

Εκ προοιμίου θεωρεί  ότι η ήττα της Αριστεράς πρέπει να αναζητηθεί στην πολιτισμική της ήττα απέναντι στην ηγεμονία της νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας - και το χειρότερο - της ένταξής των διανοούμενων της στην υπηρεσία της ιδεολογικής ηγεμονίας της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και της Νέας Τάξης.

Η Αριστερή διανόηση στην πλειοψηφία της μπερδεύει πολλές φορές τον μαρξισμό με τον νεοφιλελευθερισμό, την ταξική πάλη με τον ιμπεριαλισμό, τον ανθρωπισμό με τον κοσμοπολιτισμό, την οικονομική παγκοσμιοποίηση με την πολιτική παγκοσμιοποίηση (δηλαδή με την παγκόσμια διακυβέρνηση) κ.λπ., δημιουργώντας ένα πρωτόφαντο κράμα «φιλελεύθερου διεθνισμού». Εξ ου και η προσπάθειά της κατάργησης του έθνους - κράτους και του πολιτισμού που το έθνος παράγει, σύμφωνα με τους μοντέρνους αναθεωρητές.

Επιπλέον η παθογένειά της δεν της επιτρέπει να συλλάβει την καινούργια πραγματικότητα. Βασικά στην πλειοψηφία της δεν συνειδητοποιεί ότι στραβά αρμενίζει και δεν είναι στραβός ο γιαλός. Το αποδεικνύει η πραγματικότητα και δε χρήζει αποδείξεως. Παρ’ όλα αυτά  αναφέρει  μερικά χτυπητά παραδείγματα: Έως χθες διαγκωνίζονταν τα αριστερά κόμματα ποιο θα δώσει περισσότερα για μισθούς και συντάξεις. Το ένα κόμμα έλεγε 1400 το άλλο 1500 Ευρώ και έπαιζαν την κολοκυθιά.  Ακόμη και στην ύστερη φάση, όταν βρισκόμασταν στο χείλος της χρεοκοπίας απαιτούσαν 100.000 διορισμούς στο δημόσιο. Γι’ αυτό μόλις άκουσαν οι ψηφοφόροι από τον Γιώργο Παπανδρέου ότι «λεφτά υπάρχουν» έτρεξαν να τα αρπάξουν. Κακά τα ψέματα: Η Αριστερά είναι κι’ αυτή μέρος και αιτία του προβλήματος της μεταπολιτευτικής χρεοκοπίας

Αυτό διατυπώνει και ο Πορτογάλος Νομπελίστας Κομμουνιστής Ζοζέ Σαραμάγκου: Η Αριστερά «πίστευε ότι θα κερδίσει τη μάχη στο παρόν με τα όπλα του παρελθόντος. Καθώς η θεωρία δεν ανανεώθηκε, η πρακτική έγινε ένα μπερδεμένο κουβάρι. Τα υπόλοιπα τα ανέλαβε ο ρεαλισμός και η ουτοπία αποτελειώθηκε από τον οπορτουνισμό».

Η Αριστερά πρέπει να κάνει στρατηγικό της όπλο την πολιτιστική ηγεμονία, γιατί, όπως τόνισε και ο Ερατοσθένης Καψωμένος «ο πολιτισμός αντιπροσωπεύει τη συνολική αντίληψη που έχει μια κοινωνία για τον άνθρωπο, τη φύση και τον κόσμο. Είναι λοιπόν ένα σύστημα συστημάτων, που περιλαμβάνει και ιεραρχεί όλες τις εκφάνσεις της υλικής και πνευματικής ζωής ου λαού».

Διακηρύττει μάλιστα ότι εμείς οι Έλληνες θα πρέπει να καταστήσουμε τον πολιτισμό μας, σε αντίθεση με την απαξίωσή του από της αριστερή διανόηση στην πλειοψηφία της, «στρατηγικό άξονα της ελληνικής πολιτικής, εσωτερικής και διεθνούς».

Το βιβλίο θα παρουσιασθεί τη Δευτέρα στη Βιβλιοθήκη στον κύκλο των Φιλολογικών βραδινών.

ΠΡΟΣ ΤΟΝ Κ.ΠΑΠΟΥΛΙΑ

Προς τον κ. Παπούλια: Είστε πρόεδρος της Δημοκρατίας;-μια επιστολή με σημασία…

Δευτέρα, 09 Απρίλιος 2012 18:45 Newstrap

Αν είχα τη δύναμη θα προτιμούσα ως πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας όχι εσάς αλλά τον Ισλανδό πρόεδρο, τον Όλαφουρ Ράγκναρ Γκρίμσον. Μπορεί να καυχιόμαστε ότι εμείς γεννήσαμε τη δημοκρατία, αλλά πάει καιρός πια που δεν έχουμε συγγένεια μαζί της...

Όταν το ισλανδικό Κοινοβούλιο ενέκρινε κάποιο νόμο παρόμοιο με το Μνημόνιο 1 και στάλθηκε για επικύρωση στον πρόεδρο της δημοκρατίας, αυτός ενεργοποίησε το μόνο...

δικαίωμα που είχε, όπως κι εσείς: δεν το υπέγραψε και κάλεσε το λαό σε δημοψήφισμα. Ήταν η πρώτη φορά που έγινε δημοψήφισμα στη χώρα αυτή. Η εξήγηση ήταν σαφής: «Δε μπορώ εγώ ή οι λίγοι βουλευτές που ψήφισαν αυτό το νόμο να αναλάβω την ευθύνη να επικυρώσω ένα νόμο που θα επηρεάσει τη ζωή κάθε πολίτη της χώρας μου. Σε ένα τόσο σοβαρό θέμα μόνο ο λαός μπορεί να αποφασίσει».

Το δημοψήφισμα έγινε και ο λαός απέρριψε το νόμο. Δεν είχε άδικο: τρεις τράπεζες είχαν δανειστεί 80 δις ευρώ, ήτοι το δεκαπλάσιο από το Ακαθάριστο Εθνικό Εισόδημα της χώρας, είχαν χρεοκοπήσει και τώρα ζητούσαν από το λαό να πληρώσει τους δανειστές σε διάφορες χώρες.

Οι πολιτικοί άρχισαν νέες συνομιλίες με τους δανειστές και έφεραν τροποποιημένο σχέδιο στη Βουλή, κάτι σαν Μνημόνιο 2, το οποίο ψηφίστηκε κατά πλειοψηφία και στάλθηκε στον πρόεδρο της Δημοκρατίας για επικύρωση. Και πάλι εκείνος είπε όχι και ζήτησε νέο δημοψήφισμα. Το επιχείρημά του ήταν σαφέστατο: «Στα μεγάλα θέματα δεν αποφασίζουν προσωρινοί ηγέτες, ηγέτης είναι ο λαός και αυτός θα αποφασίσει». Χρειάστηκε να κατεβεί στους δρόμους για να υπερασπιστεί τη θέση του ενάντια στη λυσσαλέα επίθεση των πολιτικών. Υπάρχουν βίντεο που δείχνουν τη σύζυγό του να αγκαλιάζει διαδηλωτές που η αστυνομία τους έχει πνίξει στα καπνογόνα. Ήταν ανένδοτος στις αρχές του: «Υπάρχουν χώρες πιο ισχυρές οικονομικά από μας, εμείς όμως δεν πρόκειται να βάλουμε το κέρδος πάνω από τη Δημοκρατία».

Στο νέο δημοψήφισμα ο λαός απέρριψε και το Μνημόνιο 2.

Ο πρόεδρος το πήγε ακόμα πιο πέρα και ζήτησε αναθεώρηση του συντάγματος, μόνο που αυτή τη φορά η αναθεώρηση δε θα γινόταν από πολιτικούς αλλά από τον ίδιο το λαό. Το επιχείρημά του ήταν και πάλι ατράνταχτο: «Ο λαός είναι η υπέρτατη εξουσία, αυτός πρέπει να συντάξει το σύνταγμα». Έγιναν χιλιάδες συναντήσεις, στάλθηκαν άπειρα ηλεκτρονικά μηνύματα και η λαϊκή επιτροπή κατέληξε σε μια μορφή του συντάγματος που φυσικά δεν είχε ούτε παραγραφές, ούτε ασυλίες και ούτε φοροαπαλλαγές για τους πολιτικούς. Δεν έχει γίνει ακόμα δημοψήφισμα για το σύνταγμα, καθώς οι πολιτικοί παλεύουν με κάθε μέσο να το καθυστερήσουν, αλλά δε θα το πετύχουν για πολύ.

Σε κάποια στιγμή χρειάστηκε να καλέσουν το ΔΝΤ για βοήθεια, αλλά υπό ένα όρο: «Θα σας πληρώσουμε ό,τι δανειστούμε, αλλά υπό ένα όρο: δε θα πειραχθούν οι μισθοί, οι συντάξεις και τα κοινωνικά προγράμματα, γιατί είμαστε μια σκανδιναβική σοσιαλιστική κοινωνία και σκοπός μας είναι η ευημερία του πολίτη και όχι τα κέρδη των τραπεζών». Ούτε κεραμίδα να έπεφτε στα κεφάλια των αρμόδιων του ΔΝΤ, αλλά τελικά το δέχτηκαν για πρώτη φορά στην ιστορία του ταμείου, γιατί κατάλαβαν ότι δεν έχουν να κάνουν με άτομα όπως ---- (δε χρειάζεται να αναφέρω ονόματα).

Αλλά ο πρόεδρος μιας δημοκρατίας δε σταμάτησε εκεί: ζήτησε να γίνει έλεγχος στα οικονομικά όλων των πολιτικών και πολλοί από αυτούς αντιμετωπίζουν τον πέλεκυ της δικαιοσύνης, συμπεριλαμβανομένου και του ίδιου του πρωθυπουργού. Η έκθεση της αδέσμευτης επιτροπής έφτασε τις 2,500 σελίδες και χρειάστηκαν 45 συνεχείς ώρες για να διαβαστεί από καλλιτέχνες, συγγραφείς, απλούς πολίτες σε κεντρικό σημείο της πρωτεύουσας.

Και το συμπέρασμα ήταν σαφές: δεν ευθύνεται ο λαός για όσα έκαναν οι πολιτικοί οι οποίο εκλέχτηκαν λέγοντας τα αντίθετα από όσα υποσχέθηκαν.

Τρία χρόνια μετά η Ισλανδία αρχίζει να βγαίνει από την κρίση, στην Ελλάδα μας λένε ότι θα χρειαστούν δεκαετίες και αν....

Και κάτι ακόμα: ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Ισλανδίας δεν το έκανε αυτό για να κρατηθεί στην καρέκλα. Πριν λίγες μέρες δήλωσε ότι δε θα είναι υποψήφιος για επόμενη θητεία. «Εκπλήρωσα το χρέος μου στο λαό μου» ήταν η λακωνική δήλωσή του (όχι δεν είπε αν ήταν και στην Εθνική Αντίσταση).

Μήπως κ. Παπούλια θάπρεπε να επισκεφθείτε τους Βίκινγκς της Ισλανδίας για να πάρετε κάποια μαθήματα δημοκρατίας; Μήπως αυτοί που έτρωγαν βελανίδια όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες τώρα ξέρουν καλύτερα τι σημαίνει δημοκρατία ενώ εσείς την ευτελίζετε - ουσιαστικά μια πράξη αιμομιξίας -- στη χώρα που γεννήθηκε;

Και μια ακόμα δήλωσή του Όλαφουρ Ράγκναρ Γκρίμσον: «Έχω την σταθερή εντύπωση ότι τα κόμματα στη Βουλή δεν εκφράζουν αυτή την εποχή αντίστοιχη αναλογία στο λαό». Εσείς θα κάνατε ποτέ αυτή τη δήλωση, που είναι πασιφανής σε κάθε έλληνα πολίτη;

Θα ήθελα να σας δω δίπλα στον Όλαφουρ Ράγκναρ Γκρίμσον. Έτσι για να καταλάβω τι σημαίνει γίγαντας και τι νάνος, Πρόεδρος της Δημοκρατίας....

Χρήστος Μαγγούτας

ΟΜΙΛΙΑ ΙΝΤΖΕΓΙΑΝΝΗ

                                                     ΣΤΟ ΒΡΑΔΙΝΟ  ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ

 

  Aπόψε Δευτέρα   23 Απριλίου  2012        και ώρα 7,00  στα πλαίσια    των Φιλολογικών Βραδινών  της Εταιρείας Λογοτεχνών, που γίνονται  στην αίθουσα  του Αναγνωστηρίου της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Πατρών   θα μιλήσει ο Λογοτέχνης και Δημοσιογράφος Σταύρος Ιντζεγιάννης  με θέμα:

«  Δημοτικό Τραγούδι και Ποίηση»

Την εκδήλωση θα προλογίσει και θα συντονίσει ο πρόεδρος της Εταιρείας Λογοτεχνών Λεωνίδας Μαργαρίτης.

Η είσοδος για το κοινό θα είναι όπως πάντα ελεύθερη.

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

H  ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ Ν.Δ. ΕΛΛΑΔΟΣ

Έχει  την τιμή και τη χαρά να σας προκαλέσει

Τη Δευτέρα  30^η Απριλίου   2012 και ώρα 19.00

στην αίθουσα  του

Αναγνωστηρίου του Δημοτικής Βιβλιοθήκης Πατρών

όπου θα γίνει η παρουσίαση του βιβλίου

του Εκπαιδευτικού και   Συγγραφέα

ΔΑΜΙΑΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ

Με τίτλο:

«Ο Μάρξ, ο Λένιν, ο Γκράμψι

και η πολιτισμική ηγεμονία της Αριστεράς»

Το βιβλίο θα παρουσιάσουν οι :

                                         Αλέξης Γκλαβάς

Συγγραφέας -Δημοσιογράφος

Χαρίλαος Ερμείδης

Πρόεδρος Συλλόγου Πολυτέκνων Καλαβρύτων

και ο συγγραφέας.

Την εκδήλωση θα  συντονίσει

ο Λεωνίδας Μαργαρίτης

Πρόεδρος της Εταιρείας Λογοτεχνών

Η παρουσία σας θα μας τιμήσει.

ΤΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΗΛΕΙΑΣ

Ανακοινώθηκε χθες από τη Νομαρχιακή Επιτροπή της ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ το πλήρες ψηφοδέλτιο του Νομού Ηλείας.Οι οκτώ υποψήφιοι Βουλευτές της ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ στο Νομό Ηλείας είναι:
1. Βλαστός Παύλος, Αντιπρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Αμαλιάδας Δήμος Ανδραβίδας-Κυλλήνης

2. Δημητρουλόπουλος Τάκης, Εκπαιδευτικός. Βουλευτής Δήμος Ανδρίτσαινας-Κρέστενας

3. Καρναρής Νίκος, Συνταξιούχος Πυροσβέστης – Δήμος Πηνειού

4. Λογοθέτη Νατάσσα, Εκπαιδευτικός – Δήμος Πύργου

5. Μαργαρίτης Λεωνίδας, Δικηγόρος, Συγγραφέας –Αντιπρόεδρος Ανωτάτης Συνομοσπονδίας Πολυτέκνων Ελλάδος – Δήμος Πηνειού

6. Ντούκας Γιάννης, Συνταξιούχος Αστυνομικός – Δήμος Ήλιδας

7. Παναγιωτόπουλου Κυριακή, Δασκάλα Χορού – Δήμος Ήλιδας

8. Σταθόπουλος Σάκης, Γεωπόνος-Μελετητής Τ.Ε. –Πρόεδρος Πανελλήνιας Ένωσης Επαγγελματιών Γεωπόνων Δήμος Πύργου

ΠΡΟΣΧΩΡΗΣΗ ΛΕΩΝΙΔΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ ΣΤΗΝ "ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ"

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΙΣ ΦΙΛΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ

Αγαπητές Φίλες και αγαπητοί Φίλοι,

Υπήρξα πολιτικοποιημένος από τα μαθητικά μου χρόνια που συνέπεσαν με το τέλος του εμφυλίου πολέμου και με ότι αυτό ακολούθησε. Από τότε με ενδιέφεραν τα κοινά. Δεν θα κάνω αναφορά στους φοιτητικούς μου αγώνες για το 15% στην Παιδεία, το 114 και τους Α και Β΄ Ανένδοτους αγώνες του λαού μας. Θα σημειώσω ότι από την ίδρυση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. υπήρξα μέλος του, στα πρώτα χρόνια Α΄ Γραμματέας της Τ.Ο.2 Πάτρας και μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής Εκλογικού Αγώνα σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις στις οποίες έδινα το δικό μου αγώνα για την επικράτηση του Κινήματος. Έκτοτε κατά καιρούς έλαβα μέρος σε κομματικά ψηφοδέλτια και εκλέχτηκα Δημοτικός Σύμβουλος Πατρέων και Νομαρχιακός Σύμβουλος Αχαΐας.
Όμως το κόμμα που υπηρέτησα από πολλές άμισθες θέσεις με απογοήτευσε πλήρως με την πολιτική του και κυρίως εκείνη της τελευταίας διετίας. ΄Άλλο υπήρξε το κυβερνητικό πρόγραμμα που εξαγγείλαμε κι άλλα είδαν κι ένοιωσαν στο πετσί τους οι πολίτες να εφαρμόζονται. Ένοιωσα όπως κι ολόκληρος ο Ελληνικός λαός παγιδευμένος με όσα επακολούθησαν. Οι κοινωνικές και άλλες κατακτήσεις του λαού μας είδαμε να εξαφανίζονται ή να συρρικνώνονται. Ένοιωσα κι εγώ όπως και άλλοι πολίτες ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. που γνωρίζαμε και στηρίζαμε δεν ήταν πια ούτε εδώ, ούτε ενωμένο, ούτε δυνατό. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν είναι πια Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα. Οι φοροεπιδρομές τα μνημόνια, τα μεσοπρόθεσμα και οι δανειακές συμβάσεις που υπεγράφησαν χωρίς να ενημερωθεί και να ερωτηθεί ο λαός , οι μειώσεις μισθών και συντάξεων αλλά και οι συνεχείς αυξήσεις καταναλωτικών αγαθών έδειξαν το γκρίζο και αποκρουστικό πρόσωπο της νεοταξίτικης νεοφιλελεύθερης «εκσυγχρονιστικής» πολιτικής του.
Κι επειδή στη ζωή μου έχω σαν αρχή, εφ' όσον οι σωματικές και ψυχικές μου δυνάμεις το επιτρέπουν , να μην εγκαταλείπω τους αγώνες και να μη παραιτούμαι, αποδέχθηκα την τιμητική πρόταση της Προέδρου του Κόμματος «Κοινωνική Συμφωνία» κ. Λούκας Κατσέλη να στρατευθώ ως υποψήφιος βουλευτής στη γενέτειρα μου Ηλεία.
Επειδή στο κάθε φορά δίστρατο της ζωής μου, επιλέγω το δύσκολο δρόμο και έχω κατά νου το στίχο του Παλαμά:
«Χρωστάμε σε όσους ήρθαν, πέρασαν, Θα ρθούνε, θα περάσουν.
Κριτές θα μας δικάσουν
οι αγέννητοι, οι νεκροί».
Σας καλώ σε συστράτευση προκειμένου να αποτρέψουμε τη συνέχιση μιας αντιλαϊκής πολιτικής σε βάρος του τόπου μας και του λαού μας. Το ήθος και ο αγωνιστικό φρόνημα των ανθρώπων που συντάχθηκαν στη δημιουργία της Κοινωνικής Συμφωνίας και το πρόγραμμα αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης, μας παρέχει τη δυνατότητα να αισιοδοξούμε για την ανατροπή της οικονομικής μας υποδούλωσης .
ΛΕΩΝΙΔΑΣ Γ. ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ
Δικηγόρος-Αντιπρόεδρος Ανωτάτης Συνομοσπονδίας Πολυτέκνων Ελλάδος
Πρόεδρος Εταιρείας Λογοτεχνών Ν. Δ. Ελλάδος.
ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΗΛΕΙΑΣ
ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ«ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ»
\Τηλ.2610.322.901-κιν.6946405993e-mail: leomargaritis@gmail.com www.leonidasmargaritis.blogspot.com
Κανάρη 46 26222 ΠΑΤΡΑ

Δημήτρης Χριστούλας: Ο άνθρωπος που συγκλόνισε την Ελλάδα

08-04-2012


Ο 77χρονος αυτόχειρας ήταν ένας ασυμβίβαστος, πεισματάρης και βαθιά πολιτικοποιημένος άνθρωπος, που δεν άντεξε τον εξευτελισμό της ζωής του και των συνανθρώπων του από την οικονομική ένδεια και με την πράξη του αυτή θέλησε να στείλει ένα μήνυμα στην κυβέρνηση και την κοινωνία

Είναι το χρονικό... ενός «προαποφασισμένου θανάτου». Ο Δημήτρης Χριστούλας δεν ήταν από αυτούς που αφήνουν την τύχη να αποφασίσει...
Σε όλη του τη ζωή ήθελε ο ίδιος να κινεί τα νήματα της μοίρας του. Ετσι σχεδίασε και το τέλος του, στο σημείο εκείνο που περνούσε τα απογεύματά του, παρατηρώντας τους πολίτες να τρέχουν για να προλάβουν τον χρόνο που φεύγει, λαβωμένος από τη σκληρή πραγματικότητα.
Συγκλονίζει το γεγονός ότι ανάμεσα στις οικονομίες του βρέθηκαν και τα χρήματα που είχε μαζέψει για την αποτέφρωσή του.
Το σημείωμα
«Η αυτοκτονία του πατέρα μου είναι μια πολιτική πράξη. Θέλησε να στείλει μήνυμα στην κυβέρνηση και στην κοινωνία που υποφέρει, κι αυτό έκανε. Το ιδιόχειρο σημείωμα που έγραψε τα λέει όλα. Στα γραφόμενά του φαίνεται η διάσταση που ο ίδιος ήθελε να δώσει στο συμβάν», λέει στο «Έθνος της Κυριακής» η 43χρονη Εμμυ Χριστούλα, μοναχοκόρη του 77χρονου αυτόχειρα, που ξεψύχησε καταμεσής στην πλατεία Συντάγματος, σοκάροντας περαστικούς και κοινή γνώμη.

Το ιδιόχειρο σημείωμα που έγραψε ο 77χρονος Δημήτρης Χριστούλας λίγο πριν δώσει τέλος στη ζωή του.
«Κι αν δεν μπορείς να κάνεις τη ζωή σου όπως την θέλεις, τούτο προσπάθησε τουλάχιστον, όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις».
Οι στίχοι του Κωνσταντίνου Καβάφη, αγαπημένου ποιητή του Δημήτρη Χριστούλα, έμελλε να είναι αυτοί που θα καθόριζαν και την τελευταία του πράξη. Αυτό λένε οι άνθρωποι που τον γνώριζαν, φίλοι, γείτονες και συγγενείς.
Ο εξευτελισμός της ζωή του από την οικονομική ένδεια, αλλά και των συνανθρώπων του, για τους οποίους νοιαζόταν πάντοτε, ήταν γεγονός που δεν άντεχε...
Στην πλ. Συντάγματος, στο σημείο όπου αυτοκτόνησε ο συνταξιούχος φαρμακοποιός, πλήθος κόσμου τοποθετεί λουλούδια, ανάβει ένα κερί ή αφήνει ένα σημείωμα.
Όπως ο Καβάφης στο «Απολείπειν ο θεός Αντώνιον» είδε στο πρόσωπο του Μάρκου Αντωνίου το πρόβλημα του αναγκαστικού τερματισμού της ζωής όταν αυτή κινδυνεύει να ξεπέσει σε ταπείνωση, αθλιότητα και εμπαιγμό, έτσι κι ο συνταξιούχος τοποθέτησε εκεί τον εαυτό του. Πρόκειται για την ηθική της ασυμβίβαστης αξιοπρέπειας, που τη συνοδεύει ισχυρή βούληση και αταραξία ψυχής, ακόμη και όταν φθάνει το τραγικό τέλος.
«Δεν ήταν τα οικονομικά που τον οδήγησαν στο απονενοημένο διάβημα. Δεν θα άφηνε τον εαυτό του να πεθάνει για έναν τέτοιο μόνο λόγο», λένε με ένα στόμα οι φίλοι του.
Ο Δημήτρης Χριστούλας σκιαγραφείται από τους ίδιους ως ένας ασυμβίβαστος, πεισματάρης και βαθιά πολιτικοποιημένος άνθρωπος, που βρέθηκε από νωρίς μέσα στα κοινωνικά κινήματα. Η εποχή που διανύουμε έφερε στην επιφάνεια και τόνωσε πολύ περισσότερο αυτά τα αισθήματα αλληλεγγύης κι ανθρωπιάς που έκρυβε μέσα του.
«Δεν άντεχε να βλέπει να βασανίζεται έτσι ο κόσμος από την οικονομική κρίση, που τσάκιζε τον ίδιο και τους άλλους. Ηταν δημοκράτης, αγωνιστής, με έντονες ανησυχίες για το τι συμβαίνει στον κόσμο. Τα λόγια που μου είπε όταν συναντηθήκαμε τελευταία φορά ήταν οι στίχοι του Καβάφη... Τελικά βρήκε την τόλμη να τα εφαρμόσει», μας είπε ο γείτονας και φίλος του Στέφανος Χαρατσόγλου.
Ενεργός πολίτης
«Οσο ήταν φαρ¬μακοποιός βοηθούσε όλο τον κόσμο. Είχε περιθάλψει τη μισή γειτονιά. Συχνά, μου έλεγε ότι δεν μπορούσε να συγχωρήσει την αδράνεια της νεολαίας. Αυτό τον έκανε να συμμετάσχει και στις κινητοποιήσεις στο Σύνταγμα, σε πορείες και αλλού. Για τον λόγο αυτόν, μάλιστα, είχε αναρτήσει στο μπαλκόνι του αφίσα του κινήματος ''Δεν πληρώνω''», συμπληρώνει ο κ. Χαρατσόγλου.
Ο 77χρονος συνταξιούχος άφησε στην κόρη του το τελευταίο του μήνυμα. Η Εμμυ, στους ώμους της οποίας πέφτει τώρα το βάρος της αποτέφρωσης του πατέρα της, όπως ο ίδιος της ζήτησε με σημείωμά του, παραμένει ψύχραιμη μέσα στον πόνο της, γνωρίζοντας ότι εκείνος έκανε αυτό που τελικά ήθελε.

ΑΥΤΟΧΕΙΡΙΑ: ΠΡΑΞΗ ΗΡΩΙΣΜΟΥ Ή ΔΕΙΛΙΑΣ;

Γιώργου Λ. Μαργαρίτη
Φοιτητή Νομικής
Θα αφηγηθώ τρεις ιστορίες που έμαθα στο σχολείο και χαρακτηρίζονται
ως ηρωικές πράξεις. Πρώτη (Παπαρρηγόπουλος):«Τρία έτη
διήρκεσεν ο αγών ούτος και οι Σουλιώται δεν έπαυον νικηφορούντες ότε
κατά Σεπτέμβριον του 1803, διά της προδοσίας του Πήλιου Γούση,
εκυριεύθη τελευταίον το Σούλι, οι δε πρόμαχοί του υποχωρήσαντες εις
την Αγίαν Παρασκευήν και πάσχοντες τα πάνδεινα ιδίως εκ της δίψης,
διότι οι περιζώσαντες αυτούς πολέμιοι είχον καταλάβει τας των υδάτων
πηγάς, συνήνεσαν τελευταίον, όχι να παραδοθώσιν, αλλά να
συνθηκολογήσωσιν ότι θέλουσιν απέλθει ελευθέρως, όπου βούλωνται μετά
των όπλων και των σκευών.
Ο Αλής εκύρωσε τας συνθήκας ταύτας και τη 12η Δεκεμβρίου 1803
εγκατέλειπον οι Σουλιώται την πατρίδα αυτών, διαιρεθέντες εις τρία
σώματα. Έμειναν δε εις Αγίαν Παρασκευήν ο μοναχός Σαμουήλ και πέντε
έτεροι άνδρες ίνα παραδώσωσι τον χώρον και λάβωσι κατά τα συμφωνηθέντα
το αντίτιμον των εν αυτώ σωζόμενων έτι πολεμοφοδίων.
Αλλ ότε προσήλθον δύο Τούρκοι και εις γραμματεύς του Αλή ίνα
εκτελέσωσι τους όρους τούτους, ο γραμματεύς του Αλή, αφού επλήρωσε τα
χρήματα, είπε σαφώς εις τον Σαμουήλ ότι θέλει υποστή δεινήν τιμωρίαν,
αφού έσχε την αφροσύνην να παραδοθή εις χείρας του βεζύρη.
Ο δε «καμμίαν», απήντησεν αμέσως, «δεν δύναται να μ επιβάλη τιμωρίαν»,
και κενώσας το όπλον του επί της πυριτοθήκης έθαψεν υπό τα ερείπια του
τελευταίου εκείνου προμαχώνος εαυτόν τε και τους συναγωνιστάς και τους
Τούρκους. Ουδ ελαττώνει την αξίαν της θυσίας ταύτης το γεγονός ότι ο
Αλής έλαβεν αυτήν ως πρόφασιν ίνα θεωρήση ακύρους τας προς τους
Σουλιώτας γενομένας συνθήκας...».
Δευτερη ( Περραιβός):«τότε εγνώρισαν ο Κουτσιονίκας και ο Κίτσιο Μπότσαρης την συνηθισμένην αντιπληρωμήν όπου δίδει ο Βεζίρης εις τους πιστούς του προδότας, πλην η μετάνοια τότε ήτο ανωφελής. Άρχισαν μ΄ όλον τούτο και αντεμάχοντο μεγαλοψύχως, δεν είχαν όμως τα αναγκαία ν΄ αντισταθούν περισσότερον από δύο ημέρας. Αι γυναίκες δε κατά την δευτέραν ημέραν βλέπουσαι ταύτην τη κτηνώδη περίστασιν, εσυνάχθησαν έως εξήκοντα, επάνω εις έναν πετρώδη κρημνόν.
Εκεί εσυμβουλεύθησαν και απεφάσισαν ότι καλύτερα να ριφθούν κάτω από
τον κρημνόν διά να αποθάνουν, πάρεξ να παραδοθούν διά σκλάβες εις
χείρας των Τούρκων. Όθεν αρπάξαντες με τας ιδίας των χείρας τα άκακα
και τρυφερά βρέφη, τα έρριπτον κάτω εις τον κρημνόν. Έπειτα αι μητέρες
πιάνοντας η μία με την άλλη τα χέρια τους άρχισαν και εχόρευαν,
χορεύουσαι δε επηδούσαν ευχαρίστως μίαν κατόπιν της άλλης από τον
κρημνόν. Μερικαί όμως δεν απέθανον, επειδή έπιπτον επάνω εις τα παιδία
των και τους συντρόφους, των οποίων τα σώματα ήταν καρφωμένα πάνω εις
τες μυτερές πέτρες του κρημνού».
Τρίτη :Ο Χρήστος Καψάλης (1751-1826)μην μπορώντας να συμμετέχει στην έξοδο του Μεσολογγίου προτίμησε να πεθάνει στα ερείπια της πατρίδας του. Την παραμονή της εξόδου συγκέντρωσε πολλά γυναικόπαιδα, ασθενή και εξαντλημένα από την πείνα και τις αρρώστιες, και όσους ανάπηρους δεν μπορούσαν να πάρουν μέρος στην έξοδο. Κατέλαβε την μεγάλη πυριτιδαποθήκη κάτω από τον προμαχώνα του Μπότσαρη, η οποία ήταν γεμάτη εκρηκτικές ύλες. Την νύχτα της εξόδου
έψελναν νεκρικές ακολουθίες, ενώ ο Καψάλης κρατούσε συνεχώς ένα
αναμμένο δαυλί στο χέρι του. Το πρωί, όταν οι Τούρκοι εισέβαλαν στην
πόλη, ο Καψάλης ανατίναξε την πυριτιδαποθήκη μαζί με όλους τους
παρευρισκομένους και πλήθος Τούρκων εχθρών.
Αυτές οι τρεις ιστορίες είναι μονάχα ένα μικρό δείγμα από τις στιγμές
αυτοχειρίας που διακρίνει την ιστορία του ελληνισμού. Ελευθερία ή
θάνατος έλεγαν οι προγονοί μας. Αυτή η Ελευθερία είναι το ύψιστο αγαθό
για τον Έλληνα. Θα πρέπει όλοι να καταδικάζουμε την πράξη της
αυτοκτονίας χωρίς σκοπό. Όμως υπάρχουν περιπτώσεις όπου η αυτοχειρία
έχει συγκεκριμένο σκοπό και στόχο την αφύπνιση της κοινωνίας, την
αποτίναξη της δουλικότητας και του φόβου, την εφαρμογή μιας δικαιϊκής
νομοτέλειας κι εν τέλει την πορεία προς την Ελευθερία...Σε αυτές τις
περιπτώσεις εμφανίζεται το ηρωικό στοιχείο...Εκείνο το στοιχείο που
κάνει τον άνθρωπο να σπάει τα ανθρώπινα όρια και μέτρα.
. Είναι λοιπόν προφανές ότι οφείλουμε να ξεχωρίσουμε τις
στιγμές εκείνες που η αυτοχειρία φέρει ένα μήνυμα ελευθερίας, ένα
μήνυμα προς την κοινωνία ότι οφείλουμε να σπάσουμε τα όρια. Είναι
επίσης προφανές ότι η οποιαδήποτε αυτοχειρία δεν αποτελεί
θυσία. Υπάρχουν άνθρωποι που είτε από ντροπή, είτε από κατάθλιψη, είτε
από τρέλα οδηγούνται στην αυτοκτονία...Οφείλουμε να ξεχωρίζουμε τις
ηρωικές που είναι οι εξαιρέσεις από τις κοινές αυτοχειρίες...Αλλιώς
δεν μπορούμε να δικαιολογούμε ως ηρωική πράξη του καλόγερου Σαμουήλ
και να κατακρίνουμε τον Δημήτρη Χριστούλα ο οποίος μάλιστα εξηγεί τους
λόγους για τους οποίους προέβει στην αυτοχειρία και μάλιστα έχουν
σχέση με ένα μήνυμα ελευθερίας, αξιοπρέπειας και αφύπνισης.
Ομολογουμένως η πράξη του δεν γυρεύει μιμητές. Αντίθετα ζητά από την
κοινωνία να παλέψει (καθώς εκείνος γέρος πια και πιθανόν άρρωστος
εξηγεί ότι δεν έχει τις δυνάμεις).Την ίδια στάση έχει ο καλόγερος
Σαμουήλ , οι Σουλιώτισσες και ο Καψάλης. Όλοι τους μοιάζουν αδύναμοι
μπροστά στου σπαθιού του κατακτητή την κόψη. Δεν μπορούν να πολεμήσουν
καθώς νιώθουν παγιδευμένοι. Βρίσκουν διέξοδο με την πράξη τους. Σπάνε
τα δεσμά και πορεύονται στο δρόμο που επέλεξαν.
Όσοι λοιπόν ελαφρά την καρδία καταδικάζουν τον "αμαρτωλό" αριστερό
Χριστούλα που γράφει για κατοχική κυβέρνηση στην Ελλάδα, οφείλουν να
καταδικάσουν τον "αμαρτωλό" αρβανίτη καλόγερο Σαμουήλ που θεώρησε
σκλαβιά το να δέχεται την κατοχική εξουσία του Αλή Πασά , να
καταδικάσουν τις "αμαρτωλές" Σουλιώτισσες Αρβανίτισσες που όχι μόνο
αυτοκτόνησαν αλλά πήραν μαζί στο θάνατο τα νεογέννητα παιδιά τους για
να μην πουληθούν στα χλιδάτα χαρέμια της Ανατολής κι αλλαξοπιστήσουν
και να καταδικάσουν τον μπουρλοτιέρη του Μεσολογγίου Χρήστο Καψάλη που
οδήγησε στο θάνατο τα γυναικόπαιδα της πόλης για να μην παραδοθούν
στην σκλαβιά.
Κι επειδή η ιστορική άχλη και η απόσταση από τα
γεγονότα προσδίδουν μεγαλύτερο κύρος στα πρόσωπα και στον ηρωισμό τους
καλό είναι να αναλογιστούμε πως θα κρίναμε την πράξη τους στην γραμμή
του παρόντος χρόνου, δηλαδή αν τώρα αυτοί θυσίαζαν με αυτοχειρία την
ζωή τους για τα ιδανικά τους...

AYTOXEΙΡΕΣ ΓΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ,ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Tρείς χαρακτηριστικές αυτοκτονίες: Η πρώτη : Στις 27 Απριλίου 1941, ημέρα όπου τα γερμανικά στρατεύματα καταλαμβάνουν την Αθήνα, η Πηνελόπη Δέλτα αυτοκτονεί παίρνοντας δηλητήριο σε ηλικία 67 ετών. Στον τάφο της, στον κήπο του σπιτιού της, χαράχτηκε η λέξη ΣΙΩΠΗ.
Η δεύτερη: Στις 19 Σεπτεμβρίου 1970 , τα ξημερώματα, στην πλατεία Ματεότι της Γένοβας μπροστά από το δικαστικό μέγαρο, ο φοιτητής Κώστας Γεωργάκης περιέλουσε εαυτόν με βενζίνη και αυτοπυρπολήθηκε, φωνάζοντας Το έκανα για χάρη της Ελλάδας, ζήτω η δημοκρατία, όλοι οι Ιταλοί ας αναφωνήσουν : Ζήτω η ελεύθερη Ελλάδα. και
Η τρίτη: Στις 4 Απριλίου 2012 ένας 76χρονος συνταξιούχος Φαρμακοποιός αυτοπυροβολήθηκε στην Πλατεία Συντάγματος. Στην τσέπη του βρέθηκε ένα σημείωμα που έγραφε: Η κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου εκμηδένισε κυριολεκτικά τη δυνατότητα επιβίωσης μας που στηριζόταν σε μια αξιοπρεπή σύνταξη που επί 35 χρόνια εγώ μόνον(χωρίς ενίσχυση κράτους) πλήρωνα γι’ αυτή. Επειδή έχω μια ηλικία που δεν μου δίνει την ατομική δυνατότητα δυναμικής αντίδρασης(χωρίς βέβαια να αποκλείω αν ένα Έλληνας έπαιρνε το καλάσνικωφ ο δεύτερος θα ήμουν εγώ) δεν βρίσκω άλλη λύση από ένα αξιοπρεπές τέλος πριν αρχίσω να ψάχνω στα σκουπίδια για την διατροφή μου. Πιστεύω πως οι νέοι χωρίς μέλλον κάποια μέρα θα πάρουν τα όπλα και στην πλατεία Συντάγματος θα κρεμάσουν ανάποδα τους Εθνικούς προδότες όπως έκαναν το 1945 οι Ιταλοί στο Μουσολίνι (Πιάτσα πορέτο του Μιλάνου)
Δεν μπορώ να υιοθετήσω, από ηθική και ιδεολογική άποψη την αυτοχειρία, όμως δεν μπορώ παρά να μην ιδώ στις τρείς συγκεκριμένες παραπάνω αναφερόμενες χαρακτηριστικές περιπτώσεις ως σημαδιακές ηρωικές εξόδους διαμαρτυρίας.
Δεν μπορώ παρά να υποσημειώσω τον ηρωισμό που αποπνέουν και το νόημα που σηματοδοτούν για τους αφιονισμένους μοιρολάτρες τους εφησυχαστές, τους βολεμένους στην απραξία τους και τη μακαριότητά τους.
Και οι τρείς ήθελαν με την εντυπωσιακή ο καθένας τους πράξη να γράψουν το τέλος σε μια ζωή που δεν θα είχε νόημα ,μια ζωή χωρίς Ελευθερία, Δημοκρατία, Κοινωνική Δικαιοσύνη.
Πάντα θα υπάρχουν επικριτές και εισαγγελείς του καναπέ .Όμως δεν μπορεί αυτές οι πράξεις να μη σε κάνουν να σταθείς προσοχή σε μια στιγμή της ζωής σου και να συλλογισθείς εάν έχει η ζωή σου νόημα χωρίς αγώνα και ο αγώνας σου χωρίς αποτέλεσμα.
Κάποιοι ίσως διαθέτουν μεγαλύτερη από την συνηθισμένη ευαισθησία. Κάποιοι θέλουν να συνδυάσουν τη θυσία με την αφύπνιση των συνανθρώπων τους. Είναι ίδιον των ηρώων να θυσιάζουν ότι πολυτιμότερο, τη ζωή τους, για να γίνουν φρυκτωρίες και να διαλύσουν τα σκοτάδια που συσσωρεύονται στους δρόμους των λαών που αποζητούν Λευτεριά, Δημοκρατία , Κοινωνική Δικαιοσύνη.
Ο καθένας από τους τρείς αυτόχειρες μας δείχνει και από ένα δρόμο…
-Η πρώτη το δρόμο της Ελευθερίας
-Ο δεύτερος το δρόμο της Δημοκρατίας
-Ο Τρίτος το δρόμο της Κοινωνικής Δικαιοσύνης και της αξιοπρέπειας.

Λεωνίδας Γ. Μαργαρίτης

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ

H ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ

ΝΟΤΙΟΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ



σας προσκαλεί να παραστείτε

την 2α Απριλίου και ώρα 7,00

στην αίθουσα της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Πατρών

όπου

θα γίνει η παρουσίαση του Βιβλίου του Λογοτέχνη και Δ/ντη της Λογοτεχνικής Επιθεώρησης «ΝΟΥΜΑΣ»

ΓΙΑΝΝΗ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ

με τίτλο:

«ΟΙ ΦΩΝΕΣ ΤΩΝ ΒΡΑΧΩΝ»



«Το βιβλίο θα παρουσιάσουν οι :



ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ

Δικηγόρος-Συγγραφέας

Πρόεδρος της Εταιρείας Λογοτεχνών

και

ΜΑΝΩΛΗΣ ΠΡΑΤΣΙΚΑΣ

Πεζογράφος-Κριτικός Θεάτρου

Συγγραφέας,



Tην εκδήλωση θα προλογίζει και θα συντονίζει

ο Αντιπρόεδρος της Εταιρείας Λογοτεχνών

Λεωνίδας Καρνάρος.



Η παρουσία σας θα μας τιμήσει ιδιαιτέρως.