ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ ΚΑΤΟΧΙΚΟ ΔΑΝΕΙΟ

ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ ΚΑΤΟΧΙΚΟ ΔΑΝΕΙΟ

(Επιστολή στον Πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά)

                                        Λεωνίδα Γ. Μαργαρίτη Επιτ. Δικηγόρου

                                  Αντιπροέδρου  Α.Σ.Π.Ε.

Αγαπητέ κ. Πρωθυπουργέ  δεν πείσθηκα με τις προεκλογικές σας  εξαγγελίες   που έλεγαν πως την επομένη των εκλογών με την ανάληψη της εξουσίας θα κάνατε αναδιαπραγμάτευση του μνημονίου. Γι’ αυτό και δεν σας ψήφισα. ΄Ηταν για μένα σαφές πως από τη στιγμή που είχατε δεσμευθεί και με την υπογραφή σας προσωπικά, δεν θα ήταν  εκ μέρους σας θεμιτό  να αγνοήσετε τις δεσμεύσεις σας και να υπαναχωρήσετε σε τόσο σύντομο  χρονικό διάστημα ,όταν δεν είχε στεγνώσει ακόμη το μελάνι της υπογραφής σας  στο  κείμενο του μνημονίου και της δεσμευτικής προσωπικής σας επιστολής. Σ’ αυτό το σημείο  σας αναγνωρίζω  συνέπεια.

Είστε συνεπώς δέσμιος των συμφωνιών , άλλωστε δεν αφήσατε καθένα περιθώριο  αμφισβήτησης  με τις πρώτες δηλώσεις σας , την επομένη της εκλογής σας.

Είναι σαφές πως όταν κάποιος  δανείζεται οποιοδήποτε ποσό είναι υποχρεωμένος να το επιστρέψει με τον τόκο που συμφωνήθηκε και αυτό είναι ηθικό και τίμιο. Οποιαδήποτε παρέκκλιση από αυτόν τον κανόνα θα τον χαρακτήριζε ανυπόληπτο  και μπαταξή  και δικαίως θα υποχρέωνε τον δανειστή του να λάβει όλα τα ασφαλιστικά  της απαιτήσεώς του, μέτρα

          Οι δανειστές μας εξασφαλίσθηκαν με  την υπογραφή  του γνωστού μνημονίου πέραν του δέοντος. Φθάσατε να παραιτηθείτε  όλων των  φυσικών δικαιωμάτων που έχει ένας οφειλέτης απέναντι στο  δανειστή του. Αποδεχθήκατε  με βάση τη δανειακή σύμβαση να μην έχει το δικαίωμα η χώρα μας να αναζητήσει σε τρίτες πηγές  χρήματα για να ξεχρεώσει τους δανειστές της. Μ’ αυτή τη λογική και μ’ αυτή τη δέσμευση υποχρεώνεται απαρέγκλιτα η χώρα μας να ξεχρεώσει τα δανεικά  με δικά της  αποκλειστικά χρήματα.

Μάλιστα στο Μνημόνιο της 8^ης Μαΐου 2010 ,  τη σύμβαση  με την επονομαζόμενη «τρόικα» στο οικείο κεφάλαιο που αφορά την αποπληρωμή (παρ.7 πληρωμές) ρητώς συνομολογείται ότι: «πληρωμές που θα πραγματοποιηθούν από τον δανειολήπτη (Ελλάδα) καταβάλλονται στο ακέραιο ,χωρίς μείωση λόγω  συμψηφισμού ή ύπαρξης ανταπαίτησης».

Συνεπώς και στο  κείμενο του μνημονίου   οι δανειστές μας φέρονται  να αναγνωρίζουν την ύπαρξη ανταπαιτήσεων  της χώρας μας και θέλησαν  μ’ αυτή  την παράγραφο της συμβάσεως να  αποτρέψουν ένα  ενδεχόμενο πρότασης  συμψηφισμού.

Κύριε Πρωθυπουργέ αν λάβουμε  υπ’ όψιν  μας  το τμήμα  αυτό του μνημονίου  ρητώς γίνεται λόγος  για  ανταπαιτήσεις της χώρας μας. Συνεπώς   έχετε υποχρέωση  στο όνομα  του Ελληνικού Λαού ο οποίος δεινώς δοκιμάζεται από τα ανυπέρβλητα  βάρη των  άκρως  επώδυνων δανειακών  συμβάσεων (Α και Β Μνημόνιο) να προχωρήσετε  στην αναζήτηση εξόφλησης  αυτών των ανταπαιτήσεων. Πρόκειται  για μια, πρώτης προτεραιότητας, Εθνική επιλογή.

Είναι ηθικό και δίκαιο να ζητάει ο δανειστής  την επιστροφή του δανείου από τον δανεισθέντα ,χωρίς να αναμιγνύει   τις εν γένει πολεμικές αποζημιώσεις από  τις οποίες ουδέποτε  παραιτήθηκε  ο Ελληνικός Λαός.

Είναι καιρός η Ελλάδα να αναζητήσει την επιστροφή του κατοχικού δανείου για το οποίο μας ομιλεί με σαφήνεια  ο αείμνηστος Ακαδημαϊκός και διεθνούς φήμης οικονομολόγος ΄Αγγελος Αγγελόπουλος  στο βιβλίο του  με τίτλο: «Απ’ την κατοχή στον Εμφύλιο».

Εκεί ο αείμνηστος  οικονομολόγος γράφει επί λέξει τα εξής: «Με την ευκαιρία συμμετοχής μου σε διεθνές  συνέδριο στη Δ. Γερμανία το 1964 η τότε κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου  μου ανέθεσε να έλθω σε επαφή με τους Γερμανούς και να ανακινήσω το θέμα  του κατοχικού δανείου. Συνάντησα δύο στελέχη του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας τους Φ. Ντε Λα Κρουά και τον Ράινχαρτ.

Ιδού η απάντηση  τους :  «H Γερμανία αναγνωρίζει κατ’ αρχήν  την απαίτηση της Ελλάδος «αλλά» στηριζομένη στο άρθρο 3 παρ.3 της Συμφωνίας του Λονδίνου (27-2-1953) που έχει αποδεχθεί και η Ελλάδα αρνείται οποιαδήποτε εξέταση του θέματος μέχρι να ρυθμισθεί το όλον πρόβλημα που θα γίνει με την υπογραφή  οριστικής Συνθήκης Ειρήνης»

Το όλον πρόβλημα  τελικά λύθηκε αμετακλήτως με την συνένωση των δύο Γερμανιών η οποία έλαβε χώρα στις 31 Αυγούστου 1990.

Στο βιβλίο του ο Αγγελόπουλος κάνει ένα συνολικό απολογισμό για το ύψος των δανείων και αναφέρει τα εξής:

α)Οι πιστώσεις που πήραν από την Τράπεζα της Ελλάδος οι Γερμανοί και οι Ιταλοί μαζί με τα έξοδα που πληρώθηκαν για λογαριασμό τους από το Ελληνικό Κράτος 210 εκατομμύρια $

β)Αξία προϊόντων εγχωρίας παραγωγής που πάρθηκαν με κλήριγκ και απ’ ευθείας  από τις στρατιωτικές αρχές τα οποία φθάνουν τα 198 εκατομμύρια $

γ)Αποθέματα που διαρπάγησαν(κατασχεθέντα) από το Κράτος δίχως πληρωμή 40 εκατομμύρια $.

δ) Αξία επίπλων ,πολυτίμων μετάλλων, κοσμημάτων και έργων τέχνης που διαρπάγησαν 80 εκατομμύρια $ τα οποία θα πρέπει να επιστραφούν στην Ελλάδα ανεξάρτητα από τις επανορθώσεις που πρέπει να ορισθούν από τις προξενηθείσες από τον πόλεμο καταστροφές και να πληρωθούν αμέσως με την υπογραφή της ανακωχής και κατ’ απόλυτη προτεραιότητα.(σελ.50-51)

          Όσα γράφει ο αείμνηστος Αγγελόπουλος   είναι αποκαλυπτικά, όταν μάλιστα  γράφονται  το 1945.

          Αυτά τα δάνεια αγαπητέ κ. Πρωθυπουργέ καλείστε να διεκδικήσετε  από μια χώρα που έσπειρε τον όλεθρο στην πατρίδα μας και τώρα μιλάει απαξιωτικά για το λαό μας.

          Προσδοκούμε  πως  ως υπεύθυνος ηγέτης  θα διεκδικήσετε για λογαριασμό του Ελληνικού Λαού  την επιστροφή των δανείων της κατοχής.

          Έχουμε την αξίωση από τον Πρωθυπουργό της χώρας να  αποκαταστήσει    την  πληγείσα  αξιοπρέπεια του  λαού μας .

          Εάν  δεν το πράξει θα είναι και εκείνος υπόλογος  έναντι των νεκρών, των ηρώων  και των γενεών που θα επωμισθούν τα βάρη με τα οποία τους φόρτωσε  η δική μας κακοδιοίκηση   και κακοδιαχείριση .