ΣΕΛΙΔΕΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΜΑΝΩΛΗ ΠΡΑΤΣΙΚΑ

ΣΕΛΙΔΕΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

ΤΟΥ ΜΑΝΩΛΗ ΠΡΑΤΣΙΚΑ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΝΤΟ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ ΕΝΑ ΨΥΧΟΣΑΒΒΑΤΟ 9-3-2013

Εισήλθε στο ναό. Προχώρησε και κράτησε το συνηθισμένο τυπικό των βηματισμών. Όμως αιφνιδιάστηκε. Η μνήμη δέθηκε μ’ εκείνη την προσευχόμενη ικεσία. Την τόσο γνωστή και την τόσο συντροφική. Έτσι επικαλέσθηκε το χαοτικό πιστεύω των αγίων του ναού. Δύο-τρία βήματα. Στιγμές λεπτομέρειας μιας προσωπικής λειτουργίας. Πλησίασε τα κεριά Και λοιπόν; Τ’ άναψε με την σειρά. Αναζήτησε εκ νέου την ευαισθησία του περασμένου χρόνου. Βρήκε στις ρυτίδες των εικόνων την ευλογία. Και λοιπόν; Όμως εδώ στις ψυχές των αποθαμένων συνάντησε το ανέσπερο φως. Ήταν επιταγή, ήταν εντολή. Ήταν λειτουργικό; Ήταν αίτηση μοίρας Θεού;

Ο Πόντος από τα παλιά και τα πάτρια της γης. Και οι δικοί του νεκροί-τάφοι ανεσκαμμένοι και κόκαλα. Ο τόπος μακρινός , ο χρόνος να κατονομάζεται ανώνυμος νεκροθάφτης.

Και τώρα εδώ στην Πάτρα. Και τώρα εδώ σ’ αυτήν την ηλικία των 93.

Άναψε τα κεριά. Και λοιπόν;

Ένα Ψυχοσάββατο κι αυτός  ο γέροντας με τα σπαράγματα της ζωής να βλέπει να ξεχωρίζει και να γυρίζει αυτό το ευλογημένο βάρος των δακρύων της προσευχόμενης μνήμης.

Μια ανατολή ζηλευτή και μια σπορά ευαισθησίας  να ευαγγελίζονται ελεύθερα στο Ναό. Και λοιπόν;

Μια επιδαύρειος σκηνή να καταξιώνει το μυστικό από τα αναφιλητά όπου γης. Και λοιπόν;

ΕΚΕΙΝΟΣ;  Ο ΑΛΛΟΣ;  ΕΓΩ;