ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ  ΙΔΡΥΜΑ  ΣΤΑ ΑΖΗΤΗΤΑ

                                    Λεωνίδα Γ. Μαργαρίτη Επίτ. Δικηγόροιυ

                                    Αντιπροέδρου Α.Σ.Π.Ε.

Ο αοίδιμος Μητροπολίτης πρώην Αιτωλίας και Ακαρνανίας κυρός Θεόκλητος (Λουκάς Αβραντινής από  Κάτω Βλασία Καλαβρύτων) μεταξύ των άλλων δραστηριοτήτων του για τα οποία έχουμε ήδη  κάνει στο παρελθόν, σε ειδικό αφιέρωμα, ευρύτατη και λεπτομερέστατη  αναφορά, τα τελευταία χρόνια της Αρχιερατείας του  από τους μισθούς της Ιερατικής του σταδιοδρομίας και λοιπών   προσωπικών του οικονομιών διέθεσε  το ποσό  των πενήντα εκατομμυρίων δραχμών(50.000.000)   και ίδρυσε  κοινωφελές ίδρυμα με έδρα το Μεσολόγγι και με την επωνυμία: « ΘΕΟΚΛΗΤΕΙΟ ΚΟΙΝΩΦΕΛΕΣ ΙΔΡΥΜΑ - ΔΩΡΕΑ ΘΕΟΚΛΗΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΊΤΟΥ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΊΑΣ».

Η έγκριση του Ιδρύματος αυτού έγινε με το από 16-2-1994 Προεδρικό Διάταγμα που δημοσιεύθηκε στο υπ΄αρίθ.99/16-2-1994 Τεύχος Β΄ της Εφημερίδος της  Κυβερνήσεως, στο οποίο περιλαμβάνεται και ο κανονισμός λειτουργίας του.

Το ίδρυμα αυτό από της συστάσεώς του  αποτελούσε νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου και υπάγονταν  στην εποπτεία και τον έλεγχο του Υπουργείου Οικονομικών και Υγείας και διέπονταν από τις διατάξεις της συστατικής του πράξεως,  τις διατάξεις του Ν.2039/1939 και των λοιπών διαταγμάτων που εκδόθηκαν σε εκτέλεση του νόμου αυτού.

Σκοπός του ιδρύματος  είχε ταχθεί από τον ιδρυτή του η παροχή γαμήλιου βοηθήματος κάθε χρόνο από τους τόκους των χρηματικών καταθέσεων του ιδρύματος(αναπαλλοτρίωτο κεφάλαιο) σε δέκα  θυγατέρες πολυτέκνων οικογενειών  κατοίκων της περιφερείας της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας  οι οποίες θα παντρεύονταν κατά τους θείους και Ιερούς κανόνες της Ανατολικής Ορθοδόξου του Χριστού Εκκλησίας.

Η Διοίκηση του Ιδρύματος είχε προβλεφθεί να αποτελείται από  τους: Εκάστοτε Πρόεδρο και Εισαγγελέα  Πρωτοδικών Μεσολογγίου, Πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου Μεσολογγίου, Πρόεδρο Συλλόγου Πολυτέκνων Μεσολογγίου ,Πρόεδρο του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου Αγίου Σπυρίδωνος Μεσολογγίου  και τέσσερα εξ οφίτσιο μέλη  τα οποία θα συμμετείχαν με τα ίδια δικαιώματα καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους.(Νικόλαο Κορδόση Δικηγόρο, Σύμβουλο της Ιεράς Μητροπόλεως, Θεόδωρο Βλαχόπουλο Θεολόγο Γραμματέα Ιεράς Μητροπόλεως, Ελένη Καππέ   και Μαρία Κρίτα Διευθύντρια και  Υποδιευθύντρια του Δροσινείου Ορφανοτροφείου Μεσολογγίου).

Ειδικά το πρώτο συμβούλιο στο οποίο συμμετείχε και ο ιδρυτής του ήταν πενταμελές ,ενώ  η θητεία του   ορίσθηκε να  διαρκέσει μέχρι την 31η Δεκεμβρίου του έτους του θανάτου του ιδρυτή του,  αποτελέστηκε   από τον Μητροπολίτη ως Πρόεδρο, τον Νικόλαο Κορδόση  ως Αντιπρόεδρο, τον Θεόδωρο Βλαχόπουλο ως Ταμία, και τους  Πρόεδρο και  Εισαγγελέα Πρωτοδικών  Μεσολογγίου αντίστοιχα  ως Μέλη.

Μετά τον θάνατο(12-7-2007) του μακαριστού Μητροπολίτη Θεοκλήτου το Ίδρυμα περιέπεσε σε χειμερία  νάρκη.

Όσο ζούσε ο μακαριστός Μητροπολίτης το ίδρυμα λειτουργούσε , ξεπλήρωνε το σκοπό του και χορηγούσε  τα προβλεπόμενα βοηθήματα. Την μετά ταύτα και μέχρι σήμερα χρονική περίοδο, παρά τις οχλήσεις του ενός των ισοβίων μελών ( Θεοδώρου Βλαχοπούλου)  δεν συγκλήθηκε ποτέ το Διοικητικό Συμβούλιο του Κληροδοτήματος και ουδέποτε  ξεπλήρωσε  τον σκοπό του παρά το έγγραφο  (Αριθ.πρωτ.75807/997/4-9-2012) της Δ/νσης Εθνικών Κληροδοτημάτων.

           Θεωρούμε πως η ευθύνη πλέον μεταφέρεται στους ώμους  του  νέου Μητροπολίτη που διαδέχθηκε τον αοίδιμο  Θεόκλητο αλλά και του προέδρου του τοπικού Συλλόγου Πολυτέκνων  τα παιδιά των μελών  του οποίου θέλησε ο αοίδιμος Μητροπολίτης να βοηθούνται  κατά την έναρξη της συζυγικής τους ζωής.

Ο νέος Μητροπολίτης  έχει  κι ένα επιπρόσθετο λόγο να βοηθήσει στην ενεργοποίηση του Κληροδοτήματος  σήμερα που οι γάμοι πλέον δεν είναι σύνηθες γεγονός στη χώρα μας μετά την οικονομική κατάρρευση των πολυτέκνων οικογενειών αλλά και των λοιπών νέων ανθρώπων που βλέπουν να απομακρύνεται αυτή τους η επιλογή εξ αιτίας της δυσμενούς οικονομικής καταστάσεως της χώρας μας  η οποία συν τοις άλλοις ,  μαστίζεται  από την οξύτητα του δημογραφικού προβλήματος.

          Δεν είναι δυνατό  άλλωστε να συμβαίνει και στο χώρο της Εκκλησίας ότι συνήθως συμβαίνει  σε Δήμους είτε σε Συλλόγους: Mετά τον θάνατο η την αλλαγή ηγεσίας  κάποιου   να διαγράφεται να  αποδυναμώνεται  η κι ακόμη να εξαφανίζουν το έργο του,  επειδή δεν ήταν εκείνοι οι  δημιουργοί  του.