ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΗ ΜΠΕΤΙΝΑΣ ΠΥΡΙΟΧΟΥ

ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΗ ΜΠΕΤΙΝΑΣ ΠΥΡΙΟΧΟΥ
ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ
1960-1961
(Στη συνεστίαση της 20-8-2011 στη Γαστούνη)

Αγαπητά μου παιδιά.
Στο πέρασμα του χρόνου που όλα αλλάζουν όλα μεταβάλλονται και τίποτα δεν μένει αμετάβλητο και άθικτο σ’ αυτήν την γη, υπάρχει και μια περιοχή κι ένας χώρος μέσα στα βάθη της ψυχής μας, όπου πάντα μένει ανέγγιχτος και δεν ξεθωριάζει όσα χρόνια κι αν περάσουν.
Απ’ εναντίας δε, πάντοτε με τη θύμησή μας γυρίζομε με νοσταλγία και πόνο( μερικές φορές θα έλεγα εις αυτόν) διότι δεν μπορούμε τώρα πια να ξαναγυρίσουμε εκείνες τις καταστάσεις και συγκινήσεις εκείνου του παλιού καιρού των μαθητικών σας χρόνων δηλαδή, όπου ήσυχα και αθόρυβα, χωρίς ανταρσίες και καταστροφές ήρεμα παρ’ όλες τις δυσκολίες ,αγωνίες και πίκρες της μαθητικής ζωής, γινόταν η προαγωγή σας από την Α΄ τάξη μέχρι την τελευταία χάρις εις την επιμέλεια σας ,προσπάθεια και φιλομάθεια σας.
Απόψε η μνήμη μας πηγαίνει πίσω, πριν από πολλά χρόνια, τότε όταν τον Ιούνιο εκείνου του 1960-1961 με το απολυτήριο στο χέρι, ανοίγατε τα αθώα φτερά σας και υπεύθυνα πλέον ξανοιγόσαστε στο πέλαγος της ζωής με πολλά όνειρα ελπίδες και σχέδια.
Νέες προσπάθειες και καινούργια καρδιοχτύπια, δυσκολίες και εμπόδια θα δοκιμάσατε ίσως, πιθανόν δε και απογοητεύσεις ή πικρία και προσκόμματα να σας σερβίρισαν μερικοί, όμως ,χάρις εις την υπομονή, επιμονή και ευγενικά σας προσπάθεια κατορθώσατε να σταδιοδρομήσετε επαξίως εις την ζωήν σας, ώστε σήμερα να σας καμαρώνουμε, σαν επιτυχημένους επιστήμονες, οικογενειάρχες και κοινωνικούς εργάτες εις τους διαφόρους τομείς της ζωής, όπου με χαρά και ικανοποίηση σας καμαρώνουμε και δι’ αυτό είσθε αξιέπαινοι.
Αυτό για μας είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή και ανταπόδοση των κόπων που καταβάλαμε για σας και δεν μιλούσαμε σε κούφια αυτιά.
Αλήθεια πόσο ευχάριστο και συγκινητικό είναι για μας να συναντούμε πρώην μαθητές μας στις διάφορες υπηρεσίας που πηγαίνομε και όπου κυκλοφορούμε.
Η πρόσκλησή σας εις αυτή τη συνεστίαση σας για μας είναι ένας ανεφοδιασμός για τη συνέχεια της ζωής μας, διότι μας δίδει την αίσθηση ότι δεν μας ξεχάσατε και αυτό για μας μετράει πολύ.
Η καλή σας ευδοκίμηση μέσα εις την ζωήν σας, μας δίνει το δικαίωμα να πιστεύομαι ότι δεν εργασθήκαμε άδικα και αυτό είναι η μεγαλύτερα ικανοποίηση στη ζωή μας.
Δυστυχώς δεν είναι δυνατόν σήμερα να είμεθα όλοι παρόντες. Διάφοροι λόγοι και δυσκολίες ,εμπόδισαν μερικούς να είναι μαζί μας.
Εις αυτούς πετά η σκέψη μας και τους αγκαλιάζει με αγάπη. Αλλά και η ψυχή αυτών που ταξίδεψαν διά τας αιωνίας μονάς, θα αγάλλεται από εκεί ψηλά δι’ αυτή μας την συνάντηση.
Ας είναι βέβαιοι ότι τους αισθανόμεθα από εκεί ψηλά γι’ αυτήν μας την συνάντηση.
Ας είναι βέβαιοι ότι τους αισθανόμεθα ανάμεσά μας και δεν τους λησμονούμε και παρακαλώ ,ας τηρήσουμε ενός λεπτού σιγή εις την μνήμη τους.
Τελειώνοντας ,θέλω να ζητήσω συγγνώμη ,εάν κατά το διάστημα της μαθητικής σας ζωής άθελά μου στενοχώρησα κάποιον ομοίως θέλω να ευχηθώ εις όλους σας, ο Κύριος μας να σας χαρίζει κάθε ατομική και οικογενειακή ευημερία και να ξέρετε ότι σας αγαπώ και θα σας αγαπώ όπως και τότε.
Και τώρα σηκώνω το ποτήρι μου εις υγεία και χαρά όλων σας
Σας ευχαριστώ.


Γαστούνη 20 Αυγούστου 2011