ΒΡΑΒΕΙΑ ΕΚΤΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΠΟΙΗΣΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ

ΒΡΑΒΕΙΑ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΠΟΙΗΣΗΣ  ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ  ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ ΕΠΕΤΕΙΟΣ 150 ΧΡΟΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΒΑΦΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΠΑΤΡΩΝ 17-3-2014 ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΜΑΘΗΤΩΝ ΛΥΚΕΙΟΥ  Α΄ ΒΡΑΒΕΙΟ ΑΚΡΟΒΑΤΗΣ-ΤΟ ΣΚΟΙΝΙ Παραδέξου το, δεν ήταν μόνο το σκοινί, έφταιγε βασικά το μυαλό σου. Πες μου, ακροβάτη, υπάρχουν δικαιολογίες; Πώς εσύ, που από γεννησιμιού σου σκαρφαλώνεις, Να πάθεις τέτοιο πράγμα; To σκοινί ήταν γερά δεμένο Χρόνια μετά της ασφαλείας ο υπεύθυνος ακόμη ορκίζεται. Και τον πιστεύω Το σκοινί του τσίρκου ήταν γερά δεμένο. Όμως ,το άλλο το σκοινί, που χρόνια τώρα ύπουλα δενόταν στο μυαλό σου, έφτιαξε βρόχο πια, σ’ έπιασε απ’ το λαιμό, σε πέταξε, σε γκρέμισε, σε σκότωσε. Και μόνο εγώ γνωρίζω ότι λαθεύει ο ιατροδικαστής, Κι ότι ο θάνατός σου δεν ήτανε ατύχημα. Γι’ αυτό λοιπόν συμβολικά στον τάφο σου αφήνω ένα κομματάκι σκοινί, απ’ το δικό μου το σκοινί, Απ’ τις δικές μου μαύρες σκέψεις, Φοβούμενος πως, αν κομμάτια του αφαιρέσω, Σε λίγο το δικό μου το λαιμό θα κλείσει βρόγχος. Κι εύχομαι τουλάχιστον ακροβάτη, Στον άλλο κόσμο να σε συναντήσω. Κωνσταντίνος Βιέννας Μαθητής Α΄ Τάξης 5ου Γενικού Λυκείου  Πατρών Β΄ ΒΡΑΒΕΙΟ ΣΤΥΛΟΒΑΤΕΣ ΤΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ Γυρίζοντας στους διαδρόμους Σκιές που θυμίζουν ανθρώπους Μέσα από ατέλειωτους δρόμους Το τέλος θα έρθει κάπου εκεί. Θολές οι ματιές, το άπειρο κοιτάζουν Να τρέξουν θέλουν να βγουν Να πετάξουν να φύγουν Από το σώμα να ελευθερωθούν. Σώμα με λαβωμένα φτερά Από φουρτούνες, φλόγες και μάχες βγαλμένο Και φερμένο εδώ να ξαποστάσει Πριν φύγει για μια νέα αρχή. Θύμησες θολωμένες πολλές Ανακατωμένες με το τώρα και το χτες. Στο γκρίζο κενό τρυπώνουν Προσπαθώντας να γεμίσουν ρωγμές. Έχει φύλακες Αγγέλους εκεί άγρυπνους μαχητές, φρουρούς Στυλοβάτες του ιδρύματος ΑΝΘΡΩΠΟΙ απλοί ,κανονικοί. Αναστασία Παλιακάση Μαθήτρια της Α΄ τάξης του 2ου Επαγγελματικού Λυκείου Αιγίου Γ΄ ΒΡΑΒΕΙΟ ΑΝΤΙΣΤΡΕΠΤΟΣ ΧΡΟΝΟΣ Σαν πειθήνιο όστρακο που κλαίει ,νιώθοντας το όνειδος στις γυάλινες φλέβες του,  προσπαθεί  ο άμοιρος να εξυγιάνει,  τα προβλήματα  των χειμάρρων, Επικρατεί ένα   συνονθύλευμα μέσ’ την ψυχή του λόγω των συνεχών καταρρεύσεων  των  μαύρων βράχων, Λόγω της έριδας που επικρατεί ανάμεσα στο  άσπρο και το μαύρο, το κόκκινο και το πράσινο, αντηχεί  στα αυτιά του σαν χάρτινο μάτι η χίμαιρα των μπλε ρολογιών. Αφού χρυσό βιβλίο αποδειχθεί, σαν άσπρη βελόνα θα αποχαιρετιστεί από τα μαύρα πρόβατα  που πλέκουν  κίτρινα κουστούμια. Παντελής-Αρσένιος Καμανάς Μαθητής της Β΄ τάξης του 12ου Γενικού Λυκείου Θεσσαλονίκης Α΄ ΕΠΑΙΝΟΣ ΗΧΟΙ ΓΝΩΡΙΜΟΙ  Έμοιαζε όμορφη η νύχτα με  συντροφιά της,  ένα χάλκινο φεγγάρι κρεμασμένο και λίγα διαμάντια σκορπισμένα  στον επιβλητικό ουρανό. Λίγες οι φορές που θα νιώσεις μοναξιά. Θα χαθείς στο άπειρο απλά κοιτώντας, Πάντα θα σ’ ακολουθεί σαν αχός θαλάσσης το αίσθημα, το άρωμα, το άκουσμά της. Ψιθυρίζει γλυκά στο νου σου. Η ψυχή σου θα αναζητά ήχους γνώριμους να γαληνεύει,  έχει ανάγκη από ατέρμονη αλήθεια. Διψά για αυτή σαν το φυτό , κάτω από τις καυτές, χρυσαφένιες ηλιαχτίδες,  του φωτός το καλοκαίρι. Κάνει ταξίδια αιώνια να φθάσει στην Ιθάκη. Θα είναι ευτυχισμένη μόνο,  όταν ανοίξει όλες τις πόρτες. Μέσα σε δρόμους δύσβατους θα βρεθεί  και σε θάλασσες  φουρτουνιασμένες θα πλεύσει. Η διαδρομή δύσκολη  και ο προορισμός ήδιστη λύτρωση. Ελπίδα που θα σου δώσει το κλειδί… Φλώρα Τσάκωνα Μαθήτρια της Β΄ Τάξης Του 3ου Γενικού Λυκείου Πατρών Β΄ ΕΠΑΙΝΟΣ ΕΚΕΙ Εκεί που οι αποστειρωμένες λέξεις, γίνονται μελωδία, και απαλείφονται οι αριθμοί που διαβρώνουν την πηγαία σκέψη. Εκεί που οι αιχμάλωτοι αλωνίζουν,  και η φυλάκιση σημαίνει ελευθερία. Εκεί όπου η ελπίδα φοράει πανοπλία και διώχνει της βάρβαρης ανατροπής τα βέλη. Εκεί που κανένας βίαιος στρατός δεν αναχαιτίζει το ρεύμα της παιδικότητας και ο αδιάβατος χωματένιος δρόμος μου γίνεται μονοπάτι. Εκεί που άνθρωποι πεθαίνουν για να ζήσουν, και το χλιαρό νερό γίνεται φωτιά. Εκεί που οι αβέβαιες υπόνοιες αγγίζουν την αλήθεια, και αγκαλιάζω όνειρα που αγνοούν το φόβο το συμβατικό. Εκεί σε βρήκα.  Ένα εκκολαπτόμενο αίσθημα,  μια μαινόμενη τρικυμία, μια απόκοσμη ευφορία με έφεραν σε αυτό το οικείο μέρος. Και επί τέλους επέτρεψα στο σπίτι. Εκεί σε βρίσκω. Στο δρόμο της ατέλειωτης νεότητας, σε μια αβίαστη αγκαλιά, κάτω από τη μάλλινη κουβέρτα,  μέσα στην παγωνιά. Εκεί θέλω να μείνω. Στην αόριστη μας ιστορία, στη χαρούμενη μας τραγωδία, στου οράματος της νύχτας την εμπειρία. Εκεί μένω. Και ο συμβιβασμός γίνεται επιλογή. Και το μυαλό θολώνει.  Όμως η γλυκιά φωνή του «μείνε»,  με στοιχειώνει. Αριάδνη-Ιωάννα  Καρανικόλα Μαθήτρια της Β΄ τάξης  Λυκείου  Θετικής Κατεύθυνσης της Σχολής Μοραΐτη Γ  ΕΠΑΙΝΟΣ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΣΕΝΑ Όλα ήταν τόσο σκοτεινά τότε.. Τότε ,λίγο πριν τραβήξεις την κουρτίνα και το φως του ερωτά σου πλημμυρίσει την ψυχή μου. Όμως ,τράβηξες αυτή την κουρτίνα χωρίς να το καταλάβεις… Κι’ όταν εγώ σε κοίταξα για πρώτη φορά εσύ είχες κλειστά τα μάτια σου κι έστριψες αλλού το βλέμμα… σαν να μην ήθελες να δεις  το χρώμα των ματιών μου. Αλλά αυτός είναι ο έρωτας δεν ρωτάει! Ένας ξαφνικός κεραυνός μέσα στον ξάστερο ουρανό είναι τίποτε άλλο… Και γυρεύει απλώς μια ανταπόκριση… Ένα βλέμμα, ένα χάδι, ένα φιλί. Κι όταν εγώ σου ζήτησα,  αυτή την ανταπόκριση,  εσύ έφυγες… Αχ, να’βλεπα για ακόμα μια φορά αυτά τα φλογερά σου μάτια… Σου χάρισα τον κόσμο ολάκερο κι εσύ μου είπες πως δεν θέλεις. Αλλά δεν πειράζει… κι όσα μου πήρες χάρισμα σου… Μακάρι να είχα κι άλλα να σου δώσω. Έτσι κι αλλιώς, για σένα ήταν, μόνο για σένα… Φωτεινή-Πελαγία Λεβέντη Μαθήτρια της Β΄ τάξης του 1ου Λυκείου Αμαλιάδος

ΓΙΟΡΤΑΣΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ

ΓΙΟΡΤΑΣΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ

Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ

Μεγάλη επιτυχία σημείωσε η εκδήλωση που οργάνωσε η  Εταιρεία Λογοτεχνών χτές το βράδυ (17-3-14) στην αίθουσα του αναγνωστηρίου της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Πατρών. στα πλαίσια του κύκλου των φιλολογικών βραδινών, παρουσία πολλών νέων ανθρώπων και λογοτεχνών για τον εορτασμό   της Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης .

Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης μίλησε για την καθιέρωση και  το νόημα της εορτής  ο  πρόεδρος της Εταιρείας Λογοτεχνών  Λεωνίδας Μαργαρίτης. Ακολούθως  ανακοίνωσε  τα αποτελέσματα του Στ΄ διαγωνισμού ποίησης που είχε προκηρύξει η  Εταιρεία μεταξύ μαθητών Γυμνασίων και Λυκείων με την ευκαιρία της επετείου για τα 150 χρόνια από τη γέννηση και 80 χρόνια από το θάνατο του μεγάλου νεοέλληνα ποιητή Κωνσταντίνου Καβάφη και κάλεσε τους διακριθέντες  να τους επιδώσει τα βραβεία και  τα τιμητικά διπλώματα  της διάκρισής τους.

Ο πρόεδρος της Εταιρείας Λογοτεχνών στην ομιλία του μεταξύ άλλων είπε και τα εξής: «Η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης εορτάζεται κάθε χρόνο την 21^η Μαρτίου. Η αρχική έμπνευση  για την καθιέρωση της 21^η Μαρτίου   ως  Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης  ανήκει στον  ποιητή Μιχαήλ Μήτρα, ο οποίος το φθινόπωρο του 1997 πρότεινε στην Εταιρεία Συγγραφέων να υιοθετηθεί ο εορτασμός  στην Ελλάδα, όπως  και σε άλλες χώρες στη συγκεκριμένη ημερομηνία  που συμπίπτει με τη μέρα της εαρινής ισημερίας που  συνδυάζει από τη μια το φως και από την άλλη  το σκοτάδι , όπως  και η ποίηση συνδυάζει το φωτεινό πρόσωπο της αισιοδοξίας με το σκοτεινό πρόσωπο του πένθους. Η πρώτη γιορτή  έγινε το έτος 1998 στην πλατεία Κοτζιά  της Αθήνας και  στέφθηκε από  μεγάλη επιτυχία. Την επόμενη χρονιά  ο συγγραφέας Βασίλης Βασιλικός που ήταν πρέσβης της χώρας μας στην  UNESCO  εισηγήθηκε  στο Εκτελεστικό Συμβούλιο του Οργανισμού να ανακηρυχθεί η 21^η Μαρτίου κάθε χρόνου ως Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης. Η πρόταση υποστηρίχθηκε από   πολλούς πρέσβεις  χωρών της Μεσογείου και η Ελληνική πρόταση υπερψηφίσθηκε.  

Τον Οκτώβριο του 1999, στη Γενική Διάσκεψη της UNESCO στο Παρίσι, η 21η Μαρτίου ανακηρύχθηκε Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης. Στο σκεπτικό της η  απόφαση ανέφερε: «Η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης θα ενισχύσει την εικόνα της ποίησης στα ΜΜΕ, έτσι  ώστε η ποίηση να μην θεωρείται πλέον άχρηστη τέχνη αλλά μια τέχνη που βοηθά την κοινωνία να βρει και να ισχυροποιήσει την ταυτότητά της. Οι πολύ δημοφιλείς ποιητικές αναγνώσεις μπορεί να συμβάλουν σε μια επιστροφή στην προφορικότητα και στην κοινωνικοποίηση του ζωντανού θεάματος .Οι εορτασμοί μπορεί να αποτελέσουν αφορμή για την ενίσχυση των δεσμών της ποίησης με τις άλλες τέχνες και τη φιλοσοφία, ώστε να επαναπροσδιοριστεί η φράση του Ντελακρουά  ‘’Δεν υπάρχει τέχνη χωρίς ποίηση’’».

Η ποίηση, μία από τις δύο βασικές κατηγορίες του λόγου, του έμμετρου λόγου, έναντι του πεζού λόγου και του διαλόγου και κατ’  επέκταση της  Λογοτεχνίας , ήταν ανέκαθεν δύσκολο να οριστεί και γι' αυτό έχουν δοθεί διάφοροι ορισμοί ανά τους αιώνες. Σύμφωνα με τον σημαντικό Αργεντινό συγγραφέα Χόρσε  Λουίς Μπόρχες, "Ποίηση είναι η έκφραση του ωραίου, διαμέσου λέξεων περίτεχνα υφασμένων μεταξύ τους".

  Για τη μελέτη της πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής ιστορίας ενός λαού ή ενός τόπου είναι δυνατόν ν’ αναζητηθούν διάφορα σχετικά συγγράμματα που όμως θα οδηγήσουν μακριά από το σκοπό τους αν δεν αναζητηθεί και η τέχνη μ’  όλα τα παρακλάδια της που ανέπτυξε ο συγκεκριμένος λαός συγκεκριμένου τόπου. Ανάμεσα στις διάφορες τέχνες την πρώτη θέση κατέχει πάντα η Τέχνη του Λόγου, που αποτελεί την Τέχνη των Τεχνών, αφού κύριο όργανό της είναι η γλώσσα, το κατεξοχήν εκφραστικό μέσο του ανθρώπου. Πιο παλιά μορφή της Τέχνης του Λόγου είναι η Ποίηση που είναι και η πλέον συναισθηματική, πιο μουσική, συνεπώς και πιο ψυχική από τον πεζό λόγο και τον σκηνικό διάλογο.

Μετά τα παραπάνω η μελέτη της Ποίησης αποτελεί την ασφαλέστερη οδό της ψυχικής αποκάλυψης και του βίου ανθρώπων, αλλά και τόπων που έζησαν αυτοί. Οι  αρχαίοι έλληνες  ανέπτυξαν ιδιαίτερα την ποίηση και συγκεκριμένα το  έπος , τη  λυρική ποίηση  και το δράμα ως ποιητικά είδη, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως δεν άνθισαν και άλλα είδη, όπως η  βουκολική ποίηση. Αξιοσημείωτο είναι ότι πέντε από τις εννέα Μούσες  ήταν προστάτιδες των διαφόρων ειδών της ποίησης.

Το υπουργείο Πολιτισμού  ανακήρυξε το έτος 2013 ως «Έτος Καβάφη» με αφορμή τα 150 χρόνια από τη γέννησή του και 80 από το θάνατο του. Η ποίηση του Καβάφη ήταν καθοριστική στην αναβίωση και την αναγνώριση της ελληνικής ποίησης τόσο σε ελληνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Από τον Όμηρο  τον Ησίοδο και τους Λυρικούς ποιητές μέχρι σήμερα η ελληνική γλώσσα αποτέλεσε και εξακολουθεί να αποτελεί μέσο έκφρασης ενός ποιητικού λόγου που αναμφίβολα στις κορυφαίες στιγμές του συνιστά στοιχείο της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Τα δύο Νόμπελ Λογοτεχνίας του Γ. Σεφέρη και του Οδ. Ελύτη  και ένα βραβείο Λένιν του  Ρίτσου επιβεβαιώνουν την μοναδική σχέση που συνδέει την Ελλάδα από την κλασική ελληνική αρχαιότητα μέχρι σήμερα.

Η Εταιρεία Λογοτεχνών για 6η συνεχή χρονιά γιορτάζει την παγκόσμια ημέρα ποίησης με εκδηλώσεις που προβάλλουν την ποίηση και ενισχύουν τους νέους που καταπιάνονται στο να γράφουν τους στοχασμούς τους. Για το σκοπό αυτό έχει έκτοτε καθιερώσει ένα διαγωνισμό ποίησης μεταξύ των μαθητών των Γυμνασίων και των Λυκείων  της περιφέρειας Νοτιοδυτικής Ελλάδας  που τελικά επεκτάθηκε λόγω του μεγάλου αριθμού  συμμετοχών από μαθητές   όλων των   διαμερισμάτων της ώρας  σε Πανελλήνιο και αυτό μας χαροποιεί ιδιαίτερα. Η επιτροπή κρίσης των έργων των μαθητών που αποτελέστηκε από τη Γενική Γραμματέα της Εταιρείας  Πεζογράφο Μαρία Καρέλα ,το Λογοτέχνη και Κριτικό Βιβλίου Σταύρο Ιντζεγιάννη κι εμένα, δυσκολεύθηκε να καταλήξει στην επιλογή των τριών πρώτων βραβείων για κάθε κατηγορία  μαθητών(Γυμνασίων –Λυκείων) λόγω της πολύ καλής ποιότητας που διέκριναν τα γραπτά και των ιδιαίτερα σημαντικών για την κοινωνία μας  θεμάτων από τα οποία συγκινήθηκαν .Γι’ αυτό η επιτροπή κατέληξε να απονείμει πέραν των τριών  βραβείων σε κάθε κατηγορία μαθητών  και  τρεις επιπλέον  επαίνους  σε  κάθε κατηγορία μαθητών.

Ακολούθως  ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα του διαγωνισμού και κλήθηκαν οι διακριθέντες να παραλάβουν  τα τιμητικά  βραβεία και διπλώματα,  ένα πακέτο  βιβλία προσφορά της Εταιρείας και Μελών της, καθώς και ένα τριαντάφυλλο. Tα βραβεία έλαβαν οι εξής:

To Α΄ Βραβείο ο  μαθητής της Α΄ Τάξεως του 5ου ΓE.Λ. Πατρών Κωνσταντίνος Βιέννας  για το ποίημα του «Ακροβάτης-Το σκοινί», τo B΄  η μαθήτρια της Α΄ Τάξεως του 2^ου ΕΠΑ.Λ. Αιγίου Αναστασία Παλιακάση  για το ποίημα της «Στυλοβάτες του Ιδρύματος» και το Γ΄    ο μαθητής της Β΄ τάξεως του 12ου Γενικού Λυκείου Θεσσαλονίκης Παντελής-Αρσένιος Καμανάς  για το ποίημα του «Ο αντιστρεπτός χρόνος» Επαίνους από την κατηγορία των μαθητών Λυκείων έλαβαν οι κάτωθι:

Α΄ Έπαινο έλαβε  η μαθήτρια της Β΄ Τάξεως του 3ου Γενικού Λυκείου Πατρών Φλώρα Τσάκωνα  για το ποίημα της «Ήχοι γνώριμοι»  , B΄     η μαθήτρια της Β΄ τάξεως του Λυκείου Θετικής Κατεύθυνσης της Σχολής Μοραΐτη Αριάδνη-Ιωάννα Καρανικόλα , για το ποίημα της «Εκεί» ενώ  τον Γ΄  έλαβε η Μαθήτρια της Β΄ τάξης του 1ου Λυκείου Αμαλιάδας Φωτεινή-Πελαγία Λεβέντη για το ποίημα της «Μόνο για σένα»
Τα βραβεία της κατηγορίας μαθητών Γυμνασίου έλαβαν οι κάτωθι:Α΄ βραβείο έλαβε   η μαθήτρια της Γ΄ τάξεως του 1ου Γυμνασίου Ναυπάκτου Μαντώ Τσάτσου  για το ποίημα της «Υπατία»,  το Β΄  ο  μαθητής της Β΄ τάξης του Πρότυπου Πειραματικού Γυμνασίου του Πανεπιστημίου Πατρών Παναγιώτης Τσουκαλής  για το ποίημα του «Ευθύνη» και το  Γ΄  η μαθήτρια της Γ΄ Τάξεως του Εσπερινού Γυμνασίου Αμαλιάδος Χριστίνα Μητρογιαννοπούλου  για το ποίημα της «Πολεμική Παιδεία».

Επαίνους της κατηγορίας των μαθητών   Γυμνασίου  έλαβαν  οι κάτωθι: Α΄ Έπαινο  η Μαθήτρια της Β΄ τάξεως του Εσπερινού Γυμνασίου Αμαλιάδος Αμαλία Ναστούλη για το ποίημα της «Υπάρχει Δάσκαλος ».  Β΄  ο μαθητής της Γ΄ τάξεως του Μουσικού Γυμνασίου Πατρών Γιώργος Σώλος  για το ποίημα του «Μικρός ονειροπόλος» και   Γ΄   η μαθήτρια της Γ΄ τάξης του 14ου Γυμνασίου Πατρών Αλεξία Σιλαίου  για το ποίημα τους «Το παιχνίδι της ζωής».

Μετά την επίδοση των βραβείων οι μαθητές που έλαβαν πρώτο βραβείο απήγγειλαν  τα ποιήματά τους και καταχειροκροτήθηκαν.  

Τα  έργα των μαθητών που  διακρίθηκαν θα  αναρτηθούν- δημοσιευθούν στην Ηλεκτρονική σελίδα της Εταιρείας Λογοτεχνών και στο προσεχές τεύχος του περιοδικού «ΑΧΑΙΚΑ». Εξ άλλου ο πρόεδρος της εταιρείας δήλωσε  ότι  θα γίνει προσπάθεια  τα έργα των μαθητών που συμμετείχαν στο διαγωνισμό να εκδοθούν και να κυκλοφορήσουν σε  Ανθολογία.       

Η Εταιρεία Λογοτεχνών, όπως είπε ο πρόεδρός της ανέθεσε στη  γνωστή καθηγήτρια-θεατρολόγο Χριστίνα Κόκκοτα  να αναφερθεί στα πλαίσια του εορτασμού  στο συνολικό ποιητικό έργο του σημαντικού συμπολίτη νεοέλληνα  ποιητή, Κωνσταντίνου Δ. Ηλιόπουλου Ψυχιάτρου  ο οποίος σε μεγάλο βαθμό είναι επηρεασμένος από την ποίηση του μεγάλου νεοέλληνα ποιητή Κωνσταντίνου Καβάφη  χωρίς φυσικά να τον αντιγράφει.

 Ο ποιητής έχει δικό του ύφος ποιητικής έκφρασης και  απόδοσης των μηνυμάτων του και των συναισθηματικών του εκφράσεων.

Από  παλιότερη συνέντευξή του  ο πρόεδρος μετέφερε λίγα λόγια για τη ζωή του. «Γεννήθηκα στην Πάτρα και μεγάλωσα σε αυτή την πόλη μέχρι τα 26 μου χρόνια. Ο πατέρας μου ήταν Γυμνασιάρχης στο πρώτο Γυμνάσιο Θηλέων, αλλά εγώ έδωσα εξετάσεις και πέρασα στην Ιατρική το 1943.Μεσολάβησε ο Εμφύλιος πόλεμος ενώ το 1945 έφυγα για ειδικότητα στην Αμερική και παρέμεινα εκεί. Σαν ιδιώτης  ψυχίατρος πήρα την ειδικότητά μου το 1960 και εξασκώ ιδιωτικά το επάγγελμα από το 1961 μέχρι σήμερα. Όλα αυτά τα χρόνια ήμουν στο εξωτερικό και μπορώ να πω πως τα αγγλικά μου είναι καλύτερα από τα ελληνικά. Ο καημός μου ήταν μεγάλος να γυρίσω στην πατρίδα μου και τα κατάφερα ,διότι δεν σας κρύβω πως ένας στους εκατό γυρίζει στην γενέτειρά του. Παρόλο που η Αμερική είναι μια όμορφη χώρα, εγώ δεν μπορούσα να προσαρμοστώ στο φυσικό της περιβάλλον, ήθελα να γυρίσω στην Ελλάδα, αλλά μπορώ να πω  πως εκεί προσαρμόσθηκα κοινωνικά. Στην Πάτρα ουσιαστικά μένω από τον Οκτώβριο του 1991.αλλά από το 1955 είμαι γραμμένος σαν μέλος στον Ιατρικό Σύλλογο Πάτρας και κάθε χρόνο πλήρωνα την συνδρομή μου οπότε γυρίζοντας από το εξωτερικό άνοιξα το Ιατρείο και εργάζομαι κάποιες ώρες της εβδομάδος».

Βέβαια ο Ηλιόπουλος δεν περιορίσθηκε στα  καθαρώς  επιστημονικά και επαγγελματικά του καθήκοντα, ασχολήθηκε με θέρμη  με την άλλη του αγάπη την ποίηση. Καρπός αυτής της ερωτικής του μ’ αυτή  σχέση ήταν επτά ποιητικές συλλογές οι οποίες καλύπτουν μια εικοσιπενταετία συνεπούς λογοτεχνικής παρουσίας κοντά  στους άλλους Ηλείους πνευματικούς δημιουργούς, φίλους του που βιάστηκαν να φύγουν πριν απ’ αυτόν για το μεγάλο αιώνιο ταξίδι στο επέκεινα  Νίκο Καχτίτση και Γιώργη Παυλόπουλο.

Ιδιαίτερο γεγονός  θεωρείται η ολοκλήρωση της τριλογίας που την διέπει το ίδιο ύφος γραφής και αισθητικής που ξεκίνησε το 2005 με τη συλλογή «Ούτε εκείνη»,συνεχίσθηκε το 2006 με τη συλλογή «Πινάκια» και ολοκληρώθηκε το 2011 με τη συλλογή «Τα ολισθηρά Σημεία» κλείνοντας  ένα κύκλο υπαρξιακών και συναισθηματικών αναζητήσεων, φιλοσοφικής ενατένισης και στοχασμού. Επιστέγασμα όλων αυτών αποτελεί η συλλογή «Επωδές» στην οποία περιέχονται 18 νέα ποιήματα, την οποία συμπληρώνει ένα απάνθισμα 12 ποιημάτων από προγενέστερες συλλογές ανακεφαλαιώνοντας και παρουσιάζοντας με ενάργεια το συνολικό ποιητικό έργο του Κωνσταντίνου Δ. Ηλιοπούλου.

Στο  συνολικό ποιητικό έργο του Ηλιοπούλου αναφέρθηκε διεξοδικά στην ομιλία της και  έκανε τις δικές της παρατηρήσεις και αξιολογήσεις η Χριστίνα Κόκκοτα . Στο τέλος η εκπαιδευτικός και  εμψυχώτρια κ. Αλέκα Ράπτη απήγγειλε μερικά αποσπάσματα του έργου του τιμωμένου ποιητή.  Μετά την επίδοση των βραβείων απαγγέλθηκαν τα ποιήματα που έλαβαν πρώτο βραβείο από τους ίδιους του μαθητές-ποιητές.  

ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΗΜΕΡΑΣ ΠΟΙΗΣΗΣ

ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΗΜΕΡΑΣ ΠΟΙΗΣΗΣ
ΣΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ
ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ
Η Εταιρεία Λογοτεχνών στα πλαίσια του κύκλου των φιλολογικών βραδινών, θα γιορτάσει κι εφέτος την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης στην αίθουσα του αναγνωστηρίου της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Πατρών την προσεχή Δευτέρα 17 Μαρτίου και ώρα 7.μ.μ..
Η εκδήλωση περιλαμβάνει σύντομη ομιλία για το νόημα τής γιορτής από τον πρόεδρο της Εταιρείας Λεωνίδα Μαργαρίτη και ανακοίνωση των αποτελεσμάτων του Στ΄ Διαγωνισμού Ποίησης που είχε προκηρύξει και φέτος η Εταιρεία μεταξύ μαθητών Γυμνασίων και Λυκείων.
Η κυρία ομιλία της βραδιάς της εκδήλωσης θα γίνει από τη Φιλόλογο-Θεατρολόγο, Κρητικό θεάτρου και Λογοτεχνίας, Χριστίνα Κόκκοτα η οποία θα παρουσιάσει το συνολικό ποιητικό έργο του Αμαλιαδίτη ποιητή Κωνσταντίνου Δ. Ηλιόπουλου-Elliot (TΑ ΟΛΙΣΘΗΡΑ ΣΗΜΕΙΑ, ΕΠΩΔΕΣ, ΟΥΤΗ ΕΚΕΙΝΗ,ΤΑ ΠΙΝΑΚΙΑ). Θα ακολουθήσουν απαγγελίες ποιημάτων γνωστών νεοελλήνων ποιητών μας από καλλιτέχνες ηθοποιούς και από τους μαθητές που βραβεύθηκαν οι οποίοι θα απαγγείλουν τα ποιήματα τα οποία διακρίθηκαν στο διαγωνισμό.
Τέλος θα γίνει η απονομή των βραβείων και των επαίνων στους μαθητές που συμμετείχαν στο διαγωνισμό και διακρίθηκαν.
Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη.

Αρχαίες Ελληνίδες φιλόσοφοι- επιστήμονες

       Αρχαίες Ελληνίδες

φιλόσοφοι- επιστήμονες

Οι περισσότεροι έχουμε διαστρεβλωμένη εικόνα για τη θέση της γυναίκας στην αρχαία Ελλάδα. Νομίζουμε, γιατί έτσι μας είπαν, ότι οι Ελληνίδες ζούσαν κλεισμένες μέσα στο σπίτι, δίχως καμία συμμετοχή στα κοινά, στην Παιδεία και στις Επιστήμες. Αυτό το μεγάλο ψέμα εύκολα ανατρέπεται.
Οι γυναίκες στην αρχαία Ελλάδα είχαν όσα δικαιώματα και οι σημερινές, εκτός από πολιτικά (δικαίωμα ψήφου). Πολλές από αυτές διακρίθηκαν στις επιστήμες ως ισάξιοι φιλόσοφοι των ανδρών συναδέλφων τους. Ακολουθεί ένας ενδεικτικός κατάλογος με Ελληνίδες φιλοσόφους και επιστήμονες της αρχαιότητας.
ΑΒΡΟΤΕΛΕΙΑ: Πυθαγόρεια φιλόσοφος από τον Τάραντα
ΑΓΛΑΟΝΙΚΗ: αναφερόμενη από τον Πλούταρχο ως Αγανίκη (5ος αι. π.Χ.), ήταν μια αρχαία Ελληνίδα αστρονόμος (η πρώτη χρονολογικά γυναίκα αστρονόμος της αρχαίας Ελλάδας) από τη Θεσσαλία. Αναφέρεται πιο συγκεκριμένα ως Αγλαονίκη η Ηγήτορος επειδή ήταν κόρη του ηγέτη («Ηγήτορα» ή «ταγού») των Θεσσαλών. Δεν είναι γνωστό τίποτα από τη ζωή της Αγλαονίκης.
Ωστόσο αναφέρεται ότι ήταν διάσημη για την ικανότητά της να προβλέπει τις εκλείψεις Ηλίου με ακρίβεια ώρας, κάτι παρόμοιο δηλαδή με τον περίπου σύγχρονό της Θαλή, πράγμα που προδίνει μια παραπέρα γνώση στη Μαθηματική Αστρονομία σε σχέση με τους Βαβυλώνιους αστρονόμους.

Η ίδια, κατά την παράδοση, ισχυριζόταν ότι κατέβαζε από τον ουρανό τη Σελήνη, μία φράση που σχετίζεται με την πρόβλεψη των εκλείψεων Σελήνης, επίσης με ακρίβεια ώρας. Σχετικό σχόλιο υπάρχει στον Απολλόδωρο (Ρόδιον Δ΄ 59). Υπάρχει και η άποψη ότι ήταν μάντιδα και αστρολόγος.
Ο κρατήρας Αγλαονίκη στο νότιο ημισφαίριο της Αφροδίτης, που έχει διάμετρο 64 km, ονομάσθηκε έτσι προς τιμή της αρχαίας αυτής αστρονόμου.
ΑΓΝΟΔΙΚΗ: Η πρώτη γυναικολόγος τον 4ο αιώνα π. Χ ντύθηκε άντρας και κατάφερε να παρακολουθήσει μαθήματα γυναικολογίας. Η αποκάλυψη της πραγματικής της ταυτότητας έγινε τυχαία. Κατηγορήθηκε ότι είχε σχέσεις με τις ασθενείς της και δικάστηκε ως «άνδρας γιατρός που διατηρούσε ερωτικές σχέσεις με τις ασθενείς του». Στη διάρκεια της δίκης και για να υπερασπιστεί τον εαυτό της, αναγκάστηκε να αποκαλύψει την πραγματική της ταυτότητα. Το αποτέλεσμα ήταν να αθωωθεί. Η αθώωση μάλιστα δημιούργησε «δεδικασμένο» και παράλληλα αλλαγή του νόμου που επέτρεπε πλέον και στις γυναίκες να ασκούν την Ιατρική.
ΑΙΘΡΑ: Μέσα από την άχλη της ιστορίας ξεπροβάλει η μυθική μορφή της Αίθρας, κόρης του βασιλιά της Τροιζήνος Πιτθέα και μάνας του Θησέως, με μία άλλη ιδιότητα άγνωστη στους πολλούς. Την ιδιότητα της δασκάλας της αριθμητικής (λογιστικής) δίδασκε τους νέους με τη χρήση άβακα και συμβόλων (κρητικοκομυκηναϊκό σύστημα) ήδη από τον 10 αι. π.Χ
ΑΞΙΟΘΕΑ: (4ος π.Χ. αιώνας). Μαθήτρια της ακαδημίας του Πλάτωνος. Ήλθε στην Αθήνα από την Πελοποννησιακή πόλη Φλιούντα. Δίδαξε μαθηματικά και φυσική στην Κόρινθο και την Αθήνα.
ΑΡΕΤΗ η Κυρηνεία: Κόρη του Αριστίππου, ιδρυτού της Κυρηναϊκής φιλοσοφικής σχολής, η Αρετή (συναντάται και ως Αρήτη) σπούδασε στην ακαδημία του Πλάτωνος. Δίδαξε μαθηματικά, φυσική και ηθική φιλοσοφία στην Αττική και έγγραψε σαράντα τουλάχιστον βιβλία, τουλάχιστον δύο από τα οποία ήταν πραγματείες για τα μαθηματικά. Μετά τον θάνατο του πατέρα της, τον διαδέχθηκε, κατόπιν εκλογής στην διεύθυνση της Σχολής. Χαρακτηριστικό είναι ότι ανάμεσα στους μαθητές της συγκαταλέγονταν και 100 περίπου φιλόσοφοι.
Ο John Morans στο βιβλίο του “Women in Science” αναφέρει ότι το επίγραμμα του τάφου της έγγραφε : Το μεγαλείο της Ελλάδος, με την ομορφιά της Ελένης, την πέννα του Αριστίππου, την ψυχή του Σωκράτους και την γλώσσα του Ομήρου.
ΑΡΙΓΝΩΤΗ: Φιλόσοφος, συγγραφέας, μαθηματικός από την Σάμο. Ο Πορφύριος την αναφέρει ως θυγατέρα του Πυθαγόρα.  Η Αριγνώτη έγραψε πολλά φιλοσοφικά έργα και μαθηματικό βιβλίο με τίτλο «ΠΕΡΙ ΑΡΙΘΜΩΝ» που χάθηκε.
ΒΙΤΑΛΗ: κόρη της Δαμούς και εγγονή του Πυθαγόρα. Γνώστρια των πυθαγόρειων μαθηματικών. Η Δαμώ προτού πεθάνει της εμπιστεύτηκε τα «υπομνήματα», δηλαδή τα φιλοσοφικά κείμενα του πατέρα της.
ΔΑΜΩ: Θυγατέρα του Πυθαγόρα και της Θεανούς δίδαξε τα πυθαγόρεια δόγματα στην Σχολή του Κρότωνος. Μετά την διάλυση της Σχολής, η Δαμώ, στην οποία ο Πυθαγόρας είχε εμπιστευτεί τα γραπτά του έργα, με την ρητή εντολή να μην τα ανακοινώσει σε αμύητους, κατέφυγε στην Αθήνα. Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα τήρησε την παραγγελία του πατέρα της. Αργότερα όμως δημοσίευσε μόνο την γεωμετρική διδασκαλία του Πυθαγόρα, με την βοήθεια του Φιλολάου και του Θυμαρίδα.
Η έκδοση αυτή, που είχε (σύμφωνα με τον Ιάμβλιχο) τον τίτλο «Η ΠΡΟΣ ΠΥΘΑΓΟΡΑ ΙΣΤΟΡΙΑ». Ήταν μία γεωμετρία ανωτέρου επιπέδου. Κατά τον Γέμινο, η κατασκευή του κανονικού τετραέδρου και η κατασκευή του κύβου οφείλονται στην Δαμώ. Η Δαμώ απέκτησε μία κόρη την Βιτάλη.
ΔΕΙΝΩ: Γυναίκα του Βροντίνου. Μαθήτρια και πεθερά του Πυθαγόρα, γνώστρια της αριθμοσοφίας. Μελέτησε τους ελλιπείς αριθμούς. Ένας αριθμός λέγεται ελλιπής, όταν οι γνήσιοι διαιρέτες του (δηλαδή οι διαιρέτες εκτός του εαυτού του), αν προστεθούν δίνουν άθροισμα μικρότερο του ιδίου του αριθμού. Έτσι ο αριθμός 8 είναι ελλιπής γιατί 1+2+4=7
ΠΟΛΥΓΝΩΤΗ (7ος – 6ος π.Χ. αιώνας) Ο ιστορικός Λόβων ο Αργείος αναφέρει την Πολυγνώτη ως σύντροφο και μαθήτρια του Θαλού. Γνώστρια πολλών γεωμετρικών θεωρημάτων, λέγεται (μαρτυρία Βιτρουβίου), πως και αυτή συντέλεσε στην απλούστευση των αριθμητικών συμβόλων με την εισαγωγή της αρχής της ακροφωνίας, δηλαδή με την εισαγωγή αλφαβητικών γραμμάτων που αντιστοιχούσαν το καθένα σε το καθένα στο αρχικό γράμμα του ονόματος του αριθμού. Έτσι το Δ αρχικό του ΔΕΚΑ, παριστάνει τον αριθμό 10. Το Χ, αρχικό του ΧΙΛΙΑ παριστάνει τον αριθμό 1000 κοκ Κατά τον Βιτρούβιο η Πολυγνώτη διετύπωσε και απέδειξε πρώτη την πρόταση «ΕΝ ΚΥΚΛΩ Η ΕΝ ΤΩ ΗΜΙΚΥΚΛΙΩ ΓΩΝΙΑ ΟΡΘΗ ΕΣΤΙΝ»
ΛΑΣΘΕΝΕΙΑ (4ος π.Χ. αιώνας). Η Λασθενία από την Αρκαδία είχε μελετήσει τα έργα του Πλάτωνος και ήλθε στην Ακαδημία (του Πλάτωνος) για να σπουδάσει μαθηματικά και φιλοσοφία. Μετά τον θάνατο του Πλάτωνος συνέχισε τις σπουδές της κοντά στον ανεψιό του Σπεύσιππο. Αργότερα έγινε και αυτή φιλόσοφος και σύντροφος του Σπευσίππου. Σύμφωνα με τον Αριστοφάνη τον Περιπατητικό στην Λασθένεια οφείλεται και ο επόμενος ορισμός της σφαίρας:
«ΣΦΑΙΡΑ ΕΣΤΙΝ ΣΧΗΜΑ ΣΤΕΡΕΟΝ ΥΠΟ ΜΙΑΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΝ, ΠΡΟΣ ΗΝ, ΑΦ’ ΕΝΟΣ ΣΗΜΕΙΟΥΤΩΝ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΣΧΗΜΑΤΟΣ ΚΕΙΜΕΝΩΝ, ΠΑΣΑΙ ΑΙ ΠΡΟΣΠΙΠΤΟΥΣΑΙ ΕΥΘΕΙΑΙ ΙΣΑΙ ΑΛΛΗΛΑΙΣ ΕΙΣΙΝ».

Σημείωση:  Επιλέξαμε κάποιες ενδεικτικές σύντομες βιογραφίες για να μη  κουράσουμε.

Λ.Γ.Μ.

ΔΙΕΘΝΗΣ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ

ΔΙΕΘΝΗΣ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ

                                   Λεωνίδα Γ. Μαργαρίτη Επιτ. Δικηγόρου

                               Προέδρου Εταιρείας Λογοτεχνών

                 Οι  εραστές της ποίησης μαζί με τους δημιουργούς της με διακήρυξη της ΟΥΝΕΣΚΟ γιορτάζουν   σ’ όλο τον κόσμο, την 21^η Μαρτίου κάθε χρόνου   την Διεθνή Ημέρα Ποίησης.

                  Η γιορτή αυτή    μας προσφέρει μια ακόμη  ευκαιρία να μελετήσουμε  κάποια  ποιήματα  και  να ακούσουμε ανάλογες  ομιλίες  για την ποίηση και τους  ποιητές.

                    Θα κεντρίσει   ίσως   το ενδιαφέρον και   ατόμων  που δεν ασχολούνται ιδιαίτερα. Εκείνη τη μέρα   ίσως  αναζητήσουν  κάποια   ποιητική συλλογή, να επαναλάβουν  κάποιους στίχους που  στο παρελθόν τους συγκίνησαν  και τους θυμίζουν   κάποιες  συναισθηματικές στιγμές της ζωής τους.

            Η ποίηση είναι σύμφυτη με την ανθρώπινη φύση και  ψυχολογία. Ο Έλληνας γνήσιος απόγονος του Ομήρου έχει κληρονομήσει το φίλτρο της ποίησης και  του έχει γίνει  εσωτερική ανάγκη  για δημιουργία, για τραγούδι,  μοιρολόγι, ύμνο, θρήνο,  θούριο, παιάνα.

 Η ποίηση  ταξιδεύει,  εμπνέει,  παρηγορεί και  χαρίζει ελπίδα και αισιοδοξία. Ο άνθρωπος σε κάθε ευκαιρία με την ποίηση τραγουδάει, χορεύει, πολεμάει ονειρεύεται και  θρηνεί.

         Με στίχους αποτυπώνει  τους καημούς  ,τις ελπίδες , τα βάσανά  ,τις προσδοκίες  του για απελευθέρωση, και την αισιοδοξία του για υψηλότερους στόχους.

           Η ποίηση σαν όστρακο  αντηχεί τη μουσική του κόσμου, την αρμονία του σύμπαντος. Αναμεταδίδει τη  φωνή του λαού, τη γλώσσα των εκλεκτών, το λόγο του ερημίτη.

           Πνευματική άσκηση και  προσευχή στο κενό είναι η ποίηση. Διάλογος με την απουσία. Προσκλητήριο σε ταξίδι. Είναι η ζωντανή φωνή του ανθρώπου, μέσα στην ερημιά της μεταφυσικής αγωνίας. Η παρηγοριά των μοναχικών στο κυνήγι της στιγμιαίας  ευτυχίας. Ο εσωτερικός κραδασμός του είναι, στις επιδράσεις των συναισθηματικών φορτίσεων. Το ψυχικό βίωμα, το ηθικό  αντίκρισμα της αμεσότητας και της πληρότητας.

          Ο Άρης Δικταίος σ’ ένα δοκίμιo για την ποίηση γράφει: «Η ποίηση στις πιο υψηλές στιγμές της δεν είναι παρά η έκφραση της ανθρώπινης απελπισίας για την εφημερότητα τούτη. Μιας απελπισίας, που δεν έρχεται παρά σαν το αποτέλεσμα μιας παρά φύσιν δίψας για το απόλυτο.»

            Αλλά ας αφουγκραστούμε και φωνές από τους ποιητές του κόσμου: Ο Οκτάβιος Πας  αναφερόμενος στην ποίηση γράφει  :

           «Η ποίηση δεν προτίθεται να παρηγορήσει τον άνθρωπο για το θάνατο, αλλά να τον κάνει να διακρίνει ότι ζωή και θάνατος είναι αξεχώριστα…ότι είναι ένα σύνολο. Ο αρχαίος ποιητής ισχυριζόταν ότι εκφράζει την πραγματικότητα ή ότι δημιουργεί μιαν άλλη ιδεώδη. Ο σύγχρονος ποιητής αναζητεί στην ποίηση το μυστικό του κόσμου και κείνο της μεταμόρφωσής του. Η ποίηση είναι η τάση του ποιητή να δαμάσει την πραγματικότητα και να συγκρατήσει το εφήμερο με λέξεις θαυμαστά διευθετημένες».

           Ο Ντίλας Τόμας μας λέγει :  «΄Ένα ποίημα μπορείς να το διαλύσεις για να δεις τι είναι εκείνο που το κάνει να πάλει, τεχνικά κι όταν τα κομμάτια που βρεθούν απλωμένα εμπρός σου, τα φωνήεντα, τα σύμφωνα, οι ρύμες και τα μέτρα. Ναι αυτό είναι! Για αυτό τούτο το ποίημα με συγκινεί! Είναι η τεχνική! όμως ξαναβρίσκεσαι πάλι εκεί που ξεκίνησες. Επιστρέφεις με τη μαγεία της συγκίνησης που του  δώσανε οι λέξεις. Και η μεγαλύτερη ακόμη τεχνική αφήνει τρύπες και κενά στην επεξεργασία ενός ποιήματος, έτσι ώστε κάτι που δεν υπάρχει στο ποίημα να μπορεί να ξεγλιστρήσει, να εισδύσει ν’ αστράψει και να βροντήξει μέσα σου. Η χαρά και ο προορισμός της ποίησης είναι και ήταν πάντα, η δοξασία του ανθρώπου που είναι δοξασία του Θεού».

           Tέλος  ο Σεϊμου Χίνι  σε δοκίμιό του, γράφει:«Η ποίηση ας μου επιτραπεί να πω είτε εκπληρώνει το θέλημα κάποιου αρχαίου Θεού είτε φιλοδοξεί να εκφράσει κάτι καινούργιο, πρέπει ν’ αποτελεί προϊόν εργασίας μιας συγκροτημένης συνείδησης και ως εκ τούτου να μην απλοποιεί. Ο,τι επεξεργάζεται και ο,τι επινοεί θα πρέπει να προσβλέπει στην σύνθετη πραγματικότητα η οποία περιβάλλει και από την οποία προέρχεται. Η Θεία Κωμωδία συνιστά ένα περίβλεπτο παράδειγμα για το πώς μπορεί η ποίηση, να φτάσει στην ύψιστη επάρκεια….. … Όσο τα στοιχεία που συντονίζουν την φαντασία ανταποκρίνονται στα δεδομένα που συντονίζουν τον κόσμο και διαρκούν, η ποίηση δεν θα πάψει να παίζει, και να φέρει εις πέρας, τον σημαίνοντα ρόλο της».

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

                      ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ

                            Τηλ.2610 322 901 κιν.6946 405 993

e-mail :

Κανάρη 46 26222 Πάτρα

 ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Η Εταιρεία Λογοτεχνών  σας προσκαλεί

να παραστείτε στον εορτασμό

της Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης

  την προσεχή  Δευτέρα 17 Μαρτίου και ώρα 7.μ.μ.

 στην αίθουσα  της Δημοτικής Βιβλιοθήκης.

 ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ

 Σύντομη ομιλία  του προέδρου της Εταιρείας

 Λεωνίδα Μαργαρίτη.

Κύρια ομιλία  από τη  Χριστίνα Κόκκοτα

 Φιλόλογο-Θεατρολόγο-Κριτικό

με θέμα:

«Το  ποιητικό  έργο

του Κωνσταντίνου Ηλιοπούλου »

Απαγγελίες   βραβευμένων ποιημάτων 

 από  τους δημιουργούς.

Απονομή   βραβείων του Στ΄ Διαγωνισμού.

Η παρουσία σας θα μας τιμήσει ιδιαιτέρως

                                    ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ                       

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΠΟΙΗΣΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ   ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΠΟΙΗΣΗΣ     ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ

Ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα του ΣΤ΄ ποιητικού διαγωνισμού που προκήρυξε η Εταιρεία Λογοτεχνών Νοτιοδυτικής Ελλάδας  με την ευκαιρία των εορταστικών εκδηλώσεων για την «Παγκόσμια ημέρα ποίησης»  και την  επέτειο των «150 χρόνων από τη γέννηση και 80 από το θάνατο του ποιητή Κωνσταντίνου Καβάφη».
Η κριτική επιτροπή  συγκροτηθείσα  από τους συμπολίτες   Λεωνίδα Μαργαρίτη Πρόεδρο της Εταιρείας Λογοτεχνών ,Μαρία Καρέλα Πεζογράφο  Γενική Γραμματέα   και Σταύρο Ιντζεγιάννη Λογοτέχνη-Δημοσιογράφο- κριτικό βιβλίου, μετά τη μελέτη των έργων των διαγωνιζομένων  και την  ανταλλαγή απόψεων, κατέληξε στην επιλογή τριών  μαθητών  Λυκείου και  ισάριθμων  μαθητών            Γυμνασίου  για την απονομή    των   βραβείων  και επαίνων της προκήρυξης  ως ακολούθως:
ΒΡΑΒΕΙΑ ΜΑΘΗΤΩΝ ΛΥΚΕΙΟΥ
To Α΄ Βραβείο  στο   μαθητή  της Α΄ Τάξεως του 5ου Γ.Ε.Λ. Πατρών  Κωνσταντίνο Βιέννα   με   ψευδώνυμο «Ερμόλαος Κάμμας»   για το ποίημα του  «Ακροβάτης-Το σκοινί»
To B΄Βραβείο  στη  μαθήτρια της Α΄ Τάξεως του 2ου
ΕΠΑ.Λ. Αιγίου Αναστασία Παλιακάση με το ψευδώνυμο «ΗΧΩ ΜΝΗΜΗΣ» για  το ποίημα της  «ΣΤΥΛΟΒΑΤΕΣ ΤΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ» και  
Το Γ΄ Βραβείο  στο   μαθητή της Β΄ τάξεως του 12ου Γενικού Λυκείου Θεσσαλονίκης Παντελή-Αρσένιο Καμανά  με το ψευδώνυμο «ΓΟΡΓΙΑΣ» για το ποίημα του «Ο αντιστρεπτός χρόνος»                

ΕΠΑΙΝΟΙ ΜΑΘΗΤΩΝ ΛΥΚΕΙΟΥ
 Στους μαθητές Λυκείου  θα απονεμηθούν  επίσης τρεις έπαινοι, ως ακολούθως: 
Ο Α΄ Έπαινος  θα απονεμηθεί   στην  μαθήτρια  της Β΄ Τάξεως του  3ου  Γενικού Λυκείου Πατρών Φλώρα Τσάκωνα με ψευδώνυμο «Κλειώ» για το ποίημα της   «Ήχοι γνώριμοι».
Ο  Β΄ Έπαινος  θα απονεμηθεί  στη Μαθήτρια  της Β΄ τάξεως του Λυκείου Θετικής Κατεύθυνσης της Σχολής Μοραΐτη Αριάδνη-Ιωάννα Καρανικόλα  με το ψευδώνυμο «Αριάννα», για το ποίημα της «ΕΚΕΙ».
             Ο Γ΄ Έπαινος θα απονεμηθεί   στη  Μαθήτρια  της  Β΄ τάξης του 1ου Λυκείου Αμαλιάδας Φωτεινή-Πελαγία Λεβέντη με το ψευδώνυμο «Φέλια Πασχαλίδη »,για το ποίημα της «ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΣΕΝΑ»

ΒΡΑΒΕΙΑ ΜΑΘΗΤΩΝ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
             Το Α΄ Βραβείο  θα απονεμηθεί στη μαθήτρια της Γ΄ τάξεως του 1ου Γυμνασίου Ναυπάκτου Μαντώ Τσάτσου με το ψευδώνυμο «Madolia steel»  για το ποίημα της  «ΥΠΑΤΙΑ»
           To Β΄ Βραβείο θα απονεμηθεί στο μαθητή της Β΄ τάξης  του Πρότυπου  Πειραματικού Γυμνασίου του Πανεπιστημίου Πατρών Παναγιώτη Τσουκαλή   με το ψευδώνυμο «ΑΝΙΚΗΤΟ ΒΕΛΟΣ» για το ποίημα του «ΕΥΘΥΝΗ».
           Το Γ΄ Βραβείο  θα απονεμηθεί στη   μαθήτρια  της Γ΄ Τάξεως του Εσπερινού Γυμνασίου Αμαλιάδος Χριστίνα Μητρογιαννοπούλου με το ψευδώνυμο «ΕΣΩ»   για το ποίημα της «ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ».
Επίσης  στους μαθητές  Γυμνασίου  θα δοθούν και    τρεις έπαινοι, ως ακολούθως:
 Ο Α΄ Έπαινος θα απονεμηθεί στη   Μαθήτρια   της Β΄ τάξεως του Εσπερινού Γυμνασίου Αμαλιάδος Αμαλία Ναστούλη  με το ψευδώνυμο «ΝΑΜΑ»για το ποίημα της «ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΑΣΚΑΛΟΣ ».
Ο  Β΄ Έπαινο   θα απονεμηθεί στο  μαθητή της Γ΄ τάξεως του Μουσικού Γυμνασίου Πατρών Γιώργο Σώλο με το ψευδώνυμο «Μικρός ονειροπόλος»  για το ποίημα του  «Μικρός ονειροπόλος».
Ο Γ΄ έπαινο  θα απονεμηθεί στη  μαθήτρια της Γ΄ τάξης του 14ου Γυμνασίου Πατρών  Αλεξία Σιλαίου με το ψευδώνυμο «Τζένη» για το ποίημα τους  «Το παιχνίδι της ζωής».
Τα βραβεία και οι έπαινοι θα απονεμηθούν  τη Δευτέρα 17  Μαρτίου και ώρα 7μ.μ. κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων της  Εταιρείας Λογοτεχνών για την Παγκόσμια ημέρα ποίησης στην αίθουσα της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Πατρών.
Τα βραβεία πέραν του τιμητικού διπλώματος θα συνοδεύονται και με τεύχη του περιοδικού  «ΑΧΑΪΚΑ» καθώς και με  βιβλία ποιητικών συλλογών μελών της Εταιρείας Λογοτεχνών . Σε όσους μαθητές  θα απονεμηθούν έπαινοι,  θα τους δοθεί   από ένα αντίτυπο της τελευταίας ΑΝΘΟΛΟΓΙΑΣ της Εταιρείας Λογοτεχνών.
Τα ποιήματα που διακρίθηκαν   θα δημοσιευθούν στην Ηλεκτρονική σελίδα της Εταιρείας Λογοτεχνών και   στο προσεχές τεύχος του περιοδικού «ΑΧΑΪΚΑ» ενώ θα γίνει  προσπάθεια όλα τα έργα  των μαθητών που έλαβαν μέρος  στο  διαγωνισμό να εκδοθούν και να  κυκλοφορήσουν σε μια Ανθολογία με τον τίτλο: ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΠΟΙΗΣΗΣ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΟΥ  ΣΤ΄ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΠΟΙΗΣΗΣ