ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΙ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΤΟΥΣ
Λεωνίδα Γ.Μαργαρίτη
Επιτ.Δικηγόρου-Αντιπροέδρου Α.Σ.Π..Ε.
Τον τελευταίο καιρό κατακλύζουν τις ενορίες των πόλεων μοναχοί και ιερομόναχοι και μάλιστα πολλοί
απ’ αυτούς ορίζονται και προϊστάμενοι των Ενοριών λες και εξαντλήθηκαν οι έγγαμοι Θεολόγοι Ιερείς.
Αλλά ας δούμε τι επιτάσσουν οι Ιεροί Κανόνες της Ορθόδοξης Ανατολικής Εκκλησίας εν προκειμένω.
Ο Δ΄ ιερός Κανόνας της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου απαγορεύει ρητά την απομάκρυνση των μοναχών και
Και ιερομόναχων από τους χώρους της μετανοίας των,(Πηδάλιο σελ. 187-188)Ο αείμνηστος Ιερομόναχος
Γαβριήλ προηγούμενος της Ιεράς Μονής Διονυσίου του Αγίου Όρους στο βιβλίο του με τίτλο «Οδηγός Πνευματικού
και Εξομολογούμενου» σημειώνει πώς σύμφωνα με τον παραπάνω κανόνα απαγορεύεται εις τους μοναχούς
Και ιερομόναχους να βαπτίζουν και να στεφανώνουν ..ταύτα και εν γένει εφημερίαι εν τω κόσμω ανήκουν και
αρμόζουν εις τους εγγάμους εφημερίους» άλλωστε και ο καταστατικός Χάρτης της Εκκλησίας της Ελλάδος προβλέπει να τοποθετούνται έγγαμοι κληρικοί στις Εφημεριακές θέσεις.
Ατυχώς πολλοί από τους μοναχούς και ιερομόναχους δεν παραμένουν στις μονές τους, αλλά σε βίλες και πολυτελή
διαμερίσματα εντός των πόλεων και ξέχασαν το μοναστήρι της μετανοίας τους.
Καταπατούν και παραβαίνουν τους Ιερούς Κανόνες της Εκκλησίας και τις υποσχέσεις που έδωσαν την ώρα της κουράς
των ότι δηλαδή θα εγκαταβιώσουν στο Μοναστήρι τους μέχρι τελευταίας αναπνοής.
Ατυχώς δεν τηρούν και παραβαίνουν τους Ιερούς Κανόνες και με την ανοχή και πολλές φορές του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτη
και καταλαμβάνουν εφημεριακές-ενοριακές θέσεις, ιδιαιτέρως και κυρίως σε μεγάλους και περικαλλείς ναούς τους
Οποίους ανοικοδόμησαν η ευσέβεια του πιστού λαού και κάτω από την υπεύθυνη και κουραστική καθοδήγηση εγγάμων
Και πολυτέκνων εφημερίων με τα οικογενειακά τους βάρη, άλλοι «κεκοπιάκασιν» και άλλοι έσπειραν και άλλοι θερίζουν και
απολαμβάνουν.
Τοποθετούνται ως προϊστάμενοι, υποβιβάζουν τους σεβάσμιους εγγάμους εφημέριους παρά το νεαρό της ηλικίας τους(25-30 ετών) τοποθετούνται επικεφαλής σεβασμίων εφημερίων
50,60 και 70 ετών.
Το αμάρτημα τους ήταν πως ήλθαν εις γάμου κοινωνία και απέκτησαν πολλά παιδιά.
Αλήθεια τι λέει περί τούτων ο Σύλλογος Κληρικών Ι .Μ. Πατρών;. Μήπως μετά το θάνατο τους προέδρου του σίγησε και η φωνή
του συλλόγου;
Αν και μεταξύ των εγγάμων υπάρχουν και προσφέρουν τις υπηρεσίες τους καταξιωμένοι Θεολόγοι και κάτοχοι μεταπτυχιακών τίτλων πλην όμως δεν έχουν αξιοποιηθεί καταλλήλως ενώ τα υπήρχε δυνατότητα προσφοράς ως Προϊστάμενοι κεντρικών ναών της πόλεως.
Ελπίζουμε η ηγεσία της τοπικής Εκκλησίας θα ενδιαφερθεί ακόμη και για τους υπερπολύτεκνους ιερείς και να τους εναλλάσσει ανά τακτικά διαστήματα στα Δημοτικά Κοιμητήρια έτσι ώστε αφ΄ενός να μην παρατηρούνται τα γνωστά προβλήματα και παράλληλα να βοηθιουνται οι υπερπολύτεκνοι ιερείς στην κάλυψη των αυξημένων οικογενειακών τους βαρών.
Και κάτι τελευταίο καλό είναι οι Ιερομόναχοι να μην έχουν δοσοληψίες με γυναικεία μοναστήρια ,στα οποία (λεβέντες δυο μέτρων) μπαίνουν ανάμεσα οποιαδήποτε ώρα ακόμη και την νύχτα. Γενικότερα, θα πρέπει να λεχθεί ότι τέτοιες μονές υποκείμενες στην κακογλωσσιά του διαβόλου, δεν πρέπει να έχουν θέση στις κοσμικές παρυφές της πόλεως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου