ΟΜΙΛΙΕΣ-ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ ΛΕΩΝΙΔΑ Γ. ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ

ΟΜΙΛΙΕΣ-ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ

                              ΛΕΩΝΙΔΑ Γ. ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ

-1-

18-3-1972

Διακίδειος Σχολή.

Αι περί Ηγεμονίας και Ιμπεριαλισμού αντιλήψεις του αρχαίου και νεώτερου κόσμου.

-2-

26-3-1973

Διακίδειος Σχολή.

Η συμβολή της Οικονομικής  στην πολιτική  επιστήμη .

-3-

27-1-1975

Διακιδειος  Σχολή

Η σημασία της Κοινωνικής Ελευθερίας.

-4-

16-2-1976

Διακίδειος Σχολή

Το χρήμα.

-5-

27-2-1977

Διακίδειος Σχολή

Φιλολογικό Μνημόσυνο Τάκη Δόξα

Τάκης Δόξας  ο άνθρωπος και ποιητής.

-6-

15-11-1976

Διακίδειος Σχολή

Γεώργιος Σισίνης ο επαναστάτης της Γαστούνης.

-7-

16-3-1977

Παπαχριστοπουλειος Βιβλιοθήκη Αμαλιάδος

Ηγεμονία και Ιμπεριαλισμός στους αρχαίους και νεώτερους χρόνους.

-8-

27-3-1977

Πνευματικό Κέντρο Γαστούνης.

Γεώργιος Σισίνης ο Επαναστάτης της Γαστούνης.

-9-

20-3-1978

Διακίδειος Σχολή

Η Ελληνική Επανάσταση από άποψη Ευρωπαϊκού Δημοσίου Δικαίου.

-10-

19-3-1979

Διακίδειος Σχολή Λαού.

Γεράσιμος Μακρυδήμας ο άνθρωπος ο πνευματικός δημιουργός.

-11-

19-1-1980

Διακίδειος Σχολή

Κοινωνικές  ιδέες και  Χριστιανισμός.

-12-

2-3-1981

Διακίδειος Σχολή

Το πολιτιστικό μας πρόβλημα.

-13-

12-5-1982

Δημοτικό Θέατρο Πατρών-Εταιρεία Λογοτεχνών            Γιάννης Κουτσοχέρας 40 χρόνια πνευματικής προσφοράς.

-14-

18-1-1982

Διακίδειος Σχολή

Ο θεσμός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης κύτταρο πρωτογενούς εξουσίας.

-15-

8-2-1983

Εκπολιτιστικός Σύλλογος Περιβόλας Πατρών

Ο πολιτιστικός Σύλλογος μέσο πολιτιστικής ανάπτυξης.

-16-

12-1-1983

Διακίδειος Σχολή

Ναρκωτικά η μάστιγα της ανθρωπότητας.

-17-

16-5-1982

Πολιτιστικός Σύλλογος Προαστίου Πατρών.

Τα ναρκωτικά.

-18-

25-5-1982

Πολιτιστικός Σύλλογος Λεύκας

Τα ναρκωτικά.

-19-

24-4-1983

Σταυροπούλειο ίδρυμα Βραχνεϊκων.

Τα ναρκωτικά.

-20-

3-4-1983

Διακίδειος Σχολή

Ο λαογράφος Ντίνος Ψυχογιός.(Φιλολογικό μνημόσυνο).

-21-

14-3-1984

Διακιδειος Σχολή

Το Αιγαίο λίκνο του Ελληνισμού.

-22-

26-2-1986

Διακίδειος Σχολή

Το Δημογραφικό μας πρόβλημα.

-23-

3-3-1988

Εταιρεία Λογοτεχνών- Σ.Ε.Ε.Σ.

Κωστής Παλαμάς 45 χρόνια από το θάνατό του.

-24-

30-3-1989

Εταιρεία Λογοτεχνών - Σ.Ε.Ε.Σ.

Φιλολογικό Μνημόσυνο Δέσποινας Ασημακοπούλου

-25-

16-1-1988

Διακίδειος Σχολή.

40  χρόνια από την Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του ανθρώπου

-26-

16-11-1989

Εταιρεία Λογοτεχνών -Αίθουσα Σ.Ε.Ε.Σ.

Η θυσία του Πολυτεχνείου πηγή έμπνευσης των ποιητών μας

-27-

22-11-1990

Εταιρεία Λογοτεχνών - Σ.Ε.Ε.Σ.

Γεώργιος Σεφέρης 20 χρόνια από το θάνατό του.

-28-

17-3-1991

Σύλλογος Ηλείων της Πάτρας-Μέγαρο Λόγου και Τέχνης

Η συμβολή της Ηλείας στην εθνεγερσία του 21.

-29-

28-5-1992

Εταιρεία Λογοτεχνών -Μέγαρο Λόγου και Τέχνης

Αναφορά στον Κάλβο.

-30-

25-2-1993

Διακίδειος Σχολή

50 χρόνια από το θάνατο του Κωστή Παλαμά

(Πως είδε το θάνατο του ποιητή ο τύπος της εποχής)

-31-

27-2-1993

Διακίδειος Σχολή

Ο λυρισμός στην ποίηση του Κωστή Παλαμά

-32-

25-3-1993

Διακίδειος Σχολή

Επανάσταση του 21 και Ευρώπη.

-33-

29-4-1993

Διακίδειος Σχολή

Βορειοηπειρώτες ποιητές.

-34-

18-4-1994

Διακίδειος Σχολή

Αναφορά στον Ζαν Μορεάς.

-35-

23-1-1995

Σύλλογος Λευκαδίων .

Άγγελος Σικελιανός ο αναστηλωτής της Δελφικής Ιδέας.

-36-

9-4-1995

Εταιρεία Λογοτεχνών- Εισαγωγικός

Αλέκος Μαρασλής ,ο άνθρωπος του αγώνα και του πνεύματος.

-37-

11-12-1995

Σύλλογος Πατρινών  Πρωτευούσης

«Ο Απόστολος Ανδρέας» Αθήνα.

Ο Πατρινός Μωρεάς τιμή των Γαλατών.

-38-

29-6-1996

Πολυτεκνική Οργάνωση Πατρών

Θεόδωρος Γιογκαράκης ο αλτρουιστής γιατρός.

-39-

11-12-1996

Πανεπιστημιακό Βήμα-Μέγαρο Λόγου και Τέχνης.

Λογοτεχνία στην Πάτρα.

-40-

27-1-1997

Εταιρεία Λογοτεχνών-Δημοτική Βιβλιοθήκη.

Ο θεσμός των βραβείων από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.

-41-

24-11-1997

Εταιρεία Λογοτεχνών-Δημοτική Βιβλιοθήκη.

Θεολογία του Καζαντζάκη.

-42-

10-5-1999

Εταιρεία Λογοτεχνών-Δημοτική Βιβλιοθήκη.

Ο Έρωτας στη Τέχνη.

-43-

25-10-1999

Σύλλογος Πατρέων Πρωτευούσης. Αθήνα.

Ωραίο και Δίκαιο.

-44-

10-6-2000

Λάτσειο Δημοτικό Μέγαρο Πύργου

Λύκειο Ελληνίδων Πύργου

Τάκης Δόξας ο άνθρωπος και ποιητής.

-45-

12-6-2000

Eταιρεία Λογοτεχνών-Δημοτική Βιβλιοθήκη

Το ωραίο στην τέχνη.

-46-

12-6-2000

Εταιρεία Λογοτεχνών-Δημοτική Βιβλιοθήκη Πατρών

Το ωραίο στην Τέχνη

-47-

13-11-2000

Εταιρεία Λογοτεχνών-Δημοτική Βιβλιοθήκη.

Ο Νομπελίστας ποιητής Γιώργος Σεφέρης.

-48-

25-11-2000

ΜΟΝΕΥ  SHOW-ΑΣΤΗΡ

Δημογραφική Πολιτική-Δημογραφικό πρόβλημα

-49-

24-11-2001

MONEY SHOW-AΣΤΗΡ

Το μέλλον της οικογένειας στην Ευρώπη του 21ου αιώνα.

-50-

13-12-2003

Κουρβισιάνειο Πνευματικό Κέντρο Γαστούνης

Τάκης Δόξας ,ο ποιητής, ο άνθρωπος.

-51-

24-5-2004

Εταιρεία Λογοτεχνών-Δημοτική Βιβλιοθήκη

Γρηγόρης Πλιάκας ,ένας ευαίσθητος ποιητής.

                                                -52-

5-9-2004

Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αχαΐας

Ιερά Μονή Ομπλού.

Παναγιώτης Καρατζάς ο λαϊκός επαναστάτης του 21.

-53-

8-11-2004

Εταιρεία Λογοτεχνών-Δημοτική Βιβλιοθήκη

Κωστής Παλαμάς, ο Ποιητής.

-54-

19-12-2004

Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αχαΐας

Διακίδειος Σχολή

Ομιλία στην παρουσίαση του βιβλίου του Ανδρέα Καρατζά

Με τίτλο «ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΡΑΤΖΑΣ Ο ΟΠΛΑΡΧΗΓΟΣ»

-55-

26-1-2005

Διακίδειος  Σχολή Λαού Πατρών

Σύναξη Βοστίτσας, απόφαση ελευθερίας.

-56-

19-11-2005

ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΑΣΤΗΡ

ΜΟΝΕΥ SΗΟW

Παγκοσμιοποίηση και Τρομοκρατία.

-57-

28-11-2005

Εταιρεία Λογοτεχνών-Δημοτική Βιβλιοθήκη.

Ιωάννης Παπαδιαμαντόπουλος ο οικονομικός στυλοβάτης της Επανάστασης.

-58-

24-5-2009

Διακίδειος Σχολή

Ναυμαχία του Ακτίου και οι επίγονοι.

                                              -59-

19-11-2005

ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΑΣΤΗΡ

ΜΟΝΕΥ SΗΟW.

Θέμα «Παγκοσμιοποίηση και Τρομοκρατία»

                                               -60-

14-4-2008

Eταιρεία Λογοτεχνών-Δημοτική Βιβλιοθήκη

Θέμα: Ανδρέας Κάλβος ο ποιητής των ΩΔΩΝ

(140 χρόνια από το θάνατό του)

-61-

3-11-2008

Εταιρεία Λογοτεχνών-Δημοτική Βιβλιοθήκη

Θέμα:  Παρουσίαση του Βιβλίου Παύλου Μαρινάκη με τίτλο: «ΝΕΚΥΙΑ»

-62-

9-3-2009

Eταιρεία Λογοτεχνών-Δημοτική Βιβλιοθήκη

Θέμα : Παρουσίαση του έργου του Δημήτρη Μπογδανόπουλου με τίτλο «ΦΙΛΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ»

-63-

8-5-2009

Οι εκδόσεις περί τεχνών-Διακίδειος

Θέμα: Παρουσίαση του βιβλίου Βασίλη Μ.Μπεκίρη με τίτλο:  «Πως φθάσαμε στην 21η Απριλίου 1967»

-64-

11-3-2010

Noμαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αχαΐας-Εταιρεία Λογοτεχνών-

ΟΤΕ Τηλ. Περ. Δ.Ελλάδος

Διακίδειος Σχολή Λαού

Θέμα: Παρουσίαση του βιβλίου του Νίκου Σακελλαρόπουλου με τίτλο: «Το μαύρο Μάμπα»

«Η πιο βάρβαρη παγκόσμια ληστεία»

-65-

22-3-2010

Εταιρεία Λογοτεχνών-Δημοτική Βιβλιοθήκη

   Παρουσίαση της ποιητικής Ανθολογίας του Α΄ Διαγωνισμού ποίησης.

-66-

25-1-2010

Εταιρεία Λογοτεχνών-Δημοτική Βιβλιοθήκη

Θέμα: Παρουσίαση της ετήσιας  έκδοσης

με τίτλο: ΗΛΕΙΑΚΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ 2010.

                                                -67-

1-11-2010

Εταιρεία Λογοτεχνών-Διακίδειος Σχολή

Θέμα : Παρουσίαση του 16ου τεύχους του περιοδικού «ΑΧΑΪΚΑ»

-68-

11-12-2010

Δήμος Ανδραβίδας

Θέμα Παρουσίαση του βιβλίου της Πόπης Μπούνια-Πασπαλιάρη με τίτλο: «΄Οστρακα  εξ Ανδρηϊδος»

-69-

14-2-2011

Eταιρεία Λογοτεχνών-Δημοτική Βιβλιοθήκη

Θέμα: Παρουσίαση του θεατρικού έργου της Πόπης Μπούνια-Πασπαλιάρη με τίτλο: «Οι Ηλείες»

-70-

28-3-2012

Δήμος Πηνειού-ΚΑΠΗ Βαρθολομιού

Επανάσταση στην Ηλεία. Του 1821.

-71-

7-5-2012

Δήμος Πηνειού - ΚΑΠΗ Βαρθολομιού

Γιορτή της Μάνας.

-72-

13-10-2012

Δήμος Πύργου-Λάτσειο Δημοτικό Μέγαρο .

Παρουσίαση του βιβλίου της Αγγελικής Νικολούλη με τίτλο:

«Oνειρεύτηκα το δολοφόνο σου».

-73-

15-12-2012

Σύλλογος Παναγιώτης Καρατζάς

Παμπελοποννησιακό Στάδιο Πατρών

Θέμα: Υπαίτιοι της Μικρασιατικής Τραγωδίας

-74-

21-3-2013

Εταιρεία Λογοτεχνών –Δημοτική Βιβλιοθήκη

Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης.

-75-

Εταιρεία Λογοτεχνών-Δημοτική Βιβλιοθήκη

27-3-2013

Παρουσίαση Συλλογής Διηγημάτων

Πάνου Α. Χρονοπουλου

Με τίτλο : «ΧΩΡΙΣ ΠΥΞΙΔΑ»

ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ Π. Α. ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΥ "ΧΩΡΙΣ ΠΥΞΙΔΑ"

                     ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ   Π. Α. ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΥ

"ΧΩΡΙΣ ΠΥΞΙΔΑ"

ΠΑΤΡΑ 2013

(Παρουσίαση στη Δημοτική Βιβλιοθήκη )

Τετάρτη  27-3-2013

Τον  αείμνηστο γιατρό και συγγραφέα  Πάνο Χρονόπουλο γνώρισα στις συναντήσεις μας στη Διακίδειο Σχολή Λαού  στις ομιλίες που διοργάνωνε τότε ο Κώστας Τριανταφύλλου. Στις ομιλίες αυτές είχε λάβει μέρος και ο ίδιος ως ομιλητής πολλές φορές και είχα  την ευτυχία να  παρακολουθήσω τις  ομιλίες αυτές   του συγγραφέα. Μάλιστα μου είχε χαρίσει και το  έργο του, μια κοινωνική σάτιρα  με τίτλο: «Ο γάιδαρος αυτός ο παρεξηγημένος»  το οποίο κάποιος βιβλιόφιλος  που το δανείσθηκε  ξέχασε να  το επιστρέψει και λείπει   από τη Βιβλιοθήκη μου. Δεν είχα  βέβαια ιδιαίτερη σχέση με τον αείμνηστο συγγραφέα, γνώριζα  όμως  συμπολίτες  από το φιλικό  του περιβάλλον οι οποίοι τον χαρακτήριζαν    ανοιχτόκαρδο  άνθρωπο   πνευματώδη άνθρωπο που διέθετε   χιούμορ. Αργότερα μετά το θάνατό του έμαθα  περισσότερα  για  τη ζωή  και το έργο του  και κυρίως το  γεγονός ότι σπούδασε όπως συνήθως σπούδαζαν  όσοι έχουν τη σφραγίδα της δωρεάς πλην στερούνται  οικονομικά διαθέσιμα  γι’ αυτό το σκοπό.  ΄Έτσι σπούδαζαν εργαζόμενοι. Αυτή η  ιδιότητα του εργαζομένου  φοιτητή με συγκίνησε ιδιαίτερα και  με έκανε να αγαπήσω τον άνθρωπο και το έργο του. Όταν μου ζητήθηκε από το γιο του  να είμαι ένας εκ των παρουσιαστών του τελευταίου έργου του   της ανέκδοτης συλλογής διηγημάτων του με τον τίτλο: «ΧΩΡΙΣ ΠΥΞΙΔΑ» το οποίο δεν κατάφερε να  το τυπώσει ο ίδιος  και να το χαρεί  παρά τις προσπάθειες και προετοιμασίες για την έκδοση του, δέχθηκα  με ιδιαίτερη  ικανοποίηση. Δεν είχα τη χαρά να διαβάσω προηγούμενα βιβλία του  εκτός από το δοκίμιο κοινωνικής σάτιρας  «Ο ΓΑΙΔΑΡΟΣ ΑΥΤΟΣ Ο ΠΑΡΕΞΗΓΗΜΕΝΟΣ» έτσι οι κρίσεις  μου και οι εκτιμήσεις μου θα περιορισθούν στη συλλογή διηγημάτων του  με τον τίτλο: «ΧΩΡΙΣ ΠΥΞΙΔΑ». Την επιμέλεια  του έργου  ανέλάβε ο συνάδελφος στη δικηγορία και φίλος συγγραφέας   Χρήστος Μούλιας ο οποίος και προλόγισε το έργο. Το προλογικό σημείωμα   αποτελεί πέραν της αναλυτικής βιογραφίας του συγγραφέα και  μια  συστηματική ανάλυση και αξιολόγηση του έργου σε σημείο που  δεν παρέχει μεγάλα περιθώρια  να αναπτύξω κάποιες ιδιαίτερες κρίσεις  και εκτιμήσεις .

Η πορεία του  Πάνου Χρονόπουλου  ως μαθητή που υποχρεώθηκε να μεταναστεύσει, να εργασθεί και να σπουδάσει εργαζόμενος  με συγκινεί ιδιαίτερα αφού θυμίζει και   τη δική μου πορεία. Έφυγε κι εκείνος όπως κι  εγώ   από το χωριό του με  μόνα εφόδια την ευχή των γονιών του. Μόνο που η  Οδύσσεια του αείμνηστου Πάνου Χρονόπουλου έφτασε και  πέραν του Ατλαντικού.

Θέλω ακόμη να σημειώσω  ότι κατά την αναζήτηση βιογραφικών και βιβλιογραφικών στοιχείων   διαπίστωσα  ότι με τον αείμνηστο γιατρό και συγγραφέα Πάνο Α. Χρονόπουλο  υπήρξαμε γείτονες  στην ποίηση. Συγκεκριμένα στον τόμο του έργου  «ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΤΙΚΗ - ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ 1930-1965»  του Γιάννη Μαρή εκείνος  είχε συμπεριληφθεί  στη σελίδα  124 της Ανθολογίας  με    ποίημα του «ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ» και εγώ  ακολουθώ στην αμέσως επομένη  σελίδα  125  με το ποίημα μου ΝΙΚΗΣΕ…

Βέβαια με το γιο του συμπολίτη μας οδοντίατρο Γιώργο Χρονόπουλο, με  συνδέουν φιλικοί και πολιτικοί - ιδεολογικοί  δεσμοί μια και κάποια περίοδο αμέσως μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας  βρεθήκαμε  και οι δυο στη Σοσιαλιστική Δημοκρατική Ένωση(ΣΔΕ) των Μαγκάκη-Τσάτσου-Πρωτοπαπά.

Χαίρομαι ειλικρινά που ο φίλος  Γιώργος εκπληρώνει μετά  θάνατο την επιθυμία του πατέρα του   να τυπώσει και να κυκλοφορήσει το τελευταίο ανέκδοτο έργο του. Χαίρομαι ακόμη που  ανέθεσε και σε μένα  την αποψινή παρουσίαση.

Τα δεκατέσσερα διηγήματα της συλλογής  «ΧΩΡΙΣ ΠΥΞΙΔΑ»  έχουν  λάβει τον τίτλο ομότιτλου διηγήματος. Αποτελούν  κομμάτια της βιωματικής εμπειρίας του συγγραφέα, πάντα με πυρήνα αληθείας. Και  μ’ αυτή τη διαπίστωση μπορούμε επίσης να κάνουμε μια άλλη διαπίστωση που για μένα αποτελεί αξίωμα: Ότι είναι αληθινό είναι και ωραίο. Και τα διηγήματα του αείμνηστου Πάνου Χρονόπουλου είναι διηγήματα-αφηγήματα της πραγματικότητας  γι’ αυτό και σαν  αληθινά είναι και όμορφα.

Το διήγημα  άλλωστε είναι  γνωστό λογοτεχνικό είδος σύντομης σε έκταση αφηγηματικής πεζογραφίας. Προσωπικά θεωρώ πως είναι το πιο δύσκολο είδος της λογοτεχνίας μας. Είναι πιο μικρό από τη νουβέλα και πολύ πιο μικρό από το μυθιστόρημα, αν και τα όρια μεταξύ των τριών αυτών κατηγοριών είναι κάπως υποκειμενικά. Στο διήγημα ο δημιουργός είναι υποχρεωμένος με έντεχνο και λιτό τρόπο αλλά και περιεκτικό να αναπτύξει το μύθο του  και τη δράση του ήρωα ή των ηρώων του σε βραχύ κατά κανόνα και έκταση χρόνο, έτσι που να αναπτύξει με πυκνότητα τους συλλογισμούς του, τις εξιστορήσεις του και τις ιδέες του.

Τα διηγήματα έχουν την τάση να είναι λιγότερο περίπλοκα από ό,τι τα μυθιστορήματα. Συνήθως επικεντρώνονται σε ένα μόνο επεισόδιο, έχουν μία πλοκή, μικρό αριθμό χαρακτήρων, εκτυλίσσονται σε έναν χώρο, και καλύπτουν σύντομη χρονική περίοδο. Έτσι και τα διηγήματα του Πάνου Χρονόπουλου επικεντρώνονται σε ένα κεντρικό ήρωα που η πλοκή κατά βάση αυτόν ενδιαφέρει και σ’ αυτόν αναφέρεται.

Τα διηγήματα δεν είναι  όπως θα διαπιστώσει ο αναγνώστης μεγάλα σε έκταση.

 Μας εισάγουν  από την πρώτη στιγμή στον τόπο, το χρόνο  και τους ήρωες. Μας περιγράφει με σαφήνεια τους χαρακτήρες τους ,την δράση τους  καθώς και τις κρίσεις του για τη συμπεριφορά τους. Συνήθως τα περιστατικά που περιλαμβάνονται στις διηγήσεις του είναι παρμένα από την καθημερινότητα που και ο ίδιος έζησε είτε στο χωριό του, είτε στην πόλη  της Πάτρας που έζησε μετά την επιστροφή του από την Αμερική αλλά προεχόντως και κυρίως τον απασχολούν στις διηγήσεις του περιστατικά που έζησε στην Αμερική .Η  πλοκή  κάθε διηγήματος μας δείχνει και τις ψυχολογικές μεταπτώσεις των ηρώων αλλά και του δημιουργού . Είναι ακριβής στις περιγραφές του με γλώσσα απόλυτα κατανοητή και ρέουσα. Κάποιες λέξεις  τις  κουβαλάει  από το χωριό του, κειμήλια της Αχαϊκής γης  στολίζουν τα κείμενά του χωρίς ωστόσο να μη γίνονται κατανοητά και να χρειάζεται η παράθεση ειδικού λεξιλογίου.

   Πάντα σε κάθε  γεγονός της ιστορίας που φέρνει  η δράση, είναι καθοριστική   στιγμή για τον πρωταγωνιστή και οι αποφάσεις του  για περαιτέρω δράση  κλιμακώνεται  σε σημείο  που να κεντρίζει εντονότερα το   ενδιαφέρον του αναγνώστη .Πολλά από τα διηγήματα  παρουσιάζουν συναισθηματικές συγκρούσεις, πότε  ο ήρωας με τον εαυτό του, πότε με άλλους που συμβιώνουν ή έτυχε να  συνεργάζονται ή απλώς  θα είναι γνώριμοι. Κάθε διήγημα έχει κάτι ιδιαίτερο να μας επισημάνει σχετικά με τη σύγκρουση και το σημείο της ιστορίας  σαν ένα επί μέρους χρονικό ιστορίας  που  ενδεχομένως  να μας προσφέρει και ένα  ηθικό δίδαγμα.

Λόγω της σύντομής τους  έκτασης, τα διηγήματα του Χρονόπουλου   δεν  έχουν την  πολυπλοκότητα της   δομής των μυθιστορημάτων. Για παράδειγμα, πολλά σύγχρονα διηγήματα δεν κάνουν εισαγωγή στον χώρο και χρόνο που εκτυλίσσεται η ιστορία ή στους χαρακτήρες. Συχνά γίνεται είσοδος εξ εφόδου και η ιστορία αρχίζει με δράση, χωρίς την αναμενόμενη εισαγωγή. Όπως συμβαίνει και με το μυθιστόρημα, η πλοκή του διηγήματος έχει επίσης (συνήθως) κλιμάκωση, κρίση ή σημείο καμπής. Όμως το διήγημα συχνά έχει απότομο και ανοιχτό τέλος, και   είναι δυνατό να μην έχει κάποιο ηθικό δίδαγμα.To ίδιο συμβαίνει με τα διήγήματα του Χρονόπουλου.

 Ένας κλασικός ορισμός του διηγήματος είναι ότι πρόκειται για ανάγνωσμα που μπορεί να διαβάσει κανείς σε μία δόση ,άποψη που παρουσιάζεται στο δοκίμιο του Έντγκαρ Άλλαν Πόε «Φιλοσοφία της σύνθεσης»  το 1846 . ΄Ετσι  και τα διηγήματα του Πάνου Χρονόπουλου διαβάζονται σε μια δόση,μια κι έξω, αφού το ενδιαφέρον του αναγνώστη παραμένει αμείωτο μέχρι το τέλος κάθε διηγήματος. Ο επιμελητής της έκδοσης συνάδελφος Χρήστος Μούλιας θα μιλήσει στη συνέχεια για το έργο, δεν  μπορώ  όμως να μην  αναφερθώ με λίγα λόγια στα προλεγόμενα. Στον πρόλογο παρατίθενται  ένα πλήθος βιογραφικών στοιχείων που κατατοπίζουν  πλήρως τον αναγνώστη για τη ζωή και το συνολικό έργου του δημιουργού Πάνου Χρονόπουλου. Ακόμη δεν  μπορώ παρά να επισημάνω και το πλήρες σεβασμού κι αγάπης σημείωμα προς τον πατέρα του αγαπητού μας Γιώργου που ανέλαβε και την ευθύνη της έκδοσης, αλλά και το ευγενικό σημείωμα των ευχαριστιών του προς τον επιμελητή της έκδοσης . Δεν μπορώ να μην αναφερθώ  στα δυο ποιήματα του Πάνου Χρονόπουλου  τα οποία δίδει σε παραδοσιακή μορφή και τεχνοτροπία  με τίτλους: «Η ΠΑΤΡΙΔΑ» και «ΠΟΤΕ ΘΑ ΣΕ ΞΑΝΑΔΩ» στα οποία ξεχειλίζει η φιλοπατρία του και η νοσταλγία του για τον τόπο που γεννήθηκε και πέρασε τα πρώτα παιδικά και εφηβικά  του χρόνια. Οι φωτογραφίες και τα στιγμιότυπα από τη ζωή του συγγραφέα συνθέτουν μια ξεχωριστή νότα που δένει ασφαλώς με τα κείμενα που  ζωντανεύουν  σαν σε κινηματογραφική ταινία  τις στιγμές της ζωής του που σημάδεψαν την πορεία του, στα χρόνια του σαν μετανάστη , σαν  φοιτητή, σαν γιατρού σαν κοινωνικού παράγοντα και σαν πνευματικού εργάτη.

Όπως βλέπει κανείς και στο εσώφυλλο του εξωφύλλου στο ιδιόχειρο σημείωμα του δημιουργού ο ίδιος έχει  καθορίσει τον τίτλο της συλλογής  «ΧΩΡΙΣ ΠΥΞΙΔΑ» καθώς και την κατάταξη της σειράς των διηγημάτων  στη  συλλογή. Δεκατέσσερα μικρής έκτασης διηγήματα που καταλαμβάνουν 124 σελίδες με γραμματοσειρά  που δεν κουράζει τον αναγνώστη αντίθετα του κάνουν  εύκολα κι ευχάριστη την ανάγνωση.

Όλα τα διηγήματα (Το ψέμα της Αλμας, Η παλιά του αγάπη, ο νεκρός που γύρισε στην πατρίδα, ο οικοδόμος, ο γαμπρός, η κουκουβάγια, χωρίς πυξίδα, ο τόπος που τον πίκρανε, ο θάνατος ενός δοσίλογου, ονειροπάλαιμα, η πόρτα της αυλής, μοναξιά, μ’ άπαλωσύνη και στοργή και ραγισμένοι καθρέπτες) έχουν το καθένα τα δικά του μηνύματα και τις δικές του συγκινήσεις. Οι ήρωες τους είναι καθημερινοί άνθρωποι της βιοπάλης ,της προσπάθειας για δημιουργία ενός καλύτερου αύριο, είναι πρόσωπα που συνάντησε ο Πάνος Χρονόπουλος στις δικές του αναζητήσεις ,τους έζησε από κοντά και  κοινώνησε τις αγωνίες τους και τα καρδιοχτύπια τους στην ξενιτιά.

Όπως διαπιστώνει ο αναγνώστης  και από  την ακριβή φωτογραφία  του χειρογράφου που έχει τυπωθεί στο εσώφυλλο, υπάρχει με ευκρίνεια και  ο τύπος των ήλων της λογοκρισίας της εποχής με την κατά τον νόμο   σφραγίδα  του λογοκριτή. Προφανώς θα ήταν   κάποιος  βαθμοφόρος αστυνομικός της περιοχής που υπηρετούσε   το καθεστώς των συνταγματαρχών στην  επταετία.  ΕΛΟΓΟΚΡΙΘΗ  Εγκρίνεται η δημοσίευσις.   Πάτρα 21-12-68 Ο Ελεγκτής, υπογραφή αγνώστου.

Ο συγγραφέας πρέπει να είχε προβεί σε συνεννοήσεις για την έκδοση των διηγημάτων αυτών μια και στο εσώφυλλο αυτό σημειώνονται, ένα τηλέφωνο 684120 που αφορά  κάποιο Ριζόπουλο καθώς και η ένδειξη Καγιάφας Χαρ. Λέκκα που προφανώς παραπέμπει στο γνωστό εκδοτικό οίκο. Τελικά δεν κατέστη δυνατό να δει ο ίδιος το τελευταίο  έργο του  τυπωμένο. Στις 29-11-1969 λιγότερο από χρόνο ταξίδεψε  για το χωρίς επιστροφή αιώνιο ταξίδι του στα Ιλίσια πεδία .

  Δεν είναι βέβαια δυνατό μέσα στον περιορισμένο χρόνο μιας παρουσίασης και όταν  είμαι υποχρεωμένος να τον μοιραστώ με  δύο εκλεκτούς  συναδέλφους παρουσιαστές   να κάνω ιδιαίτερη αναφορά στο μύθο καθενός από τα 14 αξιολογότατα διηγήματα της συλλογής.

 Εκείνο που ιδιαίτερα επιθυμώ να επισημάνω είναι ότι τα διηγήματα διαβάζονται με αδιάπτωτο το  ενδιαφέρον και προσφέρουν  μια σπάνια αισθητική απόλαυση  στον αναγνώστη. Χαρακτηρίζονται από  πυκνότητα γραφής και από  μικρού μήκους παραγράφους. Τα διακρίνει μια λιτότητα  και  πληρότητα  γραφής, τόσο στη γλώσσα όσο και το περιεχόμενο. Σε κάθε διήγημα ο μύθος επικεντρώνεται γύρω από ένα γεγονός και  με ένα  συνήθως κεντρικό ήρωα. Σε κάθε διήγημα αποτυπώνεται με ενάργεια  ένα επεισόδιο από τη ζωή του πρωταγωνιστή η της πρωταγωνίστριας το οποίο αποδεικνύεται ιδιαίτερα σημαντικό για τη ζωή και την μοίρα  του και γι’ αυτό αξίζει να προσεχθεί ιδιαίτερα.

Κι εδώ πρέπει να σημειώσω ακόμη ότι ο αείμνηστος συγγραφέας ,σαν γιατρός ,γνώστης της ψυχολογίας του ανθρώπου ως συγγραφέας γίνεται ανατόμος και καταγράφει με σαφήνεια και αναλυτικές περιγραφές τα συναισθήματα, τις ψυχολογικές ανατάσεις και μεταπτώσεις των ηρώων του και δίνει με γλαφυρότητα παραστατικότητα και ευκρίνεια τις περιγραφές ενώ σε πολλές περιπτώσεις το ευφυολόγημα και το χιούμορ αβίαστα  έρχεται να  προσφέρει μια  λυτρωτική δόση  ιλαρότητας στην τραγικότητα της στιγμής.

 Θα κλείσω τη μικρή μου παρουσίαση με την ανάγνωση δύο χαρακτηριστικών αποσπασμάτων της συλλογής και  με τις ευχές μου  και τα συγχαρητήριά μου στο  Γιώργο Πάνου Χρονόπουλο γιο του συγγραφέα που απόψε με την έκδοση του έργου του και την παρουσίασή του  έκανε ένα ιερό φιλολογικό μνημόσυνο του αείμνηστου πατέρα του και ταυτόχρονα  πλούτισε  με ένα ακόμη πνευματικό πόνημα την  Αχαϊκή Βιβλιογραφία και αύξησε τα αποθέματα γνώσης της Δημοτικής μας Βιβλιοθήκης που πλουσιοπάροχα μας προσφέρει τη φιλοξενία της και τη συνεργασία  των  άξιων και φιλόπονων συνεργατών  της.