Ο ΦΟΒΟΣ! ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Ο ΦΟΒΟΣ!

ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ

ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ

 Δὲν θὰ περιγράψουμε τὸ γεγονὸς τῆς πυρπόλησης τοῦ αὐτοκινήτου τοῦ Σωτήρη Σωτηρόπουλου. Αὐτὸ ἔχει γίνει ἀπὸ ἄλλους ἐγκαίρως. Ἐκεῖνο ποὺ μᾶς ἐνδιαφέρει εἶναι: Ποιός εἶναι ὁ ἐγκέφαλος αὐτῆς τῆς φασιστικῆς πράξης. Ποιός εἶναι αὐτὸς ποὺ συνέλαβε τὴν ἰδέα καὶ στὴ συνέχεια ὅπλισε τὸ χέρι τοῦ ὀργάνου τὸ ὁποῖο ἀνέβηκε φράχτη ὕψους 2,5 μέτρων, τοποθέτησε τὸ μπιτόνι κάτω ἀπ’ τὸ αὐτοκίνητο καὶ στὴ συνέχεια ἔβαλε φωτιά… Ἀκόμη μᾶς ἐνδιαφέρει νὰ ὁδηγηθοῦμε, μέσῳ λογικῶν συνδυασμῶν, στὸ «γιατί». Δυὸ λοιπὸν εἶναι τὰ ἐρωτήματα: “Ποιός” καὶ “γιατί”;

Φυσικὰ δὲν θέλουμε νὰ ὑποκαταστήσουμε τὶς ἀρχές. Αὐτὲς ἔχουν τὸν πρῶτο λόγο στὴν ἔρευνα καὶ χρέος ὅλων μας εἶναι νὰ ἀναμείνουμε μὲ ὑπομονὴ τὰ συμπεράσματά τους. Ὅμως ἐμεῖς ὀφείλουμε νὰ προβληματιστοῦμε.

Ὁ Σωτήρης Σωτηρόπουλος, εἶναι γνωστὸς ἀγωνιστὴς γιὰ
ζητήματα ποὺ ἀφοροῦν τὸ περιβάλλον (εἶναι γνωστοὶ οἱ ἀγῶνες του γιὰ τὴν διάσωση τῆς Κάπελης ἀπὸ τὶς ὀρέξεις διαφόρων ὑποτιθέμενων ζηλωτῶν τῆς ἀνάπτυξης μὲ τὰ θηριώδη φεστιβὰλ, μέσα σ’ ἕνα Δάσος τὸ ὁποῖο δυσανασχετεῖ ἀπὸ τέτοιες ἀλόγιστες παρεμβάσεις! Κι ἀκόμη γιὰ τὴν ἀποκάλυψη τοῦ σκανδάλου τῆς ἀναδάσωσης τῶν 4 ἑκατομμυρίων εὐρώ, τοῦ ἐλατοδάσους σὲ Δίβρη, Τσίπιανα, Κρυόβρυση καὶ Ἀστρᾶ τὸ ὁποῖο οὐδέποτε κάηκε ἀπὸ πυρκαγιά), τὴν δημόσια περιουσία (περίπτωση Διαθήκης Ψυχαλίνου), τὸν σεβασμὸ στὴν νεοελληνικὴ ἱστορία (περίπτωση οἰκίας Στεφανόπουλου ἐν Δίβρῃ καὶ περίπτωση λεηλασίας τῶν ἱστορικῶν οἰκιῶν Δίβρης), τὴν ἀγάπη του στοὺς κοινωνικοὺς ἀναξιοπαθοῦντες καὶ τῶν ἀγώνα του γιὰ κοινωνικὴ δικαιοσύνη.

Ὁ Σωτήρης Σωτηρόπουλος εἶναι γνωστὸς γιὰ τὸ ἦθος του καὶ τὸ ἀγωνιστικό του φρόνημα ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν γνώση του. Καὶ εἶναι γνωστό, ὅτι, προκειμένου νὰ ὑποστηρίξει τὸ δίκαιο, δὲν διστάζει νὰ θυσιάσει τὸν ἐλεύθερο χρόνο του νὰ ξοδέψει τὸ χρῆμα του καὶ νὰ μὴν διστάσει νὰ ἀγωνιστεῖ ἀκόμη κι ἂν τὸν ἀπειλοῦν. Ὁ Σωτήρης Σωτηρόπουλος δρᾶ στὸ προσκήνιο, ὑπὸ τὸ φῶς τῆς ἡμέρας! Ποιὸς δρᾶ στὸ σκοτάδι; Στὸ σκοτάδι δρᾶ ὁ φασισμός!

Ἡ ἀνομία ἔχει κοινωνικὸ ὑπόβαθρο. Σὲ κοινωνίες καθυστερημένες, σὲ κοινωνίες χωρὶς ἱστορικὸ παρελθόν, ὅπου τὸ ἀτομικὸ ταυτίζεται μὲ τὸ κοινωνικό, σὲ κοινωνίες ἐσαεὶ ραγιάδων παρατηροῦνται φαινόμενα ἀνάπτυξης ἑνὸς ἰδιότυπου φασισμοῦ: ταύτιση τοῦ ἀτομικοῦ μὲ τὸ κοινωνικὸ συμφέρον. Δηλαδή: δικά μας εἶναι ὅλα, ὅτι θέλουμε τὰ κάνουμε! Τὰ καῖμε, τὰ οἰκειοποιούμαστε –περίπτωση καταπάτησης χιλιάδων στρεμμάτων μετὰ τὶς πυρκαγιὲς τῶν τελευταίων 40 χρόνων- τὰ πουλᾶμε καὶ κανεὶς δὲν μᾶς κάνει τίποτα! Γιατί «ἐμεῖς» εἴμαστε τὸ «ἔθνος»! 

Ἡ ἀθλιότερη μορφὴ φασισμοῦ εἶναι αὐτὴ τῆς παντελοῦς ἔλλειψης παιδείας, ἡ ἄποψη ποὺ πηγάζει ἀπὸ τὴν αἴσθηση ὅτι «ἐμεῖς» ἔχουμε ἱστορία ἐνῶ οἱ ἄλλοι εἶναι ὑποδεέστεροι. Ὁ φασισμὸς στηρίζεται στὴν ἰδιότυπη ἀντίληψη περὶ «σωματειακοῦ» κράτους μία ἀντίληψη ποὺ τὴν δανείστηκε ἡ λοῦμπεν μεγαλοαστικὴ τάξη τῆς Ἑλλάδας ἀπὸ τὸν ἰταλικὸ φασισμὸ καὶ τὴν ἐφήρμοσε μὲ ἐπιτυχία στὸν ἐμφύλιο πόλεμο καὶ στὶς μετεμφυλιακὲς δεκαετίες ποὺ ἀκολούθησαν μὲ ἀποκορύφωμα τὴν περίοδο τῆς ἑπτάχρονης δικτατορίας (χούντας). Ἡ ἀντίληψη αὐτὴ καλλιεργήθηκε κατὰ κόρον (ὑποδορίως) κατὰ τὴν περίοδο τοῦ πασοκικοῦ σοσιαλισμοῦ: ἐξίσωση πρὸς τὰ κάτω στὸ ὄνομα τῆς ἰσότητας καὶ τοῦ σοσιαλισμοῦ, κατάργηση τῆς λαϊκῆς παιδείας μὲ τὰ ἀλλεπάλληλα νομοσχέδια γιὰ τὴν καλύτερη τάχα μου ἀνάπτυξή της, κατάργηση τῶν πειραματικῶν σχολείων καὶ ἐξίσωση ὅλων τῶν σχολείων πρὸς τὰ κάτω, καλλιέργεια τῆς ἀντίληψης ὅτι τὸ κράτος εἶναι τὸ ἀτομικό μας  συμφέρον, κατάργηση κάποιων, ἐλάχιστων νόμων ποὺ βοηθοῦσαν τὴν ὕπαρξη ἀξιοκρατίας, κατάργηση τοῦ νόμου ποὺ ἀπαγόρευε νὰ διορίζεται ὁ δημόσιος λειτουργὸς στὸν τόπο καταγωγῆς του ἢ κοντὰ σ’ αὐτόν, κατάργηση κάθε ἀξιολόγησης καὶ ἱεραρχίας… Ἔγινε καθεστὼς ἡ ἀντίληψη: ὅτι ἐπιδιώκω πάσῃ θυσίᾳ αὐτὴ τὴ θέση, ὄχι γιὰ νὰ προσφέρω, ἀλλὰ γιὰ νὰ τὰ οἰκονομήσω! Εἶναι γνωστό, τὸ ἔχει ἐπισημάνει πολλὲς φορὲς ὁ Τύπος, ὅτι οἱ θέσεις τῶν διευθυντῶν τῆς Ἐφορίας ἀγοράζονταν. Μιὰ γενικευμένη διαφθορὰ ἀπὸ ἄκρου εἰς ἄκρον! Οἱ λίγοι, οἱ τίμιοι λοιδοροῦνται, χλευάζονται… Οἱ πολλοὶ ἐνοχλοῦνται ἀπὸ τὴν παρουσία τους! Τί εἶναι ὁ Σωτηρόπουλος; Ἕνας περίεργος, ποὺ ἦρθε μετὰ ἀπὸ 30 χρόνια νὰ βάλει τάξη «σὲ τὰ μᾶς!». Τί ξέρει αὐτός; Τίποτα! ἀφοῦ κανεὶς ἐπιστήμονας δὲν ξέρει ἀπὸ «πολιτική»! Ἀπὸ διαχείριση δηλαδὴ, τοπικῶν συμφερόντων! Ἐμεῖς ξέρουμε ἀπ’ αὐτά! Ἐμεῖς πού, ἀνὰ πάσα στιγμὴ εἴμαστε ἕτοιμοι νὰ κρατήσουμε ζωντανὸ τὸ Κράτος! Πότε ὡς «γερμανοτσολιάδες», πότε ὡς ὑφιστάμενοι τοῦ Ζάρρα καὶ τοῦ Κοκκωνέτη, πότε ὡς μέλη τῆς ὀργάνωσης  τοῦ “φὸν Γιοσμᾶ”… Ἐμεῖς εἴμαστε τὰ στηρίγματα τοῦ Κράτους! Καὶ τοῦ Ἔθνους! Ἀλλοίμονο…

Ὁ φασισμὸς στηρίζει τὴν πρακτική του σὲ τέτοιες ἐνέργειες. Νύχτα ἔκαψε τὸ Ράϊχσταγκ καὶ τὰ φόρτωσε σ’ ἕνα κοινωνικὰ ἀδύναμο ἄτομο ἀλλὰ καὶ στοὺς κομμουνιστές! Νύχτα καίει τὰ βιβλία! Στὸ φῶς τῆς νύχτας καὶ μὲ τὴν τρομοκρατία ἐπιχειρεῖ νὰ ἐπιβάλλει τὸ φόβο. Γιατί ὁ φασισμὸς στηρίζεται στὸ φόβο καὶ στὴ μισαλλοδοξία. Νομίζουν οἱ ἄθλιοι, ὅτι ὁ Σωτήρης Σωτηρόπουλος θὰ φοβηθεῖ καὶ θὰ πάψει νὰ τοὺς καταγγέλλει! Τοὺς συνιστοῦμε νὰ διαβάσουν τὴν προμετωπίδα ποὺ ἔχει ἀναρτήσει στὴν πρώτη σελίδα τῆς ἰστοσελίδας του. τότε μπορεῖ καὶ νὰ καταλάβουν μὲ ποιὸν ἔμπλεξαν…

Ἂν ἡ Ἀστυνομία καὶ ὁ κ. Εἰσαγγελέας (γιὰ τὸν ὁποῖο ἀκούγονται καλὰ λόγια ἀπὸ τὸν Λαό), θέλουν νὰ ψάξουν σοβαρὰ καὶ νὰ βροῦν τοὺς ἐνόχους καλὸ εἶναι νὰ ξεκινήσουν τὸ «ψάξιμο» στὸ ἐσωτερικὸ δημόσιων ὑπηρεσιῶν! Στὸ ἐσωτερικὸ τῆς ἀστυνομίας καὶ τοῦ δασαρχείου… Σὲ ὅλους αὐτοὺς τοὺς φορεῖς ποὺ βλέπουν τὴν Δημόσια Περιουσία, τὴν ὁποία μὲ πάθος ὑπερασπίζεται μόνος του ὁ Σωτήρης Σωτηρόπουλος, σὰν τσιφλίκι τους… Μόνον ἔτσι θὰ ἀρχίσει νὰ χαράζει ἡ αὐγὴ ἑνὸς καλύτερου μέλλοντος γι’ αὐτὴ τὴ χώρα! Μόνον ὅταν ὁ κάθε κατεργάρης θὰ πάει στὸν μπάγκο του… Τότε δὲν θὰ ἔχουμε ανάγκη, καμιὰ Μέρκελ καὶ κανένα μνημόνιο. Τὸν ἐχθρὸ ποὺ βρίσκεται στὸ σῶμα τῆς Ἑλληνικῆς Κοινωνίας πρέπει νὰ ψάξετε κ. Εἰσαγγελεῦ! Καὶ ὡς χειρουργός, νὰ τὸν ἀποκόψετε ἀπὸ τὸ σῶμα της γιατὶ εἶναι ἤδη ἀργά…