ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ-ΚΡΙΤΙΚΗ Σημείωμα Σταύρου Ιντζεγιάννη

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ-ΚΡΙΤΙΚΗ

                          Σημείωμα Σταύρου Ιντζεγιάννη 

        ΛΕΩΝIΔΑ Γ. ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ: «ΦΩΝΗ ΒΟΩΝΤΟΣ ΕΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩ»!

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΒιβλιοΠΑΝΟΡΑΜΑ  ΗΛΙΔΑ 2013

                   Κυκλοφόρησε  το τελευταίο πόνημα του έγκριτου Δικηγόρου και πνευματικού - κοινωνικού παράγοντα της Νεοελληνικής πραγματικότητας των ημερών μας –Προέδρου της Εταιρείας Λογοτεχνών Ν/Δ Ελλάδος κ. Λεωνίδα Μαργαρίτη. ¨Φωνή βοώντος εν μνημονίω¨.

               Καταγγελτικός ο λόγος συνοψίζει τις απόψεις του οι οποίες κατά καιρούς έχουν  δημοσιευθεί σε τοπικές- και όχι μόνο- εφημερίδες  ή στην ιστοσελίδα του.

             Για όσους ξέρουν τον μαχητικό χαρακτήρα του κ. Μαργαρίτη υπήρξε μια ευκαιρία να ξαναθυμηθούν τους αγώνες του επάνω σε καίρια κοινωνικά , πολιτικά  ακόμη και θρησκευτικά ζητήματα στα οποία ό Λεωνίδας Μαργαρίτης είχε πάρει - και παίρνει κατά καιρούς- θέση είτε με την ιδιότητά του ως Νομαρχιακός ή Δημοτικός Σύμβουλος άλλοτε ,είτε ως ενεργός πολίτης τώρα,  ο οποίος δεν εφησυχάζει στα τεκταινόμενα της Ελληνικής  ζωής.

             Ο αναγνώστης έχει την ευκαιρία να ξαναθυμηθεί  γεγονότα , ενέργειες , πολιτικούς άνδρες και δηλώσεις που βάλανε  τη σφραγίδα τους  στην πολιτική , κοινωνική  ακόμη και θρησκευτική μας ζωή .

             Κριτικός και επικριτικός συχνά –πυκνά ο κ. Μαργαρίτης δεν χαρίζεται ακόμα και σε ηγέτες  των οποίων σε άλλους καιρούς υπήρξε οπαδός και τους οποίους αν και δεν κατονομάζει ωστόσο φωτογραφίζει με τρόπο που δεν επιδέχεται παρερμηνείες  κι αυτό προσδίδει βαρύτητα στην κριτική του τοποθέτηση και την αμερόληπτη στάση του απέναντι σε φίλους ή κομματικούς αντιπάλους.

               Στην συμπερασματική του, χρησιμοποιώντας συχνά  το πρώτο πληθυντικό –μη εξαιρώντας δηλαδή  και τον εαυτό του-ανήκουν διαπιστώσεις  όπως στο κεφάλαιο  «Προφητικός ο λόγος του Κυριάκου Σιμόπουλου» σελ 36 όπου « δυστυχώς φθάσαμε σε τέτοιο σημείο εξαχρείωσης  που είναι αν όχι αδύνατος τουλάχιστον δύσκολος ο δρόμος της αναστροφής»

                Δομημένο σε πέντε κεφάλαια: Της Πολιτείας-της Κοινωνίας-της Ευτεκνίας-της Αυτοδιοίκησης  και της Θρησκείας το νέο του βιβλίο (πιο σωστά η συλλογή άρθρων του )χαρακτηρίζει το ευρύ φάσμα  της πνευματικής του τοποθέτησης απέναντι στα προβλήματα του καιρού μας

               Ιδιαίτερη και μεγαλύτερη σε έκταση – καλύπτει τις 80 από τις συνολικές  180 σελίδες -η κριτική του στα προβλήματα της ενότητας « της Πολιτείας» –υπογραμμίζει την πολιτική σκέψη του συγγραφέα και την ιδιαίτερη ενασχόλησή του με τα κοινά όπου φανερή απογοήτευσή του από το πολιτικό σύστημα αλλά και από την πολιτική παιδεία του Έλληνα ψηφοφόρου. Γράφει στη σελίδα 58 –κεφάλαιο ¨Τελικά νίκησε ο φόβος¨ όπου κρίνει τα αποτελέσματα της εκλογικής μάχης το 1012.

             «Στο εξής δε θέλω να ακούσω παράπονα  από κανέναν και καμιά. Δε πιστεύω σε κανέναν .δεν ελπίζω τίποτε από ένα τρισάθλιο λαό  όπως τον καταντήσαμε, ραγιά , φοβισμένο και μονίμως  αναζητούντα ρουσφέτι, μπαξίσι και ραχάτι…Το ζητάει ο οργανισμός μας, η παθογένεια, η διχασμένη μας προσωπικότητα.»

              Κι εδώ όπως και σε όλο το πλάτος και βάθος της αναλυτικής του σκέψης παρατηρητέο ότι δεν εξαιρεί  ούτε τον εαυτό του χρησιμοποιώντας πρώτο πληθυντικό. Εμείς .Όλοι!!!

                 Πρόεδρος της Πολυτεκνικής Οργάνωσης Πατρών για πολλά έτη,  αλλά και Αντιπρόεδρος της Ανωτάτης  Συνομοσπονδίας Πολυτέκνων φυσικό να ασχολείται με τα προβλήματα της πολυτεκνικής οικογένειας. Γράφει στη σελίδα  120 : Φέτος  ο πολύτεκνος με 4 προστατευόμενα παιδιά και ετήσιο εισόδημα  27000 ευρώ πλήρωσε φόρο εισοδήματος 3.030 ευρώ έναντι  450 ευρώ που πλήρωσε πέρυσι. Με τις νέες ρυθμίσεις Στουρνάρα ο ίδιος πολύτεκνος με 4 προστατευόμενα παιδιά και το ίδιο εισόδημα θα πληρώσει 4.360και επί πλέον εισφορά αλληλεγγύης 2% άλλα 540 ευρώ.

Και πιο κάτω ~! Σχεδόν 1 στους 3 Έλληνες το 2050 θα είναι  άνω των 65 ετών …Τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι η Ελλάδα γερνάει δεν γεννάει!!!

             Σε ανάλογο τσεκουράτο-θα έλεγα- σχολιασμό ασχολείται και με την κοινωνία,  την αυτοδιοίκηση και τη θρησκεία : Γράφει Σελ 186 : Η θρησκείες υπήρξαν πάντοτε πηγές αμοιβαίου μίσους και τυφλών βιαιοτήτων. Όλοι θα θέλαμε  μια συνάντηση ηγετών των ανά τον κόσμο θρησκειών για να συζητήσουν περί του πρακτέου αλλά δεν υπάρχουν πολλές ελπίδες συμφωνίας» άποψη που ίσως θα βρει αντίθετους πολλούς δεδομένου ότι δεν είναι οι θρησκείες πηγές μίσους . Το μίσος το καλλιεργούν οι  εκφραστές τους!

             Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το Άρθρο Καλλικράτης-ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ σελ Ι42 της ενότητας «Της αυτοδιοίκησης) όπου συγκρίνεται και κρίνεται ο 2^ος  π.Χ αιώνας  (Αχαϊκή συμπολιτεία) με τα νυν έχοντα της σύγχρονης  «Συμπολιτείας!!!» Ε.Ε- ΔΝ.Τ καθώς και το  άρθρο του σχετικά με το γλωσσικό μας ζήτημα όπου « κρούεται ο κώδων  του κινδύνου » καθώς λέμε για την πορεία μας της πνευματικής  και πολιτισμικής  μας ύπαρξης.

                 Συμπερασματικά (μια και για την οικονομία του χώρου δεν  μπορεί να επεκταθεί κανείς σε αναλυτικότερο σχολιασμό) ο συγγραφέας των κατά καιρούς άρθρων του, παρουσίασε ένα πανόραμα της σύγχρονης πολιτικής , κοινωνικής, αυτοδιοικητικής και θρησκευτικής  ζωής, όπως αυτή κινήθηκε μετά την μεταπολίτευση –της οποίας όμως και αυτός υπήρξε για μεγάλο διάστημα ενεργός εκφραστής της -και γι αυτό μπορεί πολλά από τα άρθρα να θεωρηθούν και κατά ένα έστω πλάγιο τρόπο, αυτοκριτική-

                 Στην αδιαμφισβήτητη αρετή που κάνει το βιβλίο να διαβάζεται απνευστί κρατώντας τον αναγνώστη στην ομηρία του ειδικού ενδιαφέροντος είναι το ότι τα διάφορα  κεφάλαια – άρθρα είναι σύντομα και η ορθή επιλογή τους γεννά συνεχώς το ενδιαφέρον για την επόμενη συνέχεια τους. Προσωπικά πιστεύω ότι ο τσεκουράτος τρόπος και η καυστική κριτική του κ. Μαργαρίτη θα προκαλέσει έντονες συζητήσεις  αν και όποτε παρουσιασθεί σε κάποια μεγάλη  αίθουσα,