ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ ΚΕΙΜΗΛΙΩΝ

ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ ΚΕΙΜΗΛΙΩΝ

                                           Λεωνίδα Γ. Μαργαρίτη Επιτ.Δικηγόρου

                                Προέδρου Εταιρείας Λογοτεχνών

 Ήρθε και  πάλι στην επικαιρότητα το θέμα  της ανάπτυξης του Θρησκευτικού τουρισμού. Κάποιοι πιστεύουν  ότι ο θρησκευτικός  τουρισμός θα φέρει έσοδα στην οικονομία του τόπου. Αυτό προσδοκά  και η τοπική Εκκλησία  με την μεταφορά για προσκυνηματικούς λόγους στη Μόσχα  του Σταυρού του Μαρτυρίου του Αγίου Ανδρέου.

          Στα λείψανα των Ηρώων  π.Χ. όσο και στα λείψανα των Αγίων οι άνθρωποι   επεδείκνυαν  ιδιαίτερο ενδιαφέρον και απέδιδαν  ιδιαίτερη τιμή. Πολλές φορές μεταφέρονταν   από πόλη σε πόλη. Για παράδειγμα τα οστά του Έκτορα από την Τροία μεταφέρθηκαν στη Θήβα και του Οιδίποδα από τη Θήβα στην Αθήνα. Την ίδια συμπεριφορά είχαν και οι Χριστιανοί Βυζαντινοί Αυτοκράτορες  όταν μετά την ανέγερση του Ναού των Αγίων Αποστόλων συγκέντρωσαν και μετέφεραν  σ' αυτόν  τα λείψανα όλων των Αποστόλων.

 Δημιουργήθηκε στην αρχαία Ελλάδα  μια λατρεία των ταφών των ηρωών ανάλογη με εκείνη που δημιουργήθηκε αργότερα με τους Χριστιανούς.  Έκτιζαν και τοποθετούσαν τα οστά των Ηρώων στα θεμέλια των τειχών γιατί θεωρούσαν  πως οι ήρωες τους προστάτευαν από  τους ξένους  εισβολείς.

          Την αρχαιοελληνική παράδοση ακολούθησε  και η νέα θρησκεία και  έτσι προκειμένου να εγκαινιασθεί ένας  ναός στη  βάση  του θυσιαστηρίου, δηλαδή του αρχαίου βωμού, τοποθετούν λείψανα Αγίων.

          Επόμενο είναι η  φύλαξη και η   έκθεση  σε ναούς προς τιμητική προσκύνηση  λειψάνων Αγίων να προσελκύει το ενδιαφέρον των πιστών από άλλες περιοχές τόσο της χώρας όσο και άλλων ομοθρήσκων  και ομόδοξων λαών.

          Σ' αυτή τη κατεύθυνση στρέφετε και το ενδιαφέρον εκείνων που μιλούν και σήμερα περί θρησκευτικού τουρισμού..

          Αλλά έχει και άλλες παραμέτρους το ζήτημα. Συγκεκριμένα η Τίμια κάρα και ο Σταυρός του Μαρτυρίου του  Αποστόλου Αγίου Ανδρέα καθαγίασε  την πόλη μας  η οποία και τιμά τον προστάτη της  με την ανέγερση   ενός μεγαλοπρεπούς ναού.

          Αποτελεί  πολύτιμο  θησαυρό  για την εκκλησία των Πατρών που πολλοί θα ήθελαν να αποκτήσουν.

          Διατυπώθηκε τελευταία  από τη Εκκλησία της Ρωσίας όπως παλαιότερα από την Εκκλησία της Ρουμανίας και της Κύπρου το αίτημα μεταφοράς  του Σταυρού του Μαρτυρίου του   Αγίου Ανδρέα,  στη Μόσχα.

.

                    Κατ' αρχήν θεωρούμε  λάθος  τακτικής   την   μεταφορά ιερών εικόνων και λειψάνων σε άλλες περιοχές με το πρόσχημα ανάπτυξης του τουρισμού. 

Εάν  επιθυμεί κάποιος να προσκυνήσει την Τίμια κάρα και το Σταυρό του Μαρτυρίου  του Αποστόλου Αγίου Ανδρέου δεν έχει παρά να επισκεφθεί   την πόλη των Πατρών.

Πως άλλωστε θα ενισχύσουν  τον θρησκευτικό τουρισμό οι θιασώτες του όταν αντί να έρχονται  στην πόλη μας οι προσκυνητές  μεταφέρουμε εμείς τα ιερά μας προσκυνήματα σ' όσους  ασφαλώς δεν επιτυγχάνετε ο στόχος τους;

          Αλλά και μια άλλη παράμετρος την οποία θα πρέπει να εκτιμήσουν όσοι αποφασίζουν  τις σχετικές μεταφορές των κειμηλίων  , είναι   ποιος και πως θα εγγυηθεί ότι θα επιστρέψει και πάλιν ασφαλώς  ο Σταυρός του Μαρτυρίου στην πόλη μας ; Τόσα αεροπορικά και άλλα ατυχήματα συμβαίνουν κατά καιρούς. Ποίος θα αναλάβει την ευθύνη αυτή και τι θα συμβεί εάν παρά τις  περί του αντιθέτου προβλέψεις ,συμβεί το μοιραίο;

          Θρησκευτικός τουρισμός  με μεταφορά των θησαυρών της Ορθοδοξίας εκτός της  περιοχής της πόλεώς μας δεν είναι  δυνατόν να νοηθεί. Όσοι το ισχυρίζονται  και το προπαγανδίζουν μάλλον δεν  αντιλαμβάνονται  τη σοβαρότητα αυτού του ζητήματος.   

  Θα θέλαμε με την ευκαιρία αυτή να διατυπώσουμε ορισμένες επισημάνσεις και ερωτήματα στα όσα παρέθεσε  σε άρθρο του ο Σεβασμιότατος  που δημοσιεύθηκε στο φύλλο της 6ης-7ης Ιουλίου  της εφημερίδας  «ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ» με τίτλο «Η μεταφορά του Σταυρού του Αγίου Ανδρέου στη Ρωσία».

        Με δεδομένο ότι της μεταφοράς του Σταυρού του Μαρτυρίου  είχε προηγηθεί η μεταφορά της  Τίμιας κάρας του Πρωτοκλήτου, γιατί προβληματίσθηκε τόσο πολύ ο Σεβασμιότατος για τη νέα μεταφορά;

Σημειώνει  τα εξής: «Ομολογώ ότι προβληματισθήκαμε πολύ έως ότου αποφασίσομε περί του πρακτέου. Ο προβληματισμός μας, συνεχίζει στο άρθρο του ο Σεβασμιότατος έγινε προσευχή θερμή και παράκληση προς τον Άγιο Ανδρέα ώστε αν είναι θέλημα Θεού και του ιδίου του Αποστόλου επιθυμία να πραγματοποιηθεί η ιερά αυτή αποδημία του Σταυρού του Πρωτοκλήτου στη Ρωσία. Ο Άγιος μας έδειξε το θέλημά του και έδωσε την συγκατάθεσή του με το δικό του τρόπο. Μας απάντησε μέσα από σημεία, δια τα οποία θα ομιλήσουμε όταν είναι καιρός».

Στο σημείο αυτό ανακύπτουν μερικά βασικά ερωτήματα.

1.Ποίοι ήταν εκείνοι που προβληματίστηκαν πολύ μέχρι να αποφασισθεί το πρακτέο; Το πλήρωμα της Εκκλησίας των Πατρών ήταν μήπως μεταξύ των προβληματισθέντων;

          Δεν θα έπρεπε προηγουμένως να ερωτηθεί ο ευσεβής λαός των  Πατρών που πέτυχε την μεταφορά από τη Ρώμη της Τίμιας Κάρας και από τη Μασσαλία του Σταυρού του Μαρτυρίου του Πρωτοκλήτου,  κειμήλια   που αποτελούν   Ιερά  θησαυρίσματα της πόλεως;

    Στο άρθρο του  ο  Σεβασμιότατος  ισχυρίζεται  ότι ο Απόστολος Ανδρέας  έδωσε δια σημείων τη συναίνεση του για την μεταφορά στη Ρωσία του Σταυρού. Αλήθεια αφού ο ίδιος ο Πρωτόκλητος έδωσε τη συναίνεση του γιατί χρειάσθηκε η έγκριση της Ιεράς Συνόδου;

            Θα συμφωνεί ασφαλώς ο Σεβασμιότατος ότι αποτελεί αλώβητη παρακαταθήκη, που οι άνθρωποι ανεξάρτητα από φύλο, φυλή γλώσσα και χρώμα είναι παιδιά του ίδιου Θεού κι αν χρειαστεί και το αίμα μας θα δώσουμε για του Κυρίου μας την αγάπη όπως έπραξε ο Άγιος Ανδρέας.

             Αλήθεια έχει ιδιαίτερη σημασία για την πίστη   ότι εις όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου θα μεταδοθεί δορυφορικά η υποδοχή στις πόλεις όπου θα τεθεί σε προσκύνηση ο Σταυρός του Αγίου μας;

            Τέλος εάν ο Σεβασμιότατος   είχε ενημερώσει για τα σημεία με τα οποία ο Πρωτόκλητος Ανδρέας έδειξε το θέλημά του και έδωσε τη συγκατάθεση του για την μεταφορά του Σταυρού στη Ρωσία ίσως να είχαν διασκεδαστεί  οι  απορίες και  απαντηθεί τα ερωτήματα.