Η ΣΙΩΠΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΧΡΥΣΟΣ

Η ΣΙΩΠΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΧΡΥΣΟΣ
Λεωνίδα Γ. Μαργαρίτη- Επιτ. Δικηγόρου
Προέδρου της Εταιρείας Λογοτεχνών
«Κρείττον το σιγάν του λαλείν»μας συμβούλευσε πρόσφατα ο αρχαιολάτρης υπουργός μας.
Όταν η ζωή μας είναι γεμάτη πιεστικά προβλήματα δεν μπορούμε να σιωπάμε. Υπάρχουν κάποιες σιωπές που προκαλούν τον χειρότερο θόρυβο μέσα στο μυαλό του καθενός μας.
Δεν μπορούμε να αφήσουμε ασχολίαστη την αφίσα που κυκλοφόρησε ο ίδιος και προπαγανδίζει μια επιλογή που εμπεριέχει πολλά μηνύματα και ακόμη πιο πολλούς στόχους και αποδέκτες.
Μια αφίσα , σε σκούρο μπλε φόντο με μια εντυπωσιακή κόκκινη κορδέλα να δεσπόζει στο επάνω μέρος της να μας πληροφορεί: «Με εντολή του πρωθυπουργού κ. Αντώνη Σαμαρά 17,7 εκατομμύρια ευρώ από "μίζες" επιστρέφουν στον ελληνικό λαό». Στη συνέχεια σημειώνει τις ανάγκες που επιχειρεί να καλύψει με τα επιστρεφόμενα χρήματα η κυβέρνηση. Τα χρήματα αυτά θα διατεθούν για την:
-Κάλυψη χειρουργείων ανασφάλιστων πολιτών
-παροχή δωρεάν στέγης σε απόρους φοιτητές.
-διάθεση υπολογιστών με ειδικά προγράμματα για εκπαίδευση τυφλών μαθητών.
Εξέχουσα θέση έχει ακόμα το σύμβολο του ευρώ, ενός χειρουργικού νυστεριού, μιας οικίας, ενός υπολογιστή και του σήματος με τον τίτλο του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας.
Αλήθεια τι ακριβώς έπραξε μόνη της η Ν.Δ. για να επιστρέψουν τα κλεμμένα στον κρατικό προϋπολογισμό; Tί θέλει να μας πεί ο ποιητής;
Αποκρύπτει σκοπίμως πως τα χρήματα αυτά προέρχονται από πλήθος δανείων τα οποία συνήψαν απερίσκεπτα οι κυβερνήσεις των τελευταίων τριάντα χρόνων κι ο ελληνικός λαός καλείται με την δυσβάστακτη και πολλαπλή φορολογία να τα επιστρέψει. Ποιόν επιχειρεί να παραπλανήσει τελικά;
Από την άλλη πλευρά εμφανίζεται να κάνει όπως θυμόσοφα λέει ο λαός μας μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα στοχεύοντας παράλληλα στην ευαισθησία του λαού μας σε ζητήματα υγείας παιδείας και κοινωνικής πρόνοιας. Πόσα και ποία άραγε είναι τα κλεμμένα; Δεν μας λέγει όμως πόσα χρήματα εισήλθαν στο ταμείο από τους ανείσπρακτους φόρους κι από θαλασσοδάνεια διαφόρων επιχειρήσεων φίλα προσκείμενων στις εκάστοτε κυβερνήσεις; Οι λίστες των μεγαλοκαταθετών στις Ελβετικές και άλλες τράπεζες παραμένουν ουσιαστικά στο απυρόβλητο. Η υγεία, η παιδεία και η πρόνοια αποτελούν μέλημα κι ευθύνη των κυβερνήσεων και δεν εξυπηρετούνται από οβολούς φιλανθρωπίας κάποιων σερίφηδων ή λήσταρχων μιας άλλης εποχής.
Όταν εξ αιτίας του υπερβολικού δανεισμού, της κακοδιοίκησης και κακοδιαχείρισης των κυβερνήσεων στην παιδεία δεν υπάρχουν χρήματα για τη μεταφορά των μαθητών, για πετρέλαιο θέρμανσης , για χαρτί φωτοτυπίας ακόμη, όταν στα νοσοκομεία δεν υπάρχουν γάζες και υλικά χειρουργείου θέλουν να μας πούν ότι βρήκαν τη λύση στα κλεμμένα. Επιχειρεί ακόμη η κυβέρνηση να μας πεί πως άλλοι ήταν οι κλέφτες και αυτοί οι άγιοι της χρηστής διαχείρισης. Σήμερα ο Ελληνικός λαός έχει πλέον περιορισμένες επιλογές.
Έπαιξαν θέατρο χειρίστης ποιότητας όσοι εμφανίζονται να συνετέλεσαν στη διανομή των κλεμμένων .Στόχος να ρίξουν στάχτη στα μάτια του κόσμου πως η κυβέρνηση έχει να επιδείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην υγεία και την παιδεία. Ζητήματα που έχουν χρέος να επιμελούνται ανεξάρτητα της πηγής προέλευσης των αναγκαίων χρημάτων.
Και δεν έφτανε το κακής ποιότητας θέατρο άνοιξαν και νέο λογαριασμό στη ΤτΕ λες και δεν υπήρχαν κωδικοί στον κρατικό προϋπολογισμό για να εισρεύσουν τα χρήματα των πάσης μορφής και φύσεως ληστών. Οποία υποκρισία και φαρισαϊσμός!

Δεν μας λέγει κουβέντα όμως για το που πάνε τα χρήματα από τη δυσβάσταχτη φορολογία στην οποία έχει υποχρεώσει τον Ελληνικό λαό κι ένας -ένας καταλήγουν από τη «χαρά» τους να πέφτουν από τις γέφυρες και τις πολυκατοικίες ενώ οι νέοι μας φεύγουν πανικόβλητοι στο εξωτερικό.
Η διάθεση των δεκαεπτά εκατομμυρίων στην υγεία και στην παιδεία αποτελούν στην ουσία μνημόσυνο από χρήματα που καταθέτουν σε φιλανθρωπικά ιδρύματα συγγενείς των νεκρών «αντί στεφάνου».
Και σήμερα μακαρίτης είναι ατυχώς ο ελληνικός λαός που κάθε μέρα πεθαίνει ή τον πεθαίνουν όρθιο. Δεν μιλάει ατυχώς κανείς για τις μίζες της Siemens , για τα χρήματα των λιστών Laggard και άλλων που μαυρίζουν σε εξωτικούς παραδείσους και ζεσταίνουν τις τσέπες ανθρώπων που μας υψώνουν το δάχτυλο και τη φωνή.
Όταν σε έχουν γδάρει είναι χυδαίο και αίσχος να σου ρίχνουν στο άδειο τραπέζι σου 17 ψωροεκατομμύρια «αντί στεφάνου».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου