Ως δημόσιοι χώροι χαρακτηρίζονται όλοι εκείνοι οι χώροι της πόλης, που όλοι οι πολίτες της έχουν ελεύθερη πρόσβαση και βρίσκονται σε κοινή χρήση.
Πιο συγκεκριμένα ως τέτοιοι χώροι έχουν χαρακτηρισθεί τα πάρκα, τα άλση, οι παραλίες, τα δάση, οι πρασιές, οι πλατείες, τα πεζοδρόμια, οι δρόμοι και οι αρχαιολογικοί χώροι.
Οι αρχαιολογικοί χώροι εντάχθηκαν στη σχετική κατηγορία των δημόσιων χώρων εξαιτίας του ιδιαίτερου κοινού ενδιαφέροντος των πολιτών, παρά το γεγονός ότι η πρόσβαση σε αυτούς είναι μόνο περιοδικά ελεύθερη. Τα τελευταία χρόνια γίνεται προσπάθεια μετά τη δημιουργία του νέου λιμανιού της πόλης να αποδοθεί το θαλάσσιο μέτωπο στο κοινό της. Να παύσουν να υπάρχουν κάγκελα, ο χώρος να είναι ανοικτός και ελεύθερα προσπελάσιμος σε όλους καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας να αποτελεί χώρο αναψυχής και συνάντησης για νέους, αλλά και ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας, που κατοικούν σ’ αυτή την πόλη.
Όμως ενώ από την μια πλευρά γίνεται μια σοβαρή προσπάθεια για την απελευθέρωση του θαλασσίου μετώπου από την άλλη τα δείγματα συμπεριφοράς της Δημοτικής Αρχής αλλοιώνουν την εικόνα της πόλεως και την μεταβάλουν σε παραγκούπολη.
Το τελευταίο καιρό γινόμαστε μάρτυρες μιας ολοένα αυξανόμενης παραχώρησης δημοσίων χώρων στην ιδιωτική κερδοσκοπία. Πιο συγκεκριμένα, χώροι ελεύθεροι, όπως πεζόδρομοι, πλατείες, πεζοδρόμια, εκχωρούνται σε ιδιωτικές επιχειρήσεις. Έτσι, λοιπόν, οι ελεύθερη και ανεμπόδιστη κυκλοφορία των πολιτών θυσιάζεται στο βωμό του κέρδους.
Πιο συγκεκριμένα η οδός Αγίου Νικολάου και κυρίως το τμήμα της από Αγίου Ανδρέου μέχρι την οδό Κορίνθου εξ αιτίας της αδιαφορίας του Δήμου παρουσιάζει ένα ανταγωνισμό κακογουστιάς και υποβάθμισης της εικόνας της, με τα κιόσκια και τα στέγαστρα που ατάκτως έχουν κατασκευαστεί τα οποία και ακαλαίσθητα είναι και χωρίς αρχιτεκτονικό σχεδιασμό είναι κατασκευασμένα. Έχουν γίνει με μοναδικό στόχο να στεγάσουν όσο το δυνατό μεγαλύτερη πελατεία νεολαίας κυρίως αδιαφορώντας για την εικόνα και την όψη που παρουσιάζει η πόλη σ’ αυτή την περιοχή.
Αυτή όμως η τακτική της Δημοτικής Αρχής μπορεί να της προσφέρει κάποια επιπρόσθετα έσοδα, αποστερεί όμως στους κατοίκους της πόλης από την ανεμπόδιστη χρήση των δρόμων ,των πεζοδρομιών και των πρασιών ως ελευθέρων δημοσίων χώρων τους οποίους ο καθένας θα πρέπει να απολαμβάνει ελεύθερα
Σήμερα με την κατάληψη ενός μεγάλου, του μεγαλύτερου εύρους της οδού Αγίου Νικολάου με κατασκευές και με την τοποθέτηση τραπεζοκαθισμάτων παρεμποδίζεται σε μεγάλο βαθμό η διέλευση των πεζών, πέραν του ότι η εικόνα της πόλεως δεν τιμά ούτε την ιστορία της ούτε και την αρχιτεκτονική της.
Στο παρελθόν επειδή γινόταν κατάχρηση τοποθέτησης τραπεζοκαθισμάτων στα πεζοδρόμια η εισαγγελική αρχή υποχρεώθηκε να παρέμβει για την απομάκρυνσή τους.
Ακόμη δεν μπορεί να μη σημειώσουμε ότι και οι εναπομείναντες ελεύθεροι χώροι, όπως το πάρκο του Αγίου Ανδρέα σε ένα τμήμα του είναι κατάκλειστο και απροσπέλαστο, και άλλα τμήματα όπως ο χώρος του Φάρου υποβαθμίζονται συστηματικά μέσω της ελλιπούς συντήρησης και της εγκατάλειψης.
Υποδομές για άτομα με κινητικές δυσκολίες, εκτός της «βιτρίνας» του κέντρου της πόλης, απουσιάζουν τραγικά. Ταυτόχρονα καλλιεργείται στους κατοίκους της πόλης η ολέθρια αντίληψη ότι τους ανήκει μόνο η ατομική τους ιδιοκτησία και όχι οι δημόσιοι χώροι.
Ακόμη και οι λιγοστοί άνθρωποι οι οποίοι είτε λόγω της οικονομικής ανέχειας είτε λόγω επιλογής, χρησιμοποιούν τους δημόσιους χώρους, τα παγκάκια των πλατειών, ενοχλούνται συστηματικά από τους λαθρομετανάστες και βιώνουν οι ίδιοι τον κοινωνικό αποκλεισμό.
Η ελεύθερη και ανεμπόδιστη χρήση των δημοσίων χώρων από το σύνολο των πολιτών, καθώς και η συνεχής παρουσία κόσμου εκεί, είναι ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος που θα μπορούσε να αντιπαλέψει στην πράξη την όποια αντικοινωνική παραβατικότητα.
Ας ελπίσουμε ότι οι Δημοτικοί Άρχοντες θα αντιληφθούν το κακό που προξενούν σε βάρος της εικόνας της πόλεως και των συμπολιτών μας οι οποίοι έχουν δικαιώματα να κάνουν ελεύθερα και ανεμπόδιστα χρήση των δημοσίων χώρων…
Λεωνίδας Γ. Μαργαρίτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου