O ΔΗΜΟΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ ΤΙΜΩΡΗΣΕ ΔΗΜΑΡΧΟ ΤΗΣ

 

O ΔΗΜΟΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ  ΤΙΜΩΡΗΣΕ  ΔΗΜΑΡΧΟ ΤΗΣ

 

                                                 Λεωνίδα Γ. Μαργαρίτη Επιτ.  Δικηγόρου

                                                 Προέδρου Εταιρείας Λογοτεχνών

 

            Η πόλη μας   οσάκις επιθυμούσε να τιμήσει κάποιο από τα παιδιά της που συνετέλεσαν  στην ανάπτυξή της ή διακρίθηκαν στα γράμματα και τις τέχνες  έστηνε προτομές, ανδριάντες. αναμνηστικά ηρώα και μνημεία.

 

Κάθε φορά με βάση  εισηγήσεις τοποθετούσε   σε διάφορα περίοπτα σημεία της πόλης  τιμητικά «σήματα» για να εκφράσει την ευγνωμοσύνη της  στο το πρόσωπο  εκείνο που διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην ιστορική της διαδρομή.

 

Μια παρόμοια προσωπικότητα  αδιαμφισβήτητου  κύρους και προσφοράς  υπήρξε και εκείνη   του  Δημάρχου Πατρέων  Δημητρίου Βότση. Ο Δήμαρχος Δημήτριος Βότσης γεννήθηκε στην πόλη μας  το 1847 από οικογένεια η οποία κατάγονταν  από την Παραμυθιά της Θεσπρωτίας. ΄Ήταν γιος του Αθανασίου και της Ελένης Βότση, από τους πρώτους οικιστές  της πόλης  μετά την ερήμωση της από την  επανάσταση του 21.

         

       Σπούδασε νομικά και  άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου  στην πόλη μας  ενώ χρημάτισε  πάρεδρος στο  Πρωτοδικείο  Πατρών.

          Εκλέχθηκε για πρώτη φορά Δημοτικός Σύμβουλος  το 1891  και  Πρόεδρος του Δημοτικού συμβουλίου. Το 1895 εκλέχτηκε  Βουλευτής με το ψηφοδέλτιο  του Αχιλλέα Γεροκωστόπουλου.

Το 1899 εκλέχτηκε  Δήμαρχος Πατρέων  και  επανεκλέχτηκε για  δύο ακόμη θητείες, το 1903 και  το 1907. Η τελευταία του θητεία παρατάθηκε λόγω των Βαλκανικών πολέμων μέχρι το 1914.

         

           Το 1914, έθεσε   πάλι υποψηφιότητα για Δήμαρχος  πλην όμως  έλαβε  λιγότερες ψήφους από τον αντίπαλό του Δημήτριο Ανδρικόπουλο Μπουκαούρη και φυσικά δεν εκλέχτηκε.

 

           Στη  διάρκεια της θητείας του η τότε κυβέρνηση επιχείρησε να του αποσπάσει    τα έσοδα του Δήμου   για  να καλύψει δημόσιες δαπάνες  αλλά μετά από μεγάλο αγώνα    ο Βότσης το  απέτρεψε.

          Είχε βραβευτεί για την πολιτιστική του δράση από την Ιταλική κυβέρνηση με το παράσημο του Χρυσού Σταυρού της Σωτήρος  .

          Απεβίωσε την  28η Οκτωβρίου του 1917.

 

          Μεταξύ των έργων  του είναι και τα εξής:

 

          -Άρχισε την  ανέγερση του νέου ιερού ναού του Αγίου Ανδρέα. Ως βουλευτής εισηγήθηκε  την ανέγερσή του   και το 1908 θεμελιώθηκε   από τον τότε Βασιλέα  Γεώργιο τον Α'

 

          - Ίδρυσε   τα Δημοτικά σφαγεία στην Ακτή Δυμαίων,

 

           -Αγόρασε το σημερινό Δημαρχιακό μέγαρο.

 

           - Έκτισε   το πτωχοκομείο στην Ακτή Δυμαίων,

 

           -Ρυμοτόμησε τις  συνοικίες της πόλης,

 

           -Κατασκεύασε  νέα δεξαμενή στο Κάστρο.

 

            -Κατασκεύασε  υπονόμους  μήκους 12 χιλιομέτρων.

 

             -Αγόρασε τους στρατώνες στα «Σύνορα» που υπάρχουν και σήμερα,

 

             -Φρόντισε την εμφάνιση της πόλης,

 

             -Δεντροφύτεψε τις πλατείες.

 

             -Τοποθέτησε  δημοτικούς φανούς,

 

              -Ασφαλτόστρωσε τους δρόμων που μέχρι τότε ήταν χωμάτινοι.

 

              - Διαρρύθμισε την Πλατεία Όλγας.

 

              -Έφερε το 1902 τον ηλεκτρισμό στην πόλη  κατασκευάζοντας το εργοστάσιο αεριόφωτος στην Κρύα των Ιτιών.

 

              -Τοποθέτησε τους πρώτους λαμπτήρες στην Πλατεία Γεωργίου Α΄ και στην οδό Μαιζώνος

.

              - Έφερε το Τραμ στην πόλη  το 1902 αντικαθιστώντας τους ιππήλατους σιδηρόδρομους που υπήρχαν με ηλεκτροκίνητους

,

              -Μείωσε την τιμή του νερού και καθιέρωσε μειωμένο τιμολόγιο κατά 50% για τους φτωχούς

 

            - Ίδρυσε  στις 14 Μαΐου του 1908την   αρχαιότερη στην Ελλάδα Δημοτική  Βιβλιοθήκη.

 

              Αυτόν τον πανάξιο Δήμαρχο της    τίμησε  η πόλη των Πατρέων δίδοντας το όνομα του σε μια οδό ενώ κατασκεύασε με λαϊκή εισφορά κι έστησε  το 1918 την προτομή του σε  περίοπτη θέση  στην Πλατεία Τριών Συμμάχων.

 

 Η προτομή του αυτή  παρέμεινε στην ίδια θέση μέχρι το Μάιο του 2.000 οπότε  και  απομακρύνθηκε  από την τότε Δημοτική Αρχή   και   μεταφέρθηκε σε  μια  ήσυχη, χωρίς επαρκή φωτισμό  και απόμερη γωνιά στη διασταύρωση των οδών   Βότση και  Όθωνος- Αμαλίας.  Είχε προηγηθεί    τον Ιούλιο του  1991 μια  σοβαρή  βεβήλωσή της προτομής  (απεκόπη τελείως η κεφαλή )  από νεαρό   συμπολίτη   και την παρέα του μετά από ένα  ολονύκτιο γλέντι.

 

         Αντί να τιμωρηθεί ο   νεαρός  για τη βεβήλωση,  τιμωρήσαμε και προσβάλαμε σαν πόλη  τον  αείμνηστο  Δήμαρχο Δημήτριο Βότση με την μεταφορά της προτομής του σε μια απρόσιτη  γωνιά, κατά παρόμοιο  τρόπο με εκείνον  που οι δάσκαλοι  στο παρελθόν    θέλοντας να  τιμωρήσουν  τους άτακτους  μαθητές  τους υποχρέωναν σε ορθοστασία   στη γωνία της αίθουσας .Θεωρώ  ανεπίτρεπτη  και προσβλητική τη  μεταφορά της προτομής του σημαντικού εκείνου Άρχοντα της πόλεως Δημητρίου  Βότση.

 

       Κάνω έκκληση στον νεοεκλεγέντα Δήμαρχο της πόλης Γιάννη Δημαρά να αναλογισθεί τη βαρύτητα της προσβολής και να επαναφέρει την προτομή του  πάλαι ποτέ Δημάρχου της πόλεως Δημητρίου Βότση στη θέση που τον έστησε το 1918 σύμπας ο λαός της πόλεως σε μια «σοβαρή, επιβλητική σε λαϊκότητα και μεγαλοπρεπή τελετή»(Νεολόγος 3-12-1918)

 

 (Το άρθρο δημοσιεύθηκε στις εφημερίδες της πόλης μας χωρις

Να υπαρξει καμιά αντιδραση εκ μέρους της Δημοτικής Αρχής μέχρι σήμερα και αντί για τον Ανδριάντα του Μέγιστου των Δημάρχων της Πάτρας φιγουράρει ένα ρολόι μοντέρνας τέχνης….

Οποία κατάπτωση στους καιρούς μας!....)