ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΙΕΡΗ ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΙΩΝΙΑΣ

ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΙΕΡΗ ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΙΩΝΙΑΣ    1922- 2020       ΠΕΝΤ’ ΑΙΩΝΕΣ Πέντ’ αιώνες πρόσμενε το Γένος τον ερχομό του, που είχε αργήσει για να ξυπνήσει ο Κοιμισμένος κι η  Αγιά Σοφιά να λειτουργήσει. Κ ήρθε! Σα να’ ρθε αποσταλμένος ΄Αγγελος Θεού στη  στερνή κρίση, με τη  ρομφαία αρματωμένος να καταλύσει και να στήσει. Κ’ ήρθε! Μα η πλάνη ήταν μεγάλη! Του  Αγγέλου τα φτερά κερένια, στάχτη η ρομφαία η σιδερένια… Σφάλα εκκλησιά την πόρτα πάλι! Βαθειά  κοιμήσου Κοιμισμένε! Με τη λαχτάρα, ω Γένος μένε.   ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΟΣΙΝΗΣ       ΤΟ  ΚΑΡΑΒΙ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ   Όλα μας τα καράβια πίσω γυρίσαμε, Σπασμένα τα κατάρτια σκισμένα τα πανιά. Ήρθαν από τη Σμύρνη κι απ’ τα Μουδανιά.   Φέραν τους νικημένους που δεν πολέμησαν. Τις δάφνες δέκα χρόνων. Το όνειδος μιας στιγμής Το λείψανο της δόξας, το πτώμα της τιμής.   Φέραν των εκκλησιών μας τα δισκοπότηρα, Παιδία, γυναίκες, γέρους-Γένος Γραικών πολύ- Της ρίζες της φυλής μας απ’ την Ανατολή.   Μα ένα καράβι, μαύρο, πίσω δεν γύρισε. Ποιους κάβους αρμενίζει, ποια πέλαγα περνά, Και πουθενά δεν βγαίνει, δεν φτάνει πουθενά;   Χρόνια το καρτερούνε και χρόνια πέρασαν. Δεν τόειδε μήτε ναύτης,  μήτε θαλασσινός, Μητ’ ερημίτης φάρος, μήτ’ άστρο της νυχτός!   Τάχα να ‘χει βουλιάξει; Τάχα να στοίχειωσε; Δε θα ξανάρθει τάχα στην  πατρική του αχτή; Oϊμέ ! κι έχει φορτώσει το πιο ακριβό φορτίο…   Όλα τα χάσαμε, όλα! Και μόνο φόρτωσε το πιο στερνό καράβι την ώρα του χαμού, φόρτωσε την ελπίδα  του ξαναγυρισμού!   ΄Ελα, χρυσό καράβι έλα ξεφόρτωσε! Δώσ’ μου το θησαυρό σου κι άνοιξε τα πανιά Ολόισια για τη Σμύρνη, Πόντο και Μουδανιά…                                         Γεώργιος Αθανασιάδης     ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΤΟΥ ‘22   Κι ήρθαμε.. Άξαφνε…χωρίς αποσκευές και διαβατήρια! Δεν ήρθαμε ταξιδευτές για να ξεχάσουμε καημούς. Δεν ήρθαμε ούτε ζητιάνοι, ούτε γυριστάδες. ΄Ηρθαμε εμείς, οι Μαθηταί των Αποστόλων, οι πιστοί  της Επτάφωτης Λυχνίας της Αποκαλύψεως, τα στερνοπαίδια των Κομνηνών και των Παλαιολόγων. Είμαστε…Ιδέτε…Δε μας γνωρίζετε; Είμαστε οι Πρόσφυγες…Οι Πρόσφυγες!...     ΙΩΝ (Ανθολόγιά Μαγγανάρη Θρήνοι και παινέματα για τις χαμένες Πατρίδες)Νέα Σύνορα 1988.