ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ

Λεωνίδα Γ. Μαργαρίτη
Δικηγόρου–Προέδρου Εταιρείας Λογοτεχνών

Μια Αμερικανίδα από την Ουάσιγκτον ,η Sorona Smart Dodd εμπνευσμένη από την καθιέρωση εορτασμού της μητέρας το 1910 θέλησε να τιμήσει τον πατέρα της. Αυτός ήταν ο πρώτος εορτασμός που έγινε παγκοσμίως, έκδοτε καθιερώθηκε με πρωτοβουλία της.
Στη μητέρα έχουν αφιερωθεί ποιήματα , ύμνοι και τραγούδια, έχουν δημοσιευθεί κατά καιρούς διάφορα άρθρα, ψηφίσματα και διακηρύξεις. Οι ζωγράφοι έχουν εμπνευσθεί θαυμάσιους πίνακες και οι μουσικοί έχουν συνθέσει σημαντικότατες μελωδίες.
Αποδίδουν μ’ όλα αυτά την οφειλόμενη τιμή για την μεγάλη και σημαντική προσφορά της. Οι ίδιες τιμές βεβαίως οφείλονται και στη μορφή του Πατέρα. Η παγκόσμια γιορτή η αφιερωμένη στη μορφή του Πατέρα είναι λιγότερο ή και σχεδόν καθόλου γνωστή. «Τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου για να γίνεις μακροχρόνιος επί της γης» σημειώνει μια των εντολών. Έξοδος Κ19).
Χρειάζεται άραγε επιβράβευση για να τιμά το παιδί, τους γονείς;
Χρειάζεται ανταμοιβή για τη στοργή που αφειδώλευτα του προσφέρθηκε;
Δεν κατανόησα ποτέ τo επιτακτικό της εντολής.
Ο Πατέρας, είναι ο άγρυπνος φρουρός της οικογένειας ,ο στυλοβάτης της λογικής, ο κατ’ εξοχήν καθημερινός αγωνιστής για την εξασφάλιση των αναγκαίων κυρίως παλαιότερα αλλά και σε πολλές περιπτώσεις και σήμερα. Ο Πατέρας-δάσκαλος, πρώτος θα διδάξει τα παιδιά του με τις γνώσεις του και το παράδειγμά του.
Εκείνος θα σωφρονίσει με τη συμπεριφορά του και τον τρόπο του. Πρόσωπο που επιβάλει το σεβασμό και την εκτίμησή μας, ένα πρόσωπο άξιο της ευγνωμοσύνης μας. Η παρουσία του έντονη πανταχού τόσο εντός όσο και εκτός της οικίας όπου κυρίως δραστηριοποιείται το μέγιστο χρόνο της ζωής του. Αγωνίζεται εντίμως και αξιοπρεπώς. Δεν διακατέχεται ποτέ από φόβο η δειλία .Είναι εκείνος που ξεχνά την κούραση της μέρας και παραμερίζει τις πίκρες της ζωής στη θέα των μελών της οικογενείας του.
Φίλος των παιδιών του , ακριβοδίκαιος κριτής των όποιων αντιθέσεων και αντιδικιών τους, αλλά και ειρηνευτής στις διενέξεις τους.
Αποστολή του ισότιμη και ισάξια εκείνης της Μητέρας, είναι επιφορτισμένος κι εκείνος να σταλάξει στις ψυχές των παιδιών του τις αρετές που διακρίνουν ένα υπεύθυνο και χρήσιμο για την κοινωνία πολίτη.
Αναλαμβάνει τη στήριξη του αδύναμου ,του ανίσχυρου και ευάλωτου παιδιού του, καλείται να του εμπνεύσει τις αρετές της εργατικότητας, της ειλικρίνειας, της καλοσύνης, της ευγένειας της ευσέβειας, της δικαιοσύνης, της μετριοφροσύνης, της ειλικρίνειας, της αλληλεγγύης και της αγάπης στο συνάνθρωπο. Πατέρας! ο αχθοφόρος της καθημερινότητας, ο ακούραστος κι εργώδης . Δεν μεμψιμοιρεί, δεν διακατέχεται από αδιαφορία, αλλά αντίθετα, οπλισμένος με αισιοδοξία, δύναμη και θάρρος αντιμετωπίζει με δυναμισμό και καρτερικότητα τα οποία προβλήματα της οικογένειας του.
Μπορεί ο δρόμος της ζωής να είναι ανηφορικός ,δύσκολος και πολλές φορές δύσβατος. Μπορεί να μην αποφασίζει μόνος του όπως παλαιότερα όμως συνεχίζει να παραμένει ο άνθρωπος των λογικών επιλογών. Μπορεί να μην εκδηλώνει τον συναισθηματισμό του σε στιγμές που η συγκίνηση πνίγει τη μιλιά του, προτάσσει όμως τη λογική θεώρηση των περιστάσεων και δίνει λύσεις που διευκολύνουν τη ζωή , τονώνουν την ψυχική και πνευματική ανάπτυξη των παιδιών.
Ο παγκόσμιος εορτασμός είναι μια μέρα που ο καθένας σκέπτεται το δικό του πατέρα. ΄Όσοι τυχεροί, θα είναι σε θέση να του αποδώσουν την οφειλόμενη τιμή, για τους υπόλοιπους που ο χρόνος σταμάτησε να υφαίνει το μύθο της ζωής του, υπάρχει η σκιά του και μια βαθύτατη ανάμνηση, μια ευλαβική αναπόληση ένα κανδήλι στη μνήμη του , ένα κερί , ένα λουλούδι αναγνώρισης , σεβασμού κι ευγνωμοσύνης για εκείνον τον μεγάλο απόντα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου