Αγαπητοί μου,
Tι ήταν εκείνο που σας έκανε να εκφράσετε την αγωνία σας για τη δραματική κατάσταση του τόπου; Μια αιφνίδια καταστροφή; μια θεομηνία; ένας καταστροφικός σεισμός; ένας θανατηφόρος λοιμός; μια πολεμική ήττα; Tι συνετέλεσε να βρίσκεται η χώρα σ’ αυτή την τραγική κατάσταση;
Πόσο ώριμη και ισότιμη υπήρξε η ένταξή μας στην Ευρώπη; Ποίες σημαντικές πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές κατακτήσεις απειλούνται σήμερα σοβαρά;
Μήπως το ακαταδίωκτο,η ατιμωρησία και το ανεύθυνο των βουλευτών; μήπως οι θεσμοθετημένες παραγραφές;μήπως η κληρονομική διαδοχή στην εξουσία ;
Μήπως το άθλιο σύστημα υγείας, μήπως η χωρίς προσανατολισμό επί πληρωμή παιδεία ,μήπως η ανεργία των επιστημόνων μήπως η κατάληψη της χώρας από λαθρομετανάστες μήπως η ανύπαρκτη κοινωνική πολιτική;
Mήπως το καταχρεωμένο Κράτος, η υπερφορολόγηση, οι μειώσεις μισθών και συντάξεων, οι απολύσεις εργαζομένων, η κατάργηση συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων, η διασπάθιση δημοσίου πλούτου, οι καταθέσεις δισεκατομμυρίων «πατριωτών» στην Ελβετία.
Aυτές οι κατακτήσεις κινδυνεύουν αγαπητοί μου;
Πρώτη φορά ακούσατε φωνές λαϊκισμού και ανευθυνότητας να κυριαρχούν στο δημόσιο λόγο; Τόσο ρόδινα τα βλέπετε ως τώρα στη χώρα μας; και κάποιοι απειλούν αυτές τις κατακτήσεις να καταστρέψουν ; Τόσα χρόνια που χτίζονταν «τα τείχη» γιατί δεν το πήρατε χαμπάρι ;Όταν έχτιζαν «τα τείχη πως και δεν προσέξατε; «Oύτε ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον δεν ακούσατε;» Φέρεστε , «να σας έκλεισαν ανεπαισθήτως από τον κόσμον έξω…»Δεν σας απασχολεί πώς έφθασε η χώρα μας στην κατάρρευση; τι έφταιξε;
Αυτή την έκκληση γιατί τώρα; Δεν ζούσατε στην Ελλάδα δεν σας είχε ανησυχήσει τίποτε από όσα συνέβαιναν τα τελευταία χρόνια;
Zητάτε αλλαγή νοοτροπίας, και ανάληψη ευθυνών τώρα που φτάσαμε ήδη στο απροχώρητο; Ζητάτε να μιλήσουν οι πολιτικοί με ειλικρίνεια για τους κινδύνους που απειλούν τη χώρα, για τον αγώνα και τις θυσίες που απαιτεί η σωτηρία και η ανάκτηση της αξιοπρέπειάς της.
Αγαπητοί μου ο λαός μας χωρίς ενημέρωση για τις αιτίες της κατάρρευσης είναι αγανακτισμένος ,χωρίς αισιοδοξία και ελπίδες για αναστροφή.
Αποφαίνεστε ότι ο τόπος χρειάζεται μια ηγεσία ευθύνης και εθνικής ανασυγκρότησης που, σε συνεργασία με τους ευρωπαίους εταίρους μας, θα κάνει τα απαραίτητα για τη σωτηρία. Για ποια σωτηρία μιλάτε; Η κατάσταση πως θα αναστραφεί; Δεν έχετε καν συνειδητοποιήσει ότι ήδη η χώρα μας βρίσκεται σε κατάρρευση απότοκο ηθικής εξαχρείωσης και σήψης.
Για ποιες συντονισμένες ενέργειες, και για ποιο νέο πνεύμα ομοψυχίας μιλάτε;
Όταν ο πολίτης αδυνατεί να πληρώσει το νοίκι και το ρεύμα; ΄Oταν κανένας δεν τιμωρήθηκε για τις σπατάλες και τις καταχρήσεις, για ποιες θυσίες μπορεί κανείς να ομιλεί;
Mιλάτε για κατακτήσεις της σημερινής Ελλάδας από θυσίες και κόπους γενεών όμως αγνοείτε πως τα χρέη που υποδούλωσαν τη χώρα καλούνται να τα εξοφλήσουν οι αγέννητοι νεκροί; Τι αλήθεια φοβάσθε πως μπορεί να καταστραφεί; τα ήδη κατεστραμμένα; ήδη υποθηκεύσαμε όχι μόνο τη ζωή των νέων αλλά και τα όνειρά τους . Δεν το έχετε αντιληφθεί;
Μήπως η αγωνία σας εκφράσθηκε πολύ όψιμα;
Φιλικά
Λεωνίδας Γ. Μαργαρίτης
Ένας ενεργός πολίτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου