AXAΡΙΣΤΙΑΣ ΑΝΕΚΔΟΤΟ

ΑΧΑΡΙΣΤΙΑ

Ήταν ένας φιλάνθρωπος που κάθε πρωί έδινε στο ζητιάνο της γειτονιάς του από ένα ευρώ.
Αυτό γινόταν για ένα τρίμηνο. Στη συνέχεια συνέχιζε κάθε πρωί να τον χαρτζιλικώνει, αλλά πλέον του έδινε 50 λεπτά.
Μετά από ένα χρόνο το ποσό που έδινε στο ζητιάνο μειώθηκε σε 20 λεπτά και στο τέλος διακόπηκε η βοήθεια.
Κάποια μέρα τον σταμάτησε ο ζητιάνος και τον ρώτησε γιατί δεν του δίνει πια λεφτά.
Οπότε ο φιλάνθρωπος εκείνος του είπε:
Στην αρχή αγαπητέ μου ήμουν ελεύθερος, οπότε σου έδινα ένα ευρώ. Μετά παντρεύτηκα, ξέρεις, γυναίκα, έξοδα... οπότε σου έδινα 50 λεπτά. Μετά έκανα ένα παιδί, ξέρεις, πάμπερς, γάλατα... κ.λ.π. οπότε σου έδινα είκοσι λεπτά. Μετά έκανα και δεύτερο παιδί, αυξήθηκαν τα έξοδα, οπότε σταμάτησα να σου δίνω.
Και ο ζητιάνος έξαλλος:
- Καλά, ρε βλαμμένε, κάνεις παιδιά με τα λεφτά μου;