Γράφει η Θεοδώρα Μαρούδα-Ανεστοπούλου
Πρόσφατα βρέθηκε στα χέρια μου το ποιητικό έργο του Γιώργου Λ. Μαργαρίτη με τίτλο «ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΑ» Έκδοσης ΠΑΤΡΑ 2010.
Ανοίγοντας και διαβάζοντας το, σκέφθηκα πόσο δίκιο έχει η λαϊκή ρήση «το μήλο κάτω από τη μηλιά θα πέσει» καθώς ο Γιώργος Μαργαρίτης γιος του δικηγόρου Λεωνίδα Μαργαρίτη και προέδρου της Εταιρείας Λογοτεχνών ΝΔ Ελλάδος, είναι και ο ίδιος ποιητής και πεζογράφος, γνωστός για την προσφορά του στη λογοτεχνία.
Το ποιητικό πόνημα του Γ. Μ. παρά το γεγονός ότι ήλθε στο φως το φθινόπωρο, έχει μια αύρα από την ΄Άνοιξη, με μια εκπληκτική λυρικότητα που σε ξαφνιάζει και σε παραπέμπει σε καλύτερες εποχές. Παρά ταύτα ο ποιητής στο πρώτο έργο του ασχολείται με τη μυσταγωγία του έρωτα και της αγάπης συστατικά του βίου και της ύπαρξης, καθιστώντας το θαυμάσιο. ΄Άπτεται με απλότητα και φιλοσοφική διάθεση των πραγμάτων του κόσμου.
Οι λέξεις ρέουν όμορφα και σε μαγνητίζουν με τα χρώματα και την αισθαντικότητα αυτού του νέου ποιητή ,του οποίου τελικά με τούτο το σημαντικό πόνημα φαίνεται η παιδεία και το ύψος της γνώσης. Εικόνες ,ιδέες και αισθήματα σ’ έναν καμβά τελειότητας του ωραίου και του υψηλού…
Χωρίς φιοριτούρες και στριφογυριστές εκφράσεις ,ο Γ. Μ. σε συναρπάζει-και να πω την αλήθεια έχουμε πράγματι ανάγκη από την ανάσα της καθαρής ποίησης νέων ανθρώπων, Τούτο το βιβλίο-ποιητική συλλογή- αφιερώνεται στους γονείς του και στον έρωτα από τον οποίο γεννήθηκε, ενώ τα ποιήματά του πέρασαν μέσα από το χρόνο την Αγάπη-σύμβολο πετυχημένης Ζωής.
Στα 40 μικρά ή μεγάλα ποιήματα του διαγράφεται το ήθος και το ζυμάρι απ’ όπου έχει πλαστεί. ΄Ένας ποιητής γεννιέται, δεν γίνεται! Μελετώντας τη «¨Μυσταγωγία» αλαφραίνει πράγματι η ψυχή του ανθρώπου που με τόσα είναι επιβεβαρυμμένη σήμερα.
Παραθέτω κάποια κομμάτια αποσπασματικά:
Από την Ωδή στον ΄Έρωτα:
Έρωτα ανείπωτε
Αθάνατη πηγή
Των πάντων
Και εκατόμορφε
Που οδηγείς
Στο δίχτυ σου
Τα θύματα του πάθους
Με τι σοφία άραγε
Σε έπλασε το ένα;
΄Όλοι οι στίχοι είναι συναρπαστικοί, σε μεταφέρουν σε κόσμους μαγικούς εκεί που εδρεύει η αγάπη και η κινητήρια δύναμη του έρωτα του δημιουργικού. Κρίση και φιλοσοφική διάθεση συμπίπτουν αρμονικά.
Και πάλι κάτι όμορφο μέσα από τη «Μυσταγωγία»:
Το Ρόδο
Ένα άλικο ρόδο
Αναπαύεται
Στις νιότης το σώμα
Μια γρήγορη ανάσα πάθους
Που φτερουγίζει
Στις ακρογιαλιές του δειλινού.
Και ακόμα μια γεύση γραφής του ποιητή Γ. Μ. όπου μας λέει στο CARPE DIEM:
Ταξιδεύεις για τα πέρατα του κόσμου
………………………………………
Κατάφερες να γκρεμίσεις το χθες
Ζώντας το σήμερα
Χωρίς φόβο για το αύριο
Καρτερώντας μονάχα τον Έρωτα
CARPE DIEM , βροντοφώναξες
Καθώς ανηφόριζες
Στη λεωφόρο των ψυχών.(Στο Γιώργο που έφυγε νωρίς)
Συγχαρητήρια στο Γιώργο Μαργαρίτη και πολλές ευχές για τη συνέχιση στην ποίηση και γενικά στη λογοτεχνία. ΄Έχει το τάλαντο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου