ΤΣΑΤΣΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ:

(40 μέρες από το φευγιό του)
Σήμερα (4/6) συμπληρώνονται σαράντα ακριβώς μέρες από τότε που έφυγε για το αιώνιο ταξίδι ένας σημαντικός νεοέλληνας πολιτικός ( για δύο συνεχείς θητείες επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) ο αείμνηστος Συνταγματολόγος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Δημήτρης Τσάτσος,
Συμπορεύτηκα στα πρώτα μετά την μεταπολίτευση χρόνια, όταν μαζί με τους καθηγητή Γεώργιο –Αλέξανδρο Μαγκάκη, Χαράλαμπο Πρωτοπαπά και Αναστάσιο Μήνη, ίδρυσαν την Σοσιαλιστική Δημοκρατική ΄Ένωση και εδώ στην πόλη μας λειτούργησε Σοσιαλιστική Λέσχη στην οποία πρωτοστατούσαν, ο συντάκτης του παρόντος σημειώματος, ο Δικαστικός Επιμελητής και οικολόγος Βλάσης Βελλόπουλος,οι Δικηγόροι Γιώργος Μπονάνος, και Ανδρέας Κανελλόπουλος,ο συνδικαλιστής Χαράλαμπος Πλόσκας,ο συνταξιούχος Χριστόφορος Σκαμνάκης ο έμπορος Σοφής Κολαϊτης ο ιατρός Γιώργος Χρονόπουλος, οι φοιτητές της Νομικής Νίκος Παπαϊωάννου , Δημήτρης Ρήγας και Αλέξης Γκλαβάς κ.α. που δεν συγκρατώ στη μνήμη μου.
Με αυτή τη συνεργασία γνώρισα ένα σημαντικό πολιτικό και άνθρωπο με ξεκαθαρισμένες πολιτικές απόψεις γύρω από την Δημοκρατία και το Σοσιαλισμό και τις προοπτικές ομαλής Δημοκρατικής πορείας μετά την Δικτατορία.
`Στην Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας συμμετείχε ως υφυπουργός Εθνικής Παιδείας. Κατά τη θητεία του θέσπισε τα μέτρα για την κάθαρση στα Πανεπιστήμια από τους συνεργάτες της Δικτατορίας την γνωστή αποχουντοποίηση, και υπήρξε εισηγητής του πρώτου δημοκρατικού νόμου-πλαισίου για τα Πανεπιστήμια της χώρας.
Υπήρξε κύριος εισηγητής της μειοψηφίας κατά τη συζήτηση του κυβερνητικού σχεδίου του Συντάγματος του 1975 αντίτυπο του οποίου διατηρώ στο αρχείο μου με προσωπική του αφιέρωση.
Λόγω διαφωνιών με την ηγεσία του κόμματος διεγράφη μετά από ενάμιση χρόνο και συνέχισε την πολιτική του δράση στο νέο σχηματισμό Πρωτοβουλία για τη Δημοκρατία και το Σοσιαλισμό.
Η φωτογραφία που παρατίθεται στο κείμενο ήταν από μια συνάντηση των μελών της Σοσιαλιστικής Λέσχης Πατρών που έγινε στις 23-10-1976 με τον αείμνηστο Δημήτρη Τσάτσο όταν ήδη είχε διαγραφεί και συνεργασθεί με τους Γεώργιο Μαγκάκη, Χαράλαμπο Πρωτοπαπά και Αναστάσιο Μήνη που είχαν αποχωρήσει από την Ε. Κ. (27-9-1976) και ίδρυσαν την Πρωτοβουλία για τη Δημοκρατία και το Σοσιαλισμό.
Από το 1980 μέχρι την συνταξιοδότησή του χρημάτισε καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Χάγκεν ενώ διετέλεσε πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Συνταγματολόγων από το 1988 έως το 1990.
Συμπορεύτηκε με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και στην περίοδο που υπηρέτησε ως Ευρωβουλευτής (1994-2004) έσωσε μάχες για τα συμφέροντα της χώρας μας και διακρίθηκε για τις καίριες παρεμβάσεις του σε πολιτικά και θεσμικά ζητήματα, ενώ έλαβε μέρος στην προετοιμασία συντάξεως του Ευρωσυντάγματος.
Ο Δημήτρης Τσάτσος ήταν γιος του επίσης πολιτικού και δικηγόρου Θεμιστοκλή Τσάτσου αδελφού του Κωνσταντίνου Τσάτσου και της Ανίτας Αλευρά. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και τη Χαϊδελβέργη και σε ηλικία μόλις 27 ετών ανακηρύχθηκε διδάκτωρ της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών . Από το έτος 1965 μέχρι το 1968 εργάσθηκε σαν ερευνητής στο Max Planck Institute.
Το 1968 εκλέχθηκε υφηγητής του Γερμανικού και αλλοδαπού Δημοσίου Δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών .Το καθεστώς όμως των Συνταγματαρχών δεν του επέτρεψε να διδάξει,
Το 1969 εκλέχθηκε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης πλην όμως δεν διορίσθηκε από το καθεστώς της Δικτατορίας,. ΄Ένα χρόνο μετά την εκλογή του επέστρεψε στη Βόννη ως καθηγητής του εκεί Πανεπιστημίου.
Το 1973 φυλακίσθηκε από τους Συνταγματάρχες ενώ μετά το κατάρρευση του καθεστώτος επελέγη και συμμετείχε στην Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας υπό τον Κων/νο Καραμανλή.
Η απώλεια του Δημήτρη Τσάτσου υπήρξε απώλεια τόσο για την επιστήμη, την πολιτική αλλά και τη χώρα μας, υπήρξε όμως και προσωπική απώλεια μια και έχασα ένα πολύ καλό φίλο.
Διατηρώ στο αρχείο μου ιδιόγραφες επιστολές του και τις ευχετήριες κάρτες του.
Βρεθήκαμε και πάλι στα ίδια πολιτικά χαρακώματα μετά τα αρχικά πρώτα μετά την μεταπολίτευση να αγωνιζόμαστε στον ίδιο πολιτικό χώρο για τα ίδια ιδανικά και με τις ίδιες προσδοκίες.
Θα τον θυμάμαι πάντα για τον καθάριο λόγο του για τη ρηξικέλευθη σκέψη του και τη δημιουργό πρακτική του.
Τελευταία επικοινωνία του με το κοινό των Πατρών ήταν στις 3 του Σεπτέμβρη 2005 στην εκδήλωση της Νομαρχίας Αχαΐας στο Πανεπιστήμιο Πατρών για τον πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλο του οποίου ανέλυσε με γλαφυρότητα την προσωπικότητα και τη συμβολή του προέδρου στην παγίωση μια αξιοθαύμαστης Δημοκρατικής λειτουργίας του πολιτεύματος.
Η προσφώνηση-ομιλία εκείνης της βραδιάς φιλοξενήθηκε στις σελίδες του 3ου Τεύχους του υπό την επιμέλειά μου περιοδικού της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αχαΐας «ΑΧΑΪΚΑ»(Σελ.13-23) και αποτελεί ένα σημαντικό πολιτικό κείμενο της νεώτερης ιστορίας μας.
Τα λίγα αυτά λόγια ας είναι ένα ευλαβικό τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο για ένα καλό φίλο.
Το Συνταγματολόγο, πολιτικό, δικηγόρο, και κυρίως άνθρωπο ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΣΑΤΣΟ.