Ο "ΑΓΙΟΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ" ΤΟΥ ΠΑΡΚΟΥ

Καθημερινά, πρωί - πρωί με ένα ποδήλατο φορτωμένο τροφές τρέχει στο πάρκο του Αγιαντρέα να προσφέρει το πρωινό στις φίλες και τους φίλους του.
Πρόκειται για τον Τάσο Λαμπίρη ένα ζωόφιλο συμπολίτη μας γύρω στα σαράντα που η ζωή δεν του χάρισε ως τώρα οικογένεια και παιδιά .
Αυτή την έλλειψη αναπληρώνει με τη ζωοφιλία του ή πιο σωστά με τη γατοφιλία του. Προσφέρει την αγάπη του και το ενδιαφέρον του κυρίως στις γάτες που έχουν κατακλείσει κυριολεκτικά την παραλιακή ζώνη της ιχθυόσκαλας.
Οι γάτες συγκεντρωμένες σε ομάδες σαν άλλοι μετανάστες δεν περιμένουν βέβαια κάποιο φορτηγό που θα τις πάει στην κοντινή Ιταλία αλλά το φίλο τους τον Τάσο να τους φέρει το πρωινό τους συσσίτιο. Φίλοι του επίσης και κάποιοι αδέσποτοι σκύλοι που απέμειναν στην παραλία, αλλά και οι αρουραίοι.
Τα περιστέρια έχουν δεχθεί κι εκείνα τη στοργή του μια και γι’ αυτά πολλές φορές έχει εξασφαλίσει τη διατροφή τους. Μαζί με τα περιστέρια απρόσκλητοι φίλοι του είναι και τα κοράκια που εφορμούν σε ότι έχει μείνει αφάγωτο ή στους σπόρους των περιστεριών.
Αυτό τον ετερόκλητο ζωοβασίλειο είναι οι ζωντανες υπάρξεις ο χώρος που εκτονώνει τα αισθήματά του ο κ. Λαμπίρης.
Το ενδιαφέρον του επικεντρώνεται κατά κανόνα και κυρίως στις γάτες. Εκατοντάδες γάτες με τα γατόπαιδά τους αποτελούν τους τροφίμους του που συνεχώς αυξάνονται.
Προ έτους στην περιοχή έκανε έφοδο μια ομάδα μεγαλόσωμων αδέσποτων σκύλων. Στην εμφάνιση τους οι γάτες εξαφανίσθηκαν ή στη χειρότερη περίπτωση έπεσαν θύματα των προαιώνιων εχθρών τους . Ενθυμούμε την τύχη που επεφύλαξαν δύο σκύλοι Δαλματίας που διατηρούσαμε για φύλακες στο κτήμα μας όταν μια γάτα είχε το θράσος να περάσει τα κάγκελα του περιβόλου και να περιφέρεται εντός του κτήματος προκλητικά. Την άρπαξαν ο ένας από τα μπροστινά πόδια και ο άλλος από τα πισινά και τραβολογώντας την διαμέλισαν.
Βέβαια υπήρχαν και κάποιες φήμες που έλεγαν πως οι γάτες έπεσαν θύματα των μεταναστών οι οποίοι πάνω στην πείνα τους , άναβαν φωτιές στην ακτή και τις έψηναν για διατροφή τους. Ίσως η φήμη να μην είναι απλώς φήμη. Η πείνα δεν έχει μάτια και περιθώρια επιλογών, μην ξεχνάμε ότι στο Μεσολόγγι έφαγαν ακόμη και ποντικούς.
Μετά από καιρό, όταν εξαφανίσθηκαν οι σκύλοι έκαναν και πάλι την εμφάνισή τους οι γάτες , οι γάτοι και τα γατόπουλά τους.
Τελευταία ξαναγέμισαν οι ακτές του πάρκου. Γάτες μαύρες, άσπρες, μπιμπιλές, καφετιές, καστανόχρωμες κοκκινόξανθες και άλλων αποχρώσεων κάθε πρωί περιμένουν το φίλο τους. Τον γνωρίζουν από μακριά. Όταν τον αντιληφθούν σε όποιο σημείο του πάρκου κι αν βρίσκονται τρέχουν να φθάσουν έγκαιρα στο πρωινό προσκλητήριο.
Όταν φθάνει στο πάρκο κάθε πρωί ο κ. Λαμπίρης γίνεται σωστό συναγερμός, πραγματική γατοσυνέλευση. Κάνει καθημερινά προσκλητήριο .Τις φωνάζει καθεμιά με το όνομα της και στη θέα του τρέχουν κουνώντας με ευγνωμοσύνη τις ουρίτσες τους για να τον υποδεχθούν και να απολαύσουν τα αφειδώς προσφερόμενα εδέσματά του.
Κροκέτες ,κομμάτια κρεάτων κυρίως από υπολείμματα κρεοπωλείων, πότε ψημένα πότε ωμά, ψάρια που του πρόσφεραν ψαράδικα , που δεν πουλήθηκαν στην ώρα τους, μαγειρευμένα φαγητά σε δοχεία είναι έτοιμα για την πρωινή συνεστίαση.
Σ’ όποιο σημείο του πάρκου και να βρίσκονται , στη θέα του φορτωμένου ποδηλάτου τρέχουν να βρεθούν πρώτοι στη διανομή.
Υπάρχουν και κάποιοι, θρεμμένοι και παχουλοί γάτοι που ράθυμα πλησιάζουν με το πάσο τους, χαλαροί και με σταθερό βηματισμό. Ξέρουν πως θα υπάρξει τροφή και γι’ αυτούς.
Καταφθάνουν χωρίς βιασύνες καθυστερημένα. Οι καθημερινές τροφές επαρκούν για όλες τις γατοϋπάρξεις. Μαζί με τις γάτες κάνουν την εμφάνιση τους και τρείς σκύλοι διαφορετικής ράτσας ο καθένας, που τα αφεντικά τους αφού εξάντλησαν τα φιλοζωικά τους αισθήματα τους χορήγησαν άδεια αόριστης διαρκείας.
Τον πρώτο καιρό ο Λαμπίρης δεν αποδέχονταν στην ομήγυρη της συνεστίασης κανένα από τους αδέσποτους σκύλους. Όταν του διατύπωσα την απορία μου γιατί εξαιρεί της σίτισης ένα σκύλο που πλησίαζε απρόσκλητος και τον απομάκρυνε βίαια μου απάντησε : ΄Αστον αυτόν είναι καριόλης, είναι κοπρόσκυλο. Δεν έδωσα συνέχεια και συνέχισα τον πρωινό μου περίπατο .Κατάλαβα πως ο σκύλος δεν συγκέντρωνε τους όρους και τις προϋποθέσεις που απαιτούσε το πρωτόκολλο του Λαμπίρη.
Εντυπωσιάζει η συμπεριφορά των γάτων απέναντι στους αρουραίους .Εμφανίζονται απρόσκλητοι στην πρωινή γατοσυνέλευση και συμμετέχουν χωρίς συστολή και προφυλάξεις στο πρωινό συσσίτιο. Μαζί με τις γάτες τρώνε και οι ποντικοί. Σαν κι έχουν έτοιμο φαγητό γιατί να κυνηγήσουν ποντικούς θα σκέπτονται οι γάτες .
Οι ποντικοί ανενόχλητοι συμμετέχουν ανέξοδα στην πρωινή συνεστίαση του Λαμπίρη κυρίως όταν εκείνος απομακρύνεται από το χώρο της σίτισης . Εξέρχονται διστακτικά κάπως από τις φωλιές τους στους ογκόλιθους της παραλίας και απολαμβάνουν τα εδέσματα. Όταν χορτάσουν ή όταν πλησιάσει κάποιος από τους πρωινούς περιπατητές του πάρκου αποσύρονται διακριτικά και επανέρχονται αμέσως μόλις ο περιπατητής απομακρυνθεί.
Η θέα του ετερόκλητου των συνδαιτυμόνων προσελκύει πολλές φορές το ενδιαφέρον των ερασιτεχνών φωτογράφων που απαθανατίζουν τις στιγμές ενός ακόμη ιστορικού συμβιβασμού, εκείνον της γάτας και του ποντικού.
Είναι χαρακτηριστική περίπτωση ιστορικού συμβιβασμού.
Ένα ακόμη αξίωμα της ζωής που ορίζει πως όταν υπάρχει για όλους φαγητό παύουν οι έχθρες. Οι πρώην εχθροί συμφιλιώνονται και συντρώγουν.
Ο Λαμπίρης αφού διαθέσει τα εδέσματα, ικανοποιημένος από την προσφορά του στο ζωικό βασίλειο, αποσύρεται για να ξαναεμφανισθεί την επομένη με νέες τροφές, και νέες συγκινήσεις.
Δείχνει ένας ευτυχισμένος άνθρωπος που βρήκε μέσα στην τόσο πεζή και χωρίς αισθήματα εποχή μας ένα τρόπο να προσφέρει τα περισσεύματα της αγάπης του και να νοιώθει ευτυχισμένος !...
Είναι και νοιώθει σαν ένας Άγιος Φραγκίσκος του Πάρκου, αντίστοιχος εκείνου της Ασίζης…

1 σχόλιο: