Ο πιο εξοντωτικός πόλεμος είναι ο εμφύλιος.
«Η εμφύλια αναμέτρηση είναι η πιο τραγική εκδοχή του πολέμου» δήλωσε πρόσφατα ο Παντελής Βούλγαρης.
Στο έργο του «ΨΥΧΗ ΒΑΘΙΑ» τόλμησε να καταγράψει τον παραλογισμό του τελευταίου εμφυλίου.
Από αρχαιοτάτων χρόνων μας κατατρώγει το σαράκι της διχόνοιας κάτι που αποτυπώνει και στίχους του στο ποίημα του «Ύμνος στην Ελευθερία» ο Εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός
Δεν είναι διόλου τυχαίο πως η Ιλιάδα το πρώτο Ελληνικό Έπος κυριαρχείται από τη Θεά των Ελλήνων την Έριδα.
Φυσικά η Έρις δεν είναι μια απλή φιλονικία, αντιγνωμία η αντιπαλότητα. Είναι η πιο άσχημη κόρη της Νύχτας, που έχει παιδιά της τον Πόνο, το Λιμό, τη Μάχη, τους Φόνους, τα Ψεύδη, τη Δυσνομία, και την Άτη (συμφορά).
Αν και οι Ολύμπιοι πέθαναν μόνον η Έρις επιζεί και μας καταδυναστεύει μέχρι τις μέρες μας.
Ο Πελοποννησιακός Πόλεμος υπήρξε καταστρεπτικός με βαθύτερα αίτια στη φυλετική διαφορά μεταξύ Αθηναίων και Σπαρτιατών.
Ο Κορινθιακός Πόλεμος σηματοδοτείται από τη συμμαχία των Αθηναίων με τους Πέρσες εναντίον των Σπαρτιατών.
Για να έλθουμε και στις νεότερες σελίδες της ιστορίας μας, η Επανάσταση του 21 εξ αιτίας της διχόνοιας και του εμφυλίου που ακολούθησε κινδύνευσε να καταστραφεί ότι είχαμε επιτύχει.
Τα κατορθώματα των βαλκανικών πολέμων ακολούθησε άλλος εμφύλιος ο διχασμός με την απόπειρα δολοφονίας του Βενιζέλου, το ανάθεμα και την Μικρασιατική Καταστροφή.
Τελευταία μετά το έπος της Αλβανίας και της Εθνικής Αντίστασης του 1940-1944, ακολούθησε ο αδελφοκτόνος εμφύλιος 1946-1949.
Παρακολούθησα την ταινία του Βούλγαρη ¨ΨΥΧΗ ΒΑΘΙΑ»
Έφυγα σαν την είδα με σφιγμένο στομάχι σαν να δέχτηκα μια γερή γροθιά. Ένας κόμπος στο λαιμό μου δυσκόλευε την αναπνοή μου. Οι πολύ ρεαλιστικές στιγμές της ταινίας προκαλούσαν αποστροφή. Δεν ήθελα να τις αντικρύσω . Δεν είχα τη δύναμη να αντικρύσω τη συμφορά ενός αδελφοκτόνου σπαραγμού στις πιο χειρότερες στιγμές του.
Η χώρα μόλις είχε εξέλθει από μια εχθρική κατοχή και προσπαθούσε να μαζέψει τα κομμάτια της όταν ξέσπασε..
Κάποιοι είπαν πως η ταινία του Βούλγαρη είναι απολιτική μια και δεν παίρνει μέρος κανενός. .Αλλά γιατί να πάρει το μέρος κάποιου από τους αντιμαχόμενους; ΄Ενας αντικειμενικός και χρονικά αποστασιοποιημένος παρατηρητής θα αναγνωρίσει τις ευθύνες και των δύο αντίπαλων.
Τα δύο αντιτιθέμενα στρατόπεδα εκφράζανε δύο κόσμους.
Τον κόσμο που συνεργάσθηκε αρμονικά συμβιβασμένος με τους κατακτητές, και τον κόσμο που έλαβε μέρος στην Εθνική Αντίσταση.
Στον πρώτο κόσμο στεγάσθηκαν οι μαυραγορίτες οι δωσίλογοι, οι βασιλόφρονες , οι συντηρητικοί και οι άνθρωποι που είχαν τη αποδοχή των Εγγλέζων και στη συνέχεια των Αμερικάνων. Ο άλλος κόσμος ήταν ο κόσμος των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ οι προοδευτικοί, δημοκρατικοί και ανένταχτοι αριστεροί φιλοσοβιετικοί και πατριώτες.
Μέσα από την ταινία του Βούλγαρη αυτή η εικόνα αποτυπώνεται . Οι Αμερικανοί με την παρέμβασή τους έκριναν την τύχη του εμφυλίου.
Από την άλλη πλευρά ο Δημοκρατικός στρατός ανέμενε βοήθεια από τη Σοβιετική Ένωση ,η οποία δεν ήρθε ποτέ. Κάποιοι σύντροφοι από γειτονικές χώρες έφυγαν κι εκείνοι απογοητευμένοι. Το αποκορύφωμα της τραγωδίας του Δημοκρατικού στρατού ήταν το κλείσιμο των συνόρων .
Το σφάλμα των πρώτων ήταν το κυνήγι που εξαπέλυσαν κατά των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας. Οι αγωνιστές, ένοιωθαν προδομένοι και απομονωμένοι. Εκείνοι που λόγω συνθηκών έμειναν ατιμώρητοι εισέβαλαν μεταμφιεσμένοι τις νύχτες στα σπίτια των αγωνιστών και τους κακοποιούσαν ανελέητα. Οι αγωνιστές για να αποφύγουν αυτή την άθλια συμπεριφορά έπαιρναν τα βουνά ή πήγαιναν στην Αθήνα.
Τελικά η όλη ιστορία των σφαιρών επιρροής είχαν κρίνει προκαταβολικά τον αγώνα του Δημοκρατικού στρατού η πολιτική ηγεσία του οποίου δεν έλαβαν διόλου υπ’ όψη τους.
Η μοίρα του ήταν προδιαγεγραμμένη και τούτο αποτυπώνεται στην ταινία του Βούλγαρη. Μία ταινία από τις πλέον καλλίτερες.
«Η εμφύλια αναμέτρηση είναι η πιο τραγική εκδοχή του πολέμου» δήλωσε πρόσφατα ο Παντελής Βούλγαρης.
Στο έργο του «ΨΥΧΗ ΒΑΘΙΑ» τόλμησε να καταγράψει τον παραλογισμό του τελευταίου εμφυλίου.
Από αρχαιοτάτων χρόνων μας κατατρώγει το σαράκι της διχόνοιας κάτι που αποτυπώνει και στίχους του στο ποίημα του «Ύμνος στην Ελευθερία» ο Εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός
Δεν είναι διόλου τυχαίο πως η Ιλιάδα το πρώτο Ελληνικό Έπος κυριαρχείται από τη Θεά των Ελλήνων την Έριδα.
Φυσικά η Έρις δεν είναι μια απλή φιλονικία, αντιγνωμία η αντιπαλότητα. Είναι η πιο άσχημη κόρη της Νύχτας, που έχει παιδιά της τον Πόνο, το Λιμό, τη Μάχη, τους Φόνους, τα Ψεύδη, τη Δυσνομία, και την Άτη (συμφορά).
Αν και οι Ολύμπιοι πέθαναν μόνον η Έρις επιζεί και μας καταδυναστεύει μέχρι τις μέρες μας.
Ο Πελοποννησιακός Πόλεμος υπήρξε καταστρεπτικός με βαθύτερα αίτια στη φυλετική διαφορά μεταξύ Αθηναίων και Σπαρτιατών.
Ο Κορινθιακός Πόλεμος σηματοδοτείται από τη συμμαχία των Αθηναίων με τους Πέρσες εναντίον των Σπαρτιατών.
Για να έλθουμε και στις νεότερες σελίδες της ιστορίας μας, η Επανάσταση του 21 εξ αιτίας της διχόνοιας και του εμφυλίου που ακολούθησε κινδύνευσε να καταστραφεί ότι είχαμε επιτύχει.
Τα κατορθώματα των βαλκανικών πολέμων ακολούθησε άλλος εμφύλιος ο διχασμός με την απόπειρα δολοφονίας του Βενιζέλου, το ανάθεμα και την Μικρασιατική Καταστροφή.
Τελευταία μετά το έπος της Αλβανίας και της Εθνικής Αντίστασης του 1940-1944, ακολούθησε ο αδελφοκτόνος εμφύλιος 1946-1949.
Παρακολούθησα την ταινία του Βούλγαρη ¨ΨΥΧΗ ΒΑΘΙΑ»
Έφυγα σαν την είδα με σφιγμένο στομάχι σαν να δέχτηκα μια γερή γροθιά. Ένας κόμπος στο λαιμό μου δυσκόλευε την αναπνοή μου. Οι πολύ ρεαλιστικές στιγμές της ταινίας προκαλούσαν αποστροφή. Δεν ήθελα να τις αντικρύσω . Δεν είχα τη δύναμη να αντικρύσω τη συμφορά ενός αδελφοκτόνου σπαραγμού στις πιο χειρότερες στιγμές του.
Η χώρα μόλις είχε εξέλθει από μια εχθρική κατοχή και προσπαθούσε να μαζέψει τα κομμάτια της όταν ξέσπασε..
Κάποιοι είπαν πως η ταινία του Βούλγαρη είναι απολιτική μια και δεν παίρνει μέρος κανενός. .Αλλά γιατί να πάρει το μέρος κάποιου από τους αντιμαχόμενους; ΄Ενας αντικειμενικός και χρονικά αποστασιοποιημένος παρατηρητής θα αναγνωρίσει τις ευθύνες και των δύο αντίπαλων.
Τα δύο αντιτιθέμενα στρατόπεδα εκφράζανε δύο κόσμους.
Τον κόσμο που συνεργάσθηκε αρμονικά συμβιβασμένος με τους κατακτητές, και τον κόσμο που έλαβε μέρος στην Εθνική Αντίσταση.
Στον πρώτο κόσμο στεγάσθηκαν οι μαυραγορίτες οι δωσίλογοι, οι βασιλόφρονες , οι συντηρητικοί και οι άνθρωποι που είχαν τη αποδοχή των Εγγλέζων και στη συνέχεια των Αμερικάνων. Ο άλλος κόσμος ήταν ο κόσμος των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ οι προοδευτικοί, δημοκρατικοί και ανένταχτοι αριστεροί φιλοσοβιετικοί και πατριώτες.
Μέσα από την ταινία του Βούλγαρη αυτή η εικόνα αποτυπώνεται . Οι Αμερικανοί με την παρέμβασή τους έκριναν την τύχη του εμφυλίου.
Από την άλλη πλευρά ο Δημοκρατικός στρατός ανέμενε βοήθεια από τη Σοβιετική Ένωση ,η οποία δεν ήρθε ποτέ. Κάποιοι σύντροφοι από γειτονικές χώρες έφυγαν κι εκείνοι απογοητευμένοι. Το αποκορύφωμα της τραγωδίας του Δημοκρατικού στρατού ήταν το κλείσιμο των συνόρων .
Το σφάλμα των πρώτων ήταν το κυνήγι που εξαπέλυσαν κατά των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας. Οι αγωνιστές, ένοιωθαν προδομένοι και απομονωμένοι. Εκείνοι που λόγω συνθηκών έμειναν ατιμώρητοι εισέβαλαν μεταμφιεσμένοι τις νύχτες στα σπίτια των αγωνιστών και τους κακοποιούσαν ανελέητα. Οι αγωνιστές για να αποφύγουν αυτή την άθλια συμπεριφορά έπαιρναν τα βουνά ή πήγαιναν στην Αθήνα.
Τελικά η όλη ιστορία των σφαιρών επιρροής είχαν κρίνει προκαταβολικά τον αγώνα του Δημοκρατικού στρατού η πολιτική ηγεσία του οποίου δεν έλαβαν διόλου υπ’ όψη τους.
Η μοίρα του ήταν προδιαγεγραμμένη και τούτο αποτυπώνεται στην ταινία του Βούλγαρη. Μία ταινία από τις πλέον καλλίτερες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου