ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΗΛΕΙΑΚΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ

Στα πλαίσια των εορταστικών εκδηλώσεων του ΣΥΜΠΟΣΙΟΥ ΠΟΙΗΣΗΣ που φέτος κλείνει τριάντα(30) χρόνια πνευματικής προσφοράς στην τέχνη και παρουσίας στο Πανεπιστήμιο Πατρών δημιουργός και εμψυχωτής του οποίου υπήρξε ο Ηλείος(Επιτάλιο) ποιητής, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Πατρών Σωκράτης Σκαρτσής κυκλοφόρησε ένα αξιόλογο για το είδος του έργο με τον τίτλο: ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΗΛΕΙΑΚΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ 1950-2010.
Το έργο κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΤΑΞΙΔΕΥΤΗΣ της πρωτεύουσας με επιμέλεια των Κώστα Κρεμμύδα - Ξένης Σκαρτσή.
Εκτείνεται σε 240 σελίδες και παρουσιάσθηκε προχτές 1η Ιουλίου και πρώτη μέρα των εκδηλώσεων του Συμποσίου Ποίησης.
Το έργο είναι αφιερωμένο στο Λάμπρο και την Ξένη Σκαρτσή που μεγάλωσαν στο Επιτάλιο και πέθαναν στην Πάτρα. Προφανώς πρόκειται για τον παππού και τη γιαγιά της εκ των επιμελητών της έκδοσης ,Ξένης Σκαρτσή.
Στον τόμο ανθολογούνται 48 Ηλείοι ποιητές που έχουν δώσει αυτοτελή έργα τους και σε ποίηση και έργα τους έχουν ανθολογηθεί και στο παρελθόν και κοσμούν πανελλήνιες ή ακόμη και παγκόσμιες ανθολογίες ποίησης.
Τα ανθολογούμενα ποιήματα παρατίθενται με αλφαβητική σειρά των επωνύμων των ποιητών , ενώ προτάσσεται ένας κατατοπιστικός πρόλογος και στο τέλος πάλι με αλφαβητική σειρά εργοβιογραφικά σημειώματα των ανθολογουμένων.
Όπως σε κάθε ανθολογία υπάρχει το υποκειμενικό στοιχείο εκείνων που επιλέγουν και καθορίζουν ποίοι από τους ποιητές θα περιληφθούν και ποία από τα ποιήματα (δημοσιευμένα ή ανέκδοτα) θα περιληφθούν.
Θεωρώ πως η προσπάθεια είχε τα λιγότερα λάθη και τις ακόμη λιγότερες παραλήψεις.
Για ένα αντικειμενικό κριτή του έργου η ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΗΛΕΙΑΚΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ 1950-2010 κερδίζει την αναγνώριση του αναγνώστη και του αυστηρού μελετητή .
Το έργο περιλαμβάνει τη νεώτερη ποιητική παραγωγή των Ηλείων πνευματικών δημιουργών.
Είναι μια ποίηση αληθινή, που έχει αναγνωρισθεί και οι δημιουργοί της επάξια κατέχουν αξιοζήλευτη θέση στο πάνθεο της Ελληνικής Ποίησης.
Επειδή δεν θάθελα να υποκύψω στον πειρασμό και να αναφερθώ επιλεκτικά σε ονόματα καταξιωμένων στο χρόνο ποιητών κάτι που ίσως παρεξηγηθεί νοιώθω την ανάγκη να παραθέσω όλα τα ονόματα των δημιουργών που περιλαμβάνει η Ανθολογία που μόλις χτες κυκλοφόρησε.
Οι Ηλείοι ανθολογούμενοι ποιητές είναι οι εξής: Aιλιανού-Κυριλοπούλου ΄Εφη, Αλεξοπούλου Χρύσα, Αποστολόπουλος Βαγγέλης, Αργυρίου Ιωσήφ, Βούλτος Γιάννης, Γαλάτης Τάσος, Γεροστάθος Κ.Λευτέρης, Γκρής Ηλίας, Γώτης Γιώργος, Δόξας Τάκης, Επιταλιώτης Κώστας, Ηλιόπουλος Δ. Κωνσταντίνος, Θανόπουλος Σ.Σταύρος, Καλατζόπουλος Μένης, Κανελλόπουλος Δημήτρης, Καχτίτσης Νίκος, Κοκκαλίδου –Ναχμία Νίνα, Κοντοπανάγος Τάκης, Κοτίνη Θεώνη, Κουτσούνης Στάθης, Κράγκαρης Διονύσης, Λάσκαρης Χρήστος, Μαργαρίτης Γ. Λεωνίδας, Μεγαλυνός Χάρης, Μορτόγιας Δημήτρης, Μπασιάκος Θεόδωρος, Ντάλιου Διονυσία, Ντάνος Χρήστος, Ξένος Γιώργος, Ξύδης Θεόδωρος, Οικονόμου Κώστας, Ολύμπιος Τάκης ,Παναγούλης Αλέξανδρος, Παναγουλόπουλος Γιώργος. Παπαδημητρίου Νίκος, Παπαναστασόπουλος Γιάννης, Παπανικολάου Μιχάλης, Παυλόπουλος Γιώργης, Ρετσινάς Σάκης, Σινόπουλος Α.Παναγιώτης, Σινόπουλος Γ.Παύλος, Σινόπουλος Τάκης, Σκαρτσής Λ.Σωκράτης, Σμυρνής Κώστας, Τζίφας Θέμης, Τσίρος Θανάσης, Φουσκαρίνης Ανδρέας και Φωτόπουλος Νίκος.
Από εκδοτικής απόψεως πρόκειται για μια άψογη εργασία με ένα επιμελημένο εξώφυλλο το οποίο παριστά αρχαίο θέατρο, προφανώς πρόκειται για το νέο Θέατρο της Αρχαίας Ολυμπίας ή της Επιδαύρου η εικόνα του οποίου δεν παραπέμπει βέβαια στην ΄Ηλιδα μια και το εκεί αρχαίο θέατρο είναι χωμάτινο και μόνο η σκηνή και τα παρασκήνια είναι από πέτρα.
Τέλος οφείλω εκ καθήκοντος ως Ηλείος αλλά και προσωπικά ως ανθολογούμενος να ευχαριστήσω τους επιμελητές της έκδοσης για την επιτυχημένη προσπάθεια να παρουσιάσουν με τον πλέον αντικειμενικό τρόπο την ποιητική παραγωγή της Ηλείας της περιόδου 1950-2010.
Οι συντελεστές της έκδοσης Κώστας Κρεμμύδας κα Ξένη Σκαρτσή θα πρέπει να είναι ικανοποιημένοι με το αποτέλεσμα.
Λεωνίδας Γ. Μαργαρίτης
Πρόεδρος Εταιρείας Λογοτεχνών


Παραθέτω 4 ποιήματά μου που περιλαμβάνονται στην ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΗΛΕΙΑΚΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ. Σελ.108-111


ΣΤΟ ΛΥΚΑΥΓΕΣ ΤΗΣ ΧΙΛΙΕΤΙΑΣ

Παιχνίδι ισορροπίας
στην κορυφή
ενός ισοσκελούς τριγώνου
στη βάση ενός μύθου
που μας μεθούσε
και μας απογείωνε.

Στο λυκαυγές της χιλιετίας
μάρτυρες σιωπής
στο θόρυβο του πλήθους
απομονωμένοι εκούσια
διασπαθίζουμε τις στιγμές
δίνοντας άφεση χρέους
στους αιώνες που πέρασαν.
Αρτιμελείς με τις σημαίες
ανεμίζουσες
και τα μάτια
στραμμένα στα υψίπεδα
αναζητούμε
τους κυνηγούς
των χαμένων ελπίδων
Μιας εικόνας
ταπεινοί προσκυνητές
εμείς οι εικονοκλάστες
προσπαθούμε να συναρμολογήσουμε
τα μέλη των αγαλμάτων
που εμείς καταστρέψαμε
σπονδή στον αιώνα των μύθων…

ΟΥΡΑΝΟΥΠΟΛΗ

Μεταξύ ουρανού και γης
το τελευταίο σημάδι των εγκόσμιων
ένας σταθμός που αφήνεις ό,τι αγάπησες
για τα επέκεινα
τα επουράνια
τα ενδιαιτήματα των Αγγέλων
τα πετάγματα των δελφίνων
των συντρόφων τα μηνύματα
τις υποταγές της Θείας εντολής
«ο φιλών πατέρα η μητέρα υπέρ εμέ
ουκ εστίν μου άξιος».
Ένας οδοιπόρος των ξεχασμένων προσδοκιών.
Ένα εικονοστάσι, δοξολογία και αίνος
στη μνήμη όσων διάβηκαν
τα όρια του χρόνου του ατέρμονου.
Πετάξαμε τον πρώτον άνθρωπο
και φορέσαμε τον άϋλο μανδύα
του ισαπόστολου.
Ζητήσαμε την ειρήνη ψυχών
και σωμάτων.
Δοξάσαμε με εσπερινούς κι εωθινά
τη Θεότητα
την πάντα νουν υπερέχουσα…

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ

Σεληνόφως,
ψίθυροι στ΄ ακροθαλάσσι,
το κύμα, η αρμύρα
η μοίρα μας,
τ’ όνειρο πλεούμενο
στη σιγαλιά της νύχτας
έδειχνε το δρόμο.
Ένα χέρι
ζέσταινε ελπίδες,
μια καρδιά αποζητούσε
οξυγόνο,
μια πανσέληνο κυριαρχούσε
κι ένα απάνεμο λιμάνι,
κοιμόταν Αυγουστιάτικα…

ΔΥΟ ΠΕΤΡΕΣ ΑΠ΄ ΤΗΝ ΗΛΙΔΑ

Δυο πέτρες
ανισοβαρείς
η μια δίπλα στην άλλη,
αρχιτεκτονικά σπαράγματα
της κοντινής Αρχαίας ΄Ηλιδας,
ξέμειναν
στον αυλόγυρο του πατρικού μου,
απομεινάρι κάποιου αρχοντικού
νεώτερης εποχής.
Αυτές οι πέτρες,
ανισοϋψείς όπως στέκουν
θυμίζουν τους γεννήτορες.
Κι εγώ τις ονομάτισα
για να μιλώ μαζί τους.
Τη μικρότερη
την είπα Αγγελική,
την πιο μεγάλη
Γιώργη.
Έτσι απλά
όπως απλά μίλαγα ,
στους γονείς μου.