ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ-ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ

ΓΙΩΡΓΟΣ Λ. ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ: ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΑ:
Ο ΕΡΩΤΑΣ , ΟΔΗΓΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ
ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΜΥΗΣΗ ΣΤΑ ΑΝΩΤΕΡΑ ΠΕΔΙΑ
ΠΑΤΡΑ 2010


Ξεκίνησα να γράφω από μικρός. Το διάβασμα και το γράψιμο με συντρόφευαν από μικρή ηλικία. Συνήθως τα καλοκαίρια στο γραφείο του πατέρα μου "έκλεβα" λίγο χρόνο όταν δεν εκτελούσα χρέη γραμματείας με κάποιο βιβλίο ή πατώντας τα πλήκτρα της παλιάς και θορυβώδους γραφομηχανής. Θυμάμαι τον εαυτό μου στην αρχή της εφηβείας να καταπιάνεται με στίχους. Στίχους απλούς αλλά για μένα απίστευτα συναισθήματα παρουσιάζονταν σαν σε παράσταση γραμμάτων πάνω στο χαρτί.
Ένιωθα τα πυροτεχνήματα των συναισθημάτων μου να εκρήγνυνται στο μυαλό μου και να δημιουργούν έννοιες και συνειρμούς , άλλες φορές αλλόκοτα γινόμενες κι άλλες φορές τόσο φυσικά. Κι έπειτα το χέρι μου να τα μεταστοιχειώνει σε γραμμές και κουκίδες, σειρές από γράμματα βαλμένες κάπως έντεχνα στο χαρτί. Έγραφα ασταμάτητα κάποιες φορές. Και στο τέλος όταν σήκωνα το κεφάλι και ξαναδιάβαζα το ποίημα μου αισθανόμουν μια πλήρωση. Ένα υπέροχο τέλος. Τα είχα καταφέρει να δώσω στο χαρτί την ψυχή μου...
Ντρεπόμουν βέβαια να την φανερώσω στους άλλους. Πρέπει να ήταν κάποιος πολύ δικός μου. Κι έτσι άρχισα σιγά -σιγά να μοιράζομαι το "θαύμα μου" με την οικογένεια μου. Με τις αδερφές μου, την μητέρα μου και τον πατέρα μου που κι αυτός καταπιανόταν με τα γράμματα. Κι όταν διαπίστωνα πως τους άγγιζε κι αυτούς το γραπτό μου, ένιωθα την ικανοποίηση της δημιουργίας ."Κάτι έδωσα κι εγώ", σκεφτόμουν.
Με την εφηβεία το γράψιμο έγινε αχώριστος φίλος...Κι έπειτα ήρθε ο Έρωτας που χτυπά πρώτος την πόρτα της εφηβικής καρδιάς. Μα πόσες φορές μυστικοί έρωτες ξεπετάγονταν στις σελίδες των γραπτών μου? Κι όμως ακόμα δεν ήξερα γιατί έγραφα . Ο πρώτος μύστης όμως στης ζωής το πανηγύρι είναι ο Έρωτας. Αυτός σε οδηγεί μέσα από τα δαιδαλώδη περάσματα σε υψηλά πεδία...Μυσταγωγία πραγματική...Μύηση πρώτη.
"... 'Όταν τον έρωτα τον Πρώτο, τον Μέγα, Τον Αδιαίρετο κοινώνησα βυθίζοντας στο λιόγερμα το άπειρο σώμα του, μες στου πελάου μου τα σωθικά , τα τρίσβαθα..."Την εφηβική ψυχή συγκλονίζει ο Έρωτας...Κι εκεί στο τέλος της Εφηβικής ηλικίας νιώθεις πια πως μπορείς να κατακτήσεις όλο τον κόσμο. Γιατί ο Έρωτας σου έχει δείξει τον δρόμο...
Εραστές...Ικέτες της στιγμιαίας αποκάλυψης του θείου δεχόμενοι του ερωτικού χρίσματος την φύση, την αυξημένη τάση των ορμών, την άκρατη επιθυμία γίνονται ελεύθερα πνεύματα, δημιουργίες της ενεργειακής έλξης των άστρων, γίνονται μοναχικές υπάρξεις της στιγμής που συνέλαβαν το άπιαστο μια μέρα, εραστές του κοσμικού ρυθμού της εξέλιξης..."Κι έρχεται η στιγμή που ανοίγεις τα φτερά σου μονάχος να πετάξεις. Μέσα από δυσκολίες και εμπόδια αποφάσισα να εγκαταλείψω την χώρα μου που υπερβολικά αγαπώ για να σπουδάσω Νομική στην Ιταλία...Στο επιβλητικό και σκοτεινό τοπίο της Τοσκάνης...Κι εκεί η ποίηση φούντωσε...Σαν να σηκώθηκε αέρας και θέριεψε τις φλόγες μέσα μου...Στη Τοσκάνη , στη μελαγχολική μεσαιωνική πόλη της Σιένας οι λέξεις έγιναν χείμαρρος...
"κι ο χρόνος εδώ στην χώρα των Ετρούσκων σ' εχθρεύεται στήνοντας παγίδες του νου που θα σε τιθασεύσουν μένοντας άοπλος χωρίς συναισθήματα..."Κι όμως τα συναισθήματα είχαν ζωγραφίσει λέξεις στο χαρτί. Μου έλειπε η Ελλάδα. Οι δικοί μου άνθρωποι. Κι ο πόνος γέννησε και τα παιδιά του με πλημμύρισαν με λέξεις...Σαν τον έρωτα κι αυτός με οδήγησε σε άλλα μονοπάτια...
"...ξέρουμε τους χτύπους της φυγής να μετράμε ξεχνώντας πως η αναβολή είναι Ερινύα και η δύναμη είναι η αντιμετώπιση της Αλήθειας όσο σκληρή κι αν είναι..."Επιστρέφοντας στην πατρίδα η φλόγα δεν έσβησε...Μα γιατί γράφω αναρωτιόμουν πάντα? Τότε έπεσα πάνω στο γραπτό του μεγάλου Ελύτη :‎"Νά γιατί γράφω. Γιατί η Ποίηση αρχίζει από κει που την τελευταία λέξη δεν την έχει ο θάνατος." Θεία Αποκάλυψη!!! Το άφθαρτο, το αιώνιο...Κι ένα συναίσθημα σε οδηγεί σε ατραπούς αθανασίας: ο Έρωτας...Μυσταγωγός της ψυχής...Κι ύστερα ήρθε η Αγάπη. Η ολοκλήρωση του Έρωτα. Στάθηκα τυχερός καθώς σε μένα έλαχε η έννοια να γίνει άνθρωπος. Η Αγάπη. Να γίνει σύντροφος έπειτα από ατελέσφορες προσπάθειες ανακάλυψης της σε άλλα πρόσωπα που έμειναν στο παρελθόν .
"...όλες εκείνες οι αναμνήσεις που έσβησαν την γαλήνη σου καταχωνιάστηκαν στα έσχατα σου, στα βάθη της ύπαρξης σου...."Έτσι γεννήθηκε η Αγάπη...
"...γιατί το ξέρεις πως σαν λογίζεται αληθινή η Αγάπη γεννιέται αθάνατη...".Μια Αγάπη που στάθηκε στο πλάι μου για να κάνει τα όνειρα μου πραγματικότητα και που μ' έμαθε πως ακόμα κι αν είναι δύσκολο να γίνουν , το παλεύεις...
"...ήσουν εκείνα με οδηγείς στη χώρα των ονείρων γιατί μονάχος πως να πορευτώ μεθυσμένος από έρωτα? Ήσουν εκείνα με συντροφεύεις στα δαιδαλώδη περάσματα της ζωής...Να μου σφίγγεις το χέρι, να μου λες σ’ αγαπώ, πλάι μου, για πάντα..."Κάπως έτσι λοιπόν αποφάσισα αυτό το ταξίδι με συνοδοιπόρους τον Μυσταγωγό Έρωτα και την αληθινή Αγάπη να το δημοσιοποιήσω σε όλους εσάς...Να κοινωνήσετε κι εσείς τα συναισθήματα μου...Να νιώσετε το δικό μου ταξίδι σαν δικό σας...
Η ποιητική συλλογή "Μυσταγωγία" παραδίδεται με ιδιαίτερη χαρά στην δική σας ψυχή. Θα ήθελα να ευχαριστήσω το τυπογραφείο Σαραντίδη για την άρτια κι επαγγελματική δουλειά και την Χρυσαλένα Μαργαρίτη για την υπέροχη εικόνα που κοσμεί το εξώφυλλο. Αφιερώνεται στην Αγάπη την σύντροφο της ζωής μου που μου χάρισε τον Έρωτα και στους γονείς μου που μ' Έρωτα με έφεραν στη ζωή...
Γ.Λ.Μ.