(Παύλος Α΄ Κορινθίους ΙΓ 1-8)
Εάν ταίς γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων. αγάπην δε μη έχω,
γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον.
Και εάν έχω προφητείαν
και είδώ τα μυστήρια πάντα και πάσαν την γνώσιν,
και έάν έχω πάσαν την πίστιν,
ώστε όρη μεθιστάνειν,
αγάπην δε μη έχω,
ουδέν ειμί.
Και εάν ψωμίσω πάντα τα υπάρχοντά μου
και εάν παραδώ το σώμα μου ίνα καυθήσομαι
αγάπην δε μη έχω ουδέν ωφελούμαι.
Η αγάπη μακροθυμεί, χρηστεύεται,
η αγάπη ού ζηλοί,
η αγάπη ου περπερεύεται, ου φυσιούται.
Ουκ ασχημονεί, ου ζητεί τα εαυτής,
ου παροξύνεται,
ού λογίζεται το κακόν,
ου χαίρει επί τη αδικία,
συγχαίρει δε τη αληθεία,
πάντα στέγει, πάντα πιστεύει
πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει,
η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου